द. स्वर्गाचे पुस्तक

 http://casimir.kuczaj.free.fr/Orange/marathi/1.htm

खंड 27

दैवी विल मला सर्व गोष्टींमध्ये आणि असूनही शोषून घेईल लिहायला माझी सर्व अनिच्छा, फियाट सर्वशक्तिमान, त्याच्या साम्राज्याद्वारे, स्वत: ला छोट्या छोट्यांवर लादतो मी जो प्राणी आहे.

त्याचे दिव्य हुकमत

-राज्य माझ्यावर,

-माझ्या ओव्हरला ठोकतो करेल आणि, जसे की त्याच्या दैवी चरणांवर ठेवले जाईल एक स्टूल,

मला घेऊन ये. त्याच्या गोड आणि शक्तिशाली साम्राज्याने

कडे जेव्हा मला वाटले की मी करू शकेन तेव्हा एक नवीन खंड लिहा थोडा थांबा.

ओह! मोहक, सार्वभौम आणि पवित्र इच्छा, कारण आपल्याला हे हवे आहे त्याग करा, मला प्रतिकार करण्याची आणि संघर्ष करण्याची शक्ती वाटत नाही तुझ्याबरोबर।

मला पसंत आहे. आपल्या स्वभावांची उपासना करा आणि आपल्या पवित्र इच्छेमध्ये विरघळा. कृपया

-हून मला मदत करण्यासाठी, - माझी कमजोरी बळकट करण्यासाठी आणि

माझ्याबद्दल तुम्हाला जे हवं आहे तेच लिहिण्याची परवानगी द्या, आणि तुम्हाला जसे हवे आहे तसे.

ओह, मी तुला सांगतो. प्रार्थना करणे

त्यापेक्षा मी नाही त्यातून येणारी कोणतीही गोष्ट न जोडता आपल्याला पुनरावृत्ती करण्यास भाग पाडवा मी!

आणि तू, माझ्या संस्कारातील प्रेम,

-हून हा पवित्र कोश जिथे तू माझ्याकडे पाहतोस आणि मी तुझ्याकडे कुठे पाहतो? जरा पहा

मला नकार देऊ नकोस. मी जेंव्हा लिहितो तेंव्हा तुझी मदत नाही, पण ये आणि लिही. माझ्याबरोबर। फक्त अशा प्रकारेच मला शक्ती मिळेल सुरू होणे।

मी माझे करत होतो सर्व कृतींचे अनुसरण करण्यासाठी निर्मितीमध्ये सामान्य फेरी सर्व निर्माण केलेल्या गोष्टींमध्ये सर्वोच्च इच्छेचा

मेरी मीठी येशू माझ्यातून बाहेर येत मला म्हणाला:

माझी मुलगी जेव्हा तो प्राणी आपल्या निर्माणकर्त्याच्या कार्यातून जातो, याचा अर्थ तिला ओळखायचे आहे, कौतुक करायचे आहे, देवाने तिच्यावरील प्रेमापोटी जे काही केले आहे त्यावर प्रेम करणे.

तिने तसे केले नाही. त्याला परत देण्यासारखं काही नाही. त्याच्या कलाकृती ब्राउझ करणे,

हे आहे जणू काही ते संपूर्ण सृष्टीला मध्ये घेऊन जात आहे त्याच्या हाताचा तळवा देवाला परत देण्यासाठी, अबाधित आणि भव्य

त्यासाठी गौरव आणि सन्मान . आणि ती त्याला म्हणाली:

"मी आपल्या कार्यांमध्ये आपल्याला ओळखा आणि गौरव करा जे एकटे आहेत तुझ्या लायकीचा. »

आमचा जेव्हा आपण पाहतो की आपल्या कामांमध्ये आपल्याला मान्यता मिळाली आहे प्राणी इतका महान आहे की आपल्याला असे वाटते की, सृष्टीची पुनरावृत्ती आपल्याला घडवण्यासाठी केली पाहिजे दुहेरी वैभव .

यह डबल गौरव आपल्याला दिला जातो कारण प्राणी ओळखतो

आमची कामे तिच्यावरील प्रेमापोटी बनवलेले आणि

आणि ही कामे तिला दिले जाते जेणेकरून ती आपल्यावर प्रेम करेल.

जवळ त्याने आपल्या देणगीची ओळख करून दिली, प्राणी आकाशाला वेढा घालतो हे सर्व त्याच्या आत्म्यात आहे.

आपण पाहतो, त्याच्या लहानपणात, आपल्या सर्व कामांसह आपले दैवी अस्तित्व.

अधिक म्हणजे, कारण आपले दैवी अस्तित्व लहानपणात उपस्थित आहे या प्राण्याची, त्याच्याकडे क्षमता आहे आणि संपूर्णाला बंदिस्त करण्याची जागा,

ओह! काय विचित्र आहे

-हे पाहण्यासाठी मानवी लहानपणात सामावलेले कोणतेही, आणि

-हे पाहण्यासाठी, धैर्याने, सर्वांना फक्त प्रेम करण्यासाठी आणि गौरव!

की सर्व आपल्या सर्वोच्च अस्तित्वाचे सर्वकाही असो - तेथे काही नाही यात असे काहीही नाही जे आपल्याला आश्चर्यचकित करेल, कारण असे आपले दिव्य आहे निसर्ग - संपूर्ण असणे.

पण दि. मानवी लहानपणातील प्रत्येक गोष्ट ही आश्चर्याची गोष्ट आहे आश्चर्य . हे आपल्या दैवी इच्छेचे चमत्कार आहेत की जिथे जिथे तो राज्य करतो तिथे तो आपले अस्तित्व निर्माण करू शकत नाही दैवी अर्धा अस्तित्व, परंतु केवळ अस्तित्व संपूर्ण।

आणि तेव्हापासून सृष्टी म्हणजे केवळ ओघळण्याशिवाय दुसरे काही नाही. आमच्या फियाट निर्मात्याच्या प्रेमाबद्दल, त्यात त्याचे सर्व काही आहे तो जिथे जिथे राज्य करतो तिथे काम करतो.

