181
Niedziela Palmowa
Ewangelia w roku B
Opowiadanie
o męce
i śmierci Jezusa ma w Ewangelii
św. Marka znaczenie centralne,
stanowi jej szczyt. Do. piero tu w pełnym blasku objawia się prawda, która poprzez całą Ewangelię przenikała jak poprzez mgłę:
Jezus jest Królem i Mesjaszem, potężnym w słowie i czynie Synem Bożym; jest Sługą Pańskim (Bożym), posłusznym Ojcu aż do śmierci. Przeciwnicy Jezusa dopóty
nie mogą przeciw Niemu
niczego
przedsięwziąć, dopóki
On sam się na to nie zgodzi. On decyduje o momencie
swego pojmania. Zapowiadając swoje zwycięstwo „prowokuje” wyrok śmierci na siebie, a potem umiera wolny i w pełnej świadomości.
Jezus dwukrotnie woła na krzyżu donośnym głosem. To
nie wyraz rozpaczy
czy zwątpienia, lecz okrzyk
zwycięstwa nad nienawiścią, grzechem, szatanem i śmiercią. Jego własny naród ani Go nie poznał, ani nie uznał, nawet uczniowie Go nie zrozumieli. Jedynym człowiekiem, który w
Ewangelii
św. Marka wyznaje wiarę, że Jezus jest Synem Bożym, jest pogański setnik.
Patrząc na umierającego
Jezusa woła: „Prawdziwie, ten
człowiek był Synem Bożym”. Rozważając mękę i
śmierć Jezusa przyłączamy się do wyznania setnika.
