801
Najświętszej Trójcy
Dusza nasza oczekuje Pana,
*
On jest
naszą pomocą
i tarczą.
Parne, niech nas ogarnie Twoja łaska,
według nadziei, którą pokładamy w Tobie. R.
Drugie czytanie Rz 8,14—17
Otrzymaliśmy ducha przybrania za synów.
—
Jezus nazwał Boga swoim Ojcom. Jest On jednak w zupełnie innym znaczeniu Synem Bożym niż wszelkie stworzenia z człowiekiem na czele. „Z Ojca zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z „Boga... Bóg prawdziwy z Boga prawidziwego,
zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu...”. Duch Święty, który pochodzi od Ojca i
Syna, napełnia Jezusa, prowadzi Go i uwielbia (por. Mt 4,1; Hbr 9,14; J 16,14). Tego samego Ducha Świętego otrzymujemy na chrzcie św. i przez to zostajemy wprowadzeni w nurt życia, który przeplywa pomiędzy Ojcem i Synem. Stajemy się synami w Synu.
Jak możemy poznać, że jesteśmy naprawdę synami Bożymi? Takim znakiem może być to, że jak Jezus pozwalamy, aby Duch
Święty poruszył nas
od wewnątrz i prowadził, że
z
pełnym zaufaniem mówimy do Boga:
Abba, Drogi Ojcze! Jako synowie jecteśmy wolni i niczego nie potrzebujemy się obawiać; jesteśmy także
„dziedzicami Boga”. W Starym Przymierzu „dziedzictwem” była Ziemia Obiecana (Pwf 4,21), w
Nowym Przymierzu
jest
nim królestwo Boże
i
wspólnota życia
z Bogiem (Mt 25,34; 19,29).
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian:
Bracia: Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha
niewoli,
by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale
otrzymaliście ducha przybrania za synów, w
którym
możemy
wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera
swym
świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