हे आहे मानवी लहानपणा का म्हणू शकतो, "मी देवाला देतो देव! याच कारणामुळे जेव्हा आपण आपण त्या प्राण्याला देऊ या,

-आम्ही प्रत्येक गोष्ट हवी आहे - अगदी त्याची शून्यता, जेणेकरून

यावर काहीही नाही आपल्या सर्जनशील शब्दाची पुनरावृत्ती होऊ शकते आणि

आम्ही प्राण्याच्या शून्यतेवर आपण आपले सर्वस्व निर्माण करूया.

जर ते तसे करत नसेल तर आपल्याला सर्वकाही, त्याचा लहानपणा, त्याची शून्यता, आपला शब्द सर्वकाही देत नाही सर्जनशीलतेची पुनरावृत्ती होऊ शकत नाही.

ते नाही कारण त्याची पुनरावृत्ती करणे आपल्यासाठी योग्य किंवा सन्मानही नाही. कारण, जेव्हा आपण बोलतो, तेव्हा आपल्याला यातून सुटका करून घ्यायची असते जे काही आपल्या मालकीचे नाही अशा प्रत्येक गोष्टीची.

आणि जेव्हा आपण पाहतो की ते स्वत: ला पूर्णपणे देत नाही, आपण आपण ते आपले बनवू नये.

आणि ते जे लहानपण आणि शून्यता आहे ते राहते, आपण जे काही आहोत त्यात आपण राहतो तेव्हा.

नंतर जे मी सर्वोच्च फियाटमध्ये माझा त्याग चालू ठेवला.

मला वाटले तो नसलेल्या काही गोष्टींमुळे दुःखी आहे येथे लिहिणे आवश्यक आहे. आणि माझा नेहमीच दयाळूपणा येशू, ज्याने माझ्यावर दया केली, त्याने मला मिठी मारली हात आणि तो मला म्हणाला:

ओह! किती माझ्या इच्छेची मुलगी मला प्रिय आहे.

पण तुला ते करावंच लागेल. हे जाणून घेण्यासाठी की दुःख माझ्या दैवी इच्छेमध्ये प्रवेश करत नाही.

माझी इच्छा शाश्वत आनंद आहे,

जे बनवते ती ज्या घरात राज्य करते ते घर शांत आणि आनंदी आहे.

जवळ म्हणून, हे दु: ख, जरी मला माहित आहे याचे कारण म्हणजे जुन्या काळातील मानवी इच्छा.

मेरा दिव्य आपल्या आत्म्यात जुन्या गोष्टी प्राप्त होणार नाहीत.

कारण ते आहे इतक्या नवीन गोष्टी की तुमच्या आत्म्यातील जागा त्या सर्वांना प्राप्त करण्याइतपत मोठा नाही.

सुद्धा बाहेर, तुझं दु:ख – बाहेर.

ओह ! जर तुला माझ्या दैवी इच्छेच्या दुर्मिळ सौंदर्यवती माहीत असतील तर तुझ्या आत्म्यात रूप...

कुठे तो राज्य करो, माझी इच्छा त्याचा स्वर्ग तयार करो सूर्य, त्याचा समुद्र आणि त्याच्या दैवी ताजेपणाची थोडीशी हवा.

कारागीर अविश्वसनीय, त्यात स्वत: ची कला आहे निर्मिती

जेव्हा ती आपले राज्य निर्माण करण्यासाठी त्या प्राण्यात प्रवेश करतो,

-हे आहे तिच्या कलेची पुनरावृत्ती करण्यास उत्सुक,

-हे विस्तारित होते तिच्यात आकाश आणि

- ते तयार होते सूर्य आणि सृष्टीच्या सर्व सौंदर्यवती.

खरं तर जिथे जिथे ते राज्य करते,

माझी इच्छा त्याच्या स्वत:च्या वस्तू हव्या असतात,

ती त्यांना त्याच्या कलेने तयार करते आणि स्वत: ला योग्य कामांनी घेरते माझ्या फियाटचा. म्हणून आत्म्याचे सौंदर्य जिथे ते राज्य करते ते अवर्णनीय आहे.

एकही नाही मानवी व्यवस्थेत तसे नाही का?

जर कोणी एखादे काम करतो, ती सादर करून तो आपली कला हरवत नाही. कला ही त्याची संपत्ती आहे आणि त्याच्यात सद्गुण आहेत त्याच्या कामाची पुनरावृत्ती त्याच्यासारख्या वेळा करा गरज

जर काम सुंदर आहे, तो संधीची खूप आतुरतेने वाट पाहत आहे त्याची पुनरावृत्ती करण्यासाठी.

हे आहे अशा प्रकारे माझ्या दैवी इच्छेप्रमाणे:

काम सृष्टी सुंदर, भव्य, भव्य, भव्य, भरलेली आहे सुव्यवस्थेचा आणि अबोल सुसंवादाचा. परिणामी माझी इच्छा त्याची पुनरावृत्ती करण्याच्या संधीची वाट पाहत आहे. ही संधी तिला आत्म्यांनी दिली आहे त्याच्या राज्यावर वर्चस्व गाजवू दे आणि त्यांच्यात पसरू दे.

जवळ त्यामुळे हिंमत .

दूर जा माझ्या दैवी फियाटशी संबंधित नसलेल्या प्रत्येक गोष्टीची

जेणेकरून ते त्याचे दैवी कार्य करण्यास मोकळे व्हा.

नाहीतर आपण आपल्या सभोवताली ढग तयार कराल जे प्रतिबंधित करतील

-उजेड पसरणे आणि

-करणे आपल्या आत्म्यामध्ये चमका त्याची तेजस्वी किरणे.

मी माझे करत होतो निर्मिती आणि मुक्तीमध्ये गोल गोल.

मेरी छोटी जेव्हा माझ्या सुंदर लहान मुलापासून बुद्धिमत्ता थांबली, आईच्या गर्भातून बाहेर पडण्याच्या कृतीत, स्वत: ला त्याच्या बाहुपाशात झोकून दिले स्वर्गीय मामाच्या .

त्याच्यात त्याच्या प्रेमाचा पहिला ओघ प्रकट करण्याची इच्छा,

त्याने स्वत:ला वेढून घेतले त्याचे लहानसे हात त्याच्या आईच्या मानेचे होते आणि तिचे चुंबन घेत होते.

