67


318

3. niedziela wielkanocna

On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was. Wy przez Niego uwierzyliście w Boga, który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu.

— Oto słowo Boże.

Spiew przed Ewangelią ( Por. Łk 24,32)
Alleluja. Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma, niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz.

Ewangelia Łk 24,13—35

Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba. — Zmartwych wstały Jezus objawia się uczniom jako prorok, który zna Pismo św. i autorytatywnie je wyjaśnia. Poznają Go po geście łamania chleba, po tym geście, który im Chrystus powierzył w czasie Ostatniej Wieczerzy, by go powtarzali na Jego pamiątkę. Ale jakże głębszą wymowę ma teraz ten gest! Jezus ukrzyżowany i pogrzebany — żyje! Szukał ich, jest teraz z nimi i przywraca im swą utraconą wspólnotę. Mocą tego chleba, który Jezus „pobłogosławił, połamał i dał”, gdy razem z Nim siedzieli „u stołu” w Emaus, wyruszają w drogę powrotną do Jerozolimy i z „palającym sercem” dają świadectwo: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał”. On żyje! Dzisiejsza Ewangelia jest zaproszeniem, aby się z Nim spotkać. Takie spotkanie ma miejsce, gdy czytamy lub słuchamy słów Pisma św., gdy przyjmujemy zaproszenie do Jego stołu, przy którym On wyjaśnia Pisma, błogosławi, łamie i podaje chleb.

67