کتاب بهشت

جلد 7 

 http://casimir.kuczaj.free.fr/Orange/perski.html

تو حالت همیشگیم بودم عیسی مبارک من آمد و به من گفت:

«دخترم، برای روح لازم است

- با پایداری کار نیک انجام دهید

- مطابق با برنامه های خدا برای او. خداوند عادل، مقدس و مهربان است.

* روح لازم نیست که باشد

- روزی صبور، متواضع و مطیع و

- روزی دیگر، بی حوصله، مغرور و بی ثبات. زیرا فضایل او از مسیر خارج می شود،

مخلوطی از سیاه و سفید، روشن و تاریک که در آن همه چیز گیج شده است.

"مسیرهایی که این روح ها طی می کنند مسیرهای خالق نیست. درگیری ها

- در خانه هایشان فراوانند و

- احساسات خود را که با کمک به دنبال پیروزی هستند، تغذیه کنید

-شیاطین،

- موجودات و

- از فضایل نامتعادل آنها.

اگر این ارواح نجات پیدا کنند، آتش برزخ کار زیادی برای تطهیر آنها خواهد داشت.

"به نوبه خود،   روح ثابت با آرامش سکنی  گزیده است. زیرا ثبات شمشیری است که همه بی نظمی در برابر آن می گریزند   . ثبات زنجیره ای است   که

- تمام فضایل را به هم پیوند می دهد،

- به همه احساسات آسیب می رساند،

- سازماندهی مجدد همه چیز درون روح،

اکنون روح در مسیرهای خالق است.

چیزی برای او باقی نمی ماند که در برزخ از پایداری پاک شود

- همه چیز را در او سفارش داده و

- آن را در مسیرهای خالق قرار داده است».

تو حالت همیشگیم بودم

من از محرومیت   عیسی مبارکم بسیار غرق شدم  . آمد و به من گفت:

«دخترم، فضایل یک موجود کم و بیش دیوار بزرگی را برای او برمی‌خیزد.

برای روحی که در اراده الهی زندگی می کند،

دیوار آنقدر بلند و عریض است که هیچ کس نمی تواند حدود آن را بداند.

طلای جامد است و نمی تواند دچار هیچ فاجعه ای شود.

زیرا وقتی روح در اراده الهی (یعنی در خدا) زندگی می کند، خود خداوند نگهبان آن است.

هیچ قدرتی نمی تواند خدا را شکست دهد!

«روحی که در اراده الهی زندگی می کند، آراسته است

نوری شبیه به نوری که در خدا وجود دارد.

این روح

- در بهشت ​​بیشتر از دیگران خواهد درخشید

- این فرصتی برای شکوه بزرگ برای مقدسین خواهد بود.

دختر عزیزم

به فضای صلحی  فکر کنید    که کلمات در آن غوطه ور هستند:

"خواست خدا"!

به فکر زندگی در این فضا

- روح از قبل تغییر شکل یافته است.

- فضای الهی آن را احاطه کرده است.

او احساس می کند که انسانیت خود را از دست می دهد و الوهیت می شود.

-اگر بی تاب است، صبور باش،

-اگر مغرور باشد متواضع، مطیع، نیکوکار و مطیع می شود. به اختصار،

- از فقیر که بود، ثروتمند می شود،

-تمام فضایل آن رشد می کند و تاجی برای این دیوار بی حد و حصر می شود.

روح

- در خدا گم می شود،

-حدود خود را از دست می دهد

- مشیت الهی را به دست می آورد».

امروز صبح

من     در لحظه ای که او   بر  صلیب میخکوب  شد در مصائب پروردگارمان فکر می کردم  .

همانطور که برای او احساس ترحم کردم،   عیسی مبارک   به من گفت:

"دخترمن،

نه تنها دست و پایم به   صلیب میخکوب شد،

بلکه تمام ذرات انسانیت من، روح و الوهیت من.

-همه چیز به وصیت پدرم میخکوب شد

زیرا مصلوب شدن از سوی او می خواست; لازم بود.

در واقع چه گناهی جز کناره گیری است

- خواست خدا،

- از آنچه نیکو و مقدس است و

به چیزی خارج از   خدا باور دارید؟

علاوه بر این، به منظور

-ترمیم این همه جسارت از جانب موجودات e

-می خواستم این بت های خودساخته را به قیمت فداکاری های بزرگ نابود کنم.

- من کاملاً اراده ام را از دست می دهم

-فقط در خانه پدرم زندگی کن. "

امروز صبح عیسی مبارک من آمد و به من گفت:

"دخترمن،

بزرگترین افتخاری که یک مخلوق می تواند به خداوند به عنوان   خالق خود بدهد این است که کاملاً به اراده او متکی باشد   .

سپس خداوند فضل خود را در او می ریزد».

همانطور که عیسی مبارک این را گفت

نوری از او ساطع شد

- به من بفهماند که فیض او چگونه به روح منتقل می شود.

اینجوری فهمیدم

- روح مثلاً نابودی خود را احساس می کند.

- او نیستی خود، بدبختی و ناتوانی خود را در انجام حتی یک اشاره خوب می بیند.

سپس، در حالی که در این حالت، خدایی که،

ذاتاً حقیقت است   و

او نمی تواند فریب بخورد یا فریب بخورد -   حقیقت خود را به او ابلاغ می کند:

در هر چیزی روح خود را دقیقاً همانطور که هست می بیند، بدون فریب، بدون تاریکی.

به فیض آن چیزی می شود که خدا ذاتاً است، نسبت به چیزهای زمینی احساس تحقیر می کند،

- در آنها بی ثباتی، خطا و فریب را ببینید.

در حالی که او در این حالت است، خداوند به او فیض می دهد.

-عشق حقیقی،

- از عشق ابدی

او زیبایی خود را به او منتقل می کند و او را اغوا می کند.

از این رو پر از عشق و زیبایی خداوند است.

- در حالی که خدا ذاتاً عشق ابدی است،

- روح به فضل عشق می شود.

این فیض او را وادار می کند تا خود را به عمل الهی در او وام دهد. چه زمانی

- حقایقی را که خداوند به او ابلاغ می کند دریافت می کند و آنها را غذای خود می کند.

- آن را تصاحب می کند.

از درون به خودم گفتم:

«پروردگارا، اراده خود را آشکار کن تا من به وضوح بدانم که آیا باید در این حالت باشم یا نه.

نه گفتن؟"

در حالی که من چنین فکر می کردم،  عیسی مبارک   خود را در من احساس کرد و به من گفت:

"دخترم، من هم می خواهم تو از این حالت قربانی بیرون بیایی. اما... اوه! بچه بیچاره، اگر این کار را بکنی:

به من می گویید از این حالت بیرون بیایید و بعد نروید؟ من جواب دادم

عیسی: من آن را برای شما توضیح خواهم داد.

خودت را مجبور کن، با خودت خشونت کن، حتی اگر مجبور نباشم به خواسته ات عمل کنم. دختری که همیشه با پدرش است باید خلق و خوی او را بشناسد.

او باید زمان ها و علل شیوه های انجام کارها را بداند.

او باید به همه چیز فکر کند و در صورت لزوم، پدرش را از دادن این یا آن دستور منصرف کند.

لویزا: من این کار را نکردم زیرا اطاعت به من اجازه نمی دهد.

عیسی: اگر به تو اجازه بدهد... بیچاره اعتراف کن اگر به تو بدهد! لویزا: آقا، به نظر می‌رسد می‌خواهید   مرا امتحان کنید.

من گیج می شوم و نمی دانم چه کنم.

عیسی: من فقط با تو سرگرم بودم و بازی می کردم.

آیا همسران با هم خوش نمی گذرانند؟»

با یافتن خود در حالت همیشگی، خود را بیرون از بدنم با عیسی مبارکم دیدم که خود را کودکی بسیار غمگین نشان داد.

به او گفتم: عزیزم بگو چرا این همه عذاب می کشی برای دلداریت چه کنم؟

در آن لحظه عیسی طفل با رو به پایین سجده کرد و دعا کرد که اراده او را تشخیص دهم.

با وجود این من چیزی نفهمیدم. عیسی را بلند کردم، چندین بار بوسیدم و به او گفتم: "عشق من، من اصلا تو را درک نمی کنم، آیا می خواهی به صلیب کشیده شوم؟"

جواب منفی داد و بعد در حالی که دستم را گرفت، آستین پیراهنم را بلند کرد.

از او پرسیدم: "آیا می خواهی بازوی من باز شود؟ من نسبت به این موضوع بسیار اکراه دارم، اما به خاطر تو، تسلیم هستم."

ناگهان مردی را در شهرم دیدم که ناامیدانه دست به خودکشی زد.

