OREMUS

Początek Wielkiego Postu

ŚRODA POPIELCOWA

I CZYTANIE

Z Księgi proroka Izajasza 58, 1-12

Tak mówi Pan: Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak traba! Wytknij mojemu ludowi jego przestepstwa i domowi Jakuba jego grzechy! Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwość i nie opuszcza Prawa swojego Boga. Proszą mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga: ,,Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał?" Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.

Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie - czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?

Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiazać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać: dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.

Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie, sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za Tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a on rzeknie: ,,Oto jestem!" Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz Twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wowczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem.

II CZYTANIE

Z listu św. Klemensa I, papieża, do Koryntian

(rozdz. 7, 4-8, 3; 8, 5-9, 1; 13, 1-4; 19, 2)

Patrzmy uważnymi oczyma na krew Chrystusa i poznajmy, jak bardzo jest ona droga Bogu, jego Ojcu, skoro wylana dla naszego zbawienia, przyniosła całemu światu łaskę skruchy. Stańmy w obliczu wszystkich wieków ludzkości i zobaczmy, ze w każdym pokoleniu Pan udzielał sposobności do pokuty tym, którzy pragnęli się do Niego nawrócić. Głosicielem pokuty był Noe i ci, którzy go posuchali, zostali uratowani. Jonasz przepowiadał Niniwitom zagładę, oni jednak czyniąc pokutę za grzechy przebłagali Boga swoimi modlitwami i choć byli bardzo daleko od Niego, dostąpili zbawienia. O pokucie mówił słudzy Bożej łaski, natchnieni Duchem Świętym. Mówił o niej również pod przysięgą sam Pan wszechrzeczy: ,,Na moje życie! Ja nie pragnę śmierci grzesznika, lecz jego nawrócenia". I dodał jeszcze to sławne oświadczenie: ,.Opamiętajcie się, domu Izraela, od waszej nieprawości. Powiedz synom mojego ludu: Jeśliby grzechy wasze sięgały od ziemi aż do nieba, gdyby były bardziej czerwone niż szkarłat i bardziej czarne niż pokutny wór, a nawrócilibyście się do Mnie całym sercem i powiedzielibyście: «Ojcze», nakłonię ku wam jako ku narodowi świętemu ucha mego". Tak więc chcąc, by Jego umiłowani stali się uczestnikami pokuty, wzmocnił ową wypowiedź aktem swej wszechmocnej woli. Dlatego winniśmy się ochoczo poddać tej pełnej chwały i uwielbienia woli. Błagając na klęczkach miłosierdzie Boga i Jego łaskawość, uciekajmy się do Jego zmiłowania i zdajmy się na nie, porzucając próżne uczynki, a także zwady i zawiści, które prowadzą do śmierci. Bądźmy zatem, bracia, pokornego ducha, wyrzekając się wszelkiej próżności, pychy, zapamiętania i gniewu. Czyńmy to, co zostało napisane. Mówi bowiem Duch Święty: ,,Mędrzec niech się nie szczyci swą mądrością, siłacz niech się nie chelpi swą siłą, ani bogaty niech się nie przechwała swym bogactwem, lecz kto się chlubi, niech się w Panu chlub, szukając Go i czyniąc Jego prawo i sprawiedliwość". Miejmy szczególnie w pamięci słowa Pana Jezusa, które wypowiedział pouczając o sprawiedliwości i wyrozumiałości. Mówił zaś tak: ,,Bądźcie miłosierni, a dostąpicie miłosierdzia, przebaczajcie, aby i wam przebaczone; tak jak wy czynicie i wam będą czynić; jak dajecie, tak i wam bedzie dane: jak sądzicie, tak sami będziecie osądzeni; jaką okazujecie łagodność innym, takiej i sami doświadczycie; jaka miarą mierzycie, taką i wam odmierzą". Niech te nakazy i polecenia będą dla nas podporą, abyśmy mogli zawsze kroczyć pokornie drogą posłuszeństwa Jego świętym Słowom. Mówi bowiem w innym miejscu: ,,Na kogóż wejrzę, jeśli nie na ubogiego i skruszonego duchem, który drży na moje słowa?" Będąc uczestnikami licznych i wspaniałych wydarzeń wracajmy ustawicznie do tego pokoju, który nam został przekazany na samym początku, a mając pilnie utkwiony wzrok w Rodzicu i Stwórcy całego świata, przylgnijmy mocno do Jego łaski oraz wznioszych i przeobfitych darów pokoju.

