Cənnət Kitabı

 http://casimir.kuczaj.free.fr//Orange/azerbejdzanski.html

 Cild 3

 

Adi halımda olarkən birdən özümü bədənimdən kənarda, kilsənin içində tapdım.

İlahi qurbanı qeyd edən bir keºiº var idi.

O, acı-acı ağladı və dedi:

"Mənim kilsəmin sütununun istirahət etməyə yeri yoxdur!"

 

Bunu deyəndə üstü göyə dəyən bir sütun gördüm.

Bu sütunun təməlində kahinlər, yepiskoplar, kardinallar və digər hörmətli ºəxslər var idi. Onlar sütunu dəstəklədilər. Çox diqqətlə izləyirdim.

Mən təəccüblə gördüm ki, bu insanlar arasında

- biri çox zəif idi,

- baºqa bir çürük mühit,

- baºqa ºikəst,

- baºqa biri palçıqla örtülmüºdür.

Çox az adam sütunu dəstəkləyəcək vəziyyətdə idi.

 

Nəticə etibarı ilə bu zavallı sütun axsadı.

Aldığı zərbələrdən yerində otura bilmirdi.

 

Onun zirvəsində Müqəddəs Ata idi ki,

-bütün ºəxsiyyətindən çıxan qızıl zəncirləri və ºüaları ilə hər ºeyi etdi

- sütunu sabitləºdirmək üçün e

- aºağıda olan insanları bağlamaq və maarifləndirmək

(  bəziləri çürüməkdən və ya   palçıqlı olmaqdan azad olmaqdan qaçsalar da).

O, həm də bütün dünyanı bağlamağa, maarifləndirməyə çalıºırdı.

 

Mən bütün bunları seyr edərkən, məclisi qeyd edən keºiº

(Düºünürəm ki, bu, bizim Rəbbimizdir, amma əmin deyiləm) məni yanına    çağırıb dedi    :

 

"Qızım  ,

görün mənim kilsəm necə acınacaqlı vəziyyətdədir  !

Onu dəstəkləməli olan eyni adamlar onu yıxırlar. Onu döyürlər və onu söyməyə qədər irəliləyirlər.

 

Mənim üçün yeganə çarə çox qan axmasıdır

-bunu edə bilmək üçün hamam kimi formalaºdırın

-bu çürümüº palçığı yuyun e

-bu dərin yaraları sağalt.

 

Nə vaxt, bu Qan üçün,

-bu insanlar sağalacaq, güclənəcək və gözəlləºəcək,

- onlar mənim Kilsəmi sabit və möhkəm saxlaya bilən alətlər ola bilərlər ».

 

O əlavə etdi:

“Sənə zəng edib soruºdum ki, istəyirsən

- qurban olmaq və buna görə də

-Bu düzəlməz zamanlarda bu sütunu dəstəkləmək üçün qəyyum olun.

 

Əvvəlcə içimdə titrəmə hiss etdim, çünki gücüm olmadığından qorxdum.

Sonra özümü təklif etdim.

Mən özümü müxtəlif müqəddəslərin, mələklərin və ruhların əhatəsində gördüm, onlar qamçı və digər alətlərlə mənə əzab verirdilər.

 

Əvvəlcə qorxdum. Sonradan,

- əzab çəkdikcə əzab çəkmək istəyim artdı və

-Əzabı ºirin nektar kimi daddım.

 

Bu fikir ağlıma gəldi:

"Kim bilir? Bəlkə bu ağrılar həyatımı tükətmək üçün bir yol olacaq və məni yeganə Yaxºılığıma doğru son uçuºumu həyata keçirməyə məcbur edəcək!"

 

Amma çox əziyyət çəkdikdən sonra çox təəssüfləndim ki, bu əzab mənim həyatımı bitirmədi.

Aman Allah, görmək nə ağrıdır

Qoy bu kövrək ət mənə əbədi Xeyirxahlığımla birləºməyə mane olsun!

 

Sonra   sütunun dibində dayanan insanların üzərində qanlı qırğın gördüm.

Nə dəhºətli fəlakət!

Qurban olmayanlar çox az idi.

Düºmənlərin cəsarəti   Müqəddəs Atanı öldürmək cəhdinə gəldi  !

 

Sonra belə hiss olundu

- Bu tökülən qan və bu qurbanlar qalanları güclü etmənin yolu idi,

-belə ki, o, sütunu titrəmədən dəstəkləyə bilsin.

 

Ah! Sonra necə də xoºbəxt günlər yarandı!

Zəfər və sülh günləri.

Yerin üzü təzələnmiº kimi görünürdü.

 

Sütun öz parıltısını və orijinal əzəmətini qazandı. Onların gətirəcəkləri bu xoºbəxt günləri uzaqdan salamlayıram

Kilsəyə çox ºöhrət   e

 Onun rəhbəri olan bu Allaha böyük hörmət  !

 

Bu səhər mənim mehriban İsa gəldi və məni bədənimdən çıxarıb kilsəyə apardı.

Sonra məni orada tək qoyub getdi.

Özümü Mübarək Müqəddəsin hüzurunda taparaq, həmiºəki pərəstiºimi etdim.

Bunu etməklə, mənim ºirin İsamı görməyəcəyimi görmək üçün bütün gözlərim idi.

Daha doğrusu, mən onu mehrabda uºaq ºəklində gördüm ki, öz yaraºıqlı əlləri ilə məni çağırır.

Kim mənim məmnunluğumu təsvir edə bilərdi?

Ona tərəf uçdum və daha heç nə düºünmədən onu qucaqlayıb öpdüm.

 

Ancaq bu sadə jestlər zamanı o, ciddi bir cəhət götürdü.

Öpüºlərimə dəyər vermədiyini göstərdi və məni itələməyə baºladı. Ancaq buna əhəmiyyət verməyərək qabağa gedib ona dedim:

 

Sevgilim, keçən gün öpüºlərlə özünü mənə göstərmək istədin və

öpürəm və sənə tam azadlıq vermiºəm. Bu gün sizə özümü göstərmək istəyən mənəm. Ah! Mənə bunu etmək üçün azadlıq ver! "

 

Lakin o, məni rədd etməyə davam etdi. Dayanmadığımı görüb gözdən   itdi.

Özümü   bədənimdə tapanda nə qədər əsəbi və narahat olduğumu kim deyə bilərdi? Tezliklə   geri qayıtdı.

 

Ehtiyatsızlığım üçün bağıºlanma diləmək istədiyim üçün,

Öz incəliyini göstərərək məni bağıºladı. Məni   öpərək dedi:

“Ürəyimin ləzzəti, İlahiliyim daim səndə yaºayır.

Siz məni sevindirmək üçün yeni ºeylər icad etdiyiniz kimi, mən də sizə qarºı etmək istəyirəm. "Beləliklə, onun mənimlə oynadığı zarafat olduğunu baºa düºdüm.



 

İsam, bu səhər görünməmiº,

ºeytan İsanın ºəklini alaraq mənə özünü göstərməyə çalıºdı.

 

Adi təsirləri hiss etmədiyim üçün məndə ºübhə yaranmağa baºladı. Mən özüm imza atdım, sonra xaç iºarəsini onun üzərinə çəkdim.

Özünü yaralı görən iblis titrədi  .

Mən baxmadan dərhal rədd etdim.

 

Tezliklə əziz İsa gəldi.

Lakin onun hələ də pis ruh olmasından qorxaraq,

Mən İsa və Məryəmin köməyinə müraciət edərək onu qovmağa çalıºdım. Məni sakitləºdirmək üçün   İsa mənə dedi  :

 

"Qızım,   bunun Mən olub-olmadığını öyrənmək üçün

-  diqqətiniz hiss etdiyiniz daxili təsirlərə yönəldilməlidir,

-  sizi fəzilətə və ya pisliyə sövq edib-etmədikləri ilə maraqlanırsınız  .

 

Çünki, fəzilət

-Mənim təbiətim övladlarıma fəzilətli ºeylərdən baºqa heç nə çatdıra bilməz.

 

Sevimli İsam məni bədənimdən çıxardı.

Mənə insan əti ilə dolu küçələri göstərdi. Nə qırğın!

Sadəcə bu barədə düºünəndə dəhºətə gəlirəm. O, mənə havada baº vermiº bir ºeyi göstərdi. çoxları qəfil öldü. Mart ayı idi.

 

Adətimə uyğun olaraq ona dua etdim

-sakit ol və

-obrazlarını belə amansız iºgəncələrdən, qanlı müharibələrdən qorusunlar.

 

O, tikan tacını geyəndə,

Onu sakitləºdirmək üçün əlindən alıb baºıma qoydum.

Amma mənim böyük məyusluğuma görə,

Gördüm ki, Onun Müqəddəs Baºında, demək olar ki, bütün tikanlar qırılıb,

ki, mənə əzab çəkəcək çox az ºey qaldı.

 

İsa sərt idi, demək olar ki, mənə fikir vermirdi. Məni yatağıma qaytardı.

Qollarımın uzadıldığını və çarmıxa çəkilmənin ağrılarını çəkdiyini gördüm. Qollarımı tutub çarpazlaºdırdı və balaca qızılı kəndirlə bağladı.

 

Bunun mənasını anlamağa çalıºmadan və sərt havasını qırmağa çalıºmadan ona dedim: “Ən ºirin sevgim, sənə təklif edirəm.

- bədənimin jestləri, - özünüz etdiyiniz jestlər, e

-Mən edə biləcəyim bütün digər jestlər yalnız səni razı salmaq və izzətləndirmək üçün.

 

Oh bəli!

Hərəkətləri istəyirəm

-göz qapaqlarımdan, -dodaqlarımdan və -bütün varlığımdan yalnız səni razı salmaq üçün yaradılmıºdır!

Grant, ey yaxºı İsa,

- Qoy bütün sümüklərim və əsəblərim davamlı olaraq sənə olan sevgimə ºəhadət etsin! "

 

Mənə dedi:

"Yalnız məni razı salmaq üçün edilən hər ºey qarºımda o qədər iºıq saçır ki, mənim ilahi baxıºlarımı çəkir. Mən bu hərəkətləri çox sevirəm,

-yalnız göz qapağını tərpətmək üçün olsa belə,

-Onlara özüm etsəydim, sahib olacaqları dəyəri verim.

 

Əksinə

özlüyündə yaxºı hərəkət edir, həm də əla,

- bunlar yalnız mənim üçün deyil,

Mən paslanmıº, səpilmiº qızıl kimiyəm,

-bu parlamaz.

Mən heç baxmıram! "

 

Ona görə də deyirəm: “Ya Rəbb!

Tozun hərəkətlərimizi çirkləndirməsi necə də asandır!”

 

İsa davam etdi:

"Toza diqqət etməməlisən, çünki o, sarsılacaq. Diqqət etməli olduğun ºey niyyətdir."

Bunu deyəndə İsa qollarımı bağladı. Ona dedim: “Ya Rəbb, nə edirsən?”

 

O   cavab verdi  :

“Mən bunu ona görə edirəm ki, sən çarmıxa çəkilmə mövqeyində olanda məni sakitləºdirirsən.

İnsanları cəzalandırmaq istədiyim üçün qollarınızı belə bağlayıram.” Bunu deyib gözdən itdi.

 

Bir neçə gün İsaya qarºı çıxdım, çünki onun azadlığa buraxılmasını xahiº etdim və o, istəmədi.

Gah özünü yatmıº göstərir, gah da susmağa məcbur edirdi.

Bu səhər mənim etirafçım dəfələrlə mənə əmr etdi ki, İsadan məni azad etməsini xahiº edim. Lakin İsa diqqət yetirmədi.

 

Mən itaətkarlıqla İsaya deyirəm:

"Mehriban İsa, sən nə vaxt itaətkarlığı pozdun? Azad olmaq istəyən mən deyiləm,

Məni çarmıxa çəkilməyə məcbur etməməyinizi istəyən etirafçıdır.

 

Buna görə də sizdə üstünlük təºkil edən bu itaət fəzilətinə, bu fəzilətə hörmətsizlik edir.

-bütün həyatınızı toxunmuº və

-bu sizi çarmıxdakı qurbanınıza apardı ».

 

İsa cavab verdi  : “Siz həqiqətən mənim İnsanlığımı İlahiliyimə birləºdirən itaət halqasından istifadə edərək mənə zorakılıq etmək istəyirsiniz!”

 

Bunu dedikdən sonra o, Çarmıxa oxºadı və çarmıxa çəkilmənin ağrılarını mənimlə bölüºdü. Qoy Rəbbə həmiºə xeyir-dua olsun və hər ºey Onun izzəti üçün olsun!

Sonra özümü azad hiss etdim.

 

Adi halımda olarkən birdən özümü bədənimdən çıxardım.

və özümü bütün yer üzündə səyahət etdiyimi hiss etdim.

Oh! Nə günahdı. Görmək dəhºətli idi!

 

Bir yerdə müqəddəs həyat sürən bir keºiº tapdım.

Baºqasına, həyatı müqəddəs və   qaçılmaz olan bir bakirə.

 

Hər üçü bir-birini çoxlu   cəzalandırdı

Rəbbin cəzalandırdığı və bir çox baºqalarına vurmaq üzrə olduğu. Mən onlara deyirəm ki, siz nə edirsiniz, ilahi ədalətə uyğunlaºmısınızmı?

 

Cavab verdilər:

“Biz xəbərdarıq

-bu kədərli vaxtların bütün ağırlığından və

-o adam təslim olmur,

hətta bir həvari dirildisə və ya Tanrı baºqa bir Saint Vincent Ferrier göndərsə belə

möcüzələr və böyük əlamətlərlə onu iman gətirməyə çalıºan.

 

Adam çatdı

-belə inadkarlıq e

- belə bir dəlilik dərəcəsi

ki, möcüzələr belə onu imansızlığından döndərə bilməzdi.

 

Beləliklə, ciddi zərurətdən

insanın xeyrinə   ,

yer üzünü basan bu çürük dənizin kökünü kəsmək   və

qəzəblənmiº Allahımızın izzəti üçün   bəºəriyyət Ədalətlə üz-   üzədir.

 

Biz yalnız dua edib özümüzü qurban kimi təqdim edə bilərik ki, bu cəzalar   xalqların iman gətirməsinə səbəb olsun”.

 

Və əlavə etdilər:

"Bəs sən, nə edirsən? Bizim kimi ilahi ədalətə uyğunlaºmırsan?"

 

Buna cavab verdim:

"Yox! Mən bacarmıram.

İsa istəsə belə, itaət mənə mane olur.

 

İtaət hər ºeyə qalib gəlməli olduğundan, məni çox əzab çəkən mübarək İsaya qarºı olmalıyam».

 

Dedilər: “İtaətə uyğunlaºmalısan”.

Bundan sonra ən əziz İsamı hələ görməsəm də bədənimə qayıtdım.Bu kahinlə bu bakirə qızın dünyanın harasından gəldiyini bilmək istədim.

İsa mənə dedi ki, onlar Perudandırlar.

 

Bu səhər mənim yaxºı İsa gəldi və məni bədənimdən çıxardı.

Və mən yerə toxunmaq üçün göydən hərəkətə gətiriləcək bir ºey gördüm. O qədər qorxdum ki, qıºqırdım və dedim: "Ah! Ya Rəbb, nə edirsən?

Bu baº verərsə, nə məhv olacaq! Məni sevdiyini deyirsən və məni qorxutmaq istəyirsən?

Bunu etmə! Doqquzuncu! Bunu edə bilməzsən! Mən istəmirəm! “Mərhəmətli,   İsa mənə dedi:

"Mənim qızım,

Qorxma! Bəs nə vaxt mənim bir ºey etdiyimi qəbul edəcəksən? Mən insanları cəzalandıranda sizə bir ºey göstərməli deyiləmmi?

Ağac gövdəsi kimi ürəyini gücləndirəcəyəm

ki, gördüklərinə dözə biləsən».

 

O an ürəyimdən ağac gövdəsi kimi çıxdı.

Üst tərəfdə çəngəl əmələ gətirən iki budaq var idi. Budaqlardan biri havaya qalxaraq hərəkət edəndən yapıºdı. Beləliklə, iº dayandırıldı. O biri budaq sanki yerə toxundu.

 

Sonra bədənimə qayıtdım. Mən İsaya yalvardım ki, sakitləºsin. Mənə elə gəldi ki, o, xahiºimə o qədər yaxºı təslim oldu ki, Xaç ağrılarını mənimlə bölüºdü.

Sonra yoxa çıxdı.

 

Bu səhər mənim sevimli İsam narahat görünürdü. Sadəcə gəlib gedirdi. Bir anda yanımda qaldı.

Növbəti an o, məxluqlara olan alovlu məhəbbəti ilə maraqlanaraq onların nə etdiklərini görməyə hazırlaºırdı.

 

Əzab çəkdikləri üçün onlara çox rəğbət bəsləyirdi, çox

özlərindən daha çox əzablarına çəkilənlər.

Etirafçım dəfələrlə özünün kahin səlahiyyətləri ilə İsanı mənə ağrılarını çəkməyə məcbur etdi ki, o, mənim əzablarımdan özünü sakitləºdirsin.

 

İsa sakitləºmək istəməsə də, sonradan minnətdar oldu.

O, intiqamçı qolunu dayandırmaq üçün qayğı göstərdiyinə görə keºiºə təºəkkür etdi. Bu, məni bir dərdi, sonra baºqa bir əzabı bölüºməyə vadar etdi.

Oh! Onu bu vəziyyətdə görmək necə də təsirli idi! O, ºəfqətlə qəlbimi qırdı.

 

Dəfələrlə mənə dedi: “Ədalətimə əməl et, çünki mən daha buna dözə bilmirəm. Ah! İnsan çox nankordur!

Hər tərəfdən məni onu cəzalandırmağa məcbur edir.

Özü mənim əlimdən cəzaları qoparır.

Kaº biləsən ki, salehliyimi açanda necə əzab çəkirəm.

 

Amma məni məcbur edən insanın özüdür.

Qanımın bahasına onun azadlığını satın aldığıma görə minnətdar olmalıdır  .

 

Amma əksinə,

Məni daha çox   incitmək,

 Qanımı yararsız hala gətirmək üçün yeni yollar  kəºf edin."

 

Bunu deyəndə o, acı-acı ağladı.

Ona təsəlli vermək üçün dedim: "ªirin Xeyirxahım, kədərlənmə. Mən görürəm ki, sənin kədərin daha çox insanları cəzalandırmaq ehtiyacına bağlıdır. Ah yox! Heç vaxt belə olmasın.

 

Madam ki, sən mənim üçün hər ºeysən, mən də sənin üçün hər ºey olmaq istəyirəm.

“Ona görə də cəzanızı mənə göndərin.

-Mən həmiºə sizin ixtiyarınızda olan qurbanam.

Mənə nə istəsən əziyyət verə bilərsən.

 

Beləliklə, sizin salehliyiniz bir neçə dərəcə sakitləºəcəkdir.

Və məxluqların əziyyət çəkdiyini gördükdə hiss edəcəyin müsibətlərdə təsəlli tapacaqsan.

 

Mən həmiºə Sizin Ədalətinizin tətbiqinin əleyhinə olmuºam. Çünki insan əziyyət çəkəndə ondan çox əziyyət çəkirsən   .

 

Mənim yaxºı İsa əzab çəkməyə davam etdi. Bu səhər Kraliça Anamız onunla gəldi  .

Mənə elə gəldi ki, İsa məni aparır.

onu sakitləºdirməyim üçün   və

onunla birlikdə   insanları xilas etmək üçün mənə əziyyət verməsini xahiº edirəm.

 

Mənə deyir ki, son günlər

-Əgər mən onun Ədalətinin tətbiqinə mane olmaq üçün müdaxilə etməsəydim, e

- əgər etirafçı kahin səlahiyyətlərindən istifadə etməsəydi

niyyətinə görə mənə əziyyət verməsini istəmək,

- bir neçə fəlakət baº verərdi.

 

Həmin an mən etirafçını gördüm

və dərhal onun üçün İsaya və Kraliça Anaya dua etdim.

 

Bütün incə,   İsa dedi  :

“O həddə qədər mənim maraqlarımın qayğısına qalacaq

- mənə yalvarır və

- insanları xilas etmək üçün sizə əziyyət verə bilməyim üçün icazələri yeniləməyi vəd edərək,

sonra mən onun qayğısına qalacağam və onu bağıºlayacağam. Onunla bu müqaviləni bağlamağa hazıram”.

 

Bundan sonra ºirin Xeyimə baxdım.

Gördüm ki, onun əlində iki parıltı var.

-Biri böyük bir zəlzələni təmsil etdi və

- digəri, çoxlu qəfil ölümlər və yoluxucu xəstəliklərlə müºayiət olunan müharibə.

 

Yalvardım ki, bu ildırımları üstümə atsın. Mən az qala onların əlləri ilə götürmək istəyirdim.

Amma onları götürməmək üçün məndən uzaqlaºdı.

 

Mən onun arxasınca getməyə çalıºdım və nəticədə özümü bədənimdən kənarda gördüm. İsa yoxa çıxdı və mən tək qaldım.

Beləliklə, gəzməyə getdim və

Özümü yığım mövsümü olan yerlərdə tapdım.

Sanki orada müharibə ºayiələri var idi. İnsanlara kömək etmək üçün oraya getmək istədim,

amma cinlər bu iºlərin baº verəcəyi yerə getməyimə mane oldular. İnsanlara kömək etməkdən çəkindirmək üçün məni döydülər.

O qədər ºiddət tətbiq etdilər ki, məni geri çəkilməyə məcbur etdilər.

 

Mənim sevimli İsa gəldi.

O gəlməmiºdən əvvəl beynim onun ötən illərdə mənə dediyi bəzi ºeylər haqqında düºünürdü (və mən yaxºı xatırlamıram).

 

Mənə bir az onları xatırlatmaq üçün mənə   dedi  :

 

"Mənim qızım,

qürur lütfü yeyir.

Qürurluların qəlbində,

yalnız   tüstü ilə dolu bir boºluq var,

 korluq yaradan  .

 

Qürur insanı özünə kumir edir. Təkəbbür içində Allahı yoxdur, Günah vasitəsilə onu qəlbində məhv edir.

Qəlbində qurbangah qurmaqla özünü Allahdan üstün tutur və özünə pərəstiº edir».

 

İlahi, bu rəzillik necə də iyrənc canavardır! Mənə belə görünür

- əgər ruh onu içəri buraxmamağa diqqət etsəydi, baºqa pisliklərdən azad olardı.

 

Ancaq ən böyük bədbəxtliyinə,

o, özünü bu dəhºətli ananın idarə etməsinə icazə verir,

bütün idarə olunmayan uºaqlarını dünyaya gətirir

- baºqa günahlar nədir.

 

Ya Rəbb, məni təkəbbürdən qoru!

 

Bu səhər mənim çox mehriban İsa yenicə gəlib mənə dedi:

 

"Qızım  ,

Sənin bütün zövqün Mənə baxmaq olmalıdır  .

Bunu hər zaman etsəniz, özünüzü cəlb edəcəksiniz

bütün   keyfiyyətlərim,

mənim fizioqnomiyam və   xüsusiyyətlərim.

Bunun müqabilində mənim zövqüm və ən böyük məmnuniyyətim sizə baxmaq olacaq. "

 

Dedi, yoxa çıxdı.

Onun mənə nə dediyini fikirləºəndə ​​qəfil geri qayıtdı.

O, müqəddəs Əlini baºıma qoyub üzümü özünə çevirib   əlavə etdi  :

"Bu gün sizə baxaraq bir az sevinmək istəyirəm." Beləliklə, böyük bir emosiya içində bütün həyatımı yenidən yaºayıram.

Məni elə dəhºət bürüdü ki, özümü ölür kimi hiss etdim. Mənə çox diqqətlə baxdığını gördüm

- mənə baxaraq,

- fikirlərimdən, baxıºlarımdan, sözlərimdən və baºqa hər ºeydən həzz almaq istəmək.

 

içimdə öz-özümə dedim:

– İlahi, mən sevindim, yoxsa qəzəbləndim? Bu zaman   əziz Kraliça Anamız  köməyimə gəldi   .

Əlində çox ağ paltar tutaraq çox mehribanlıqla dedi:

“  Qızım qorxmur.

Mən sənə Öz Məsumluğumla geyindirmək istəyirəm.

Beləliklə, əziz Oğlum sənə baxanda, səndə tapacaq

insanda ola biləcək ən böyük ləzzətlər”.

 

O, mənə bu paltarı geyindirdi və məni əziz Good ilə tanıº etdi və ona dedi:

 

"Əziz Oğlum, onu mənim xatirinə qəbul et və onunla sevin". Bütün qorxularım məni tərk etdi və İsa məndə, mən də onda sevindim.

 

Bu səhər mənim ºirin İsa gəldi və məni bədənimdən çıxardı.

Onun acı dolu olduğunu görüb yalvardım ki, o acını içimə töksün. Ancaq ona çox dua etsəm də, onu buna məcbur edə bilmədim.

Ancaq nəfəsim acı oldu,

çünki mən onun acısını qəbul etmək üçün onun ağzına yaxınlaºmıºdım.

Bu vaxt bir keºiºin öldüyünü gördüm. Kim olduğuna əmin deyildim,

çünki mən xəstə bir keºiº üçün dua etməyə hazırlaºırdım.

Onun, yoxsa baºqasının olduğunu deyə bilmədim.

 

Mən İsaya dedim: “Ya Rəbb, nə edirsən?

Coratoda keºiºlərin azlığını görmürsən ki, bizdən baºqa birini almaq istəyirlər! ».

İsa mənə əhəmiyyət vermədən və hədələyici əli ilə dedi: Mən onları məhv edəcəyəm! Daha da məhv edəcəyəm! "

 

Çox əzab çəkdiyim vaxtda mənim xeyirxah İsam gəldi, mənə dayaq olmaq üçün qolunu boynumun arxasına qoydu. Ona çox yaxın olmaq,

Ən müqəddəs baºından baºlayaraq onun müqəddəs üzvlərinə pərəstiº etmək istədim.

 

Bu an   mənə dedi:

"Sevgilim, Jai üçün susamıºam  .

İcazə verin, susuzluğumu sevginizlə yatırım, çünki daha dözə bilmirəm”.

 

Sonra uºaq ºəklini alıb qucağıma verdi, yedizdirməyə baºladı,

və hətta ondan böyük həzz alırmıº kimi görünürdü. O, tamamilə dincəldi və söndü.

 

Sonra az qala mənimlə oynamaq istəyib,

Əlində tutduğu nizə ilə ürəyimi o yan-bu yana keçdi. Çox böyük bir ağrı hiss etdim, amma əziyyət çəkdiyim üçün çox xoºbəxt idim, xüsusən də mənim yeganə Xeyirəmin Əllərində olduğu üçün!

 

Onu məni daha da böyük göz yaºları ilə əziyyət çəkməyə dəvət etdim. Çünki mənim daddığım ləzzət və ºirinlik oradan gəlirdi.

 

Məni daha xoºbəxt etmək üçün İsa ürəyimi qopardı, əlinə aldı. Eyni nizə ilə,

-O, ortadan kəsdi və

-  Orada çox ağ və parlaq bir xaç tapdı.

 

Onu əlinə alıb çox sevinir və   mənə deyir  :

 

«  Sizin çəkdiyiniz məhəbbət və saflıq bu xaçı doğurdu.

Sizin necə əziyyət çəkdiyinizə çox sevindim. Tək mən yox, həm də Ata və Müqəddəs Ruh ».

 

Bir anda mən üç İlahi ªəxsləri gördüm

məni əhatə edən bu xaça baxaraq sevindi.

 

Amma gileyləndim: “Ulu Tanrım, mənim əziyyətim çox azdır, mən təkcə xaçdan razı deyiləm, tikan və dırnaq da istəyirəm.

Mən ləyaqətsiz və günahkar olduğum üçün onlara layiq deyiləmsə,

sən mütləq mənə tənzimləmələri verə bilərsən ki, mən onlara layiq olum”.

 

Mənə intellektual iºıq ºüası göndərməklə, İsa mənə baºa saldı ki, günahlarımı etiraf etməyimi istəyir.

Üç İlahi ªəxsin qarºısında özümü az qala məhv olmuº hiss etdim. Amma Rəbbimizin insanlığı mənə güvən verdi.

 

Ona tərəf dönüb mühakiməçi dedim və sonra günahlarımı etiraf etməyə baºladım. Mən dərdlərimə qərq olarkən,

onların arasından bir səs gəldi və mənə dedi:

"Biz səni bağıºlayırıq. Artıq günah etmə  ."

 

Rəbbimizin bağıºlanmasını alacağıma inanırdım. Amma yeri gələndə yox oldu.

Qısa müddətdən sonra o, Xaç ºəklində qayıtdı və Xaçın ağrılarını mənimlə bölüºdü.

 

Bu səhər mənim əziz İsa gəlmədi.

Bir çox çətinliklərdən sonra mən onu çətinliklə görə bildim.

Gecikməsindən ºikayət etmək üçün ona dedim: “Ya Rəbb, niyə belə gecikdin?

Sənsiz ola bilməyəcəyimi unutmusan? Mən sənin lütfündən məhrum olardım ki, bir daha gəlməyəcəksən?”

Kədərli sözümü kəsərək   mənə dedi:  “Qızım, sən bilirsənmi, mənim lütfüm nə edir?

Mənim lütfüm səni xoºbəxt edir

- gözəl vizyona sahib olan ruhlar

- eləcə də yerüstü səyahət edənlər, bu fərqlə:

-gözəl baxıºı olan ruhlar əylənir və ºad olurlar

-Yer üzündə səyahət edənlər mənim vəzifəm üçün çalıºırlar.

 

Kimin lütf sahibi olarsa, Cənnəti özündə daºıyar.

Çünki lütf sahibi olmaq özümə sahib olmaqdan baºqa bir ºey deyil.

 

Və ovsunlanmıº obyekt tək mən olduğum üçün

- bütün cənnəti ovsunlayan və

- lütf sahibi olmaqla mübarəklərin bütün xoºbəxtliyini təºkil edən,

ruhun cənnəti harada olursa olsun”.

 

Mənim ləzzətli İsa gəldi, mehribanlıqla dolu.

Dostunu çox tərifləyən, ona sevgisini göstərən yaxın dost kimi idi.

Onun mənə dediyi ilk sözlər bu oldu:

 

"Sevgilim, kaº biləydin ki, səni nə qədər sevirəm! Səni sevmək məni çox cəlb edir.

Mənim sadə son tarixlərim yaxınlaºır

onlar çox səy tələb edir   və

bunlar məni sizi yeni lütflər və   səmavi xarizmalarla doldurmağa vadar edən yeni səbəblərdir.

 

Səni nə qədər sevdiyimi anlaya bilsəydim

sənin öz sevgin mənimkinə nisbətən sənə hiss olunmaz görünür."

 

Mən ona dedim: “Əziz İsa, dediyin doğrudur, amma mən də səni çox sevirəm.

Və deyirsən ki, mənim sənə olan məhəbbətim güclə hiss olunur, bu, sənin Gücünün hüdudsuz, mənimki isə çox məhdud olmasıdır.

Mən ancaq sənin mənə verdiyin ºeyi edə bilərəm. Bu o qədər doğrudur ki

 daha çox əziyyət çəkmək arzusu olanda 

sənə olan böyük sevgimi daha yaxºı göstərmək üçün

-əziyyət çəkməyimə icazə verməsən,

bu mənim ixtiyarımda deyil və mən həmiºə tək olduğum üçün lazımsız olmaq üçün özümü tərk etməyə məcburam.

 

Əzab sənin   gücündədir.

Mənə   sevgini necə göstərmək istəyirsənsə, bunu istədiyin zaman   edə bilərsən.

 

Sevgilim, mənə öz gücünü ver.

Mən sizə sevgimi göstərmək üçün nə edə biləcəyimi göstərəcəyəm. Mənə məhəbbətini hansı ölçüdə verirsənsə, mən də sənə öz sevgimi verəcəyəm».

 

O, mənim axmaq sözlərimi böyük məmnuniyyətlə dinlədi və sanki məni sınamaq istəyirdi.

məni bədənimdən çıxarıb dərin bir yerə apardı,

qara və maye odla dolu (buranın özü məndə dəhºət   və qorxu yaratdı).