عیسی به من گفت:  "من نمی توانم این همه تلخی را تحمل کنم، بخشی از آن را دریافت کنم".

او مقداری از تلخی خود را در دهان من ریخت و من به سوی این مرد دویدم تا او را در توبه کردن از کار بدش یاری کنم.

من دیده ام که شیاطین روح او را تسخیر کرده و روی آتش می گذارند و بارها و بارها آن را می چرخانند، گویی می خواهند آن را بریان کنند.

دو بار موفق شدم او را آزاد کنم.

سپس به بدن خود بازگشتم و از عیسی التماس کردم که به این روح ناخوش رحم کند.

عیسی مبارک   با   تاجی پر از خار بر سر بازگشت  .

آنقدر محکم فشار داده شده بود که خارها وارد دهانش شد.

او به من گفت:

اوه! دختر عزیزم

خیلی ها باور نمی کنند که خارها وارد دهان من شده است.

اما من می خواستم به خاطر غرور انسانی این عذاب را تحمل کنم.

این گناه کبیره ای است که روح را جریحه دار می کند و خدا را از زندگی در آن باز می دارد.

این غرور تا آنجا پیش می‌رود که نفس حس خود را از دست می‌دهد; جسم و روح را می کشد.

تمام موارد بالا را فقط از روی اطاعت نوشتم. پس از خواندن آن، اعتراف کننده من شهادت داد که مردی در صبح خودکشی کرده است.

در حالی که خود را در حالت همیشگی خود یافتم،   عیسی  مبارک خود  و چندین   روح را  در  برزخ دیدم  .

آنها توسط عیسی فرستاده شدند

- کمک به ملت ها

- جایی که چندین فاجعه در شرف وقوع بود:

بیماری های مسری، زلزله و خودکشی.

همه اینها، زیرا انسان،

-خسته از خودش e

-بدون خدا زندگی کن

او دیگر قدرت زندگی را احساس نمی کند.

امروز صبح هنوز عیسی مبارک من نیامده بود و من با خود فکر می کردم:

"پروردگارا، نمی بینی؟

- به دلیل غیبت شما تا چه حد

آیا احساس می کنم زندگی ام   از من گرفته شده است؟

انقدر دلم برات تنگ شده که احساس میکنم وجودم از هم پاشیده

اوه! آنچه را که برای من مطلقاً لازم است، انکار مکن! من از شما بوسه، نوازش یا لطف نمی‌خواهم، بلکه فقط چیزی را که برای من ضروری است، می‌خواهم. "

با فکر کردن به آن، احساس کردم که در عیسی جذب شده ام.

تمام وجودم در او گم شده بود و چیزی جز آنچه عیسی می خواست ببینم نمی توانستم ببینم.

من خیلی خوشحال بودم.

احساس کردم تمام استعدادهایم خواب و آرام هستند،

به عنوان کسی که در اعماق دریا باشد   و

که اگر می خواست ببیند فقط   آب را می دید.

 اگر می خواست حرف بزند، آب جلوی کلامش را می گرفت و در روده اش نفوذ می کرد  .

اگر می خواست بشنود، فقط صدای زمزمه آب را می شنید که وارد   گوشش می شد.

همه اینها با یک تفاوت:

-در دریا خطر از دست دادن جان انسان وجود دارد و نمی توان احساس خوشبختی کرد.

-در خدا، برعکس، زندگی و سعادت الهی بیشتر و بیشتر می شود.

سپس عیسی  مبارک من    به من گفت:

دخترم، اگر بدون من نمی توانی، نشانه آن است که تو نیز بر من لازمی.

اگر کسی به دیگری نیاز داشته باشد، نشانه آن است که دیگری به او نیاز دارد.

بنابراین من می دانم چه زمانی باید بیایم و چه زمانی به من نیاز داری. می دانم چقدر نیاز تو به من است.

وقتی نیاز به من در تو بیشتر می شود، نیاز به تو در من بیشتر می شود و با خود می گویم:

"من به او می روم تا به عشقم استراحت دهم." و بنابراین، من می آیم! "

صبح را با احساس بیماری سپری کردم

-چون من خارج از بدنم بودم و

-چون چیزی جز آتش نمی دیدم.

زمین برای من باز به نظر می رسید و شهرها، کوه ها و انسان ها را تهدید می کرد. به نظرم رسید که خداوند می خواهد زمین را نابود کند.

من می توانستم سه مکان مختلف را، دور از هم ببینم. یکی از این مکان ها در ایتالیا بود و دارای سه نقطه بود که شبیه دریچه های آتشفشانی بود.

از آتش بیرون آمد تا شهرها را در بر گیرد. در جای دیگر زمین در حال باز شدن بود و زمین لرزه های مهیب بیداد می کرد.

نمی‌توانستم بدانم آیا این اتفاق می‌افتد یا این فجایع برای آینده است. چقدر خرابه همه جا!

علت اصلی این بلاها گناه بود:

انسان نمی خواهد تسلیم شود.

 علیه خدا شورش  می کند

بنابراین، خداوند عناصری را علیه او قرار می دهد:

آب، آتش، باد و خیلی چیزهای دیگر که باعث مرگ و میر بسیاری می شود.

با تماشای این صحنه های ترسناک می خواستم تمام دردها را تحمل کنم تا خداوند را آرام کنم. سپس   عیسی   خود را نشان داد.

برای دلجویی به او چیزی گفتم اما او بلافاصله به حرف من گوش نکرد. بعداً   به من گفت   :

«دخترم، من در آفرينش خود جايي براي آرام گرفتن نمي يابم، خواهش مي كنم بگذار در تو آرام بگيرم و تو در من آرام بگير و ساكت باش.

با یافتن خود در حالت همیشگی، توانستم   عیسی  مبارک خود را در خود ببینم  که   بسیار اندوهگین و از مصلوب شدن رنج می برد.  در حالی که با او عذاب می کشیدم به من گفت:

"دخترم، همه چیز مال توست: همه من و رنج های من."

بعداً به من گفت:

دخترم، موجودات چه کارهای بدی می کنند ! چقدر تشنه گناه و خون هستند!

به همین دلیل است که می خواهم آتشی بر روی زمین بیفکنم تا همه چیز بسوزد. "

من جواب دادم:

"خدایا چی میگی؟ فقط به من گفتی که همه مال من هستی و هرکی خودشو به دیگری میده دیگه مال خودش نیست. من نمیخوام اینکارو بکنی! اگه میخوای راضی باشی انجامش بده. من از آنچه شما می خواهید رنج می برم، من برای هر چیزی آماده هستم.

سپس عیسی را در خود احساس کردم که انگار او را بسته بودم.

چند بار تکرار کرد: به من بسپار، چون دیگر نمی توانم جلوی خودم را بگیرم.

من جواب دادم: "من آن را نمی خواهم پروردگار، من آن را نمی خواهم!"

وقتی این را گفتم، احساس کردم که قلبم از لطافت ذوب می شود، زیرا نیکی عیسی را برای روح گناهکارم دیدم. خیلی چیزها را از خوبی های الهی او فهمیده ام، اما نمی دانم چگونه بیان کنم.

در حالت همیشگی ام به نظر می رسید مردمی را می دیدم که دور تختم جمع شده اند. آنها می خواستند من مجازات هایی را که به دنیا می آید ببینم.

آنها زلزله، جنگ و چیزهای دیگر بودند که من به خوبی نمی فهمیدم. از من خواستند که نزد پروردگار شفاعت کنم تا همه را رحمت کند. آنها برای من مانند قدیسان به نظر می رسیدند، اما مطمئن نیستم.

سپس خود را بیرون از بدنم دیدم   و عیسی مبارک را  شنیدم  که به این مردم گفت:

با نشان دادن این صحنه های دردناک او را آزار و ناراحت نکنید.

او را با من تنها بگذار."

آنها رفتند و من مدام به اتفاقات دنیا فکر می کردم.

در حالی که هنوز بیرون از بدنم بودم، کشیشی را دیدم که در مورد زلزله ها و دیگر حوادثی که دیده بودم، خطبه می خواند. او گفت:

"خداوند بسیار عصبانی است و من معتقدم که مجازات ها به پایان نمی رسد."

گفتم: چه کسی می‌داند که ما را رها می‌کنند!

کشیش آنقدر متاثر شده بود که صدای ضربان قلبش را خیلی سریع می شنیدم و ضربانش در قلب خودم طنین انداز می شد. نمی‌دانستم او کیست، اما احساس می‌کردم دارد چیزی را با من در میان می‌گذارد که من نمی‌فهمیدم.

