द. स्वर्गाचे पुस्तक

 http://casimir.kuczaj.free.fr/Orange/marathi/1.htm

घनफळ 7

मी माझ्या राज्यात होतो. नेहमीचे। माझा आशीर्वादित येशू आला आणि मला म्हणाला:

"माझ्या मुली, हे आवश्यक आहे. आत्म्यासाठी

-स्थिरतेने चांगले काम करणे आणि

देवाच्या उद्देशांचे पालन करण्यासाठी तिच्यावर . देव न्यायी, पवित्र आणि दयाळू आहे.

*आत्मा असू नये

-एक संयमी, नम्र आणि आज्ञाधारक आणि,

-आणखी एक दिवस, अधीर, अभिमानी आणि चंचल. कारण अशा रीतीने त्याचे सद्गुण विस्कटून गेले आहेत,

पांढऱ्या रंगाचे मिश्रण आणि काळा, प्रकाश आणि अंधार जिथे सर्व काही गोंधळ आहे.

"ह्यांनी घेतलेले मार्ग आत्मे निर्माणकर्त्याचे नसतात. संघर्ष

-गर्दी घरी आणि

-त्यांच्या आवडी-निवडींना खतपाणी घाला, जे मदतीने विजय मिळवतात

-दानव,

प्राणी आणि

-त्यांच्या विक्षिप्त सद्गुणांचे .

जर हे आत्मे वाचवले गेले, त्यांना शुद्ध करण्यासाठी परगेटरीच्या अग्नीला बरेच काही करावे लागेल.

"त्याच्या भागासाठी, स्थिर आत्म्यामध्ये शांती आहे. पासून सातत्य ही तलवार आहे ज्याच्यासमोर सर्व काही आहे विकार उडतो. सातत्य ही एक साखळी आहे जी

-सर्व सद्गुणांना बांधतो,

-सर्व वासनांना त्रास देतो,

- प्रत्येक गोष्टीची पुनर्रचना करतो आत्म्याचे अंतरंग,

-अब जान पर निर्मात्याचे मार्ग.

काही उरणार नाही स्थिरतेपासून तिच्यासाठी शुद्ध करा

- तिच्यामध्ये सर्व काही ऑर्डर केले जाईल आणि

-मार्गांवर ठेवला आभा निर्माणकर्त्याचा".

मी माझ्या राज्यात होतो. नेहमीचे।

मला खूप भारावून गेल्यासारखे वाटले माझ्या आशीर्वादित येशूच्या वंचनेमुळे. तो आला आणि मला म्हणाले:

"माय माय मुली, एखाद्या प्राण्याचे गुण त्यासाठी उभे करतात त्याला कमी-अधिक प्रमाणात मोठी भिंत असते.

ज्या आत्म्यामध्ये राहतो त्याच्यासाठी दिव्य इच्छा,

भिंत इतकी उंच आणि रुंद आहे की त्याच्या मर्यादा कोणालाही कळू शकत नाहीत.

हे घन सोने आहे आणि ते असू शकत नाही कोणत्याही आपत्तीच्या अधीन न राहता.

कारण, जेव्हा आत्मा दैवी इच्छेमध्ये (म्हणजे देवामध्ये) राहतो, देव तो स्वत: त्याचे रक्षण करतो.

नाही शक्ती देवाला हरवू शकत नाही!

"जो आत्मा में रहता है दैवी इच्छा सुशोभित केली जाते

सारख्याच प्रकाशाचा देवामध्ये जो प्रकाश आहे.

हा आत्मा

इतरांपेक्षा स्वर्गात अधिक चमकेल आणि

-मोठ्या गौरवाचा प्रसंग होईल संतांसाठी .

मेरी प्यारी बेटी,

ज्या शांतीच्या वातावरणात शब्द स्नान करतात त्याचा विचार करा:

'देवाची इच्छा'!

फक्त विचार करून या वातावरणात जगणे

आत्म्याला आधीच वाटते परिवर्तन केले.

-एक दिव्य वातावरण त्याला घेरते.

- तिला असे वाटते की ती आपली माणुसकी गमावत आहे आणि ते देवीकरण केले जाते.

-जर ती अधीर असेल तर ती बनते रुग्ण

-जर तिला अभिमान वाटत असेल तर ती नम्र, दानशूर, दानशूर आणि आज्ञाधारक बनतो. थोडक्यात,

-ती जशी होती तशीच गरीब, ती श्रीमंत होते,

त्याचे सर्व सद्गुण विकसित होतात आणि या अमर्याद भिंतीचा मुकुट बनतो.

आत्मा

-देवामध्ये हरवून जातो,

-स्वतःची मर्यादा गमावते आणि

-दैवी प्राप्त करतो विल.".