 

Mənə dedi   :

 

“  Bura     çoxlu ruhların toplaºdığı təmizlik yeridir  .

Sən bu yerə gedəcəksən ki, əziyyət çəkib mənim xoºuma gələn ruhları azad edəsən. Bunu mənim sevgim üçün edəcəksən."

 

Bir az titrəyərək ona dedim: "Sənin naminə mən hər ºeyə hazıram. Amma sən mənimlə gəl, çünki məni tərk etsən,

Mən səni tapa bilməyəcəm və məni çox ağlatacaqsan”.

 

O cavab verdi:

“Mən səninlə gəlsəm, sənin təmizliyin nə olacaq?

Mənim hüzurumla ağrılarınız sevincə və məmnuniyyətə çevriləcək».

 

Dedim: "Mən tək getmək istəmirəm. Bu atəºə birlikdə girəcəyik, sən mənim sonuncu olacaqsan; ona görə də səni görməyəcəm və bu əziyyəti qəbul edəcəm".

Beləliklə, sıx qaranlıqla dolu bu yerə getdim. Ardımca gəldi. Məni tərk edə biləcəyindən qorxdum, əllərini tutub saxladım

Mənim belim.

 

Bu ruhların çəkdiyi ağrıları kim təsvir edə bilərdi?

Onlar insan ətinə bürünmüº insanlar üçün əlbəttə ki, izaholunmazdır. Mənim bu atəºin içində olmağımla bu ağrılar azaldı, zülmət dağıldı. Bir çox canlar çıxdı, qalanları dirildi.

Orada təxminən dörddə bir saat qaldıqdan sonra ayrıldıq.

 

Bununla belə, İsa çox inlədi.

Mən ona dedim: “Söylə mənə, Xeyirxahım, niyə inildəyirsən, canım, səbəb ola bilərəm.

Bəlkə bu ağrılı yerə getmək istəmədiyim üçün? De görüm, bu canların əzab çəkdiyini görəndə çoxmu əziyyət çəkdin? Necə hiss edirsən? "

 

O cavab verdi  :

“Sevgilim, özümü o qədər acı hiss edirəm ki, artıq onları saxlaya bilmirəm.

Mən onları yer üzünə tökəcəyəm”.

 

Mən ona dedim: "Yox, yox, mənim ºirin Sevgilim, üstümə tökəcəksən, hə?"

Mən onun ağzına getdim və o, mənimkilərə o qədər acı bir likör tökdü ki, onu saxlaya bilmədim.

Onu saxlamaq üçün mənə güc verməsini xahiº etdim.

Yoxsa mən ondan istəmədiyim ºeyi edərdim, yəni onu yerə tökərdim və bunu etdiyimə görə çox peºman olardım.

 

Deyəsən mənə güc verdi, baxmayaraq ki, əzab o qədər böyük idi ki, özümü zəiflədim. İsa məni qucağına alaraq mənə dəstək oldu və dedi:

“Sizinlə biz mütləq təslim olmalıyıq.

O qədər arzuolunmaz oldun ki, səni razı salmağa məcbur oldum”.

 

Mənim sevimli   İsa   həmiºəki kimi gəldi. Bu dəfə onu   sütunda olarkən gördüm  .

Özünü ayırıb rəhm etmək üçün qucağıma atdı. Üstümə basdım.

Mən də onun qan içində olan saçlarını qurutmağa və taxmağa baºladım.

Onları da, gözlərini də, üzünü də sikdim, müxtəlif reperativ hərəkətlər etdim.

Mən böyük heyrətlə onun əlinə gəlib zənciri götürəndə,

Diqqət etdim ki,

-Baº   İsanın olsa belə  ,

-  üzvləri bir çox baºqa insanlardan idi,   əsasən dindarlar.

 

Oh! Nə qədər yoluxmuº əzalar iºıqdan daha çox qaranlıq verdi!

 

Solda   İsaya ən çox əziyyət verənlər var idi

-qurd dolu dərin yaralarla dolu xəstə əzalar, e

- bu bədənə əsəblə güclə bağlanan digərləri.

Ah! Bu İlahi Baº necə əzab çəkdi və bu əzalar üzərində tərəddüd etdi!

 

Sağ tərəfdə   daha yaxºı olanlar, yəni sağlam və parlaq əzalar var idi.

-çiçəklərlə və səmavi ºehlə örtülmüº,

- dadlı qoxular yayır.

Əzaların üstündəki İlahi Baº çox əziyyət çəkdi.

 

Düzdür, parlayan üzvlər var idi

-baºa nur kimi olan,

-bu onu diriltdi və ona böyük ºöhrət verdi. Lakin ən çox yoluxmuº üzvlər idi.

 

ªirin ağzını açıb,

İsa mənə dedi  :

 

"Qızım, bu üzvlər mənə nə qədər əzab verir! Gördüyünüz   bu bədən mənim Kilsəmin mistik bədənidir,  onun rəhbəri olduğum üçün fəxr edirəm.

 

Amma bu əzalar bədəndə nə qəddar göz yaºları yaradır.

Mənə daha çox əzab vermək üçün bir-birlərini stimullaºdırırlar”.

 

O, mənə bu bədən haqqında baºqa ºeylər danıºdı, amma yaxºı xatırlamıram. Mən də burada dayanıram.

 

Burada deməyə icazə verilməyən bəzi ºeylərə görə çox sıxıldım.

Mənim yaxºı İsa, mənə təsəlli vermək istəyən, tamamilə yeni bir ºəkildə gəldi. O, mənə səma mavisi geyinmiº, hamısı qızıl zənglərlə bəzədilmiº kimi görünürdü.

-bir-birinə vuranda oynayanlar və

- əvvəllər heç eºitmədiyi bir səs çıxardı.

 

Bu tamaºada və zənglərin valehedici səsində,

Tüstü kimi dağılan əzabımdan ovsunlandım və yüngülləºdim.

Mən orada səssizcə dayanardım (ruhumun gücləri çox heyran idi),

İsa   mənə deyərək sükutu pozmasaydı, xeyir-dua versəydi  :

 

“Sevimli qızım, bu zənglər çox səsdir

-Sənə sevgimdən danıºan və

-bu səni məni sevməyə dəvət edir.

 

İndi mənə neçə zəngin olduğunu göstər

-sevgini mənə kim deyir və

- Məni səni sevməyə çağıran!

 

Qızararaq dedim: "Ay! Ya Rəbb, nə deyirsən? Mənim həmiºəki qüsurlarımdan baºqa heç nə yoxdur".

 

Yazığıma yazıb  davam   etdi  :

"Sənin heç bir ºeyin yoxdur, düzdür, amma səni öz zənglərimlə bəzəmək istəyirəm ki, məni çağırıb sevgini göstərə biləcək çoxlu səsin olsun."

 

Sonra mənə elə gəldi ki, o, mənim həyatımı bu zənglərlə bəzədilmiº qrupla əhatə edib. Sonra susdum.

 

O əlavə etdi  : "Bu gün səninlə olmaqdan həzz alıram; mənə bir ºey söylə" dedim: "Bilirsən ki, mənim bütün xoºbəxtliyim səninlə olmaqdır! Sənə sahib olanda hər ºeyə sahibəm! Sənə sahib olanda, Deyəsən, baºqa arzu və ya deyəcək heç nəyim yoxdur”.

 

O, sözünə davam etdi  : "İcazə verin, qulaqlarımda sevinən səsinizi eºitim. Gəlin bir az danıºaq. Mən sizinlə tez-tez çarmıxdan danıºmıºam. Bu gün mənə bu barədə danıºmağınıza icazə verin."

 

Özümü çox qarıºıq hiss etdim. Nə deyəcəyimi bilmədim.

Ancaq o, mənə kömək etmək üçün mənə bir intellektual iºıq ºüası göndərdi və mən deməyə baºladım:

 

Sevgilim, kim sənə xaçın nə olduğunu və nə etdiyini deyə bilər? Yalnız Ağzınız xaçın əzəmətindən layiqincə danıºa bilər! Amma sən mənə deməyimi istəyirsənsə, deyəcəyəm.

 

Sənin çarmıxa tab gətirdiyin, İsa Məsih,

- məni ºeytanın əsarətindən azad edir e

- o, məni qırılmaz bir bağla İlahiliyə birləºdirir.

Xaç məhsuldardır və məndə lütf doğurur.

Xaç yüngüldür, fırtınadan məyus oluram və   mənə əbədiyyəti açır. Xaç, Allahdan olmayan hər ºeyi külə çevirən, ürəyini orada ola biləcək hər bir kiçik tozdan boºaltmaq üçün bir atəºdir.

Xaç qiymətsiz bir sikkədir. Əgər ona sahib olmaq qismət olsa,

-Məni ən zəngin edə biləcək əbədi bir sikkə ilə zənginləºdirilmiºəm

Cənnət.

Çünki Cənnətdə dövriyyədə olan pul yer üzündə əziyyət çəkən xaçlardan gəlir.

 

Xaç məni özümü tanımağa aparır. Bu, həm də mənə Allah haqqında bilik verir.Çarmıx bütün fəzilətləri mənə aºıladı.

 

Xaç, mənə öyrədən yaradılmamıº Hikmətin nəcib oturacağıdır

- ən yüksək, ən incə və ülvi ehkamlar. O, məni ifºa edir

- ən gizli sirlər, ən gizli ºeylər,

ən   mükəmməl mükəmməlliklər,

hər ºey dünyanın ən elmli və müdriklərindən gizlidir   .

 

Xaç o faydalı sudur ki, məni təmizləyir və içimdəki fəzilətləri qidalandırır. Onları böyüdür.

Məni əbədi həyata aparandan sonra məni tərk edir.

 

Xaç o səmavi ºehdir ki, məndəki gözəl saflıq zanbaqını qoruyur və bəzəyir.

Xaç ümid bəsləyir.

Çarmıx aktiv imanın məºəlidir.

Xaç sədəqə alovunu qoruyan və daim alovlandıran bərk ağacdır.

Çarmıx həmin quru ağacdır

-qürur və boº izzət tüstüsünü yox edib dağılıºdıran, e

-o, ruhda təvazökarlığın təvazökar bənövºəsini əmələ gətirir.

 

Xaç ən güclü silahdır

-cinlərə hücum etmək e

- məni onların bütün tutuºlarından qoru.

 

Çarmıxa sahib olan ruh yaradılmıºdır

bütün mələklərin və müqəddəslərin paxıllığı və heyranlığı   və

 cinlərin qəzəbi və qəzəbi  .

 

Xaç mənim yer üzündəki cənnətimdir.

Sanki yuxarıdakı cənnət həzz, aºağıda cənnət əzab çəkirdi.

 

Xaç ən təmiz qızıl zəncirdir

-bu məni sənə bağlayır, mənim ən yüksək yaxºılığım və

- ola biləcək ən intim birliyi təºkil edən

Məni sənə çevirməyə məcbur edir, mənim sevimli obyektim,

ta ki özümü səndə itmiº hiss edənə və öz həyatınla yaºayana qədər”.

 

Bunu dedikdən sonra - bilmirəm cəfəngiyatdır, ya yox - mənim yaxºı  İsa   çox sevindi.

Sevginin daºınması ilə məni hər yerdə sikdirdi və   mənə dedi:

 

"Bravo, bravo, sevgilim! Yaxºı danıºdın!

Sevgim oddur, amma yerin odu kimi deyil

-bu, nüfuz edən hər ºeyi steril edir və hər ºeyi külə çevirir.

 

Mənim Odum münbitdir və yalnız fəzilət olmayanı steril edir. Qalan hər ºeyə həyat verir.

Gözəl çiçəklər cücərir,

- çox nəfis meyvə və

-ən ləzzətli cənnət bağını təºkil edir.

 

Xaç çox güclüdür.

Mən ona çoxlu təºəkkürlər bildirmiºəm

Bu, müqəddəs mərasimlərin özündən daha təsirlidir  .

 

Bunun səbəbi budur ki, mənim Bədənimin müqəddəsliyi qəbul edildikdə, ruhun xassələri və pulsuz köməyi lazımdır.

- ki, lütflərimi qəbul edək. Onlar tez-tez itkin ola bilər.

Çarmıxın ruhu lütf etmək gücünə sahib olduğu halda.

 

Bu səhər uzun sükutu pozaraq, mehriban   İsa mənə dedi  :

“Mən təmiz ruhların yuvasıyam”.

Bunu mənə söyləməklə, o, mənə saflıq haqqında çox ºeyi baºa düºməyə kömək edən bir intellektual iºıq verdi.

 Ancaq intellektimdə hiss etdiklərimi sözlə çox az və ya heç bir ºəkildə ifadə edə bilmirəm  .

 

 Halbuki, Haqlı Möhtərəm Xanım Obedience mənasız olsa belə, məndən nəsə yazmağımı istəyir  .

Onu razı salmaq üçün, o, tək, saflıq haqqında cəfəngiyyatımı deyəcəyəm.

 

Mənə elə gəlir ki, saflıq bir ruhun sahib ola biləcəyi ən nəcib ləl-cəvahiratdır.

Təmizliyə sahib olan ruha ağ bir nur sərmayə qoyulur.

 

Ona baxanda Allah öz surətini görür.

Bu ruha o qədər cəlb olunduğunu hiss edir ki, ona aºiq olur.

Onun sevgisi o qədər böyükdür ki, ona sığınacaq olaraq ən təmiz Qəlbini verir.

 

Bundan əlavə, onun Qəlbinə yalnız pak və pak olan daxil ola bilər.

Təmizliyə malik olan ruh, yaradılıº anında Allahın ona verdiyi ilk əzəməti özündə qoruyub saxlayır.

 

Bu barədə çirkli və ya alçaq heç nə yoxdur.

Səmavi Padºahın toyuna həsrət qalan kraliça kimi,

bu ruh, nəcib çiçəyi cənnət bağına əkilənə qədər öz nəcibliyini saxlayır.

 

Bu bakirə çiçəyin özünəməxsus qoxusu var!

O, bütün digər çiçəklərdən, mələklərin özlərindən yuxarı qalxır.

Fərqli gözəlliyi ilə seçilir,

o qədər ki, hər kəs ona olan hörmət və məhəbbətlə qarºılanır!

Onu sərbəst buraxırlar ki, İlahi Həyat yoldaºına çatsın.

 

Rəbbimiz yanında ilk yer bu nəcib çiçəyə verilir. Buna görə Rəbbimiz yeri və göyü ətirli bu zanbaqların arasında gəzməyə çox sevinir.

 

Bu zanbaqların əhatəsində olmağı daha çox sevir,

ki, o, birinci, ən alicənab və baºqalarının nümunəsidir. Oh! Bakirə ruhu görmək necə də gözəldir!

 

Onun ürəyi Saflıq və Məsumluq nəfəsindən baºqa nəfəs almır. O, Allahdan olmayan heç bir məhəbbətlə örtülmür.

 

Onun bədəni də saflıq yayır. Onun içində hər ºey safdır.

Təmizdir

- onun addımlarında, hərəkətlərində,

- danıºığında, baxıºında,

-hərəkətlərində.

Yalnız ona baxaraq onun ətrini alırsınız.

 

- Nə xarizmalar, nə lütflər,

- nə qarºılıqlı məhəbbət, nə sadəlövh aºiqlər saf ruhla onun Həyat yoldaºı İsa!

 

Bu haqda ancaq bilənlər nəsə deyə bilər. Ancaq hər ºeyi demək olmaz.

 

Və mən bu barədə danıºmaq səlahiyyətinə malik deyiləm. Bunun üçün susuram və keçirəm.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəlmədi. Lakin uzun müddət gözlədikdən sonra

Bir neçə dəfə göründü, lakin çox tez, demək olar ki, ildırım kimi. Mənə elə gəldi ki, mən İsadan daha çox iºıq gördüm.

Bu iºıqdan ilk dəfə gələndə  bir səs eºitdim ki, mənə deyir:

"Məni sevə bilməniz üçün sizi üç yolla cəlb edirəm:

 faydalarımdan , 

mənim cazibəmdən   e

 inandırma yolu ilə  ".

Kim deyə bilərdi ki, mən o zaman nə qədər ºeyi baºa düºdüm? Məsələn, o

sevgimizi cəlb etmək üçün mübarək İsa   üzərimizə xeyir-dua yağıºı göndərir  .

 

 Və bu faydalı yağıºın sevgimizi   cəlb edə bilmədiyini görüb  xoº və ovsunlu olur.

Onun cəlbedici vasitələri nədir    ?

Bunlar sevgimiz üçün çəkdiyimiz ağrılardır,

 - Qan çayını tökərək Çarmıxda ölmək  üçün gəlmək  

harada o qədər cəlbedici və xoº oldu

-cəlladlarının və ən qəddar düºmənlərinin ona aºiq olduğunu.

 

Və   bizi    daha çox inandırmaq    və sevgimizi daha güclü və   sabit etmək üçün,

Bizə iºığı buraxdı

- onun müqəddəs nümunələri və səmavi doktrinasından

bu həyatın qaranlığını dağıtan və bizi əbədi qurtuluºa aparan.

 

İkinci dəfə gələndə  mənə dedi    :

Mən özümü ruhlara vasitəsilə göstərirəm

Güc,

xəbərlər   və

sevgi.

 

Güc   Yaradan Atadır.

Xəbərlər   Sözdür.

Sevgi   Müqəddəs Ruhdur».

 

Mənə elə gəlir ki  , Allah Öz qüdrəti  ilə bütün   yaradılıºda  ruha özünü göstərir  .

Allahın hər ºeyə qadir olması bütün varlıqlarda təcəlli edir. Səma, ulduzlar və bütün digər varlıqlar bizimlə danıºır

- Ali Varlığın, yaradılmamıº bir Varlığın və Onun Qüdrətinin.

İnsanların ən arifi bütün elmi ilə rəzil bir siçan belə yarada bilməz.

Və bu, bizə xəbər verir ki, yaradılmamıº bir Varlıq olmalıdır, bütün varlıqları yaradan, yaºadan və yaºadan çox qüdrətli bir Varlıq olmalıdır.

 

Oh! Bütün kainatın bizə aydın notlarda və silinməz hərflərdə necə göründüyünü,

Allah və Onun Qüdrətli!

Onu görməyən kordur və könüllü olaraq kordur.

 

Onun Xəbərləri ilə  mənə elə gəldi

Mübarək İsa Göydən enərək ºəxsən yerə gəldi

-görünməyənləri bizə xəbər vermək. Neçə cür özünü büruzə vermədi!

 

Oh! Nə qədər baºqa ºeyləri baºa düºdüm.

Amma onları təsvir etmək bacarığım çox zəifdir.

İnanıram ki, hər kəs tək baºına qalanı baºa düºür. Ona görə də bu mövzunun üzərində dayanmayacağam.

 

Yaxºı günlər keçirdim

- mənim ən böyük və yeganə Xeyirliyimdən demək olar ki, tamamilə məhrum olaraq,

- ürəyin quruluğunda,

Yaºadığım böyük itki üçün ağlaya bilməyərək, bu quruluğu Allaha deyərək təqdim etsəm də:

 

"Ya Rəbb, bunu məndən qurban olaraq qəbul et. Yalnız Sən mənim ürəyimi bu qədər ºirinləºdirə bilərsən."

 

Nəhayət, uzun müddət əziyyət çəkdikdən sonra,   mənim əziz Kraliça Anam

gəldi

 Səmavi Uºağı qucağında  daºıyan,

hamısı titrəyir və bir parçaya bükülür.

 

Onu qucağıma aldı və dedi:

“Qızım, onu məhəbbətinlə isit, çünki oğlum dünyaya gəldi

- ifrat yoxsulluqda,

-kiºilərin tamamilə tərk edilməsində e

- maksimum qənaət ºəraitində ".

 

Ah! O, səmavi gözəlliyində necə də yaraºıqlı idi! Mən onu qucağıma aldım.

Soyuq olduğu üçün onu isitmək üçün sıxdım

- üzərində yalnız sadə kətan örtüyü olması.

 

Mümkün qədər qızdırdıqdan sonra

- onun bənövºəyi dodaqları,

incə körpəm mənə dedi:

"  Mənə söz verirsən ki, sənin üçün olduğum kimi, həmiºə öz naminə qurban olacağam?"

 

Cavab verdim: "Bəli, mənim balaca sevgilim, sənə söz verirəm".

 

O, davam etdi  :

“Mən təkcə sənin sözünlə kifayətlənmirəm,

Mən sənin qanınla and içmək və imzamı istəyirəm: “Ona görə dedim: “İtaət istəsə, edərəm”.

 

O, çox xoºbəxt görünürdü və   sözünə davam etdi  :

“Doğulduğum andan ürəyim həmiºə qurban kəsilib.

-   Atanı izzətləndirmək,

günahkarların iman gətirməsi üçün   e

 insanlar üçün 

məni əhatə edən və

dərdlərimdə ən sadiq yoldaºlarım olub.

 

Ona görə də istəyirəm ki, ürəyiniz davamlı olaraq bu münasibətdə, bu üç məqsəd üçün fədakar olsun”.

 

Bunu söyləyən Kraliça Ana, Uºağın ºirin Südü ilə onu təravətləndirməsini istədi. Mən onu ona verdim və o, İlahi Uºağın Ağzına gətirmək üçün döºünü açdı.

 

Mən isə, ağıllı, zarafat etmək istəyib, ağzımla əmməyə baºladım. Etdiyim andan onlar itdi, məni həm sevindirdi, həm də kədərləndirdi.

 

Qoy hər ºey olsun

- Allahın izzəti üçün e

- bədbəxt günahkarın çaºqınlığı üçün.

 

O, özünü kölgə və ya  ºimºək kimi göstərməkdə davam edirdi. Beləliklə, özümü  acı dənizdə tapdım.

Qısa müddətdə mənə göründü və dedi:

“Sədəqə bütün əməllərinizi örtən paltar kimi olmalıdır ki, içinizdəki hər ºey kamil sədəqə ilə parlasın.

 

Əzab çəkmədiyiniz zaman hiss etdiyiniz bu kədər nə deməkdir? Bu, xeyriyyəçiliyiniz mükəmməl deyil deməkdir.

Çünki mənim sevgim üçün əziyyət çəkmək və ya mənim sevgim üçün əziyyət çəkməmək (sizin istəyiniz olmadan) eyni ºeydir.



 

Sonra o, məni əvvəlkindən də acı buraxaraq yoxa çıxdı. Bu, mənim üçün burada danıºmaq üçün çox həssas mövzudur. Acı göz yaºlarından sonra

vəziyyətim haqqında çox acınacaqlı və   həmçinin

yoxluğuna görə   ,

 

Qayıdıb mənə dedi:

“Saleh ruhlarla, mən düzgün hərəkət edirəm.

Daha çox, onların salehliklərinə görə ikiqat mükafatlandırıram

- onları ən böyük lütflərlə əyləndirmək e

- onlara ədalət və müqəddəslik lütfü vermək ».

 

Özümü o qədər çaºqın hiss etdim ki, bir söz deməyə cəsarət etmədim. Daha doğrusu, bədbəxtliyimə görə ağlamağa davam etdim.

 

İsa mənə etimad aºılamaq istəyən Əlini tutmaq üçün baºımın altına qoydu.

(çünki o tək qala bilməzdi) və mənə dedi:

“  Qorxma. Mən döyüºçülərin və əziyyət çəkənlərin qalxanıyam”.

 

Sonra yoxa çıxdı.



 

İtaət bu səhər məndən bir insan üçün dua etməyi xahiº etdiyi üçün İsanı görən kimi həmin ºəxsi ona tövsiyə etdim.

 

Mənə dedi  : “Alçaltmaq təkcə qəbul edilməməlidir, həm də sevilməlidir.

Yemək kimi çeynəmək lazımdır, belə deyək. Acı yeməkdə olduğu kimi,

çeynədikcə acılığını dadırsan.

 

Yaxºı çeynənmiº,   alçaltmaq inciməyə səbəb olur  .

Və bu iki vasitə, alçaltmaq və incitmək çox güclüdür

- müəyyən maneələri dəf etmək   e

 - lazımi lütfləri əldə etmək  .

 

Acı yemək, zillət və incitmək kimi

- insan təbiətinə zərərli görünən e

-deyəsən yaxºıdan çox pislik gətirir.

 

Lakin bu, belə deyil.

Örsün üzərinə nə qədər çox dəmir döyülürsə, bir o qədər parlaq və təmizlənir.

Bu, həqiqətən yaxºılıq yolu ilə getmək istəyən ruhun vəziyyətidir.

 

Nə qədər alçaldılacaq və incidilmə qabağında döyülsə,

ondan nə qədər çox səma odunun qığılcımları çıxsa, o, bir o qədər təmizləyir».

 

Ən böyük və yeganə Xeyirliyimdən məhrum olmaqdan özümü çox sıxıntılı gördüm. Onu uzun müddət gözlədikdən sonra nəhayət ki, ürəyimin içinə girdiyini gördüm.

 

O, ağlayırdı.

Məni baºa saldı

nə qədər əzab çəkdi və sünnət olunduğu zaman özünü alçaltdı  .

Bu mənə böyük əzab verdi, çünki onun acılığına hopmuºdum. Balaca mübarək uºaq mənə mərhəmət edərək dedi:

 

 Ruh nə qədər zəlil olub özünü bilsə, bir o qədər Haqqa yaxınlaºar   .

 

Həqiqətdə o, özünü çox uzaq hiss etdiyi fəzilətlər yolu ilə getməyə çalıºır. Və bu yolda,

-bu yol sonsuz olduğu üçün hələ qət etməli olduğu məsafəni dərk edir.

Mən sonsuz olduğum kimi o da sonsuzdur.

 

Həqiqətdə olan ruh

- həmiºə təkmilləºdirməyə çalıºın,

-amma heç vaxt mükəmməl olmağı bacarmır.

 

Bu gətirir

 davamlı iºləmək  ,

boº yerə vaxt itirmədən getdikcə daha çox təkmilləºin   .

 

Mən də bu iºə xeyir-dua verirəm, yavaº-yavaº,

Onun obrazını çəkmək üçün retuº edirəm.

 

Budur, niyə sünnət olunmaq istədim:

Mən hətta Cənnət mələklərini belə heyran edən ən böyük təvazökarlığı misal çəkmək istədim   ”.

 

Özümü nəinki bədbəxtliklə doldurduğumu görməyə davam etdim, həm də narahat idim.

Bütün içim İsanın itkisinə görə qarıºıqlıq içində idi.

 

Öz-özümə danıºarkən öz-özümə fikirləºdim

-böyük günahlarım İsanın məni tərk etməsini mənə qazandırdı və

-deməli, mən onu bir daha görməyəcəyəm.

Oh! Mənim üçün necə də amansız bir ölüm idi, baºqalarından daha amansız! Mən dəhºətli dərəcədə aºıldım

- daha İsanı görmürəm,

- daha onun ºirin Səsini eºitməmək,

- həyatımın bağlı olduğu, bütün yaxºılığın mənə gəldiyini itirdim! Onsuz necə yaºamaq olar?

Ah! İsanı itirdikdən sonra mənim üçün hər ºey bitdi!

 

Bu fikirlərə qərq oldum, ölümcül əzab içində hiss etdim və bütün içim pəriºan oldu. Mən İsanı çox istəyirdim!

Sonra bir parıltı ilə   ruhumda özünü göstərdi və mənə dedi:

 

“Salam, sülh! Narahat olmayın.

Çox ətirli bir çiçək qoyulduğu yeri ətirli olduğu kimi, ona   sahib olan ruhu da Allahın rahatlığı doldurur »  .

Sonra ildırım kimi qaçdı.

 

Ah! Ya Rəbb, sən mənim günahkar olduğum üçün nə qədər yaxºısan. Mən sizə əminliklə deyirəm: "Ah! Necə də təksən!

Səni itirsəm də, üzülməyimi və narahat olmağımı istəmirsən.

Və əgər mən olsam, səndən uzaqlaºdığımı mənə bildir.

 

Çünki

-huzurla özümü Allahla doldururam.

- çətinlik içində özümü ºeytani vəsvəsələrlə doldururam.

Oh! Mənim ºirin İsa, səninlə nə qədər səbir lazımdır! Çünki baºıma nə gəlsə,

hətta narahat olmağımı və ya əsəbləºməyimi istəmirsən.

 

Məndən mükəmməl sakitlik və əmin-amanlıq istəyirsən  .

 

Adi halımda olarkən,

Mən öz bədənimi tərk etdiyimi hiss etdim və sevimli İsamı tapdım.

Amma, oh!

Onun hüzurunda özümü necə də günahlarla dolu gördüm!

 İçimdə Rəbbimizə etiraf etmək üçün çox güclü bir istək hiss etdim  .

 

Buna görə də ona üz tutaraq günahlarımı ona danıºmağa baºladım. Məni dinləyirdi  . İºim bitdikdən sonra kədər dolu baxıºları ilə mənə tərəf döndü və  dedi   :

 

"Mənim qızım,

- əgər ciddidirsə, günah zəhərdir və ruh üçün ölümcül bir qucaqdır. Təkcə ruh üçün deyil, həm də orada tapılan bütün fəzilətlər üçün.

 

Bu venialdırsa, qucaqlamaqdır

- kim ağrıyır və

-nəfsi zəif və xəstə edən, eləcə də orada olan fəzilətlər.

 

Nə qədər ölümcül zəhərli günahdır!

Tək, o, ruhu yaralayıb öldürə bilər! Baºqa heç nə ruha zərər verə bilməz.

Baºqa heç nə onu Mənim qarºımda çirkin və nifrət edə bilməz. Yalnız günah”.

 

Bunu deməklə günahın çirkinliyini anladım.

O qədər ağrılar keçirmiºəm ki, bunu necə ifadə edəcəyimi bilmirəm. İsa, məni ağrıdan parçaladığımı görüb,

sağ əlini qaldırıb bağıºlanma sözlərini söylədi.

 

Və   əlavə etdi  :

“Günah ruhu yaralayır və onu öldürür.

 

Etirafın müqəddəs mərasimi

- ona yeni həyat verir,

- yaralarını sağaldır,

- qüvvətini öz fəzilətlərinə qaytarır e

bu, az-çox,   müddəalarına görə  .

Bu müqəddəs mərasim belə iºləyir”.

 

Mənə elə gəldi ki, ruhum yeni həyat alır.

İsanın bağıºlanmasından sonra mən əvvəlki kimi narahatlığı hiss etmədim. Rəbbinə həmiºə ºükür və ºükür olsun!



 

Bu səhər mən birlik aldım.

Özümü İsanın yanında taparaq, Kraliça Ananı da tapdım. Və necə də gözəl:

Anaya baxaraq onun Qəlbinin körpə İsaya çevrildiyini gördüm;

Uºağa baxdım və onun Ürəyindəki Ananı gördüm. Sonra yadıma düºdü ki, bu,   Epiphany bayramıdır.

Müqəddəs Magidən nümunə götürərək, körpə İsaya bir ºey təklif etmək istərdim. Amma ona verəcək heç nəyim yox idi.

 

Sonra səfalətimdən ona təklif etməyi düºündüm,

-  mirra kimi  , yataq xəstəsi olduğum on iki ilin bütün əzabları ilə bədənim, əziyyət çəkməyə və Onun istədiyi kimi davam etməyə hazır idi.

"  Qızıl kimi,   məni varlığından məhrum edəndə hiss etdiyim ağrıları ona təqdim etdim,

mənim üçün ən ağrılı və ağrılı ºeydir.

Buxur kimi    , mən ona yoxsul dualarımı təklif etdim və onları Kraliça Ananın duaları ilə birləºdirdim ki, körpə İsaya daha çox xoº gəlsinlər.

 

Təklifimi Uºağın qəbul edəcəyinə tam əminliklə etdim. Ancaq mənə elə gəldi ki, İsa mənim zəif təklifimi böyük məmnuniyyətlə qəbul etsə də, onun ən çox sevdiyi ºey ona təklif etdiyim etibar idi.

 

Mənə dedi  :

 

"  Güvənin iki qolu var  .

Birinci ilə  ,

- İnsanlığımı qucaqlayın və

-Mənim İlahiyyatıma qalxmaq üçün nərdivan kimi istifadə olunur.

Digəri ilə,

-bir mənim İlahiyyatımı qucaqlayır və

- ondan səmavi lütf selləri alınır.

Beləliklə, ruh ilahi Varlıq ilə tamamilə su altında qalır.