سپس به من گفت: «چطور ممکن است چنین حوادث ویرانه‌ای و مرگ‌باری اتفاق بیفتد، در حالی که برای همه دل مهربونی وجود دارد؟

در بهترین حالت، مقداری لرزش وجود خواهد داشت، اما بدون آسیب زیاد. "

وقتی احساس کردم «  دلی دوست داشتنی برای همه  »، متاثر شدم و نمی‌دانم چرا، گفتم:

"چطور: "یک قلب دوست داشتنی برای همه"؟ نه فقط   یک قلب

-کسی که برای همه دوست دارد،

- اما کسانی که رنج می برند، کسانی که شکر می کنند، کسانی که می پرستند و کسانی که به شریعت مقدس برای همه احترام می گذارند  .

من فکر نمی‌کنم اگر عشق و رضایتی را که نیاز دارند به آنها ندهیم، عشق واقعی به مردم نداریم. "

همانطور که او به من گوش می داد، کشیش بیشتر متاثر و ملتهب شد. او با میل شدید به من نزدیک شد تا مرا ببوسد.

ترسیدم و متاسفم که اینطور حرف زدم.

ضربان قلبم تحت تاثیر ضربان های او تندتر از قلب او بود. کشیش ظاهر خود را تغییر داد و به نظرم رسید که او پروردگار ماست، اما مطمئن نیستم. وقتی نتونستم در آغوشش مقاومت کنم بهم گفت:

هر روز صبح به دیدنت می آیم و با هم ناهار می خوریم. وقتی بدنم را پر کردم در این حالت بودم.

در حالی که در حالت همیشگی خود بودم، عیسی  آمد   و مرا از حضور خود پر کرد و   به من گفت:

«دخترم، روح خالی از خودش مثل آب است

-که به طور مداوم جریان دارد و

-که فقط زمانی متوقف می شود که از آنجا برگشته باشد. آب به دلیل بی رنگ بودن می تواند تمام رنگ هایی را که به آن می آید دریافت کند.

بنابراین، روح خود را از خود تهی کرد

- همیشه به سمت مرکز الهی می رود که از آنجا آمده است

-تنها زمانی که کاملاً از خدا پر شده باشد.تعلق کامل به خدا

-چون از هر چیز دیگری خالی است،

- هیچ چیز از وجود الهی از او فرار نمی کند.

بی رنگ بودن، تمام رنگ های الهی را دریافت می کند.

«تنها روح از همه چیز تهی شد جز خدا،

چیزها را بر اساس حقیقت الهی درک می کند، به عنوان مثال:

ارزش   رنج،

اهمیت فضایل   ه

نیاز به پایبندی به خداوند؛ یا   آن،

عاشق چیزی،

کاملاً ضروری است که از چیزهایی که مخالف آن هستند متنفر باشیم. تنها روحی که از همه چیز تهی شده باشد جز خدا می تواند به چنین سعادتی دست یابد.  "

غمگین بودم چون عیسی خوبم را به وضوح ندیده بودم، به نظرم آمد که زندگی من دیگر مرا دوست ندارد!

اوه! چقدر دلم پاره شد!

اشک تلخ می ریختم و نمی دانستم برای رهایی از این افکار چه کنم.

به عیسی گفتم:

"حتی اگر مثل گذشته مرا دوست نداشته باشی، من تو را بیشتر دوست خواهم داشت." پس از این همه انتظار، عیسی آمد. اشک هایم را گرفت و روی صورتش گذاشت. نمی دانستم چرا این کار را می کند، اما بعداً این کار را کردم.

دلیلش را فهمیدم: برای همین جمله ای بود که گفته بودم و باعث شد بیشتر دوستش داشته باشم!

خوشحال از این حرفش به من گفت: چی! چی! من تو را دوست ندارم، آنقدر دوستت دارم که اشک های تو را هم حساب می کنم و روی صورتم می گذارم تا خودم راضی کنم.

بعداً افزود:

"دخترم، می خواهم وقتی می نویسی دقیق تر عمل کنی: همه چیز باید گفته شود. گاهی اوقات چیزهایی را که برای دیگران مفید است حذف می کنی."

با شنیدن این حرف گیج شدم، چون درست است که گاهی همه چیز را یادداشت نمی کنم. با این حال، من آنقدر از نوشتن این چیزها بی میل هستم که فقط معجزاتی که اطاعت می تواند انجام دهد می تواند مرا به این کار سوق دهد.

به خواست خودم حتی یک کلمه هم نمی توانم بنویسم. باشد که همه چیز برای جلال خدا و سردرگمی خودم باشد!

من که در حالت همیشگی خود بودم، به دلیل محرومیت عیسی خود احساس طرد شدن کردم.

او با مقداری نان آمد تا مرا سیر کند و به من گفت:

"دخترمن،

پس نان مادی غذا و حیات برای بدن است (   هیچ عضوی از بدن زندگی   نان نمی گیرد)

خداوند غذا و حیات روح است.

در نتیجه

هیچ عضوی از روح نیست که غذا و زندگی خود را از خدا دریافت نکند.

روح باید کاملاً توسط خداوند تغذیه شود:

خواسته هایش، محبت هایش، تمایلاتش، عشقش. او نباید   غذای دیگری بچشد.

اما، اوه! چه بسیار جان ها که از انواع پلیدی ها و بی حیاها تغذیه می کنند! "

بعد از گفتنش از من جدا شد.

بعداً خودم را در کلیسایی دیدم که در آن افراد زیادی می گفتند: "لعنت! - گویی می خواستند پروردگار مبارک را و همچنین مخلوقات را نفرین کنند.

نمی توانم معنی آن را توضیح دهم.

فقط می توانم بگویم که این لعن ها با رد این افراد از خدا و همچنین رد خدا از خودشان مطابقت دارد.

از این نفرین ها گریه می کردم.

بعداً یک محراب و یک کشیش - که به نظر می‌رسید پروردگار ما بود - دیدم که در میان کسانی که او را نفرین کرده بودند، جشن می‌گرفتند.

ایشان با اقتدار و اقتدار فرمودند:

"لعنت باش!

این کلمات را حداقل بیست بار تکرار کرد.

وقتی او این را گفت، به نظر می رسید که هزاران نفر بر اثر انقلاب، زلزله، آتش و آب جان خود را از دست می دهند و این مجازات ها منادی جنگ های آینده است.

داشتم گریه میکردم.

عیسی که به من نزدیک شد به من گفت:

"دخترم، نترس! من تو را نفرین نمی کنم. نه! به تو می گویم:

"خوشا، هزار بار مبارک!"

برای همه این روستاها گریه و دعا کنید. "

امروز صبح، پس از عشای ربانی، توانستم عیسی مبارک را در درون خود ببینم.

به او گفتم: «عزیزترین عیسی من برو بیرون!

از من برو بیرون تا ببوسمت، لعنتت کنم و باهات حرف بزنم. "

دستانش را برایم تکان داد و گفت:

«دخترم، من نمی‌خواهم بیرون بروم، با تو خیلی خوبم.

اگر از انسانیت تو بیرون بیایم که بتوانم لطافت، شفقت، ضعف، کمرویی را تجربه کنم، انگار از انسانیت خودم بیرون آمده ام. زیرا

- شما همان دفتر من را به عنوان قربانی انجام می دهید،

- باید سنگینی درد دیگران را احساس کنی.

من از تو میرم، آره،

-اما مثل خدا، بدون انسانیت من، e

عدالت من مسیر خود را برای مجازات موجودات در پیش خواهد گرفت. "

مدام به او می گفتم:

"خداوندا، از من بیرون برو! فرزندانت، اعضایت، تصاویرت را نجات بده!"

با تکان دادن دستش برایم تکرار کرد:

"من بیرون نمی روم! من بیرون نمی روم!" چند بار برایم تکرار کرد.

او چیزهای زیادی را در مورد آنچه که انسانیت او در بر دارد به من اطلاع داد.

آنها را در ذهنم نگه داشتم، نمی دانستم چگونه آنها را در کلمات بیان کنم.

من ترجیح می دهم این چیزها را ننویسم، اما برای مطیع بودن، این کار را می کنم. فیات! فیات همیشه!

در حالی که خود را در وضعیت همیشگی خود یافتم، از محرومیت عیسی مبارکم بسیار ناراحت شدم، خسته و بسیار ضعیف بودم.

عیسی که کم کم اجازه داد در من دیده شود،   به من گفت  :

"کودک من،

روح باید دائماً خود را منقبض کند زیرا مانند یک اسفنج است. اگر خود را خالی کند، خود را از خدا پر می کند و زندگی خود را در درون خود احساس می کند. نسبت به فضایل و گرایش های مقدس احساس عشق می کند.

