Ojcze, otocz swego Syna chwałą.
— Mowa pożegnalna w Wieczerniku kończy się Modlitwą Arcykapłańską Chrystusa (J 17,1—26). Nadeszła
Jego „godzina”, na którą przygotowywał się przez całe życie. Zbawiciel
Prosi więc Ojca, by uwielbił Syna; by zachował uczniow od złego i uświęcił ich; by wszyscy wierzący trwali zjednoczeni na wzór jedności Osób Trójcy Świętej. Słowa „Otocz Syna swego chwałą” znaczą: poprzez śmierć przeprowadź mnie do swej chwały. Jako Syn Boży uczestniczy w tej chwale od wieków. Teraz również jako człowiek prosi, by Ojciec otoczył Go razem z całą naturą ludzką tą „chwałą, którą miał u Niego pierwej,
zanim świat powstał”. Również i Ojcu zostanie przez to oddana najwyższa chwała. Uwielbienie Jezusa służy
równocześnie chwale Ojca i zbawieniu ludzi. Im też poświęcony jest dalszy ciąg Modlitwy Arcykapłańskiej.
Modląc się za siebie, Jezus modli się za uczniów,a modląc się za uczniów — modli się za wszystkich, którzy
w Niego wierzą.Modli się, aby Jego oliara krzyża osiągnęła swój cel.
+ Słowa Ewangelii według św. Jana: W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy
oczy ku niebu, powiedział: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz Syna swego chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu daleś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na Ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi
dałeś do wykonania. A teraz Ty. Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, I w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie.
—
Oto słowo Pańskie.
