295

Homilia autora z drugiego wieku (rozdz. 10, 12. I; 13, I) A zatem, bracia moi, spełniajmy wolę Ojca, który powołał nas, abyśmy żyli i abyśmy gorliwie się starali o cnotę. Odrzućmy wady, które kroczą jakby na czele naszych występków. Unikajmy bezbożności, aby nas zło nie pochłonęło. Jeśli dołożymy starania, by pełnić dobro, towarzyszyć nam będzie pokój. Dlatego właśnie nie mogą go znaleźć ci, którzy się dają powodować doczesnymi obawami i bardziej cenią obecną przyjemność niż obietnicę przyszłej nagrody. Nie wiedzą, ile udręk niesie ze sobą przyjemność tego świata i jak wielkie szczęście zawiera przyszła nagroda. Gdybyś to przynajmniej sami tak postępowali, zło byłoby mniejsze. Oni jednak uparcie usiłują podsuwać bezbożne nauki duszom nieumiejętnym. Służmy więc Bogu czystym sercem a staniemy się sprawiedliwymi, jeśli zaś tego nie uczynimy powątpiewając w Boże obietnice, ściągniemy na siebie nieszczęście. Mówi bowiem prorok: ,,Nieszczęśni dwoistego serca i wątpiący, którzy mówią: Słyszeliśmy o tym przedtem, za czasow naszych ojców: dzień w dzień oczekiwaliśmy i nic nie zobaczyliśmy«. Nierozumni, porównajcie się z drzewem winnym: najpierw traci liście, następnie ukazują się pączki, potem cierpki owoc, wreszcie owoc dojrzały. Podobnie lud mój znosił utrapienia i ucisk, lecz potem otrzyma nagrodę". Przeto, bracia, nie bądźmy dwoistej mysli, ale wytrwajmy w nadziei, abyśmy otrzymali nagrodę. Wierny jest Ten, który każdemu obiecał według jego uczynków. Jeśli będziemy postępować sprawiedliwie przed Bogiem, wejdziemy do Jego królestwa i otrzymamy obiecane dobra, jakich ..ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani w serce człowieka nie wstąpiło". A zatem oczekujmy królestwa Bożego z godziny na godzinę w miłości i sprawiedliwości, jako że nie znamy dnia objawienia się Boga. Już teraz nawracajmy się, bracia, postanowiajmy czynić dobro, albowiem pełne w nas nierozumu i złości. Wyrzućmy z siebie uprzednie nasze grzechy i przez szczere nawrócenie dostępujmy zbawienia. Nie bądźmy pochlebcami. Kierując się sprawiedliwością, umiejmy się podobać nie tylko naszym braciom, ale także tym, którzy są poza nami, aby z naszego powodu nie bluźniono imieniu Boga.

295