दिव्य रीनलाही तिला प्रथम बनवण्याची गरज वाटली दैवी मुलावर प्रेमाचा वर्षाव करणे.

ती तिचे चुंबन इतक्या मातृप्रेमाने परत केले की हृदय त्याच्या छातीतून बाहेर आल्यासारखे वाटत होते.

हे होते आई आणि तिचा मुलगा यांच्यात प्रथम प्रकाश.

मला वाटले "या ओतण्यात किती मालमत्ता होत्या कोणास ठाऊक. ! मेरे प्यारे येशू, ट्रेनमध्ये एका लहान मुलाच्या रूपात दिसणे आपल्या आईला मिठी मारण्यासाठी आणि तो मला म्हणाला:

माझी मुलगी मला हे फ्यूजन प्रकट करण्याची गरज कशी वाटली माझ्या आईला. खरं तर, जे काही आपल्या सर्वोच्च अस्तित्वाने बनवले होते, ते यासाठी नव्हते का? प्रेमाचा वर्षाव करण्यापेक्षा.

अ व्हर्जिन क्वीन मी सर्व एफ्यूजनचे केंद्रीकरण केले सृष्टीत आमच्यात प्रेम होते

कारण जशी माझी दैवी इच्छा तिच्यात होती, तशी माझी आई होती सक्षम

-प्राप्त करणे, माझ्या चुंबनासह, इतका मोठा आवाज, आणि

- माझ्याबद्दल पुनरागमन।

खरं तर फक्त माझ्या दैवी इच्छेमध्ये राहणारा प्राणी त्यामध्ये केंद्रीकृत करते

-अधिनियम सर्व सृष्टीची निरंतरता, आणि

-अॅटिट्यूड ते देवाला परत करण्यासाठी.

कडे ती जिच्याजवळ माझी दैवी इच्छा आहे

मी काहीही करू शकतो. देणे आणि

-हे करू शकते मला सर्वकाही परत दे.

अधिक म्हणजे, जसे की आम्ही प्रेमाच्या वर्षावात सृष्टीची निर्मिती केली ते प्राण्याला देण्यासाठी, ते टिकते आणि टिकेल नेहमी।

जो आहे तो माझ्या दैवी इच्छेमध्ये सुद्धा आपल्यात आहे घर। हे आपल्या ओतण्याचे सातत्य प्राप्त करते सर्व सृष्टीच्या निरंतर कृतीसह.

खरं तर, साठी आम्ही जसे केले तसे त्याचे जतन करणे जसे की आपण नेहमीच या कृतीत होतो

-ते तयार करण्यासाठी आणि

-बताना प्राणी :

« या ओतण्याद्वारे ते आपल्या निर्मितीमध्ये आहे आम्ही तुम्हाला बर् याच गोष्टी सांगतो, "माझे तुझ्यावर प्रेम होते, माझं तुझ्यावर प्रेम आहे आणि मी तुझ्यावर नेहमीच प्रेम करेन. »

आणि आत्मा जो स्वत:ला आपल्या दैवी वाऊलोअरचे वर्चस्व गाजवू देतो,

-पूर्व इतक्या मोठ्या प्रमाणात प्रेमाचा वर्षाव सहन करू शकला नाही,

-ओतणे बाहेर तीही

आणि आम्हाला सांगते की, आपल्या समान प्रतिबंधाची पुनरावृत्ती करणे:

'मध्ये तुझी इच्छा मी तुझ्यावर प्रेम केले आहे,

मी तुला सांगेन. आवडते आणि

मी तुला सांगेन. मी नेहमीच प्रेम करेन - नेहमीच.'

खरं तर सर्व गोष्टी निर्माण झालेल्या नाहीत का? आमच्या फियाटसह प्रेमाचा वर्षाव, प्रथम म्हणून अभिनेता, त्या प्राण्याची साक्ष दिली आहे का?

हे आकाश ताऱ्यांनी भरलेले निस्तेज हे एक आहे प्रेमाचा वर्षाव.

शेष राहून नेहमीच विस्तारित, कधीही कमकुवत किंवा बदलत नाही,

हे सादर करते आमच्या सतत प्रेमाचा ओघ प्राणी आणि

पसरतो संपूर्ण पृथ्वीला प्रकाशाने वस्त्रे देऊन आपले प्रेम सतत चालू असते.

सर्व त्यातून निर्माण होणारे परिणाम, असंख्य, हे फ्यूजन आहेत सतत आणि वारंवार साक्षी प्राण्याला .

इफ्यूजन डी'अमोर हा असा समुद्र आहे जो कुजबुजतो आणि त्याची पुनरावृत्ती करतो प्रचंड लाटा कधी शांत, तर कधी वादळी .

सर्व तो जे मासे तयार करतो ते दुसरे काही नसून आमच्या प्रेमाचा सतत ओघ.

इफ्यूजन प्रेम ही पृथ्वी आहे.

जेव्हा ती फुले, वनस्पती आणि फळे तयार करण्यासाठी उघडते, आपले प्रेम त्याचा उत्कट ओघ सुरू आहे.

थोडक्यात, ते आपण निर्माण केलेली एकही गोष्ट नाही जिथे आपल्या प्रेमाचा सतत ओघ नाही का?

पण कोणाकडे आहे आपल्या इतक्या ओतण्यांची जाणीव आहे का?

जे प्राणी आपल्या सर्जनशील शक्तीने गुंतवणूक केली आहे असे वाटते आणि त्याच्या स्वत: च्या हाताने आपल्या अविभाज्य ज्वालांना बिंदूपर्यंत स्पर्श करतो त्याचे फ्यूजन परत करण्याची गरज वाटते आपल्या निर्माणकर्त्याच्या प्रेमात?

हे आहे जो आपल्या दैवी फियाटमध्ये राहतो. हे तिच्यासाठी एक आहे निरंतर निर्मिती .

तिला असा वास येतो आमच्या सर्जनशील शक्तीची शक्ती जी, मध्ये कार्यरत आहे ती

-तो त्याच्या हाताने स्पर्श केला

-की त्याचा निर्माणकर्ता सतत निर्माण करण्याच्या कार्यात असतो तिच्यावरील प्रेमापोटी,

- आणि त्याला बनवतो प्राप्त करण्यासाठी त्याच्या अखंडित ओतणे अनुभवा त्याची पाठ.