او احساس می کند که توسط خدا شکست خورده و متحول شده است.

اگر مقید نکنید،

پر از خودش می ماند و   بنابراین

او تمام تأثیرات   فاسد خود را احساس می کند.

همه زشتی ها به دنبال آن است: غرور، حسد، نافرمانی، ناپاکی و غیره».

وقتی عیسی مبارکم را در خود دیدم جسم و روح من به شدت رنج می برد.

استراحت کرد و آرام خوابید.

به او زنگ زدم، اما او به من توجهی نکرد. بعد از مدتی به من گفت:

"دخترمن،

این مزاحم استراحت من نمی شود.

آیا این قصد بی امان شما این نیست که در انسانیت خود رنج بکشید؟

 رنج های خودم 

کسانی که اگر هنوز روی زمین زندگی می‌کردم، در انسانیت خود رنج می‌کشیدم

- تو جای من رنج می کشی

- اندامم را تسکین بده ه

-منو ول کن؟ "

پاسخ دادم: آری عیسی، هدف تمام رنج های من همین است. او جواب داد:

«خب! پس در حالی که تو رنج می‌کشی، من استراحت خواهم کرد. با این سخنان عیسی عمیقاً به خواب رفت.

سپس او ناپدید شد.

من اغلب محرومیت عیسی را تجربه می کنم.

حداکثر در حال استراحت و خواب، بدون هیچ حرفی، خودش را نشان می دهد. اگر شکایت کنم، چیزهایی به من می گوید:

"تو احمقانه شکایت می کنی! من را در خلوت داخلی خود داری، دیگر چه می خواهی؟" یا:

«اگر من را کاملاً در خود دارید، چرا مضطرب هستید؟

شاید من با شما صحبت نمی کنم، اما فقط با نگاه کردن به یکدیگر، درک متقابل وجود دارد! "

یا،

-اگه نیاد یه بوس، بغل، نوازش و

-کی میبینه که من در آرامش نیستم

او مرا به شدت سرزنش می کند و می گوید:

"من ناراحتی شما را دوست ندارم. اگر آرام نشوید،

-من تو را واقعا عصبانی خواهم کرد،

-کاملا مخفی میشم تا اصلا منو نبینی. "

چه کسی می تواند تلخی روح من را بر اثر این سخنان بیان کند؟

بهترین کار برای من این است که آرام بمانم و همچنان این حالت محرومیت از عیسی را تجربه کنم.

امروز صبح عیسی را برای مدت کوتاهی دیدم و احساس کردم که از بدنم بیرون آمدم. نمی توانم بگویم در بهشت ​​بودی

اما، با این وجود، مقدسین همه درخشان و سرشار از عشق بودند. با وجود اینکه همه آنها پر از عشق بودند، عشقی که یکی از آنها بروز می کرد از عشق دیگری متمایز بود. همچنین با حضور در میان آنها، می خواستم بر همه آنها غلبه کنم تا خود را در عشق متمایز کنم.

قلب حسود من نمی خواست از دیدن برابری دیگران با من رنج بکشد. می خواستم اولین عاشق باشم.

چون به نظر من اینطور بود

- روحی که بیشتر دوست دارد به خدا نزدیکتر است

-که او محبوب ترین است.

اوه! روح باید همه چیز بدهد.

بدون نگرانی از   مرگ یا زندگی،

تمام افراط و تفریط در نیت خود برای نزدیک شدن به خدا

تا اندکی بیشتر از دیگران حق تعالی دوست داشته شوند. سپس یک نیروی مقاومت ناپذیر مرا به بدنم برگرداند   .

پس از مدتها انتظار، عیسی  مبارک من    آمد و   به من گفت:

"دخترمن،

می توان گفت که   الوهیت نتیجه عشق  است.

-عشق باعث می شود که او تولید و خلق کند.

-عشق روح تمام عملیات آن است. اگر الوهیت عشق نداشت،

نتوانست   تولید کند،

 زندگی نخواهد داشت 

مخلوق   چیزی نیست جز   جرقه ای از آتش بزرگ عشق خدا.

او از این جرقه دریافت می کند

زندگی او   و

آمادگی برای   کار

با این حال، همه از این جرقه استفاده نمی کنند

-عشق،

- کاری را که زیبا، خوب و کامل است انجام دهید.

خیلی ها به جای آن از آن استفاده می کنند

- عزت نفس آنها

- عشق به موجودات،

-عشق به ثروت و همچنین

-عشق به چیزهای حیوانی-

باعث ناراحتی خالق آنها شد.

آفریدگار پس از کشیدن این جرقه ها از آتش بزرگ خود، آرزو می   کند که آنها را به سوی خود بازگرداند - بزرگ شده   و

مانند بسیاری از تصاویر زندگی الهی او.

آه! چقدر اندک با این انتظارات خالقشان مطابقت دارد!

عزیزترین دخترم، او من را دوست دارد.

باشد که نفس شما نیز برای من یک عمل مداوم از عشق باشد.

بنابراین، جرقه شما

- آتش کوچکی تشکیل می دهد و

عشق خالق خود را هدف قرار دهید. "

رنج شدیدی را هم در روح و هم در بدنم احساس کردم.

احساس می‌کردم تب شدیدی که بدنم را می‌سوخت تا لحظه‌های غش را از دست می‌داد.

احساس می کردم دارم می میرم زیرا عیسی مبارک من نمی آمد. بدنم را رها کردم.

من به صلیب میخکوب شدم. فقط دست و پایم نبود

مثل دفعات دیگر میخکوب شده بود، اما هر کدام از استخوان های من نیز میخ خود را داشت. من می توانستم عیسی مبارک خود را در نوری بزرگ ببینم.

اما، اوه! چقدر درد کشیدم!

حتی در کوچکترین حرکاتم، احساس می کردم ناخن ها دچار پارگی می شوند. هر لحظه این احساس را داشتم که قرار است بمیرم.

من غرق در اراده الهی بودم

- که به نظر من کلید بود

همه گنج های الهی را بگشا. به من قدرت داد

-نه فقط مرا در این حالت رنج نگه دار،

-اما اونجا خوشحال باشی

به نظر می رسید که میخ ها آتش تولید می کنند. همه در این آتش غوطه ور شدم، سوختم. عیسی مبارک من را دید و رحم کرد.

او به من گفت:

"دخترم،   همه چیز باید به یک شعله ساده تبدیل شود  . پس از پاک شدن،

-این شعله نور خالص تولید می کند

-مثل خورشید،

- شبیه به اطراف من.

بدین ترتیب روح که به نور تبدیل شده است به نور الهی بسیار نزدیک است.

علاوه بر این، نور من نور او را جذب می کند و او را به بهشت ​​می برد. پس جرات داشته باش! این مصلوب شدن کامل روح و جسم است که شما در حال حاضر آن را تجربه می کنید.

تو نمی بینی

-که نور تو آماده است تا به نور من بپیوندد

-چه کسی می خواهد آن را به طور کامل جذب کند؟ "

در حالی که عیسی این را می گفت، شعله بزرگی در خود کشف کردم. از این شعله بزرگ

-من شعله کوچک روشنی را بیرون خواهم آورد،

آماده پرواز به بهشت  چه کسی می تواند خوشحالی من را بیان  کند

- فکر کنم با مردن برای همیشه قادر خواهم بود

-با زندگی و مرکز من، با بالاترین و تنها خیر من باشم؟ می توانم بگویم که از قبل بهشت ​​را حس کردم.

در حالت همیشگی بودم و درد داشتم.

عیسی مبارک من آمد و جامه ای آراسته و بدون درز و منفذ بر من پوشاند.

او به من گفت:

«عزیز من، این جامه شبیه لباس من است، تو را در آن گذاشتم

-چون تو رو به عنوان قربانی انتخاب کردم

-چون تو در دردهای شور من شرکت کردی. این لباس از دنیا محافظت می کند.

بدون درز یا باز شدن، هیچ چیز نمی تواند از آن عبور کند.

دنیا به خاطر همه بدرفتاری هایش سزاوار پوشیده شدن در این جامه نیست و من سنگینی خشم الهی را بر آن خواهم گذاشت.

من می خواهم این ردایی را که بر تن دارم باز کنم تا به عدالت خود آزادی عمل بدهم. "

من همچنان احساس بدی داشتم. من به اعتراف خود ابراز کردم

- دشواری من با اطاعت ه

- آرزوی من برای ترک زندگی فعلی.

خدایا فقط تو میدونی من چه حالی دارم من همیشه دارم میمیرم

تنها دلداری من این است که به طور قطعی بمیرم تا خودم را تنها با تو بیابم!