आज सकाळी

मी उत्कटतेवर मनन केले आपल्या प्रभूपासून ते जेव्हा त्याला क्रॉसला खिळे ठोकले गेले.

मी त्याच्याशी जुळवून घेत असताना, आशीर्वादित येशू मला म्हणाला:

"माझी मुलगी,

फक्त माझे हात आणि पाय नाही. क्रॉसला खिळे ठोकण्यात आले होते,

परंतु सर्व कण देखील माझी माणुसकी, माझा आत्मा आणि माझे देवत्व.

-सर्व माझ्या पित्याच्या इच्छेवर खिळे मारले गेले होते

कारण क्रूसावर चढा होता त्याने केलेल्या इच्छेप्रमाणे; आवश्यक होते.

पाप म्हणजे काय? अन्यथा माघार घ्या

-हून देवाची इच्छा,

जे चांगले आणि पवित्र आहे त्याचा, आणि

बाहेरच्या एखाद्या गोष्टीवर विश्वास ठेवणे देवाचा?

तसेच, यासाठी

-इतनी बड़ी हिम्मत दुरुस्त करो प्राण्यांपासून आणि

- या मूर्ती नष्ट करा त्या मला हवे होते, माझ्या किंमतीवर स्वत: ला बनवले होते महान त्याग,

-हरवणे संपूर्णपणे माझी इच्छा आणि

फक्त माझ्या मध्येच रहा वडील। »

आज सकाळी, माझ्या आशीर्वादित येशूला येऊन मला म्हणाला:

"माझी मुलगी,

एखाद्या प्राण्याचा मोठा सन्मान देवाला त्याच्याप्रमाणे देऊ शकतो निर्माणकर्ता, - हे पूर्णपणे त्याच्या इच्छेवर अवलंबून असणे आहे.

नंतर देव तिच्यावर त्याची कृपा ओततो."

येशूने आशीर्वादित केले तर म्हणाले की,

- मधून एक प्रकाश बाहेर पडला तो

-मला मार्ग समजावून सांगणे ज्याची कृपा आत्म्यापर्यंत पोहोचवली जाते.

मला ते तसे समजले.

- उदाहरणार्थ, आत्म्याला असे वाटते स्वत:चा नाश;.

-तिला तिचे शून्यपण दिसते, तिचे दु:ख आणि एक ही बनविण्यास असमर्थता भल्याभल्यांचा संशय .

नंतर ती या अवस्थेत असताना, देव जो,

निसर्गतः, सत्य आहे आणि

फसवू शकत नाही किंवा होऊ शकत नाही त्याला त्याचे सत्य फसवले:

अ प्रत्येक गोष्ट, आत्मा फसवणुकीशिवाय स्वत: ला जसे आहे तसे पाहतो, अंधाराशिवाय.

कृपेने काय होते देव स्वभावतःच आहे तिला गोष्टींबद्दल तिरस्कार वाटतो जमीन

-द्रष्टा त्यांच्यात अस्थिरता, चूक आणि फसवणूक.

ती या अवस्थेत असताना, देव त्याच्यावर कृपा करतो

-हून खरे प्रेम

-चिरंतन प्रेमाची .

तो तिला त्याचे सौंदर्य आणि तिला भुरळ घालतो.

अशा प्रकारे, ते भरले जाते देवाचे प्रेम आणि सौंदर्य. थोडक्यात,

जेव्हा देव स्वभावतःच आहे शाश्वत प्रेम

-आत्मा याद्वारे प्रेम बनतो डौल।

ही कृपा त्याला प्रोत्साहित करते तिच्यातील दैवी कृतीसाठी स्वत: ला उधार द्या. कधी

ते सत्यांचा स्वीकार करते देव त्याच्याशी संवाद साधू दे आणि त्याला त्याचे अन्न बनवो,

-त्याचा ताबा घेतो.

मी आतून स्वत:शीच म्हणालो:

"प्रभु, तुझी इच्छा प्रकट कर. जेणेकरून मी असायला हवे की नाही हे मला स्पष्टपणे कळेल या राज्यात . हो बोलून तुम्ही काय गमावाल किंवा

नाही म्हणत?"

मी विचार करत असताना अशारितीने, आशीर्वादित येशूने माझ्यात व माझ्यामध्ये स्वतःचे बोलणे ऐकले. म्हणाले:

"माझी मुलगी, मलाही हवी आहे, बळीच्या या अवस्थेतून बाहेर पडू दे. पण।।। ओह! गरीब मुला, आपण असे केल्यास:

तू मला बाहेर जायला सांगतो आहेस का? या अवस्थेचे, आणि मग ते करू नये? मी उत्तर दिलं.

