61
|
|
61 | |
| II Niedz.Wlk. |
|
Przez to wartość waszej wiary okaże się wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, „które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwamę cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Wy choć nie widzieliście Go, miłujecie Go. Teraz wierzycie w Niego, chociaż nie widzieliście. Natomiast wierząc, ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary: zbawienie dusz. — Oto słowo Boże.
Alleluja Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś, błogosławieni, „którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. — W pierwszy dzień tygodnia Jezus zmartwychwstał i ukazał się uczniom. Pierwszą rzeczą, którą Jezus uczynił, było udzielenie im Ducha Świętego: tak jak pierwsze dzieło stworzenia, tak i to drugie rozpoczyna się od słowa Bożego i Ducha Świętego obdarzającego życiem. Moc Ducha sprawiła, że z pierwotnego chaosu powstał uporządkowany i dobry świat. Ten sam Duch stwarzając nowego człowieka przezwycięża chaos niewiedzy o sprawach Bożych i grzechu. I nam Duch Święty daje, podobnie jak św. Tomaszowi, siłę, byśmy uwierzyli w Tego, którego nie widzą nasze oczy. Błogosławieństwo, które wypowiada Jezus w odpowiedzi na wyznanie wiary św. Tomasza, odnosi się do nas, jeżeli miłujemy Jezusa ... i wierzymy w Niego”, chociaż Go nie widzieliśmy. W zmartwychwstaniu i ukazywaniu się Jezusa marny źródło podstawę święcęnia niedzieli. |
|
|
61 | |