Psalm 62
Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
Jak długo będziecie napadać na człowieka,
przewracać go wszyscy jak pochyłą ścianę, *
jak mur, który się wali?
Oto usiłują go poniżyć * i kłamstwem się rozkoszują.
Błogosławią kłamliwymi ustami, * a przeklinają w sercu.
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, *
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
W Bogu zbawienie moje i chwała, * Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką.
W każdyni czasie Jemu ufaj, narodzie, przed Nim wylejcie wasze serca. *
Bóg jest nasza ucieczką!
Synowie ludzcy są tylko tchnieniem, * synowie mężów kłamliwi.
Unoszą się w górę na wadze, * bo wszyscy razem są lżejsi niż oddech.
Nie pokładajcie uniości w przemocy ani na próżno nie łudźcie się rabunkiem, *
do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
Bóg raz powiedział, dwakroć to słyszałem, * że moc należy do Boga.
I u Ciebie, Panie, jest łaską, * bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.