173

Z traktatu św. Gaudencjusza, biskupa Breści (Trnktat 2) Jeden umarł za wszystkich i ten sam jest w światyniach wszystkich Kościołów w tajemnicy chleba i wina: składany w ofierze odnawia siły, gdy się weń wierzy ożywia: uświęca składających ofiarę, sam złożony w ofierze. To jest ciało Baranka, to jest Jego krew. Chleb, który zstąpił z nieba powiedział: ,,Chlebem, który Ja dam, jest moje ciałe za życie świata". Słusznie też wino przedstawia Jego krew. Pan bowiem mówi o sobie w Ewangelii: ,,Ja jestem prawdziwym krzewem winnym". Tak mówiąc stwierdza w sposób wystarczający, że Jego krwią jest wszelkie wino ofiarowane jako znak Jego męki. Stąd też błogosławiony patriarcha Jakub prorokował o Chrystusie kiedy rzekł: ,, W winie obmyje swą suknię i w soku winnym swą szatę". Albowiem Chrystus przywdział szatę naszego ciała, by ją obmyć własną Krwią. On jest Stwórcą i Panem stworzenia; on z ziemi wydobywa chleb i czyni go własnym Ciałem, albowiem może to uczynić i to obiecał. On też, który przemienił wodę w wino, sprawił, że wino staje się Jego Krwią. ,,Jest to Pascha Pana", czyli Jego przejście. Nie sądź więc, że jest ziemskim to, co stało się niebiańskim przez Chrystusa, który przeszdł w chleb i wino i uczynił je swoim Ciałem i Krwią. To, co przyjmujesz, jest Ciałem Tego, który jest chlebem z nieba i Krwią Tego, który jest świętym krzewem winnym. Bo podając uczuiom chleb i wino uświęcone w ofierze, Pan rzekł: ,.To jest ciało mąje: to jest Krew moja". Uwierzmy, proszę, Temu, któremu zawierzyliśmy: Prawda bowiem nie zna kłamstwa. Pan mówił do tłumów, że trzeba spożywać Jego ciało i pić Jego krew. Oni zaś zdumiewali się i szemrali: Trudua jest na mowa. Któż jej może słuchać?" A wtedy, aby wypalić ogniem z nieba te ich myśli których, jak powiedziałem, należy się wystrzegać, Pan dodał: , Duch daje życie: ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i życiem".

173