CZYTANIE Pwt 7, 6b. 8-9

Ciebie wybrał Pan, Bóg Twój, byś spośród wszystkich narodów, które są na powierzchni ziemi, był ludem będącym Jego szczególną właśnością, ponieważ Pan was umiłował i chce dochować przysięgi danej waszym przodkom. Wyprowadził was mocną ręką i wybawił was z domu niewoli, z ręki faraona, Króla egipskiego. Uznaj więc, ze Pan, Bóg Twój, jest Bogiem; Bogiem wiernym, zachowującym przymierze i miłość do tysiacznego pokolenia względem tych, którzy co miłują i strzegą praw Jego.

PROŚBY

Dziękujmy Bogu Ojcu, który w swej łaskawości pozwala nam dzisiaj rozpocząć czterdziestodniowe przygotowanie do Wielkanocy. Zanośmydo Niego błaganie, aby w tych dniach zbawienia oczyścił mocą Ducha Świętego nasze serca i umocnił je w miłości. Pokornie wołajmy do Niego: Udziel nam, Panie, swojego Ducha Świętego.

Spraw, abyśmy się karmili każdym słowem, które z ust Twoich pochodzi.

Daj, abyśmy kierowali się miłością nie tylko w wielkich sprawach, lecz także w zwykłych okolicznościach codziennego życia.

Naucz nas wyrzekać się rzeczy zbędnych, abyśmy mogli przyjść z pomocą wszystkim potrzebującym.

Spraw, abyśmy przez umartwienie ciała mieli udział w śmierci Twojego Syna,

skoro w Nim obdarzyłeś nas nowym życiem.

Ojcze nasz.

Modlitwa

Panie, nasz Boże, daj nam przez święty post zacząć okres pokuty, * aby nasze wyrzeczenia umocniły nas do walki ze złym duchem.. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE Ez 18, 30b-32

Nawróćcie się! Odstąpcie od wszystkich waszych grzechów, aby wam już więcej nie były sposobnością do przewiny. Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko Mnie, i utwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha. Dlaczego mielibyście umrzeć, domu Izraela? Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci, mówi Pan Bóg. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie.

CZYTANIE Za 1

Nawróćcie się do Mnie, mówi Pan zastępów, a Ja nawróce się do was. Nie bądźcie jak wasi przodkowie, których napominali dawniejsi prorocy: ,,Porzućcie drogi złe i swoje złe czyny".

K. Odwróć swe oblicze od moich grzechów.

W. I zmaż wszystkie moje przewinienianla.

CZYTANIE por. Dn 4, 24b

Okup swe grzechy uczynkami sprawiedliwymi, a swoje nieprawości miłosierdziem nad ubogimi; może wtedy Pan odpuści twoje grzechy.

NIESZPORY

CZYTANIE FIp 2, 12b-I5a

Zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem, albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z Jego wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże.

PROŚBY

Chwała i cześć Bogu, który przez krew Chrystusa zawarł ze swoim ludem nowe i wieczne przymierze oraz odnawia je w Sakramencie Ołtarza. Zanośmy do Niego wspólne błagania: Błogosław, Panie, swojemu ludowi.

Panie, kieruj według swej woli losami narodów i tych, którzy sprawują rządy,

- aby szczerze zabiegali o dobro wszystkich ludzi.

Utwierdź w powołaniu tych, którzy wszystko opuścili i poszli za Chrystusam,

aby świadczyli wobec ludzi o świętości Kościoła i dawali przykład chrześcijańskiego życia.

