73


438

XI. NIEDZIELA ZWYKŁA

Bóg po trzykroć Święty jest tajemnicą, do której żadne stworzenie nie może się zbliżyć. Nie chciał jednak „zostać Bogiem dalekim, niedostępnym, zamkniętym w sobie., Objawił się człowiekowi i udziela się w taki sposób i w takim stopniu, jaki jest właściwy każdemu stworzeniu. Prawda ta zawarta jest w imieniu, któreBóg objawił Mojżeszowi: „Jahwe” = Bóg jest dla człowieka, idzie razem z nim, jest Bogiem pomagającym i zbawiającym.
Kogo Bóg powołuje do swej służby, tym samym nie przeznacza go do uprzywilejowanego sposobu życia. Ciąży na nim wielka odpowiedzialność za innych. Każdy ochrzczony ma specjalne posłannictwo, które powinien starać się zrozumieć, i zadanie, które powinien wypełnić. Chrystus pragnie być obecny dla innych w każdym chrześcijaninie.

Antyfona na wejście: Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam. Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj * i nie opuszczaj mnie, Boże, mój Zbawco (Ps 27(26),7.9).

Chwała na wysokości

Kolekta: Boże, mocy ufających Tobie, bez Ciebie nic nie możemy uczynić, + wysłuchaj nasze błagania i wspomagaj nas swoją łaską, aby nasza wola i nasze czyny były poddane Twoim przykazaniom. Przez naszego Pana...

Pierwsze czytanie Wj 19,1—6a

Obietnice Boże dla ludu wybranego. — Wszystkie ludy i narody ziemi należą do Boga. Ale spośród nich Wybrał jeden lud do szczególnych zadań. U stóp góry Synaj Izrael stał się szczególną wiasnością” Boga, Jego „ludem świętym, królestwem kapłanów”. Oznacze to, że podobnie jak jedno pokolenie zostało przeznaczone do służby kapłańskiej w łonie narodu izraelskiego, tak cały ten naród miał spełniać funkcję kapłańską wobec innych narodów. Wszystko, co Bóg powierzył Izraelowi: przymierze, prawo, kult, obietnice, ma stać na usługach jego kaplańskiej misji. Poprzez dzieje tego jodnego ludu Bóg zbliżył się do wszystkich innych, a objawiając mu swą wielkość, objawiał ją również innym ludom i narodom. Dzieje i los narodu izraelskiego unaoczniają nam, kim jest Bóg i jakie ma plany względem całej ludzkości.

73