HISTORIA DAWIDA.

Historia pasterza, który stał się królem

Dla swoich ludzi, Bóg wybrał na króla według jego własnego serca.

Kiedy stajemy się starsi, idziemy przez życie sami, nie potrzebujemy już swoich rodziców. To jest to, co stało się z ludem Bożym. Bóg w bliskim otoczeniu, więc lud chroniony, broniony, pielęgnowany podczas wędrówki przez pustynię i w latach "implantacji" w Palestynie. Ale teraz stał się on potężny i ludzie bali się go, cieszył się bojaźnią ze strony sąsiadów. Został on wyposażony w sprawną administrację, potężną armię, z liderem - jak musi być ktoś jeden, który dał samemu siebie jako kogoś wielkiego, jako jego króla. Najbardziej znany z tych wszystkich królów był David.

Postać Dawida jest niezwykła pod każdym względem: został wybrany przez Boga,jako jego "ulubieniec". Zrobił piękne rzeczy ... ale też i ponure. Poznał swoje błędy i zasmakował się w przebaczeniu Boga ,który jakby stwarza "ponownie" człowieka. Zasadniczo, historia Dawida jest naszą historią, kiedy stajemy się jednocześnie wielcy, ale też jesteśmy mali, silni i słabi, staramy się pogodzić naszą wolność i niezależność ,w interesach z interesami innych mężczyzn i kobiet, i że też chodzi o interesy Tego, kogo nazywają: Bóg. Jednym z nich jest naprawdę interes wyjątkowy: chodzi o Jezusa Chrystusa, który był w pełni życia Sobą i w pełni dbał o interesy Tego, którego nazywał swym Ojcem.

CEL TEJ KATECHEZY.

Pomóc dzieciom

- Aby poznali osobę króla Dawida,

- Aby odkryli połączenie między historią ludu Bożego w czasach Mojżesza i w czasach proroków i królów.

Dzieci oswajają się i przyzwyczajają się do nazwy "syn Dawida". Taki bowiem tytuł Ewangelia nada w przyszłości Panu Jezusowi.

Ten moment w historii ludu Bożego jest ważny, staje się z ludu koczowniczego jakby miastem, nadaje sobie króla, tworzy on sobie kapitał i chce zbudować świątynię dla Pana Boga.

Co jest charakterystyczne dla Dawida:

· O Davidzie jest kilka razy mowa w Ewangelii w związku z Jezusem.

Jezus jest potomkiem Dawida, urodził się w mieście Dawida, wziął berło królestwa Dawida, ale nadaje mu inne znaczenie.

David, gdy zostaje wybrany na króla nadaje nowy status ludziom, w którym widział rodzaj Przymierza jak to mają inne narody, które go otaczają, ludzie chcieli króla. Bóg daje im króla jako "pasterza swego ludu." David daje ludziom stolicę, Jerozolimę, administrację i nową organizację społeczną, z urzędnikami i wojskiem. David przynosi ludziom wciąż nowe plemiona i królestwa przyłącza do narodu, a następnie podejmuje projekt budowy świątyni dla Pana Boga, który jest zarówno Panem króla jak i ludu, i mieści się w centrum życia i jest znakiem jedności ludzi .

David uosabia przewodnika w znaczeniu, że Bóg go daje swojemu ludowi, że został wybrany i oznaczony przez Boga, który jest przypomnieniem dla ludzi w jego obowiązkach lojalności wobec Przymierza, to jest trochę jak "porucznik" przed Bogiem.

David jest to człowiek naznaczony kruchością i słabością, popełnia grzechy, przyciąga i cudzołoży z żoną starszego oficera, a potem nie wahał się zorganizować śmierci męża , aby wziąć tę kobietę za własną żonę.

