429
9. niedziela zwykła
Psalm responsoryjny Ps 31(30)
Refren: Bądź dla mnie, Panie, skałą ocalenia.
Panie, do Ciebie się
uciekam: +
niech nigdy
nie doznam zawodu, wybaw mnie w sprawiedliwości Twojej!
Nakłoń ku mnie Twe ucho,
pośpiesz, aby mnie ocalić! R.
Bądź dla mnie skałą schronienia, warownią, któTa ocala.
Ty bowiem jesteś moja skałą i twierdzą, kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię. R.
Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą:
wybaw mnie w swym miłosierdziu.
Bądźcie dzielni i mężnego serca,
*
wszyscy, którzy ufacie Panu.
Drugie
czytanie Rz 3,21—25a.28
Człowiek osiąga
usprawiedliwienie
przez wiarę. Wszyscy ludzie, Żydzi i
poganie,
„są pod panowaniem grzechu”, wszyscy popadli w
grzechy. Tę prawdę przedstawił
św.
Paweł wnikliwie w pierwszych rozdziałach Listu do Rzymian.
Jeżeli „wszyscy zgrzeszyli
i pozbawieni
są
chwały Bożej”, to logiczną konsekwencją powinno być ich skazanie
i ukaranie. A tymczasem
dowiadujemy
sią o czyim zupełnie nieoczekiwanym: wszy
scy ludzie
—
grzesznicy
—
„dostępują usprawiedliwienia darmo,
...
przez odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie”.
To
usprawiedliwienie,
uniewinnienie, nie jest zwykłym
puszczeniem w niepamięć ze strony Boga. Polega ono
na
przywróceniu człowiekowi "chwały Bożej”, przywrócenie
jej
wszystkim, którzy
wierzą w dziele odkupienie dokunujące
się mocą
Krwi Jezusa Chrystusa. Nie jest to jakieś łatwe rozwiązanie ani ze strony Boga, ani ze strony człowieka
—
jak to wykazuje św. Paweł w następnych
rozdziałach
Listu do Rzymian. Chrystus dokonał zbawienia
swoją Krwią, a człowiek musi zdobyć
się na największy wysiłek, aby dostosować swoje życie do wymagań wiary.