 

Ruh güvəndikdə, istədiyini mütləq alacaq:

Mən qollarımı bağlı saxlayıram   və

Mən ruhun   istədiyini etməyə icazə verirəm.

Qəlbimin dərinliklərinə nüfuz etməsinə icazə verdim, məndən istədiklərini almasına icazə verdim.

Əgər etməsəydim, özümü ruha qarºı zorakılıq vəziyyətində hiss edərdim”.

 

O, bunu söylədiyi kimi, Uºağın Döºündən (yaxud Ananın Döºündən) içki axınları gəlirdi.

(amma mən burada içkiyə nə deyirəm dəqiq bilmirəm) bütün ruhumu su basdı. Sonra kraliça anası yoxa çıxdı. .

 

Daha sonra Uºaqla mən cənnət anbarına daxil olduq. Onun cazibədar kədərli üzünü gördüm.

Öz-özümə dedim: “Bəlkə kraliça ananın nəvaziºlərini istəyirsən”.

Ürəyimi sıxdım və körpə İsa sevinclə baxdı. O zaman mənimlə İsa arasında nə baº verdiyini kim deyə bilərdi?

Bunu təzahür etdirəcək dilim və ya onu təsvir edəcək ifadələrim yoxdur.

 

İçimdən özümə dedim:

“Kim deyə bilər ki, bu yazdıqlarımın içində neçə səhv və səhv var?”

O anda mən huºumu itirdiyimi hiss etdim və xeyir-dua verdim ki, İsa gəldi.

Və mənə dedi  :

 

“Qızım, hətta sənin səhvlərin də sənin tərəfində heç bir qəsdən aldatma olmadığını aydınlaºdırmağa kömək edəcək.

sən həkim deyilsən (çünki sən olsaydın harda gəzdiyini bilərdin).

 

Onlar sizinlə danıºdığımı daha da aydınlaºdıracaqlar

 ən azından hər ºeyi sadə görə bilənlər üçün  .

 

Amma sizi əmin edirəm ki, tapmayacaqlar

- pisliyin kölgəsi deyil,

- "fəzilət" deyən bir ºey deyil.

Çünki sən yazanda mən özüm sənin əlinə bələdçilik edirəm.

 

Ən çox onlar elə bir ºey tapa biləcəklər ki,

- ilk baxıºdan səhv görünür,

-amma daha yaxından baxsalar, bu, Həqiqətə uyğun gəlir. Dedi, yoxa çıxdı.

 

Bir neçə saat sonra,

- onun mənə söylədiklərindən çaºqın və narahat hiss etdiyim halda,

Qayıdıb   əlavə etdi  :

 

“  Mənim mirasım Möhkəmlik və Sabitlikdir  . Mən heç bir dəyiºikliyə məruz qalmıram.

Bir ruh Mənə nə qədər yaxınlaºıb fəzilət yolunda irəliləsə, yaxºılıqda bir o qədər möhkəm və sabit hiss edər.

 

Bundan əlavə

- Məndən nə qədər uzaq olarsa,

- o, yaxºı ilə ºər arasında tərəddüd etməyə daha çox meyllidir”.

 

Mən həmiºəki vəziyyətimdə olanda, mənim yaxºı İsam Özünü mənə acınacaqlı vəziyyətdə göstərdi.

 

Əlləri bərk-bərk bağlanmıºdı, üzü bəlğəmlə örtülmüºdü və bir neçə nəfər onu bərk-bərk ºillələyirdi.

 

O ki qaldı ona,

Sakit və dinc idi  ,

-hərəkət etmədən e

- heç bir ºikayət etmədən.

Bir göz qapağını belə tərpətməmiºdir.

Beləliklə, o, bu təhqirlərə dözmək istədiyini göstərdi,

- təkcə xaricdən deyil,

- həm də daxildə.

 

Ən sərt ürəkləri qırmağa qadir olan nə qədər təsirli mənzərədir!

 

Bu Üz palçığa bulaºmıº, iyrənc bəlğəm mənə nə qədər ºeylər söylədi!

Mən dəhºətə gəldim. titrəyirdim.

Gördüm ki, özümü onunla qürur hissi ilə doldururam.

 

Mənə dedi:

“Qızım, yalnız kiçiklər özlərinə istədikləri kimi davranmağa icazə verirlər:

-insan ağlına görə kiçik olanlar deyil,

-amma kiçik və ilahi ağılla dolu olanlar.

 

Təvazökar olduğumu deyə bilərəm.

Amma insanda təvazökarlıq deyilən ºeyə özünü tanımaq demək lazımdır. Özünü tanımayan yalanda gəzər”.

 

Sonra bir neçə dəqiqə susdu. fikirləºdim.

Məndə iºıq axtaran bir əl gördüm,

-Ən intim və gizli yerlərdə, onları tapa biləcəyinizi görmək üçün

-  özünü tanımaq   e

-  alçaldılma, çaºqınlıq və rüsvayçılıq sevgisi  .

 

ݺıq içimdə bir boºluq tapdı

Və gördüm ki, bu yer mənim mübarək İsadan nümunə götürərək rüsvayçılıq və çaºqınlıqla doludur.

 

Oh! İsanın bu nurlu və müqəddəs münasibəti mənə nə qədər çox ºeyləri baºa saldı.Öz-özümə dedim:

«  Mənim sevgim üçün zəlil və çaºqın bir Allah.

Mən, bu fərqləndirmə niºanlarından məhrum olmuº günahkar!

 

 Bu qədər haqsızlıqlar qarºısında sabit və möhkəm Allah 

üzünü bürüyən iyrənc tüpürcəkdən qurtulmaq üçün yerindən belə tərpənmir. Ah! Əgər o, bu əzabları, bu vəhºilikləri rədd etmək istəsəydi, bunu mükəmməl edə bilərdi!

 

Mən baºa düºürəm

- onu bu vəziyyətdə saxlayan zəncirlər deyil,

- amma nəyin bahasına olursa olsun insan övladını xilas etmək istəyən onun sabit İradəsi!

 

Bəs mən,   mənim təhqirlərim haradadır?

İsanın və qonºumun məhəbbəti üçün çalıºmaqda mənim möhkəmliyim və davamlılığım haradadır!

Oh! İsa ilə mən nə qədər fərqli varlıqlarıq!”

 

Balaca beynim bu fikirlərə dalarkən, sevimli   İsa mənə dedi  :

 

“Mənim insanlığım bədbəxtlik və rüsvayçılıqla dolub-daºıb.

Ona görə də mənim fəzilətlərim qarºısında,

-Göy və yer titrəyir və

- məni sevən ruhlar insanlığımdan bir nərdivan kimi istifadə edərək, fəzilətlərimin bəzi əkslərinə çatırlar.

 

"Mənə de: mənim təvazökarlığımla müqayisədə səninki haradadır? Həqiqi təvazökarlıqla yalnız mən öyünə bilərəm.

 

İlahiliyimlə birləºən İnsanlığım möcüzələr yarada bilərdi

-hər addımda sözlə və əməllə, lakin könüllü olaraq,

-Mən özümü İnsanlığımın hüdudları ilə məhdudlaºdırmıºam,

-Özümü ən kasıb göstərdim,

“Mən günahkarlarla qarıºmaq nöqtəsinə gəlmiºəm.

 

] 'Çox qısa müddətdə və hətta bir sözlə Qurtuluºu həyata keçirə bilərdi.

 

Amma

- uzun illər,

- bu qədər məhrumiyyətlər və əziyyətlərlə,

İnsanın bədbəxtliyini özümə çevirmək istəyirdim.

 

Özümü çoxlu və müxtəlif hərəkətlərə həsr etmək istədim

belə ki, insan ən kiçik zəhmətində belə yeniləºsin və ilahiləºsin.

 

Bu insan iºlərini Allah və insan olan Mənə gətirin

yeni bir əzəmət aldı   və

 onlar İlahilik möhürü ilə iºarələnmiºdilər  .

 

İnsanlığımda gizli,

Mənim İlahiyyatım özünü insan əməlləri səviyyəsinə qoyacaq qədər aºağı düºüb.

 

İradəmin sadə bir hərəkəti ilə sonsuz sayda dünya yarada bilərdim

-bu insanlığın səfalət və zəifliklərini aºmıº olardı!

 

İlahi ədalət qarºısında,

 Kəffarə etməli olduğum insanların bütün günahları ilə İnsanlığımı görməyi seçdim  .

inanılmaz ağrıdan və

bütün qanımı   tökürəm!

Beləliklə   , mən davamlı qəhrəmancasına təvazökarlıq hərəkətləri etdim  . Mənim təvazökarlığımla məxluqların təvazökarlığı arasındakı böyük fərq

-ki, məndən əvvəl, yalnız bir kölgədir - hətta müqəddəslərimin kölgəsi -,

 

o canlılardır

- hələ də varlıqlardır və

-Günahın əsl ağırlığını özüm kimi bilmirəm.

 

Baxmayaraq ki

-bəzi canlar qəhrəmanlıq etdi və

- mənim nümunəmdə baºqalarının dərdini çəkməyi özlərinə təklif edirdilər, baºqalarından fərqlənmirlər: eyni gildən düzəldilər.

 

Sadə düºüncə

- çəkdikləri əziyyətin onlar üçün yeni qazancların səbəbi olduğunu və

- Allahı izzətləndirin,

bu onlar üçün böyük ºərəfdir.

 

Bundan əlavə,   məxluqlar Allahın onları yerləºdirdiyi dairə ilə məhdudlaºır.

Onlar bu dairənin hüdudlarından kənara çıxa bilməzlər. Oh!

Əgər etmək və ləğv etmək onların səlahiyyətində olsaydı,

-nə qədər baºqa ºeylər etməzdilər. Hamı ulduzlara gedəcəkdi!

 

Əksinə, mənim ilahiləºmiº İnsanlığımın həddi-hüdudu yox idi.

Bununla belə, bu, insan sərhədləri ilə məhdudlaºdı.

belə ki, onun bütün əsərləri qəhrəmancasına təvazökarlıqla toxunur.

 

İnsanın təvazökarlığının olmaması

yer üzünü basan bütün bəlaların səbəbi idi  .

 

Və mən

- bu fəziləti həyata keçirməklə,

-İlahiliyin bütün mallarını kiºilərə cəlb etməli idim.

 

Təvazökarlıqdan baºqa heç bir lütf taxtımı tərk etməz. Təvazökarlıq imzası olmasa, məndən heç bir tələb alınmaz.

Qulaqlarıma heç bir dua eºidilməz, Qəlbimi ºəfqətə çatdırmaz,

əgər təvazökarlıq ətirli olmasa.

 

“Əgər məxluq bütün yolu getməsə

-onda bu ºərəf və özünə hörmət axtarıºını (nifrət, alçaldılma və çaºqınlıq hissi ilə məhv edilən) məhv etmək;

- ürəyinin ətrafında tikan hörükləri kimi hiss edəcək və

- Onun ürəyində boºluq yaranacaq

həmiºə buna dözəcək və onu mənim ən müqəddəs İnsanlığımdan çox fərqli saxlayacaq.

 

Alçaltmağı sevməzsə,

 bir-birini az da olsa tanıya bilər  ,

amma   qarºımda parlamayacaq

gözəl və ecazkar təvazökarlıq paltarı geyinmiºdi.

 

Anladığım hər ºeyi kim deyə bilərdi

-təvazökarlıq fəziləti e

-Özünü bilmək və təvazökarlıq arasında əlaqə varmı?

 

Deyəsən, bu iki fəzilət arasındakı fərqi dərk etmiºəm, amma bunu ifadə etməyə sözüm yoxdur. Bu barədə bir ºey söyləmək üçün   bir nümunə istifadə edəcəyəm  .

 

Bir kasıb insan təsəvvür edin

- kim bilir kim yoxsuldur və

- kim, insanlar üçün

onu tanımayanlar e

kim inana bilər ki, onların bir ºeyləri var,

– yoxsulluğunu açıq-aydın göstərir.

 

Bu adam haqqında deyə bilərik

- özünü tanıyan,

- bu həqiqəti deyir və

-deməli daha çox seviləcək.

O, öz bədbəxt vəziyyətinə baºqalarını ºəfqətə çəkəcək. Hamısı ona kömək edəcək.

Bu, özünü tanımanın yaratdığı ºeydir.

Bəs bu adam,

- yoxsulluğunu göstərməkdən utanır,

- hamının bildiyi zaman zəngin olmaqdan öyünürdü

-geyindiyi paltarı belə olmayan e

-bu aclıqdan ölməkdir. Hər kəs nifrət edəcək,

-heç kim ona kömək etməzdi və onu tanıyanların hamısının gülüº obyektinə çevrilərdi.

 

Bu bədbəxt daha da pisləºəcək və nəhayət öləcəkdi.

Bu, Allah qarºısında və insanlar qarºısında qürur doğurur. Özünü tanımayan

- avtomatik olaraq Həqiqətdən uzaqlaºır e

- yalanın yollarına qədəm qoyur.

 

Qəhrəman təvazökarlığın baºqa bir forması var ki, o da özünü tanımaqdan irəli gəlir.

 

Təsəvvür edin varlı adam,

rahatlıq və zənginlik arasında doğulmuº,   e

kimi yaxºı tanınır   .

Bununla belə, Rəbbimiz İsa Məsihin bizim məhəbbətimiz üçün təslim olduğu dərin alçaqlıqları nəzərə alaraq,

- müqəddəs təvazökarlığa aºiq olur,

- var-dövlətini və rahatlığını tərk etmək,

- nəcib paltarını çıxarır və cır-cındır örtür   . Bilinməyən yaºayır. Kim olduğunu heç kimə demir   .

O, ən kasıblarla   bərabər yaºayır.  Nifrət və çaºqınlığa sevinir  .



Bu adamda biz müqəddəslərin baºına gələnləri görürük

-özünü getdikcə daha çox aºağılayanlar e

Kim bilir ki, Rəbb beləliklə onları Öz lütf və hədiyyələri ilə doldurur.

 

Bu nümunələrdə gəlin baxaq

təvazökarlıq olmadan özünü tanımaq   faydasızdır,

təvazökarlıqla müºayiət olunan özünü tanıma   qiymətli olur.

 

Oh bəli! Təvazökarlıq

- lütf cəlb etmək,

-ən güclü zəncirləri qırmaq e

- ruhla Allah arasındakı hər bir maneəni aºır.

 

Təvazökarlıq həmiºəyaºıl və çiçəkli bitkidir

-qurdlar tərəfindən yeməyə meyilli olmayan və

-külək, dolu və ya istidən zədələnə və ya büzülə bilməyən.

 

Ən kiçik bitki olmasına baxmayaraq, Cənnətə nüfuz edən və Rəbbimizin Qəlbi ilə birləºən ən böyük budaqları inkiºaf etdirir. Yalnız bu kiçik bitkidən gələn budaqların bu sevimli Ürəkdə pulsuz giriºləri var.

 

Təvazökarlıq duzdur

-o mövsüm bütün fəzilətlər və

- ruhu günahın fitnəsindən qorumaq.

Təvazökarlıq yolların yaxınlığında bitən kiçik otdur.

Üzərinə basanda yox olur amma sonra əvvəlkindən daha gözəlləºir.

Təvazökarlıq vəhºi bitkini böyüdən ev əkilməsidir. Bu lütf sikkəsidir.

Təvazökarlıq bu həyatın gecəsinin qaranlığında bizə yol göstərən aydır. Təvazökarlıq hiyləgər tacirdir

-kim öz əmlakını satmağı bilir e

-Ona verilən lütfün bir qəpikini belə israf etməz. Təvazökarlıq, onsuz heç kimin girə bilməyəcəyi Cənnətin açarıdır.

Təvazökarlıq Allahın və bütün Cənnətlərin təbəssümü və bütün cəhənnəmin fəryadıdır.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa, mənimlə danıºmadan gəldi və getdi. Sonradan hiss etdim ki, bədənimi tərk edirəm.

 

Arxasını çevirərək   mənə dedi  :

“Çoxlarında artıq ədalət yoxdur. Deyirlər:

“Nə qədər ki, iºlər belə davam edəcək, biz layihələrimizdə uğur qazana bilməyəcəyik.

Beləliklə, biz fəzilət göstəririk, özümüzü saleh kimi göstəririk, özümüzü həqiqi dost kimi göstəririk. Beləliklə, ºəbəkəmizi toxumaq və ondan sui-istifadə etmək daha asan olacaq.

Biz onlara zərər vermək və onları yemək üçün onların yanına gəldikdə,

- onlar bizim dost olduğumuza inanaraq, kortəbii olaraq əlimizə keçəcəklər.

Bu hiyləgərin çata biləcəyi səviyyədir: “Sonradan məndən xüsusi təzminat istəyib.

Mübarək İsa sanki məni ilahi ədalətə təqdim etməklə canımı aldı.

 

Onun yolu ilə məni bu həyatdan getməyə məcbur edəcəyini düºündüm.

Ona görə də ona dedim: "Ya Rəbb, mən Sənin niºanələrin olmadan Cənnətə girmək istəmirəm. Əvvəlcə məni çarmıxa çək, sonra gətir".

 

"O, əllərimi və ayaqlarımı mismarlarla deºdi. Və bunu edərkən çox təəssüfləndim.

-Qeyb oldum və özümü bədənimdə tapdım. İçimdən özümə dedim:

"Budur, mən yenə! Ah! Neçə dəfə mənə bunu etdin, əziz İsa.

 

Bu kadrı mənim üçün çəkmək üçün xüsusi bir sənətiniz var:

Öləcəyimə inandırırsan,

-bu, məni dünyaya və ağrılara gülməyə aparır

-sizdən ayrılığın bitdiyini deyirəm.

 

Sonra sevinməyə baºlayanda,

Mən hələ də özümü bu kövrək bədənin həbsxanasında kilidlənmiº görürəm.

 

Nəticədə,

- sevincimi unudaraq,

Göz yaºlarıma, ºikayətlərimə  , səndən  ayrılığımın  iztirablarına qayıdıram  .

Ah! Cənab, tezliklə qayıdın, çünki mən çox məyus olmuºam”.

 

Çox acı məhrumiyyət günlərini yaºadıqdan sonra yazıq ürəyim   İsanı əbədi itirmək qorxusu   ilə

- bəlkə onu yenidən görəcəm ümidi.

 

Nifrət! Qəlbim nə qədər qanlı müharibəyə dözməli idi! Onun əziyyəti belə idi

-bir anda donub qaldı və,

- növbəti anda sanki mətbuatın altında qaldı və qandan iyrəndi.

 

Mən bu vəziyyətdə olanda ºirin İsamı mənə yaxın hiss etdim. Gözümü örtən pərdəni götürdü və nəhayət, onu görə bildim.

Mən dərhal ona dedim:

"Ya Rəbb, daha məni sevmirsən?"

 

O cavab verdi:

"Bəli, bəli, mən səni sevirəm! Tövsiyə etdiyim ºey, lütfümə uyğunluqdur.

Və sadiq olmaq üçün əks-səda kimi olmalısan

atmosferdə rezonans doğuran   e

ki, kimsə səsini eºitdirməyə baºlayan kimi   dərhal, zərrə qədər gecikmədən   eºitdiyini təkrarlayır.

 

Bunu belə etməlisən.

Sən mənim lütfümü qəbul etməyə baºlayan kimi,

 onu sənə verməyimi belə gözləmədən  ,

dərhal yazıºmalarınızı əks etdirməyə baºlamalısınız."

 

Mən ºirin İsamdan demək olar ki, tamamilə məhrum olmağa davam etdim.

Həyatım ağrılarla keçdi. Yaºamaqdan böyük bir sıxıntı, böyük bir yorğunluq hiss etdim! İçimdə düºünürdüm: “Ah, mənim sürgünüm necə də uzun müddətdir!

Oh! Bu bədənin bağlarını aça bilsəm xoºbəxtliyim nə olardı. Beləliklə, ruhum ən böyük yaxºılığıma sərbəst uçacaqdı! ”

 

Beynimdən bir fikir keçdi: “Cəhənnəmə getsəm nə olar!”

Bu məqamda ºeytanın mənə hücum etməsinin qarºısını almaq üçün tələsik deməyə baºladım:

"Sonra cəhənnəmdə olsam belə, ºirin İsama ah çəkərdim; orada da istərdim".

 

Mən bu və bir çox baºqa fikirləri (hamısını xatırlatmaq çox uzun çəkər) düºündükcə, mehriban İsa qısa müddət ərzində özünü göstərdi və ciddi bir tonda  mənə dedi:

"Sənin vaxtın hələ çatmayıb."

İntellektual baxımdan bu, mənə hər ºeyin ruhda nizama salınmalı olduğunu baºa saldı.

 

Ruhun çoxlu kiçik otaqları var,

- hər fəzilət üçün bir,

- hər bir fəzilət onunla birlikdə bütün digərlərinə sahib olmaq, elə bir ºəkildə ki

- ruhun yalnız bir fəzilət sahibi olduğu görünürsə,

-bu, bütün digərləri ilə müºayiət olunur.

 

Bununla belə, fəzilətlərin hamısı fərqlidir və hər birinin ruhda öz yeri var. Onların hamısı Müqəddəs Üçlükdən gəlir,

bir ikən   ,

 üç fərqli ºəxsdən ibarətdir  .

 

Mən də baºa düºdüm ki, ruh otaqlarının hər biri,

-yaxud bir fəzilətlə dolu,

-yaxud əksi üçün.

 

Əgər fəzilət və pislik yoxdursa, boº qalır.

 

Ruhumu ehtiva edən bir ev kimi hiss etdim

- çoxlu otaqlar,

- hamısı boºdur.

- bəziləri ilanlarla dolu,

-bir az palçıq,

- digər qaranlıqlar.

Ah! Ya Rəbb, mənim yazıq ruhumu yalnız Sən düzəldə bilərsən!

 

Eyni vəziyyət davam etdi.

Bu səhər İsa məni bədənimdən çıxardı.

Bu qədər gözlədikdən sonra elə bil bu dəfə bunu aydın gördüm.

Ancaq o qədər pis baxdım ki, bir söz deməyə cəsarət etmədim.

 

Bir-birimizə baxdıq, amma susduq.

Bu qarºılıqlı baxıºlardan İsanın acı dolu olduğunu baºa düºdüm.

Amma ona: “Acısını mənə tök” deməyə cəsarət etmədim.

 

Amma o, yanıma gəlib acısını tökməyə baºladı. Aldıqdan sonra onu saxlaya bilməyib yenidən yerə atdım.

 

Sonra   mənə dedi:  "Sənin orda nə iºin var? Daha acılığımı bölüºmək istəmirsən? Daha ağrılarımı dindirmək istəmirsən?"

 

Mən ona dedim: "Ya Rəbb, bu, istəmədiyim deyil. Mənə nə baº verdiyini bilmirəm. Sənin acılığınızla o qədər dolu hiss edirəm ki, onu saxlamağa yerim yoxdur. Yalnız səndən olan vunderkind bunu edə bilər. içimi böyüt.

Ona görə də sənin acılığını qəbul edə bilərəm”.

 

İsa mənim üzərimdə böyük bir çarmıx iºarəsi etdi və acısını yenidən tökdü. Bu dəfə deyəsən onu saxlaya bildim.

 

Sonra deyir  : "

Qızım, incimək od kimidir

-ruhda olan bütün pis əhval-ruhiyyəni qurudur və

-bu, onu müqəddəslik ruhu ilə doldurur, ən gözəl fəzilətləri doğurur”.

 

İsa bir neçə dəfə gəldi, lakin həmiºə sükutla. İçimdə boºluq və ağrı hiss etdim.

Çünki onun ən ºirin Səsini eºidə bilmirdim. Mənə təsəlli vermək üçün mənə   dedi  :

 

“  Lütf ruhun həyatıdır  .

Ruh bədənə həyat verdiyi kimi, lütf də ruha həyat verir.

 

Bədənin həyatını davam etdirməsi üçün ruhun olması kifayət deyil,

onun da tam böyüməsi üçün qidaya ehtiyacı var.

 

Beləliklə, nəfs üçün onu yaºatmaq üçün lütfün olması kifayət deyil, həm də onun kamillik dərəcəsinə çatması üçün qidaya ehtiyacı var.

 

Və bu yemək lütfün uyğunluğudur.

Lütf və lütflə yazıºma ruhu Cənnətə aparan bir zəncir təºkil edir.

Ruhun lütfünə uyğun olduğu dərəcədə bu zəncirin halqaları əmələ gəlir”.

 

Və   əlavə etdi  :

«Lütf səltənətinə daxil olmaq üçün pasport nədir? Bu təvazökarlıqdır.

Daim öz yoxluğuna baxan və onun toz və küləkdən baºqa bir ºey olmadığını dərk edən ruh

öz ağası kimi olacağı lütfünə güvənir.

 

Nəzarət ələ keçirməklə, lütf ruhu bütün fəzilətlərin yoluna aparır

və onu kamillik zirvələrinə çatdırır.

 

Lütf olmasa, ruh ruhundan ayrılmıº bədən kimidir

-qurd və çürüklərlə dolu olan və gözə dəhºət gətirən.

 

Beləliklə, lütf olmadan ruh o qədər iyrənc olur ki, insanların deyil, Allahın özünün baxıºlarını dəhºətə gətirir. "

 

Bu səhər mən özümü böyük ümidsizlik vəziyyətində tapdım, hər ºeydən əvvəl, mənim ali Xeyrim olan İsanın hüzurundan məhrum olduğum üçün.

 

Özünü təqdim etdi və mənə dedi:

“Ürəksizlik ən gözəl çiçəklərə və onların ən xoº meyvələrinə sirayət edən zəhərli ruh halıdır.

 

Bu zəhərli yumor ağacın köklərinə nüfuz edir,

- tamamilə hopdurmaq,

- qurumasına və iyrənc olmasına səbəb olur.

Kimsə onu əks əhval-ruhiyyə ilə sulayıb sağaltmasa, ağac yıxılacaq. Beləliklə, ruhdan düºmüº zəhərli əhval-ruhiyyəyə qərq olan ruhdur ".

 

İsanın bu sözlərindən sonra mən hələ də ruhdan düºmüºdüm, hər ºey özümə bağlanmıºdı.

Və özümü o qədər pis gördüm ki, onun yanına qaçmağa cəsarət etmədim.

 

Beynim öz-özünə dedi:

"Onun davamlı səfərlərinə, lütflərinə, xarizmalarına əvvəlki kimi ümid etmək mənim üçün əbəsdir. Mənim üçün hər ºey bitdi".

 

İsa az qala məni məzəmmət edərək   əlavə etdi  :

"Nə edirsən? Nə edirsən?

Məgər bilmirsən ki, güvənsizlik ruhu öldürür?

 

Öləcəyini düºünən ruhun xəbəri yoxdur

- həyatdan necə imtina etmək,

- lütfü necə əldə etmək olar,

- necə istifadə etməli,

-özünüzü necə daha gözəl etmək olar və ya

- uğursuzluğundan özünü sağaltmaq üçün necə davranmalı.

 

Ah! Cənab, deyəsən görürəm

bu inamsızlıq xəyalı,

- natəmiz, arıq, qorxulu və titrəyən e

-bütün sənəti ilə, qorxudan baºqa aləti olmayan, ruhu çuxura aparan.

 

Ən pisi də odur ki, bu ruh özünü düºmən kimi göstərmir. Çünki o zaman ruh onun maskasını aça bilərdi.

 

Daha doğrusu, özünü dost kimi göstərir.

O, gizlicə sızır, ruhu ilə əzab çəkirmiº kimi davranır və onunla ölməyə hazır olduğunu söyləyir.

Nəfs ehtiyatlı olmasa, bu hiylədən necə qurtulacağını bilməyəcək.

 

Mən eyni vəziyyətdə davam edərkən, lakin bir az daha cəsarətlə   ən sevimli İsa  gəldi  və   mənə dedi  :

 

"Qızım, ruh bəzən eybəcərlə üz-   üzə gəlir. Əgər   cəsarətini toplayıb,

 - bu düºmən üzərində qələbə  ,

- əks fəzilət onda daha parlaq və kök salır.

Ancaq   ruh ehtiyatlı olmalıdır

- qarmaq üçün ipi təmin etməmək;

-bu akkord özünə inamsızlıqdır.

 

Bu həyata keçiriləcək

-  qəlbini inamla geniºləndirmək,

- o, onun yoxluğunun mərifəti olan Həqiqət dairəsində yaºayarkən   .

 

Bu səhər ünsiyyət qəbul etdikdən sonra,

Mən sevimli İsamı gördüm, amma tamamilə yeni bir münasibətdə. O, ciddi, təmkinli görünürdü və məni danlamaq istəyirdi. Nə dramatik dəyiºiklik.

 

Yazıq ürəyim rahatlaºmaq əvəzinə hiss etdi

-məzlum,

-çərçivəli

İsanın bu qeyri-adi münasibətindən.

 

Ancaq əvvəlki günlərdə onun hüzurundan məhrum olduğum üçün rahatlığa böyük ehtiyac hiss etdim.

 

Mənə dedi:

“Sanki əhəngin gücü var

- ona batırılmıº əºyaları yeyin, buna görə də əzabın gücü var

- ruhda aºkar edilən naqislikləri və qüsurları yeyib-içmək.

Bu, bədənin ruhaniləºməsinə qədər gedir.

O, ruha yaxın yerləºdirilir və bütün   fəzilətləri möhürləyir.

 

Ruhunu və bədənini yaxºıca yeyənə qədər,

o, mənim çarmıxa çəkilməyimin əlamətlərini sizdə mükəmməl ºəkildə möhürləyə bilməyəcək».

 

Sonra əl-ayağımı deºdilər.

(Mənə onun mələk olduğu görünsə də, onun kim olduğundan əmin deyiləm). Sonra Ürəyindən çıxardığı nizə ilə İsa ürəyimi deºdi,

bu mənə ºiddətli ağrı verdi.

Sonra o, yoxa çıxdı, məni əvvəlkindən daha çox sıxdı.

Mən baºa düºürəm

- inciməyin mənim üçün ayrılmaz dost olması lazım idi,

-amma məndə onunla dostluğun kölgəsi belə yox idi!

 

"Ah! Ya Rəbb, məni qırılmaz bir dostluqla əzab-əziyyətə bağla. Çünki, mənim yollarım təkdir."

 

Özünü mənim tərəfimdən xoº qarºıladığını görmədən,

- incitmək mənim üçün bütün hörmətə çevrilir;

- bir gün tamamilə ondan üz çevirəcəyimdən qorxaraq məni həmiºə əsirgəmir. O, heç vaxt əzəmətli iºini bitirməyəcək.

 

Nə qədər ki, qıfsız bıçaqların yanındayıq, onun heyrətamiz əlləri mənə çatmayacaq.

-üzərimdə iºləyin e

-özünüzü İsanın qarºısında Onun müqəddəs əllərinə layiq bir iº kimi təqdim edin.

 

Bu səhər çarmıxa çəkilmə ağrılarını məndə təzələdikdən sonra İsa mənə dedi:

“İnsanın nəfəs aldığı yaxºı və ya pis havadan bədəni təmizlənir və ya xəstələnir.

 

Məyusluq ruhun havası olmalıdır.

Ruhun nəfəs aldığı havadan onun sağlam və ya xəstə olduğunu anlayırıq.

 

Əgər insan iyrənc hava ilə nəfəs alırsa,

onda hər ºey təmizlənəcək   ;

 onun bütün hissləri eyni ahəngdar səslə oynayacaq  .

 

Amma o, nifrət havasını udmasa,

onda hər ºey uyğunsuz olacaq   ;

 iyrənc nəfəs alacaq . 

Bir ehtirasını ram edərkən, digəri artacaq. Onun həyatı uºaq oyunu olacaq”.

 

Mənə elə gəlirdi ki, əzab-əziyyəti bir musiqi aləti kimi görürdüm ki,

-sətirləri yaxºı və möhkəmdirsə, ahəngdar səs çıxarır.

- simləriniz keyfiyyətli deyilsə,

sonra birini, sonra digərini və buna görə də davamlı olaraq uyğunlaºmalıyıq,

ona görə də heç vaxt çala bilmədən aləti tənzimləməlisən.

Və onu oynamağa çalıºsanız, yalnız uyğunsuz səslər eºidirsiniz.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəldi və məni bədənimdən çıxardı. Mən bir çox insanı hərəkətdə görmüºəm.