Boże, Ty stworzyłeś wszystkich ludzi na swoje podobieństwo, spraw niech usuwają spośród siebie niesprawiedliwość i krzywdę.

Doprowadź wszystkich błądzących do prawdy i przyjaźni z Tobą i naucz nas przychodzić im z potnocą.

Wprowadź zmarłych do Twojej chwały, spraw, aby Cię wielbili na wieki.

Ojcze nasz.

CZWARTEK PO POPIELCU

II CZYTANIE

Kazanie św. Leona Wielkiego, papieża (Kazanie 6 na Wielki Post, 1-2)

Najmlisi, ziemia zawsze jest pełna miłosierdzia Pana i dla każdego wierzącego sama natura rzeczy stworzonych stanowi lekcję, jak należy czcić Boga, skoro niebo, ziemia, morze i wszystko, co na nich jest, głosza dobroć i wszechmoc Stwórcy, a cudowne piękno służebnych żywiołów domaga się od rozumnych stworzen należytego dziąkczynienia. Jeżeli jednak weźmiemy pod uwagę owe dni, które zostały w sposób szczególny związane z tajemnicami naszego zbawienia, poprzedzając w wyznaczonym sobie porządku uroczystości paschalne, to wówczas poczujemy się bardziej zobowiązani do dbałości o należyte przygotowanie w nas wewnętrznego oczyszczenia. Właściwością bowiem paschalnych świąt jest to, że cały Kościół cieszy się darem odpuszczenia grzechów, które dokonuję się nie tylko u nowo ochrzczonych, ale również u tych wszystkich, którzy już dawne zaliczają się w poczet przybranych dzieci Bożych. I chociaż nowych ludzi tworzy przede wszystkim ohmycie wodą odrodzenia, to jednak każdy z nas musi ustawicznie zrzucać z siebie rdzę śmiertelności, a że wśród stopni duchowego postępu nie istnieje nigdy taki, którego by już nie można było przekroczyć, trzeba sobie zadać trud, by w dniu odkupienia nikt z nas nie znalazł się obarczony grzechami starego człowieka.

Dlatego też, najmlisi, aczkolwiek w każdyni czasie winniśmy się okazywać chrześcijanami, teraz należy o to dbać w sposób szczególny, tak aby siegający tradycji apostolskiej okres przygotowania paschy wypełnić postem, przejawiającym się nie tylko w ograniczonej ilości spożywanych pokarmów, lecz przede wszystkim w walce z występkami. Ze świetą zaś i ze wszech miar godna polecenia praktyką postu należy łączyć dzieła miłosierdzia wyrazajace się w różnorakiej formie, aby w ten sposób wszyscy wierni czuli się równi, mimo zachodzących różnic w ilości posiadanych dóbr materialnych. Miłość bowiem, którą mamy świadczyć równocześnie Bogu i bliźniemu, nigdy nie jest ograniczona takimi przeszkodami, aby nie mogła chcieć dobrze czynić drugim. Gdy aniołowie mówią: ,,Chwałą na wysokości Bogu a na ziemi pokój ludziom dobrej woli", oznacza to, że każdy, kto z miłością współczuje ludziom obarczonym różnymi cierpieniami, staje się błogosławiony nie tylko dzięki zdobytej cnocie życzliwości, ale i przez udziełony mu dar pokoju. Dzieła zaś miłosierdzia są tak rozliczne, że pozwalają całemu ludowi chrześcijańskiemu świadczyć uczynki miłości. Toteż nie tylko bogaci, ale nawet średnio zamożni i ubodzy mają możność udzielania pomocy potrzebującym i w ten sposób zbiorowy wysiłek wszystkich w czynieniu dobra ma równą wartość, mimo że nie wszyscy mogą być jednakowo hojni.

CZYTANIE por. I Kri 8, 51-53a

Jesteśmy Twoim ludem, Panie, i Twoim dziedzictwem. Niech więc Twoje oczy będą, otwarte na błaganie Twego sługi i błaganie Twego ludu, Izraela, abyś nas wysłuchał, ilekroć wołać będziemy do Ciebie. Wszak Ty wybrałeś sobie nas na dziedzictwo spośród wszystkich ludów świata.