पण कोण जेव्हा आपण पाहतो तेव्हा आपले समाधान व्यक्त करण्यास सक्षम असेल:

*की, प्राणी, आपल्या दैवी फियाटच्या ताब्यातून, प्राप्त करतो आणि आमच्या ओसंडून वाहताना मान्य करतो.

तिच्यासारखे आपल्या प्रेमाचा मोठा अतिरेक रोखण्यात अक्षम आहे दिव्य उस्फूण,

-अ आमच्या प्रेमाचा वर्षाव,

तयार होते तो आपल्या निर्माणकर्त्याला अर्पण करतो का?

तो आपल्याला देतो. त्या सर्व गोष्टींसाठी बक्षीस दिले जाते असे दिसते जे आपण सृष्टीत केले आहे.

आम्हाला वाटते प्राणी आपल्याला सांगतो की, त्याच्या भ्रमात:

« मनमोहक महाराज,

जर ते असते तर माझ्या सामर्थ्याने मलाही तुझ्यासाठी एक स्वर्ग निर्माण करायचा आहे, एक सूर्य, एक समुद्र आणि आपण जे काही निर्माण केले आहे ते सर्व,

आपल्यासाठी आय लव्ह यू म्हणत आहे

-च्या त्याच प्रेम आणि

-आपल्यासोबत स्वतःची कामे. »

कारण आपण तसे करत नाही. प्रेमाला असे प्रेम म्हणू शकते जे कार्य करत नाही.

पण कारण तुझ्या दैवी इच्छेने मला ते सर्व दिले आहे. तुम्ही निर्माण केले आहे, हे सांगण्यासाठी मी तुम्हाला ते परत देतो." आय लव्ह यू" - "आय लव्ह यू"

आणि म्हणून सुसंवाद, भेटवस्तूंची देवाणघेवाण, सुव्यवस्था निर्माणकर्ता आणि प्राणी यांच्यामध्ये परत येतो, अशा प्रकारे सृष्टीत देवाने स्थापित केले होते.

पण तुला ते करावंच लागेल. आपल्या इच्छेप्रमाणे करून हे जाणून घ्या,

लोक सुव्यवस्था, सुसंवाद आणि देणगीचा हक्क गमावला आहे सृजन .

कारण माझ्या ते निर्माण केल्यावर इच्छाशक्ती, सर्व निर्मिती त्याच्या मालकीचे आहे.

हे आहे फक्त त्या प्राण्यासाठी ज्याच्यावर तो राज्य करतो त्या प्राण्यासाठी की, माझ्या दैवी इच्छाशक्ती हा अधिकार प्रदान करते.

पण मध्ये एक ज्याला ती राज्य करत नाही त्याला ए. त्याच्या कामांमध्ये घुसखोर.

ती

म्हणून, करू शकत नाही, मालक म्हणून काम करू नका

किंवा देऊ नका देवा, जे त्याच्या मालकीचे नाही.

किंवा वाटत नाही प्रेमाचे सर्व प्रवाह जे अस्तित्वात आहेत सृष्टी कारण तिच्या ताब्यात नाही आमची दैवी इच्छा जी त्याच्याशी आमच्या प्रेमकथेबद्दल बोलते.

विना हमारे दिव्य वोउलोयर,

लोक आपल्या निर्माणकर्त्याबद्दल खराखुरा थोडासा अज्ञानी आहे आणि

ते राहिलेच मास्तरांशिवाय एखाद्या छोट्या विद्यार्थ्यासारखा.

ओह! जे आपल्या फियाटशिवाय माणसाला पाहण्याचे दु:ख! अधिक तर, जसे की आमची निर्मिती आणि आमची कथाकार, ती एक वाहक आहे

आमच्या लव्ह किस्स,

आमच्या आपुलकीने मिठी मारतो.

ओह! किती माझ्या माणुसकीला हे सर्व जेव्हा वाटले तेव्हा पृथ्वीवर!

जेव्हा मी बाहेर गेला, सूर्याने मला माझ्या विलचे चुंबन दिले ते देण्यासाठी त्याच्या प्रकाशात जमा केले प्राणी .

मला वारा त्यात असलेले काळजी, चुंबन दिले माझ्या स्वत:च्या दैवी इच्छेची ठेव.

. सर्व देण्यासाठी सृष्टी दैवी चरितार्थांनी भरलेली होती प्राण्यांना .

माझी माणुसकी हे सर्व प्राप्त केले आणि मुक्त लगाम देण्यासाठी परत दिले इतने तक

-किस्स दडपले

-आलिंगन नाकारले गेले आणि

-प्रेम इतकी शतके अज्ञात.

खरं तर जसे माझ्या दैवी इच्छेने राज्य केले नाही, यार माझ्या इच्छेप्रमाणे चांगले प्राप्त करण्यात अक्षम होते सर्व सृष्टीत स्थान दिले होते.

मेरी मानवता, ही दैवी इच्छा बाळगणे,

तो पहिली अभिव्यक्ती दिली,

प्राप्त आणि या दैवी इच्छेकडे असलेल्या सर्व गोष्टींची परतफेड केली. सर्व सृष्टीत स्थान दिले आहे.

आणि ते आहे का, जेव्हा मी बाहेर गेलो, तेव्हा सर्व गोष्टी निर्माण झाल्या माझ्यासाठी आनंद साजरा करत होते आणि एकमेकांशी स्पर्धा करत होते त्यांच्याकडे जे होते ते द्या.

त्यामुळे,

-असणे चौकस आणि

- एक चांगला सौदा करा फक्त माझ्या दैवी इच्छेप्रमाणे जगण्याचे हृदय

आपण इच्छित असल्यास तुमचा येशू तुम्हाला कशाबद्दल सांगत आहे हे मनापासून अनुभवा त्याचा सर्वोच्च फियाट.

माझा त्याग दैवी इच्छेच्या जीवनात पुढे चालू राहते. ओह! त्याच्या सामर्थ्यापेक्षा निर्माता शक्तिशाली असतो.