اما اعتراف کننده به من گفت که نمی تواند اجازه دهد از پروردگارمان بخواهم. چه رنج تلخی!

ای اطاعت، چه وحشتناکی! شما همیشه خود را یک ظالم ظالم می کنید! تو همیشه منو میخوای

-در حال مرگ است

- بدون اینکه به من اجازه دهد که فوراً در زندگی ابدی در کنار خدا زندگی کنم!

بعداً که خود را بیرون از بدنم دیدم، پروردگارمان را با اقرارگرم دیدم.

دومی از عیسی خواست که اجازه ندهد من بمیرم.

از ترس اینکه عیسی به سخنان اعتراف کننده من گوش دهد، شروع به گریه کردم.

خداوند به من گفت:

«دخترم، آرام باش، من را با اشکهایت عذاب مکن.

من هر دلیلی دارم که بخواهم تو را با خودم ببرم

-که می خواهم دنیا را مجازات کنم و

-اینکه به خاطر تو و رنج تو بند آمده ام و نمی توانم آنچه را که می خواهم انجام دهم.

اعتراف کننده دلایل خود را برای نگه داشتن شما بر روی زمین دارد.

به راستی چه اتفاقی برای دنیا خواهد افتاد که هست؟ اگر کسی از او محافظت نکند چه اتفاقی می افتد؟ شادی کردن!

همانطور که اوضاع پیش می‌آید، من بیشتر به شنیدن صحبت‌های شما تمایل دارم تا به اعتراف‌گر شما.

همچنین، می دانم چگونه اراده او را تغییر دهم. "

سپس بدنم را دوباره پر کردم.

فکر نمی کردم باید این چیزها را بنویسم، لازم به نظر نمی رسید.

در واقع، از آنجایی که اعتراف کننده نزد پروردگار ما بود، من متقاعد شدم که او همه آنچه را که گفته شده می دانست.

با خواندن آنچه دیروز نوشتم، اعتراف کننده من نگران شد. چون او کاملاً آن را می خواست

-که من با پروردگار مخالفم ه

-اینکه به او بگویم اطاعت نمی خواهد که من بمیرم. با این حال، من احساس بدی داشتم، زیرا محرومیت عیسی برکت داد

- مرا زنده زنده سوزاند و

- من را بعد از بهشت ​​دچار ضعف کرد.

انسانیت کوچک من در برابر اطاعت قیام کرد.

احساس کردم روح بیچاره ام زیر جاذبه عظیمش له شده است. نمی دانستم چه تصمیمی بگیرم.

پروردگار ما آمده است. در دستانش کمانی از نور گرفته بود.

یک تیر از این کمان فرار کرد. قوس نور در عیسی جذب شد.

از این رو

عیسی بدون اینکه به من مهلت دهد ناپدید شد تا به او بگویم اطاعت چه می‌خواهد بگویم. فهمیدم که کمان روح من است و تیر همان مرگی است که آرزویش را دارم.

تو حالت همیشگیم بودم اعتراف کننده

- آمد و

- او اصرار داشت که دستور خود را مبنی بر عدم درخواست   مرگ از عیسی حفظ کند.

 بعداً عیسی به شکل کودکی آمد و من در مورد آنچه اعتراف کننده ام در مورد اطاعت به من گفته بود به او شک کردم  .

همان طور که مرا نوازش می کرد و دلش می سوخت، مرا بوسید. از طریق بوسه هایش به من جرات ادامه زندگی داد.

متعاقباً، تجدید قوا در انسانیت خود احساس کردم.

فقط خدا می تواند درد روانی را که من تجربه می کنم و نمی توانم توصیف کنم را درک کند. حداقل امیدوارم

-خداوندا در مورد این نوع اطاعت به من توضیح بهتری بده - اگر با دردی که دارم مزخرف می گویم، مرا ببخش.

عیسی در حالت همیشگی من آمد و به من گفت:

دخترم، من واقعاً می‌خواهم تو را به بهشت ​​ببرم، زیرا می‌خواهم آزاد باشم تا هر طور که می‌خواهم در دنیا رفتار کنم.

به نظرم رسید که عیسی می خواست مرا وسوسه کند، زیرا اطاعت او را به گونه دیگری می خواست.

در حالی که من در این فکر بودم، عیسی انگشتری بسیار زیبا و درخشان را که در دست داشت به من نشان داد. بر روی این انگشتر نگینی سفید رنگ بود که حلقه های طلایی در هم تنیده زیادی از آن آویزان بود.

که دست پروردگار ما را به طرز شگفت انگیزی آراسته است. او با افتخار راه می رفت و این انگشتر را نشان می داد، خیلی از آن خوشش آمد.

سپس گفت: «در روزهای آخر با رنجهایت این کار را با من کردی. من برای شما یک چیز زیباتر آماده می کنم.»

پس از عشای ربانی، با عیسی عزیزم پیوند صمیمانه ای احساس کردم، در حالی که او مرا می بوسید، در او آرام گرفتم و او در من.

بعد از مدتی به من گفت:

"عزیزترین من،

روحی که در اراده من زندگی می کند آرام می گیرد زیرا اراده الهی برای آن همه کار می کند.

در حالی که برای او کار می کنم، بهترین استراحت خود را نیز پیدا می کنم. بنابراین اراده الهی آرامش برای خدا و برای روح است.

در حالی که روح در اراده من آرام می گیرد، همیشه به دهان من متصل است و زندگی الهی را دریافت می کند که تغذیه مداوم آن را تشکیل می دهد.

اراده خداوند  بهشت ​​روح در زمین است و روحی که در اراده الهی زندگی می کند بهشت ​​خداست.

اراده خدا تنها کلید است

-گشودن گنجینه های الهی e

- به روح بدهد

آشنایی در خانه خدا، چنان که گویی صاحب آن است. "

چه کسی می تواند تمام آنچه را که من از اراده الهی درک کرده ام بگوید؟ ای اراده الهی، تو چقدر شگفت انگیز، مهربان، خواستنی و زیبا هستی!

بودن در تو باعث می شود از دست دادن بدبختی های خودم و تمام بدی هایم احساس کنم. من برای تو موجودی جدید می شوم که از همه نعمت های الهی برخوردار است.

عیسی که مرا در حالت همیشگی خود یافت، کوتاه آمد و به من گفت:

"دخترمن،

هر کس همه چیزش را به من بدهد، سزاوار است که همه چیز را به او بدهم. من در اختیار شما هستم  . "

با این حال، من از او چیزی نخواسته بودم. من فقط به او گفتم:

"عزیزترین من،

من   چیزی جز تو تنها نمی خواهم تو برای من کافی هستی چون وقتی تو را دارم همه چیز دارم.»

عیسی می افزاید: «تو خیلی خوب می پرسیدی: چون چیزی نمی خواهی،   همه چیز داری».

بعد از اینکه در انتظار عیسی رنج فراوان کشیدم، احساس خستگی و درماندگی کردم. عیسی آمد و به من گفت:

«دخترم، هر چه برای مخلوق رنج می‌برد، مانند نیزه‌ای است که مخلوق را از یک سر سوراخ می‌کند و سر دیگر خدا را لمس می‌کند و هر بار که احساس می‌کند، خداوند چیزی از الوهیت خود را به مخلوق می‌دهد».

امروز صبح عیسی مبارک خود را با کلیدی در دست دیدم. او به من گفت: دخترم، این کلید کلید اراده من است.

شایسته است کسانی که در وصیت من زندگی می کنند این کلید را داشته باشند تا گنجینه های مرا هر طور که می خواهند باز و بسته کنند. تمام گنجینه های من در اختیار آنهاست.

زیرا با زندگی در اراده من از آن بیشتر مراقبت می کنند تا اینکه مال آنها باشد.

آنها گنج های من را هدر نمی دهند.

آنها می دانند چگونه آن را به دیگران بدهند و می دانند چه چیزی می تواند به من افتخار و افتخار بدهد.

به همین دلیل این کلید را به شما می دهم. مراقب گنج های من باش "

در حالی که عیسی این را می گفت، من احساس کردم که در اراده الهی غرق شده ام.

چیز دیگه ای نتونستم ببینم

من تمام روز را در بهشت ​​این اراده الهی گذراندم. چه لذتی! چه لذتی!

در طول شب که در این فضا ادامه می‌دادم، خداوند به من فرمود:

"ببین عزیزم،

هیچ فیضی به آسمان و زمین داده نمی شود

بدون کسانی که در   اراده من زندگی می کنند

آنها اولین کسانی هستند که   آن را دریافت می کنند. این   طبیعت است!

زیرا هر که در خانه پدری زندگی می کند از تمام دارایی خود پر است.

