772
3. NIEDZIELA WIELKANOCNA
Czy chrześcijanin powinien
nawrócić się do
Chrystusa?
—
Dziwne i nieczęste pytanie, a jednak konieczne.
Nawrócić się, znaczy w tym przypadku także: wierzyć Chrystusa
i przez Niego zwracać się w każdej sytuacji
ku Bogu. Przecież tego wyboru dokonaliśmy już dawno
temu.
Najpierw
na
chrzcie
św, a potem wielokrotnie
wyznawaliśmy: wierzymy
—
wierzę! Tę wiarę odnowiliśmy w Wigilię Paschalną. A jednak każdego
dnia stajemy na nowo przed
tą samą decyzją:
za lub
przeciw Bogu, z Bogiem czy bez Boga.
Wyznanie złożone na chrzcie św. było przyrzeczeniem,
które
tylko z trudem udaje się nam wcielać
w
codzienne życie, zamieniać w czyn. Nawrócenie oznacza ciągłą zmianę na lepsze. A takiej zmiany wciąż potrzebujemy:
i grzesznicy,
i porządni, i święci.
Antyfona na wejście: Z radością sławcie Boga,
wszystkie
ziemie, opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie.
Alleluja (Ps 66(65), 1—2).
Chwała na wysokości
Kolekta: Boże, Ty przywróciłeś młodość ducha
swoim wiernym,+
zachowaj ich w radości
i spraw, aby ciesząc się z odzyskanej godności przybranych
dzieci Bożych,
*
z
ufnością oczekiwali chwalebnego dnia zmartwychwstania. Przez naszego Pana...
Pierwsze czytanie Dz 3,12—15.17-19
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa.
—
Uzdrowienie
chromego
i wygłoszona po nim mowa św. Piotra (Dz 3, 1—26) doprowadziła do pierwszego starcia między Apostołami a Sanhedrynem w Jerozolimie. Św. Piotr
uzdrowił chromegoo „w
imię Jezusa”, a teraz wyjaśnia zgromadzonemu ludowi, że Bóg dokonał tego cudu, aby uwielbić Jezusa i wykazać, że chociaż umarł, żyje i że
otrzymał imię ponad wszelkie imię
—
Kyrios
=
Pan
(por. Fip 2,9—11). Św. Piotr oskarża Izraelitów, że są
winni śmierci Jezusa, Dawcy życia, ale oświadcza też,
że nadal są ludem Bożym. Jeśli się nawrócą i uznają Jezusa, otrzymają przebaczenie i zostaną uratowani.