|
Dlaczego się burzą narody, * czemu ludy żywią daremne zamysły? Buntują się królowie ziemi i władcy wraz z nimi spiskują * przeciw Panu i Jego Pomazańcowi: ,,Stargajmy ich pęta, * a więzy precz odrzućmy od siebie!" Śmieje się Ten, który mieszka w niebie, * Pan się z nich naigrawa, A potem do nich mówi w gniewie swoim * i w swej zapalczywości wzbudza w nich trwogę: ,,Oto Ja ustanowiłem swego Króla *na Syjonie, świętej górze mojej". Wyrok Pański ogłoszę; On rzekł do mnie: ,,Tyś jest moim Synem, * Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie. ¯ądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody * i krańce ziemi w posiadanie Twoje. ¯elazną rózgą będziesz nimi rządził, * skruszysz ich jak gliniane naczynie". A teraz, królowie, zrozumcie, * nauczcie się, sędziowie ziemi; Służcie Panu z bojaźnią, * z drżeniem całujcie, Mu stopy, Bo jeśli gniewem zapłonie, wejdziecie na drogę zagłady, gdyż gniew Jego prędko wybucha. * Szczęśliwi wszyscy, którzy Mu ufają. 16 Index |
|