53

Z komentarza św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa. Dokonane już zostało wszystko, co miało być uczynione na ziemi; konieczne jednak było abyśmy się stali uczestnikami Boskiej natury. To zaś nie mogło ią stac inaczej jak tylko przez udział w Duchu Swiętym. A czas najbardziej odpowiedni na zesłanie Ducha Swiętego i Jego zstąpienie na nas był właśnie ten, który następował po odejsciu od nas naszego Zbawiciela, Chrystusa. Bo jak długo Chrystus przebywał wśród swoich uczniów w ludzkim ciele, był on w ich oczach, jak sądzę dawcą wszelkiego dobra, gdy jednak naszdł czas, w którym z konieczności miał On odejsć do Ojca niebieskiego, potrzeba było, aby pozostał ze swoimi czcicielami przez Ducha Swiętego i przez wiarę zamieszkał w naszych sercach. Mając Go w nas, z ufnością możemy wołać: ,,Abba, Ojcze". A gdy się posiada wszechpotężnego Ducha, czyż nie podąża się wtedy z łatwością do wszelkiej cnoty, czyż nie jest się mocnym i niezwyciężonym wobec podstępów diabła i zniewag ze strony ludzi? Na podstawie świadectwa Pisma świętego tak Starego, jak i Nowego Przymierza, łatwo można wykazać, że Duch Swięty daje jakoby nową naturę i nowe życie, odradza i przemienia tych w których przebywa i zamieszkuje. ,,Spadnie na ciebie duch Pana i staniesz się innym człowiekiem" mówi natchniony Samuel do Saula. A święty Paweł pisze: ,,My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską i za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu. Pan zaś jest Duchem". Widzisz zatem, że Duch Swięty przemienia w pewien sposób tych, w których przebywa, tworząc z nich Boży obraz. Z łatwością przenosi od zajmowania się rzeczami ziemskimi, do spoglądania tylko ku niebiańskim, od tchórzliwej bojaźni do odważnej i wspanialomyślnej mocy Ducha. Takimi bez wątpienia stali się uczniowie: umocnieni przez Ducha nie dali się pokonać prześladowcom i trwali niezwycieżenie w miłości Chrystusa. Sprawdziły się więc słowa Zbawiciela: ,,Pożyteczne jest dla was moje odejscie". Albowiem miało ono przynieść zstąpienie Ducha Swiętego.

53