|
Strona 363 Psalm 119, 129-136 XVII Twoje napomnienia, Panie, są przedziwne, * dlatego przestrzega ich moja dusza. Poznanie Twoich słów oświeca * i naucza niedoświadczonych. Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, * bo pragnę Twoich przykazań. Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, * tak jak czynisz z miłującymi Twe imię. Umocnij moje kroki Twoim słowem, * niech żadna niegodziwość nie panuje we mnie. Wyzwól mnie z ludzkiego ucisku, * a będę strzegł Twoich postanowień. Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza * i naucz mnie Twoich ustaw. Strumienie łez płyną z moich oczu, * bo nie zachowano Twego Prawa. 36 Index |
|