16


259


Drugie czytanie Ofiara Abrahama. — Z chwilą powołania Abrahama Bóg rozpoczął nowy porządek zbawienia. Początkowo dotyczył on samego Abrahama i jego potomków, później jednak miał ogarnąć wszystkie narody. Bóg wystawił wiarę Abrahama na ciężką próbę. Abraham był gotowy złożyć w ofierze jedynego syna, „którego miłował”, Izaaka, chociaż właśnie przez niego miała wypełnić się obietnica Boga, że potomkowie jego rozmnożą się w wielki naród. Izaaka Bóg oszczędził, ale własnego Syna nie oszczędził, lecz Go za nas wszystkich wydał” (Rz 8,32). W tym przejmującym opowiadaniu zawarty jest również wyraźny zakaz Boży składania ofiar z ludzi — praktyka nierzadko stosowana w tamtych czasach. Przykład heroicznej wiary Abrahama jest dla nas wezwaniem, abyśmy bez zastrzeżeń zawierzyli Bogu.

Czytanie dłuższe

Rdz 22,1-18

Czytanie z Księgi Rodzaju:
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: „Abrahamie!” A gdy on odpowiedział: „Oto jestem”, powiedział: „Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę”. Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osiołka, zabrał ze sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: „Zostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was”.

16