ओह! किती त्याचा प्रकाश चकाचक आहे आणि

भेदकName माझ्या हृदयाच्या तंतूंमध्ये खोलवर

-गुंतवा रहना,

-द. कुरवाळणे

-'s'y जागेची व्यवस्था करा आणि

-उठवणे त्याचे वर्चस्व आणि हुकुमशाहीचे सिंहासन.

पण ते आहे अशा सुंदर गोडीने बनवलेले

की निवासस्थानातील प्राण्याची लहानपणा नष्ट झाली,

सुखी तथापि निर्जीव राहण्यासाठी आणि दैवी फियाटमध्ये विरघळण्यासाठी.

ओह! जर हे मोहक विल, हे सगळे तुला ओळखत होते,

ते किती स्वत:ला तुमच्यात गमावायला आवडेल

ऐवजी आपले जीवन शोधा आणि आनंदाने आनंदी रहा सर्व दैवी.

पण नंतर मात्र की माझा लहानपणा देवाच्या फियाटमध्ये मिसळला, माझ्या प्रेमळ येशूमध्ये स्वत: ला माझ्यात प्रकट केले आणि, मला त्याच्या दैवी विरूद्ध अगदी घट्टपणे पकडले हार्ट, तो मला म्हणाला:

माझी मुलगी फक्त माझी दैवी इच्छाच त्या प्राण्याला सुखी करू शकते.

जवळ त्याचा प्रकाश, तो ग्रहण करतो किंवा सर्व वाईट गोष्टी उडवतो आणि म्हणतो, त्याच्या दैवी शक्तीसह:

"मी अनंत सुखाचे पालन करा.

पळून जा, सगळे वाईट.

मला व्हायचे आहे मुक्त, कारण माझ्या सुखापूर्वी सर्व वाईट गोष्टी निर्जीव आहेत. »

त्यासाठी जो माझ्या दैवी इच्छेने जगतो,

त्याची शक्ती इतके महान आहे की प्राण्याच्या क्रियांमध्ये बदल घडवून आणण्यासाठी.टी. असे घडते

देवाण-घेवाण तिच्यात आणि देवामध्ये जीवन.

देवाण-घेवाण कृती, पावले, हृदयाचे ठोके.

देव राहतो प्राणी आणि प्राणी यांच्याशी जोडलेले ईश्वर ते अविभाज्य प्राणी बनतात.

यामध्ये कृती आणि जीवनाची देवाणघेवाण,

-हे आहे निर्माणकर्ता आणि प्राणी यांच्यातील एक खेळ

-कोण एकमेकांचे शिकार व्हा.

आणि हे करत आहे

ते खेळतात दैवी मार्गाने,

वे लोकांना परस्पर सुखी करा,

वे साजरे करत आहेत.

देव आणि देव प्राणी गातात विजय, विजयी व्हा कारण कोणीही हरले नाही, परंतु एकाने दुसर् यावर विजय मिळविला.

खरं तर, मध्ये माझी दैवी इच्छा, कोणीही हरत नाही. पराभव त्यात अस्तित्व नाही.

हे आहे मी म्हणू शकेन अशा माझ्या इच्छेमध्ये राहणाऱ्याव्यक्तीचाच की ती सृष्टीत माझा आनंद आहे

मला वाटते मला जिंकून देऊन मला जिंकू दे म्हणून प्राणी . कारण मला माहीत आहे की ती विरोध करणार नाही. माझ्याकडून जिंकू नये म्हणून.

जवळ म्हणून, माझ्या विलमधील उड्डाण चालू राहो. नेहमी।

मला वाटले त्यानंतर अनेक गोष्टींसाठी ज्यांचा मला आशीर्वाद मिळाला येशूने मला सांगितले

-कडे त्याच्या दैवी इच्छेबद्दल आणि

- त्याच्या स्वत:ची ओळख करून देण्याची उत्कट इच्छा,

आणि की त्याच्या ज्वलंत इच्छा असूनही, काहीही नाही त्यांचे समाधान करण्यासाठी केले होते.

आणि मी मी म्हणालो, "देवाची काय बुद्धी आहे, किती गहन रहस्ये आहेत ! त्यांना कोण कधी समजून घेऊ शकेल?

त्याला ते हवं आहे.

तो दु: खी आहे कारण मार्गाचे नेतृत्व करण्यासाठी कोणीही नाही त्याच्या इच्छेसाठी, ते प्रसिद्ध करण्यासाठी. ते दाखवते त्याचे लबाड हृदय जे त्याच्या दैवीपणासाठी तळमळत आहे विल स्वत: ला त्याचे राज्य स्थापन करण्यासाठी स्वत: ची ओळख करून देतो प्राण्यांचे हृदय.

तथापि जणू काही तो असहाय्य देव आहे,

-द. लेन बंद आहेत,

-द. बंद दरवाजे येशू सहन करतो.

सह एक अजेय आणि अबोल सहनशीलता,

तो वाट बघतो दरवाजे आणि मार्ग उघडू द्या, आणि

-तो येथे आदळतो हृदयाचा दरवाजा

ऐवजी असे लोक शोधा जे आपल्या बनवण्याची काळजी घेतील दैवी इच्छा. मला वाटलं ते.

मेरी मीठी येशू, स्वतःला सर्व चांगुलपणा व कोमलता निर्माण करून देतो,

या मुद्यावर सर्वात कठीण अंतःकरणे तोडत, मला म्हणाले:

माझी मुलगी, जर तुला माहीत होते की मला किती त्रास सहन करावा लागतो.

जेव्हा मी माझी कार्ये तयार करायची आहेत आणि त्यांना कळवू इच्छित आहेत प्राणी त्यांना त्यांच्यात असलेले चांगले देण्यासाठी,

- आणि ते मी करत नाही खरा उत्साह, खरी इच्छा असलेली एखादी व्यक्ती शोधा आणि माझ्या कामाला त्याचं आयुष्य बनवण्याची तयारी

afin

-हे करण्यासाठी जाणून घ्या आणि

-हून इतरांना माझ्या कामांच्या चांगल्या गोष्टींचे जीवन देण्यासाठी की तो स्वत:मध्येच जाणवते. जेव्हा मी या तरतुदी पाहतो

-जो त्याची काळजी घेतली पाहिजे,

-एक जो मी खूप प्रेमाने, कामासाठी फोन करतो आणि निवडतो जो माझा आहे, मला त्याचे खूप आकर्षण वाटते.