 

Amma bunun müharibə və ya inqilab olduğunu deyə bilmərəm. Rəbbimizə gəlincə,

- insanlar onun üçün sadəcə tikandan taclar toxuyurdular. Mən ehtiyatla ondan birini götürərkən,

- daha ağrılı baºqasını qoydular.

 

Ah! Mənə elə gəlir ki, onun qüruruna görə bizim yaºımız küsəcək! Ən böyük bədbəxtlik,

-baºına nəzarəti itirir.

Çünki insan baºını və beyni üzərində nəzarəti itirdikdən sonra,

- bütün üzvləri əlil olur;

-yaxud bir-birinizə düºmən olun.

 

Səbirli İsa bütün bu tikan taclarına dözdü.

 

Mən onları aparan kimi üzünü camaata tutub   dedi:

 

“Bəziləri müharibədə, bəziləri həbsxanada, bəziləri zəlzələ zamanı.

Az qalacaq.

Qürur həyatınızı idarə etdi və qürur sizi öldürəcək."

 

Bundan sonra məni bu insanların arasından çıxararaq, mübarək İsa uºağa çevrildi.

Mən onu qucağımda gəzdirdim ki, dincəlsin.

 

Mənə dedi  :

"Səninlə mənim aramda,

- hər ºey mənim üçündür; Və

- məxluqlara verəcəyiniz sevgimizin daºmasından baºqa bir ºey deyil."

 

Mənim mübarək İsa gəlirdi.

Ünsiyyət aldıqdan sonra o, məndə çarmıxa çəkilmə ağrılarını təzələdi. O qədər təsirləndim ki, rahatlamağa ehtiyac hiss etdim.

Amma soruºmağa cəsarət etmədim.

 

Az sonra İsa uºaq ºəklində qayıtdı və məni bir neçə dəfə öpdü.

Onun çox saf dodaqlarından böyük udumlarla içdiyim çox ºirin bir süd fıºqırdı. Mən bunu edərkən  o   mənə dedi  :

Mən Səmavi Cənnətin çiçəyiyəm

Bütün Cənnət kimi nəfəs aldığım ətir ətirlidir.

 

Mən bütün Cənnəti iºıqlandıran ݺıqam  ; hər kəs bu ݺıqla doludur. Mənim müqəddəslərim kiçik çıraqlarını Məndən çəkirlər.

Cənnətdə elə bir nur yoxdur ki, bu Nurdan çəkilməsin."

 

Oh bəli! İsa olmadan heç bir fəzilət ətri yoxdur.

Onsuz heç bir iºıq yoxdur, hətta ən yüksək səmalarda belə.

 

Mənim mehriban İsa adi vaxtlarını bərpa etdi. Həmiºə bərəkətli olsun! Doğrudan da, onunla iºləmək üçün bir müqəddəsin səbri olmalıdır. Bunu yaºamayanlar buna inana bilmirlər.

Onunla azacıq söhbət etməmək demək olar ki, mümkün deyil.

Onu uzun müddət gözləyərək səbr etdikdən sonra nəhayət gəlib mənə dedi:

 

"Qızım,   paklıq hədiyyəsi təbii bir hədiyyə deyil, qazanılmıº lütfdür.   Nəfs onu əzab və əzab vasitəsilə cazibədar olmaqla əldə edir. Oh! əzab çəkən və əziyyət çəkən ruhlar necə də cazibədar olur.

 

Onlara elə bir zövqüm var ki, dəli oluram. Nə istəsələr, onlara verirəm.

Məndən məhrum olanda

sənin üçün ən ağrılı əzab olan, sevgim üçün bu məhrumiyyəti qəbul et.

Sənə əvvəlkindən daha böyük bir məhəbbət bəxº edəcəm və sənə yeni lütflər bəxº edəcəyəm».

 

Bu səhər İsanın gələcəyinə az qala ümidimi itirmiºdim, o, qəfil qayıtdı. Məndə çarmıxa çəkilmə ağrılarını təzələdi və mənə dedi:

"Vaxt gəldi. Son ortaya çıxır, amma vaxt qeyri-müəyyəndir."

 

Bu sözlərin mənim tamamilə çarmıxa çəkilməyimlə, yoxsa cəzamla bağlı olub-olmadığını düºünərkən ona dedim:

“Ya Rəbb, qorxuram ki, mənim vəziyyətim Allahın iradəsinə uyğun gəlmir”.

 

İsa davam etdi  : “Bir vəziyyətin Mənim iradəmə uyğun olub olmadığını bilmək üçün ən etibarlı əlamət,

bu vəziyyətdə yaºamaq üçün güc hiss etdiyiniz zamandır."

 

Ona dedim: “Əgər sənin istəyin olsaydı, əvvəlki kimi gəlməzdin!”

 

O cavab verdi  :

“Bir insan ailədə tanıº olduqda,

bütün bu mərasimlər və xəraclar artıq əvvəlki kimi, onun hələ qərib olduğu vaxtlarda istifadə olunmur.

 

Və bu, nə bu ailənin adamı artıq istəmədiyinə, nə də onu əvvəlkindən çox sevmədiyinizə iºarə deyil. Mənimlə belədir.

 

Buna görə də arxayın olun; İcazə verin bunu edim.

Beyninizə iºgəncə verməyin və ürəyinizin rahatlığını itirməyin  . Zamanı gələndə siz mənim əsərlərimi baºa düºəcəksiniz”.

 

Bu səhər özümü hər ºeydən qorxdum.

Düºündüm ki, bunların hamısı fantaziyadır, ya da ºeytan məni təhqir etmək istəyir. Ona görə də gördüyüm hər ºeyə nifrət etdim və bədbəxt oldum.

 

Gördüm ki, etirafçı İsaya dua edir ki, çarmıxa çəkilmə ağrılarını məndə təzələsin.

və müqavimət göstərməyə çalıºdım.

Əvvəlcə xeyir-dua verən İsa buna belə dözdü, lakin etirafçı təkid etdiyi üçün

 

Mənə dedi:

“Qızım, həqiqətənmi bu dəfə itaətdə uğursuz olacağıq?

Məgər bilmirsən ki, itaət ruha möhür vurmalı və onu mum kimi elastik etməlidir,

Etirafçı ona istədiyi formanı verə bilsin?"

 

Ona görə də müqavimətimi sağaltmamaqla, çarmıxa çəkilmə ağrılarına ºərik olmağa vadar etdi.

 

Və artıq İsanın və etirafçının əmrinə müqavimət göstərmir

- (İsanın olmadığından qorxub razılıq vermək istəmədiyim üçün) əzablara təslim oldum.

Qoy İsa həmiºə mübarək olsun və bütün məxluqlar onu hər ºeydə və həmiºə izzətləndirsin!

 

İsanın məhrumiyyətində bir neçə gün yaºadıqdan sonra

(ən çoxu bir neçə dəfə kölgə kimi gəldi, sonra qaçdı), elə ağrı hiss etdim ki, göz yaºlarım axdı.

 

Ağrıma ºəfqətli, mübarək İsa gəldi, mənə diqqətlə baxdı və   dedi  :

 

“Qızım, qorxma, çünki mən səni tərk etməyəcəyəm.

Sən Mənim hüzurumdan məhrum olanda, istəmirəm ki, ruhdan düºəsən. Doğrudan da, məndən məhrum olan bu gündən,

İstəyirəm ki, iradəmi götürüb sevinəsən  ,

-məni sevmək və onun içində özümü tərifləmək,

onu öz ºəxsim kimi hesab edirəm. Belə etməklə məni öz əlinizdə saxlayacaqsınız.

 

Cənnət səadətini nə təºkil edir?

- Əlbəttə mənim İlahiyyatım.

Bəs mənim sevgilimin yer üzündəki səadəti necə olacaq? ªübhəsiz ki, mənim istəyimlə.

Heç vaxt səndən qaçmayacaq. O, həmiºə sizin əlinizdə olacaq.

 

Əgər Mənim İradəmdə qalsan, orada təsvir olunmaz sevinclər yaºayacaqsan

saf zövqlər. İradəmi tərk etməyən ruh nəcib olur, zənginləºir

Və yerin səthi günəº ºüalarını əks etdirdiyi kimi, onun bütün iºləri ilahi günəºi əks etdirir.

 

Mənim iradəmi yerinə yetirən ruh mənim nəcib kraliçamdır

Yeyib-içməsini ancaq Mənim Vəsiyyətimlə alır. Bu səbəbdən onun damarlarında saf qan axır.

Onun nəfəsi məni tamamilə təravətləndirən bir ətir çıxarır, çünki bu mənim öz Nəfəsimdən gəlir.

 

Deməli mən səndən heç nə istəmirəm

- yalnız bir anlıq olsa belə, gözəlliyini mənim vəsiyyətimdə, ondan ayrılmadan formalaºdırasan."

 

O, bunu deyərkən, onların dəstəklədiyi İsanın sözlərindən hamım təºviºə düºdüm və qorxdum

-bu gəlməzdi və

- Onun Vəsiyyətində sakitləºməli olduğumu.

 

İlahi, bu nə ağrı, nə ölümcül iztirab! Lakin   İsa yumºaqlıqla əlavə etdi  :

“Ruhun qurbanı olanda mən səni necə tərk edə bilərəm?

Amma nə qədər ki, sən qurbansan, mən həmiºə sənin yanına gəlmək istəyəcəm”.

 

Beləliklə, sakitliyimi tapdım.

Hiss etdim ki, özümü Allahın sevimli iradəsi əhatə edir,

elə bir ºəkildə ki, heç bir xilas yolu tapa bilmədim. Ümid edirəm ki, o, məni həmiºə Öz Vəsiyyətində belə məhbus saxlayacaq.

 

Mən Rəbbimizin xoº niyyətinə tamamilə təslim olduğum halda, özümü daxilən və xaricdən tamamilə ºirin İsamın əhatəsində gördüm.

 

Özümü ºəffaf gördüm

Hara baxsam, ən böyük sərvətimi gördüm.

Amma hey hey hey

Özümü içəridən və xaricdən   İsanın əhatəsində gördüyüm kimi,

Mən özüm də öz iradəmlə İsanı eyni   ºəkildə mühasirəyə aldım ki, Onun   qaçmağa heç bir yolu qalmadı.

Çünki onunla birlikdə mənim vəsiyyətim də onu zəncirlədi.

 

Ey Rəbbimin iradəsinin ecazkar sirri, səndən gələn səadətin təsviri yoxdur!

 

Özümü bu vəziyyətdə tapan   mübarək İsa mənə dedi  :

“Qızım, tamamilə İradəmə çevrilmiº ruhda mən ºirin istirahət tapıram.

 

Bu ruh Mənim üçün orada istirahət edənləri heç bir ºəkildə narahat etməyən yumºaq çarpayılar kimi olur.

 

Eyni

- istifadə edən insanlar yorğun, ağrılı və qurudursa,

-orada tapdıqları ºirinlik və həzz elədir ki, oyananda özlərini güclü və sağlam görürlər.

 

Bu, mənim istəyimə görə mənim üçün ruhdur. Və mükafat olaraq,

Mən özümü onun iradəsinə bağladım   və

İlahi Günəºimi orada   günorta vaxtı kimi parlayıram”.

 

Dedi, yoxa çıxdı.

Daha sonra müqəddəs birlik qəbul etdikdən sonra geri qayıtdı və məni bədənimdən çıxardı.

 

Mən çox insan yaºayıram. Mənə dedi  :

“Onlara de ki, bir-birlərinə pıçıldamaqla böyük zərər verirlər. Onlar mənim qəzəbimi çəkirlər.

Və bu sadəcə ona görədir ki,

- onların hamısı eyni bədbəxtlik və zəifliklərə məruz qaldıqları halda,

- Onlar sadəcə bir-birlərini məhkəməyə verirlər.

 

Əksinə, sədəqə ilə

bir- birlərini   mərhəmətlə mühakimə edirlər,

sonra onlara mərhəmət göstərmək mənə cəlb olunur   ."

 

Mən bu adamlara bunları təkrarladım, sonra geri çəkildik.



 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra, mənim ºirin İsa mənə çarmıxa çəkildiyini göstərdi. İçimdə ona bənzəmək üçün özümü ona baxmağa cəlb etdim.

Və mənə oxºamağı öyrətmək üçün içərimə baxdı.

 

Bunu edərkən çarmıxa çəkilmiº Rəbbimin ağrılarının mənə hopduğunu hiss etdim.

 

Xeyirxahlıqla dolu  mənə dedi  :

"Yeməyinin əziyyət çəkməsini istəyirəm,

- amma özün üçün əziyyət çəkmə,

- amma İradəmin bəhrəsi kimi əzab çəkmək.

 

Dostluğumuzu bağlayacaq öpüº iradələrimizin birliyi olacaq.

Bizi davamlı bir qucaqda bağlayacaq qırılmaz bağ davamlı paylaºılan əzab olacaq ».

 

O, bunları söyləyərkən, mübarək İsa izdihamsız qaldı. O, Xaçını götürdü və bədənimə yaydı.

O qədər gərginləºdim ki, sümüklərimin qırıldığını hiss etdim.

Həm də bir əl (kim olduğunu bilmirəm) əl-ayağımı deºdi.

.

Məndə çarmıxda oturan İsa,

əzab çəkdiyimi görməkdən, əl-ayağımı deºən adamı görməkdən böyük həzz alırdı.

 

Sonra dedi:

“İndi mən dincələ bilərəm.

Səni çarmıxa çəkəcəyim üçün narahat olmağa belə ehtiyacım yoxdur. Çünki itaət bütün bunları öz-özünə edəcək.

Səni itaətkar xanımın ixtiyarına buraxıram”.

 

Xaçı tərk edərək, ürəyimə söykəndi. Bu vəzifədə nə qədər əziyyət çəkdiyimi kim deyə bilərdi!

Uzun müddətdən sonra digər dövrlərdən fərqli olaraq

İsa məni azad etməyə və təbii vəziyyətimə qayıtmağa tələsmirdi, mən artıq məni çarmıxa çəkən o əli görmədim.

Mən İsaya dedim.

 

O cavab verdi  : “Səni kim çarmıxa çəkdi? Mən idim?

Bu itaət idi və itaət səni azad etməlidir!”

Deyəsən bu dəfə zarafat edirdi. Və özü məni azad etdi.

 

Bu səhər özümü bədənimdən çıxararaq,

Mübarək İsanı tapmaq üçün sağa və sola baxmalı oldum.

Təsadüfən kilsəyə girdim

Mən onu ilahi qurbanın təqdim edildiyi qurbangahda tapdım.

 

Dərhal onun yanına qaçdım və onu öpdüm:

"Sonunda səni tapdım!

Yorulacaq qədər səni orda-burda axtarmağa icazə verdin və sən burada idin!”

 

Həmiºəki mehriban ºəkildə deyil, ciddi ºəkildə mənə baxaraq  ,

Mənə dedi  :

"Bu səhər özümü çox ağrılı hiss edirəm və çəkimdən qurtulmaq üçün cəzaya müraciət etməyə böyük ehtiyac hiss edirəm."

Mən dərhal cavab verdim:

"Əzizim, bu heç nə deyil! Biz bunu indi düzəldəcəyik!

Acısını içimə tökəcəksən, beləcə rahatlaºacaqsan, elə deyilmi?” Sonra acısını mənə tökdü.

 

Sonra böyük bir yükdən qurtulmuº kimi özünü sıxaraq,

O əlavə etdi  :

Mənim İradəmə uyğun olan ruh mənim Gücümə necə hakim olmağı o qədər yaxºı bilir ki, məni tamamilə bağlamağa gəlir.

İstədiyi kimi məni tərksilah edir. Ah! Məni neçə dəfə bağlayırsan! ”

 

Dedi, o, həmiºəki mehriban və xeyirxah görünüºünə qayıtdı.

 

Müəyyən bir ºeydə bir az narahat olduğum üçün fikrim ora-bura dolaºırdı. Özümü sakitləºdirməyə, dincliyimi tapmağa çalıºırdım.

Lakin mübarək İsa məqsədimə çatmağıma mane oldu.

Mən təkid etdiyim kimi   o, mənə dedi  :

“Niyə belə gəzirsən?

Bilmirsən ki, mənim iradəmə qarºı çıxan kimdir?

- iºıqdan sönür e

- qaranlıqda həbsdəsən?

 

Sanki özümü axtardığımdan yayındırmaq üçün,

Məni bədənimdən çıxardı və mövzunu dəyiºərək mənə dedi:

“Günəº bütün yer üzünü bir baºından o biri ucuna qədər iºıqlandırır,

ki, onun iºığından həzz almayan yer qalmasın.

Onun faydalı ºüalarından məhrum olmaqdan ºikayət edən yoxdur. Hər kəs ondan yalnız özünə məxsus kimi faydalana bilər.

Yalnız qaranlıq yerlərdə gizlənənlər bundan həzz almamaqdan ºikayət edə bilərlər.

 

Bununla belə, xeyriyyəçilik fəaliyyətini davam etdirərək,

bəzi ºüalar onlara keçsin. "

 

Bütün xalqları iºıqlandıran günəº mənim lütfün surətidir. Kasıblar və varlılar,

cahil və arif, xaçpərəst və inanmayanlar bundan faydalana bilərlər.

 

Ondan məhrum olduqlarını heç kim deyə bilməz

Çünki Haqqın nuru günorta günəºi kimi dünyanı doyurur.

 

Amma bunu görmək mənim problemim deyil

-insanların bu iºıqdan gözləri bağlı olaraq keçmələri və

- O kəslər ki, mənim lütfümə zülm selləri ilə meydan oxuyaraq, bu nurdan üz döndərirlər və

onlar könüllü olaraq qaranlıq bölgələrdə qəddar düºmənlər arasında yaºayırlar.

 

ݺıqları olmadığı üçün min bir təhlükəyə məruz qalırlar.

Dost və ya düºmən arasında olduqlarını ayırd edə bilmirlər və buna görə də onları əhatə edən təhlükələrdən necə yan keçəcəklərini bilmirlər.

 

Ah! İnsan günəºə qarºı belə bir təhqir etsə, hamı dəhºətə gələrdi.

nankorluğunu gözlərini yırtacaq qədər itələyib  onu incitmək və  ºüaları görməmək  , 

qaranlıqda yaºamağa daha əmin olmaq.

Əgər düºünə bilsəydi, günəº öz iºığından daha çox iniltilər və göz yaºları göndərər, bu da təbiəti alt-üst edərdi.

 

Təbii iºıqla bağlı bu həqiqəti görüb dəhºətə gəlsə də, insan mənim lütfün nuru ilə bağlı həddindən artıq həddə çatır.

 

Ancaq həmiºə xeyirxah,

lütf insan qaranlığına öz ºüalarını göndərməkdə davam edir.

 

Mənim lütfüm heç kimi tanımır!

Daha doğrusu, könüllü olaraq onu küsdürən kiºidir.

Və artıq içində bu iºıq olmasa da, yenə də ona qığılcımını verir. "

 

O, bunu deyəndə İsa hədsiz dərəcədə sıxılmıº görünürdü.

Ona təsəlli vermək üçün əlimdən gələni etdim, yalvarırdım ki, acısını içimdən töksün.

 

Və əlavə etdi  :   “Sənin bəlanın səbəbkarı olsam belə, sənin mərhəmətin üçün dua edirəm.

Çünki zaman-zaman sevdiyim ruhlarıma kiºilərin nankorluğundan danıºaraq ağrılarımı dindirmək ehtiyacı hiss edirəm.

Mən bu dost ruhları köçürmək istəyirəm

- bütün bu həddi aºmaq üçün düzəliº etmək, həm   də

-onları insanların özlərinə ºəfqətə çatdırmaq   .

 

Mən ona dedim:

"Ya Rəbb, istərdim ki, sənin dərdlərinə ºərik olmağıma icazə verməklə məni əsirgəmə".

Və mən daha çox söz deyə bilmədən yoxa çıxdı və məni bədənimi doldurmağa məcbur etdi.

 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra, əziz İsanı uºaq ºəklində, əlində nizə, ürəyimi deºməyə can atdığını gördüm.

 

Etirafçıma müəyyən bir söz dediyim üçün,

 Məni qınamaq istəyən   İsa mənə dedi:   “Sən əzabdan qaçmaq istəyirsən, amma mən yeni əzab və itaət həyatının baºlamasını istəyirəm!”

Bunu deyəndə nizəsi ilə ürəyimi sancdı.

 

Sonra əlavə etdi  :

"Yanğın intensivliyi ona qoyulan odun miqdarına uyğundur. Yanğın nə qədər çox olarsa,

- orada saxlanılan əºyaları yandırmaq və istehlak etmək qabiliyyəti nə qədər böyükdür;

-və daha çox istilik və iºıq inkiºaf edir.

 

Bu   itaətdir  . Nə qədər böyükdürsə, ruhda maddi olanı bir o qədər məhv etməyə qadirdir.

Yumºaq mum kimi itaət ruha istədiyi formanı verir”.

 

Hər ºey həmiºəki kimi gedirdi.

Bu səhər mən İsanın həmiºəkindən daha çox əziyyət çəkdiyini gördüm və O, insanları ölümlə hədələdi.

Mən də gördüm ki, bəzi ölkələrdə çoxları ölür.

 

Daha sonra təmizliyə   getdim   və orada mərhum dostumu tanıyıb vəziyyətimlə bağlı ondan fərqli ºeylər soruºdum.

 

Xüsusilə bilmək istəyirdim

-əgər mənim vəziyyətim Allahın iradəsinə uyğun gəlirsə e

- istər İsa, istərsə də ºeytan gəldi.

Mən ona dedim ki, sən Haqqla üz-üzə olduğuna və hər ºeyi aldanmadan aydın bildiyinə görə, mənim iºimlə bağlı həqiqəti mənə deyə bilərsən.

 

O, cavab verdi: "Qorxma. Sənin halın Allahın iradəsinə uyğundur və İsa səni çox sevir. Bunun üçün o, özünü sənə göstərmək istəyir".

 

Sonra bəzi ºübhələrimi ona çatdıraraq yalvardım ki, Haqqın nuru qarºısında bunları araºdıracaq qədər xeyirxah olsun və sonra gəlib məni iºıqlandıracaq qədər xeyirxah olsun. Əlavə etdim ki, əgər o, mükafat olaraq, onun məqsədləri üçün bir kütləvi qeyd edərdim.

 

O dedi: “Rəbb istəyir!

 

Çünki biz Allaha çox dalmıºıq

sizin razılığınız olmadan göz qapaqlarımızı belə tərpədə bilmərik.

 

Biz baºqa bədəndə yaºayan insanlar kimi Allahda yaºayırıq.

Bu köməkçi orqanın bizə verdiyi qədər düºünə, danıºa, iºləyə, gəzə bilərik.

 

Bizim üçün sənin kimi deyil,

- azad seçim imkanı olan,

-kimin iradəsi var.

Bizim üçün ºəxsi iradələrimiz fəaliyyətini dayandırıb.

 

Bizim iradəmiz yalnız Allahındır.Biz onun içində yaºayırıq.

Onda biz bütün məmnunluğumuzu, bütün yaxºılığımızı və bütün ºöhrətimizi tapırıq ».

 

Sonra İlahi İradənin ifadə olunmaz yerinə yetirilməsi ilə ayrıldıq.

 

Etirafçı mənə yol göstərmək üçün Rəbbə dua etməyimi xahiº etdi.

- ruhları katolikliyə cəlb etmək e

- inamsızlığı aradan qaldırmaq.

Mən bir neçə gün İsaya bu mövzuda dua etdim və o, bu məsələni həll etməyə razı oldu.

 

Beləliklə, bu səhər özümü bədənimdən çıxaraq, bir bağçaya aparmıºam.

Mənə elə gəldi ki, bu   , kilsənin bağıdır  .

 

Orada bu məsələni müzakirə edən çoxlu keºiºlər və baºqa hörmətli ºəxslər var idi.

Nəhəng və güclü bir it gəldi və onların əksəriyyətini elə qorxmuº və yorğun halda qoyub getdi ki, heyvanın diºləməsinə icazə verdilər. Sonradan qorxaraq görüºdən geri çəkildilər.

 

Lakin vəhºi itin onları diºləməyə gücü çatmadı

- kimin ürəyində İsa var idi

- bütün hərəkətlərinin, düºüncələrinin və istəklərinin mərkəzi kimi.

 

Oh bəli! İsa bu insanların qalxanı idi.

Heyvan onların qarºısında o qədər zəiflədi ki, nəfəs almağa gücü çatmadı. İnsanlar danıºarkən İsanın arxamca belə dediyini eºitdim:

 

“Bütün digər ºirkətlər kimin öz qruplarına aid olduğunu bilir.

Yalnız mənim kilsəm onun uºaqlarının kim olduğunu bilmir.

 

İlk addım   hansıların ona aid olduğunu bilməkdir. Onlarla tanıº ola bilərsiniz

- katoliklərin dəvət ediləcəyi bir yığıncaq qurmaqla,

-belə bir görüº üçün yaxºı seçilmiº yerdə.

Və orada, katoliklərin köməyi ilə nə edilməli olduğunu müəyyənləºdirin.

 

İkinci addım   , iºtirak edən katolikləri etiraf etməyə məcbur etməkdir, əsas məsələ budur.

-ki insanı yeniləyir və

- onu əsl katolik edir.

Bu, təkcə iºtirak edənlər üçün deyil, həm də üstün olanlar üçündür.

O, təbəələrini də etiraf etməyə məcbur etməli olacaq.

İmtina edənlər üçün onları nəzakətlə iºdən çıxarmalısınız.

 

Hər bir keºiº öz katoliklərinin qrupunu yaratdıqda, biz baºqa addımlar ata bilərik.

 

Və irəli getmək üçün uyğun vaxtları tanımaq,

budanması lazım olan ağaclar üçün də etməliyik.

 

Budanmıº ağaclar keyfiyyətli meyvə verir

Amma ağac budanmazsa, budaqların və yarpaqlı çiçəklərin gözəl görünüºünü göstərir, lakin bu qədər çiçəkləri meyvəyə çevirmək üçün kifayət qədər ºirəsi və gücü yoxdur.

 

Sonra güclü yağıº və ya külək əsəndə çiçəklər tökülür və ağac çılpaqlaºır.

 

Dini ºeylərdə belədir    .

 

Birincisi  , siz digər qruplara qarºı durmaq üçün kifayət qədər katolik orqanı yaratmalısınız.

 

Beləliklə   , bir qrup yaratmaq üçün digər qruplara qoºula bilərsiniz."

 

Bunu dedikdən sonra ondan bir daha xəbər almadım.

Onu bir daha görmədən özümü bədənimdə tapdım.

Bütün günü İsanın xeyir-dua verdiyini görmədiyim üçün ağrımı kim deyə bilərdi?

və axıtdığım bütün göz yaºları!

 

İsa yox olmağa davam etdiyi üçün,

-Ağrıdan tükəndim və

-Həzrətimin sanrıya çevriləcək qədər yüksəldiyini hiss etdim.

 

Etirafçı İlahi qurbanı qeyd etməyə gəldi və mən birlik aldım. Ancaq birlik qəbul edərkən əziz İsamı həmiºəki kimi görmədim.

 

Budur, mən axmaq danıºmağa baºladım:

 

“Mənə de görüm, Allahım, niyə görünmürsən?

Mənə elə gəlir ki, bu dəfə qaçmağınıza səbəb mən olmadım! Nə? Sadəcə məni tərk edirsən? Ah!

Bu torpağın dostları belə özlərini belə aparmırlar. Getməli olanda heç olmasa sağollaºırlar.

Və heç vidalaºmırsan! Biz bunu edə bilərik? Belə danıºsam məni bağıºla.

 

Məni çılğınlaºdıran və bu dəliliyə düçar edən qızdırmadır! “Ona dediyim bütün cəfəngiyyatları kim deyə bilərdi?

Mən məyus oldum və ağladım.

Müəyyən bir nöqtədə İsa bir əl, bir baºqa, bir qolu göstərdi.

Mənə çarmıxa çəkilməyə icazə verən etirafçı gördüm. Beləliklə, İsa itaətkarlıqla özünü göstərdi.

Dedim ki, niyə görünmədin?

 

Və o, sərt bir tonda   mənə dedi  :

"Bu, heç bir ºey deyil! Heç bir ºey deyil! Sadəcə, mən yer üzünü cəzalandırmaq istəyirəm.

 

Hətta bir nəfərlə də yaxºı münasibətdə olmaq məni tərksilah edir və artıq cəzanı iºə salmağa gücüm yoxdur.

 

Görəndə ki, cəzalar göndərmək istəyirəm, deməyə baºlayırsan ki, üstümə tök.

Onda özümü sənin yanında məğlub hiss edirəm və heç vaxt cəzaya getmirəm. Amma bu arada adam daha da təxribatçı olur”.

Etirafçı mənə çarmıxa çəkilməyə icazə verdi. Lakin İsa irəliləməkdə gecikdi,

baºqa vaxtlardan fərqli olaraq dərhal hərəkətə keçdi.

 

Dedi  : "Nə etmək istəyirsən?"

Dedim: Ya Rəbb, nə istəyirsən.

 

Etirafçıya tərəf dönüb ciddi tonda dedi:

"Ona bu icazəni verməklə məni də bağlamaq istəyirsən ki, əziyyət çəksin?"

 

Bunu deyib Xaç ağrılarını mənimlə bölüºməyə baºladı.

Sonradan sakitləºərək acısını üstümə tökdü.

 

Sonra dedi  : "Etirafçı haradadır?"

Cavab verdim: "Bilmirəm. O, artıq bizimlə deyil."

 

İsa dedi:   «Onu görmək istəyirəm, çünki o, məni təravətləndirdi, mən də onu təravətləndirmək istəyirəm».

 

Bu səhər mübarək İsa mənə qanadlarını açmıº Müqəddəs Atanı göstərdi. Övladlarını qanadları altına toplamaq üçün axtarırdı.

 

Mən onun iniltisini eºitdim:

“Uºaqlarım, mən neçə dəfə sizi qanadımın altına toplamaq istəmiºəm, amma siz məndən qaçırsınız.

Yazıq, iniltilərimə qulaq as və dərdimə rəğbət bəslə!”

 

O, acı-acı ağladı.

Görünürdü ki, Papadan kənara çıxan təkcə dinsizlər deyil, həm də kahinlərdir. Və bu, ona daha da böyük ağrı verdi. Papanı bu vəziyyətdə görmək necə də ağrılıdır!

 

Sonra mən İsanın Müqəddəs Atanın ah-naləsini təkrarlayaraq dediyini gördüm:

"Sadiq qalanlar arasında bəziləri özləri üçün yaºayırlar. Onlar mənim izzətim və ruhlarımın yaxºılığı üçün özlərini ifºa etmək qeyrətlərinə malik deyillər. Digərləri isə qorxudan geri çəkilir.

Digərləri danıºır, təklif edir, söz verir, amma heç vaxt hərəkət etmir.” Sonra yoxa çıxdı.

Qısa müddət sonra qayıtdı və mən onun varlığından məyus oldum.

 

Mənim pəriºan olduğumu görüb mənə dedi: “Qızım,

özünü aºağı saldıqca,

Sənin üzərində əyilmək və səni lütflərimlə doldurmaq məni daha çox cəlb edir.

Təvazökarlıq iºığımı çəkir. "

 

Müqəddəs birliyi qəbul edərək, mən ºirin İsamı gördüm.

O, məni özü ilə çıxmağa dəvət etdi, bir ºərtlə ki, hara getsək,

- görsəm ki, günahlar onu cəza göndərməyə məcbur edib,

- Mən etiraz etməzdim.

 

Beləliklə, biz dünyanı gəzdik.

Əvvəlcə gördüm ki, bəzi yerlərdə hər ºey bezdirilib. İsaya dedim:

“Pərvərdigara, bu kasıblar özlərinə yemək tapmasalar nə edəcəklər?

Oh! Siz hər ºeyi edə bilərsiniz.

Necə ki, bu torpaqları qurutdun, abad et».

 

O, tikanlı tac taxanda mən əllərimi uzadıb dedim:

"Əzizim, bu adamlar sənə nə edib? Bəlkə o tikan tacını sənə taxıblar? Elə isə ver.

Beləcə təsəlli tapacaqsan və onlara yemək verəcəksən ki, ölməsinlər».

