OREMUS Strona 232  Psalm Osądź mnie, Boże, sprawiedliwie i broń mojej sprawy przeciw ludowi nie znającemu litości, * wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego. Ty bowiem, Boże, jesteś ucieczką moją. Dlaczego mnie odrzuciłeś? * Czemu chodzę smutny i gnębiony przez wroga? Ześlij światłość i wiorność swoją, niech ono mnie wiodą, Niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą * i do Twoich przybytków. I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem i radością, * i będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, Boże, mój Boże! Czemu zgnębiona jesteś, dusze moja, * i czemu trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go bedę: * On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem! OREMUS 232 Index