जेणेकरून ते मला जे हवं आहे ते करू शकतो,

-मी स्वतःला कमी लेखते,

मी खाली जातो त्याच्यात आणि

-मी त्याला माझे मन, माझे तोंड, माझे हात आणि माझे पाय देखील देतात

की तो सर्व गोष्टींमध्ये आयुष्य आणि माझे कार्य अनुभवू शकते,

-आणि ते, जसे आयुष्य वाटले,

- आणि म्हणून नाही त्यासाठी काहीतरी बाह्य,

की तो ते इतरांना देण्याची गरज भासू शकते.

माझी मुलगी

जेव्हा ए चांगले हे स्वत: मध्ये जीवनासारखे वाटत नाही, प्रत्येक गोष्ट शब्दांचा शेवट होतो, काम करत नाही.

म्हणून मी बाहेर रहा, आतमध्ये नाही.

वे म्हणून रहा

गरिबांचा पंगू, बुद्धिमत्तेशिवाय,

आंधळा, मुका,

हातांशिवाय आणि पायांशिवाय.

आणि मी, मध्ये माझी कामे, मला गरीब अपंगांचा वापर करायचा नाही. मी डिशेस बाजूला .

माझ्याशिवाय वेळेची काळजी करा, मी त्या शोधत राहतो

-जे आहेत इच्छुक

-कोणाला पाहिजे माझ्या कामाची सेवा करा.

मी नाही केले शतकानुशतके आणि संपूर्ण पृथ्वीचा प्रवास करून थकलो नाही

-शोधणे सर्वात लहान प्राणी, आणि

-मध्ये जागा हे लहानपण माझ्याबद्दलच्या ज्ञानाचे मोठे भांडार आहे दिव्य इच्छा,

मी किंवा मी ही पृथ्वी पार करताना पुन्हा पुन्हा थकणार नाही. नेहमी

-शोधणे जे खरोखरच इच्छुक आहेत,

-कोण मी जे प्रकट केले आहे त्याचे जीवन म्हणून कौतुक करेल दिव्य फियाटवर . ते प्रत्येक त्याग करतील उपस्थित।

मी नाही म्हणून असहाय्य देव नाही, परंतु धीरगंभीर देव ज्याला त्याची इच्छा आहे कामे पूर्ण होतात

-म्हणून सहमत आहे आणि

-लोकांद्वारे चांगल्या प्रकारे विल्हेवाट लावली गेली आणि सक्ती केली नाही.

कारण काय मला माझ्या कामांमध्ये सर्वात जास्त तिरस्कार वाटतो, तो म्हणजे जीवांची वाईट इच्छा. जणू काही मी पात्र नव्हतो. त्यांचे छोटे-छोटे त्याग नाहीत.

साठी अशा महान कार्याची औचित्य, जी बनवायची आहे माझी दैवी इच्छा जाणून घेण्यासाठी,

मी गरीब अपंग म्हणून माझी सेवा करू इच्छित नाही.

खरं तर, साठी ज्याला करण्याची खरी इच्छाशक्ती नाही एक चांगले नेहमीच एक विच्छेदन तो आपल्या आत्म्यावर करतो.

पण मला ते करायचे आहे. अशा लोकांचा वापर करा जे,

जेव्हा मी त्यांना माझे दैवी सदस्य पुरवा,

-अधिनियम यथायोग्य,

-तसेच दि. असे काम करण्यास पात्र आहे जे आणणे आवश्यक आहे

इतनी अच्छी प्राणिमात्रांना आणि माझ्या महाराजांचा मोठा गौरव.

मला वाटले दिव्य फियाटमध्ये बुडून गेला

त्याचा प्रकाश मला सगळीकडे, आत-बाहेर घेरलं.

मेरी मीठी येशूने स्वतःला पाहण्यास भाग पाडले, त्याने मला मिठी मारली आणि, माझ्या तोंडाजवळ येत आहे.

तो त्याच्या तोंडाचा श्वास माझ्या तोंडात पाठवला - पण इतक्या जोरात की मी ते रोखू शकलो नाही. ओह! येशूचा श्वास किती आनंददायक, सौम्य आणि मजबूत होते.

मला वाटले नवीन जीवनात पुनर्जन्म घेणे. माझा सदासर्वदा प्रेमळ येशू मला सांगते:

माझी मुलगी

सर्व काही जे आपल्या सर्जनशील हातांच्या स्पेलमध्ये निर्मिती आणि सतत जपणूक .

जर आपले कृत्य सृष्टी आणि जतन ाने स्वर्गातून माघार घेतली, सूर्याचे आणि उर्वरित सर्व सृष्टीचे, सर्व जीवनाचे अदृश्य होणे

कारण सृष्टी ही "काहीच नाही" म्हणून, त्यांना आवश्यक आहे जतन करावयाच्या 'संपूर्ण' च्या .

हे आहे आपली कार्ये आपल्यापासून अविभाज्य का आहेत? विलगीकरणाच्या अधीन नाही

-प्यारी नेहमी

-जतन केलेले कायम आमच्या नजरेखाली.

काम, ज्याने ते निर्माण केले आहे, जसे की एक व्हा.

हमारा फियाट, जो क्रिएशन अॅक्टमध्ये उच्चारला गेला होता सर्व गोष्टी कायद्यात राहिल्या आहेत - नेहमीच स्वतःला व्यक्त करा,

-ऑफ से सर्व सृष्टीचे कार्य आणि चिरंतन जीवन तयार करा.

आपण काय करतो तो माणसासारखा नाही.

जे स्थानबद्ध करत नाही त्याचा श्वास, हृदयाचे ठोके, त्याचे जीवन आणि त्याची ऊब नाही त्याच्या कामात.

जवळ त्यामुळे त्याचे काम त्याच्यापासून वेगळे आहे.

त्याला ती आवडत नाही. किंवा अजिंक्य आणि परिपूर्ण प्रेमाचेही नाही.