 

Onun tikanlı tacını götürüb baºıma sıxdım. Mən bunu edərkən   İsa mənə dedi  :

 

“Səni özümlə apara bilməyəcəyim çox aydındır.

Çünki səni mənimlə aparmaqla heç nə edə bilməmək eyni ºeydir».

 

Cavab verdim: “Cənab, mən heç nə etməmiºəm!

Səhv bir ºey etdiyimi düºünürsənsə, məni bağıºla. Amma yazığım gəlsin, məni yanında saxla”.

 

O, mənə dedi:  "Sənin hərəkət tərzin məni tamamilə bağlayır!"

Mən isə davam etdim: "Mən bunu etmirəm, sən özünsən. Çünki səninlə olduğum üçün hər ºeyin sənə aid olduğunu görürəm.

Mənə elə gəlir ki, mən sənin əºyalarına baxmasam, özünə də baxmıram.

səndən.

 

Ona görə də belə davransam, məni bağıºlamalısan.

Çünki bunu sənə olan sevgimdən edirəm. Bunun üçün məni səndən uzaqlaºdırmağa ehtiyac yoxdur!"

 

Sonra turumuza davam etdik.

Ona məni iºdən çıxarmağa imkan verməmək üçün heç nə deməmək üçün əlimdən gələni etdim   .

Amma özümü saxlaya bilməyəndə etiraz etməyə baºladım.

 

İtaliyada bir nöqtəyə çatdıq

böyük bir çöküºə səbəb olmaq üçün bir yol icad etdiyimiz yerdə. Amma bunun nə olduğunu baºa düºmədim.

 

Deməyə baºladım: "Ya Rəbb, buna icazə vermə! Bu yazıqlar nə edəcəklər? Narahat olduğumu görüb, onun hərəkətinə mane olmaq istədim və ixtiyarla mənə dedi:" Bir addım geri çəkil, geri addım at!"

 

Bədəninə vurulmuº mismar və sancaqlarla dolu kəmər götürərək

və kim onu ​​çox əzablandırdısa,   əlavə etdi  :

"Bir addım geri çəkil və bu kəməri özünlə apar, məni çox yüngülləºdirəcəksən."

 

Dedim, bəli, sənin yerinə qoyacağam, amma icazə ver səninlə qalım.

 

O əlavə etdi  : "Xeyr! Geri qayıdın!"

Bunu mənə elə ixtiyarla dedi ki, müqavimət göstərə bilməyib bədənimə qayıtdım. Bu ixtiranın nə olduğunu baºa düºə bilmədim.

 

Bu səhər mən gələndə sevimli İsam mənə dedi:

“Günəº dünyanın iºığı olduğu kimi

Allahın Kəlamı təcəssüm edərək ruhların iºığı oldu.

 

Maddi günəº ümumiyyətlə hamıya və xüsusi olaraq hamıya necə iºıq verir

(belə ki, hər kəs ondan ºəxsi zövq alsın),

beləliklə, Söz, ümumi olaraq iºıq verməklə yanaºı, onu xüsusi olaraq hamıya verir

Hər kəs ona ºəxsi sərvəti kimi sahib ola bilər”.

Bu ilahi nur və onun ruhlara gətirdiyi faydalı təsirlər haqqında mənim anladığım hər ºeyi kim deyə bilər?

 

Mənə elə gəldi ki, bu nura sahib olan,

maddi günəº gecənin qaranlığını qaçırdığı kimi ruh da ruhun qaranlığını qaçırır.

 

Əgər ruh soyuqdursa, bu ilahi nur onu isidər; fəzilətdən məhrum olsa, onu münbit edər;

əgər ilıqlığa bulaºarsa, bu, onu ºövqə sövq edir.

 

Bir sözlə, ilahi Günəº ruhu bütün ºüaları ilə doldurur və onu öz nuruna çevirməyə gəlir.

 

Özümü yorğun hiss etdiyim   üçün İsa mənə dedi  :

"Bu səhər mən səninlə sevinmək istəyirəm."

Və adi sevgi oyunlarını etməyə baºladı.

 

Uzun müddət gözlədikdən sonra mənim ºirin İsam ürəyimdə özünü göstərdi.

Mən onu ºüalarını göndərən bir günəº kimi gördüm.

Bu günəºin mərkəzində Rəbbimizin avqust Fiqurunu gördüm.

 

Amma məni ən çox heyrətləndirən o oldu

baºlarında tac olan ağ geyinmiº bir neçə ofisiant qadın gördüm.

Onlar ilahi Günəºi əhatə edib onun ºüalarından qidalanırdılar.

Oh! Necə də gözəl, təvazökar, təvazökar və hamısı İsada sevinmək üçün tətbiq olunurdu!

 

Bütün bunların mənasını bilməyərək və bir az qorxaraq İsadan bu xanımların kim olduğunu söyləməsini xahiº etdim.

 

Mənə dedi  :

“Bu qadınlar sizin ehtiraslarınızdır

-Mən öz lütfümlə özümü bir çox fəzilətlərə çevirmiºəm və

-bu məni nəcib bir yürüº edir.

Onların hamısı mənim ixtiyarımdadır və mən onları davamlı lütflərimlə bəsləyirəm."Ah! Ya Rəbb, özümü o qədər pis hiss edirəm ki, özümdən utanıram!

 

Bu səhər əziz İsanın yoxluğundan çox əziyyət çəkdim.

Halbuki o, mənim dərdimin əvəzini verəcəkdi.

bir müddətdir mənimlə olan müəyyən bir ºeyi bilmək istəyinə cavab.

 

Budur:

Onu dualarla, göz yaºları ilə, nəğmələrlə çağırdım (kim bilir, bəlkə səsimə dəysin, özünü tapsın), amma əbəs yerə. Göz yaºlarımı təkrarladım. Çoxlarından soruºdum ki, harada tapa bilərəm.

Nəhayət, daha davam edə bilmədiyim və ürəyimin partladığını hiss etdiyim an,

Mən bunu tapdım. Amma arxadan gördüm.

 

Bu zaman ona qarºı etdiyim bir müqavimət yadıma düºdü (bunu etirafçının kitabında deyəcəyəm) və ondan bağıºlanma dilədim. Sonra mənə elə gəldi ki, aramız yaxºıdı.

Məndən nə istədiyimi soruºdu və dedim:

 

“Mənə nə edəcəyimi söyləyəcək qədər mehriban olun

özümü çox az əziyyət çəkəndə   tapanda

gəlməyəndə və   gəlsən də kölgə kimi edirsən. Deməli, səni görmürəm, özümü tərk etmirəm   .

 

Bu vəziyyətdə tapıram

-iºləri özüm edirəm və

-etirafçının mənim vəziyyətimi tərk etmək üçün gəlməsini gözləməməliyik.

 

İsa cavab verdi:

-Əziyyət çəksən də, çəkməsən də,

-gəlsəm də, gəlməsəm də

Sənin dövlətin mənim və sənin istəyinə görə həmiºə qurbandır.

Mən mühakimə etmirəm

- nə etdiyinizdən asılı olaraq,

-amma insanın hansı iradə ilə hərəkət etdiyinə görə.

 

Rəbbim, ona dedim ki, sənin dediklərin yaxºıdır.

Amma özümü lazımsız hiss edirəm və çox vaxtın boºa getdiyini görürəm.

Dediklərindən narahatam və eyni zamanda bir az da qorxuram. Mən əmin deyiləm ki, etirafçı gətirmək sənin istəyinə uyğundur. -

 

"İsa davam etdi," etiraf edəni daºımağın günah olduğuna inanırsınızmı? - Xeyr, amma qorxuram ki, bu sənin istəyin deyil.

 

Günahın kölgəsindən qaçmalısan və hər ºeyə fikir verməməlisən.

Bəs bu sənin istəyin deyilsə, etirafçının gəliºinin nə faydası var? -

 

Oh! mənə elə gəlir ki, qızım qurbanlıq vəziyyətindən qaçmaq istəyir, elə deyilmi? “Xeyr, əfəndi” deyə qızararaq əlavə etdim.

Məni əziyyət çəkmədiyin, gəlmədiyin dövrlər üçün deyirəm. Mənə əziyyət ver və mən sakit qalacağam. -

 

Mənə elə gəlir ki,   qaçmaq istəyirsən.

Özünüzü Məndən yayındıraraq və bu vəziyyəti dəyiºməyə çalıºmaqla,   baºqa bir iºlə məºğul olursunuz.

Sonra mən gələndə

Səni hazırlıqsız görürəm və baºqa yerə getmək üçün geri dönməyə meylliyəm.

 

Qoy bu heç vaxt baº verməsin, ya Rəbb, mən ona dəhºət içində dedim. Ən müqəddəs İradəndən baºqa heç nə bilmək istəmirəm. Sakit olun və etiraf edəni gözləyin, İsa bitdi. Dedi, yoxa çıxdı.

 

İsa ilə bu söhbətdən özümü çox rahat hiss etdim.

Bununla belə, İsa məni hüzurundan məhrum edəndə hiss etdiyim ağrılı ağrı hələ də dayanmayıb.

 

Bu səhər müqəddəs birliyi qəbul etdikdən sonra özümü acı dənizdə tapdım.

çünki mən İsanı görməmiºəm, mənim ən yaxºı yaxºılığımdır.

Bütün içim ağlayarkən, qısaca özünü göstərdi. Az qala məni danlayacaqdı, mənə   dedi  :

“Bilirsən ki, sən Mənə təslim deyilsən,

Bu, mənim İlahiyyatımın haqqını qəsb etmək və bununla da mənə böyük təhqir etmək istəyir? Mənə təslim ol və bütün daxili mənliyini Məndə sakitləºdir və rahatlıq tapacaqsan.  Və dinclik tapsan, məni tapacaqsan ".

 

Bunu deyib, artıq özünü göstərməyərək, bir çaxnaºma kimi yoxa çıxdı.

 

"Ya Rəbb, lütfən, heç vaxt qaça bilməməyim üçün məni tərk edib qucağında saxlayacaqsanmı? Əks halda, həmiºə o kiçik itkilərim olacaq."

 

Mübarək İsa gəlmədi!

İlahi, səndən ayrı düºmək necə vəsf olunmaz ağrıdır!

Rahat olmaq üçün əlimdən gələni etdim və onu tərk etdim, amma alınmadı.

 

Yazıq ürəyim dözə bilmədi.

Sakitləºmək üçün hər ºeyi sınadım və düºündüm:

"Ürəyim, bir az da gözləyək. Ola bilsin, gəlsin. Bir hiylə iºlədək ki, gəlsin".

 

Mən ona dedim: "Ya Rəbb, gəl, gec oldu və hələ gəlməmisən! Bu səhər mən sakit olmaq üçün hər ºeyi edirəm.

Amma hələ də tapa bilmirsən. Ya Rəbb, sənə özündən məhrum olmaq ºəhadətini təklif edirəm

-sənə və gəliºinə sevgi hədiyyəsi kimi.

 

Düzdür, mən sənin gəlməyinə layiq deyiləm.

Amma mən səni buna görə axtarmıram, amma

-sənə olan sevgi üçün və

-çünki, sən olmasan, həyatımın əskik olduğunu hiss edirəm”.

 

Hələ gəlməyib ona dedim:

“Ya Rəbb, ya gəl, ya da sözlərimlə səni yoracağam, nə vaxt yorulsan, sağalacaqsan.

Ona dediyim bütün cəfəngiyyatları kim deyə bilərdi? Onların hamısını qeyd etmək çox uzun çəkəcək.

 

Daha sonra yuxudan yeni oyanmıº kimi gizlicə içəri girdi.

Sonra özünü daha aydın göstərdi və məni bədənimdən çıxardı.

 

Mənə dedi  :

"Quº uçmaq üçün qanadlarını çırpmalı olduğu kimi. Ruhu da mənə çatdırmalıdır.

O, impulslarında təvazökarlığının qanadlarını çırpmalıdır.

Sonra döyüntüləri ilə məni elə özünə çəkən bir maqnit kimi açılır ki,

o məndən uçanda mən də ondan özümü alıram”.

 

Ah! Ya Rəbb, aydındır ki, məndə təvazökarlıq maqniti yoxdur. Əgər yol boyu hər yerdə təvazökarlıq maqnitinə sahib olsaydım,

Sənin gəliºini gözləyəndə bu qədər yorulmazdım!

 

Mübarək İsanın məhrumiyyətindən və məzəmmətindən bir neçə gün sonra

Onun iradəsinə və lütfünə nankorluğum və müqavimətimə görə bu səhər   mənə dedi  :

 

"Mənim qızım,

Ruhun bu yer üzündə sahib ola biləcəyi səadətə girmək üçün pasport üç imza ilə imzalanmalıdır:

İstefa,

Təvazökarlıq   və

İtaət etmək  .

 

 İradəmə mükəmməl istefa 

o, bizim iki iradəmizi mayeləºdirir və onları birləºdirir.

Bu ºəkər və baldır.

 

Ancaq İradəmə müqavimət göstərərək ºəkər acı olur, bal isə zəhərə çevrilir. Özünüzü istefa vermək kifayət deyil.

 

Amma ruh da inandırılmalıdır

onun üçün ən böyük yaxºılıq   budur

Özümü izzətləndirməyin ən yaxºı yolu həmiºə İradəmi yerinə yetirməkdir   .

 

Həm də   Təvazökarlığın imzasını tələb edir.

Çünki təvazökarlıq mənim İradəmin biliyini yaradır.

 

Amma   nə

- istefa və təvazökarlığın fəzilətlərini tanıyır,

- onları gücləndirir, dözümlü edir,

- onları bir-birinə bağlayır və taclandırır,

İtaətdir  ! _  

 

Oh bəli! İtaət

- insanın iradəsini və maddi olan hər ºeyi tamamilə məhv edir,

-hər ºeyi ruhlandırıb məxluqun üstünə tac kimi qonmaq.

 

İtaət olmasa, istefa və təvazökarlıq qeyri-sabitliyə məruz qalır.

Buna görə də itaət imzasına ciddi ehtiyac yaranır

- pasportun təsdiqi üçün

ruhun yer üzündə həzz ala biləcəyi mənəvi xoºbəxtlik səltənətinə keçməyə imkan verir.

 

İstefa, təvazökarlıq və itaət imzaları olmadan,

- pasportunuz yararsız olacaq və

- ruh həmiºə səadət aləmindən uzaq olacaq.

 

O, narahatlıq, qorxu və təhlükə içində qalmağa məcbur olacaq. Öz bədbəxtliyinə görə,

-Onun tanrı kimi öz eqosu olacaq və

- qürur və üsyanla məºğul olacaq ".

 

Sonra məni bədənimdən çıxarıb   bağçaya apardı.

Kilsəninki kimi görünürdü   .

 

Orada beº-altı nəfər gördüm, kahinlər və adi adamlar.

- kim itdi və

-Kilsə düºmənləri ilə birləºərək üsyana səbəb oldu.

Mübarək İsanın bu insanların kədərli vəziyyətinə ağladığını görmək necə də ağrıdır!

 

Sonradan,

Havada yerə düºən buz parçaları ilə dolu su buludunu gördüm.

 

Bu yaxınlarda,

mənim yaxºı İsa hələ qaranlıq olanda gəldi və heç nə demədi. Bu səhər

- xaç əzablarını iki dəfə içimdə təzələdikdən sonra mənə nəvaziºlə baxdı

- dırnaq deºmə ağrılarından əziyyət çəkəndə e

 

Mənə dedi  :

"Xaç ruhun İlahiyyatı gördüyü bir pəncərədir. İnsan təkcə   xaçı sevməməli  və arzu etməməlidir.

həm   də verdiyi ºərəf və ºöhrəti yüksək qiymətləndirir.

 

Dünya həyatım boyu çarmıxda və əzab içində özümü izzətləndirdim. O qədər xoºuma gəldi ki,

bütün həyatım   ,

Mən xaçsız bir an belə qalmaq istəmirdim   . Sən hərəkət etməli və   Allah kimi olmalısan”.

İsanın bu sözləri ilə çarmıxda anladığım hər ºeyi kim deyə bilərdi? Təəssüf ki, ifadə etməyə sözüm yoxdur.

Ya Rəbb, lütfən, məni həmiºə çarmıxa dırnaqda saxla ki, bunu bacarım

- bu ilahi pəncərənin həmiºə qarºımda olması,

- bütün günahlarımdan təmizləndiyimi və

-Məni daha çox sənə oxºamağa vadar et!

 

Adi halımda

ªəxsi bir ºey üçün müəyyən bir qorxu ilə dolu idim.

ªirin   İsa gəldi və mənə dedi  :

 

“Müqəddəs qabları vaxtaºırı təmizləmək lazımdır, siz mənim yaºadığım müqəddəs qablarsınız.

Buna görə də lazımdır

-mən səni vaxtaºırı təmizləyirəm, yəni,

-sizi bir əziyyətlə ziyarət edirəm

ki, mən səndə daha ləyaqətlə yaºayıram. Buna görə də sakit olun!"

 

Sonra mən müqəddəs birliyi qəbul etdikdən və çarmıxa çəkilmə əzablarını məndə təzələdikdən  sonra əlavə etdi  :

 

"Qızım, xaç necə qiymətlidir! Bax ona. Bədənimin müqəddəsliyi ilə özümü ruha verirəm,

-Mən ona qoºuluram və

-Onu Mənlə eyniləºdirdiyi nöqtəyə çevirirəm.

 

Müqəddəs növlərin assimilyasiyası ilə bu xüsusi birlik ləğv edilir, lakin xaç deyil. Allah onu götürüb əbədi olaraq ruha birləºdirər.

 

Və əlavə təhlükəsizlik üçün özünü bir möhür kimi təyin edir.

Beləliklə, Allah xaçı ruhda möhürləyir

belə ki, Allahla çarmıxa çəkilmiº ruh arasında heç vaxt ayrılıq olmasın».

 

Bu səhər özümü bədənimdən kənarda taparaq, ºirin İsanın çox əziyyət çəkdiyini gördüm.

və ondan əziyyətini mənimlə bölüºməsini xahiº etdim.

 

Mənə dedi  :

“Əvəzində mən səni əvəz edəcəm və sən mənim tibb bacım kimi davranacaqsan”.

Ona görə də mənə elə gəldi ki, İsa mənim çarpayımda oturub, mən də onun yanında dayanmıºam.

Onun mübarək Baºını qaldıraraq baºladım

Və içindəki bütün tikanları bir-bir çıxardım. Sonra onun müqəddəs Bədəninin bütün yaralarını yoxladım.

Mən onların qanını qurudum və sikdim

Amma onları məsh edib onun əzabını yüngülləºdirməyə heç nəyim yox idi. Sonra gördüm ki, sinəmdən yağ axır.

Mən onu yaralarına sürtmək üçün apardım

Amma bu yağın mənasını bilmədiyim üçün bir az qorxu ilə bunu edirdim.

 

Bu mənə baºa saldı ki, ilahi iradəyə təslim olmaq bir yağdır,

- İsa məsh edilərkən,

ağrıları və zədələri aradan qaldırır.

 

Mən əziz İsaya bu xidməti etməkdən həzz aldıqdan sonra O, yoxa çıxdı və mən özümü bədənimdə gördüm.

 

Mən bədənimdən çıxmıº və əziz İsamı görmədiyim halda, onu tapana qədər uzun müddət onu axtarmalı oldum.

Nəhayət, onu Kraliça Ananın qucağında tapdım, amma o, mənə belə baxmadı.

 

İsanın mənə əhəmiyyət vermədiyini görəndə hiss etdiyim ağrını kim deyə bilərdi!

Sonradan onun sinəsində kiçik bir mirvari gördüm.

O qədər parlaq idi ki, bütün ən müqəddəs Bəºəriyyətini nuru ilə doldurdu.

 

Mən ondan nə demək istədiyini soruºdum.

Mənə dedi  :

"Əzablarınızdakı saflıq, ən kiçiklər belə,

- bunu yalnız mənim sevgim üçün qəbul edirsən,

və icazə versəm daha çox əziyyət çəkmək istəyiniz bu qədər iºığın səbəbidir.

 

Mənim qızım

- niyyətin saflığı o qədər böyükdür   ki

Kim məni razı salmaq üçün hərəkət edərsə, bütün iºlərini nurla doldurar.

-Yaxºı əməl etməyən

o, yalnız qaranlığı yayır, hətta xeyirxahlıqda belə”.

Sonra gördüm ki, Rəbbimiz sinəsinə çox parlaq bir güzgü taxıb.

 

Deyəsən

-doğru yolda gedənlərin bu güzgüyə tamamilə hopması və

-doğru yolda getməyənlər

onlar çöldə qalırlar və mübarək İsanın surətinin izini ala bilmirlər.

 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra,

mənə elə gəldi ki, etirafçı mənim çarmıxa çəkilməyimi istəyir.

Elə həmin an mən qəyyum mələyini gördüm ki, mənə əziyyət vermək üçün çarmıxda uzanıb.

Sonra ºirin İsamı mənə böyük rəğbətlə gördüm.

 

Mənə dedi  :

 

"Sizin əziyyətiniz mənim rahatlığımdır."

Və o, mənim əzablarıma sözsüz sevinc bəxº etdi.

İtaət etdiyim üçün mənə əziyyət verən etirafçı ona bu rahatlığı vermiºdi.

 

İsa əlavə etdi  :

“Evxaristiya ayini xaçın bəhrəsi olduğu üçün mən buna daha çox can atıram.

- Bədənimi qəbul edərkən özünə əziyyət vermək,

 

Çünki sənin əziyyət çəkdiyini görəndə,

Mənə elə gəlir ki, mənim Ehtirasım səndə davam edir,

- mistik deyil, həqiqətən, ruhların xeyrinə.

 

Və bu mənim üçün böyük bir rahatlıqdır.

Çünki o zaman xaçımın və Evxaristiyanın həqiqi bəhrələrini biçərəm».

 

Sonra deyir  :

“İndiyə qədər əziyyət çəkdiyiniz itaətdir.

Səndə öz əllərimin çarmıxa çəkilməsini təzələyərək əylənməyimi istəyirsən?

Əgər hələ də çox ağrı hiss edirdimsə,

- xaç ağrıları içimdə hələ təzə olduğu üçün ona dedim:

"Dur, ya Rəbb, mən sənin əlindəyəm. Mənə nə istəyirsən et."

 

Sonra İsa çox sevinərək əllərimə və ayaqlarıma mismar çəkməyə baºladı.

O qədər ºiddətli ağrı hiss etdim ki, necə sağ qaldığımı bilmirəm. Bununla belə, mən xoºbəxt idim, çünki İsanı xoºbəxt etdim.

 

Dırnaqları düzəltdikdən sonra mənə yaxınlaºaraq   dedi  :

"Sən necə də gözəlsən! Və sənin gözəlliyin əzabların sayəsində nə qədər böyüyür! Oh! Sən mənim üçün nə qədər əzizsən!

Gözlərim sənin üzərindədir, çünki onlar mənim obrazımı səndə tapırlar”.

 

O, bir çox baºqa ºeylər dedi ki, məncə, burada hesabat verməyə ehtiyac yoxdur. Birincisi, pis olduğum üçün və

ikincisi, İsanın mənimlə necə danıºdığını baºa düºmürəm,

-bu mənə çaºqınlıq və xəcalət gətirir.

 

Ümid edirəm ki, Rəbb məni yaxºı və gözəl edər.

Beləliklə, narahatlığım azaldıqca hər ºeyi yaza biləcəyəm. Ancaq hələlik burada dayanacağam.

 

Müqəddəs birliyi qəbul etdikdən sonra, yaxºılıqla dolu olan ºirin İsa mənə özünü göstərdi.

Mənə elə gəldi ki, etirafçı mənim çarmıxa çəkilməyimi istəyir, amma təbiətim buna boyun əyməkdən çəkinir.

 

ªirin   İsa  , məni ruhlandırmaq üçün   mənə dedi  :

"Mənim qızım,

- əgər   Eucharist   gələcək ºöhrətin girovudursa,

- xaç   bu ºöhrəti almaq üçün valyutadır.

 

-  Evxaristiya   korrupsiyanın qarºısını alan balzamdır  .

Bu ətirli otlar kimidir ki, cəsədlər məsh edildikdə, pozğunluqdan qorunur.

Ruha və bədənə ölümsüzlük bəxº edir.

Xaç  isə ruhu bəzəyir.

O qədər qüdrətlidir ki, əgər borcu daralmıºsa, bu, ruha zəmanətdir.

İstənilən borcunu ödə.

Hər ºeydən razı qalaraq, gələcək ºöhrət üçün ruh üçün möhtəºəm bir taxt yaradın.

 

Xaç və Evxaristiya, belə demək mümkünsə, bir-birini tamamlayır  .

 

Sonra   əlavə etdi  :

"  Xaç   mənim çiçək yatağımdır:

 ona görə yox ki, onun dəhºətli ağrılarından az əziyyət  çəkmiºəm

amma ona görə ki, onun vasitəsilə mən   ölçüyəgəlməz sayda canları lütf üçün açmıºam.

 

Mən onun vasitəsilə o qədər gözəl çiçəklərin yarandığını görmüºəm ki, onlar da çoxlu dadlı səmavi meyvələr verir. Deməli, bu qədər yaxºılıq görəndə bu əzab yatağına bir ləzzət kimi baxdım.

Çarmıxdan və əzablardan həzz alırdım.

 

Sən də qızım, əzab-əziyyəti öz zövqün kimi qəbul et.Çarmıxa çəkilməkdən həzz al.

Doqquzuncu! İstəmirəm tənbəl bir insan kimi əzab çəkməkdən qorxasan. Sevinmək!

Cəsarətli bir insan kimi çalıºın və əziyyət çəkməyə hazır olun."

 

O danıºanda gördüm ki, mənim yaxºı qəyyum mələyim məni çarmıxa çəkməyə hazırdır. Özümdən qollarımı uzatdım və mələk məni çarmıxa çəkdi.

Yaxºı İsa mənim əzablarıma sevindi.

 

Mənim kimi yazıq bir ruhun İsaya sevinc bəxº etdiyinə çox sevindim.Onun məhəbbətinə görə əziyyət çəkmək mənə böyük ºərəf kimi göründü.

 

Bu səhər özümü bədənimdən kənarda tapdım və xaçlarla bəzədilmiº səmanı gördüm:

kiçik, orta və böyük. Böyük olanlar daha çox iºıq verirdi.

Bu qədər xaç görmək çox xoº idi,

- günəºdən daha parlaq,

-qübbəni bəzəyən.

 

Bundan sonra göylər sanki açıldı.

Mübarəkin Xaç ºərəfinə hazırladığı ziyafəti görmək və eºitmək olardı.

Ən çox əziyyət çəkənlər bu günü ən çox qeyd edənlər idi.

ªəhidlər özünəməxsus ºəkildə seçilib

eləcə də gizli əzab çəkənlər (ruhun qurbanları). Bu mübarək qalmaqda Xaç və ən çox əziyyət çəkənlər xüsusi hörmətə layiq görüldülər.

 

Bunu görəndə ən uca səmalarda bir səs səsləndi və dedi:

 

“Əgər Rəbb yer üzünə xaç göndərməsəydi, o, ata kimi olardı.

-övladlarına sevgisi olmayan və

- onların ºərəfli və zəngin olmasını istəmək əvəzinə, ºərəfsiz və kasıb olmasını istəyən ».

 

O tətildən gördüklərimin qalanını ifadə etməyə sözüm yoxdur. Mən bunu özümdə hiss edirəm, amma necə ifadə edəcəyimi bilmirəm. Buna görə də   susdum.

 

Bir neçə günlük məhrumiyyət və qarıºıqlıqdan sonra,

Bu səhər özümü xüsusilə narahat hiss etdim.

Sevimli İsam gəldi və mənə dedi: “Sən öz əziyyətinlə mənim ºirin istirahətimi pozdun.

Oh bəli! İstirahətimi davam etdirməyimə mane olursunuz”.

 

İsanın istirahətini pozduğumu eºidəndə necə alçaldıldığımı kim deyə bilərdi! Beləliklə, bir müddət sakitləºdim.

Lakin sonradan,

Özümü əvvəlkindən daha çox əsəbi hiss etdim, çünki hər ºeyin hara bitəcəyini bilmirdim.

 

İsanın bir neçə sözündən sonra özümü bədənimdən kənarda tapdım. Cənnətin qübbəsinə baxanda üç günəº gördüm:

biri   ºərqdə yerləºirdi,

digəri qərbə   e

üçüncü   cənuba.

Onlar elə əzəmət saçırdılar ki, birinin ºüaları digərinin ºüaları ilə birləºdi.

Yalnız bir günəº olduğu təəssüratı yaratdı.

 

Mən Müqəddəs Üçlüyün sirrini dərk edirdim

eləcə də bu üç Qüdrətin Tanrı surətində yaratdığı insanın sirri.

Mən də baºa düºdüm ki, bu iºıqda olanlar özlərini dəyiºiblər:

- onların Atadan xatirəsi,

- Oğul vasitəsilə onların kəºfiyyatı və

- onların iradəsi Müqəddəs Ruhun iºi vasitəsilə.

 

Nə qədər baºqa ºeyləri baºa düºmüºəm ki, ifadə edə bilmirəm.

 

Eyni vəziyyət davam etdi və bəlkə də daha pis, baxmayaraq ki, itaətin tələb etdiyi kimi özümü narahat etməmək üçün əlimdən gələni etdim.

 

Bununla belə, tərk edilmənin ağırlığını hiss etməyə davam etdim, məni əzmək və hətta məhv etmək idi. “Aman Allah, nə dəhºətli haldır! Heç olmasa de ki, mən səni harada incitmiºəm?

Bunun səbəbi nədir? Ah! Cənab!

Belə davam etsəniz, məncə, artıq gücüm qalmayacaq. "

 

Nəhayət, İsa özünü göstərdi.

Əlini çənəmin altına qoyaraq mərhəmət əlaməti   olaraq mənə dedi  :

– Yazıq qız, necə də yorğunsan!

 

Sonra əzabını mənimlə bölüºərək, iºıq sürəti ilə gözdən itdi və məni əvvəlkindən də sıxıntılı buraxdı.

Mənə elə gəldi ki, o, çoxdandır gəlmir. Yenidən yaºamaq üçün həyəcan hiss etdim.

Mənim həyatım daimi iztirablardan ibarət olub. "Ah! Ya Rəbb! Mənə kömək et və layiq olduğum ºey olsa belə, məni belə tərk etmə."

 

Eyni məhrumiyyət və tərk edilmə vəziyyəti davam etdi.

Bədənimdən çıxdım və dolu ilə müºayiət olunan sel gördüm. Görünürdü ki, bir neçə ºəhəri su basıb və xeyli dağıntı var.

Bu məni böyük çaºqınlığa saldı və mən bu bəlaya qarºı çıxmaq istədim.

 

Ancaq tək olduğum üçün, İsanın yanında olmadığım üçün kasıb qollarımın bunu etmək üçün çox zəif olduğunu hiss etdim.

Sonra təəccübləndim ki, bir bakirə qız gəldi (mənə elə gəldi ki, Amerikadan gəlib).

Siz sizin tərəfinizdə, mən də bu bəlaya qarºı böyük ölçüdə mübarizə apara bilmiºik.

Sonralar biz birləºəndə ​​gördüm ki, bu bakirə Ehtirasın əlamətlərini daºıyır: o da mənim kimi tikanlı tac taxıb.

 

Sonra bir mələk dedi:

«  Ya da qurbanın ruhlarının gücü!

Biz mələklərin edə bilmədiklərini, onların əzabları ilə edə bilərik  .

 

Oh! İnsanlar bu ruhlardan gələn yaxºılığı bilsəydilər,

- həm ºəxsi, həm də ictimai rifah;

Allaha yalvarmaqla məºğul olardılar ki, bu canlar yer üzündə çoxalsın».

 

Bundan sonra bir-birimizi Rəbbə tərifləyərək ayrıldıq.

 

Mən hələ də sevimli İsamsız idim.Ən yaxºı halda o, özünü kölgə kimi göstərirdi.

Oh! O, mənə necə də acıyırdı! Nə qədər göz yaºı tökdüm!

Həmin səhər onu gözləyib axtarandan sonra onu yanımda, çox əziyyətli, baºını deºmiº tikan tacı ilə gördüm.

