103


354

Wigilia Zesłania Ducha Swiętego

Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: „Uczynimy wszystko, co Pan nakazał”. Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywająry w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu. i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Oto słowo Boże.

albo do wyboru:

Pierwsze czytanie 3 Ez 37,1—14

Duch daje życie. — W proroczej wizji Ezechiel ogląda ożywienie suchych kości pokrywających dolinę. Wizja ta nie tylko zapowiada powrót z niewoli i przywrócenie bytu narodowego ludowi izraelskiemu, ale oznacza przede wszystkim jego duchowe odrodzenie. Wynika to z końcowych zdań dzisiejszego czytania. W wizji tej Bóg przekazuje orędzie Izraelitom, którzy stracili już nadzieję; pamiętajcie i zrozumcie, że jestem Bogiem mocnym i twórczym, przez swego Ducha odnawiam oblicze ziemi. Mam moc również zmarłych przywrócić do życia.
W naszym świecie, w Kościele i w życiu ludzkim wiele bezradności, zniechęcenia, braku odwagi. Ale Duch Święty wciąż „odnawia oblicze Ziemi”, i tej naszej polskiej Ziemi. Nasze pokolenia przeżyło duchowy wrząs w czasie pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny, które go skutki trwają.

103