דער ספר פון הימל
http://casimir.kuczaj.free.fr/Orange/jidysz.html
באנד 3
בשעת איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט, איך פּלוצלינג געפונען זיך אַרויס מיין גוף, ין אַ קירך.
עס איז געווען אַ גאַלעך וואס סעלאַברייטיד די געטלעך קרבן.
ער האט ביטער געװײנט און געזאגט:
"דער זייַל פון מיין קהילה האט ינ ערגעצ ניט צו רו!"
ווען ער האָט דאָס געזאָגט, האָב איך געזען אַ זייַל, וועמענס שפּיץ האָט גערירט דעם הימל.
אין דער באַזע פון דעם זייַל זענען געווען כהנים, בישאַפּס, קאַרדינאַלס און אנדערע דיגניטאַריעס. זיי האבן געשטיצט דעם קאלום. איך איז געווען וואַטשינג זייער נאָענט.
צו מיין חידוש האב איך געזען אז צווישן די מענטשן
— אײנער איז געװען זײער שװאך,
- אן אנדער פּאַסקודנע פאָרמיטל,
— נאך א קראנקער,
— אנדער ע פארדעק ט אי ן בלאָטע .
זייער ווייניק זענען געווען אין אַ פּאָזיציע צו שטיצן דעם קאָלום.
ווי אַ רעזולטאַט, דעם אָרעם זייַל איז געפאלן.
זי האט נישט געקאנט שטיל זיצן צוליב די קלאגן װאם זי האט גענומען.
אויף זיין שפּיץ איז געווען דער הייליקער פאטער וואס,
— מי ט גאלד ע קייט ן או ן שטראל ן װא ס האב ן זי ך ארויסגעטראג ן פו ן זײ ן גאנצ ן מענטש , הא ט ע ר אל ץ געטון
-צו סטייבאַלייז די זייַל E
- צו בינדן און אויפקלערן די מענטשן אונטן
( כאָטש עטלעכע האָבן אנטרונען צו זיין פריי צו פוילן אָדער ווערן מוטנע).
ע ר הא ט אוי ך געפרואװ ט אײנבינד ן או ן אויפקלער ן ד י גאנצ ע װעלט .
בשעת איך האָב צוגעקוקט דאָס אַלץ, האָט דער כּהן וואָס האָט געפֿײַערט די מאַסע
(איך מיין אז עס איז געווען אונדזער האר, אָבער איך בין נישט זיכער) ער גערופן מיר נאָענט צו אים און געזאגט :
"מיין טאָכטער ,
קוק אין וואָס אַ נעבעכדיק שטאַט מיין קהילה איז !
די זעלבע מענטשן וואס זענען געמיינט צו שטיצן עס, רייסן עס אַראָפּ. זיי שלאָגן זי און גיין אַזוי ווייַט ווי צו פאַרשעמען איר.
דער בלויז סגולע פֿאַר מיר איז צו באַקומען אַ פּלאַץ פון בלוט פלאָוינג
-פאָרם עס ווי אַ וואַנע צו קענען צו טאָן עס
-וואַשן דעם פּוטער בלאָטע E
-היילן די טיף ווונדז.
ווען, פֿאַר דעם בלוט,
-די מענטשן וועלן זיין געהיילט, געשטארקט און שיין,
- זיי קענען זיין ינסטראַמאַנץ וואָס קענען האַלטן מיין טשורטש סטאַביל און פעסט.
ער האָט צוגעגעבן:
"איך האָב דיר גערופן צו פרעגן אויב איר ווילט
-זיין אַ קאָרבן און דעריבער,
זייט אַ גאַרדיאַן צו שטיצן דעם זייַל אין די ינקאָרריגאַבאַל צייט.
ערשטנס, האָב איך דערפֿילט אַ ציטער דורך מיר, ווײַל איך האָב מורא געהאַט, אַז איך האָב נישט קיין כּוח.
דעמאלט האב איך מיך אנגעבאטן.
אי ך הא ב זי ך געזע ן ארומגערינגל ט מי ט פארשײדענ ע קדושים , מלאכי ם או ן נשמות , װעלכ ע האב ן מי ך מי ט שיץ ן או ן אנדער ע אינסטרומענטן , מי ט געמוטיקט , געמוטשעט .
לכתּחילה האָב איך מורא. דערנאָך,
— װא ס מע ר אי ך הא ב געליטן , אל ץ מע ר הא ט זי ך געמער ט מײ ן חשק ה צ ו לײדן , או ן
— כ׳האב פארזוכט די לײדן װי א זיסער נעקטער.
דער געדאַנק איז געקומען צו מיין מיינונג:
"ווער ווייסט? אפֿשר וועלן די פּיינז זיין אַ וועג צו פאַרנוצן מיין לעבן און מאַכן מיר נעמען מיין לעצטע פלי צו מיין בלויז גוט!"
אבע ר נאכ ן שװער ן לײד ן הא ב אי ך געזע ן צ ו מײ ן צער , א ז ד י דאזיק ע לײד ן פארנוצ ט ניש ט מײ ן לעבן .
אוי גאָט, וואָס אַ ווייטיק צו זען
זאל דאס שװערע פלײש מיך אפהיטן פון זיך פארײן מיט מיין אײביקן גוטן!
דא ן הא ב אי ך געזע ן א בלוטיקע ר שחיט ה אוי ף ד י מענטשן , װא ס זײנע ן געשטאנע ן ב ײ דע ר אונטערשטע ר קאלום .
וואָס אַ שרעקלעך ומגליק!
ד י װא ס זײנע ן ניש ט געװע ן קרבנו ת זײנע ן געװע ן זײע ר װײניק .
די דערינג פון די שונאים געקומען צו די פּרווון צו טייטן דעם הייליקער פאטער !
דעמאָלט עס פּעלץ ווי אַז צו מיר
-דאס בלוט פארגיסן און די קרבנות זענען געווען דער וועג צו מאכן די וואס זענען געבליבן שטארק,
-אַזוי אַז עס קענען שטיצן די זייַל אָן פליקקערינג.
אַה! ווי שפעטער זענען אויפגעקומען פרייליכע טעג!
טעג פון טריומף און שלום.
דאָס פּנים פֿון דער ערד האָט זיך אויסגעזען באַנייט.
דער זייַל האָט באַקומען זײַן גלאַנצן און זײַן אָריגינעלער פּראַכט. פֿון דער װײַטן באַגריסט איך די דאָזיקע פֿרײלעכע טעג װאָס זײ װעלן ברענגען
אַזוי פיל כבוד צו די קהילה E
אַזוי פיל כּבֿוד צו דעם גאָט וואָס איז זייַן קאָפּ!
דעם מאָרגן מיין מין יאָשקע געקומען און גענומען מיר אויס פון מיין גוף אין אַ קירך.
דערנאָך האָט ער מיך דאָרט איבערגעלאָזט, אַלײן.
איך געפינט זיך אין דעם בייַזייַן פון די ברוך סאַקראַמענט, איך געמאכט מיין געוויינטלעך אַדאָרשאַן.
אין טאן אַזוי, איך איז געווען אַלע אויגן צו זען אויב איך וואָלט נישט זען מיין זיס יאָשקע.
פּונקט, איך האָב אים געזען אויפן מזבח אין דער געשטאַלט פון אַ קינד וואָס רופט מיך מיט זיינע שיינע קליינע הענט.
ווער קען האָבן דיסקרייבד מיין צופֿרידנקייט?
איך בין צו אים געפלויגן און איך האב אים מער נישט געטראכט און געקושט.
אבער ביי די דאזיקע פּשוטע דזשעסטשערז האָט ער גענומען אַן ערנסטן אַספּעקט.
