77

Z komentarza św. Ambrożego, biskupa, do Psalmów (Ps 1, 4.7-8) Chociażcałe Pismo promieniuje łaską Boga, to jednak w stopniu najwyższym urzekająca jest Księga Psalmów. Oto sam Mojżesz, który zwyczajną mową przekazał nam dzieje proroków, skoro tylko w sposób niezapomniany i podziwu godny przeprowadził swój lud przez Morze Czerwone i patrzył na faraona ginącego wraz ze swym wojskiem, osiągając wtedy szczyty swego geniuszu (dokonał bowiem rzeczy przewyższających siły ludzkie) wyśpiewał na cześć Pana pieśń tryumfu. Także i Maria, siostra Mojżesza, wziąwszy bęben zachęcała swe towarzyszki wołając: ,,Spiewajmy na cześć Pana, który okrył się chwałą; konie i jeźdźców pogrążył w morskich głębinach". Historia wychowuje, prawo poucza, proroctwo ogłasza, upomnienie karci, zachęta nakłania. Z Księgi Psalmów natomiast każdy może odnieść pożytek oraz przyjąć lekarstwo prowadzące do zbawienia. Ktokolwiek je czyta, zawsze znajduje stosowne lekarstwo na uleczenie ran zadanych przez własną pożądliwość. Ktokolwiek rozważa, znajdzie w nich, jakby na dostępnym dla wszystkich stadionie, jakby na arenie cnót, przygotowane różne sposoby zmagań, aby mógł wybrać, co uzna za najbardziej dla siebie stosowne i co najskuteczniej pomoże osiągnąć nagrodę. Jeśli ktoś stara się poznać i naśladować czyny przodków, zobaczy je zebrane w jednym psalmie; Krótkim czytaniem przyswoi sobie cały ów skarb w pamięci, jeśli kto pragnie zgłębić moc prawa, które wyraża się w miłości (albowiem ,,kto miłuje bliźniego, ten doskonałe wypełnia prawo"), niech czyta w psalmach, z jak wielką miłością, dla uchronienia od nieszczęsć całego ludu, jeden człowiek stanął naprzeciw wielu niebezpieczeństw. Dostrzeże wówczas, że chwała, na którą zasługuje miłość, nie jest mniejsza od tej, która należy się męstwu. A cóż powiedzieć o wielkości zawartego w psalmach proroctwa? To co inni zapowiadali niejasno, psalmiście podano wyrażnie i otwarcie, a mianowicie, iż Pan Jezus narodzi się z jego potomstwa, bo Bóg powiedział: ,,Potomstwo twoje posadzę na tronie twoim". W psalmach nie tylko zapowiedziaue jest narodzenie Jezusa, ale także Jego zbawcza męka, śmierć, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie i zasiadanie po prawicy Ojca.. tylko psalmista zapowiedział, czego nikt z ludzi nie odważyłby się wyrazić, a co potem sam Pan obwieścił w Ewangelii.

77