Jest również wierzący, wraśliwy na słowo Boże głoszonego przez proroka Natana, uświadamia sobie swój błąd i staje się wzorem w podejmowaniu drogi pokuty. Poeta skomponował piękny psalm przebłagalny: Psalm 50. Artysta, muzyk i poeta, taka jest reputacja na temat Davida, tak że przypisywane mu jest większość ze 150 psalmów.

Z dziećmi wyruszamy na poznanie historii Dawida i zamyśleni nad nią.

Samuel jest wysyłany przez Pana do Jessego, aby wybrać jego dziecko, który mógłby się stać królem, którego Bóg chce. Jesse mieszka w Betlejem i ma on 7 synów. 6 jest w domu, ale tych Bóg nie wybrał. Samuel posłał po najmłodszego, który pasał stada, ponieważ jest najmłodszy, i to jego właśnie Bóg wybrał.

Lud wybrany idący w Przymierzu do innej formy życia społecznego stanie się ludem osiadłym, będzie prowadził osiadły tryb życia.

David Pasterz to jest niowy status: to obraz stania się pasterzem jako model, który pozostaje związany z jego stadem, który ostrzega przed niebezpieczeństwami, który "zna swoje owce i jego owce go znają."

Prorocy w swoich mowach do tego będą nawiązywać, ich przemowy są oparte na tym obrazku, aby mówić o miłości Boga do swego ludu. Jezus użył go, aby rozmawiać i dać wyjaśnienie co do swojej misji.

Samuel namaścił Davida na króla, Bóg go daje: ustawia na boku, aby stać się królem, bo Pan wybrał. Trzyma w ręku róg z olejem, który został użyty do "koronacji" królów. Na chrzcie, ksiądz robi ten sam gest, który czyni ochrzczonego synem Boga, aby pokazać, że jest to częścią godności nowo ochrzczonych ludzi, o których godności decyduje Pan Bóg.

Dawid, muzyk i poeta, można powiedzieć, ułożył bardzo piękne modlitwy i pieśni, przez co wyraża to, co czuje w swoim sercu: Ty jesteś wielki, Panie, dziękuję, jesteś moją siłą, przepraszam za to, co zrobiłem, po prostu Tyś moją łodzią ratunkową, etc ...

David jest rozpoznawany i ceniony jako król wybrany przez Pana. Wszyscy ludzie z różnych plemion go popierają. Dzięki nim, będzie naród izraelski jednym ludem, jednym narodem.

Dawid w swojej słabości (on jest jeszcze młody) jest silny Bogiem. Pokonuje Goliata filistyńskiego giganta, który przeciwstawił się ludowi Bożemu. On przed pokonaniem zagrożenia, oferuje swoje usługi, mówiąc: "Pan był moją mocą, gdy trzymałem stada mojego ojca, tak i teraz ​​będzie ze mną, aby mnie chronić przed wrogiem."Jest nagradzany i uznany przez wszystkich.

David i Jonathan są nierozłącznymi przyjaciółmi w trudnych czasach (Jonatan, syn Saula, króla Izraela, którego ma zastąpić David).

David, zanim stał się jako król stał się bardzo popularny, a Saul zazdrosny i chory, chce go zabić. David znany jest jako ten, który był silniejszy niż gigantyczny Goliat. Zmuszony do ukrycia się w górach, aż do czasu gdy dojdzie do zabicia Saula w czasie wojny. Dawid ma okazje, aby się zemścić, ale on odmawia, ponieważ Saul został wybrany przez Pana, a David nie chce sprzeciwić się Bogu. Krzyczy do Saula: "Ty idziesz na mnie, żeby mnie zabić ... ale ja nie położę ręce moje przeciwko tobie, aby zniszczyć ciebie.

David jest wielkim budowniczym i sądzi , że Pan Bóg zasługuje na coś lepszego niż namiot (Arka Przymierza, która zawiera cenne Tablice Prawa Mojżeszowego, to znak, że Bóg jest obecny pośród swego ludu). David śni o zbudowaniu dużej i pięknej świątyni, aby zastąpić namiot Beduinów, gdzie mieści się Arka Przymierza.