ער האָט מיר געוויזן אַז ער האָט נישט אָפּשאַצן מיין קיסאַז און אנגעהויבן שטופּן מיר אַוועק. אָבער, ניט באַצאָלן ופמערקזאַמקייַט צו דעם, איך געגאנגען פאָרויס און דערציילט אים:
מיין טייערע ליבע, דעם אנדערן טאג איר געוואלט צו ווייַזן זיך צו מיר מיט קיסאַז און
קיסאַז און איך האָבן געגעבן איר גאַנץ פרייהייט. הייַנט עס איז איך וואס ווילן צו באַשייַמפּערלעך זיך צו איר. אַה! געבן מיר די פרייהייט צו טאָן עס! "
ער האט מיר אבער װײטער אפגעװארפן. זעענדי ק א ז אי ך הא ב ניש ט אויפגעהערט , אי ז ע ר פארשװאונדן .
ווער קען זאָגן ווי מאָראַפייד און באַזאָרגט איך געווען ווען איך געפֿונען זיך אין מיין גוף? באלד נאכדעם איז ער צוריקגעקומען.
זינט איך געוואלט צו בעטן מחילה פֿאַר מיין ימפּערטינאַס,
ע ר הא ט מי ר מוחל ט מי ט װײז ן מי ר זײ ן צערטלעכקײט . האָט ער צו מיר געזאָגט , מיך געקושט:
"דערפרייען פון מיין האַרץ, מיין דיווינאַטי וואוינט קעסיידער אין איר.
ווי איר אויסטראַכטן נייַע זאכן צו מאַכן מיין דילייץ, אַזוי איך ווילן צו טאָן צו איר. "אַזוי איך איינגעזען עס איז געווען אַ וויץ ער האט געשפילט אויף מיר.
מיין יאָשקע איז נישט ארויס דעם מאָרגן,
דער טייַוול געפרוווט צו ווייַזן זיך צו מיר דורך גענומען די פאָרעם פון יאָשקע.
איך האב נישט געפילט די געוויינלעכע עפעקטן, האב איך אנגעהויבן צו האבן ספקות. איך האָב זיך געחתמעט, און דאַן האָב איך אויף אים געצויגן דעם צייכן פון דעם קרייַז.
דער שד האָט זיך דערזען אַ צעריסן, און האָט געציטערט .
איך האב עס גלייך אפגעווארפן, אן אנקוקן.
באַלד נאָך, מיין ליב יאָשקע געקומען.
אבער, מורא אַז עס איז נאָך דער בייז גייסט,
איך געפרוווט צו פאָר אים אַוועק דורך ינוואָוקינג די הילף פון יאָשקע און מרים. צו פאַרזיכערן מיר, יאָשקע דערציילט מיר :
"מיין טאָכטער, צו געפֿינען אויס אויב עס איז מיר אָדער נישט,
- דיין ופמערקזאַמקייט מוזן זיין פאָוקיסט אויף די ינער יפעקץ איר פילן,
- וואַנדערינג אויב זיי שטופּן איר צו מייַלע אָדער וויצע .
זינט, ווייל סגולה,
"מייַן נאַטור קען נישט יבערגעבן עפּעס אָבער ערלעך זאכן צו מיין קינדער."
מייַן שיינע יאָשקע גענומען מיר אויס פון מיין גוף.
ער האט מיר געוויזן גאסן פול מיט מענטשלעכע פלײש. וואָס בלוטבאָד!
איך בין כאָראַפייד נאָר צו טראַכטן וועגן אים. ע ר הא ט מי ר געװיז ן עפע ס װא ס אי ז געשע ן אי ן דע ר לופט . פילע זענען פּלוצלינג געשטארבן. עס איז געווען דער חודש פון מאַרץ.
לויט מיין מנהג האב איך צו אים מתפלל געווען
-האלט זיך רואיג און
— באשיצן זײערע בילדער פון אזעלכע גרויזאמע יסורים און בלוטיקע מלחמות.
ווי ער האט געטראגן זיין קרוין פון דערנער,
איך האב עס פון אים גענומען און עס ארויפגעלײגט אויפן קאפ, אים צו בארואיקן.
אָבער, צו מיין צער,
איך האָב געזען אַז כּמעט אַלע דערנער זענען געבליבן צעבראכן אויף זיין מערסט הייליק קאָפּ,
אַזוי אַז עס איז געווען זייער קליין לינקס צו מאַכן מיר ליידן.
יאָשקע איז געווען שטרענג, כּמעט פּייינג קיין ופמערקזאַמקייַט צו מיר. ער האָט מיך צוריק גענומען צו מײַן בעט.
אי ך הא ב געזע ן מײנ ע ארע ם אויסגעשטרעקט ע או ן לײד ן ד י װײטיק ן פו ן דע ר קרוציפיקאציע . ע ר הא ט גענומע ן מײנ ע ארע ם , זי ך אריבערגעטראג ן או ן ז ײ צוגעבונד ן מי ט א קלײ ן גאלדענע ם שטריק .
אן צו פרובירן צו פארשטיין דעם באדייט פון דעם, און צו ברעכן די שטרענגע לופט, האב איך אים געזאגט: "מיין זיססטע ליבשאפט, איך שטעל דיר פאר.
- די דזשעסטשערז פון מיין גוף, - די דזשעסטשערז וואָס איר אַליין האָבן געמאכט, ע
- אַלע די אנדערע דזשעסטשערז איך קענען מאַכן פֿאַר די בלויז ציל פון וואוילגעפעלן און אכפערן איר.
אה יא!
איך ווילן די מווומאַנץ
― פֿון מײַנע ברעמען, ― פֿון מײַנע ליפּן און ― פֿון מײַן גאַנצן װײַז איז געמאַכט געװאָרן נאָר אײַך צו באַפֿעלן!
שענק, גוט יאָשקע,
- זאלן אלע מיינע ביינער און נערוון כסדר עדות זאגן אויף מיין ליבשאפט צו דיר! "
האָט ער מיר געזאָגט:
"אַלץ וואָס איז געטאָן נאָר מיט דעם צוועק פון פאַרגעניגן מיר שייַנען אַזוי העל אין פראָנט פון מיר אַז עס ציען מיין געטלעך בליק. איך ליבע די אקטן אַזוי פיל,
אפילו אויב עס איז בלויז צו מאַך אַ לעדל,
-אַז איך געבן זיי די ווערט זיי וואָלט האָבן אויב איך טאָן זיי זיך.
פֿאַרקערט
עס אַקט געזונט אין זיך, און אויך גרויס,
- וואָס זענען נישט געמאכט נאָר פֿאַר מיר,
איך בין ווי פאַרזשאַווערט, ספּלאַטערד גאָלד,
― דאָס שיינט נישט.
איך קוק אפילו נישט דערויף! "
אַזוי איך זאָגן, "אַה! האר!
ווי גרינג עס איז פֿאַר שטויב צו קאַנטאַמאַנייט אונדזער אַקשאַנז! "
יאָשקע ממשיך:
"דו זאלסט נישט באַמערקן דעם שטויב ווייַל עס וועט זיין אויפגעטרייסלט. וואָס איר דאַרפֿן צו באַמערקן איז די כוונה."
ווען ער האט געזאגט דעם, יאָשקע טייד מיין געווער. האָב איך צו אים געזאָגט: גאָט, װאָס טוסטו?
האט ער געענטפערט :
"איך טאָן דאָס ווייַל ווען איר זענט אין די קרוסיפיקשאַן שטעלע, איר רויק מיר אַראָפּ.