 

Çox yumºaq bir ºəkildə götürüb baºıma qoydum. Oh! Onun hüzurunda özümü necə pis hiss edirdim!

Bir söz deməyə gücüm çatmırdı.

 

O, mərhəmətlə  mənə dedi    :

"Cəsarət! Qorxma!

İçinizi mənim hüzurum və bütün fəzilətlərimlə doldurmağa çalıºın. Sənin içində daºmağa gələndə,

Səni Cənnətə aparacağam və bütün məhrumiyyətlərin bitəcək”.

 

Sonra kədərli bir tonda   əlavə etdi  :

“  Dua et qızım  ,

çünki üç günlük hazırlıq var,

bir- birindən üç gün fərqlə   ,

fırtınalar, dolu, ildırım və   daºqınlar insanları və   bitkiləri çox məhv edəcək günlərdir ".

 

Dedi, o, məni bir az rahatlaºdıraraq yoxa çıxdı, amma bir sualla:

kim bilir dediyiniz daºqın nə vaxt olacaq?

Və nə vaxtsa baº verərsə, bəlkə də özümü ondan qorumalı olacağam.

 

Özümü bədənimdən kənarda taparaq, özümü gecənin içində hiss etdim: bütün kainatı, təbiətin mükəmməl nizamını, ulduzlu səmanı, gecənin səssizliyini gördüm.

Mənə elə gəldi ki, hər ºeyin bir mənası var.

Düºündükcə Rəbbimizi gördüyümü zənn etdim ki, o mənə dedi:

 

“Bütün təbiət bizi istirahətə dəvət edir.

Bəs əsl istirahət nədir? Bu daxili istirahətdir,   Allah olmayan hər ºeyin sükutudur.

 

Görürsən

- ulduzlar günəº kimi göz qamaºdırmayan orta iºıqla parlayır;

- bütün təbiətin, insanların və heyvanların sükutu.

 

Hər kəs özünə yer, sığınacaq axtarır

-  sus və

- həyatın yorğunluğundan istirahət,

bədən üçün lazım olan bir ºey və ruh üçün daha çox ºey.

 

"Biz Allah olan öz mərkəzimizdə dincəlməliyik. Amma bunu etmək üçün

- daxili sükut lazımdır, həmçinin,

 bədən üçün dinc yata bilmək üçün xarici sükut lazımdır  .

 

Bəs bu daxili sükut nədən ibarətdir?

-Ehtiraslarını nəzarətdə saxlayaraq susdurmaq,

- istəklərinə, meyllərinə və hisslərinə, bir sözlə, Allah olmayan hər ºeyə susmaq.

 

Buna nail olmağın yolu nədir  ?

Yeganə və əvəzolunmaz yol varlığını təbiətə görə yıxmaqdır

- heç bir ºeyə endirmək,

- yaranmazdan əvvəl vəziyyəti necə idi.

Heç bir ºeyə çevrildikdə, Allahda bərpa edilməlidir.

 

"Mənim qızım,

hər ºey heç bir ºeylə baºladı   ,

hətta sənin baxdığın kainatın o böyük maºını belə çox   nizamlıdır.

 

Əgər o, yaranmamıºdan əvvəl bir ºey idisə,

-Yaradıcı Əlimi belə ustalıqla yaratmağa cəlb edə bilməzdim,

belə bəzəkli və qəºəng.

-Əvvəl əvvəl mövcud olan hər ºeyi ləğv etməliydim, sonra hər ºeyi istədiyim kimi yenidən etməliydim.

 

Ruhumdakı bütün iºlərim yoxdan baºlayır  .

 

Baºqa bir ºeyin qarıºığı olduqda,

Əlahəzrətin gəlib orada iºləməsi yaraºmaz.

 

Amma

ruh yoxa qovuºduqda və varlığını mənimkilərə qoyub yanıma gələndə,

sonra mən Allah kimi iºləyirəm və o, əsl istirahətini tapır”.

 

Mübarək İsanın bu sözlərindən mənim baºa düºdüyüm hər ºeyi kim deyə bilər?

Oh! Ruhum ºad olsun deyə

-kaº mən öz kasıblığımı aradan qaldıra bilsəydim

-Allahımın İlahi Zatını qəbul edə bilmək!

 

Oh! Onda mən necə müqəddəs ola bilərdim! Amma məndə nə dəlilik var!

Beynim haradadır ki, hələ bunu etməmiºəm?

Bu insan bədbəxtliyi nədir ki, bu həqiqi yaxºılığı axtarmaq və çox yüksəklərə uçmaq əvəzinə, yerdə sürünərək, çirkab və fəsad içində yaºamaqla kifayətlənir?

 

Sonra sevimli İsa məni bir çox insanın ziyafətdə iºtirak etməyə hazırlaºdığı bağçaya apardı.

Yalnız forma almıº ºəxslər iºtirak edə bilər.

Amma bu formanı çox az adam alıb. Onu almaq üçün böyük istəyim var. Nə qədər ki, var idim.

 

Uniforma, hörmətli xanımı qəbul edəcəyim yerə gəldim

-Mənə əvvəlcə ağ geyindirdi və

-Mənə İsanın Müqəddəs Üzünün medalı asılan bir göy çiyin yastığı qoyun.

 

Bu medal həm də bir güzgü idi ki,

- baxsaq,

- Müqəddəs Üzdən çıxan nurun köməyi ilə ruhunun ən kiçik günahlarını ayırd etməyə icazə verdi.

 

Xanım çox nazik qızılı palto götürdü və onunla məni tamamilə örtdü.

Mənə elə gəldi ki, belə geyinəndə mən cəmiyyətdəki bütün bakirə qızlarla yarıºa bilərəm. Bu baº verəndə İsa mənə dedi:

“Qızım, nə qədər ki, belə geyinirsən, məclis baºlayanda səni ora aparacağam.

Hələlik gəlin geri qayıdıb bəºəriyyətin nə etdiyini görək”.

Sonra ətrafı gəzdikdən sonra məni bədənimə qaytardı.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəlmədi.

Lakin uzun müddət onu gözlədikdən sonra gəldi.

Məni sığallayarkən dedi ki, qızım, sən bilirsənmi, mən nə məqsədi güdürəm?

Bir qədər fasilədən sonra davam etdi:

“Sizə gəlincə, mənim məqsədim o deyil

-sizdə parlaq ºeylər əldə etmək və ya

-iºimi vurğulayan ºeyləri özünüz etmək.

 

Mənim məqsədim

səni İradəmə hopdurmaq   və

bizi   bir etmək,

sizi   mükəmməl bir model etmək üçün

insan iradəsinin ilahi iradəyə uyğunluğu.

Bu, insan üçün ən ülvi haldır, ən böyük möcüzədir.

Bu, səndə göstərmək niyyətində olduğum möcüzələr möcüzəsidir.

 

"Mənim qızım,

iradələrimizin mükəmməl birləºməsi üçün ruhunuz ruhaniləºməlidir.

Məni təqlid etməlidir.

Ruhumu içimə hopduraraq doldurduqca,

Mən özümü saf Ruh edirəm   e

Heç kimin   məni görməyəcəyinə əminəm.

 

Bu fakta uyğundur

mənim içimdə heç bir əhəmiyyət kəsb etmədiyini,

amma məndəki hər ºey çox saf   Ruhdur.

 

Əgər İnsanlığımda özümü maddə ilə geyindirmiºəmsə, o, tək idi

-çünki hər ºeydə kiºi kimi görünürəm və

- belə ki, mən insan üçün materiyanın mənəviləºdirilməsinin mükəmməl bir modeli olum.

 

Ruh olmalıdır

-onun içindəki hər ºeyi ruhlandırın və

-saf bir ruh kimi olmaq, sanki onda artıq maddə yoxdur.

 

Beləliklə, iradələrimiz mükəmməl birləºə bilər. Əgər iki obyektdən yalnız biri yaradılacaqsa,

birinin digərinin forması ilə evlənmək üçün öz formasından imtina etməsi lazımdır.

Əks halda onlar heç vaxt vahid bir qurum yarada bilməyəcəklər.

 

Oh! Bəxtiniz necə olardı,

- görünməz olmaq üçün səni məhv etmək,

-siz ilahi formanı mükəmməl qəbul etmək qabiliyyətinə malik oldunuz!

Mənə, mən də sənə hopub,

-hər ikisi tək varlıq təºkil edir,

- İlahi Bulaq sahibi olacaqsınız. Mənim iradəmdə bütün yaxºılıqlar olduğu üçün,

hər yaxºılığa, hər hədiyyəyə, hər   lütfün sahibi olacaqsan,

bunları özünüzdən baºqa heç yerdə axtarmamalısınız.

 

Fəzilətlərin hüdudu olmadığı üçün mənim İradəmə qərq olmuº məxluq bir məxluqun çata bildiyi yerə çata bilər.

Çünki mənim İradəm insanı ən qəhrəmanlıq və ülvi fəzilətlərə yiyələnməyə vadar edir

ki, heç bir məxluq qalib gələ bilməz.

 

Mənim İradəmdə həll olunan ruhun çata biləcəyi kamillik zirvəsi o qədər böyükdür ki, o, Allah kimi fəaliyyət göstərir.

Və bu normaldır, çünki o zaman ruh

- artıq öz iradəsi ilə yaºamır,

- amma o, Tanrının içində yaºayır.

Onda bütün heyrətə son qoyulmalıdır, çünki mənim İradəmdə yaºamaqla ruh sahib olur

Güc, hikmət və   müqəddəslik,

eləcə də Allahın özündə olan bütün digər fəzilətlər kimi   .

 

“Hazırda sizə dediklərim kifayətdir

- mənim İradəmə aºiq olasan və

-ki, mənim lütfümlə, çoxlu mal əldə etmək üçün mümkün qədər əməkdaºlıq edin.

 

Yalnız Mənim İradəmdə məskən salmağa gələn ruh bütün kraliçaların kraliçasıdır.

Onun taxtı o qədər yüksəkdir ki, Yehovanın taxtına çatır. Avqust Üçlüyünün sirlərini daxil edin.

Atanın, Oğulun və Müqəddəs Ruhun qarºılıqlı məhəbbətində iºtirak edin.

 

Oh! Nə qədər

mələklər və bütün müqəddəslər   ona hörmət edir,

kiºilər buna heyran və

cinlər ondan   qorxur,

onda İlahi Mahiyyəti görmək! "

 

Ya Rəbb, məni bu vəziyyətə salanda,

Çünki mən tək baºıma heç nə edə bilmərəm!"

Kim deyə bilərdi ki, Rəbbin mənə verdiyi bütün intellektual iºığı

- insan iradəsinin ilahi İradə ilə vəhdətində!

Anlayıºların dərinliyi elədir ki, dilimdə onları ifadə edəcək sözlər yoxdur.

 

Bunu azacıq da olsa deyə bildim.

Baxmayaraq ki, Rəbbin öz ilahi nuru ilə mənə çox aydın ºəkildə baºa saldıqları ilə müqayisədə mənim sözlərim cəfəngiyatdır.

 

Sevimli İsamın məhrumiyyəti məni çox kədərləndirdi, ən yaxºı halda O, Özünü kölgə kimi, çaxnaºma vaxtı kimi göstərdi.

Hiss edirdim ki, onu əvvəlki kimi görə bilməyəcək.

Əzabımın zirvəsində olduğu üçün o, yorğun görünürdü, sanki rahatlığa çox ehtiyacı var.

 

Qollarını boynuma qoyub   mənə dedi  :

"Sevgilim, mənə çiçəklər gətir və hər ºeyi əhatə et, çünki mən Sevgi arzulayıram. Qızım, sənin çiçəklərinin ºirin ətri mənim üçün bir rahatlıq və dərdimə dərman olacaq, çünki mən zəifləyirəm, zəifləyirəm."

 

Mən dərhal cavab verdim:

“Və sən, mənim sevimli İsa, mənə meyvə ver.

Tənbəlliyimə və əzablarımın yetərsizliyinə görə

Mən öz yorğunluğumu o qədər artırıram ki, bu məni zəiflədir və özümü ölmək üzrə hiss edirəm.

 

Beləliklə, mən bunu bacaracağam

-sənə təkcə çiçək vermir,

- həm də meyvə

yorğunluğunuzu azaltmaq üçün."

 

İsa mənə dedi:

"Oh! Biz bir-birimizi necə də yaxºı baºa düºürük!

Mənə elə gəlir ki, sənin iradə mənimlə birdir”.

 

Bir anlıq özümü rahat hiss etdim

sanki içində olduğum vəziyyət   dayanmaq istəyirdi.

Ancaq çox keçmədən özümü eyni süstlük içində tapdım.

əvvəl.

Özümü tək və tərk edilmiº, ən böyük Yaxºılığımdan məhrum hiss edirdim.

 

Bu səhər özümü ən böyük Yaxºılığımdan məhrum etmək üçün həmiºəkindən daha çox əzab çəkdim.

 

Özünü təqdim etdi və mənə dedi:

“Güclü bir külək kimi insanlara hücum edir və onlara nüfuz edir.

- bütün insanı sarsıtmaq üçün,

Beləliklə, mənim Sevgim və Lütfüm hücum edir və nüfuz edir

- insanın ürəyi, ağlı və ən yaxın hissələri.

Lakin nankor mənim lütfümü rədd edir və məni incidir və mənə acı bir əzab verir.

 

Bir ºeydə çox çaºqın idim.

Bir söz deməyə cəsarət etməsəm də, özümdə əzilmiº hiss etdim. Fikirləºdim: “Niyə gəlmir?

O gələndə ki, mən onu yaxºı görmürəm? Mən deyəsən aydınlığını itirmiºəm.

Kim bilir, əvvəlki kimi onun gözəl üzünü görəcəyəmmi”.

 

Mən belə düºünərkən ºirin İsa mənə dedi:

“Qızım, niyə qorxursan?

Madam ki, bizim iradəmizlə sənin taleyin cənnətdədir?

 

Və ağrılarıma rəğbət bəsləmək və ruhlandırmaq istəyən əlavə etdi:

"Sən mənim yeni operamsan.

Məni aydın görmürsənsə, çox hirslənmə. Keçən gün sizə dedim:

Mən həmiºəki kimi bura gəlmirəm, çünki insanları cəzalandırmaq istəyirəm.

Əgər məni aydın görsən, nə etdiyimi aydın baºa düºərdin. Və sənin ürəyin mənim ürəyimə aºılandığı üçün o da mənim kimi əziyyət çəkəcək. Sizi bu əzabdan qurtarmaq üçün özümü açıq ºəkildə göstərmirəm”.

 

Cavab verdim: “Kim deyə bilər ki, mənim yazıq qəlbimi tərk etdiyin əzabları!

Ya Rəbb, mənə əzablara dözmək üçün güc ver”.

 

Eyni vəziyyətdə davam edərkən, özümü tamamilə sıxılmıº hiss etdim.

Mənim Ən Yüksək Yaxºılığımdan məhrum olmağa tab gətirmək üçün maksimum köməyə ehtiyacım var idi.

 

Mənə mərhəmətli olan mübarək İsa ürəyimin dərinliklərində bir neçə anlıq Üzünü mənə göstərdi, lakin bu dəfə aydın olmadı.

Onun ºirin səsini mənə eºitdirərək mənə dedi:

"Cəsarət, qızım! Qoy cəzanı bitirim, sonra əvvəlki kimi gələcəm".

 

O, belə danıºarkən mən də beynimdə ondan soruºdum:

“Hansı cəzaları göndərməyə baºladınız?

 

O, belə cavab verdi: “Artıq yağan yağıº doludan daha pisdir və insanlar üçün kədərli nəticələrə səbəb olacaqdır.

 

Bunu dedikdən sonra o yoxa çıxdı və mən özümü bədənimdən kənarda bir bağda gördüm. Orada üzümlərdə qurudulmuº məhsullar gördüm.

Öz-özümə dedim: Yazıq, yazıq, nə edəcəklər?

 

Mən bunları söyləyərkən bağda bir balaca uºaq gördüm ki, o qədər ağlayır ki, göyləri və yeri kar edir, amma heç kim ona yazığı gəlmir. Hamı onun ağladığını eºitsə də, ona əhəmiyyət verməyərək onu tək qoyub tərk etdilər.

Ağlıma bir fikir gəldi: “Kim bilir, bəlkə İsadır”. Amma əmin deyildim. Körpəyə yaxınlaºıb dedim ki, “gözəl bala sənin ağlamanın səbəbi nədir?

Madam ki, hamınız öz göz yaºlarınıza, sizə zülm edən, sizi bu qədər ağladan əzablarınıza buraxılıb, mənimlə gəlmək istəyirsiniz?

 

Amma onu kim sakitləºdirə bilərdi?

Göz yaºları içində hə cavabını verə bilmədi.

Gəlmək istəyirdi. Onu özümlə aparmaq üçün əlindən tutdum. Ancaq elə bu vaxt özümü bədənimdə tapdım.

 

Bu səhər mən eyni vəziyyətdə davam edərkən ürəyimdə sevimli İsamı gördüm.O yatırdı.

Onun yuxusu ruhumu onun kimi yuxuya getdi, çox yaxºı

 bütün daxili güclərimin uyuºduğunu hiss etdim 

ki, mənim edə biləcəyim baºqa bir ºey yox idi.

 

Hərdən yatmamağa çalıºırdım, amma bacarmırdım. Mübarək İsa oyandı və nəfəsini mənə üç dəfə üfürdü. Bu nəfəslər sanki mənə tamamilə hopmuºdu.

Sonra elə gəldi ki, İsa həmin üç nəfəsi özünə qaytarır.

 

Beləliklə, mən tamamilə ona çevrildiyimi hiss etdim. Bundan sonra baºıma gələnləri kim deyə bilərdi?

Oh! İsa ilə mənim aramdakı ayrılmaz birlik! Bunu ifadə etməyə sözüm yoxdur. Bundan sonra mənə elə gəldi ki, ayılmaq olar.

Sükutu pozan   İsa mənə dedi  :

“Qızım, baxdım və baxdım; axtardım və axtardım, bütün dünyanı gəzdim.

Sonra Gözümü sənə gətirdim, razılığımı səndə tapdım və səni minlərdən seçdim. "

 

Sonra gördüyü bəzi adamlara müraciət edərək  onlara   dedi  :

“Baºqalarına hörmətsizlik əsl xristian təvazökarlığının və həlimliyin olmamasıdır.

Çünki təvazökar və incə bir ağıl hər kəsə hörmət etməyi bilir və

- həmiºə baºqalarının hərəkətlərini müsbət ºərh edin.

 

Bunu deyib, mən ona bir kəlmə də deyə bilmədən yoxa çıxdı.

Mənim sevimli İsa həmiºə mübarək olsun! Qoy hər ºey onun ºöhrəti üçün olsun!

 

Mənim sevimli İsam hələ də yaxºı görünmədi.

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra, etirafçı mənə çarmıxa çəkilməyi təklif etdi. Mən bu əzablarda olarkən İsa xeyir-dua verdi,

onlara cəlb olundu, özünü aydın göstərdi.

 

Nifrət! Kim deyə bilərdi ki, çəkdiyi əzabları, acı vəziyyətini

o, yer üzünə cəza göndərmək məcburiyyətində qalarkən içində idi.

Ona qarºı böyük mərhəmət hiss etdim. İnsanlar bunu görsəydi!

Qəlbləri almaz kimi sərt olsaydı belə, kövrək ºüºə kimi qırılacaqdılar.

Yalvardım ki, sakitləºsin, xoºbəxt olsun,

və mənə əzab versinlər ki, insanlar xilas olsun.

 

Sonra ona dedim:

“Ya Rəbb, əgər dualarımı eºitmək istəmirsənsə, bilirəm ki, buna layiqəm.

İnsanlara yazığı gəlmək istəmirsinizsə, haqlısınız, çünki bizim günahlarımız çox böyükdür. Amma sizdən bir lütf istəyirəm: ºəkillərinizi cəzalandırarkən mərhəmət göstərəsiniz.

 

Özünə olan məhəbbətinə görə, bu vaxt cəzanı göndərməməyi rica edirəm.

Övladlarınızın çörəyini götürün, onları öldürün! Oh yox! Bu ºəkildə hərəkət etmək Qəlbinizin təbiətinə uyğun deyil!

Görürəm ki, çəkdiyin əzab elədir ki, onun ixtiyarında olsaydı, sənə ölüm bəxº edərdi! "

 

Hamı əziyyət  çəkib mənə dedi  :

“Qızım, mənə qarºı zorakılıq edən ədalətdir.

Ancaq insan övladına olan sevgim məni daha da ºiddətli edir. Beləliklə, məxluqları cəzalandırmaq mənim Ürəyimi ölümcül iztirablara qərq edir ".

 

Mən ona dedim: "Ya Rəbb, Ədalətini mənim üzərimə yüklə və sənin məhəbbətin artıq alınmayacaq. Xahiº edirəm, icazə ver, əziyyət çəkib, qismən də olsa, onları əsirgəmə!"

 

Sanki mənim duama borclu olduğunu hiss edib ağzıma gəldi və onun daºıdığı qalın və iyrənc acını böyrünə tökdü.

Udulan kimi içimdə elə bir iztirab yaratdı ki, özümü ölümə yaxın hiss etdim. Mübarək İsa əzablarımda mənə dəstək oldu, əks halda mən ölərdim.

 

Bununla belə, o, acılığının yalnız kiçik bir hissəsi idi.

Bu qədər çox ºey ehtiva edən sevimli Ürəyinə nə olardı!

Sonra bir ağırlıq qaldırmıº kimi ah çəkdi və   mənə dedi  :

 

"Qızım, ədalətim insanların bütün yeməklərini məhv etmək qərarına gəldi. Amma indi

Görüb ki, sevgidən bir az da   acılığımı özün üzərinə götürdün,

 üçüncü ºəxsdən ayrılmağa razıdır  .

 

Oh! Cənab! Çox azdır, dedim. Onların ən azı yarısını buraxın. Yox, qızım, xoºbəxt ol.

Rəbbim

 məni hər ºeyə görə xoºbəxt etmək istəmirsənsə  ,

 heç olmasa Corato və mənə aid olanlar üçün məni xoºbəxt  et.

 

Bu gün ciddi ziyan vurmalı olan dolu hazırlaºır. Çarmıxın əzablarında olarkən,

- bədəninizdən xaç ºəklində bu yerə gedin və

- Corato üzərində cinləri uçurtmaq,

çünki onlar çarmıxa baxmağa dözə bilməyəcəklər və baºqa yerə gedəcəklər».

 

Beləliklə, mən bədənimi çarmıxa çəkilmiº qadın ºəklində tərk etdim və Coratonun üzərinə yağmaq üzrə olan dolu və ºimºək gördüm.

Kim deyə bilər

- çarmıxa çəkilmiº ºəklimi görəndə cinlərin qorxusu,

-necə qaçdılar,

- qəzəblərində olduğu kimi barmaqlarını diºləyirlər.

 

Məni günahlandıra bilmədiklərinə görə,

onlar mənim etirafçıma hücum etməyə gəldilər,

- Bu səhər o, mənə çarmıxa çəkilməyə icazə vermiºdi.

Qurtuluº əlamətindən əvvəl məndən qaçmağa məcbur oldular.

 

Onlar qaçdıqdan sonra bədənimə qayıtdım,

- yaxºı bir əzab ilə qalın. Hər ºey Allahın izzəti üçün olsun!

 

Əzablarım ºirin bir Elles zəncirini meydana gətirdi

məni ºirin İsama bağla   ,

demək olar ki, davamlı olaraq geyinirdi   və

 onu mənə daha da acı tökməyə təºviq etdi  .

 

O gələndə,

- Mənə güc vermək üçün məni qucağına aldı və

“O, mənə daha çox acı tökdü.

 

Mən ona dedim:

“Ya Rəbb, lütfən, əzabının bir hissəsini mənə tökürsən.

-məni xoºbəxt etmək və

-sizdən xahiº etdiyimi mənə vermək,   yəni

insanlar qidanın ən azı yarısını alırlar

- onlar özlərini yedizdirməlidirlər (3 iyun mətninə bax, səhifə 67).

 

Mənə dedi:

"Qızım, səni razı salmaq üçün

Mən sizə   ədalətin açarlarını verirəm

 bəºəriyyəti cəzalandırmaq üçün mütləq nəyin lazım olduğunu dərk etməklə  .

 

Bununla siz istədiyinizi edəcəksiniz. Yaxºı, xoºbəxt deyilsən? "Bunu eºidəndə öz-özümə təsəlli verdim və öz-özümə dedim:

“Əgər məndən asılı olsa, heç kimi cəzalandırmaram”.

 

Amma İsa xeyir-dua verəndə mənim məyusluğum nə deyildi

- mənə bir açar verdi və

- məni iºığın mərkəzinə qoyun

Mən Allahın bütün sifətlərini, o cümlədən Haqqı yaºadığım yerdən.

Oh! Allahda hər ºey necə nizamlanıb!

-Ədalət cəzalandırırsa, iºin qaydasındadır.

Əgər cəza verməsəydi, digər ilahi sifətlərlə uyğunlaºmazdı.

 

Mən özümü bu iºığın mərkəzində bədbəxt bir qurd kimi görürdüm. Gördüm ki, istəsəm,   Ədalət kursuna qarºı çıxa bilərdim.

Amma sonra nizamı pozub adamın özünə qarºı çıxacaqdım. Çünki hətta Ədalət də kiºilərə qarºı saf sevgidir.

 

Beləliklə, özümü tamamilə çaºqın və utandım. Özümü azad etmək üçün Rəbbimizə deyirəm:

“Bu iºdə mən hər ºeyi baºqa cür baºa düºürəm, icazə versən, səndən də pis iº görərəm.

 

Ona görə də ədalət açarlarını qəbul etmirəm.

Qəbul etdiyim və istədiyim odur ki, məni əziyyətə salıb insanları əsirgəməsən. Qalanları haqqında heç nə bilmək istəmirəm!”

 

İsa dediklərimə gülümsəyərək   əlavə etdi  :

“Siz özünüzü ədalətin açarlarından azad etmək istəyirsiniz.

Amma sən məni bu sözlərlə tərk etməklə məni daha da ºiddətləndirirsən: Mənə əzab ver və onları əsirgəmə!”

 

Mən cavab verdim: "Ya Rəbb, mən ağlabatan olmaq istəmirəm. Çünki bu, mənim deyil, sənin iºindir; mənim iºim qurban olmaqdır".

Odur ki, sənin iºinlə məºğul ol, mən də öz iºimi edəcəm. Bu doğru deyilmi, əziz İsa?"

Mənə razılığını göstərməklə yoxa çıxdı.

 

Mənə elə gəlir ki, mənim sevimli İsam cəzalarının bir hissəsini mənə, qalanını isə insanların üzərinə tökərək ədalətini tətbiq etməkdə davam edir.

Bu səhər özümü İsanın yanında görəndə ruhum parçalandı.

- ºirin Ürəyinin çəkdiyi iºgəncələri görüb

- məxluqları cəzalandıranda!

 

Əzab-əziyyəti o qədər böyük idi ki, dayanmadan inləməyə bilmirdi.

O, İlahi Baºına tikanlardan ibarət qəddar bir tac taxmıºdı ki, onun Bədənini elə deºmiºdi ki, onun baºı sadəcə bir tikan kütləsi kimi görünürdü.

Ona görə də onu ayağa qaldırmaq üçün dedim:

"Mənə de görüm, Allahım, sənə nə olub? İcazə ver, səni bu qədər əziyyətə salan o tikanları götürüm!"

Amma İsa heç nə cavab vermədi. Dediklərimə belə qulaq asmadı.

Beləliklə, bir-bir onun tikanlarını, sonra isə baºıma qoyduğum tacın özünü çıxarmağa baºladım. Bunu edərkən gördüm ki, ucqar bir yerdə zəlzələ olub, insanları məhv edir.

Sonra İsa gözdən itdi və mən öz bədənimə qayıtdım, lakin İsanın əzab-əziyyəti və yoxsul bəºəriyyəti vuran fəlakətlər barədə düºünərkən böyük əzab-əziyyətlə.

 

Bu səhər mənim xeyirxah İsam gələndə ona dedim: "Ya Rəbb, sən nə edirsən? Mənə elə gəlir ki, sən ədalətinlə çox sərt davranırsan".

 

İnsanların bədbəxtliyini bəhanə etmək üçün söhbəti davam etdirmək istədiyim üçün İsa məni susduraraq dedi:

"Səninlə olmağımı istəyirsənsə sus!

Gəl, məni qucaqla və adi pərəstiºlərinizlə bütün əzab çəkən üzvlərimə hörmət edin."

 

Mən onun Bossu ilə baºladım və sonra bir-bir onun digər üzvlərinin hər birinə keçdim. Oh! Onun ən müqəddəs Bədənini nə qədər dərin və dəhºətli yaralar bürüdü!

ݺim bitən kimi o, məni tərk edərək yoxa çıxdı

-çox az əziyyətlə e

-acısını insanlara tökəcəyi qorxusu ilə, mənə tökməyə yaxºılıq etmədiyi bu acılığı.

 

Bir müddət sonra etirafçı gəldi və mən indicə yaºadıqlarımı ona danıºdım.

Mənə dedi  :

“Bu gün meditasiya etdiyiniz zaman,

Ondan xahiº edəcəksən ki, səni çarmıxa çəkilməyə məcbur etsin ki, o, cəza göndərməyi dayandırsın”.

 

Meditasiyam zamanı,

İsa mənə göründü və mən ona yalvardım ki, etirafçımın təklif etdiyi kimi etsin. Mənə zərrə qədər diqqət yetirmədən,

Onu narahat etməmək üçün mənə arxa çevirib yuxuya getdi.

Etirafçımın tələbinə əməl etmədiyi üçün ağrıdan öldüyümü hiss etdim.

Cəsarətimi toplayıb oyatmaq üçün qolundan tutub dedim:

"Pərvərdigara, sən nə edirsən? Ən çox sevdiyin itaət fəzilətinə olan hörmətin budurmu? Bu fəzilət üçün dediyin bütün təriflər haradadır?

Hanı ona verdiyin ləyaqətlər, belə deyəcək qədər

sarsıldığını   ,

buna qarºı dura bilməyəcəyiniz   e

onu tətbiq edən ruhun əsir olduğunu hiss edirsən   .

İndi isə deyəsən, daha ona əhəmiyyət vermirsən? ”

 

Mən bunu (və sizə yazmaq istəsəm uzun sürəcək bir çox baºqa ºeyləri) söyləyərkən, mübarək İsa çox güclü bir ağrıdan sarsıldı.

 

O, qıºqırdı və hönkür-hönkür mənə dedi:

“Mən də cəza göndərmək istəmirəm.Amma məni buna məcbur edən Ədalətdir.

Bununla belə, sən öz sözlərinlə məni dibinə vurursan.

Mənim üçün çox incə bir ºeyə, çox sevdiyim bir ºeyə toxunursunuz ki, mən itaətdən baºqa bir ºərəf və ya titul istəmirəm.

 

Beləliklə, mənim itaətkarlıqla maraqlanmadığım üçün bu, sizi Xaçın əzablarına ºərik olmağa məcbur etmir, məni buna məcbur edən Ədalətdir.

 

Bunu dedikdən sonra gözdən itdi

- məni xoºbəxt qoyub,

- amma ruhda kədərlə,

sanki sözlərim Rəbbin fəryadına səbəb oldu! Məni bağıºla, İsa!

 

çox əziyyət çəkdim.

O gələndə sevimli İsa mənə çox rəğbət bəslədi və mənə   dedi  :

 

"Qızım, niyə bu qədər əziyyət çəkirsən, sənə bir az təsəlli verim". Halbuki O, məndən çox əziyyət çəkdi!

Ruhumu sikib məni bədənimdən çıxartdı.

Əllərimi əllərinin arasına aldı, ayaqlarımı onun üstünə, baºımı da onun üstünə qoydu. Bu mövqedə olmağım necə də xoºbəxt idi! İsanın dırnaqları və tikanları məni əzablandırsa belə, çox istərdim. Mənə sevinc bəxº etdilər.

 

İsa da məni özünə yaxın saxladığı üçün xoºbəxt görünürdü.

Mənə elə gəlir ki, o, məni yüngülləºdirdi və mən ona təsəlli oldum. Bu mövqedən çıxdıq.

