4 NIEDZIELA WIELKANOCNA
PROŚBY
Chrystus, powstając i martwych, zniweczył śmierć i przywrócił nam życie. Gorliwie wołajmy do Niego: Wysłuchaj nas, Chryste, żyjący na wieki.
Ty jesteś kamieniem, który odrzucony przez budujących, stał się głowicą węgła, spraw, abyśmy byli żywymi kamieniami w budowli Kościoła.
Ty jesteś wiernym i prawdomównym świadkiem, pierworodnym spośród umarłych, wspomagaj swój Kościól, aby dawał o Tobie nieustanne świadectwo.
Ty jesteś jedynym Oblubieńcem Kościoła, który narodził się z Twego boku przebitego na krzyżu, uczyń nas świadkami Twojej miłości.
Ty jesteś Pierwszy i Ostatni, byłeś umarły, ale żyjesz, zachowaj ochrzczonych w wierności aż do śmierci, aby zasłużyli na obiecaną nagrodę.
Ty jesteś światłem i pochodnią świętego Miasta Bożego; oświeć naszych zmarłych, aby z Tobą królowali na wieki.
Ojcze nasz.
Modlitwa
Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do niebieskich radości, niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, * podążając za zwycięskim Pasterzem, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Swiętego. * Bóg, przez wszytkie wieki wieków.
CZYTANIE
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła 12, 1-11
Wielki znak ukazał się na niebie; Niewiasta obieczona w słońce i ksieżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na głowoch jego siedem diademów, i ogon jego zmiata trzecią częsć gwiazd z nieba; i rzucił je na ziemię.
I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła Syna Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze smokiem. I wystąpli do walki smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki smok, wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim straceni zostali jego aniołowie. I usłyszałam donośny głos mówiący w niebie: ,,Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych aż do śmierci. Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i biada morzu, bo zstąpił do was diabeł, pałając wielkim gniewem świadorn, że mało ma czasu". A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. I dane Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy i połowę czasu, z dala od Węża. A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ja rzeka uniosła. Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, która Smok ze swej gardzieli wypuścił. I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potornstwą - z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa. I stanął na piasku nad brzegiem morza.
II CZYTANIE
Homilia św. Grzegorza Wielkiego, papieża. (Homilia 14, 3-6)
,,Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje - to znaczy miłuję je - a moje rnnie znają, jakby chciał otwarcie powiedzieć: miłujący są posłuszni. Ten bowiem, kto nie miłuje prawdy, wciąż jeszcze jej nie zna. Ponieważ słyszeliście już, bracia najmilsi, o naszej odpowiedzialności, pomyślcie i wy, na podstawie słów Pana, również o waszej odpowiedzialności. Rozważcie, czy jesteście Jego owcami, rozważcie, czy poznaliście Go, rozważcie, czy macie światło prawdy. Poznacie zaś to, nie przez wiarę, lecz przez miłość. Poznacie to, nie przez wierzenie, ale przez czyny. Swiadczy o tym sam Jan Ewangelista, gdy pisze: , Kto mówi, że zna Boga, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą".
Pan znowu mówi: ,,Moje owce słuchają mego głosu, a Ja je znam, idą za Mną i Ja im daję życie wieczne". Mówi także o nich nieco wyżej: ,,Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony, wejdzie i wyjdzie i znajdzie pastwiska. Wejdzie - to znaczy osiągnie wiarę; wyjdzie - od wiary do oglądania Boga, od wierzenia do kontemplacji, bo znajdzie pastwiska wielkiego nasycenia. Tak więc owce znajdują pastwiska, bo ktokolwiek z szczerym sercem idzie za Nim, żywi się pokarmem trwającym wiecznie. Tymi pastwiskami owiec są radości wewnętrzne wiecznie kwitnącego raju. Pokarmem wybranych jest obecność oblicza Bożego. Gdy się weń wpatrują, dusza syci się bez końca pokarmem życia. Podążajmy, bracia najmilsi, do tych pastwisk, na których będziemy się radować spotkaniem z ich znakomitymi mieszkańcami. Niech zaprasza nas do tego radość tych, którzy tam żyją szczęśliwie. Rozpalmy więc, bracia, nasze serca, niech wiara zapala się do tego, co jest jej przedmiotem, niech nasze pragnienia kierują się ku dobrom niebieskim; taka miłość jest już dążeniem do nich. Niech żadne przeciwności nie odwracają nas od duchowego wesela tego święta, bo jeśli tylko ktoś mocno pragnie podążać do ukazanego mu celu, to temu pragnieniu nie przeciwstawią się żadne trudy wiodącej tam drogi. A więc niech nas nie skusi ułuda zwodzącego szczęścia, bo zaiste, niemądry to wędrowiec, który pociągnięty urokiem ukwieconych łąk zapomina, dokąd miał zamiar skierować swe kroki.