कारण जेव्हा काहीतरी वेगळे आहे, आपण अगदी पोहोचू शकतो विसरा।

दुसरीकडे आमच्या कामांमध्ये,

-हे आहे आपण जे जीवन जगतो,

-कोणता हे इतके आवडते की ते जतन करण्यासाठी, आम्ही बनवतो नेहमी आपल्या कामात आपले जीवन चालवा

जर आपण मनुष्याच्या बाबतीत जसे घडले तसे काही धोके आपण बघू या, आपल्यात चाललेला जीव वाचवण्यासाठी आपण आपल्या प्राणांची आहुती देतो काम।

सोने माझ्या मुली, आमच्या दैवी फियाटमधील तुझ्या आयुष्याची सुरुवात आमच्यापासून झाली तुझ्या इच्छेबद्दल विचारा की तू मला खूप स्वेच्छेने आहेस. डेटाName

जेंव्हा मला तू मिळालीस तुझी इच्छा मला देतो हे पाहून मला विजयी झाल्यासारखे वाटले तुझ्यात श्वास घे,

माझ्याकडे आहे तुझ्या आत्म्याच्या खोलवर माझ्या सर्वशक्तिमान फियाटचा उच्चार करायचा होता सृष्टीच्या कृतीचे नूतनीकरण करणे.

हे आहे हा फियाट जो मी नेहमीच पुनरावृत्ती करतो जेणेकरून ते तुम्हाला सांगेल जीवन सतत देत असते, तो तुम्हाला जपतो आणि तुमच्यातलं त्याचं आयुष्य टिकवून ठेवतो.

हे आहे तुझ्या आत्म्याचे नूतनीकरण करणारा माझा श्वास तुला वारंवार का जाणवतो, तुझ्यात . मला जाणवणारी अविभाज्यता अशी आहे:

माझे दिव्य हे मला चिरंतन प्रेमासह, हे प्रेम करण्यास प्रवृत्त करेल जे आम्ही तुमच्यात जमा केले आहे.

-प्रत्येक वेळी की माझ्या फियाटची पुनरावृत्ती होते,

- प्रत्येक त्याची सत्ये जी तो तुला प्रकट करतो,

- प्रत्येक त्याचे ज्ञान किंवा

-प्रत्येक तो शब्द तुला सांगतो,

एक प्रेम आहे जे आपल्यात उगवते

-तर ते आम्ही तुझ्यावर अजून जास्त प्रेम केले आणि

-ऐवजी प्रेम करावे.

हे आहे आमचा फियाट निर्माता आणि संरक्षक जो त्याच्या जीवनावर प्रेम करतो आणि त्याने तुझ्यात जे काही केले आहे,

-पुढे चालू आहे ठरवणे

-साठी त्याचे जीवन आणि त्याच्या कामाचे सौंदर्य जतन करा.

जवळ म्हणून, लक्ष द्या आणि सतत प्राप्त करा माझ्या फियाटचा शब्द. कारण तो सृष्टीचा, जीवनाचा वाहक आहे आणि जतन .

नंतर दैवी फियाटच्या कर्मांचे अनुसरण करण्यासाठी मी माझ्या फेऱ्या मारत होतो सृष्टी .

एदेन बागेत येऊन मी त्या कृतीत थांबलो जिथे मनुष्याने स्वत:ची निर्मिती करण्याची दैवी इच्छा नाकारली. ओह! इच्छापत्र करण्याची महान वाईट गोष्ट मला कशी समजली माणूस।

आणि माझ्या प्रिय येशू, माझ्यात स्वतःला प्रकट करून मला म्हणाला:

माझी मुलगी खरं तर भयानक म्हणजे आदामाच्या पतनाचा क्षण होता. जेव्हा त्याने आमची दैवी इच्छा नाकारली सिएनाName

आमच्या फियाटने स्वर्गातून, मधून माघार घेण्याच्या कृतीत होता सूर्य आणि सर्व सृष्टी

साठी काहीही कमी करू नका.

त्याच्यासाठी जो आमच्या दैवी इच्छेला नकार दिला होता, तो पात्र नव्हता आपल्या फियाटपेक्षा जास्त निर्मितीची निरंतर क्रिया टिकवून ठेवते आणि सर्व सृष्टीमध्ये जतन,

-निर्माण केले माणसावरील प्रेमापोटी, आणि

-की तो त्याच्या निर्माणकर्त्याकडून देणगी म्हणून प्राप्त झाले.

जर शब्द चिरंतनने त्याचे अपेक्षित गुण दिले नव्हते भविष्यातील रिडीमर,

-म्हणून निष्कलंक कुमारिकेला पापापासून वाचवण्याची ऑफर दिली मुळात, सर्व काही उध्वस्त झाले असते: आकाश आणि सूर्य आमच्या स्रोताकडे पाठ फिरवली असती.

कधी आपली दैवी इच्छा मागे घेते, सर्व काही निर्माण करते जीव गमवावा लागतो.

पण शब्द माणसाला देवत्वासमोर स्वत:ला सादर करायला लावलं. त्याने आपले सर्व गुणदोष आधीच उपस्थित केले आहेत.

अशा प्रकारे सर्व गोष्टी त्यांच्या जागी राहिल्या.

मेरा फियाट निर्मिती आणि जतन करण्याचे आपले कार्य पुढे चालू ठेवले,

-वेटिंग माझी माणुसकी त्याला कायदेशीर भेट म्हणून देऊ करते आणि ज्यासाठी मी इतका चांगला पात्र होतो की, मनुष्याला दिले गेले होते गंभीर वचन

-की भविष्यातील रिडीमर त्याला वाचवण्यासाठी खाली येईल, आणि

-तो माणूस प्रार्थना करेल आणि ते स्वीकारण्यास तयार असेल.

आमची इच्छा हे सर्व केले.

सह न्याय, प्रत्येक गोष्टीवर तिचा अधिकार होता.

त्याचे बनवून विल, मनुष्याने त्याचा दैवी अधिकार गमावला सृजन .

जवळ म्हणून, सूर्याने त्याला दिले याची त्याला आता पात्रता नव्हती त्याचा प्रकाश.

