|
Strona 93 Pieśń I Kor 13, 1-8. 1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, * a miłości bym nie miał, Stałbym się jak miedź brzęcząca * albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania * i poznał wszystkie tajemnice, I posiadał wszelką wiedzę * i wszelką wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, * byłbym niczym. I gdybym całą majętność moją rozdał na jałmużnę, a ciało wydał na spalenie, lecz nie miał miłości, * nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest i łaskawa, miłość nie zazdrości i nie szuka uznania, * nie unosi się pychą; Nie dopuszcza się bezwstydu i swego nie szuka, * nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; Nie cieszy się z niesprawiedliwości, * lecz weseli się z prawdy. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję * i wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje * i nie jest jak proroctwa, które się skończą, Albo jak dar języków, który zniknie, * lub jak wiedza, której zabraknie. Teraz więc trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość * a miłość jest z nich największa. 93 Index |
|