PROŚBY

Uwielbiajmy dobroć Boga, który objawił nam siebie w Chrystusie, i z głębi serca wołajmy do Niego: Pamiętaj, Panie o swoich dzieciach!

Daj nam coraz bardziej poznawać tajemnicę Kościoła, niechaj on doprowadzi nas i wszystkich ludzi do wiecznego zbawienia.

Przyjacielu ludzi, spraw, abyśmy przyczyniali się do wzrostu wspólnego dobra ludzkości i we wszystkim szukali najpierw Twojego królestwa.

Spraw, aby nasze pragnienia zawsze się zwracały ku Chrystusowi. - który stał się dla nas źródlem żywej wody.

Odpuść nam nasze nieprawości i prowadź nas drogą sprawiedliwości i prawdy.

Ojcze nasz.

Modlitwa

Wszechmogący Boże, uprzedzaj swoim natchnieniem nasze czyny i wspieraj je swoją łaską, aby każde nasze działanie od Ciebie brało początek * i w Tobie znajdowało dopełnienie.. Przez naszego Pana.

CZYTANIE Iz 55, 6-7

Szukajcie Pana, gdy pozwala się znalezć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu.

CZYTANIE Pwt 30, 2-3a

Jeśli wrócisz do Pana, Boga swego, będziesz słuchał Jego głosu we wszystkim, co ja ci dzisiaj rozkazuję, i ty, i twoi synowie z całego swego serca i z całej swej duszy, sprawi Twój Pan Bóg, że powrócisz ze swego wygnania i zlituję się nad tobą .

CZYTANIE Hbr 10, 35-36

Nie pozbywajcie się waszej nadziei, która ma wielką zapłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście spełniając wolę Bożą, dostąpili obietnicy.

NIESZPORY

Jk 4, 7-8. 10

Bądźcie poddani Bogu, przeciwstawiajcie się natomiast diabłu, a ucieknie od was. Przystąpcie bliżej do Boga, to i On zbliży się do was. Oczyśćcie rece grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni. Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy.

PROŚBY

Wysławiajmy miłosierdzie Boga, który nas oświeca łaską Ducha Świętego, abyśmy postępowali w wierze i sprawiedliwości. Módlmy się i wołajmy:

Napełniaj życiem swój lud odkupiony.

Panie ty jesteś źródłem i dawcą wszelkiej świętości, przez tajemnicę Eucharystli coraz ściślej zespalaj z Chrystusam biskupów, kapłanów i diakonów; niechaj rozbudzą w sobie łaskę, którą przez włożenie rak otrzymali od Ciebie.

Naucz wiernych godnie i czynnie przystępować do stołu Bożego słowa i ciała Chrystusowego, aby zachowywali w życiu i postępowaniu to, co otrzymali przez wiarę i sakramenty.

Daj, abyśmy cenili godność każdego człowieka, odkupionego krwią Twojego Syna, i szanowali wolność sumiema naszych braci.

Spraw, aby ludzie powściągnęli nieumiarkowaną żądzę posiadania dóbr doczesnych i byli gotowi przychodzić z pomocą potrzebującym.

Zmiłuj się nad wiernymi, których dzisiaj wezwałeś do siebie z tego świata; obdarz ich wieczną szczęśliwością.

Ojcze nasz.

PIĄTEK PO POPIELCU

II CZYTANIE

Homilia św. Jana Chryzostoma, biskupa.

