|
Chwal, duszo moja, Pana; będę chwalił Pana do końca mego życia, * będę śpiewał mojemu Bogu, dopóki istnieję. Nie pokładajcie ufności w książętach * ani w człowieku, który zbawić nie może. Kiedy duch go opuści, znów w proch się obraca * i przepadają wszystkie jego zamiary. Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, * kto pokłada nadzieję w Panu Bogu. On stworzył niebo i ziemię, i morze * ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dechowuje na wieki, * uciśnionym sprawiedliwość wymierza, Chlebem karmi głodnych, * wypuszcza na wolność uwięzionych. Pan przywraca wzrok ociemniałym, Pan dźwiga poniżonych, * Pan kocha sprawiedliwych. Pan strzeże przybyszów, ochramia sierotę i wdowę, * lecz występnych kieruje na bezdroża. Pan króluje na wieki, * Bóg Twój, Syjonie, przez pokolenia. 40 Index |
|