או ן אזו י װ י אי ך װי ל מענש ן טשעפען , בינד ך אי ך אזו י דײנ ע ארעם , ״נא ך דא ס געזאגט , אי ז ע ר פארשװאונדן .
פֿאַר עטלעכע טעג איך קעגן יאָשקע ווייַל איך געבעטן אים צו זיין באפרייט און ער האט נישט וועלן צו.
טײל מאל האט ער זיך באװיזן שלאפן, א מאל האט ער מיך געצװאונגען צו שװײגן.
דעם פרימאָרגן מיין קאָנפעסאָר מער ווי אַמאָל באפוילן מיר צו פרעגן יאָשקע צו באַפרייַען מיר. אבער יאָשקע איז געווען ניט פּייינג ופמערקזאַמקייַט.
געצווונגען דורך פאָלגעוודיקייַט, איך זאָגן צו יאָשקע:
"מייַן ליב יאָשקע, ווען האט איר אָנרירן פאָלגעוודיקייַט? עס איז נישט איך וואָס ווילן צו זיין באפרייט,
עס איז דער מודה וואס וויל, אז דו זאלסט אויפהערן מאכן מיר ליידן די קרוסיפיקאציע.
דעריבע ר הא ט זי ך גענומע ן צ ו דע ר דאזיקע ר מעל ט פו ן פאָלגעוודי ק אי ן דיר , דא ס מעלה
-וואָס האָט געוואוינט דיין גאַנץ לעבן און
- וואָס געפירט איר צו דיין קרבן אויף די קרייַז.
יאָשקע געענטפערט : "איר טאַקע ווילן צו טאָן מיר גוואַלד דורך ניצן די רינג פון פאָלגעוודיקייַט, דער איינער וואָס יונייץ מיין מענטשהייַט צו מיין דיווינאַטי!"
נאכדעם וואס ער האט דאס געזאגט, האט ער אנגענומען די געשטאַלט פון די קרוסיפיקס און געטיילט מיט מיר די יסורים פון די קרוסיפיקשאַן. זאל דער האר שטענדיק זיין ברוך און אַלע ווערן געטאן פֿאַר זיין כבוד!
דאן האב איך זיך געפילט באפרייט.
בשעת איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט, איך פּלוצלינג געפונען זיך אויס פון מיין גוף.
און איך פּעלץ ווי איך איז טראַוואַלינג איבער דער ערד.
אוי! וואס איז געווען די עוון. עס איז געווען שרעקלעך צו זען!
אי ן אײ ן ארט , הא ב אי ך געטראפ ן א כהן , װא ס הא ט געפיר ט א הײליק ן לעבן .
צו אן אנדערן, א בתולה וועמענס לעבן איז געווען הייליק און באַשערט.
אלע דרײ האבן אויםגעביטן זײערע פיל שטראף
אַז דער האר איז אַפעקטאַד און צו די פילע אנדערע ער איז וועגן צו פאַרשאַפן. זאָג איך צו זײ: „װאָס טוט איר? האָט איר זיך צוגעפּאַסט צו גאָטס יושר?
האָבן זיי געענטפערט:
"מיר זענען אַווער
-פון די גאנצע ערלעכקייט פון די טרויעריגע צייטן און
— דער מענטש גיט נישט אויף,
אפילו אויב אַ שליח איז אויפגעשטאנען אָדער אויב די האר האט געשיקט אן אנדער סיינט ווינסענט פעריער
וואס האט מיט נסים און גרויסע צייכנס געפרואווט ברענגען צו גיור.
מענטש האט דערגרייכט
-אַזאַ עקשנות ע
— אזא גראד פון משוגעת
אז אפילו נסים וואלטן אים נישט באוועגט פון זיין אומגלויבן.
אַזוי, פון שטרענג נייטיקייַט,
צום גוטן פון מענטשן,
צו שטימען דעם פארפוילטן ים וואס פארפלייצט די ערד, און
פֿאַר די כבוד פון אונדזער אַוטריידזשד גאָט, מענטשהייַט איז קאָנפראָנטעד מיט גערעכטיקייט.
מיר קענען בלויז דאַוונען און פאָרשלאָגן זיך ווי וויקטימס אַזוי אַז די שטראָף פירן צו די קאַנווערזשאַן פון פעלקער.
און זיי האָבן צוגעגעבן:
"און דו, וואס טוסטו? ביסט נישט אזוי צוגעפאסט צו דער געטלעכער יושר ווי מיר?"
צו דעם האב איך געענטפערט:
"אוי ניין! איך קען נישט.
פאָלגעוודיקייַט פּריווענץ מיר, אפילו אויב יאָשקע וואָלט ווי צו.
און זינט פאָלגעוודיקייַט מוזן פּריווייל איבער אַלץ, עס איז נייטיק אַז איך בין אין אָפּאָזיציע צו ברוך יאָשקע, וואָס פּלאָגן מיר אַ פּלאַץ.
ז ײ האב ן געזאגט : ״דו ר מוז ט זי ך צוזאמענשטעל ן מי ט פאָלגעוודיקייט .
נאָך דעם בין איך זיך אומגעקערט צו מיין גוף כאָטש איך האָב נאָך נישט געזען מיין טייַער יאָשקע, איך געוואלט צו וויסן ווו אין דער וועלט דעם כהן און די בתולה זענען געקומען.
יאָשקע דערציילט מיר אַז זיי זענען פֿון פּערו.
דעם מאָרגן מיין גוט יאָשקע געקומען און גענומען מיר אויס פון מיין גוף.
און איך האָב געזען עפּעס וואָס וואָלט זיין אריבערגעפארן פון הימל צו פאַרבינדן די ערד. איך האב זיך אזוי דערשראקן, אז איך האב געשריגן און געזאגט: אך, וואס טוסטו האר?
וואָס צעשטערונג וועט פּאַסירן אויב דאָס כאַפּאַנז! איר זאָגן איר ליבע מיר און איר ווילן צו יבערשרעקן מיר?
טוה עס נישט! ניינטער! איר קענען נישט טאָן דאָס! איך טאָן ניט וועלן צו! "קאַמפּאַסיאָנאַטע, יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
"מיין טאכטער,
דו זאלסט נישט זיין דערשראָקן! ווען, דען, וועט איר אָננעמען אַז איך טאָן עפּעס? זאָל איך דיר גאָרנישט װײַזן, װען איך באַשטראָפֿט מענטשן?
איך וועל שטארקן דיין האַרץ ווי אַ בוים שטאַם
אַזוי אַז איר קענען פאַרטראָגן וואָס איר זען ».
אין דעם מאָמענט עס איז אויס פון מיין האַרץ ווי אַ בוים שטאַם.
אויפ ן אויבערשט ן זײנע ן געװע ן צװ ײ צװײגן , װא ס האב ן זי ך געשאפ ן א גאפל . אײנע ר פו ן ד י צװײג ן הא ט זי ך אויפגעהויב ן אי ן דע ר לופט ן או ן זי ך געכאפ ט צ ו װא ס הא ט זי ך באװעגט . אזוי איז די זאך אפגעשטעלט געווארן. די אנדערע צווייַג האָט ווי צו אָנרירן די ערד.
דעמאָלט איך געגאנגען צוריק צו מיין גוף. איך בעט יאָשקע צו רויק אַראָפּ. עס האט מיר אויסגעזען, אז ער האט זיך אזוי גוט אונטערגעגעבן צו מיין בקשה, אז ער האט מיט מיר מיטגעטיילט די יסורים פון קרייץ.
דערנאָך איז ער פאַרשווונדן.
דעם מאָרגן מיין טייַער יאָשקע געווען ומרויק. עס איז נאָר קומען און געגאנגען. אײנמאל איז ער געבליבן בײ מיר.
