42


523

26. niedziela zwykła

A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię, ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Oto słowo Boże.

Spiew przed Ewangelią
Alleluja
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia Mt 21,26—32

Nawrócenie prowadzi do zbawienia. — Przypowieść o dwóch synach stanowi razem z przypowieścią o przewrotnych rolnikach (Mt 21,33—43) i o uczcie królewskiej (Mt 22,1—lo) pewną całość, w której wszystkie trzy przypowieści nawzajem się uzupełniają i wyjaśniają. — Przypowieść o dwóch synach, z których jeden mówi: „Idę”, ale nie poszedł, a drugi: "Nie chcę”, ale poszedł, Jezus przerywa pytaniem: "Któryż z tych dwóch spełnił wolę Ojca?” Odpowiedż jest jasna: decyduje nie zgoda wyrażona słowami, ale czynami. Zrozumieli to celnicy i grzesznicy i pozwolili się poprowadzić — przez Jana Chrzciciela, a potem przez Jezusa - na drogę sprawiedliwości”. Nie chcieli na nią wstąpić tylko oficjalni przedstawiciele narodu i religii, np. faryzeusze, którzy mimo iż uważali się za posłusznych Bogu i Jego prawu, nie chcieli wejść do królestwa mesjańskiego.
Mówiąc: "później nie opomiętaliście się”, myśli Jezus o judaizmie swego czasu. Ale tę przypowieść skierował również do naszych czasów. Dziś powtarza ją w Kościele, a przez Kościół kieruje również do mnie.

42