98
OBJAWIENIE PAŃSKIE rok A—B—C
Pierwsze czytanie Iz 60,1—6
Chwała Boga rozbmysma nad Jerozolimą.
—
W Iz 9,1 mowa
była o światłości, która zabłyśnie nad ludem
pogrążonym
w
ciemnościach.
Prawie
200 lat później nieznany autor natchniony wraca do tego samego
tematu: nad
Jerozolimą "rozbłyska
chwała Pana”.
Tym
razem słowo
pocieszenia skierowane jest do ludu, który po powrocie z wygnania stara się z wielkim trudem odbudować
miasto i świątynię. "Powstań, świeć, Jeruzalem"
—
mija zmęczenie i smutek,
z
chwilą
gdy Bóg spieszy z pomocą. Narody pogańskie zwracają Izraelowi resztę jego
dyieci,
żyjących na wygnaniu i ofiarują drogocenne klejnoty temu Bogu, który swój lud wybawił i okrył sławą.
Magowie podążający do Betlejem z darami
—
to pierwsi
przedstawiciele ludów pogańskich, którym objawił
się
Chrystus jako „Swiatłość świata”. W ten sposob zaczęła się wypełniać wizja I czytania. Potem coraz
liczniejsze
narody przyjmowały wiarę
w
Chrystusa. Widzialnym znakiem stałego wypełniania się słów: „I pójdą narody do twego światła...” jest pielgrzymowanie
do Rzymu różnych ras, narodowości i języków.
Czytanie z Księgi proroka
Izajasza:
Powstań,
świeć,
Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pana rozblyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i
gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan i
Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą
narody do twojego światła, królowie do blasku
twojego wschodu. Podnieś oczy wokoło i popatrz:
Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie
przychodzą z daleka, na rękach niesione twe
córki. Wtedy zobaczysz
i promienieć będziesz, zadrży i rozszerzy się twoje serce, bo
do ciebie napłyną
bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą
ku tobie. Zaleje
cię mnogość wielbłądów,
dromadery z Madianu i
z
Efy.
Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
—
Oto słowo Boże.