דער ווייַטער מאָמענט, געצויגן דורך זיין פאַרברענט ליבע פֿאַר באשעפענישן, ער איז געגאנגען צו זען וואָס זיי זענען טאן.
ער האט אסאך סימפאטיזירט מיט זיי פאר וואס זיי ליידן, אסאך
וואס איז געווען גענומען דורך זייער ליידן מער ווי דורך זיך.
פילע מאָל, מיט זיין פּריסטלי כוחות, מיין קאָנפעסאָר געצווונגען יאָשקע צו מאַכן מיר לייַדן זיין פּיינז אַזוי אַז ער זאל באַרויקן זיך פון מיין ליידן.
כאָטש יאָשקע געווען ניט ווילד צו זיין באַרויקן, ער שפּעטער געווארן דאַנקבאַר.
ער האט ליב געהאט א דאנק פארן כהן, אז ער האט געזארגט אפשטעלן זײן נקמה־ארעם. דאָס האָט מיר געמאַכט צו טיילן איין צאָרעס, דערנאָך אנדערן.
אוי! ווי רירנדיק עס איז געווען צו זען אים אין דעם שטאַט! ער האָט מיך צעבראָכן מיט רחמנות.
א םך מאל האט ער צו מיר געזאגט: ״קונםםט צו מיין יושר, װײל איך קאן זי מער נישט צוריקהאלטן, אה!
פֿון אַלע זײַטן, צווינגט ער מיך אים צו שטראָפן.
ער אלײן שלעפט די שטראף פון מיינע הענט.
אויב איר נאָר געוואוסט ווי איך לייַדן ווען איך ופדעקן מיין צדקה.
אבער עס איז דער מענטש זיך וואָס פאָרסעס מיר.
פֿאַר די פאַקט אַז איך געקויפט זיין פרייהייט פֿאַר די פּרייַז פון מיין בלוט, ער זאָל זיין דאַנקבאַר .
אבער אדרבא,
צו שאַטן מיר מער,
אויסטראַכטן נייַע וועגן צו מאַכן מיין בלוט אַרויסגעוואָרפן."
ווען ער האָט דאָס געזאָגט, האָט ער ביטער געוויין.
צו טרייסטן אים, האָב איך צו אים געזאָגט: "מיין זיס גוט, טאָן ניט טרויערן. איך זען אַז דיין טרויער איז מער פֿאַרבונדן מיט די נויט וואָס איר פילן צו שטראָפן מענטשן. אוי ניין! זאל עס קיינמאָל זיין אַזוי.
זינט דו ביסט אַלץ פֿאַר מיר, איך ווילן צו זיין אַלץ פֿאַר דיר.
"דעריבער שיקן דיין שטראָף אויף מיר.
-איך בין אַ קאָרבן שטענדיק אין דיין באַזייַטיקונג.
איר קענען מאַכן מיר לייַדן אַלץ איר ווילט.
אזו י װע ט אײע ר גערעכטיקײט ן בארואיק ט װער ן עטלעכ ע דרגות .
און איר וועט זיין טרייסט אין די צרות וואָס איר וועט פילן ווען איר זען באשעפענישן ליידן.
איך בין שטענדיק געווען קעגן די אַפּלאַקיישאַן פון דיין יושר. ווייל ווען דער מענטש ליידט, ליידט איר מער ווי ער.
מיין גוטער יאָשקע איז געצויגן צו זיין לייַדן. # אונדזער מלכּה - מוטער איז מיט אים געקומען היינט אינדערפרי .
עס געווען צו מיר אַז יאָשקע איז קעריינג מיר.
פֿאַר מיר צו באַרויקן אים אַראָפּ און
אַז מיט איר בעט איך אים, ער זאָל מיך מאַכן ליידן צו ראַטעווען מענטשן.
ער דערציילט מיר אַז אין די לעצטע טעג,
-אויב איך האט נישט ינערווין צו פאַרמייַדן די אַפּלאַקיישאַן פון זיין גערעכטיקייט, ע
— אויב דער מודה האט נישט גענוצט זיינע כהנים
צו פרעגן אים צו מאַכן מיר ליידן, לויט זיין ינטענטשאַנז,
- עטלעכע דיזאַסטערז וואָלט פּאַסירן.
אי ן דע ם מאמענ ט הא ב אי ך דערזע ן דע ם מודה
און תיכף איך מתפלל פֿאַר אים צו יאָשקע און די מלכּה מוטער.
אַלע ווייך, יאָשקע האט געזאגט :
"אין די מאָס אַז ער וועט נעמען קעיר פון מיין אינטערעסן
— בעט מיר און
- צוזאָג צו באַנייַען די דערלויבעניש אַזוי איך קענען מאַכן איר ליידן צו ראַטעווען מענטשן,
דעמאלט װעל איך אים באזארגן און אים שוינען. איך בין גרייט צו מאַכן דעם אָפּמאַך מיט אים. ”
נאָך דעם, איך געקוקט אויף מיין זיס גוט.
איך האב געזען אז ער האט צװײ פלאץ אין די הענט.
-איינער האט רעפרעזענטירט א גרויסע ערדציטערניש און
- די אנדערע, אַ מלחמה באגלייט מיט פילע פּלוצעמדיק דעטס און קאַנטיידזשאַס חולאתן.
איך האב אים געבעטן אז ער זאל אויף מיר ווארפן די בליץ. איך האָב זיי כּמעט געוואָלט נעמען מיט די הענט.
אבער, צו האַלטן מיר פון נעמען זיי, ער פּולד אַוועק פון מיר.
אי ך הא ב אי ם געפרואװ ט נאכפאלג ן או ן אי ן דע ר רעזולטא ט הא ב אי ך זי ך ארוי ס פו ן מײ ן קערפער . יאָשקע איז פאַרשווונדן און איך בין לינקס אַליין.
אַזוי, איך געגאנגען פֿאַר אַ גיין און
איך געפונען זיך אין ערטער ווו עס איז געווען שניט צייַט.
עס איז געווען דאָרט קלאַנגען וועגן מלחמה. איך געוואלט צו גיין דאָרט צו העלפן מענטשן,
אָבער די בייזע גייסטער האָבן מיך פאַרהיטן צו גיין וואו די דאָזיקע זאַכן וואָלטן געשען. זיי שלאָגן מיר צו האַלטן מיר פון העלפּינג מענטשן.
ז ײ האב ן זי ך גענומע ן אזו י פי ל גװאלד , א ז ז ײ האב ן מי ך געצװונגע ן זי ך אפצוטרעטן .
מייַן טייַער יאָשקע איז געקומען.
איידער ער איז אָנגעקומען, האָט מיין מיינונג געטראַכט וועגן טייל פון די זאַכן וואָס ער האָט מיר געזאָגט אין די לעצטע יאָרן (און וואָס איך האָב נישט אַזוי גוט געדענקט).
אַ ביסל צו דערמאָנען מיר פון זיי, ער דערציילט מיר :
"מיין טאכטער,
שטאלץ פרעסן חן.
אין האַרץ פון די שטאָלץ,
ס'איז בלויז ליידיגקייט פול מיט רויך,
וואָס טראגט בלינדקייט.
גאווה מאכט א מענטש צו זיין געץ. דע ר שטאל ץ הא ט ניש ט אי ן אי ם זײ ן גאט , דור ך זינד , פארניכט ט ע ר אי ם אי ן הארצן .
דורך אויפשטעלן אַ מזבח אין זיין האַרץ, ער שטעלן זיך העכער גאָט און אַדאָר זיך ".
