<78

443

12. niedziela zwykła

Wierzę

Modlitwa wiernych s. 632—633.

Modlitwa nad darami: Boże, Ty w chlebie i winie dajesz człowiekowi pożywienie, które go podtrzymuje, i Sakrament, który go odnawia, spraw, aby nigdy nie zabrakło nam pokarmu dla ciała i dla duszy. Przez Chrystusa, Panu naszego.

<Prefacja s. 663—667.

Antyfona na Komunię: O jedno tylko Pana proszę i o to zubiegam, żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu, po wszystkie dni mego życia (Ps 27(26),4).

Albo:
Ojcze Święty, zachowaj w Twoim imieniu tych, których Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno (J 17,11).

Modlitwa po Komunii: Boże, nasz Ojcze, Komunia święta, którą przyjęliśmy, oznacza zjednoczenie wiernych w Tobie, spraw, aby podtrzymywała jedność Twojego Kościoła. Przez Chrystusa, Pana naszego.

XII. NIEDZIELA ZWYKŁA

Czy Boga powinniśmy bardziej bać się, czy bardziej miłować? Pytanie to jest źle postawione. Nie jest również pełną prawdą, jakoby w Starym Testamencie przeważała bojaźń, strach i lęk przed Bogiem, a dopiero Nowy Testament wysunął na pierwsze miejsce miłość. Miłość zawsze posiadała pierwszeństwo. Nie można Boga naprawdę miłować bez bojaźni. Kto odczuwa przed Nim świętą, pełną szacunku bojaźń, ten może Go również miłować. Taka miłość połączona z synowską bojażnią daje człowiekowi cudowną wolność: nic go już na ziemi nie może przerazić — żadna ziemska siła, władza czy okropności.

Antyfona na wejście: Pan jest mocą dla swojego ludu, twierdzą zbawienia dla swojego pomazańca. Ocal swój lud, Panie, i błogosław swojemu dziedzictwu, * weź ich w opiekę na wieki (Ps 28(27), 8—9).

Chwała na wysokości

78