661
5.
Prefacja
wielkanocna
Chrystus Kapłanem i Ofiarą
Zaprawdę,
godne to i sprawiedliwe,
słuszne
i
zbawienne, abyśmy Ciebie, Panie,
zawsze sławili,
a zwłaszcza (tej nocy, w tym dniu, w tym
czasie)
uroczyściej głosili Twoją chwalę, gdy Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Przez ofiarę
swojego ciała
na
krzyżu
dopełnił On
ofiary Starego
Przymierza i oddając się
za nasze
zbawienie, sam stał
sią kapłanem,
ołtarzem i barankiem ofiarnym.
Dlatego pełnią łask
paschalnych radują się
wszystkie ludy na całej ziemi. Również chóry Aniołów i zastępy Świętych śpiewają
hymn ku Twojej chwale nieustannie
wołając: Święty, Święty, Święty..
1.
prefacja o
Wniebowstąpieniu
Chrystus uprzedził nas w chwale
Zaprawdę,
godne to i sprawiedliwe,
słuszne
i
zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty,
wszechmogący, wieczny
Boże.
Abowiem Pan Jezus, Zwycięzca grzechu i
śmierci
wstąpił (dzisiaj) do nieba jako Król chwały, którego podziwiają Aniołowie. On jest Pośredniem między Bogiem a ludźmi, Sędzią świata i
Władcą stworzenia. Wstępując do nieba nie porzucił
nas
w
ludzkiej niedoli, lecz jako nasze Głowa wyprzedził nas do
niebieskiej ojczyzny, aby umocnić
naszą nadzieję, że jako
członki Mistycznego Ciała również tam wejdziemy.
Dlatego pełnią łask
paschalnych radują się
wszystkie ludy na całej ziemi. Również chóry Aniołów i zastępy Świętych śpiewają
hymn ku Twojej chwale nieustannie
wołając: Święty, Święty, Święty..