اگر کسی که خارج از اراده من زندگی می کند چیزی دریافت می کند، به فضیلت کسی است که در درون زندگی می کند.»

عیسی مبارک من به من گفت:

"دخترمن،

اعمال انسان،

- حتی کسانی که قدیس خوانده می شوند،

- پر از تاریکی هستند

اگر آنها با این نیت صریح برای جلب رضایت من ساخته نشده اند.

با این حال، زمانی که آنها انجام می شود

-با عدالت ه

- به قصد جلب رضایت من

آنها پر از نور به سوی من می آیند.

زیرا نیت عمل را پاک می کند. "

امروز صبح

با دیدن عیسی دوست داشتنی ام   که به صلیب میخکوب شده بود  ، در درونم تعجب کردم:

"   عیسی وقتی صلیب را دریافت کرد چه فکری می توانست بکند؟"

عیسی به من گفت:

دخترم، صلیب را چنان بوسیدم که گویی عزیزترین گنج من بود . من از طریق صلیب به روح ها مهریه داده ام. من با آنها ازدواج کردم.

بعد،

- نگاه کردن به صلیب، با رعایت طول و عرض آن،

- من از آن لذت بردم زیرا به اندازه کافی برای همه همسرانم هدیه دیدم.

علاوه بر این، هیچ یک از آنها نمی توانستند از ازدواج با من بترسند

-چون صلیب را در دستانم داشتم،

- یعنی قیمت مهریه شان.

"من به یک شرط با روح ازدواج می کنم:

-که هدایای کوچکی که به او می دهم، یعنی صلیب ها را بپذیری. این نشانه آن است که او مرا به عنوان شوهر می پذیرد.

سپس عقد انجام می شود و مهریه به روح تعلق می گیرد.

اگر برعکس،

روح هدیه های کوچک من را نمی پذیرد،   یعنی

اگر به اراده من تسلیم نشود، همه چیز   باطل می شود.

حتی اگر بخواهم به او مهریه بدهم، نمی توانم.

برای ازدواج لازم است که هر دو طرف یعنی من و روح به توافق برسیم. اگر روح هدایای مرا نپذیرد، به این معناست که تعهد مرا نمی پذیرد.»

همانطور که در حالت عادی خود بودم، عیسی مبارک من برای مدت کوتاهی آمد.

وقتی دیدمش خیلی محکم بوسیدمش انگار میخواستم تو دلم حبسش کنم. در همین حین دیدم چند نفر دور تختم می گفتند:

"ببین چقدر جسور است! چه آزادی می گیرد!

اگرچه با چنین اعتماد به نفسی با او رفتار می شود، اما این احترام را ندارد،

قدردانی و احترامی که باید داشته باشد.»

با شنیدن این حرف از شرم سرخ شدم.

اما نتوانستم نگرشم را تغییر دهم. خداوند به آنها فرمود:

"  شما واقعاً شیئی را دوست دارید فقط اگر بخواهید آن را تصاحب کنید.   وقتی نمی خواهید آن را تصاحب کنید، به این دلیل است که واقعاً آن را دوست ندارید.

وقتی قدر چیزی را نمی‌دانیم، برای آن ارزش و احترام قائل نیستیم.

مثلاً اگر انسان مال را دوست داشته باشد، خودش را نشان می دهد

- احترام زیادی برای او

- احترام زیاد برای ثروتمندان e

-میل شدید به داشتن ثروت

از طرف دیگر، اگر شخصی ثروت را دوست نداشته باشد،

- فقط صحبت کردن در مورد آن باعث بی حوصلگی او می شود.

عشق به همه چیز چنین است.

«بنابراین به جای اینکه مورد انتقاد قرار گیرد، شایسته تقدیر است.

این واقعیت که او می خواهد مرا تصاحب کند به این معنی است که او من را دوست دارد، از من قدردانی می کند و به من احترام می گذارد. "

تو حالت همیشگیم بودم عیسی مبارک من آمد، مرا بوسید و گفت:

"دخترمن،

سادگی همان چیزی است که ادویه ها در غذا هستند. برای روحی که سرراست و ساده است،

- هیچ کلید یا دری وجود ندارد که من یا من را وارد او کند.

- می تواند به میل خود وارد من شود و من در او.

بدون نیاز به ورود در من است، زیرا سادگی آن شبیه من است.

من ساده ترین ذهن هستم و بنابراین همه جا هستم. هیچ چیز و هیچ کس از دست من فرار نمی کند.

«روح صمیمی و ساده مانند نور خورشید است که با وجود ابرها یا کثیفی که ممکن است با آن مواجه شود،

همیشه   روشن می ماند،

ارتباط با همه   e

هرگز   تغییر نمی کند

بنابراین، روح ساده

- همه ناراحتی ها و غم ها را بپذیر

- بدون این که سبک باشد برای خود و کسانی که آن را مضرات می کنند.

اگر بدی ببیند به آن آلوده نمی شود. همیشه سبک می ماند و هرگز تغییر نمی کند.

سادگی فضیلتی است که بیشتر به وجود الهی شباهت دارد.

با این فضیلت، روح در دیگر صفات الهی شرکت می کند.

نفس بسیط مخالف فیض الهی نیست که در آن وارد شده و عمل می کند. چون سبک بودن

- به راحتی با نور الهی ادغام می شود و

- به آن تبدیل می شود.

چه کسی می تواند تمام آنچه را که من در مورد سادگی فهمیده ام بگوید؟ احساس می کنم غرق در دانش چرندی هستم.

من فقط چند قطره از آنچه را که درک می کنم می نویسم و ​​آن را ناقص انجام می دهم. خدا را شکر و ستایش برای همه چیز!

امروز صبح از محرومیت عیسی مبارکم احساس خستگی و ناراحتی کردم، او برای مدت کوتاهی آمد و به من گفت:

«دخترم، برای کسانی که می خواهند به آخر برسند، لازم است

- همیشه بدوید و

- هیچگاه توقف نکن.

دویدن سفر را آسان تر می کند.

هر چه بیشتر بدوید، سریعتر به هدفی که دنبال می کنید می رسید. علاوه بر این، با کمک لطف، فرد خستگی جاده را احساس نمی کند.

«برای کسانی که کاندیدا نمی شوند برعکس است.

با کاهش سرعت، احساس خستگی می کند و قدرت ادامه دادن را از دست می دهد. با تأخیر، غایت راه خود، یعنی خیر متعالی را از دست می دهد. او احساس خستگی و دلسردی می کند.

علاوه بر این، او لطف خود را از دست می دهد

زیرا با توجه به عدم اجرا، بیهوده به او داده نمی شود. زندگی او غیرقابل تحمل می شود زیرا   بیکاری باعث اینرسی می شود  . "

عیسی مبارک من در حالت همیشگی ام آمد و به من گفت:

"دخترم، به او که به عشق من،

- می داند چگونه خود را از لذت های کوچک در این زندگی محروم کند،

-در آخرت سعادت بیشتری خواهم داد.

هر چه او کمتر در اینجا تفریح ​​کند، بیشتر آنجا خواهد بود.

تعداد محرومیت هایی که به خاطر من در طول سی سال گذشته در رختخواب کشیده اید را بشمارید. برای آنها، چه سعادت بیشتری در   بهشت ​​به شما خواهم داد!»

من جواب دادم:

"تنها خیر من، چه می گویی؟ من به تو افتخار می کنم و مدیون تو هستم، زیرا تو به من فرصت می دهی که خود را به خاطر خودت محروم کنم! و تو می گویی که سعادت زیادی به من خواهی داد؟"

گفت: همین طور است.

وقتی خود را در حالت همیشگی خود یافتم، عیسی شایان ستایش خود را دیدم که صلیبی در دست داشت که تماماً با مرواریدهای سفید پوشیده شده بود.

آن را روی سینه ام گذاشت و فوراً در قلبم فرو رفت و مانند حرم در آنجا ماند.

او به من گفت:

"دخترمن،

صلیب یک   گنج است

روح امن ترین مکان برای نگهداری این گنج گرانبهاست. این مکان زمانی امن تر است که

- به خاطر صبرش

-با استعفا و

- برای دیگر فضایل آن،

روح واجد شرایط دریافت این گنج شده است.

فضایل، به ویژه صبر، قفل هایی هستند که روح را از دزدان حفظ می کنند. "

امروز صبح در حالی که خارج از بدنم بودم، چند کشیش را دیدم که به فعالیت های علمی و انسانی غیر ضروری برای وضعیت زندگی شان مشغول بودند.

علاوه بر این، اقدامات آنها با روحیه شورش علیه مافوق خود مشخص شد.

