106
CHRZEST PANSKI rok A—B—-C
Czytanie z Księgi Dziejów Apostolskich:
Gdy
Piotr przybył do Cezarci, do domu Korneliusza, przemówił: „Przekonuję się,
że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły
jest Mu ten, kto się Go boi
i postępuje sprawiedliwie. Posiał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galiłei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i
mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim”.
—
Oto słowo Boże.
Śpiew przed Ewangelią Por. Mk 9,6
Alleluja
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To
jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.
Ewangelia
Chrzest Jezusa.
—
Przyjęcie chrztu Janowego było przypieczętowaniem gotowości nawrócenia. Narzuca się pytanie, jaki sens miał ten chrzest w przypadku Jezusa? Wyjaśnia nam to rozmowa Jana Chrzciciela z Jezusem:
Jezus musi
i chce wypełnić „wszystko,
co sprawiedliwe”
—
wolę Boga
w całej jej rozciągłości. Dlatego staje
w jednym szeregu z grzesznikami i przez chrzest pokuty wkracza na drogę cierpienia, które jest zadośćuczynieniem za grzechy innych. W tej samej chwili Ojciec składa świadectwo, że Jezus jest Jego umiłowanym Synem i z radością potwierdza Jego postępowanie. Jako nasz Brat i Syn Boży może nam, ludziom słabym i grzesznym, utorować drogę do Boga.