मी तुम्हाला समजावून सांगतो. की।

स्वत:वर बळजबरी करा, स्वत:शीच हिंसा करा, अगदी जर मला तुमच्या विनंतीचे पालन करावे लागले नाही. एक मुलगी जी आहे नेहमी त्याच्या वडिलांसोबत त्याचा स्वभाव माहित असणे आवश्यक आहे.

ती त्याच्या मार्गांची वेळ आणि कारणे माहित असणे आवश्यक आहे करा.

याचा विचार करायला हवा सर्व काही आणि आवश्यक असल्यास, त्याच्या वडिलांना त्याच्यापासून परावृत्त करा हा किंवा तो आदेश द्या.

लुइसाName : मी ते केले नाही कारण आज्ञाधारकता मला परवानगी देत नाही. पायरी।

येशू: जर तुम्हाला परवानगी दिली असेल तर... बिचारा कबूली जर त्याने तुला सांगितले तर देते! लुइसा : प्रभु, तुला माझी परीक्षा घ्यायची आहे असं वाटतंय.

ई गोंधळून जा आणि मला माहित नाही काय करावे.

येशू: मी फक्त करत होतो मजा करा आणि तुमच्याबरोबर खेळा.

जोडीदारांना मजा करू नका एकत्र?"

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, मी स्वत: ला माझ्या शरीरातून जवळ शोधत असे माझ्या आशीर्वादित येशूबद्दल ज्याने स्वतःला एक म्हणून दाखवले लहान मूल अत्यंत दु:खी झाले.

मी त्याला म्हणालो, "प्रिये, मला सांग तुला इतका त्रास का सहन करावा लागतो. मी तुझ्यासाठी काय करू शकतो? सांत्वन?"

आत्ताच, बाळ येशू मी करू शकेन अशी प्रार्थना करत स्वत:ला साष्टांग दंडवत घातला त्याची इच्छा जाणून घ्या.

असे असूनही मी तसे करत नाही. काहीच समजलं नाही. मी येशूला वर उचलले, त्याचे अनेक वेळा चुंबन घेतले, आणि त्याला म्हणाला, "माझ्या प्रिये, मी तुला मुळीच समजत नाही. तुला हवे आहे का की मला क्रूसिव्हेशनचा त्रास होतो का?"

त्याने नकारार्थी उत्तर दिले. मग मला हाताशी धरून त्याने माझ्या शर्टची बाही वर केली.

मी त्याला विचारले, " तुला माझा हात उघडा हवा आहे का? मला खूप काही वाटतंय मला याचा तिटकारा आहे, पण तुझ्यावरील प्रेमापोटी मी प्रस्तुत करा। »

अचानक, मला माझ्या शहरातील एक माणूस दिसला ज्याने, हताश होऊन आत्महत्या केली.

येशू मला म्हणाला, "मी इतकी कटुता असू शकत नाही, त्यातला वाटा मिळवा."

त्याने त्याचा थोडासा ओतला माझ्या तोंडात कडवटपणा आणि मी या गोष्टीकडे धावत गेलो. आपल्या दुष्ट कृत्याबद्दल पश्चात्ताप करण्यास त्याला मदत करणारा माणूस.

मी भुते पाहिली त्याच्या आत्म्याला पकडा आणि त्याला एका अग्नीवर ठेवा, त्याला वळवा पुन्हा पुन्हा, जणू ते ते भाजत होते.

दोन कधीकधी, मी त्याला मुक्त करण्यात यशस्वी झालो.

मग मी परत माझ्या अंगात आलो, येशूला या आत्म्यावर दया करण्याची विनंती करणे दु:खी .

येशूला आशीर्वादित केले डोक्यावर काटे भरलेला मुकुट घेऊन परतला.

ती इतकी ठामपणे होती की, बुडालेले ते काटे घुसले अगदी त्याच्या तोंडातही.

तो मला म्हणाला:

ओह! मेरी प्यारी बेटी,

पुष्कळांचा असा विश्वास बसत नाही की, काटे आत घुसेपर्यंत माझ्या तोंडाच्या आतील बाजूस.

पण मानवी अभिमानामुळे मला हे सहन करायचे होते

हे घोर पाप आहे आत्म्याला जखमी करणे आणि देवाला तेथे राहण्यापासून रोखणे.

हा अभिमान आत्म्यापर्यंत जातो स्वत:ची जाणीव हरवते; ते शरीर आणि आत्म्याला मारते.

वरील सर्व, मी मी ते केवळ आज्ञाधारकपणातून लिहिले आहे. नंतर ते वाचून माझ्या कबूलकर्त्याने साक्ष दिली की एक माणूस बनला आहे सकाळी आत्महत्येवर परिणाम .

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, मी माझ्या आशीर्वादित येशूला पाहिले आणि परगेटरीमध्ये अनेक आत्मे.

त्यांना पाठवण्यात आले येशूने

राष्ट्रांना मदत करण्यासाठी

-जिथे अनेक आपत्ती येणार होते:

सांसर्गिक रोग, हादरे जमीन आणि आत्महत्या.

