58


II NIEDZIELA WIELKANOCNA ROK A

Każda wspólnota chrześcijańska żyje z wiary w Chrystusa zmartwychwstałego dzięki temu, że wszystkich łączy ta sama wiara i że poszczególni jej członkowie są nią ożywieni.
Wiara to podziw i radość, wdzięczność i wierność. Zycie z wiary to również stała walka ze złem, bolesne doświadczenia i różne kłopoty. Ugina się pod nimi zwiaszcza ten, kto wyłącza się ze wspólnoty: ze wspólnejmodlitwy, służby Bożej, kto uchyla się od wspólnych zadań, trosk I radości. Powołanie do wiary jest wezwaniem do życia we wspólnocie.
Antyfona na wejście: Radujcie się i dziękujcie Bogu, * który was wezwał do królestwa niebieskiego. Alleluja (4 Ezd 2,36—37).
Albo:
Jak niedawno narodzone niemowlęta, pragnijcie duchowego niesfalszowanego mleka, „abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu. Alleluja (I P 2,2).
Chwała na wysokości
Kolekta: Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, + pomnóż łaskę, „której udzieliłeś, a”byśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez naszego Pana...

Pierwsze czytanie Dz 2,42—-47

Przykładne życie pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej.-Wielkim cudem historii pozostanie fakt, że to, czemu Jezus dał początek, nie skończyło się razem z Jego wstrząsającą śmiercią.

58