Modlitwa i rozmowa z Bogiem stanowi najwyższe dobro. Jest bowiem źródłem zjednoczenia i jedności z Panem, i podobnie jak oczy cielesne patrząc na światło zostają oświecone, tak samo i duch zatopiony w Bogu doznaje oświecenia Jego nieomylnym światłem. Chodzi tu oczywiście o modlitwę, która nie jest tylko przyzwyczajeniem, ale wypływa z głębi duszy, modlitwę, która nie ogranicza się do określonych godzin, lecz trwa nieustannie, zarówne w dzień, jak i w nocy. Myśl bowiem nasza winna być zwrócona ku Bogu nie tylko w czasie modlitewnego skupienia, ale rowniez wtedy, gdy oddajemy się zajęciom zewnętrznym, jak troska ubogich pielęgnowanie chorych itp.. lub gdy wykonujemy jakies inne pożyteczne dzieła dobroczynne. Wówczas także nasze myśli i pragnienia powinny tkwić w Bogu, aby to co czynimy, było zaprawione solą Bożej miłości dzięki której stałoby się przyjemnym pokarmem dla Pana wszechrzeczy. Jeżeli takiej modlitwie poświęcimy większość naszego czasu, to przez całe życie będziemy korzystać z zysku, który z niej wypływa. Modlitwa jest światłem duszy prawdziwym poznaniem Boga i pośredniczką między Nim a ludzmi. Uniesiony przez modlitwę duch ludzki osiąga wyżyny nieba i obejmuje Boga niewypowiedzianym uściskiem, pożądając Boskiego mleka, jak dziecko przywołujące płaczem swoją matkę. Przedstawia własne pragnienia, a otrzymuje dary niewypowiedzianie doskonalsze od wszelkiej widzialnej rzeczywistości.

Modlitwa, czcigodna przed Bogiem pośredniczka, raduje ducha ludzkiego i uspokaja jego poruszenia. Nie myśl jednak ,że modlitwa, o której mówię, polega na słowach. Jest ona bowiem przede wszystkim pragnieniem zwróconym ku Bogu, niewysłowionym przywiązaniem się do Niego i nie pochodzi od człowieka, ale stanowi dar Bożej łaski. Dlatego to Apostoł mowi: Gdy ,,nie umiemy się modlić tak, jak trzeba sam Duch przyczynia sę za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Jeżeli Pan udzieli komuś daru takiej modlitwy, ten posiada nieprzebrane bogactwo i pokarm niebieski nasycający duszę. Kto skosztuje tego pokarmu, ten zapłonie wiecznym pragnieniem Boga jak najgorętszym ogniem, który będzie trawił jego ducha.

Uprawiając ze szczerością modlitwę przyozdabiaj swój dom skromnością i pokorą, aby jaśniał światłem sprawiedliwości. Upiększaj go dobrymi czynami jak wyborną blachą błyszczącą, a w miejsce murów i ozdobnych kamieni uświetniaj go wiarą oraz wielkodusznością. Ponad tym wszystkim niech się wznosi modlitwa jako uwieńczenie domowego budynku, który wznosisz dla Pana. W tym wspaniałym, królewskim pomieszczeniu przyjmiesz Tego, którego obraz już posiadasz w świątyni swojej duszy dzięki Jego łasce.

CZYTANIE

Iz 53, 11b-12

Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz za to, że siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A on poniósł grzechy wielu i oręduje za przestepcami.

PROŚBY

Błagajmy Chrystusa, Zbawiciela, który nas odkupił. Przez swoją śmierć i zmartwychwstanie: Panie, zmiłuj się nad nami.

Panie ty udałeś się do Jerozolimy, aby podjąć mękę i wejść do chwały, doprowadź swój Kościół do wiekuistej Paschy.

Chryste, gdy byłeś podwyższony na krzyżu, Twój bok został przebity włócznią żołnierza, ulecz nasze rany.

Panie twój krzyż stał się drzewem życia, udziel jego owoców odrodzonym przez chrzest święty.

Chryste, Ty wisząc na drzewie krzyża, przebaczyłeś pokutującemu łotrowi odpuść nam, grzesznym nasze winy.

Ojcze nasz.

Modlitwa

Miłosierny Boże, wspomagaj swoją łaską rozpoczęte dzieła pokutne, * aby naszym zewnętrznym wyrzeczeniem towarzyszyła prawdziwa odnowa ducha.. Przez naszego Pana.