हे सर्व, कारण यार,

-स्वत:ला कंटाळून आणि

देवाशिवाय जगणे,

जगण्याची ताकद आता वाटत नाही.

आज सकाळी, माझ्या आशीर्वादित येशूला अजून आलो नाही आणि मी मनातल्या मनात म्हणालो:

"प्रभु, तुला दिसत नाही का?

- किती प्रमाणात, आपल्याद्वारे गैरहजेरी

मला आयुष्यासारखे वाटते. माझ्याकडून घेतले होते का?

मला तुझी इतकी आठवण येते की मला माझी वाटते. विघटनशील व्हा.

ओह! माझ्यासाठी जे अभिप्रेत आहे ते मला नाकारू नकोस. नितांत आवश्यक! मी तुला चुंबन मागत नाहीये, काळजी घेतो किंवा उपकार करतो, परंतु माझ्यासाठी जे आवश्यक आहे तेच आहे. »

मी विचार करत असताना अशारितीने, मी येशूमध्ये गढून गेलो होतो असे मला वाटले.

माझे संपूर्ण अस्तित्व बनले त्याच्यात हरवले आणि येशूच्या गोष्टीशिवाय मला काहीच दिसत नव्हते. मी बघावं अशी माझी इच्छा होती.

मला खूप आनंद झाला.

मला माझ्या सर्व विद्याशाखा जाणवत होत्या झोपलेली आणि शांत,

अशी एखादी व्यक्ती जी स्वत: ला शोधेल समुद्राच्या खोलात आणि

जो, जर त्याला बघायचा असेल तर तो पाहणार नाही पाण्यापेक्षा .

त्याने जर बोलण्याचा प्रयत्न केला तर पाणी त्याचे शब्द अवरोधित करेल आणि अगदी आत प्रवेश करेल त्याचा व्हिसेरा,

जर तो ऐकायचे होते, त्याला फक्त पाण्याची कुरकुर ऐकू येत असे की, त्याच्या कानशिलात घुसायची.

सर्व हे, एका फरकासह:

- समुद्रात, आम्ही धोका चालवितो आपला जीव गमावला आणि आपल्याला आनंद होऊ शकत नाही.

-अ देवा, याउलट आपल्याला अधिकाधिक दैवी जीवन प्राप्त होते आणि आनंद .

मग, माझ्या आशीर्वादित येशूला मला सांगितले:

माझी मुलगी, जर तू होऊ शकत नाहीस तर माझ्याशिवाय तूसुद्धा माझ्यासाठी आवश्यक आहेस, हे लक्षण आहे.

जर एखाद्याला दुसर् याची गरज आहे, हे एक चिन्ह आहे की दुसर् याला आवश्यक आहे तो।

तर मला माहित आहे की मला केव्हा यावे लागेल आणि जेव्हा तुला माझी गरज असते. तुझी गरज किती मोठी आहे ते मला माहीत आहे. मी.

माझी गरज वाढत असताना तुझ्यात तुझी गरज माझ्यात वाढत जाते आणि मी स्वत:शीच म्हणतो:

"मी तिच्याकडे द्यायला जातो. विश्रांतीपासून ते माझ्या प्रेमापर्यंत". आणि, म्हणून, मी येतो! »

मी सकाळ घालवली. वाईट वाटणे

कारण मी बाहेर पडलो होतो माझ्या शरीराची आणि

कारण मला काहीच दिसत नव्हतं आगीशिवाय इतर.

पृथ्वी मला अशा प्रकारे दिसली उघडे, शहरे, पर्वत गिळंकृत करण्याची धमकी देणे आणि पुरुष. मला असे वाटत होते की, परमेश्वराला नष्ट करायचे आहे पृथ्वी।

मला तीन जागा दिसत होत्या. वेगळे, खूप दूर. त्यातील एक ही ठिकाणे इटलीमध्ये होती आणि त्यात तीन होते ज्वालामुखीच्या व्हेंट्ससारखे दिसणारे बिंदू.

तो आगीतून बाहेर पडून वेढण्यासाठी बाहेर आला शहरे . इतरत्र, पृथ्वी उघडली गेली आणि भयानक भूकंप मोठ्या प्रमाणात होत होते.

मला माहीत नाही की हे होत होते किंवा या आपत्ती येत होत्या भविष्यासाठी . सगळीकडे किती भग्नावशेष!

द. या आपत्तींचे मुख्य कारण पाप होते :

माणूस हार मानू इच्छित नाही;

तो देवाविरुद्ध बंड करतो.

अशारितीने, देव घटकांची स्थापना करतो त्याच्या विरुद्ध :

पाणी, अग्नी, वारा आणि बरेच काही इतर गोष्टींमुळे अनेक मृत्यू होतात.