CZYTANIE Dz 10 40-43
Bóg wskrzesił Jezusa trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów.
PROŚBY
Bóg Ojciec wszechmogący wskrzesił i martwych Jezusa, naszego Pana i Zbawiciela. Módlmy się i wołajmy do Niego: Oświeć nas, Panie, światłością Chrystusa.
Ojcze święty, Ty przeprowadziłeś Jezusa, Twojego umiłowanego Syna, z mroków śmierci do blasku swojej chwały, doprowadź nas do Twojego przedziwnego światła.
Ty nas zbawiłeś przez wiarę, pomóż nam przeżyć ten dzień w wierze otrzymanej na Chrzcie świętym.
Ty nakazujesz, abyśmy szukali tego, co jest w górze, gdzie Chrystus zasiada po Twojej prawicy, zachowaj nas wolnymi od ułudy grzechu.
Niech nasze życie ukryte w Tobie z Chrystusem stanie się przed światem -jako zapowiedź nadejscia nowego nieba i nowej ziemi. Ojcze nasz.
WTOREK
II CZYTANIE
Kainnie św. Piotra Chryzologa, biskupa (Kazanie 108)
,,Proszę was przez miłosierdzie Boże." Tak prosi Paweł, a przez Pawła Bóg prosi bo chce, by więcej Go miłowano, niż się Go lękano. Prosi Bóg, bo chce być Ojcem bardziej niż Panem. Prosi Bóg przez miłosierdzie. Bo nie chce karać jak sędzia nieubłagany. Posłuchajmy proszącego Pana: Patrzcie, i zobaczcie we Mnie wasze ciało, wasze członki, wasze wnętrzności, wasze kości, waszą krew. A jeśli lękacie się tego, co jest boskie, czemunie miłujecie tego, co jest ludzkie?
Jeśli uciekacie od Pana, to czemu nie zwracacie się do wam pokrewnego?
A może was trwoży straszliwy widok mojej męki, której wy jesteście przyczyną? Nie lękajcie się! Ten krzyż nie dla Mnie jest ościeniem, lecz dla śmierci. Te gwoździe nie przenikają Mnie bólem, lecz jeszcze większą miłością dla was. Te rany nie powodują moich jęków, lecz wprowadzają was coraz głębiej w moje wnętrzności, moje ramiona rozwarte na krzyku nie wzmagają moich cierpień, lecz rozpościerają się, aby was przygarnąć. Moja krew nie leje się na próżno, lecz jest dana jako zapłata za was. Zbliżcie się więc, powróćcie i w tym przynajmniej poznajcie Ojca, że odpłaca dobrem za złe, miłością za zniewagi, tak wielkim zmiłowaniem za tak wielkie rany. Posłuchajmy jednak, o co nas błaga Apostoł: ,,Proszę was usilnie, abyście dali ciała wasze." Tak mówiąc Apostoł wszystkich ludzi podnosi do godności kapłańskiej: ,,Abyście dał ciała wasze na ofiarę żywą". O, zaiste, niesłychana to wielkość kapłańskiej służby chrześcijanina! Człewiek jest tu sam dla siebie ofiarą i kapłanem, nie szuka poza sobą tego, co by mógł złożyć Bogu, ale z sobą i w sobie przynosi Bogu to, co ma za siebie złożyć w ofierze. Taką samą pozostaje ofiara, takim samym kapłan. Ofiara zostaje zabita, lecz pozostaje żywą, bo kapłan nie może zabić siebie składającego ofiarę. Zdumiewająca to ofiara, w której składa się ciało i krew, a