Psalm 147A
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, *
słodko jest Go wysławiać.
Pan buduje Jeruzalem, * gromadzi rozproszonych z Izraela.
On leczy złamanych na duchu * i przewiązuje ich rany.
On liczy wszystkie gwiazdy * i każdej imię nadaje.
Nasz Pan jest wielki i potężny, * a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych, * karki grzeszników zgina do ziemi.
Spiewajcie Panu pieśń dziękczynną, * Bogu naszemu grajcie na harfie.
On niebo chmurami osłania, * przygotowuje deszcz dla ziemi,
wzgórza trawą pokrywa * i ziołami, które służą ludziom.
On bydłu pokarm daje, * psklętom kruka to, o co wołają.
Nie kocha się w sile rumaka * ani w potędze męża.
Upodobał sobie tych, którzy cześć Mu oddają, * którzy ufają Jego dobroci.
Psalm 147 B
Chwał, Jerazalem, Pana, *wysławiaj twego Boga, Syjonie
Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie.
Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, * a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak wełną * i szron jak popiół rozsypuje.
On grad rozrzuca jak okruchy chleba, * od Jego mrozu ściają się wody.
Posyła słowo, i lód topnieje, * powieje wiatrem, i rzeki płyną.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, * nie oznajmił im swoich wyroków.
II
Psalm 147 B
Chwal, Jeruzalem, Pana, * wysławiaj twego Boga, Syjonie!
umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie.
Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, * a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak welną * i szron jak popiół rozsypuje.
On grad rozrzuca jak okruchy chleba, * od Jego mrozu ściają się wody.
Posyła słowo, i lód topnieje, * powieje wiatrem, i rzeki płyną.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, * nie oznajmił im swoich wyroków.