36
Msze roku liturgicznego A
Autylona na wejście: Do Ciebie, Panie, wznoszę
moją duszę. Tobie
ufam, Boże, niech zawód mnie nie spotka. Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną,
; nikt bowiem, kto Ci zawierzył, nie będzie zawstydzony (Ps 25(24), 1—3).
Kolekta: Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy
przez dobre uczynki przygotowali się na
spotkanie
przychodzącego Chrystusa,
+
a w dniu
sądu zaliczeni do Jego wybranych, mogli posiąść królestwo niebieskie. Przez naszego Pana...
Pierwsze czytanie
Iz 2,1—5
Pokój królestwa
Bożego.
—
Przez
słowo "Syjon” prorok rozumie nie polityczną stolicę Królestwa Judzkiego,
lecz
górę
Syjon
zc świątynią jerozolimską jako centrum
religijne,
święte miejsce obecności Bożej. Tam to właśnie ujrzał Izajasz „Króla, Pana Zastępów” siedzącego na wysokim tronie (6,1.5). Widział też oczyma proroka, jak w czasach mesjańskich zmierzać tam będą wszystkie narody, do źródła Bożej prawdy i mądrości. Proroctwo to
pochodzi z konca VIII w. przed Chr., a więc z okresu klęsk i nieszczęść, jakie spadały na królestwa Judy i Izraela. Izajasz widzi nadzieję ratunku nie w sile politycznej i wojskowej, lecz w Bogu, który rządzi światem.
Syjon jest symbolem Kościoła, królestwa Bożego, otwartego
dla
wszystkich ludów. Gdy ich przedstawiciele
przybywają z różnych okazji do Rzymu, do Piotra, lub gdy skupiają się wokół papieża pielgrzymującego do wielu narodów świata, wtedy spelnia się proroctwo Izajasza o
mnogich
ludach szukających prawa
i
słowa Pańskiego. Trzeba
nam
szukać ratunku w Chrystusie, który jest „Odkupicielem człowieka”
—
Redemptor hominis.