CZYTANIE Iz 55, 3

Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a wasza dusza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze i potwierdzę łaski dane Dawidowi.

CZYTANIE por. Jr 3, 12. 14a

Nawróćcie się do Mnie, a nie okażę wam surowego oblicza, bo jestem miłosierny i nie będę pałał gniewem na wieki. Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem waszym Panem.

CZYTANIE Jk i, 27

Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

NIESZPORY

CZYTANIE Jk 5, 16.19-20

Wyznawajcie sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego. Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zszedł z drogi prawdy, a drugi go nawrócił, niech wie, że kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi jego duszę od śmierci i zakryje liczne grzechy.

PROŚBY

Uwielbiajmy Zbawcę ludzkości, który umierając zniweczył śmierć nasza, a zmartwychwstając przywrócił nam życie. Zanośmy do Niego pokorne prośby:

Uświęć wszystkich Twoją krwią odkupionych.

Odkupicielu, spraw abyśmy przez pokutę coraz ściślej jednoczyli się z Twoją męką i osiągnęli chwałę zmartwychwstania.

Niech Twoja Matka, pocieszycielka strapionych, otacza nas swoją opieką, abyśmy potrafili umacniać przygnębionych tą pociechą, którą sami czerpiemy w Tobie.

Dopomóż wiernym, aby w cierpieniach byli uczestnikami Twojej męki i ukazywali w sobie dzieło zbawienia.

Panie ty uniżyłeś samego siebie stawszy się posłusznym aż do śmierci krzyżowej, udziel swoim sługom daru posłuszeństwa i cierpliwości.

Obdarz zmarłych chwałą Twojego uwielbionego ciała i spraw, abyśmy się kiedyś stali jej uczestnikami.

Ojcze nasz.

SOBOTA PO POPIELCU

I CZYTANIE

Z Księgi Wyjścia 3, 1-20

W owych dniach, gdy Mojżesz pasał owce swego teścia, Jetry, kapłana Madianitów, zaprowadził pewnego razu owce w głąb pustyni i przyszedł do góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: ,,Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?" Gdy zaś Pan ujrzał, że Mojżesz podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: ,,Mojżeszu, Mojżeszu!" On zaś odpowiedział: ,,Oto jestem". Rzekł mu Bóg: ,,Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą". Powiedział jeszcze Pan: ,,Jestem Bogiem twego ojca, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba". Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: ,,Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i nasuchałem się narzekań jego na ciemiezców, znam więc jego uciemiężenie. Zstąpiłem, aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi żyznej i przestronnej, do ziemi, która opływa w mleko i miód, na miejsce Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty. Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie. Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu".

A Mojżesz odrzekł Bogu: ,.Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?" A On powiedział: ,,Ja będę z Tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, że po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze". Mojżesz zaś rzekł do Boga: ,,Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imieę to cóż im mam powiedzieć?" Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: ,,Jestem, który jestem". I dodał: ,,Tak powiesz synom Izraela: «Jestem» posłał mnie do was. Mówił dalej Bóg do Mojżesza: ,,Tak powiesz Izraelitom: Jestem Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia. Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, i powiedział: Nawiedziłem was i ujrzałem, co wam uczynione w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni tych słów usłuchają I pójdziesz razem ze starszymi z Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawii. Pozwół nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu Bogu naszemu.

Ja zaś wiem, że Król egipski pozwoli wam wyjść z Egiptu tylko wtedy, gdy będzie zmuszony ręką przemożną. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was.