ही दृश्ये पाहताच भीतीदायक, मला शांत करण्यासाठी सर्व वेदना सहन करायच्या होत्या मालक। मग येशूने स्वतःला पाहू दिले.

मी मी त्याला खूश करण्यासाठी काहीतरी बोललो, पण त्याने माझं काही ऐकलं नाही. लगेच नाही. नंतर त्याने मला सांगितले:

"माय माय मुली, मला माझ्यात आराम करायला जागा मिळत नाही. सृजन . कृपया मला तुझ्यात आराम करू दे, आणि तू, माझ्यात विश्रांती घ्या आणि स्थिर रहा.

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, मला माझ्यात माझा आशीर्वादित येशू दिसत होता; तो अतिशय दुःखी आणि दुःखदायक व दु:खी विव्हळत होता. सारखे मला त्याचा त्रास होत होता, तो मला म्हणाला:

"माय माय मुली, सर्वकाही तुझे आहे: मी आणि माझे सर्व दु: ख. »

नंतर तो मला म्हणाला:

"माझी मुलगी, काय वाईट आहे. गोष्टींमुळे प्राणी बनतात! त्यांना पापाची काय तहान आहे? आणि रक्त!

या कारणास्तव, मला उलट्या करायच्या आहेत पृथ्वीवर अग्नी म्हणजे सर्व काही जळून खाक होईल. »

मी उत्तर दिले:

"प्रभु, तू काय म्हणतोस? तू ये. फक्त मला सांगायचे आहे की तुम्ही सर्व माझे आहात आणि जो आहे तो दुसर् याला देणे यापुढे संबंधित नाही. मला करायचे नाही तुला हे करू दे! तुला जर स्वत:ला संतुष्ट करायचे असेल तर मला हे सहन करायला लाव. की तू इच्छा करतोस; मी कोणत्याही गोष्टीसाठी तयार आहे. »

म्हणून, मला माझ्यात येशू जाणवला जणू काही मी त्याला बांधून ठेवलं होतं.

त्याने अनेकांची पुनरावृत्ती केली टाईम्स: "मला हे करू द्या, कारण मी आता हे करू शकत नाही. त्यात समाविष्ट आहे".

मी म्हणालो, "मला नाही वाटत. परमेश्वराला नको आहे; मला नकोय! »

मी असे म्हणत असताना, मी जेव्हा मी चांगुलपणा पाहिला तेव्हा माझे हृदय कोमलतेने वितळल्यासारखे वाटले माझ्या पापी जिवाला येशू. मला समजले त्याच्या दैवी चांगुलपणाबद्दल बर् याच गोष्टी, परंतु मी त्यांना कसे व्यक्त करावे हे माहित नाही.

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, मला आजूबाजूला लोक जमलेले दिसत होते माझा बिछाना. मी ज्या शिक्षा बघाव्यात त्या शिक्षा मी बघाव्यात अशी त्यांची इच्छा होती. जगात येत होते.

हे भूकंपाचे धक्के होते जमीन, युद्धे आणि इतर गोष्टी मला समजत नव्हत्या ठीक आहे। त्यांनी मला मध्यस्थी करण्यास सांगितले परमेश्वरा, की त्याला सर्वांवर दया येऊ शकते. ते मला वाटत होते संत आहेत, पण मला खात्री नाही.

मग मी स्वत:ला शोधून काढलं माझ्या शरीराचे आणि मी येशूला आशीर्वाद देताना ऐकले या लोकांना म्हणा:

तिला त्रास देऊ नकोस आणि तिला त्रास देऊ नकोस. त्याला ही वेदनादायक दृश्ये दाखवून नाही.

चला माझ्याशी शांततेत".

ते निघून गेले आणि मी पुढे चालू ठेवले जगभरात काय घडतंय याचा विचार करा.

मी असताना तरीही माझ्या शरीरातून बाहेर, मी एका पुजाऱ्याला एक करत असताना पाहिले भूकंप आणि इतर घटनांवर उपदेश जे मी पाहिले होते. उन्होंने कहा:

'द. परमेश्वर खूप रागावला आहे आणि माझा विश्वास आहे की, शिक्षा संपणार नाहीत".

मी म्हणालो, "कोणास ठाऊक की काय? आम्ही सुटलोच! »

पुजारी इतका भारावून गेला होता की मला त्याचे हृदय खूप वेगाने धडधडत असल्याचे जाणवत होते आणि त्याचे धडधड माझ्याच हृदयात घुमली. मी नाही तो कोण होता हे मला माहीत नव्हतं, पण मला वाटलं की तो माझ्याशी संवाद साधत आहे. जे मला समजलं नाही.