پروردگار ما با لحنی پر از درد به من گفت:

«دخترم، فعالیت های علمی و انسانی کار   کشیش ها نیست.

در آنها طبیعت دوم گل آلود و پوسیده شکل می گیرد، آثار (همان قدیس)

حاصل این   فعالیت هاست

آنها به شدت بو می دهند که من احساس تهوع غیر قابل تحمل می کنم. دعا کنید و این گناهان را جبران کنید، زیرا من   بیزارم.

امروز صبح روز تسویه حساب، یعنی آماده شدن برای مرگ را آغاز کردم. پس از عشای ربانی، به عیسی گفتم:

«عیسی مبارک، بیایید همین حالا حساب هایمان را تسویه کنیم تا آخرین لحظات زندگی ام را ترک نکنیم.

در حال حاضر، من وضعیت واقعی خود را نمی دانم زیرا به خودم فکر نمی کنم. من احساس ناامیدی، دقیق یا بی قراری نمی کنم، اما از سوی دیگر، می بینم که دیگران خیلی بهتر از من هستند.

علاوه بر این، حتی مقدسین، کسانی که در مورد آنها خوانده ام، پیوسته در مورد خود تأمل می کنند. آنها می خواستند بدانند سرد یا گرم، وسوسه شده یا در آرامش، اعتراف به خوب یا بد و غیره.

و بیشتر آنها خجالتی، مشکل دار و دقیق بودند.

"با این حال من تمام توجه و عشقم را به تو معطوف می‌کنم، زیرا نمی‌خواهم تو را آزار بدهم.

به بقیه کاری ندارم

و وقتی با یک بیان محکم می‌خواهم خودم را بررسی کنم، صدای درونی مرا سرزنش می‌کند و به من می‌گوید:

"آیا می خواهید زمان را تلف کنید؟

فقط به فکر خدا باشید!»

بنابراین، من نمی دانم در چه وضعیتی هستم: سرد یا گرم.

اگر کسی از من بخواهد به خودم امتیاز بدهم، نمی دانم چه پاسخی بدهم.

پس بیایید همین الان تسویه حساب کنیم تا همه چیز را درست کنیم. "

پس از دعا،   عیسی به من گفت  .

"دخترمن،

من همیشه تو را روی بغلم نشسته ام، پس مطمئنم حتی نمی گذارم به خودت فکر کنی. تو مثل بچه ای در دامان پدرش هستی: گاهی او را نوازش می کند، گاهی می بوسد.

اگر کودک کوچک بدون احتیاط کثیف شود، پدر او را تمیز می کند زیرا کودک از رفتار او آگاه نیست.

از طرف دیگر، وقتی کودک می بیند

-اینکه پدرش رنجیده است، او را دلداری می دهد و اشک هایش را پاک می کند.

-اگر ببیند پدرش ناراحت است او را آرام می کند.

خلاصه اینکه پدر جان کوچولو و کوچولو تسلی و زندگی پدر است.

در ضمن بچه های دیگر، بزرگترها، باید مراقب نظافت خانه باشند. آنها باید بشویید و به کارهای دیگر رسیدگی کنند.

«  من این کار را با شما انجام می دهم. من با تو مثل بچه ام رفتار می کنم.

من تو را آنقدر صمیمانه با خودم متحد نگه می دارم که

من به شما اجازه نمی دهم خودتان را احساس   کنید.

-من مراقب هر چیزی هستم که مال توست.

-اگه کثیف باشی میشورم، اگه گرسنه باشی بهت غذا میدم.

من از همه چیز مراقبت می کنم، بنابراین شما حتی نمی دانید نیازهایتان چیست. نزدیک بودن تو به من لطفی است که به تو می دهم

به گونه ای که از بسیاری از عیوب رهایی یابد.

در نتیجه  ، شما فقط باید به فکر انجام کاری که به شما محول می کنم باشید   و نگران چیز دیگری نباشید.

وقتی خودم را بیرون از بدنم یافتم، خودم را با عیسی نوزاد دیدم. با چند نفر بودیم.

عیسی   به من گفت:

"دخترمن،

تمام آثار و سخنان و افکار مخلوقات باید ممهور به مهر   «اد گلوریام   دی» باشد.

-همه آثار، کلمات و افکار

که چندان مشخص نیستند در تاریکی باقی می مانند.

آنها در تاریکی مدفون هستند و هیچ ارزشی ندارند.

پس از آن موجود فقط تاریکی و وحشت را جمع می کند! کار نکردن برای جلال خدا،

- از هدفی که برای آن ایجاد شده است فاصله می گیرد.

- از خدا جدا و به حال خود رها می شود.

از سوی دیگر، چون خداوند نور است،

اعمال انسان که برای جلال خداوند انجام می شود، نور و ارزش پیدا می کند.

پس از آن موجودی که برای جلال خدا کار نمی کند تعجب نکنید:

- از تلاش های او چیزی نمی گیرد

- بدهی زیادی جمع می کند.

بعد از آن با تلخی این افراد را دیدیم

برای جلال   خدا کار نمی کند

مدفون در تاریکی

برای پرت کردن حواس عیسی مبارک از این صحنه،

چند بار بوسیدمش و با بازی کردنش بهش گفتم:

 "بعد از من تکرار  کن

من به دعای این روح آنقدر قدرت می دهم که آنچه را که می خواهد به او عطا کند!

اما عیسی مرا دوست نداشت. بعد که از او خواستم این کار را بکند، اصرار کردم و او را بوسیدم و گفتم: بعد از من حرفی را که به تو زدم تکرار کن!

به دلیل اصرار من، به نظرم می رسد که عیسی آنها را گفته است. سپس خود را در بدنم یافتم که از جسارت خود متحیر و شرمنده شده بودم.

داشتم به وضعیتی که در آن بودم فکر می کردم،

-جایی که همه چیز به نظرم آرامش، عشق و خوبی بود. هیچ چیز مرا آزار نمی داد.

از آنجایی که این حالت بدون گناه بود، با خود فکر کردم: "اگر شرایط فعلی تغییر کند و همه چیز زیر و رو شود، در لحظه مرگ چه اتفاقی می افتد، یعنی تمام کاری که کردم زنجیره ای از بدی ها بود؟"

در حالی که به این موضوع فکر می کردم، عیسی به من گفت:

«دخترم، انگار می‌خواهی مزاحم بقیه‌ای که در تو زندگی می‌کنم، صبر و استقامت و آرامش تو از کجا می‌آید؟

درباره شما یا چه کسی در شما زندگی می کند؟ فقط من این هدیه ها را دارم!

*اگه بود

 طلای طبیعی

 دیو _ 

که در تو دخالت کرد،

روح شما با تغییرات مداوم احساس ظلم می کند.

- در یک نقطه، او احساس می کند تحت سلطه یک عشق،

-سپس، توسط دیگری؛

- در یک نقطه او احساس صبر می کند و

- در لحظه بعد، او عصبانی می شود و غیره.

به طور   خلاصه،

روح بیچاره شما مانند نی خواهد بود که توسط باد قوی و متغیر حرکت می کند.

اوه! دخترمن

-جایی که خدا نیست

- استمرار و خوبی واقعی وجود ندارد.

بنابراین، برای مزاحمت آرامش خود و من نیایید، بلکه با من تشکر کنید.»

امروز صبح متوجه شدم خارج از بدنم.

من توانستم عیسی نوزاد را در آینه ای چندشکل ببینم. از هر نظر خیلی خوب تونستم رعایت کنم.

-میتونستم با دستم دعوتش کنم پیش خودم و

-اون هم میتونست زنگ بزنه برم پیشش.

در حالی که ما این کار را انجام می دادیم،

دیدم که بین من و عیسی چند نفر مومن و کاهن ایستاده بودند، همه در مورد من بد گفتند، اما من هیچ توجهی به آنها نکردم.

چشمانم به سوی عیسی نازنینم دوخته شد.

عیسی به سرعت از بازی آینه بیرون آمد تا افرادی را که در مورد من بد صحبت می کردند مجازات کند.

او به آنها گفت: "کسی به آن دست نمی‌زند، زیرا،

-وقتی کسی را که دوستش دارم لمس می کنی،

-احساس می‌کنم بیشتر از اینکه مستقیماً به من دست زده باشد، توهین شده‌ام.

من برای دفاع از بی گناهی کسانی که خود را کاملاً در اختیار من گذاشته اند، هر آنچه می دانم به شما نشان خواهم داد.»

در حالی که یک بازوی من را می بوسید، با دست دیگر آنها را تهدید می کرد.

اما من که به حرف این افراد اهمیت نمی دادم، از اینکه عیسی می خواست آنها را به خاطر من مجازات کند، آزرده شدم.