jednak nie ma tu ciała martwego ani krwi rozlanej. ,,Proszę was przez miłosierdzie Boże", mówi Apostoł, ,,abyście dali ciała wasze na ofiarę żywą". Bracia, na ofiara Chrystusa pochodzi od tej, w której złożył On swoje ciało w żywej ofierze za życie świata. Istotnie, ciało swoje złożył On jako żywą ofiarę, bo choć zgładzony, żyje. W tej ofierze śmierć otrzymała swoją zapłatę, ofiara trwa i żyje, a śmierć została ukarana. Stąd i dla męczenników śmierć jest narodzeniem, koniec początkiem, a zgładzenie życiem, i ci jaśnieją w niebie, których na ziemi uważane za umarłych. ,,Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała wasze na ofiarę żywą i świętą. To same wyśpiewat Prorok: ,,Nie chciałeś ofiary i daru, ale utwerzyłeś mi ciało". Bądź więc człowieku i ty ofiarą dla Boga i jej kapłanem. Nie zaprzepaszczaj tego, co Bóg w swej potędze dał ci i przyznał. Przyoblecz szatę świętości i przepasz się pasem czystości; osłoną twej głowy niech będzie Chrystus, krzyż na ciele niech będzie ci obroną; twoją pierś niech okrywają tajemnice Bożej wiedzy: zawsze zapalaj wieczne kadzidło modlitwy: chwyć miecz Ducha: uczyń swe serce ołtarzem. W ten sposób bez przerwy składaj Bogu twe ciało w ofierze.
Bóg szuka wiary, a nie śmierci: pragnie oddania, a nie rozlewu krwi: daje się przebłagać przez posłuszeństwo, a nie przez zabicie ofiary.
CZYTANIE 1 P 1, 4-5
Zbliżając się do Pana, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
PROŚBY
Zanieśmy usilne prośby do Chrystusa, który przez swe zmartwychwstanie umocnił nadzieję swojego ludu: Wysłuchaj nas, Chryste, żyjący na wieki.
Panie Jezu, z Twojego otwartego boku wypłynęła krew i woda, spraw, aby Kościół był dla Ciebie oblubienieą bez skazy.
Najwyższy Pasterzu, Ty po swym zmartwychwstaniu poleciłeś Piotrowi wyznającemu miłość ku Tobie, aby pasł Twoje owce, umacniaj zawsze miłość i apostolską gorliwość naszego papieża N.
Ty sprawiliś, że uczniowie łowiący ryby dokonali obfitego połowu, poślij Kościołowi pracowników, aby przedłużał misję Apostołów.
Ty na brzegu morza przygotowałeś uczniom chleb i rybę do spożycia, nie dozwól, aby ludzie z naszej winy ginęli z głodu.
Jezu, nowy Adamie i Duchu ożywiający, przemień umarłych na swoje podobieństwo aby osiągnęli pełny udział w Twojej radości.
Ojcze nasz.
ŚRODA
I CZYTANIE
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła.
Ja, Jan, ujrzałem: oto biały obłok, a siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp. I wyszdł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do siedzącego na obłoku: ,,Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj. Bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!" Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta.