मग तो मला म्हणाला, "कसं काय करू शकतं? भग्नावशेष आणि मृत्यूच्या इतक्या गंभीर घटना त्या करू शकतात जेव्हा सर्वांवर प्रेम करणारे हृदय असते तेव्हा घडते का?

कडे शिवाय, थोडा हादरा बसेल, परंतु जास्त नुकसान न होता. »

जेव्हा मी ऐकले की "ए सर्वांसाठी प्रेम करणारे हृदय", मला स्पर्श झाल्यासारखे वाटले आणि, का ते मला माहीत नाही, मी म्हणालो:

« तुम्ही काय म्हणता: "सर्वांवर प्रीति करणारे हृदय"? फक्त एक नाही हृदय

-कोण सर्वांवर प्रेम करतो,

-पण कोणाला त्रास होतो, कोण धन्यवाद देतो, जो सर्वांसाठी पवित्र नियमशास्त्राची उपासना व आदर करतो.

मी एखाद्याला खरे प्रेम आहे याचा विचार करत नाही जर लोकांना त्यांच्याकडे असलेले प्रेम आणि समाधान दिले गेले नाही तर त्यांना गरज आहे. »

तो माझे बोलणे ऐकत असताना, पुजारी अधिक हलला आणि भडकला. तो अजून आला माझे चुंबन घेण्याच्या तीव्र इच्छेने माझ्या जवळ.

मी घाबरलो आणि असं बोलल्याचं मला वाईट वाटलं.

माझे हृदय, त्याच्या प्रभावाने प्रभावित झाले बीट करतो, त्याच्यापेक्षाही जास्त जोरात मारा. पुजारी त्याचे स्वरूप बदलले आणि मला असे वाटले की तो आपला परमेश्वर आहे, पण मला खात्री नाही. जेव्हा मी ते करू शकलो नाही त्याच्या मिठीला विरोध करत तो मला म्हणाला:

"रोज सकाळी मी तुझ्याकडे येईन. बघा आणि आपण एकत्र जेवू. मी होतो या अवस्थेत जेव्हा मी माझ्या कडे परत आलो शरीर।

मी माझ्यात असताना नेहमीची स्थिती, येशू आला, त्याने मला त्याच्या पाण्याने भरले उपस्थिती आणि मला म्हणाले:

"माय माय मुली, स्वत:ला रिकामा केलेला आत्मा पाण्यासारखा आहे.

- जे सतत वाहते आणि

-जे तेव्हाच थांबते जेव्हा ती ज्या ठिकाणाहून आली होती, त्या ठिकाणी परत आली. असणे रंगाशिवाय, पाण्याला सर्व रंग प्राप्त होऊ शकतात तिला हजर केले.

अशा प्रकारे, आत्मा रिकामा झाला स्वत: ची

-सदा ईश्वरी केंद्र की ओर दौड़ी ते कोठून आले आणि

-जेव्हा ते असेल तेव्हाच पूर्णपणे देवाने भरलेले आहे. पूर्णपणे मालकीचे देवाला

-कारण की ते बाकीच्या सर्व गोष्टींपासून रिकामे आहे,

- दैवी अस्तित्वाचे काहीही नाही तो आहे सुटतो.

रंगहीन असल्यामुळे ती सर्व दैवी रंग प्राप्त होतात.

"फक्त आत्मा देव सोडून बाकी सर्व काही रिकामे केले,

त्यानुसार गोष्टी समजून घेतो उदाहरणार्थ, देवाचे सत्य:

दुःख की मोल,

सद्गुणांचे महत्त्व आणि

सामील होण्याची गरज परमेश्वराला; किंवा ते,

एखाद्या गोष्टीवर प्रेम करण्यासाठी,

हे पूर्णपणे आवश्यक आहे त्याला विरोध करणाऱ्या गोष्टींचा तिरस्कार करणे. केवळ जो आत्मा देवाशिवाय सर्व काही रिकामा करतो असा आनंद मिळवा. »

मी व्यथित झालो होतो कारण मी माझ्या प्रेमळ येशूला स्पष्टपणे पाहिले नव्हते. तो मला असे वाटत होते की जो माझे जीवन आहे त्याने आता माझ्यावर प्रेम केले नाही!

ओह! माझ्या हृदयाला किती धक्का बसला होता!

मी रडत होतो कडवट अश्रू आणि त्या विचारांपासून स्वत:ला मुक्त करण्यासाठी काय करावं हे मला समजत नव्हतं.

मी येशूला म्हणालो:

"तुझं माझ्यावर प्रेम नसलं तरी चालेल. पूर्वीप्रमाणेच मी नेहमीच तुझ्यावर जास्त प्रेम करेन." नंतर खूप वाट पाहत असताना येशू आला. माझे अश्रू घेऊन तो स्वत:च्या चेह-यावर पोझ दिली. मला माहीत नाही की तो का? तसे केले, पण नंतर मी

कारण समजले: ते होते या वाक्यामुळे मी म्हणालो होतो आणि कोणते मला त्याच्यावर अधिक प्रेम करायला लावलं!

