OREMUS Strona 353  Psalm 119, 49-56 VII Pomnij, Panie, na słowe Twoje do swojego sługi, przez które mi dałeś nadzieję. W mojej udręce jest dla mnie pociechą, * że Twoje słowo obdarza mnie życiem. Ludzie zuchwali ubliżają mi bardzo, * a ja nie odstępuję od Twojego Prawa. Pamiętam, Panie, Twe odwieczne wyroki, * są one dla mnie pociechą. Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników * porzucających Twe Prawo. Ustawy Twoje stały się dla mnie pieśniami * na miejscu niego pielgrzymowania. Nocą pamiętam o Twym imieniu, Panie, * by zachować Twoje Prawo. Oto, co do mnie należy: * zachowywać Twe postanowienia. OREMUS 35 Index