122

ZESZYT PIERWSZY
139
W chwili kiedy uklękłam, aby przedkreślić wolę własną, jako mi Pan kazał, usłyszałam głos w duszy taki: Od dziś nie lękaj się sądów Bożych, albowiem sądzona nie będziesz.

+
(158) JMJ
Wilno, 4111935
Od dziś, pełnię w o 1 ę B o ż ą, wszędzie, zawsze, we wszystkim ~

+
(159) JMJ
Wilno, 8111935
Wewnętrzna praca szczególna, czyli rachunek sumienia. O zaparciu siebie, woli własnej.
I.
Zaparcie rozumu, to jest przez poddanie go pod rozum tych,
tych, którzy mi na ziemi miejsce Boga zastępują.
II.
Zaparcie woli, to jest pełnić wolę Bożą, która mi się objawia w
woli tych, którzy mi miejsce Boga zastępują, i która zawarta jest w regułach naszego Zakonu.
III.
Zaparcie sądu, to jest wszelki rozkaz dany mi przez tych,
którzy mi miejsce Boga zastępują, przyjmować natychmiast, bez zastanawiania się, rozbierania, rozumowania.
IV.
Zaparcie języka. Nie dam mu najmniejszej wolności; w jed
nym wypadku dam mu zupełną to jest w głoszeniu chwały Bożej. Ile razy przyjmuję Komunię św., tyle proszę, aby Jezus raczył umocnić i oczyścić język mój, abym nim nie raniła bliźnich. Toteż regułę, która mi mówi o milczeniu, mam w największym szacunku.
Jezu mój, ufam, że łaska Twoja dopomoże mi do wykonania 376 tych postanowień. Chociaż powyższe punkty zawarte są w ślubie posłuszeństwa, to jednak pragnę w szczególniejszy sposób się w tym ćwiczyć, ponieważ jest to treść życia zakonnego. Miłosierny Jezu, proszę Cię gorąco, daj światło rozumowi mojemu, abym mogła lepiej poznać Ciebie, który jesteś bytem nieskończonym, i abym mogła lepiej poznać siebie, która jestem nicością samą.
(160) O spowiedzi św. Ze spowiedzi świętej powinniśmy odnosić dwie korzyści:
1. do spowiedzi przychodzimy po uleczenie;
2. po wychowanie dusza nasza potrzebuje ciągłego wychowania, jak małe dziecko.

122