CZWARTEK
II CZYTANIE
Z komentarza św. Augustyna, biskupa, do Ewangelii św Jana. (Traktat 65, 1-3)
Pan oświadcza, że daje swoim uczniem nowe przykazanie wzajemnej miłości. ,,Przykazanie nowe daję wam, byście się wzajemnie miłowali". Czy to przykazanie nie istniało już w Prawie Bożym dawnego Przymierza? Przecież czytamy: ,,Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego". Dlaczego więc Pan mówi o nowym przykazaniu, skoro przekonaliśmy się, że było ono już tak dawne? Czy może dlatego jest ono przykazaniem nowym, że Pan zwlókl z nas starego człowieka, a przyebiekł w nowego? Otóż miłość odnawia tego, który słucha Pana, albo raczej jest Mu posłuszny. Nie o każdą miłość tu chodzi, lecz tylko o tę, o której Pan mówi : ,,Jak Ja was umiłowałem", aby ją odróżnić od cieielesnej. Ta właśnie miłość Pana nas odnawia, abyśwy stali się ludźmi nowymi, spadkobiercami nowego Przymierza, śpiewającymi piesń nową. Ta miłość odnowiła żyjących niegdyś sprawiedliwych, patriarchów i proroków, póżniej świętych Apostołów, a teraz nowymi czyni również pogan. I na całej ziemi, z całej ludzkości tworzy i grornadzi nowy lud, ciało nowe zaślubionej Oblubienicy Jednorodzonego Syna Bożego. O niej powłada Pieśń nad Pieśniami: ,,Kim jest ta, która się wylania cała w bieli?" Słusznie, że cała w bieli, gdyż jest odnowiona. A cóż ją odnowiło, jeśli nie przykazanie nowe? Pełni tej miłości wszyscy wzajemnie się troszczą o siebie: Bo gdy jeden cierpi, cierpią z nim inni, a gdy ktoś jest wyróżniony, wszyscy z nim się radują. Wszyscy bowiem słuchają i przestrzegają tego, co Pan powiedział: ,,Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali". Oni miłują nie jak ci, którzy grzeszą, ich miłość nie jest zwyciajną ludzką miłością. Lecz są bogami i wszyscy są synami Najwyższego i braćmi Jedynego Syna Bożego, a więc miłują się wzajemnie tą miłością, jaką umiłował ich Pan, aby doprowadzić ich tam, gdzie wszystkie pragnienia zostaną nasycone dobrami. Wtedy wszystkie pragnienia zostaną nasycene, gdyż Bóg będzie wszystkim we wszystkich. Taką miłość daje nam Ten, który powiedział: ,,Jak Ja was umiłowałem, tak i wy miłujcie się wzajemnie". On umiłował nas, abyśmy się wzajemnie miłowali. Miłując nas, dał nam moc, abyśmy związali się wzajemną miłością i abyśmy zjednoczeni słodką więzią miłości stali się ciałem tak wspaniałej Głowy.
CZYTANIE Rz 8, 10-11
Jeżeli Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
PROŚBY
Z ufnością błagajmy Boga Ojca, który ustanowił Chrystusa sprawcą zmartwychwstania swoich dzieci, i wołajmy: Niechaj Pan Jezus kieruje naszym życiem.
Słupem ognia oświecałeś drogę swemu ludowi wędrującemu przez pustynię, niech zmartwychwstały Chrystus będzie dla nas dzisiaj światłem życia.
Przez usta Mojżesza pouczyłeś swój lud na górze, niech zmartwychwstały Chrystus kieruje nami dzisiaj przez słowo życia.
Karmiłeś manną swój lud pielgrzymujący, niech zmartwychwstały Chrystus umocni nas dzisiaj chlebem życia.
Dałeś swemu ludowi do picia wodę wyprowadzoną ze skały, przez swego zmartwychwstałego Syna udziel nam dzisiaj Ducha życia.
Modlitwa
Boże, Ty w niewysłowionej tajemnicy odkupienia obdarzyłeś ludzką naturę większą godnością niż w dziele stworzenia, prosimy Cię, zachowaj dary swojej łaski * w tych, których odrodziłeś przez sakrament chrztu świętego. Przez naszego Pana.
CZYTANIE I Kor 12,13
Wszyscyśmy w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Zydzi czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.
CZYTANIE Tt 3, 5b-7
Bóg zbawił na przez obmycie odradzające i odnowiające w Duchu Swiętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.
CZYTANIE 1 P 3, 18.22
Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i władze, i moce.
SOBOTA
CZYTANIE Rz 14, 7-9
Nikt i nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umurłymi jak nad żywymi.