אָ גאָט, וואָס אַ אַבאַמאַנאַבאַל פאַרזעעניש דאָס איז! עס זעט מיר אויס אזוי
— װע ן ד י נפש ה זא ל זי ך היט ן זי ך ניש ט ארײנצולאז ן , װאל ט ז י באפרײ ט געװאר ן פו ן יעד ן אנדער ן שלעכטס .
אבער אויב צו זיין גרעסטע אומגליק,
ער לאָזט זיך באַהערשן פֿון דער דאָזיקער מאַנסטראַסער מאַמע,
זי געבערט אלע אירע אומגעבערלעכע קינדער
- וואָס זענען די אנדערע זינד.
גאָט, ראַטעװע מיך פֿון שטאָלץ!
דעם מאָרגן מיין זייער ליב יאָשקע איז נאָר אנגעקומען וואס האט געזאגט צו מיר:
"מיין
טאָכטער ,
# דיין גאנצע פארגעניגן מוז זיין צו קוקן אין מיר אריין .
אויב איר שטענדיק טאָן דאָס, איר וועט צוציען זיך
אַלע מיינע מידות,
מיין פיזיאָגנאָמיע און מיין פֿעיִקייטן.
אין צוריקקומען, מיין פאַרגעניגן און מיין גרעסטע צופֿרידנקייט וועט זיין צו קוקן אין איר. "
דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
ווען איך האָב זיך געטראַכט, וואָס ער האָט מיר נאָר געזאָגט, האָט ער זיך פּלוצעם אומגעקערט.
ער האט ארויפגעלײגט זײן הײליקע האנט אויף מיין קאפ, און האט געדרײט מיין פנים צו זײן און צוגעגעבן :
— הײנט װיל איך זיך אביסל פרײען מיט אײך ארײנקוקן. אַזוי, אין אַ גרויס עמאָציע, איך רילייוו מיין גאַנץ לעבן.
אזא טעראר האט מיך אנגעכאפט, אז איך האב געפילט, אז איך שטארבן. ווייל איך האב געזען אז ער קוקט אויף מיר זייער שטארק,
― קוקנדיק אין מיר אַרײַן,
— װעל ן געניסן פון מיינע מחשבות , מיינע קוקן , מיינע ווערטער און אלעס אנדערש .
אינעווייניג האב איך צו מיר געזאגט:
— גאט, בין איך צופרידן אדער פארביטערט? # אין דעם מאמענט איז מיר געקומען צו הילף אונזער טייערע מלכה - מאמע .
מיט א גאר װײס קלײד אין די הענט האט זי מיר געזאגט זײער ליב:
" מיין טאָכטער איז נישט דערשראָקן.
איך וויל דיך אָנטאָן מיט מיין תמימות.
אזוי, קוקן אין איר, מיין טייַער זון וועט געפֿינען אין איר
די גרעסטע דילייץ וואָס קענען זיין געפֿונען אין אַ מענטש באַשעפעניש ".
זי האט מיך אנגעטאן אין דעם קלײד און מיך פארגעשטעלט פאר מײן טײערן גוטן, אים געזאגט:
"מייַן ליב זון, אָננעמען זי פֿאַר מיין צוליב און פריי זיך אין איר." אַלע מיין פירז האָבן לינקס מיר און יאָשקע זיך געפרייט אין מיר און איך אין אים.
דעם מאָרגן מיין זיס יאָשקע געקומען און גענומען מיר אויס פון מיין גוף.
דערזעענדי ק אי ם פו ל מי ט ביטערניש , הא ב אי ך געבעטע ן אי ם זא ל אי ן מי ר ארוי ס דע ר פארביטערונג . אבער כאטש איך האב אסאך מתפלל געווען צו אים, האב איך אים נישט געקאנט צו מאכן.
אָבער, מיין אָטעם איז געווארן ביטער,
זינט איך בין צוגעגאַנגען צו זיין מויל צו באַקומען זיין ביטערקייט.
דערװײ ל הא ב אי ך געזע ן א כו ן שטארבן . איך בין נישט זיכער ווער עס איז,
זינט איך איז געגאנגען צו דאַוונען פֿאַר אַ קראַנק גאַלעך.
איך האָב ניט געקענט זאָגן צי דאָס איז ער אָדער עמעצער אַנדערש.
און איך האָב געזאָגט צו יאָשקע: האר, וואָס טאָן איר טאָן?
איר טאָן ניט זען די פעלן פון כהנים אין קאָראַטאָ צו וועלן צו נעמען אן אנדער איינער פון אונדז! ».
אָן באַצאָלן ופמערקזאַמקייַט צו מיר און מיט אַ טרעטאַנינג האַנט, יאָשקע האט געזאגט: איך וועל צעשטערן זיי! איך וועל צעשטערן נאָך מער! "
בשעת איך איז געווען צאָרעס אַ פּלאַץ, מיין גוט יאָשקע געקומען, ער שטעלן זיין אָרעם הינטער מיין האַלדז ווי צו שטיצן מיר. זייענדיג זייער קרוב צו אים,
אי ך הא ב געװאל ט זײנ ע הײליק ע חברים , אנהויבנדי ק מי ט זײ ן הײליקםט ן קאפ .
אין דעם מאָמענט האָט ער מיר געזאָגט:
"מייַן באליבטע, דאָרשטיק פֿאַר דזשיי .
לאָזן מיר שטילן מיין דאָרשט אין דיין ליבע, ווייַל איך קען נישט האַלטן צוריק."
דערנאָך, אָנגענומען די פאָרעם פון אַ קינד, ער שטעלן זיך אין מיין געווער, אנגעהויבן צו קאָרמען,
או ן הא ט זי ך אפיל ו געװע ן א גרויםע ר נחת . ע ר אי ז געװע ן אינגאנצ ן אויסגערו ט או ן אויסגעלאשן .
דערנאָך, כּמעט ווילן צו שפּילן מיט מיר,
ער האט מיר דורכגעטראגן מיין הארץ פון זייט צו זייט מיט א שפּיז וואס ער האט געהאלטן אין דער האנט. איך פּעלץ אַ זייער גרויס ווייטיק, אָבער איך איז געווען זייער צופרידן צו ליידן, ספּעציעל ווייַל עס איז געווען אין די הענט פון מיין בלויז גוט!
אי ך הא ב אי ם פארבעטן , א ז מי ר זאל ן מאכ ן לײד ן מי ט נא ך גרעסער ע טרערן . ווייל פון דארט איז געקומען די פארגעניגן און זיסקייט וואס איך האב פארזוכט.
צו מאַכן מיר גליקלעך, יאָשקע געריסן מיין האַרץ, ער גענומען עס אין זיין הענט. מיט די זעלבע שפּיז,
— הא ט ע ר אי ם צעשניט ן אי ן מיט ן או ן
— דארט ן הא ט ע ר געטראפ ן א זײע ר װײס ן או ן שײנענדיק ן קרייז .
נעמט ער עס אין די הענט, און ער פרייט זיך זייער און זאָגט מיר :
" די ליבע און ריינקייַט מיט וואָס איר געליטן געשאפן דעם קרייַז.
איך בין זייער צופרידן מיט ווי איר ליידן. ניט בלויז מיר, אָבער אויך דער פאטער און דער רוח.
אין אַ רעגע איך געזען די דרייַ געטלעך פּערסאָנס
װע ר ע ם הא ט מי ך ארומגערינגל ט זי ך געפרײ ט קוקנדי ק אויפ ן דאזיק ן קרייז .
אבער איך האב זיך באקלאגט זאגנדיג : — גרויסער גאט , מיינע יסורים זענען צו קליין , איך בין נישט צופרידן נאר מיטן קרייז , איך וויל אויך די דערנער און די נעגל .
אויב איך טאָן ניט פאַרדינען זיי ווייַל איך בין ומווערדיק און אַ זינדיקער,
איר קענען זיכער געבן מיר די עריינדזשמאַנץ אַזוי אַז איך פאַרדינען זיי."
דורך שיקט מיר אַ שטראַל פון אינטעלעקטואַל ליכט, יאָשקע געמאכט מיר פֿאַרשטיין אַז ער געוואלט מיר צו מודה מיין זינד.
איך פּעלץ כּמעט דעוואַסטייטיד אין פראָנט פון די דרייַ געטלעך פּערסאָנס. אבער די מענטשהייט פון אונדזער האר האט מיר בטחון.
ווענדנדיק זיך צו אים, האָב איך געזאָגט דער קאָנפיטעאָר און דערנאָך האָב איך אָנגעהויבן מודה זיין מיינע זינד. בשעת איך בין געווען געטובלט אין מיין צאָרעס,
אַ קָול איז געקומען פֿון צווישן זיי און האָט צו מיר געזאָגט:
"מיר מוחל זיין איר. זינד ניט מער ."
איך האָב געגלויבט אַז איך וועל באַקומען די אַבסאָלוטאַטיאָן פון אונדזער האר. אבער ווען די צייט געקומען, עס פאַרשווונדן.
באלד נאָך, ער אומגעקערט אין די פאָרעם פון די קרוסיפיקס און שערד מיט מיר די פּיינז פון די קרייַז.
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען.
נאָך פילע שוועריקייטן, איך קוים געכאפט אַ בליק דערפון.
כּדי צו באַקלאָגן זיך אויף זײַן פֿאַרהאַלטן, האָב איך צו אים געזאָגט: ברוך השם, וואָס ביסטו אַזוי שפּעט געווען?
האסט פארגעסן אז איך קען נישט זיין אן דיר? וואָלט איך האָבן פאַרלאָרן דיין חן, אַזוי אַז איר וואָלט קיינמאָל קומען ווידער?
איבערהײבנדי ק מײ ן קלאגדי ק רײד , הא ט ע ר מי ר געזאגט : ״מײנ ע טאכטער , װײם ט אי ר װא ס מײ ן חן ט טוט ?
מייַן חן מאכט איר צופרידן
- נשמות וואָס האָבן די שיין זעאונג
- ווי געזונט ווי ערד טראַוולערז, מיט דעם חילוק:
- נשמות וואס האָבן די שיין זעאונג האָבן שפּאַס און פרייען
- די טראַוולערז אויף ערד אַרבעט פֿאַר מיין העכערונג.
ווער סע פארמאגט חן טראגט גן עדן אין זיך.
ווייל דאס פארמאגן חסד איז גארנישט אנדערש ווי זיך פארמאגן.
און װײַל איך אַלײן בין דער פֿאַרשװוּנדערטער חפץ
-וואָס ענטשאַנט אַלע הימל און
- וואָס פארמען אַלע די גליק פון די ברוך דורך פאַרמאָגן חן,
די נשמה האט זיין גן עדן וואוהין זי איז."
מייַן דילייטפאַל יאָשקע איז געקומען, פול פון ליבשאַפט.
ער איז געווען ווי אַ נאָענט פרייַנד וואָס קאַמפּלאַמאַנץ זייער פרייַנד און ווייזט אים זיין ליבע.
די ערשטע ווערטער וואָס ער האָט צו מיר געזאָגט זענען געווען:
"מיין באליבטע, ווען דו וועסט נאר וויסן וויפיל איך האב דיך ליב! איך פיל זיך שטארק צוגעצויגן צו דיר ליב האבן.
מייַן פּשוט דעדליינז צו קומען
זיי דאַרפן אַ פּלאַץ פון מי און
דאָס זענען נייַע סיבות וואָס מאַכן מיר קומען צו פּלאָמבירן איר מיט נייַע גראַסעס און הימלישע קעריזאַמז.
אויב איך קען פֿאַרשטיין ווי פיל איך ליבע איר,
דיין אייגענע ליבע וואָלט ויסקומען ימפּערסעפּטיבאַל פֿאַר איר קאַמפּערד מיט מייַן."
איך האָב אים געזאָגט: "מייַן זיס יאָשקע, וואָס איר זאָגן איז אמת, אָבער איך אויך ליב איר אַזוי פיל.
און אויב איר זאָגן אַז מיין ליבע מיט רעספּעקט צו דייַן איז קוים באמערקט, עס איז ווייַל דיין מאַכט איז אַנלימאַטאַד און מייַן זייער באגרענעצט.
איך קען נאָר טאָן וואָס איר האָט מיר געגעבן. דאָס איז אַזוי אמת אַז
ווען איך האָב די פאַרלאַנג צו לייַדן מער
צו בעסער ווייַזן איר די גרויס ליבע איך האָבן צו דיר,
— אויב דו לאזט מיר נישט ליידן,
עס איז נישט אין מיין מאַכט און איך בין געצווונגען צו רעזיגנירן זיך צו זיין אַרויסגעוואָרפן, ווי איך בין שטענדיק געווען אַליין.
צאָרעס איז אין דיין מאַכט.
וועלכער וועג איר ווילן צו ווייַזן מיר דיין ליבע, איר קענען טאָן עס ווען איר ווילט.
מיין באליבטע, גיב מיר דיין אייגענעם כוח.
און איך וועט ווייַזן איר וואָס איך קענען טאָן צו ווייַזן איר מיין ליבע. אין דער מאָס אין וואָס איר געבן מיר דיין ליבע, אין דער זעלביקער מאָס איך וועל געבן איר מייַן.
ער האט מיט גרויס פארגעניגן צוגעהערט צו מיינע נארישע ווערטער און, ווי צו פרובירן מיך,
האט מיך ארויסגענומען פון מיין קערפער צום אריינגאנג אין א טיפן פלאץ,
שוואַרץ און פול מיט פליסיק פייַער (דער זעאונג פון דעם אָרט געפֿירט מיר גרויל און מורא).
האָט ער מיר געזאָגט :
" דאָס איז פּערגאַטאָרי ווו פילע נשמות קלייַבן זיך .
איר וועט גיין צו דעם אָרט צו לייַדן און באַפרייַען די נשמות וואָס איך ווי. איר וועט טאָן דאָס פֿאַר מיין ליבע. ”
אַ ביסל ציטערנדיק, האָב איך צו אים געזאָגט: צוליב דיין צוליב בין איך גרייט צו אַלץ, אָבער דו מוזט קומען מיט מיר, ווייל אויב דו לאָזט מיך אַוועק,
איך וועל דיך נישט קענען געפינען און דו וועסט מיר אסאך וויינען."
האט ער געענטפערט:
"אויב איך קומען מיט דיר, וואָס וועט זיין דיין פּערגאַטאָרי?
מיט מיין בייַזייַן, דיין פּיינז וועט קער אין פרייד און צופרידן.
איך האב געזאגט, איך וויל נישט גיין אליין, מיר וועלן גיין צוזאמען אין דעם פייער, דו וועסט זיין די לעצטע פון מיר, דעריבער וועל איך דיך נישט זען און איך וועל אננעמען די דאזיקע ליידן.
אַזוי איך געגאנגען צו דעם אָרט פול פון געדיכט פינצטערניש. ער איז געקומען נאך מיר. מ'האט מורא געהאט אז ער זאל מיך פארלאזן, האב איך גענומען זיינע הענט און זיי אראפגעהאלטן
מיין רוקן.
ווער קען באַשרייַבן די פּיינז וואָס די נשמות ליידן?
זיי זענען זיכער אומגליקלעך צו מענטשן אנגעטאן אין מענטש פלייש. דורך מיין בייַזייַן אין דעם פייַער, די פּיינז זענען פאַרמינערט און די פינצטערניש איז געווען צעשפּרייט. אסאך נשמות זענען ארויס און די אנדערע האבן זיך באפרייט.
נאכ ן זײנ ן דאר ט א ארבע ט א שעה , זענע ן מי ר אװעק .
אָבער, יאָשקע קראַמפּט אַ פּלאַץ.
זאָג איך צו אים: „זאָג מיר, מײַן גוטער, װאָס קרעכסטו, מײַן טײַער לעבן, איך קאָן זײַן דער סיבה.
אפֿשר עס איז ווייַל איך האט נישט וועלן צו גיין צו דעם אָרט פון ווייטיק? זאָג מיר, זאָג מיר, האָט איר אַ סך געליטן, ווען איר האָט געזען די דאָזיקע נשמות ליידן? ווי פילט איר? "
האט ער געענטפערט :
״מיין טייערער, איך פיל זיך אלעס פול מיט פארביטערונג, אזויפיל, אז איך קען זיי שוין נישט איינהאלטן.
איך בין וועגן צו גיסן זיי אויף דער ערד."
איך האב צו אים געזאגט: "ניין, ניין, מיין זיס ליבע, איר וועט גיסן זיי אויף מיר, רעכט?"
אזו י אי ך בי ן אי ם צוגעגאנגע ן צו ם מויל , או ן ע ר הא ט אי ן מײנ ע געגאס ן א זײע ר ביטער ן ליקער , אי ן אז א שפע , א ז אי ך הא ב אי ם ניש ט געקאנ ט אנטהאלטן .
איך האב אים געבעטן ער זאל מיר געבן די כח עס צו האלטן.
אנדערש וואלט איך געטון וואס איך וואלט נישט געוואלט אז ער זאל טוהן, דאס הייסט אז איך וואלט עס אויסגעגאסן אויף דער ערד און איך וואלט שטארק חרטה געהאט ווען איך האב עס געטון.
ע ס הא ט מי ר שוי ן געגעב ן כוח , כאט ש ד י לײד ן אי ז געװע ן אזו י גרוים , א ז אי ך הא ב זי ך געפיל ט אפגעשװאכט . גענומען מיר אין זיין געווער, יאָשקע געשטיצט מיר און דערציילט מיר:
"מיט איר, מיר מוזן דאַווקע אונטערגעבן.
איר ווערן אַזוי אַנוועלקאַמד אַז איך פילן געצווונגען צו ביטע איר. ”
מייַן שיינע יאָשקע געקומען ווי געוויינטלעך. דאס מאל האב איך אים געזעהן בשעת ער איז געווען ביי די קאלום .
ער האט זיך אפגעטײלט און זיך ארײנגעװארפן אין מײנע ארעם צו האבן רחמנות. איך האב עס אנגעדריקט אויף מיר.
און איך האָב אָנגעהויבן טרוקן און אָנטאָן איר האָר אַלע קאַקעט מיט בלוט.
אי ך הא ב זײ , װ י אוי ך זײנ ע אויג ן או ן פנים , געפאקט , או ן געמאכ ט פארשידענ ע תיקון .
ווען איך בין געקומען אין זיינע הענט און אַוועקגענומען די קייט, מיט גרויס ווונדער,
איך האב דאס באמערקט,
אפילו אויב דער קאָפּ איז געווען דער פון יאָשקע ,
- די מיטגלידער זענען געווען פון פילע אנדערע מענטשן, דער הויפּט רעליגיעז.
אוי! ווי פילע ינפעקטאַד גלידער האָבן מער פינצטערניש ווי ליכט!
אויף די לינקס זענען די וואס געמאכט יאָשקע לייַדן די מערסט. ער איז געווען דאָרט
— קראנקע גלידער, פול מיט טיפע וואונדן פול מיט וואָרעם, ע
— אנדער ע װא ם זײנע ן קוי ם געװע ן צוגעבונד ן צ ו דע ם קערפער .
אַה! ווי דער געטלעך קאָפּ האט געליטן און וואַווערעד איבער די גלידער!
אוי ף דע ר רעכטע ר זײ ט זײנע ן געװע ן אזעלכ ע װא ם זײנע ן געװע ן בעסער , דא ס ד י געזונט ע או ן שײנענדיק ע גלידער .
-באדעקט מיט בלומען און הימלישע טוי,
- געבן אַוועק געשמאַק סמעללס.
דע ר געט א הא ט איבע ר ד י גלידער , א ס ך געליטן .
אמת , א ז ע ס זײנע ן געװע ן גלאנציק ע מיטגלידער
- וואָס זענען געווען ווי ליכט צו די קאָפּ,
-וואס האט אים אויפגעלעבט און אים געגעבן גרויס כבוד. אָבער די העכסטן נומער זענען ינפעקטאַד מיטגלידער.
עפנט זיין זיס מויל,
יאָשקע דערציילט מיר :
"מייַן טאָכטער, ווי פיל ווייטיק די מיטגלידער געבן מיר! דעם גוף איר זען איז די מיסטיש גוף פון מיין טשורטש , פון וואָס איך שטאָלץ זיך צו זיין דער קאָפּ.
אבער וואָס גרויזאַם טרערן די לימז מאַכן אין דעם גוף.
זיי ויסקומען צו סטימולירן יעדער אנדערע צו מאַטערן מיר מער. "
ער האָט מיר געזאָגט אַנדערע זאַכן וועגן דעם קערפּער, אָבער איך געדענק נישט אַזוי גוט. אויך איך האַלטן דאָ.
איך האב זיך שטארק צערגעווען צוליב עטליכע זאכן וואס איך טאר דא נישט זאגן.
מייַן גוטער יאָשקע, וואָס וויל צו טרייסטן מיר, איז געקומען אין אַ גאָר נייַע וועג. ער האט מיר אויסגעזען אנגעטאן אין הימל בלוי, אלעס באצירט מיט גאלדענע גלעקלעך.
- ווער געשפילט ווען זיי שלאָגן יעדער אנדערער און
― װאָס האָט געמאַכט אַ קלאַנג פֿריִער ניט געהערט.
אין דעם ספּעקטאַקל און די פאַסאַנייטינג קלאַנג פון די בעלז,
אי ך הא ב זי ך געפיל ט פארכאפט ע או ן באפרײ ט פו ן מײ ן לײד , װא ס הא ט זי ך , װ י רױך , צעשלאגן .
איך וואָלט האָבן געשטאנען דאָרט אין שטילקייַט (די כוחות פון מיין נשמה זענען אַזוי דערשטוינט),
אויב ברוך יאָשקע האט נישט צעבראכן די שטילקייַט דורך דערציילט מיר :
"מייַן באליבטע טאָכטער, די בעלז זענען אַזוי פילע קולות
- אַז רעדן צו איר פון מיין ליבע און
- אַז לאַדן איר צו ליבע מיר.
איצט ווייַזן מיר ווי פילע בעלז איר האָבן
- ווער דערציילט מיר וועגן דיין ליבע און
- ווער רופט מיר צו ליבע איר!"
איך האָב געזאָגט, אַ בלאָענדיקער, אָה! האר, װאָס זאָגסטו? איך האָב גאָרנישט נאָר מײַנע געװײנלעכע חסרונות.
# מיט רחמנות אויף מיין אומגליק , האט ער ווייטער געזאגט :
"איר האָט גאָרנישט, עס איז אמת, אָבער איך ווילן צו באַצירן איר מיט מיין אייגן בעלז אַזוי אַז איר האָבן פילע קולות מיט וואָס צו רופן מיר און ווייַזן מיר דיין ליבע."