याबद्दल खुश होऊन मला म्हणाला, "काय! काय! माझं तुझ्यावर प्रेम नाही का? माझं तुझ्यावर इतकं प्रेम आहे की, मी अगदी लक्षात घेतो तुझे अश्रू आणि मला ते माझ्या स्वत:च्या चेह-यावर ठेवू दे. कृपया। »

नंतर ते पुढे म्हणाले:

"माझ्या मुली, तू असावीस अशी माझी इच्छा आहे. जेव्हा आपण लिहिता तेव्हा अधिक अचूक: सर्व काही म्हटले पाहिजे. तू वगळा कधीकधी अशा गोष्टी ज्या इतरांना उपयोगी पडतील."

हे ऐकून मी गोंधळून गेलो, कारण कधीकधी मी सर्वकाही लिहीत नाही, हे खरं आहे. मात्र, मी या गोष्टी लिहिण्यास खूप नाखूष वाटते की केवळ आज्ञाधारकतेला जे चमत्कार माहीत असतात तेच करू शकतात मला ते करायला लाव.

माझ्या एकट्याच्या इच्छेने, मी एक शब्दही लिहू शकणार नाही. हे सर्व होऊ दे. देवाच्या गौरवासाठी आणि माझ्या स्वत: च्या गोंधळासाठी!

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, वंचिततेमुळे मला नाकारले गेल्यासारखे वाटले माझ्या येशूची.

तो मला खायला देण्यासाठी भाकरी घेऊन आला आणि मला म्हणाला:

"माझी मुलगी,

रोटी प्रमाणेच पदार्थ हे शरीरासाठी अन्न आणि जीवन आहे (ते नाही शरीराचा असा कोणताही भाग नाही ज्याला भाकरीचे जीवन प्राप्त होत नाही),

-देव आत्म्यासाठी अन्न आणि जीवन आहे.

परिणामी

आत्म्याचा कोणताही भाग नाही ज्याला आपले अन्न व जीवन देवाकडून प्राप्त होऊ नये.

आत्मा असला पाहिजे देवाद्वारे पूर्णपणे पोषण केले जाते:

त्याच्या इच्छा, त्याची आपुलकी, त्याचा कल, त्याचे प्रेम. ह्याला कशाची चव चाखता कामा नये इतर अन्न.

पण ओह! किती जीव सर्व प्रकारचे खातात घाण आणि व्यभिचार! »

असे म्हटल्यावर त्याने डावीकडे।

नंतर, मी स्वत: ला येथे पाहिले चर्चच्या आतील भागात जेथे बरेच काही होते जे लोक म्हणाले, "अरेरे धिक्कार! धिक्कार!" -जणू काही त्यांना आशीर्वादित परमेश्वराला आणि त्याला शाप द्यायचा होता प्राणी .

मी हे स्पष्ट करू शकत नाही त्याचा अर्थ.

मी फक्त एवढेच म्हणू शकतो की हे याद्वारे देवाला नाकारण्याच्या शापांशी संबंधित शाप व्यक्ती तसेच देवाने स्वत:ला नाकारले आहे.

मी या शापांमुळे मी रडलो.

अधिक नंतर, मी एक वेदी आणि एक याजक पाहिले - जे असे वाटत होते आमचा प्रभु - या लोकांमध्ये उत्सव साजरा करत आहे ज्याने त्याला शाप दिला होता.

गंभीरपणे आणि अधिकाराने भरलेले, ते म्हणाले:

"शापित व्हा! शापित व्हा! »

त्याने या शब्दांची पुनरावृत्ती केली वजा वीस वेळा.

हे सांगताना तो दिसत होता की क्रांतीमुळे हजारो लोक मरत होते, भूकंप, अग्नी आणि पाणी आणि या शिक्षा भविष्यातील युद्धांचे अग्रदूत होते.

मी रडत होतो.

माझ्याजवळ येत असताना, येशू म्हणाले:

"माझ्या मुली, होऊ नकोस. घाबरली! मी तुला शिव्या देत नाही. नाही! मी तुम्हाला सांगतो:

"धन्य, एक हजार वेळा आशीर्वाद दिला!"

रडा आणि या सर्वांसाठी प्रार्थना करा गावे . »

आज सकाळी, संतांचे स्वागत केल्यावर माझ्या अंतरंगात येशूला धन्य झालेला मी पाहू शकत होतो.

मैंने कहा, ''मेरा बहुत प्रिय येशू, चालता हो!