II CZYTANIE

Z traktatu św. Ireneusza, biskupa, przeciw herezjom.(ksiega 4, 13, 14, i)

Pan nasz, Słowo Boże, najpierw przyciagnął ludzi do służby Ojcu, a potem uwolnił tych, którzy byli Jemu poddani, jak to sam powiedział swoim uczniom: ,,Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałam od Ojca mego". Bo przyjazń z Bogiem darzy nieśmiertelnością tych, którzy ją zdobywają. Bóg uformował na początku Adama nie dlatego, by potrzebował człowieka, lecz by miał kogoś, komu mógłby udzielić swoich darów. Albowiem nie tylko przed stworzeniem Adama, ale zanim jeszcze cokolwiek zaczęio istnieć, Słowo już wielbiło Ojca trwając w Nim i samo doznawało chwały od Ojca zgodnie z tym, co słyszymy z ust tego Słowa: ,,Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał". Przynaglając nas do tego, byśmy szli za Nim, Bóg nie potrzebuje naszej posługi. On chce nas jedynie zbawić. Iść bowiem za Zbawicielem znaczy tyle samo, co mieć udział w zbawieniu, podobnie jak iść za światłem, to tyle samo, co być zanurzonym w świetle. Ci, którzy chodzą w świetle, nie oświecają przecież światła, lecz światło ich oświeca i opromienia. Oni sami nic nie przydają światłu, otrzymują zaś od niego to dobrodziejstwo, że poruszają się w jego blasku. Podobnie ma się rzecz z naszą służbą Bogu, która Mu nic nie przydaje i której on bynajmniej od nas nie potrzebuje. Tym jednak, którzy idą za Nim i służą Mu, Bóg daje życie, niezniszczalność i wieczną chwałę. Udziela im swoich darów za to, że Mu służą i że idą za Nim, sam nie przyjmując od nich niczego: jest bowiem bogaty, doskonały i nie ma żadnych potrzeb. Jeżeli zaś wymaga od ludzi służby to robi to dlatego, że będąc dobry i miłosierny, pragnie udzielać swoich dobrodziejstw tym, którzy trwają w Jego służbie. O ile bowiem Bóg nie potrzebuje nikogo, o tyle człowiek nie obejdzie się bez wspólnoty z Bogiem. Chwałą człowieka jest trwanie w Bożej służbie. Dlatego to Pan powiedział swoim uczniom: ,,Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem", dając im przez to do zrozumiema, że to nie oni przyczynili mu chwały idąc za Nim, lecz sami doznali chwały od Syna Bożego podążając za Nim. Stąd przy innej okazji rzekł: ,,Chcę, aby ci byli ze Mną tam, gdzie za jestem, aby widzieli chwałę moją".

SOBOTA po Popielcu

CZYTANIE Iz 1, 16-18

Obmyjcie się, bądźcie cyści. Usuńcie zło waszych uczynków sprzed moich oczu. Przestancie czynić zło. Zaprawiajcie się w dobrym. Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, stawajcie w obronie wdowy. Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie, mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się jak biała wełna.

PROŚBY

Zawsze i wszędzie składajmy dziękczynienie Chrystusowi, który nas zbawia, i z ufnością zanośmy do Niego nasze błagania: Niech Twoja łaska przyniesie nam pomoc.

Daj, abyśmy zawsze byli wolni od grzechu, jako żywe mieszkanie Ducha Świętego.

Naucz nas już od ranu służyć naszym braciom, i przez cały dzień we wszystkim pełnić Twoją wolę.

Spraw, abyśmy szukali pożywienia, które zapewnia życie wieczne, jakiego nam hojnie udzielasz.

Niech Twoja Matka, ucieczka grzeszników, wstawia się za nami, abyś łaskawie przebaczył nam winy.

Ojcze nasz.

Modlitwa

Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj łaskawie na naszą słabość w walce z mocami ciemności * i wyciągnij w naszej obronie swoją potężną prawicę.. Przez naszego Pana.

CZYTANIE Ap 3.19-20

Wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądą więc gorliwy i nawróć się. Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.

CZYTANIE Iz 44. 21-22

Pamiętaj, żes moim sługą, Izraelu. Ukszłałtowałem ciebie i jesteś moim sługą, a Ja nie zapomnę o tobie. Usunąłem twe grzechy jak chmurę i twoje wykroczenia jak obłok. Powróć do Mnie, bo odkupiłem ciebie.

CZYTANIE Ga 6 7b-8

Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne.