474
|
|
DZIENNICZEK” SIOSTRY FAUSTYNY
|
zostawiał w Najświętszym Sakramencie w Wielki Czwartek, zaważyłaś bardzo w umyśle moim.
1775 Po tych słowach siliła się miłość moja, aby mu wyrazić, czym
jest
On dla mnie, i
nie mogłam znaleźć słów,
i rozpłakałam się w
niemocy swojej.
A Jezus rzekł:
Jestem dla ciebie miłosierdziem samym, przeto proszę cię, ofiaruj mi nędzę i tę niemoc swoją, a ucieszysz tym serce moje.
1776 Dziś
w duszę moją wstąpił tak żywy płomień miłości Bożej, że
gdyby to dłużej trwało, spłonęłabym w tym żarze, wyzwalając się z więzów teraźniejszości. Zdawało mi się, że jeszcze chwilka, a już zatonę w oceanie miłości. Nie umiem opisać tych strzałów miłości, które przebijają duszę moją.
1777
|
(128)
|
+ Konferencja o miłosierdziu
|
Wiedz, córko moja, że serce moje jest miłosierdziem samym. Z tego morza miłosierdzia rozlewają się łaski na świat cały. Zadna dusza, która się do mnie zbliżyła, nie odeszła bez pociech. Wszelka nędza tonie
[w]
moim miłosierdziu, a wszelka łaska tryska z tego źródła
—
zbawcza i uświęcająca. Córko moja, pragnę, aby serce twoje
[było]
siedliskiem miłosierdzia mojego. Pragnę, aby to miłosierdzie rozlało się na świat cały przez serce twoje. Ktokolwiek się zbliży do ciebie, niech nie odejdzie bez tej ufności w miłosierdzie moje, której tak bardzo pragnę dla dusz. Módl się, ile możesz, za konających, wypraszaj im ufność w moje miłosierdzie, bo oni najwięcej potrzebują ufności, a najmniej jej mają. Wiedz o tym, że łaska wiecznego zbawienia niektórych dusz w ostatniej chwili zawisła od twojej modlitwy. Ty znasz całą przepaść mojego miłosierdzia,
(129)
więc czerp z niego dla siebie, a szczególnie dla biednych grzeszników. Prędzej niebo i ziemia obróciłyby się w nicość, aniżeliby duszę ufającą nie ogarnęło miłosierdzie moje.
1778
Postanowienie moje w dalszym ciągu to samo: jednoczenie się z Chrystusem
—
Miłosierdziem.
1779
|
Zakończenie rekolekcji
—
ostatnia rozmowa z Panem
|
Dziękuję ci, wiekuista Miłości, za Twoją niepojętą łaskawość
dla mnie, iż sam bezpośrednio zajmujesz się uświęceniem moim.
—
Córko moja, trzy cnoty niech cię zdobią szczególnie: pokora, czystość intencji
[i]
miłość. Nic więcej nie czyń, tylko to, czego żądam od ciebie, i przyjmij wszystko, co ci podaje moja ręka; staraj się żyć w