807
Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa
I dlatego jest Pośrednikiem Nowego Przymierza,
azeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia, przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy
są wezwani do wiecznego
dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.
—
Oto
słowo Boże.
Śpiew przed Ewangelią J 6,51
Alleluja
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Ewangelia Mk 14,12—16.22—-26
Ustanowianie ofiary
Nowego Przymierza.
Ostatnia Wieczerza, którą Jezus spożył ze swymi uczniami, miała miejsce w ramach Paschy. W centrum jej proroczej
symboliki było zabicie (ofiarowanie) i spożycie baranka paschalnego. Doczekała się ona swego wypełnienia
w Eucharystii
i krzyżu
Jezusa, Baranka Bożego ofiarowanogo
dla naszoao zbawicnia. Z przebiegu Ostatniej Wieczerzy św. Marek opisuje tylko to, co było w niej całkowicie nowe i nie należało do
tradycyjnego rytuału paschy żydowskiej. Jego opis jest tak oszczędny, że dla rozumienia go trzeba przeczytać
i pozostałe opowiadania: Mt 26,26—29; Łk 22,15—20; 1 Kor 11,23—26.
Czym dla nas jest Ostatnia Wieczerza i Eucharystia, wynika ze słów Jezusa: ...,, to jest Ciało moje
—
to jest moja „Krew...” Biblijne słowo „ciało” oznacza całą osobę Jezusa. Wyrażenie moja Krew” wraz ze słowami „Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana”, wskazuje na ofiarowanego i w swej
ofierze uwielbionego Chrystusa Pana. Nie krwią zwierzęcą, lecz Krwią Chrystusa zostało przypieczętowane Nowe Przymierze
(por.
I I II
czyt.). Ona jest ceną mojego zbawienia.