به او گفتم:

"زندگی شیرین من، من نمی خواهم کسی به خاطر من عذاب بکشد. اگر آرام شوی و آنها را مجازات نکنی، می دانم که دوستم داری.

من دوست دارم، اما نه برعکس."

پس از آن به نظرم رسید که عیسی آرام شده است.

مرا از این مردم دور کرد و دوباره به بدنم آورد.

سپس دوباره او را دیدم که دیگر کودک نبود، بلکه مصلوب شده بود. به او گفتم:

"عیسی شایان ستایش من، می دانم که در طول مصلوب شدن تو، همه ارواح در انسانیت تو جایگاهی داشتند. لطفاً به من بگو جایگاه من کجا بود؟ من کجا بودم؟"

عیسی در پاسخ گفت:

"دخترم، روح های عاشق در قلب من بودند.

اما شما که با حالت قربانی خود در رستگاری یاری کردید، من نیز شما را در همه اعضایم به عنوان تسلی خود داشتم.»

اعتراف کننده به من گفته بود که مافوق نمی خواهد کسی به دیدن من بیاید تا حواس من پرت نشود. به او گفتم که این دستور قبلاً چندین بار به من داده شده است. او مدتی مورد احترام بود، اما به زودی فراموش شد. اگر قرار باشد به من دستور دهند که حرف نزنم، همه باید مجبور شوند از من دوری کنند.  پس از عشای ربانی، به خداوند گفتم  :

"لطفا، من می خواهم بدانم این چیزها چگونه کار می کنند.

از وضعیت خشونت آمیزی که در کنار مردم هستم مطلع باشید:

من تنها با تو در آرامشم

علاوه بر این، من نمی دانم چرا مردم می خواهند با من باشند، زیرا من فقط یک کشاورز هستم و کاری برای جذب آنها انجام نمی دهم. بلکه آرزو دارم همیشه تنها باشم! "

عیسی در پاسخ گفت:

«دخترم، حقیقت روشن، ساده و ناب، آهنربای بزرگی برای جذب قلب هاست.

حاضر به رویارویی با تمام فداکاری ها به خاطر

-برای حقیقت ه

- برای افرادی که آن را می گویند.

حقیقت باعث شد همه شهدا بتوانند خون خود را بریزند.

حقیقت به مقدسین این قدرت را داد که در میان این همه نبرد، زندگی پاک و پاکیزه ای داشته باشند.

"این حقیقت ساده، ساده و بی خود است که مردم را وادار می کند که به سراغ من بیایند.

آه! دخترمن

چقدر سخته پیدا کردن کسی

-کسی که می داند چگونه حقیقت را برهنه آشکار کند،

- حتی در بین روحانیون، متدینین و ارواح فداکار!

در سخنرانی ها و کارهایشان همیشه چیزی هست

-انسان و

- خودخواهانه حقیقت را پنهان کنند.

بنابراین، فردی که گوش می دهد تحت تأثیر قرار نمی گیرد

- از خود حقیقت، اما

- با منافع انسانی دیگری که آن را جعل می کند.

در نتیجه شنونده فیض های مربوط به حقیقت را دریافت نمی کند.

"این دلیل است

بسیاری از اعترافات تلف، هتک حرمت و بی نتیجه  است.

من از دادن نور حقیقت به مردم امتناع نمی کنم، اما آنها آن را دریافت نمی کنند. اعتقاد بر این است که اگر کسی حقیقت را برهنه بگوید،

- ما اعتبار خود را از دست خواهیم داد،

- ما دیگر عاشق نخواهیم بود

- ما دیگر آن رضایت انسانی را که به دنبال آن هستیم نخواهیم داشت

-اینکه منافع او به خطر بیفتد. اوه! چقدر اشتباه می کنیم!

"کسی که به خاطر حقیقت همه چیز را ترک می کند

-از همه چیز زیاده روی خواهد کرد و

-بیشتر از دیگران دریافت خواهد کرد.

در نتیجه، هر زمان که بتوانید،

- در گفتن حقیقت به سادگی و به سادگی کوتاهی نمی کند.

با این حال، شما باید همیشه مطیع کسی باشید که شما را راهنمایی می کند، وقتی فرصتی برای آشکار کردن حقیقت برای شما فراهم می شود.»

به نوبه خود، تا آنجا که به   امور خیریه مربوط می شود   ، متوجه می شوم که اغلب به صورت پنهانی در مورد آن صحبت کرده ام. و در مورد دستوری که به من داده شد تا همه چیز را به صورت جزئی بنویسم، به نظر من همیشه اطاعت نکرده ام.

این را از پروردگارمان پرسید، به من گفت که نیکو گفته ام، زیرا هر که عیب خود را ببیند بر راه راست است.

پس از مدتها انتظار برای عیسی شایان ستایش، من احساس ناراحتی و ناراحتی می کردم و سعی می کردم بفهمم چرا او نمی آید.

بالاخره آمد و به من گفت:

"دخترمن،

آرامش برای روح، برای دیگران و برای خدا نور است.

اگر روح در آرامش باشد نور است.

چون نور است با نور ابدی متحد می شود،

- که از آن دائماً نور جدیدی دریافت می کند،

نه فقط برای   خودش،

بلکه برای   دیگران

اگر می خواهی همیشه سبک باشی، در آرامش بمان.»

عیسی مبارکم که در حالت همیشگی من بود آمد، مرا بوسید و گفت:

"دختر عزیزم،

عمل با مسیح باعث از بین رفتن عمل انسان و ظهور فعل الهی می شود. به این دلیل،

تو همیشه با من رفتار میکنی که انگار هردومون یه کارو انجام میدیم  .

-اگر رنج می بری، چنان کن که انگار با من رنج می کشی.

- اگر دعا می کنی، اگر کار می کنی، در من و با من انجام بده.

بنابراین، در شما، عمل انسان ناپدید می شود تا خود را خدایی کند.

اوه! چقدر ثروتی است که موجودات می توانند با این کار به دست آورند، اما اهمیتی نمی دهند!»

گفت، او ناپدید شد و من تمایل زیادی به دیدن دوباره او داشتم. بعداً خودم را بیرون از بدنم دیدم و همه جا به دنبال او گشتم. پیدا نکردم، فریاد زدم:

«پروردگارا، با روحی که تماماً مال توست و به خاطر عشق تو به مرگهای پیاپی مبتلا می شود، اینقدر ظلم مکن، ببین، روح من تو را می جوید و چون تو را نمی یابد، پیوسته می میرد، زیرا تو حیات اراده او هستی.

نفس من، ضربان قلب من، حافظه من، هوش من،

همه چیز در من با مرگ های بی رحمانه مداوم زندگی می کند. به من رحم نمی کنی؟"

در آن لحظه به بدنم بازگشتم و عیسی را در درون خود یافتم. می خواهم به من درسی بدهی،

او به من گفت: ببین من همه در تو هستم و همه برای تو هستم.

انگار تاجی از خار روی سرش دیدم. وقتی آن را فشار داد، خون چکید.

سپس گفت: این خون به عشق تو ریخته شده است.

او هم زخم هایش را به من نشان داد و گفت: برای تو هستند.

اوه! چقدر گیج شدم وقتی دیدم عشقم جلوی اون فقط یه سایه بود!

پس از گرفتن عشای ربانی، احساس کردم که از بدنم خارج شده و شخصی را دیدم که از چند صلیب بسیار غرق شده بود.

عیسی مبارک من به من گفت:

"به او بگو،

- در حالی که او رنج می برد،

- او می تواند از رنج خود برای التیام و التیام زخم های من استفاده کند. گاهی از پهلوی من مراقبت می کند، گاهی از سرم، گاهی اوقات دستانم و گاهی اوقات پاهایم را.

همه این زخم ها به دلیل ظلم های بزرگ موجودات دردناک و تحریک کننده هستند.

به او بگویید افتخار بزرگی است که من با او اینگونه رفتار می کنم.

شفای زخم‌هایم را به او می‌دهم و شفای مرا به او می‌بخشم.»

در حالی که عیسی با من صحبت می کرد،

روح های متعددی را در برزخ دیدم که با شنیدن این سخن، متحیر شدند.

او به من گفت:

"چقدر تو خوش شانس هستی

-که چنین آموزه های متعالی و

- چه کسی می تواند شایستگی تسکین و شفای یک خدا را به دست آورد! این شایستگی ها

- پیشی گرفتن از بقیه ه

- آنها به شما شکوهی می بخشند که از دیگران پیشی می گیرد همانطور که آسمان از زمین پیشی می گیرد.

آه!

اگر دریافت کرده بودیم