माझ्यातून चालता हो म्हणजे मी करू शकेन चुंबन घेणे, कमबख्त करणे आणि आपल्याशी बोलणे. »

त्याने आपल्या हातांनी हात हलवले आणि म्हणाले:

"बाळा, मला नको आहे. बाहेर जाताना, मी तुझ्यात खूप चांगला आहे.

मी जर तुझ्या माणुसकीतून बाहेर पडलो तर जे कोमलता, करुणा, अशक्तपणा, लाजाळूपणा अनुभवू शकतो, जणू काही मी माझ्या स्वत: च्या मानवतेतून बाहेर येत आहे. कारण

-तुम्ही त्याच कार्यालयाची पूर्तता करता माझ्यापेक्षा बळी,

- आपल्याला त्याचे वजन जाणवले पाहिजे इतरांच्या वेदना .

मी तुझ्यातून बाहेर पडणार आहे, होय,

पण देवाप्रमाणे, माझ्या माणुसकीशिवाय, आणि

- माझे न्यायमूर्ती यासाठी त्याच्या मार्गाचे अनुसरण करतील प्राण्यांना शिक्षा करा. »

मी त्याला सांगत राहिलो:

"प्रभु, माझ्यातून बाहेर ये! आपल्या मुलांना, आपल्या स्वतःच्या अंगाला, आपल्या प्रतिमांना वाचवा! »

त्याच्या हाताच्या लाटेने, तो पुनःपुन्हा:

"मी बाहेर जाणार नाही! मी नाही मी बाहेर जाणार नाही!" त्याने हे मला अनेकदा सांगितले.

तो त्यात काय समाविष्ट आहे याबद्दल मला बर् याच गोष्टी सांगितल्या त्याची माणुसकी.

मी त्यांना माझ्यात ठेवले आहे. मना, त्यांना शब्दात कसे व्यक्त करावे हे माहित नाही.

त्यापेक्षा मी नाही करू शकणार नाही. या गोष्टी लिहा, पण आज्ञाधारक राहण्यासाठी, मी करा. फियाट! फियाट हमेशा!

माझ्या राज्यात असल्यामुळे सहसा, मला यामुळे खूप त्रास होत असे माझ्या आशीर्वादित येशूच्या वंचनेबद्दल. मी होतो थकवा आला आणि मला खूप अशक्तपणा जाणवला.

स्वतः मला अस्पष्टपणे पाहून येशू मला म्हणाला:

"बेटा,

आत्म्याने स्वत: ला मर्यादित केले पाहिजे सतत कारण ते स्पंजसारखे असते. जर ते स्वत: ला रिकामे करून, ती देवाने भरलेली होते आणि त्याचे जीवन अनुभवते त्यात . तिला सद्गुण आणि प्रवृत्तींबद्दल प्रेम वाटते पवित्र।

ती देवाने पराभूत आणि रूपांतरित झाल्यासारखे वाटते.

जर त्याने स्वत: ला मर्यादित केले नाही,

ते स्वतःशीच भरलेले राहते आणि अशा प्रकारे,

तिचे सर्व प्रभाव जाणवतात त्याचा भ्रष्ट स्वभाव.

सर्व दुर्गुण पुढीलप्रमाणे आहेत: अभिमान, ईर्ष्या, अवज्ञा, अशुद्धता इत्यादी."

माझे शरीर आणि आत्मा जेव्हा मी माझ्या आशीर्वादित येशूला पाहिले तेव्हा मला खूप वेदना झाल्या माझ्यात .

तो आराम करून झोपला. शांततेत.

मी त्याला फोन केला, पण त्याने तसे केले नाही. माझ्याकडे लक्ष नाही. थोड्या वेळाने तो मला म्हणाला:

"माझी मुलगी,

माझ्या विश्रांतीत व्यत्यय आणू नकोस.

हा तुझा हेतू नाही का? तुझ्या माणुसकीत सतत दु:ख भोगत राहा

माझा स्वत:चे दु:ख,

जे मी माझ्यात भोगणार होतो जर मी अजूनही पृथ्वीवर राहिलो असतो तर माणुसकी - कारण

-भोगणे माझ्या जागी,

मला दिलासा दे. सदस्य आणि

मला फुकट जाऊ द्या? »

मी तो त्याला उत्तरला: "होय, येशू, हेच सर्वांचे ध्येय आहे. माझे दु:ख . तो उत्तरला:

"अच्छा! तर, आपण त्रास सहन कर, मी आराम करीन. या शब्दांवर येशू गाढ झोप लागली.

मग तो गायब झाला.

मी प्रयोग करतोय. वारंवार येशूपासून वंचित राहावे लागते.

जास्तीत जास्त तो स्वत:ला माझ्यात दिसू देतो, एक शब्दही न बोलता, शांत आणि झोपी. मी जर तक्रार केली, तर तो मला सांगतो अशा गोष्टी: