8


719

2. niedziela Adwentu

Stąd wezwania: „Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana...” Skierowane są one do mocy niiebieskich, gdyż lud sam nie jest w stanie wydźwignąć się. Odpuszczając mu grzechy, Bóg objawia swą miłość, a gdy przywróci mu wolność i ojczyznę, okaże dopiero potęgę. Dlatego niech się Syjon = Jeruzalem cieszy! Niech nie traci nadziei! Centrum pierwszego czytania sa słowa: "Oto wasz Bóg Oto Pan przychodzi z mocą”. Kościół stosuje je do pierwszego i drugiego przyjścia Chrystusa. Dziś dla nas jest to orędzie adwentowe o Bogu przychodzącym, którym jest Jezus Chrystus.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza:
„Pocieszcie, pocieszcie mój lud!” mówi wasz Bóg. „Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy. Głos się rozlega: „Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką. Wtedy się chwała Pana objawi, zobaczy ją wszelkie ciało, bo powiedziały to usta Pana”. Wstępże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój cię! Powiedz miastom ludzkim: „Oto wasz Bóg!” Oto Pan, Bóg, przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jeo zapłata. Podobnie pasterz pasie swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie. —
Oto słowo Boże.

8