INDEX

Psalm 77

Głos mój się wznosi do Boga, gdy wołam, *

głos mój wznoszę do Boga, aby mnie usłyszał.

W dniu mej niedoli szukam Pana, * w nocy niestrudzenie wyciągam rękę.

Dusza moja jest niepocieszona, jęczę, kiedy wspomnę Boga, *

słabnie mój duch, gdy rozmyślam.

Ty spędzasz sen z moich powiek, * z niepokoju mówić nie potrafię.

Rozpamiętuję dni, które dawno minęły, * i lata poprzednie wspominam.

Rozmyślam nocą w swym sercu, * rozważam, a duch mój docieka:

,,Czy Bóg odrzuci na wieki * i już nie będzie łaskawy?

Czy Jego łaskawość ustała na zawsze * i słowo zamilklo na pokolenia?

Czy Bóg zapomniał o litości, * czy w gniewie powstrzymał swe miłosierdzie?"

I mówię: ,,Jakże to bolesne, * że odwrócia się ode mnie prawica Najwyższego". Wspominam dzieła Pana. * oto wspominam Twoje dawne cuda.

Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach * i czyny Twoje wspominam.

Boże, Twoja droga jest święta, * który z bogów dorówna wielkością naszemu Bogu? Ty jesteś Bogiem działającym cuda, * ludzkom objawiłeś swą potęgę.

Ramieniem swoim Twój lud wybawiłeś, * synów Jakuba i Józefa.

Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody i zadrżały, * wzburzyły się ich odmęty.

Chmury wylały wody, zahuczaty chmury * i Twoje strzaty się posypały.

Głos Twego grzmotu jak łoskot wozu, pioruny świat rozjaśniły, *

ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

Twoja droga wiodla przez wody, Twoja ścieżka przez wodne obszary *

i nie znać było Twych śladów.

Wiodłeś Twój lud jak trzodę * ręką Mojżesza i Aarona.