64
Narodzenie Pańskie
MSZA W NOCY
Bóg nigdy nie odrzucił człowieka. Nasz wieczny los leży
Mu na sercu. Oto żywy znak:
„Dziecię nam
się narodziło...”
—
to Jego Syn, "który dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia
zstąpił
z nieba” i stał się człowiekiem.
Jezus Chrystus, „Pierworodny między wielu braćmi”,
prayszedł
szukać
swych braci
—
bo
nas ukochał.
Antyfona na wejście: Pan rzekł do mnie: Ty jesteś
moim Synem, Ja Ciebie dziś zrodziłem (Ps 2,7).
Albo:
Radujmy się wszyscy w
Panu,
dzisiaj narodził się
nam
Zbawiciel. Dziaiaj prawdziwy pokój zstąpił
z nieba na ziemię.
Chwała
na wysokości
Kolekta:
Boże, Ty sprawiłeś, żo ta najświętsza noc zajaśniała dla nas blaskiem prawdziwej
światłości,
daj,
abyśmy w niebie mogli uczestniczyć w radości Twojego Syna, którego tajemnicę wcielenie poznaliśmy na
ziemi. Przez naszego Pana...
Pierwsze czytanie Iz 9,1—3.5-6
Syn został
nam dany.
—
Za czasów Izajasza (732 r. przed
Chr.)
ludność Galilei została uprowadzona do
Asyrii. Prorok widzi ten lud
i cały kraj pogrążony w głebokich ciemnościach, przypominających mroczny świat
zmarłych
lub ciemność
chaosu
poprzedzającego pierwszy dzień stworzenia. Ale przez te ciemności przenika światło:
narodziny królcwskiego syna
(por. I czyt.
z 2.
i 3. niedzieli
Adwentu).
W dzisiejszym czytaniu Dziecię to przyjmuje tak nadzwyczajne imiona i posiada taką godność, że myśl czytelnika musi się wznieść
ponad
historyczne wydarzenia
i skierować
ku przyszlości: ku
Dziecku, które
będzioe czymś więcej niż tylko
wybawcą jednego narodu z trudnej sytuacji politycznej.