जब प्रकाशाने त्याला कपडे घातले, आमच्या इच्छेला असे वाटले की त्याच्या प्रकाशाचे हक्क त्याच्याकडून हिसकावून घेण्यात आले.

कारण प्रत्येक माणसाने घेतलेली आणि वापरली जाणारी वस्तू निर्माण केली आमच्या इच्छेला अश्रू अनावर झाला होता.

माझ्याशिवाय माणुसकी, सर्व काही माणसासाठी हरवले होते.

जवळ म्हणून, माझ्या दैवी इच्छेचे पालन न करणे यात समाविष्ट आहे सर्व वाईट गोष्टी आणि कारणे सर्व हक्क गमावण्याची कारणे, आणि स्वर्गातून आणि पृथ्वी।

ज्यावेळी की माझ्या इच्छेमध्ये सर्व वस्तू असतात आणि सर्व काही मिळवतात अधिकार, मानवी आणि दैवी.

मी माझे करत होतो दैवी फियाटमध्ये सामान्य फेरी.

सर्वांना फोन करणे त्याने निर्मिती आणि मुक्तीमध्ये काय केले होते,

मी ते देऊ केले दैवी महाराजांना

विनंती करण्यासाठी दैवी इच्छा जाणून घेऊ द्या

जेणेकरून ते प्राण्यांमध्ये राज्य करू शकतात आणि वर्चस्व गाजवू शकतात.

अ हे करताना, मी विचार केला:

"क्या ठीक आहे, मी या फेऱ्यांची पुनरावृत्ती करून करतो का, या कृत्ये आणि ही अर्पणे? »

माझा प्रकार येशूने माझ्यामध्ये स्वतःला प्रकट करून मला म्हटले:

माझी मुलगी

प्रत्येक वेळी की आपण आमच्या कामांमध्ये आपल्या फेऱ्या मारता आणि आपण सामील व्हाल सृष्टीत माझ्या फियाटने केलेली ही कृत्ये आणि ते आम्हाला अर्पण करण्यासाठी रिडेम्प्शन,

-तू एक बनवतोस स्वर्गात नाही, आणि

-मेरा दिव्य विल पृथ्वीच्या दिशेने एक पाऊल टाकतो.

अशा प्रकारे, मग तुला वर जाऊ दे, ती खाली जाते.

ज्यावेळी अफाट राहून, ते लहान होते आणि आपल्या आत्म्यामध्ये स्वत: ला बंद करते पुनरावृत्ती करण्यासाठी

तुमच्या कृती,

तुमचा अर्पण आणि

तुमच्या प्रार्थना तुझ्याबरोबर।

आम्हाला वाटते आमचे दिव्य तुमच्यामध्ये प्रार्थना करण्याची इच्छा आहे.

आम्हाला वाटते त्याचा श्वास तुझ्यातून बाहेर पडत आहे.

आम्ही चला आम्हाला त्याच्या हृदयाचे ठोके जाणवू द्या जे एकाच वेळी आपल्यात धडधडत आहे तुमच्यापेक्षा वेळ. आम्हाला आमच्या कामांची शक्ती जाणवते निर्माते जे,

-संरेखन आपल्या सभोवताली,

-सोबत प्रार्थना करा आपली दैवी शक्ती

की आमच्या ईश्वरावर राज्य करण्यासाठी ईश्वरी ईश्वरी अवतरण होवो पृथ्वी।

अधिक म्हणजे, तुम्ही जे काही करता त्यात हे लक्षात घेता,

-तू नाहीस घुसखोर नाही

ना कोई जो, कोणत्याही गोष्टीसाठी जबाबदार नाही, तो करत नाही शक्ती नाही.

पण तुझ्याकडे आहे बोलावले गेले आणि, एका विशेष मार्गाने, तुला चार्ज मिळाला आहे.

-करणे आपली दैवी इच्छा जाणून घ्या आणि

-पूछना आपल्या राज्याची स्थापना कुटुंबाच्या केंद्रस्थानी व्हावी म्हणून माणूस।

सुद्धा यात काही मोठा फरक आहे का?

एक ज्याच्याकडे आहे आमच्याकडून एक शुल्क प्राप्त झाले, आणि

-जो त्याचे कोणतेही कार्य नाही.

येथे एक ज्याच्यावर जबाबदारी सोपवण्यात आली आहे, जे काही करते ते, हे योग्य प्रकारे, संपूर्ण स्वातंत्र्यात करते.

कारण ही आपली दैवी इच्छा आहे.

ती अशा सर्वांचे प्रतिनिधित्व करते ज्यांना आपण जे चांगले केले पाहिजे ते प्राप्त करणे आवश्यक आहे देऊ इच्छितो

च्या माध्यमातून त्याला मिळालेला चार्ज.

अशा प्रकारे, आपण स्वर्गाच्या दिशेने एक पाऊल टाकणारा तो एकटाच नाही. कारण तेथे आहेत जे लोक माझी दैवी इच्छा जाणून घेतील त्यांना.

अ खाली उतरत, ते आपल्या द्वारे त्या सर्वांमध्ये खाली उतरते राज्य करू देईन.

जवळ म्हणून, राज्य मिळवण्याचा एकमेव मार्ग दैवी फियाटचा उपयोग आपल्या कार्यांचा उपयोग ए मिळविण्यासाठी करणे आहे बरं इतकं मोठं आहे.

मी पुढे म्हणालो मग देवाच्या इच्छेच्या कृत्यांचे पालन करणे

आगमन ज्या ठिकाणी तिने फोन केला होता शून्यतेतून सार्वभौम राणी, मी ते पकडण्यासाठी थांबलो - सर्व सौंदर्य आणि प्रताप.

त्याचे अधिकार राणी सगळीकडे पसरली.

स्वर्ग आणि पृथ्वीने तिच्या सम्राज्ञीला ओळखण्यासाठी नतमस्तक झाले प्रत्येकाची आणि प्रत्येक गोष्टीची.

आणि मी, माझ्या अंतःकरणापासून, आदरणीय आणि प्रेम केले सार्वभौम महिला. ज्या छोट्यावर मला उडी मारायची आहे तिला सांगण्यासाठी तिचे आईचे गुडघे: