497

XXV T Y D Z I E ń Z W Y K Ł Y

PONIEDZIAŁEK

 Łk 8, 16-18

Jak słuchamy?

Poznane i przyjęte słowo Boże nie powinno pozostać w ukryciu. Uczniowie Jezusa podobni są do człowieka, który zapala lampę i stawia na świeczniku, aby światło widzieli ci, co wchodzą. Kto przyjął słowo Boże wraz z jego światłością musi dzielić się nim z innymi; musi je wykorzystać w służbie innych. Oświecony słowem Bożym musi innym świecić. Uczniowie Jezusa dziekj słowu Bożemu sami są światłością: Wy je steście światłem świata (Mt 5, 14). Dzieki zjednoczeniu z Chrystusem-światłością - oni również stają sę światłością . Swiecą swoją postawą, świecą dobrymi czynami, realizowaniem błogosławieństw. Inni widząc dobrze ich czyny chwalą Ojca Niebieskiego.

2. Uważajcie jak słuchacie. Dzięki temu, kto ma to światło, ten ma również możliwość zasługi, pomnożenia: Bo kto ma, temu będzie dane (w. 19). Kto pracuje nad otrzymanym darem, temu Bóg powieksza poznanie prawdy. Kto zaś nie współpracuje z otrzymanym darem, ten traci nawet to co ma, gdyż była to tylko jego pozorna właśność (co mu się wydaje, że ma). Słowo Boże, poznanie religijne, które nie jest przyswojone wewnetrznie, nie jest wcielane w życie i głoszone innym jest tylko pozorną właśnością; życie poznaną Ewangelią, głoszenie jej wzbogaca poznanie i wiarę. Także takie głoszenie wzbogaca również innych. 

3. Uważajcie wiec, jak słuchacie. W czasie każdej Mszy św. słuuchamy Chrystusa głoszącego Ewangelię. Ale jak słuchamy? Czy słowo Jego staje się naszą wewnetrzną właśnością i treścia naszego życia? Czy przeniknięci mądrością słowa Jezusa jesteśmy światłem dla innych? Czy inni widząc nasze dobre czyny chwałą Ojca? Uważajcie wiec, jak słuchacie.

 

497