Etirafçı ilə görüºəndən sonra mən dərhal onun üçün dua etdim və Rəbbə dedim ki, o, Səsinin ºirinliyindən dadmaq üçün o qədər yaxºıdır.

 

Məni razı salmaq üçün İsa ona tərəf dönüb çarmıx haqqında danıºaraq dedi:

“Çarmıx vasitəsilə mənim İlahiyyatım ruha hopmuºdur.

Xaç onu mənim İnsanlığıma bənzədir və Əsərlərimi ona köçürür».

 

Sonra ərazini gəzdik. Oh! O qədər ürəkağrıdan ºoular görmüºük.

Ruhum o yan-bu yana deºildi!

 

İnsanların ağır günahlarını gördük,

ədalətə belə uymayanlar. Əksinə,   qəzəblə onun üstünə atarlar,

-sanki iki qat daha çox incidilmək istəyirdilər.

Biz onların hansı böyük bədbəxtliyə doğru getdiklərini gördük.

 

Sonra böyük əziyyətlə geri çəkildik. İsa yoxa çıxdı və mən bədənimi doldurdum.

 

Bu səhər mübarək İsa gəlmədi. Mən bundan narahat idim.

Gələndə mənə dedi: “Qızım, Allah yolunda hərəkət etmək və rahatlıq içində olmaq eyni ºeydir.

Əgər hər hansı bir xəstəlikdən əziyyət çəkirsinizsə,

-Allahdan bir az uzaqlaºdığınıza iºarədir,

-çünki onun daxilində hərəkət etmək və mükəmməl dincliyə sahib olmamaq mümkün deyil. Allahda hər ºey sülhdür”.

 

Sonra   əlavə etdi  :

"Bilmirsənmi ki, qıº bitkilər üçün olduğu kimi, məhrumiyyətlər də ruhlar üçündür.

qıºda onların kökləri daha dərinə batır   və

Onları gücləndirirəm ki,   may ayında çiçək açsınlar.

 

Sonra məni bədənimdən çıxardı və mən ondan bir neçə xahiº etdim. Sonra yoxa çıxdı.

Bədənimə qayıtdım,

-onunla həmiºə mükəmməl birləºmək böyük arzusu ilə yaºayır

- mən həmiºə onun hüzurunda yaºaya bilməyim üçün.

 

İsa gəlməməkdə israrlı olduğu üçün mən qamçılamanın sirri üzərində düºünməyə çalıºdım. Mən bunu edərkən o, çox yaralanmıº və qanaxmıºdı. Onu görən kimi mənə dedi: "Qızım, Cənnət və yaradılmıº dünya Allahın məhəbbətini nümayiº etdirir. Yaralı bədənim kiºilərə sevgimi nümayiº etdirir.

 

Mənim ilahi təbiətim və insan təbiətim ayrılmazdır və bir insanı təºkil edir. Onların vasitəsilə mən təkcə ilahi ədaləti təmin etməmiºəm, həm də insanların xilası üçün çalıºmıºam.

 

Və hamını Allahı və qonºusunu sevməyə dəvət etmək üçün bu mövzuda nəinki özümə örnək verdim, həm də onu ilahi bir hökm etdim. Mənim yaralarım və qanım hər kəsə sevgi yolunu öyrədir və hər kəsin baºqalarının xilası üçün narahat olmaq borcudur.

 

Sonra kədərlənərək   əlavə etdi  :   "Sevgi mənim üçün amansız bir tirandır!

Onu qane etmək üçün,

-Mən təkcə bütün fani həyatımı çarmıxda ölümümə qədər davamlı qurbanlarla yaºamadım,

-amma   mən özümü Evxaristiya mərasimində əbədi Qurban kimi verdim   .

 

Siz də daxil olmaqla, bəzi sevimli övladlarımı dəvət etdim.

-bəºəriyyətin xilası üçün davamlı əzabların qurbanı olmaq.

 

Oh bəli! Ürəyim insanlara təslim olmasa, nə rahatlıq tapır, nə də rahatlıq!

Halbuki kiºi mənə hədsiz nankorluqla cavab verir! Dedi, yoxa çıxdı.

 

Bu səhər, bədənimdən kənarda olanda və ən böyük yaxºılığımla deyil, onu axtarmağa getdim.

Arxamda hiss edəndə yorğunluqdan bayılmaq üzrəydim. Məni geridə saxlayırdı.

 

Mən onu qabağıma atıb dedim:

"Sevgilim, sənsiz yaºaya bilməyəcəyimi bilmirsən?

Və huºumu itirənə qədər məni gözləməyə məcbur edirsən! Heç olmasa deyin niyə? Bu qədər amansız iºgəncələrə, bu qədər ağrılı ºəhadətə məruz qaldığınız üçün sizi necə incitmiºəm?

 

İsa sözümü kəsərək mənə   dedi  :

“Qızım, qızım, Qəlbimin iºgəncəsini artırmaz.

Bu, həddindən artıqdır, daimi mübarizədədir, çünki çoxları məni amansızcasına zorlayır.

İnsanların haqsızlıqları ədalətimi təhrik edərək məni zorakı edir. Məni məcbur edirlər ki, onları cəzalandırım.

Və ədalətimin kiºilərə olan məhəbbətimi yaraladığına görə, ürəyim elə ağrılı ºəkildə parçalanır ki, özümü ölür kimi hiss edirəm.

 

“Sən də mənə hər dəfə zorakılıq edirsən, verdiyim cəzalardan xəbər tutaraq, məni verməməyə məcbur edirsən.

Mənim hüzurumda baºqa cür edə bilməyəcəyinizi bilərək və Qəlbimi daha böyük mübarizələrə məruz qoymamaq üçün gəlməkdən çəkinirəm.

 

Məni zorlamaqdan imtina et ki, mən gəlim: icazə ver ki, qəzəbimi azad edim və müdaxilələrinizlə əzabımı daha da gücləndirməyi dayandırım.

 

Qalanlarına gəlincə,

bil ki, ən uca təvazökarlıq tələb edir

- bütün mülahizələrdən qaçmaq e

-boºluğunda zədələnmək.

 

Əgər bunu etsək, fərqinə varmadan   Allaha qarıºmıº olarıq  .

Bu gətirib çıxarır

- ruh və Tanrı arasında ən yaxın birlik,

- Allaha ən mükəmməl sevgi e

- ruh üçün ən böyük fayda,

 

Çünki   insan öz ağlını tərk etməklə ilahi Əqli əldə edir  .

 

Özünə olan bütün baxıºlardan imtina edərək, ruh ona nə baº verdiyi ilə maraqlanmır.

Və tamamilə səmavi və ilahi bir dilə çatır.

Təvazökarlıq ruha təhlükəsizlik paltarı verir.

 

Bu paltara bürünərək, ruh ən dərin dinclik içində yaºayır, sevimli İsanı razı salmaq üçün bəzədilmiºdir ».

 

Kim deyə bilərdi ki, İsanın bu sözləri məni necə təəccübləndirdi, ona nə deyəcəyimi bilmədim.

O yoxa çıxdı və mən özümü bədənimdə tapdım, bəli, sakit, amma çox sıxıntılı idim.

Hər ºeydən əvvəl, əziz İsanın batdığı əzablara və mübarizələrə görə.

Həm də ona görə ki, indi onun gəlməkdən imtina edəcəyindən qorxdum. Buna kim dözə bilərdi?

 

"Ya Rəbbim! Bu dözülməz ºəhadətə dözmək üçün mənə güc ver. Qalanlarına gəlincə, nə istəyirsən de.

Mən heç bir vasitəni laqeyd qoymayacağam, səni cummaq üçün bütün hiylələrdən istifadə edəcəyəm.

 

Bir neçə günlük məhrumiyyətdən sonra,

O, özünü kölgə kimi, iºıq sürətində göstərdi.

Və özümü uyuºmuº, sanki yatmıº kimi tapdım, baºıma gələnləri baºa düºmədim.

Bu süstlük içində baºıma ancaq bir əzab gəldi: mənə elə gəldi ki, onunla eyni ºey mənim baºıma gəldi.

yəni bütün imkanlarımdan məhrum olmuºam. Bu vəziyyətə batırılmıº adam edə bilməz

- nə də ºikayət,

- nə də özünü müdafiə etmə,

- nə də öz bədbəxtliyindən xilas olmaq üçün heç bir vasitəyə müraciət etmək. Yazıq ona! O yatır!

Əgər o, oyaq olsaydı, ºübhəsiz ki, bədbəxtliyindən özünü necə qoruyacağını biləcəkdi.

Yazıq vəziyyətim belə idi!

 

İsamı görməməyimə baxmayaraq, inildəməyə, ah çəkməyə, bircə göz yaºı tökməyə icazə verilmədi.

- mənim bütün sevgim, bütün xoºbəxtliyim, ən yüksək yaxºılığım olan.

 

Baºqa sözlə

yoxluğundan inciməmək üçün məni   yellədib yatmağa getdi.

 

“Ya Rəbb, məni oyat

belə ki, öz bəlalarımı görə bilim və heç olmasa, nə üçün darıxdığımı biləcəm”.

 

Və mən bu vəziyyətdə olanda öz içimdə İsanı mübarək hiss etdim: o, dayanmadan inlədi.

Onun iniltiləri qulaqlarımı ağrıdırdı.

 

Bir az oyanıb ona dedim:

“Mənim yeganə yaxºılığım, ºikayətlərinizlə mən sizin içində olduğunuz çox əzablı vəziyyəti dərk etdim.

 

Sənin baºına gəlir, çünki

-yalnız əzab çəkmək istəyirsən və

- icazə ver, sənin dərdini bölüºməyim!

 

Əksinə, heç nə baºa salmadan yuxuya gedənə qədər məni silkələdin. Bütün bunların haradan qaynaqlandığını baºa düºürəm: Ədalətiniz cəzalandırmaqda daha azaddır.

"Amma oh! Mənə rəhm et, çünki sənsiz mən koram. Sən çox yaxºısan, sənə kimsə lazımdır.

- səni kim saxlayır,

- sənə kim təsəlli verir,

- hansısa ºəkildə qəzəbini azaldır.

 

ªəkillərinin səfalət içində öldüyünü görəndə,

bəlkə daha çox ºikayət edib mənə deyəcəksən:

"Oh!

Əgər   mənə təsəlli verməkdə daha səy göstərsəydin,

 Əgər sən mənim məxluqatımın   əzabını öz  boynuna götürsəydin, əzalarımın bu qədər iºgəncə edildiyini görməzdim”.

Doğru deyilmi, mənim ən səbirli İsa?

Təəssüf ki, bir az reaksiya ver və öz yerində məni əzablandır!”

 

Bunu dediyim kimi,

Davamlı inildəyirdi, sanki mərhəmət və rahatlıq istəyirdi. Amma mən onun əzablarını bölüºərək onu yüngülləºdirmək istəyirdim.

Onu zorla vurmuºdum.

 

Beləliklə, hərarətli dualarımı yerinə yetirərək,

O, mismarlanmıº Əllərini və Ayaqlarını içimdə uzadıb, bəzi əzablarını mənimlə bölüºdü.

 

Daha sonra iniltilərində dayanaraq   mənə dedi  :

 

“Qızım, yaºadığımız kədərli günlər məni buna məcbur edir.

Çünki kiºilər o qədər təkəbbürlü olublar ki, hamı özünü Allah hesab edir.

Əgər onlara cəza göndərməsəm, onların ruhlarına zərər verəcəm, çünki yalnız çarmıx təvazökarlıq üçün qidadır.

Əgər etməsəm, sonda onu imkandan məhrum edəcəm.

- təvazökar olmaq e

-qəribə dəliliklərindən çıxmaq üçün.

 

Mən çörəyi bölən atadan xoºum gəlir ki, bütün övladları özünü doyursun.

Amma bu çörəyi istəməyənlər azdır. Əksinə, atasının simasında bunu rədd edirlər.

Halbuki bu yazıq atanın günahı deyil! Mən beləyəm. Bəlalarımda mənə rəhm et”.

 

Belə dedi, məni yarıyuxulu qoyub, xəbərsizcə itdi

-tam oyansam ya

-hələ yatmalıyamsa.



 

İsa məni yuxuda saxlamağa davam etdi.

Bu səhər bir neçə dəqiqə özümü tamamilə oyaq gördüm; Yazıq vəziyyətimi baºa düºdüm

və mən ali Xeyirimdən məhrum olmağın acısını hiss etdim.

 

Ona deyəndə bir neçə göz yaºı tökdüm:

Mənim həmiºə yaxºı İsa, niyə gəlmirsən?

Bunlar ediləcək ºeylər deyil: ruhunuzdan birini incidin və sonra   onu tərk edin! Sonra nə etdiyini ona bildirməmək üçün onu yuxuya daldırırsan! Oh! Gəl, məni daha gözlətmə   ”.

 

Mən bu və buna bənzər bir çox cəfəngiyyatları deyərkən o, gəlib məni bədənimdən çıxartdı.

Mən ona yazıq vəziyyətimi bildirmək istəyəndə  o  , məni  susdurdu və   mənə dedi  :

 

“Qızım, səndən istədiyim odur ki, sən özünü məndə tanıyasan, özündə yox.

Beləliklə, siz artıq özünüzü deyil, yalnız Məni xatırlayacaqsınız. Özünüzə məhəl qoymayaraq, yalnız Məni tanıyacaqsınız.

 

Unudub özünü məhv edəcəyin dərəcədə mənim elmimdə irəliləyəcəksən,

Özünü ancaq Məndə tanıyacaqsan.

 

Bunu edəndə,

artıq beyninizlə deyil, mənim beynimlə düºünəcəksiniz. daha gözlərinlə baxmayacaqsan

daha ağzınla danıºmayacaqsan, ürək döyüntülərin artıq sənin olmayacaq,

daha əllərinizlə iºləməyəcəksiniz, daha ayaqlarınızla yeriməyəcəksiniz.

 

gözlərimlə görəcəksən, ağzımla danıºacaqsan,

vuruºun mənim olacaq, mənim əllərimlə iºləyəcəksən,

ayağımla gəzəcəksən.

Və bunun baº verməsi üçün

- yəni ruh özünü yalnız Allahda tanıyır,

öz mənºəyinə, yəni kimdən gəldiyi Allaha qayıtmalıdır. O, Yaradanına tam uyğun gəlməlidir;

Onu məhv etmək lazımdır

Özünə aid olan və mənºəyinə uyğun gəlməyən hər ºey,

 

Yalnız bu ºəkildə, çılpaq və soyunaraq bunu edə biləcək

- mənºəyinə qayıt,

- özünü yalnız Allahda tanımaq e

- yaradıldığı məqsədə uyğun iºləmək.

 

Mənə tam uyğun gəlmək üçün ruh da Mənim kimi görünməz olmalıdır”.

 

O, bunu deyəndə mən quraq bitkilərin dəhºətli əzabını və daha da irəli getməli olduğunu gördüm. Mən ona çətinliklə deyə bildim:

"Ya Rəbb, yoxsullar nə edəcək!"

 

O isə mənə fikir verməmək üçün iºıq sürəti ilə gözdən itdi.

 

Kim deyə bilərdi ki, özümü bədənimdə tapmaqda ruhumun acısı nə idi

ona bir söz deyə bilmədən

- mənim haqqımda o

- qonºum haqqında, o

- hələ də mübarizə apardığım yuxuya meylim haqqında!

 

Bu səhər əziz İsanın məhrumiyyətindən çox kədərləndim.

Onu görən kimi mənə   dedi  :

 

“Qızım, bu cəza vaxtlarında nə qədər maskalar üzə çıxacaq.

Hələlik cəzalar keçən il sizə göstərdiklərimin bir əlamətidir”.

 

O, bunları söyləyərkən öz-özümə düºünürdüm:

“Kim bilir ki, Rəbb gördüyü iºləri davam etdirəcək, ya yox, o, cəzalandıraraq çox əziyyət çəkərkən,

- Mənimlə dərdlərini bölüºməyə gəlmir və

- Mənə qeyri-adi davranır.

Buna kim dözə bilərdi? Bütün bunları yaºamaq üçün mənə kim güc verəcək?”

 

Bu fikrimə cavab olaraq   İsa   mənə mərhəmətlə dedi:

"Qurbanlığınızı dayandırmağımı və daha sonra onu davam etdirməyinizi istərdinizmi?"

 

Bu sözləri eºidəndə böyük çaºqınlıq və acı hiss etdim.

Mən gördüm ki, bu təklifi yerinə yetirməklə Rəbb məni Ondan uzaqlaºdıracaq.

 

Nə edəcəyimi bilmirdim: qəbul və ya rədd. Etirafçımla məsləhətləºmək istərdim.

Lakin mənim cavabımı gözləmədən İsa gözdən itdi.

Qəlbimdə bir qılıncla məni tərk etdi, rədd edildiyini hiss etdim. Ağrılarım o qədər böyük idi ki, özümü saxlaya bilməyib acı-acı ağlayırdım.

 

Mən kədərlənməyə davam edərkən, sevimli İsam mənə yazığı gəldi: O gəldi və sanki məni qolları ilə dəstəklədi. I

Məni bədənimdən çıxartdı və birlikdə gördük ki, hər yerdə dərin sükut, böyük kədər və matəm hökm sürür.

Bu mənzərə ruhumda elə təəssürat yaratdı ki, ürəyim sıxıldı.

İsa mənə dedi: "Qızım, gəlin baºımıza gələnləri tərk edək və birlikdə dincələk".

 

Bunu deyib məni oxºamağa, ºirin öpüºlərlə təsəlli verməyə baºladı. Ancaq çaºqınlığım o qədər böyük idi ki, cavab verməyə cəsarət etmədim.

 

Mənə dedi:  “Mən səni iffətli öpüºlər və nəvaziºlərlə təravətləndirdiyim halda, sən də məni öpməklə və nəvaziºlə təravətləndirmək istəmirsən?”

Bu sözlər mənə inam verdi və mən də cavab verdim. Sonra yoxa çıxdı.

 

Mən axmaq bir varlıq kimi sıxıntılı və kədərli olmağa davam etdim.

Bu səhər İsa heç gəlmədi. Etirafçı gəldi və çarmıxa çəkilməyi təklif etdi.

 

Birincisi, mübarək İsa bununla razılaºmadı. Özünü mənə göstərəndə mənə   dedi  :

"Nə istəyirsən?" Niyə məni səni çarmıxa çəkməyə məcbur etməklə incitmək istəyirsən?

Mən artıq sizə demiºəm ki, xalqı cəzalandırmaq lazımdır!”

 

Cavab verdim: “Ya Rəbb, mən deyiləm, mən bu tələbi itaətdən edirəm”.

 

O, davam etdi  : "Bu, itaətdən irəli gəldiyi üçün, çarmıxa çəkilməyimi bölüºmənizi istəyirəm. Bu müddət ərzində mən bir müddət dincələcəyəm."

Və məni Xaç əzablarına ºərik etdi.

Mən əziyyət çəkərkən o, mənə yaxınlaºdı və sanki dincəlirdi.

 

Sonra mən qorxulu bir bulud gördüm, onun sadəcə görünüºü qorxuya səbəb oldu. Hamı "Bu dəfə öləcəyik!"

 

Hamı qorxarkən, mənimlə İsanın arasına nurlu bir xaç qalxdı.

Bu, fırtınanın uzaqlaºmasına səbəb oldu

(görünürdü ki, bu, göy gurultusu ilə müºayiət olunan qasırğadır və binaları uçurdu).

 

Fırtınanın qaçmasına səbəb olan çarmıx mənə İsanın mənimlə bölüºdüyü kiçik əzab kimi görünürdü. Rəbbə bərəkət versin və hamısı Onun izzəti və izzəti üçün olsun.

 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra sevimli İsamı gördüm və ona dedim:

"Sevgili Rəbbim, niyə sakitləºmək istəmirsən?"

Sözümü kəsərək   dedi  :

"Halbuki mənim göndərdiyim cəzalar hazırlanmıº cəzalarla müqayisədə heç bir ºey deyil."

O, bunu deyərkən mən qarºımda qəfil və yoluxucu xəstəliyə yoluxan çoxlu adamları gördüm ki, onlar ölürlər (İspan qripi).

 

Dəhºətə qapılıb İsaya deyirəm:

"Ya Rəbb, sən də bizim üçün bunu istərdin? Nə edirsən? Bunu etmək istəyirsənsə, məni bu yerdən çıxar.

Çünki ruhum qalıb belə ağrılı ºeyləri görə bilmir. Mənə bu vəziyyətdə olmaq üçün kim güc verəcək?”

 

Mən mərhəmət göstərərək əziyyətimin qarºısını alarkən   İsa mənə dedi:

 

Qızım, yuxululuğundan qorxma. Bu o deməkdir ki, insanların yanında olsam da,

 sanki yatıram 

sanki onları görmədin və eºitmədin. Mən də səni özümlə   eyni vəziyyətdə qoydum.

 

Qalanları üçün, əgər xoºunuza gəlmirsə, mən sizə artıq demiºəm: qurban statusunuzu dayandırmağımı istəyirsiniz?

 

Cavab verdim: Ya Rəbb, itaət dayandırmağı qəbul etməyimi istəmir.

 

O, sözünə davam etdi  : “Yaxºı, onda  məndən nə istəyirsən? Sus və itaət et!   ".

 

Kim deyə bilərdi ki, mənim necə sıxıntılı olduğumu və daxili güclərimin mənə necə uyuºmuº olduğunu?

Yaºamamıºam kimi yaºadım.

"Ya Rəbb, mənə rəhm et! Məni belə acınacaqlı vəziyyətdə qoyma!"

 

Eyni vəziyyət davam etdi. Həm də pisləºirdi.

Əgər İsa bəzən ildırım sürəti ilə kölgə kimi özünü göstərirdisə, demək olar ki, həmiºə susurdu.

Bu səhər daimi yuxuya getdiyim üçün dərdimin zirvəsində idim.

Özünü təqdim   etdi və mənə dedi  :

“  Həqiqətən mənim olan ruh yalnız Allah üçün deyil, Allahda   yaºamalıdır  .

Məndə yaºamağa çalıºmalısan, çünki,

bütün fəzilətlərin mənbəyini məndə tapacaqsan.

 

Özünüzü fəzilətlərin ortasında saxlamaqla, onların qoxusundan qidalanacaqsınız, çox yaxºı

-yaxºı yeməkdən sonra kimi doyacaqsan e

-səmavi bir iºıq və qoxu buraxmaqdan baºqa heç nə etməyəcəksiniz.

 

Məndə məskən salmaq əsl fəzilətdir

ruha ilahi varlığın ºəklini vermək qüdrətinə sahib olan ».

 

Bu sözlərdən sonra o, yoxa çıxdı.

Vücudumu tərk edərək, ruhum onun arxasınca getdi. Amma o, artıq qaçmıºdı və mən onu tapa bilmədim.

 

Birdən-birə görəndə içimə acı doldu

- böyük dağıntılara səbəb olan dəhºətli dolu,

- yanğınlar törədən ildırım və baºqa hazırlanmıº əºyalar.

Sonra həmiºəkindən daha sıxıntılı olaraq bədənimi doldurdum.

 

Mən eyni çaºqınlıq içində davam edərkən, mübarək İsa qısaca özünü göstərdi.

Bu, mənə baºa düºdü ki , Allah üçün yaºamaq ilə Allahda yaºamaq arasındakı fərq haqqında bir gün əvvəl onun mənə söylədiyi hər ºeyi yazmamıºam    . O, yenə eyni mövzuya qayıtdı və dedi:

 

* Allah üçün yaºamaq  , ruh edə bilər

- iğtiºaºlara və acılara məruz qalmaq,

-sabit olmamaq,

-ehtiraslarının ağırlığını və dünyəvi ºeylərin müdaxiləsini hiss etmək.

 

Allahda yaºayan ruh üçün   isə  tamamilə fərqlidir. Baºqa bir insanda yaºadığı üçün,

digərininki ilə evlənmək üçün öz fikirlərini tərk edir   .

-Onun üslubuna, zövqlərinə və daha çoxuna uyğun gəlir

- baºqasınınkini almaq iradənizi buraxın.

Bir ruhun İlahiyyatda yaºaması üçün o lazımdır

- ona məxsus olan hər ºeyi tam hüquqla tərk etmək,

- özünüzü hər ºeydən məhrum edin e

- ehtiraslarınızı tərk edin.

Bir sözlə, hər ºeyi Allahda tapmaq üçün hər ºeyi tərk etmək.

 

Ruh çox yüngülləºəndə,

 o, ürəyimin dar qapısından içəri girə bilər 

öz Həyatımda yaºa.

 

Qəlbim həddi-hüdudu olmayan çox böyük olsa da, onun giriº qapısı çox dardır. Ora yalnız hər ºeydən məhrum olanlar girə bilər.

Bu yalnız ona görədir ki, Mən Ən Müqəddəsəm.

Həzrətimə yad olan heç kəsin məndə yaºamasına icazə vermərəm.

Bunun üçün qızım, sənə deyirəm: məndə yaºamağa çalıº və gözlənilən cənnət sən olacaq”.

 

Kim deyə bilər ki, mən bu “Allahda yaºamağın” mənasını nə qədər baºa düºdüm? Sonra yox oldu və mən özümü əvvəlki vəziyyətdə gördüm.

 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra, eyni çaºqınlıq vəziyyətində davam etdim. Sevimli İsamı tələsik yanıma gəldiyini görəndə tamamilə özümə çəkildim.

 

Mənə dedi: “Qızım, icazə ver, hirsimi bir az səngit, əks halda...”.

Qorxub ona dedim: "Qəzəbini azaltmaq üçün məndən nə istəyirsən?" Cavab verdi: “Əzablarımı sənə yalvarıram”.

Beləliklə, məndə belə bir təəssürat yarandı ki, o, bir ºüanın köməyi ilə etirafçıya zəng edir

iºıq.

O, dərhal çarmıxa çəkilməyimlə bağlı iradəsini bildirdi.

Mübarək Rəbb razılaºdı və mən o qədər böyük əzab çəkdim ki, ruhumun bədənimi tərk etmək üzrə olduğunu hiss etdim.

Mən öləcəyimi hiss edəndə və İsanın ruhumu alacağına sevinəndə etirafçı dedi: "Bəsdir!"

Sonra   İsa mənə dedi:   “Səni itaət çağırır!”

Dedim: “Cənab, mən həqiqətən davam etmək istəyirəm”.

İsa dedi: "Məndən nə istəyirsən? İtaət səni çağırır!"

 

Görünürdü ki, etirafçımın bu yeni müdaxiləsi artıq məni əzablara doğru addımlamağa məcbur etmirdi. İtaət etmək mənə qarºı qəddar oldu, çünki   limana gəldiyimi düºündüyüm kimi, üzməyə davam etməkdən imtina etdim.

Əslində, əziyyət çəksəm də, öləcəyimi hiss etmirdim.

 

Uca Allahım mənə dedi  :

“Qızım, bu gün qəzəbim həddi-hüduduna çatmıºdı ki, nəinki bitkiləri, hətta insan övladını da məhv edərdim.

 

Qəzəbimi yumºatmasaydım, nə baº verəcəkdi.

Etirafçı özü müdaxilə edib əzablarımı xatırlatmasaydı,

Heç ona baxmazdım.

 

Düzdür, cəzalar lazımdır, amma həm də lazımdır ki, qəzəbim çoxalanda kimsə onu sakitləºdirsin.

Əks halda, çoxlu cəzalar göndərərdim!"

 

Sonra düºündüm ki, İsanın çox yorğun ºikayət edərək dediyini gördüm:

“Övladlarım, yazıq balalarım, mən sizi necə də kasıb görürəm!

Sonra məni təəccübləndirdi ki, bir az sakitləºdikdən sonra cəzalarına davam etməli olduğunu baºa saldı.

 

Mənim çəkdiyim əzablar yalnız onu insanlara qarºı çox hirslənməkdən saxladı.

Ya Rəbb, sakitləº və “övladların” dediyinlərə rəhm et.

 

Deyəsən, bir neçə gün Mübarək İsanın yanında olmuºam.

- yuxunun süstlüyünə qapılmadan   ,

-bir-birimizi təsəlli edərkən   .

 

Bununla belə, qorxurdum ki, bu məni yenidən yuxuya aparsın!

Bu səhər o, ağzından axan və içimə tökülən südlə məni təravətləndirdikdən sonra tikan tacını çıxarıb ona təsəlli verdim.

baºıma düzəldin.

 

Çox kədərlənərək   mənə dedi  : “Qızım, cəzalar haqqında fərman imzalanıb.

Ediləcək tək ºey onun iºləməsi üçün vaxt təyin etməkdir”.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəlmədi.

Lakin xeyli gözlədikdən sonra gəlib mənə dedi:

"Qızım, ən yaxºısı mənə güvənməkdir, çünki mən rahatam. Cəzalar göndərmək niyyətində olsam belə, zərrə qədər narahat olmadan dinc qalmalısan.   -

 

Ah! Ya Rəbb, həmiºə cəzalarını onlara qaytar.

Birdəfəlik sakitləºin və daha cəzalardan danıºma, çünki bu mənada sənin iradənizə tabe ola bilmərəm! "-

 

Məni sakitləºdirmək mümkün deyil!” İsa davam etdi.

Əgər çılpaqlığını örtmək əvəzinə zinət əºyaları ilə bəzəməkdən əziyyət çəkən, ört-basdır edə bilməyən bir insan görsəniz nə deyərdiniz? -

Bunu belə görmək dəhºətli olardı və təbii ki, mən bunu qınayan hesab edərdim. - Yaxºı! Ruhlar belədir. Hər ºeydən soyulmuº, artıq özlərini örtəcək fəzilətlərə sahib deyillər.

 

Buna görə də lazımdır

- onları vurmaq,

- onları qamçılayın,

- onları məhrumiyyətlərə məruz qoyurlar -

onları özlərinə gətirmək və çılpaqlıqlarına diqqət yetirmək üçün götürmək.

 

Nəfsini fəzilət və lütf libası ilə örtməkdir

- daha çox lazımdır

-bədənini paltarla örtən.

 

Bu ruhları yaºamasaydım, demək olardı

-bədəni narahat edən ºeylər olan vetillərə daha çox diqqət yetirərdim

- Mən ən vacib ºeylərə, ruha aid olanlara fikir verməzdim.

Sonra elə bil ki, əlində kiçik bir kəndir tutdu, onunla boynumu bağladı.

O da İradəsini bu kəndirə bağladı.

O da mənim ürəyim və əllərim üçün elədi.

Beləliklə, deyəsən, o, məni bütün İradəsinə bağladı. Sonra yoxa çıxdı.

 

Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra mən İsanın həmiºəki kimi xeyir-dua aldığını görmədim.

Uzun müddət gözlədikdən sonra bədənimi tərk etdiyimi hiss etdim. Mən onu tapdım. O, dərhal mənə dedi:

 

"Qızım, səndə bir az dincəlməni gözləyirdim, çünki daha dözə bilmirəm! Ah! Təsəlli ver!"

 

Dərhal onu razı salmaq üçün qucağıma aldım.

Baxdım ki, çiynində mərhəmət və hətta ikrah hissi doğuran dərin yara var.

Bir neçə dəqiqə dincəldi. Sonra gördüm ki, yarası sağalıb.

Sonra heyrət və təəccüblə onun rahatladığını görüb iki əlimlə cəsarət edib ona dedim:

 

“Müqəddəs Rəbbim, mənim yazıq ürəyim daha məni sevməyəcəyin qorxusu ilə əzab çəkir.

Çox qorxuram ki, sizin qəzəbiniz mənim üstümə düºəcək.

Bir vaxtlar gəldiyin kimi gəlmirsən və artıq acını mənimlə bölüºmürsən. Artıq mənə yaxºı olanı vermirsən: əzab.

Məni əzabdan məhrum etməklə həm də məni özündən məhrum etməyə gəlirsən. Oh! Kasıb ürəyimə rahatlıq ver.

Məni sakitləºdir, məni sevdiyini söylə, məni sevməyə davam edəcəyinə söz ver? -

 

Bəli, bəli, mən səni həqiqətən sevirəm! -

 

Necə əmin ola bilərəm? Birini həqiqətən sevirsənsə, ona istədiyi hər ºeyi verməlisən!

