451
13. niedziela zwykła
Drugie czytanie Rz 6,3—4.8-11
Nowe życie ochrzczonych.
—
Bóg przyjął nas z powrotem do wspólnoty swego życia. Grzech posłużył do tego, że miłosierdzie Boga zajaśniało jeszcze większym
blaskiem. Chrzest zanurzył nas
w śmierć Jezusa, abyśmy
powstali do nowego życia. Nasza obecna sytuacja
—
po
chrzcie
—
jest podobna do Chrystusa zmartwychwstałego, chociaż nie jest taka sama. Zostaliśmy już włączeni do nowej rzeczywistości, którą Jezus stworzył swym zmartwychwstaniem. W Chrystusie i przez Niego Bóg wszystko nam zaofiarował, ale wszystkim danom, jakimi zostaliśmy obdarowani, musi towarzyszyć nasza wiara i posłuszeństwo Bożym przykazaniom. Wolności, którą otrzymaliśmy, nie możemy nadużywać; z niewoli
grzechu zostaliśmy wyzwoleni dla życia w wolności,
która jest służbą
Bogu i bliźniemu. Stale musimy uczyć
się żyć nowym
życiem. Jest ono rozpięte pomiędzy
śmiercią i
oczekującą nas chwałą. Gdy
ją
osiągniemy,
w całej pełni upodobnimy się do Chrystusa uwielbionego.
Czytanie z
Listu św. Pawła Apostoła do
Rzymian:
Bracia: Czyż
nie
wiadomo, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chryrystusa
Jezusa,
zostaliśmy zanurzeni w
Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas
w śmierć zostaliśy razem z Nim pogrzebani po
to, abyśmy i my
wkrooczyli w
nowe życie, jak Chrystus powstał z martwych
dzięki chwale Ojca. Otóż jeżeli umarliśmy
razem
z Chrystusem, wierzymy, że z Nim
również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy
z
martwych już
więcej
nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy.
Bo to, że umarł,
umarł
dla
grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.
Tak i wy rozumiejcie, że umailiście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.
—
Oto słowo Boże.