30


395

3. niedziela zwykła

Pierwsze czytanie Iz 8,23b—9,3

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką. — W roku 732 przed Chr. część północnego Królestwa Izraelskiego została zagarnięta przez Asyrię. Ludność Galilei, wywodząca się z pokoleń Zabulona i Neftalego, została wysiedlona do niewoli. Nastąpił dla nich czas ciemności. Ale w tych mrokach „zabłysło światło...”, budzi się nadzieja — mówi o niej dalszy ciąg I czytania: oto „Dziecię nam się narodziło... wielkie bedzie Jego panowanie.., na tronie Dawida” (Iz 9,5—6). Jego imię „Emmanuel = Bóg z nami” zapowiada, że Bóg przyjdzie z pomocą i będzie razem ze swoim ludem. Proroctwo Izajasza spełniło się, gdy Jezus przyszedł do Galilei głosić królestwo Boże i nawoływać do nawrócenia (por. Ew.).
Chrystus może rozjaśnić i moje ciemności, uwolnić z wielorakich ograniczeń i tej największej niewoli, jaką jest grzech.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza:
W dawniejszych czasach upokorzył Pan krainę Zabulona 1 krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza wiodącą przez Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zatlysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiąkszyleś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madinnitów, —
Oto słowo Boże.

30