Mən sizə deyirəm: "İnsanları cəzalandırmayın!" və onları cəzalandırırsan.

Yaxud da “acısını mənə tök” demə.

Məncə, bu dəfə çox uzağa gedirsən. Bəs sən məni sevdiyinə necə əmin ola bilərəm?

 

Qızım, sən mənim göndərdiyim cəzaları görürsən, amma xatırladığım cəzaları görmürsən.

Məni sevən və xüsusi bir sevgi ilə sevdiyim bir neçə insan olmasaydı, nə qədər baºqa cəzalar göndərərdim, nə qədər qan tökərdim! "

 

Bundan sonra mənə elə gəldi ki, İsa insan ətinin məhv olduğu yerə gedib. Amma onun arxasınca getmək istəyən mənim icazəm olmadı və çox təəssüf ki, özümü bədənimdə tapdım.

 

Adi halımda idim.

Mən sevimli İsamı görəndə çoxlu günah iºlədən bir çox insanın bir yerdə olduğunu gördüm.

Bundan çox darıxdım.

Bu günahlar mənim gəliºimə istiqamət verdi və ürəyimdə olan sevimli Rəbbimi incitdi.

İsa bu günahları rədd edəndə,

- gəldikləri insanlara qayıtdılar və

- ən sərt ürəkləri dəhºətə gətirəcək qədər çox xarabalıqlar yaratdılar.

 

Tamamilə kədərlənərək   İsa mənə dedi  : "Qızım, gör adamın korluğu onu hara aparır. Məni incitmək istəsə də, özünü incidir".

 

Bu səhər, bütün gecəni və səhərin çox hissəsini sevimli İsamı gözlədikdən sonra, o, gəlməyə kifayət qədər mehriban olmadı.

Onu gözləməkdən yorulub və bir anlıq səbirsizliklə bunun Allahın iradəsi olmadığını düºünərək adi halımdan ayrılmağa baºladım.

Mən bədənimdən çıxmağa çalıºarkən, zərif İsam, sadəcə olaraq, Özünü göstərərək, ürəyimə girdi və səssizcə mənə baxdı.

İçimdəki səbirsizliklə ona dedim: “Yaxºı İsa, niyə belə qəddarsan?

Bir ruhu onu daim əzab içində saxlayan eºqin zalım tiranının mərhəmətinə buraxmaqdan daha qəddar ola bilərikmi?

Oh! Dəyiºdin: aºiq olduğun adamdan tiran oldun!"

 

Bunu deyərkən qarºımda çoxlu ºikəst adamlar gördüm. Mən dedim: "Ya Rəbb! Nə ºikəst insan əti! Bu qədər acı və bu qədər əzab!

 

Oh! Bu insanları öz bədənimdə qane etsəydim, az əziyyət çəkməzdim! Çox kasıbın əvəzinə bir nəfərin əziyyət çəkməsi heç də pis deyil!”

 

Mən bunları söyləyərkən İsa mənə diqqətlə baxdı. Bilmirəm xoºbəxtdi, yoxsa bədbəxtdi.

Mənə dedi:   "

Yenə də bu, oyunun baºlanğıcıdır,   gələcəklə müqayisədə heç nə yoxdur!"

Sonra o, məni acı dənizdə qoyaraq yoxa çıxdı.

 

Artıq özümü dərk edə bilməyəcək qədər yuxuya dalıb bir gün keçirdikdən və Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra bədənimdən çıxdığımı hiss etdim.

Yeganə Xeyirimi tapa bilməyərək, heyrət içində gəzməyə baºladım.

 

Bunu edərkən qucağımda bir adam hiss etdim.

O qədər örtülü idi ki, onun kim olduğunu görə bilmədim. Mən müqavimət göstərə bilmədim, yorğanı cırdım və mənim Hamımı o qədər həvəslə və çox arzuladım.

Onu görüb müxtəlif ºikayətlər, cəfəngiyyatlar yaymağa baºladım.

 

Ancaq səbirsizliyimi və heyrətimi azaltmaq üçün İsa mən olduğum bədbəxt məxluqu sındırdı. Bu ilahi öpüº məni sülhə qaytardı.

 

Səbirsizliyimi o qədər azaldır ki, nə deyəcəyimi bilmirdim.

Bütün bəlalarımı unudaraq, yazıq   məxluqları xatırladım və İsaya dedim:

“Rahat ol, ey gözəl Rəbbim!

Bu insanları belə amansız məhv olmaqdan xilas edin!

Gəlin o bölgələrə birlikdə gedək ki, bunlar baº verir

biz bütün bu xristianları belə kədərli vəziyyətdə ruhlandıra və təsəlli verə bilərik.

 

Qızım, İsa cavab verdi: "Mən səni daºımaq istəmirəm, çünki ürəyin belə bir qırğına dözməzdi. -

 

Ah! Cənab! Buna necə icazə verə bilərsən?"

 

Bu ərazilərin təmizlənməsi mütləqdir

çünki əkdiyim tarlalarda   ,

 ağaclara çevrilən çoxlu alaq otları və tikanlar  yetiºdirdi.

Bu tikanlı ağaclar isə bu yerlərə ancaq zəhərli və zərərli suları cəlb edir. Bəzi qulaqlar bütöv qalsa,

onlar yalnız diºləmə və qoxu alırlar,

belə ki, baºqa heç bir qoza çiçək açmasın.

 

Bu qoçalar çiçək aça bilməz, çünki

-Birincisi, yer hər cür pis bitkilərlə örtülüdür və,

-ikincisi, onlara dinclik qoymayan davamlı diºləmələr alırlar   .

 

Haradan

- bütün pis bitkiləri aºkar etmək üçün məhv edilməsi ehtiyacı e

-həmçinin bu tarlaları zəhərli sularından təmizləmək üçün tökülən qanlara ehtiyac.

 

Ona görə səni götürmək istəmədim. Təmizlik lazımdır,

nəinki artıq cəzalar göndərdiyim yerlərdə,

həm də bütün baºqa   yerlərdə”.

 

İsanın bu sözlərini eºidəndə ürəyimdəki dəhºəti kim təsvir edə bilərdi!

Ancaq mən israrla bu sahələri görməyə getdim. Amma mənə fikir vermədən İsa gözdən itdi.

 

Onu tapmağa çalıºarkən qəyyum mələyimlə və təmizlikdə məni geri döndərən bəzi ruhlarla görüºdüm.

bu məni bədənimi doldurmağa məcbur etdi.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəldi və mənə bir avtomobil göstərdi ki, adamın çoxlu üzvləri əzilmiº kimi görünürdü.

 

Biz orada gələcək dəhºətli cəzaların iki ºahidi idik. Kim deyə bilərdi ki, bu mənzərədən ürəyimdəki dəhºəti?

Məni belə çaº-baº görüb mübarək İsa mənə dedi:

"Qızım, bizi bu qədər sıxan ºeylərdən uzaqlaºaq və bir az birlikdə oynayıb özümüzə təsəlli verək".

 

O zaman mənimlə İsa arasında nə baº verdiyini kim deyə bilərdi:

- incə sevgi əlamətləri, hiylələr, ºirin öpüºlər,

-özümüzə verdiyimiz nəvaziºlər.

 

Mənim sevimli İsa bu oyunda məni üstələyib

çünki mən onun mənə verdiyi hər ºeyi özündə saxlaya bilmədim.

 

Ona dedim: "Sevgilim, bəsdir, bəsdir! Daha dözə bilmirəm! Mən uğursuzam!

Mənim yazıq ürəyim o qədər böyük deyil ki, bu qədər alsın! Hələlik bəsdir!.."Keçən gün söylədiyi sözlərə görə məni qınamaq istəyərək mehribanlıqla dedi:

"ªikayətlərinizi eºitim, mənə deyin: mən zalımam? Sənə olan sevgim qəddarlığa çevrilibmi?"

 

Mən qızardım, ona dedim:

"Yox, ya Rəbb, sən gələndə zalım deyilsən. Amma gəlməyəndə zalımsan!"

 

Gülərək   cavab verdi  :

“Gəlməyəndə zalım olduğumu deyirsən?

Yox, yox, məndə qəddarlıq ola bilməz. İçimdəki hər ºey Sevgidir. Bil ki, rəftarım zalımdırsa, sənin dediyin kimi,

bu, əslində daha böyük Sevginin ifadəsidir».

 

Mən öz acınacaqlı vəziyyətimdən çox narahat oldum və bunun Allahın iradəsinə uyğun olmadığını düºündüm.

 

Mən bunun əlamətləri kimi qəbul etmiºəm

- İsanın mənə verdiyi qeyri-kafi əzab e

- mənim ondan daimi məhrumiyyətim.

 

Kiçik beynimi bu vəziyyətdən yorduğum zaman və bu vəziyyətdən çıxmaq üçün mübarizə apararkən, mənim həmiºə sevimli İsam iºıq sürətində özünü göstərdi və   mənə dedi  :

"Qızım, məndən nə istəyirsən? Söylə. Nə istəyirsən, edəcəm".

 

Sadəcə, belə gözlənilməz təklifə necə cavab verəcəyimi bilirdim. Faktla bağlı çox böyük çaºqınlıq yaºadım.

-O mübarək İsa mənim istədiyimi etmək istədi

- halbuki onun istədiyini etməli olan mən idim. Mən susdum.

Mən heç nə demədiyim üçün o, ildırım kimi söndü.

Bu iºığın arxasınca qaçaraq özümü bədənimdən kənarda gördüm. Amma tapmadım və yerə, göylərə, ulduzlara getdim.

Müəyyən bir məqamda onu sözlərimlə, indi mahnı ilə çağırdım, içimdə düºündüm ki, mübarək İsa mənim səsimi və ya mahnımı eºitmək üçün təsirlənəcək və əlbəttə ki, özünü göstərəcək.

 

Mən gəzdikcə  ,

Mən Çində müharibənin gətirdiyi dəhºətli dağıntıları görmüºəm.

Yıkılmıº kilsələr və yerə atılmıº Rəbbimizin ºəkilləri var idi.

Məni ən çox qorxudan o idi

-Əgər barbarlar bunu indi etsə,

-Dini münafiqlər bunu sonra edəcəklər.

 

Onlar özlərini olduğu kimi tanıtmaqla və Kilsənin açıq düºmənlərinə qoºulmaqla insan ruhuna inanılmaz görünən hücuma əl atırlar.

Oh! Nə iºgəncə! Görünür, onlar kilsəni bitirmək üçün and içiblər  . Ancaq Rəbb onları məhv edəcək!

 

Sonra özümü Kilsə kimi görünən bir bağda tapdım.

Bu bağın içərisində maskalı adam izdihamı var idi

 əjdahalardan , 

gürzələr   və

digər vəhºi heyvanlar. Onlar   bağı dağıdıblar.

Çıxıb camaatın xarabalığına səbəb oldular.

 

Bunu görəndə özümü sevimli İsanın qucağında tapdım və dedim: "Nəhayət, səni tapdım! Sən mənim əziz İsamsan?"

 

O cavab verdi: “Bəli, bəli, mən sənin İsayam”.

Ondan bütün bu insanlara aman verməsini xahiº etməyə çalıºdım, amma o, mənə əhəmiyyət verməyərək, əzab içində mənə dedi:

 

“Qızım, çox yoruldum.

Səninlə qalmağımı istəyirsənsə, ilahi İradəyə girək”.

 

Gedə biləcəyindən qorxaraq yatmasına icazə verərək susdum. Tezliklə o, məni ruhlandıran, lakin çox sıxıntılı halda qoyub yanıma qayıtdı.

 

Bir gecə-gündüz istirahət etmədən keçirdim.

Sonra bədənimi tərk etdiyimi hiss etdim, amma sevimli İsamı tapa bilmədim, yalnız məni qorxudan ºeylər gördüm.

Gördüm ki, bir yanğın İtaliyada, digəri Çində yanır və yavaº-yavaº bu yanğınlar bir-birinə qovuºmağa yaxınlaºır.

 

Bu yanğında mən İtaliya kralının qəflətən məyus halda öldüyünü gördüm. Bu, yanğının böyüməsinə təsir etdi.

Axırda böyük bir inqilab, xalqların üsyanı, xalqların öldürülməsi gördüm.

Bunları gördükdən sonra bədənimə qayıtdığımı anladım. Ruhum iºgəncələrə məruz qaldı, çünki ölür kimi görünürdü və daha çox sevimli İsamı görmədim.

 

Uzun gözlədikdən sonra o, əlində qılıncla peyda oldu, onu camaatın üstünə vurmağa hazır oldu. Mən qorxdum.

Bir az cəsarətləndikdən sonra qılıncı götürüb dedim:

“Ya Rəbb, nə edirsən?

Görmürsənmi o qılıncı yerə salsan nə qədər dağıntı olacaq? Məni ən çox ağrıdan İtaliyanı yarıya bölməyinizdir!

Ah! Cənab! Sakit olun! ªəkillərinizə rəhm edin!

Məni sevdiyini deyirsənsə, o acı ağrını mənə əsirgəmə!”

 

Bunu deyəndə bütün gücümlə qılıncımı tutdum. İsa ah çəkərək və hamıdan əziyyət çəkərək mənə dedi:

“Qızım, adamların üstünə at, çünki daha daºıya bilmirəm”. Amma mən onu daha möhkəm tutub dedim:

"Onu buraxa bilmərəm! Bunu etməyə cəsarətim yoxdur!"

 

İsa dedi  : «Mən sizə dəfələrlə deməmiºəm ki, sizə heç nə göstərməməyə məcburam, o vaxtdan bəri istədiyimi etməkdə azad deyiləm!»

 

Deyərək qılınc tutan qolunu aºağı salıb qəzəbini soyutmağa baºladı. Bir müddət sonra yox oldu və mən qorxumla qaldım. Sonra mənə heç nə göstərmədən qılıncımı götürüb camaatın üstünə kəsdi!

Oh! Allah! Yalnız xatırlamaq üçün ürəklərin qırılması!

 

Mənim sevimli İsam nadir hallarda və yalnız qısa müddətə gəlirdi.

 

Bu səhər özümü tamamilə viran hiss etdim və ən böyük yaxºılığımı axtarmağa getməyə cəsarət etmədim.

Ancaq o, həmiºə mehriban, gəldi və mənə güvənmək üçün mənə dedi:

 

Mənim qızım

əzəmətim və saflığım qarºısında mənimlə üz-üzə gələ bilən yoxdur. Hər kəs mənim müqəddəsliyimin əzəmətindən mütləq qorxur və heyran olur.

İnsan az qala Məndən qaçmaq istəyir

-çünki onun bədbəxtliyi çox böyükdür

- çünki Allahın hüzurunda olmağa cəsarəti çatmır.

 

Lakin

 mərhəmətimi diləyərək  ,

Mən   İlahiliyimin iºığını qismən pərdələyən bir İnsanlığı qəbul etdim.

 

Bu, Mənə gəlmək üçün insana inam və cəsarət ilhamlandırmağın bir yolu idi.

Onun ºansı var

-təmizləmək,

- özünü təqdis et e

- ilahiləºdirilmiº İnsanlığım vasitəsilə ilahiləºdirin.

 

Ona görə də   sən həmiºə mənim İnsanlığımın qarºısında dayanmalısan

- bütün günahlarını yuduğun güzgü,

-gözəllik əldə etdiyiniz güzgü  .

 

Yavaº-yavaº özünü mənim bənzərimlə bəzəyəcəksən.

Bu, fiziki güzgünün xüsusiyyətidir

qarºısında duranın obrazını açmaq.

İlahi güzgü daha çox ºey edir:   Mənim İnsanlığım insan üçün İlahiyyatımı görməyə imkan verən güzgü kimidir.

 

Bütün yaxºı ºeylər insana mənim İnsanlığım vasitəsilə gəlir”.

 

Bunu deyərkən məndə elə bir inam yaratdı ki, onunla cəzalar haqda danıºmaq fikrinə düºdüm.

Kim bilir, bəlkə məni dinləyir.

Mən onu hər ºeydə razı salmağa hazırlaºırdım. Mən hazırlaºarkən o gözdən itdi.

Onun arxasınca qaçan ruhum bədənimdən çıxdı.

 

Amma tapa bilmədim və çox təəssüf ki, gördüm

bir çox insan   həbsdədir

eləcə də padºahın və digər   liderlərin həyatına hücum etməyə hazırlaºan digərləri.

 

Gördüm ki, bu adamlar imkanları olmadığı üçün qəzəbdən bezdilər.

 insanların arasına getmək 

orada   qırğın törətmək.

 

Bununla belə, onların vaxtı gələcək.

Sonra özümü bədənimdə çox məzlum və əziyyətli gördüm.

 

Adi halımda olanda sevimli İsamı axtarırdım.Uzun gözlədikdən sonra   gəlib mənə dedi  :

“Qızım, məni öz içində asanlıqla tapa bildiyi halda niyə məni kənarda axtarırsan?

 

Məni tapmaq istəyəndə,

-özünüzə girin   ,

- heç nəyə çatmaq   e

-orada, səndən boºalmıº, görəcəksən

İlahi Varlığın sizdə qoyduğu əsaslar   e

orada qurulan quruluº:

bax və bax!”

 

baxdım

Və mən Cənnətə çatan möhkəm təməllər və hündür divarlı bir bina gördüm.

Məni ən çox təəccübləndirən bu oldu

-Rəbbin mənim heçliyim üzərində bu gözəl iºi gördüyünü və

-divarların heç bir açılıºı olmadığını.

 

Yalnız anbarda bir açılıº edildi: o, Cənnətə baxırdı. Bu açılıº vasitəsilə Rəbbimizi görmək olardı.

Gördüklərim məni heyrətə gətirdi və İsanın mənə xeyir-dua verdiyini söylədi:

 

“  Heç bir ºey üzərində qurulan vəqflər   mənasızdır

-heç bir ºey olmayan yerdə Allahın əli iºləyir e

- iºini heç vaxt maddi ºeylər üzərində qurmayan.

 

Açıq olmayan divarlar deməkdir

-ruhun dünya iºlərinə diqqət yetirməməsi

-heç bir təhlükə ona çatmasın ki, bir az da toz olsun.

 

Yeganə   açılıºın səmaya baxması

binanın yoxdan Cənnətə yüksəlməsinə uyğun gəlir.

 

Sütunun sabitliyi   bunu ifadə edir

 ruh yaxºılıqda belə sabit olmalıdır 

ki, heç bir mənfi külək   onu sarsıda bilməz.

 

Və mənim zirvəyə qoyulmağım o deməkdir ki, iº tamamilə ilahi olmalıdır”.

 

İsanın sözlərindən nə baºa düºdüyümü kim deyə bilərdi? Amma ağlım itib, öz fikrini ifadə edə bilmir.

Rəbbim həmiºə xeyir-dua versin! Qoy hər ºey Onun Sevgisini və ªöhrətini tərənnüm etsin.

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəlmədi. Onu uzun müddət gözləməli oldum.

Gələn kimi   mənə dedi  :

musiqi alətinin səsi   dinləyicinin qulağına xoº gələn kimi,

arzularınız və göz yaºlarınız qulağımda çox xoº bir musiqidir.

 

Onları daha ºirin və daha xoº etmək üçün sizə baºqa bir yol göstərmək istəyirəm:

- məni öz istəyinlə yox, mənim istəyimlə arzula. İstədiyiniz və istədiyiniz hər ºey,

- İstəyirəm və istəyirəm, çünki istəyirəm, yəni

-onu mənim interyerimə götür və onu sənin et.

 

Beləliklə, sizin musiqiniz mənim qulağıma daha çox xoº gələcək, çünki o, mənim musiqim olacaq.

 

O əlavə etdi:

“Məndən çıxan hər ºey mənim içinə girir.

Kiºilər məndən istədiklərini ala bilmədiklərindən ºikayətlənəndə,

Məndən gəlməyən ºeyləri istəmələridir

-Bu ºeyləri Məndə daºımaq çox asan deyil

-sonra məndən çıxıb onların yanına qayıtmaq.

 

Müqəddəs, pak və səmavi olan hər ºey məndən çıxır və mənə daxil olur.

Onları dinləməsəm niyə təəccüblənirəm

Məndən olmayan ºeyləri soruºanda?

 

Unutmayın ki   , Allahdan çıxan hər ºey Allaha daxil olur  . "

 

İsanın sözləri nəticəsində mənim baºa düºdüyüm hər ºeyi kim deyə bilərdi? Amma bunu ifadə etməyə sözüm yoxdur.

Ah! Cənab! Mənə müqəddəs olan hər ºeyi istəmək üçün lütf ver və bu, Sənin Arzuna və İradəsinə uyğundur.

 

Bu yolla mənimlə daha sıx ünsiyyət qura bilərsiniz.

 

Bu səhər, Müqəddəs Birlik qəbul etdikdən sonra, mənim sevimli İsa özünü təqdim etdi.

öyrətməyə gedənin münasibətində.

 

Mənə dedi:

“Qızım, tutaq ki, bir gənc qızla evlənmək istəyir, ona aºiqdir və onu xoºbəxt etmək istəyir.

-onu heç vaxt tərk etmədən həmiºə yanında olmaq istəyir,

- arvad üçün adi ev iºləri də daxil olmaqla, seçdiyi baºqa bir ºeydən narahat olmadan.

 

Gənc nə deyəcəkdi?

Qızın sevgisi onu sevindirərdi, amma o, əlbəttə ki, onun davranıºından razı qalmazdı. Çünki bu sevmə yolu steril olacaq və ona meyvədən çox zərər verəcəkdi.

 

Yavaº-yavaº bu qəribə məhəbbət həzzdən çox darıxmağa səbəb olacaqdı, çünki bütün məmnunluqlar yalnız qız üçün olacaqdı.

Qısır sevginin alovunu doyurmaq üçün odun olmadığı üçün o, tezliklə külə dönəcək.

Yalnız meyvə verən sevgi çətindir.

 

“Yalnız bununla məºğul olan ruhlar belə davranırlar

özlərindən,

öz məmnuniyyəti,

öz ºövqündən və

sevdiyi hər ºeydən.

 

Deyirlər ki, sevgiləri mənim üçün, razılıqları üçündür.

Hərəkətlərindən də görürük ki, onlara əhəmiyyət vermir

- mənim maraqlarım e

- aid olduqları yeri seçir.

Hətta məni incitəcək qədər irəli gedirlər.

 

Ah! Qızım, əsl aºiqləri yalandan fərqləndirən bəhrəsini verən sevgidir.

Qalan hər ºey siqaretlidir. "



 

Oh! Yaxºı taxıl kimi görünən nə qədər ºey saman və pis toxum kimi qiymətləndiriləcək, ancaq oda atılmağa layiqdir. "

 

Bu səhər mənim sevimli İsa gəlmədi.

Uzun müddət gözlədikdən sonra və yazıq ürəyim daha dözmədiyi bir vaxtda içimdə özünü göstərdi və mənə dedi:

 

"Qızım, məni görmədiyinə görə narahat olma: Mən sənin içindəyəm və sənin vasitənlə dünyaya baxıram".

 

O, baºqa heç nə demədən hərdən mənə görünməyə davam edirdi.

 

Narahat bir gecə keçirdikdən sonra,

Mən bütün sınaqlarla və günahlarla dolu hiss etdim. Oh! Allah! Sizi incitmək nə qədər iºgəncəli bir ağrıdır.

 

Əlimdən gələni edirdim

 Allahda olmaq  ,

 Onun müqəddəs iradəsinə təslim oldum  ,

ona məhəbbətdən bu ağrılı vəziyyəti ona təklif etmək   .

 

Mən düºmənə fikir vermədim

- ona qarºı son dərəcə laqeydlik nümayiº etdirərək,

- onu məni daha çox sınağa çəkməmək üçün. Ancaq çox uğur qazanmadan.

 

Sevdiyim İsanı arzulamağa belə cəsarət etmədim, özümü çox çirkin və bədbəxt hesab edirdim.

 

Amma o, həmiºə günahkar olduğum üçün xeyirxahdır və məndən soruºmadan

sanki mənə yazığı gəlirmiº kimi gəldi. Mənə dedi:

 

“Qızım, cəsarət et, qorxma.

Bəzi alovlu, soyuq jetlərin odun özündən daha kiçik ləkələri təmizləməkdə daha güclü olduğunu bilirdinizmi? Məni həqiqətən sevənlər üçün hər ºey qaydasındadır”.

 

Dedi, yoxa çıxdı.

O, məni ruhlandırmıº, lakin qızdırmadan əziyyət çəkən kimi zəif buraxdı.

 

Mən bir neçə gün acı və məhrumiyyət yaºadım. Ən çox onu bir-iki dəfə kölgə kimi görmüºəm!

Bu səhər nəinki acılığımın zirvəsində idim, hətta onu yenidən görmək ümidini də kəsmiºdim.

 

Müqəddəs birliyi qəbul edəndən sonra mənə elə gəldi ki, etirafçı çarmıxa çəkilmənin məndə yenilənməsini istəyir.

Beləliklə, məni itaət etmək üçün,

Mübarək İsa mənə göründü və əzablarını mənimlə bölüºdü.

 

Həmin an Kraliça Ananı  gördüm   ,  o, məni götürüb onu sakitləºdirmək üçün ona təklif etdi. Anasına baxandan sonra İsa təklifi qəbul etdi və bir qədər sakitləºdi.

Onda Kraliça Ana mənə dedi: "Sən təmizliyə gəlib padºahı çəkdiyi dəhºətli əzabdan qurtarmaq istəyirsənmi?"

(Yəqin ki, Umberto de Savola, 29 iyul 1900-cü ildə Monzada öldürülmüºdür).

Cavab verdim: “Anam, necə istəyirsən”.

Bir anın içində məni aparıb insanların daima əzab çəkdiyi, öldüyü dözülməz iºgəncələr yerinə apardı.

Bir əzabdan o əzaba keçən bu yazıq var idi.

Onun təqsiri üzündən itirilən canlar qədər, o qədər də ölümə dözməli idi.

Mən bu iºgəncələrin çoxunu çəkdikdən sonra o, bir az rahatladı.

 

Sonra Mübarək Məryəm məni bu əzab yerindən qurtardı və özümü bədənimdə tapdım.

 

Həmiºə olduğum vəziyyətdə olduğum üçün və sevimli İsamı görmədiyim üçün çox kədərləndim və bir az narahat oldum.

Onu uzun müddət gözlədikdən sonra gəldi.

Əllərindən Qanın axdığını görüb ondan tökməyi xahiº etdim

 Sol Əlinin Qanı ölməli olan və itirilmək təhlükəsi ilə üzləºmiº   günahkarların xeyrinə  və

Onun haqqının qanı təmizlikdə olan canların xeyrinə   .

 

Məni mehribanlıqla dinləyəndə o, təsirləndi.

Qanını bir bölgəyə, sonra baºqa bölgəyə tökdü.

 

Mənə dedikdən sonra    :

“Qızım, ruhların içində heç bir problem olmamalıdır, pozğunluq ruha girərsə, özündən gəlir.

 

Ruh öz daxilində çox ºey daºıyır

-Allahdan olmayanlar və

- onun üçün zərərli olanlar.

Bu, onu zəiflədir və içindəki lütfü zəiflədir”.

 

Kim deyə bilərdi ki, mən İsanın bu sözlərinin mənasını nə qədər aydın baºa düºdüm.

Ah! Cənab! Sənin müqəddəs təlimlərindən həzz almaq üçün mənə lütf bəxº et. Əks halda, sənin təlimlərin mənim qınama üçün olacaq.

 

Hələ gəlmədiyi üçün ona dedim:

"Yaxºı İsa, məni bu qədər gözlətmə. Bu səhər yorulana qədər səni axtarmaq istəmirəm. İndi gəl, tez, tez, hay-küy salmadan."

 

Onun hələ də gəlmədiyini görüb davam etdim:

"Deyəsən, səni gözləməkdən, əsəbiləºəcək qədər yorulmağımı istəyirsən. Yoxsa, gəlmə!"

 

Mən bu və digər cəfəngiyyatları danıºarkən o, gəlib mənə dedi:

"Mənə deyə bilərsinizmi ki, ruhla Allah arasındakı yazıºmaları saxlayan nədir?"

Ondan gələn bir nurla ona cavab verdim:   “Dua”.

 

Dediklərimi təsdiq edərək  sözünə davam etdi  :

 

"  Bəs Allah ruhla tanıº söhbətə nə gətirir?".

Cavab verəcəyimi bildiyim üçün içimə bir iºıq düºdü və dedim:

 

"ªifahi dua Allahla yazıºmaları davam etdirməyə xidmət edir və təbii ki, daxili meditasiya   Allah və   ruh arasında söhbəti saxlamaq üçün qida kimi xidmət edir."

 

Cavabımdan razı qalıb   sözünə davam etdi:

"Mənə demək istəyirsən ki, Allahla ruh arasında yarana biləcək sevgi qəzəbini nə qıra bilər?"

 

Mən heç nə cavab   vermədiyim üçün davam etdi  :

“Qızım,   ancaq bu gücə tabe ol

Çünki ruh və mənimlə bağlı hər ºeyə tək o qərar verir.

 

Münaqiºə yarandıqda və ya insan incitəcək qədər qəzəbləndikdə, itaət iºə qarıºır, iºləri həll edir və Allahla ruh arasında sülhü bərpa edir."

Dedim: "Ya Rəbb! Çox vaxt mənə elə gəlir ki, itaət belə bu iºlərlə maraqlanmaq istəmir və yazıq qadın  mübahisə  vəziyyətində  qalmaq məcburiyyətində qalır  ."

 

İsa davam etdi  : «O, bir müddətdir ki, bu sevgi mübahisələri ilə əylənmək istədiyi üçün bunu edir, lakin sonra öz vəzifəsini götürür və hər ºeyi sakitləºdirir.

Beləliklə   , itaət ruhla Allah arasında sülh yaradır».

 

Birlikdən sonra sevimli İsam məni bədənimdən çıxardı, özünü son dərəcə əziyyətli və kədərli göstərdi. Yalvardım ki, acısını üstümə töksün.

Mənə qulaq asmadı, amma mən çox təkid etdikdən sonra sevinclə tökdü. Sonra bir az tökdükdən sonra ona dedim:

 

“Ya Rəbb, indi özünü yaxºı hiss etmirsən?

Bəli, amma sənin içinə tökdüklərim mənə bu qədər   əzab verən deyil.

 

Bu yumºaq, yoluxmuº yeməkdir ki, məni dincəlməyə qoymur. "- Bir az da tökün ki, rahatlaºasınız.

 

-Mən bunu həzm edib dözə bilmirəm, sən necə?

"Mən bilirəm ki, mənim zəifliyim həddindən artıqdır, amma sən mənə güc verəcəksən və bu yolla onu içimdə saxlaya biləcəyəm."

 

baºa düºdü

- yoluxmuº qidanın murdar əməllərlə əlaqəli olması e

- o dadsız, qayğısız, qayğısız edilən yaxºı əməllərə bağlı yeməklər,

Onlar daha çox Rəbbimiz üçün bir sıxıntı və yükdür. Demək olar ki, onları qəbul etməkdən çəkinir,

Bunlara dözə bilməyib,   əvəzinə ağzından tüpürmək istəyir.

 

Kim bilir neçə nəfərim bunu edir!

Məni məcbur etdi, bu yeməkdən bir az mənə verdi.

 

Necə haqlı idi:

 acı dadsız və yoluxmuº yeməkdən daha dözümlüdür  .

Ona olan sevgim olmasaydı, bunu heç vaxt qəbul etməzdim.

 

Ondan sonra

Mübarək İsa qolunu boynumun arxasına qoydu və baºını çiynimə söykəyib, sanki istirahət etmək üçün bir mövqe tutdu.

O yatarkən mən özümü çoxlu kəsiºən cığırların olduğu bir yerdə tapdım və daha aºağıda uçurumun var idi.

 

İçinə düºməkdən qorxaraq ondan kömək istəmək üçün onu oyatdım.

 

Mənə dedi  :

“Qorxma, bu, hamının getməli olduğu yoldur, tam diqqət tələb edir.

 

Əksəriyyət diqqətsiz gəzdiyi üçün buna görədir

o qədər insan uçuruma düºür e

Xilas limanına çatanların az olduğunu bildirib: “Sonra o yoxa çıxdı və mən özümü bədənimdə gördüm.



http://casimir.kuczaj.free.fr//Orange/azerbejdzanski.html