Prorok Natan przyszedł mu powiedzieć, że najpiękniejszą świątynią nie jest budowla wykonana z kamieni, ale ta, która jest wykonana z żywych kamieni: żywe kamienie to ludzie, w których Bóg chce uczynić sobie mieszkanie i żyć w nich.

To nie jest ty będziesz tym, który zbuduje Mi dom, to ja dokonam tego, że się pomnożą twoje rodziny, twoi potomkowie, Ja będę im Ojcem, a oni będą dla mnie synami.

Ludzie, którzy prowadzili od dawna tryb życia koczowniczy: teraz stają się ludźmi instalującymi się, oni wchodzą do miast, które staną się ich dumą, zwłaszcza miasto marzeń, Jerozolima.

Dawid pomnaża kapitał, kieruje ludem z pałacu królewskiego, jakby na ścianach ochrony przed wrogami, zbierając miejsca dla ludzi. Został koronowany na króla, a Jerozolima stała się miastem Dawida. David miał trzydzieści lat, gdy zaczął rządzić ludem. Instaluje Arkę Przymierza w stolicy .. Jest to droga światła i chwały.

Kolejna ścieżka, która charakteryzuje Dawida jest to przejście przez krainę mroków grzechu, od grzechu i nocy do przebaczenia i światła: David opiera się na sile Pana Boga przed wrogami zewnętrznymi, ale jest słaby w swoim sercu i nie wie, jak oprzeć się swoim pragnieniom pośądliwości. Jest piękna żona Uriasza, generała armii, którą ogląda z wysokości swego pałacu. Przywołuje ją i grzeszy z nią. Potem po to, aby została jego żoną, kiedy powiadomiła go, że spodziewa się dziecka, poprosił żołnierzy, aby jej męża wystawili na niebezpieczeństwo w walce na śmierć. Kiedy ten już nie żyje, David sprowadza jego żonę do swego domu ..

Następnie prorok Natan został wysłany przez Pana. Opowiada do Dawida: "biedny człowiek miał tylko małą owcę, dbał i kochał ją jak córkę. Bogaty człowiek w tym samym mieście miał wiele: woły i owce, i otrzymał wizytę kogoś, a nie chciał ugościć go kosztem podjęcia baranka w swoim stadzie, więc wziął owcę temu biednemu.

Dawid był zły na tego bogatego, który tak uczynił i zawołał: "Winien jest śmierci". Nathan odpowiedział: "Ten człowiek jest ty, masz wszystko i zabrałeś żonę Uriasza, i kazałeś go zabić"

David wie teraz jak wielki popełnił grzech, jak odwrócił się od Pana, prosił wię Boga, aby mu wybaczył, podejmuje głodować, czyli pościć i okrywa swoją głowem prochem ziemi ... Błaga Boga, aby mu przebaczył. On jest wzorem tych, którzy szukają przebaczenia wobec Boga.

Po panujący 33 lat, Dawid pozostawia miejsce dla swojego syna Salomona, aby być sławnym królem, który zbudował świątynię w Jerozolimie. Naród żydowski nie zapomniał o Dawidzie, pamięć o Dawidzie jest utrzymywana jako sprawiedliwego dla wszystkich króla.

Drzewo genealogiczne, zwane Drzewo Jessego, których owocem są imiona jego potomków poprowadzi ich aż do Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus Chrystus. Wiele wydruków lub witraże przywołują Drzewo Jessego, Dawida, syna Jessego, któremu Bóg kazał nie budować domu Bożego, bo to Bóg jest ojcem tych, których Bóg daje mu jako potomków. A następnie rozmawiać trzeba o tych wszystkich "z rasy i rodu Dawida." Nazwa każdego z nas może znaleźć się w owocu drzewa Jessego, bo historia Dawida, pomaga nam zrozumieć nasze własne życie.