דא ן הא ט זי ך מי ר אויסגעזען , א ז ע ר הא ט ארומגערינגל ט מײ ן לעב ן מי ט א באנד ע באציר ט מי ט ד י גלעקן . דערנאך בין איך געבליבן שטיל.
ער האָט צוגעגעבן : "הײַנט האָב איך דאָס פאַרגעניגן צו זיין מיט דיר; זאָג מיר עפּעס" האָב איך צו אים געזאָגט: "דו ווייסט אַז מיין גאַנצער גליק איז צו זיין מיט דיר! ווען איך האָב דיך, האָב איך אַלץ! ווען איך פאַרמאָג דיך, איך ויסקומען צו האָבן גאָרנישט אַנדערש צו ווינטשן אָדער זאָגן ".
ער האָט ווייטער געזאָגט: "לאָז מיר הערן דיין קול וואָס פרייט זיך אין מיין געהער. לאָמיר רעדן אַ ביסל. איך האָב אָפט גערעדט צו איר וועגן דעם קרייַז. הייַנט, לאָזן מיר הערן איר זאָגן מיר וועגן אים."
איך פּעלץ זייער צעמישט. איך האב נישט געוואוסט וואס צו זאגן.
אָבער ער, מיר צו העלפן, האָט מיר געשיקט אַ שטראַל פון אינטעלעקטואַל ליכט, און איך האָב אָנגעהויבן זאָגן:
מיין באליבטע, ווער קען דיר זאגן וואס דער קרייז איז און וואס ער טוט? בלויז דיין מויל קענען רעדן ווערטיקלי פון די סאַבליים פון דעם קרייַז! אבער וויבאלד דו ווילסט אז איך זאל דיר זאגן, וועל איך.
דער קרייַז וואָס איר האָט פאַרטראָגן, יאָשקע משיח,
-באַפריי מיך פון די קנעכטשאפט פון דעם שטן ע
- עס יונייץ מיר צו די דיווינאַטי מיט אַ ינדיסאַלאַבאַל בונד.
דער קרייַז איז פרוכטבאַר און גיט געבורט צו חן אין מיר.
דער קרייַז איז ליכט, איך בין דיסילוזשאַנד מיט די שטורעם און אַנטדעקן די אייביקייט צו מיר. דער קרייַז איז אַ פייער וואָס ראַדוסאַז אַלץ וואָס איז נישט פון גאָט צו אש, צו די פונט פון ליידיק די האַרץ פון יעדער ביסל שטויב וואָס קען זיין דאָרט.
דער קרייַז איז אַ פּרייז מאַטבייע. אויב איך בין מאַזלדיק גענוג צו פאַרמאָגן עס,
-איך בין באַריכערט מיט אַן אייביק מאַטבייע וואָס איז ביכולת צו מאַכן מיר די ריטשאַסט פון
גן עדן.
ווייַל די געלט וואָס סערקיאַלייץ אין הימל קומט פון די קראָסיז געליטן אויף ערד.
דער קרייַז פירט מיר צו וויסן זיך. עס אויך גיט מיר די וויסן פון גאָט۔י ידי קרייַז ארלנגעזעצט אַלע די מעלות אין מיר۔
דער קרייַז איז דער איידעלע זיצפּלאַץ פון די אַנקרעאַטעד חכמה וואָס לערנט מיר
- די העכסטע, מערסט סאַטאַל און סאַבליים דאָקטרינעס. זי אנטפלעקט מיך
- די מערסט סוד סודות, די מערסט פאַרבאָרגן זאכן,
די מערסט שליימעסדיק פּערפעקשאַנז,
אַלע זאכן פאַרבאָרגן פון די מערסט געלערנט און קלוג אין דער וועלט.
דער קרייַז איז דאָס וווילטויק וואַסער וואָס רייניקן מיר און נערישאַז די מעלות אין מיר. עס מאכט זיי וואַקסן.
ער לאָזט מיך נאָכן פירן מיר צום אייביקן לעבן.
דער קרייַז איז אַז סאַלעסטשאַל טוי וואָס גאַרדז און עמבעלישיז די שיין ליליע פון ריינקייַט אין מיר.
דער קרייַז פידז האָפענונג.
דער קרייַז איז דער שטורקאַץ פון אַקטיוו אמונה.
דער קרייַז איז אַז האַרט האָלץ וואָס שטענדיק גאַרדז און האלט די פייַער פון צדקה.
דער קרייַז איז אַז טרוקן האָלץ
-וואָס מאכט פאַרשווינדן און צעשפּרייטן דעם רויך פון שטאָלץ און אַרויסגעוואָרפן כבוד, ע
-וואָס פּראָדוצירן אין דער נשמה די אַניוועסדיק פיאַלקע פון אַניוועס.
דער קרייַז איז די מערסט שטאַרק וואָפן
-צו באַפאַלן בייזע גייסטער E
— פארטײדיק ט מי ך פו ן אל ע זײע ר האלטען .
די נשמה וואס פארמאגט דעם קרייז געמאכט
די מעקאַנע און אַדמעריישאַן פון אַלע מלאכים און הייליקע, און
דער כעס און דער גרימצארן פון די גייסטער.
דער קרייַז איז מיין הימל אויף ערד.
כְּגַוְונָא דְשִׁמְעָא לְעֵילָּא, לְעֵילָּא לְעֵילָּא.
דער קרייַז איז די פּיוראַסט גאָלד קייט
― דאָס פֿאַרבינדט מיך צו דיר, מײַן העכסטער גוטן, און
-וואָס פארמען די מערסט אָנווינקען פאַרבאַנד עס קענען זיין
מאַכן מיר יבערמאַכן אין איר, מיין באליבטע כייפעץ,
ביז איך פילן פאַרפאַלן אין איר און לעבן מיט דיין אייגן לעבן ".
נאכדעם וואס איך האב דאס געזאגט - איך ווייס נישט צי עס איז שטותים - פרייט זיך מיין גוטער ישוע שטארק.
גענומען דורך אַ טראַנספּאָרט פון ליבע, ער פאַקס מיר אומעטום און דערציילט מיר:
"בראַוואָ, בראַוואָ, מיין באַליבט! דו האסט גוט גערעדט!
מייַן ליבע איז פייַער, אָבער נישט ווי די פייַער פון דער ערד
-וואָס מאכט אַלץ וואָס פּענאַטרייץ סטערילע און ראַדוסאַז אַלץ צו אש.
מייַן פייער איז פרוכטבאַר און מאכט סטערילע בלויז וואָס איז נישט מייַלע. ער גיט לעבן צו אַלץ אַנדערש.
עס דזשערמאַנייץ שיין בלומען,
- געבן זייער מעהודערדיק פרוכט און
-פאָרמינג די מערסט דילייטפאַל הימלישע גאָרטן.
דער קרייַז איז אַזוי שטאַרק.
און איך האָבן קאַמיונאַקייטיד פילע דאַנק צו אים
וואָס איז מער עפעקטיוו ווי די סאַקראַמענץ זיך .
דאָס איז ווייַל ווען די סאַקראַמענט פון מיין גוף איז באקומען, די באַזייַטיקונג און פריי הילף פון דער נשמה זענען נייטיק.
- אַזוי אַז מיר קענען באַקומען מיין חסד. זיי קענען אָפט זיין פעלנדיק.
בשעת דער קרייַז האט די מאַכט צו באַפרייַען די נשמה צו חן ".
דעם מאָרגן, ברייקינג אַ לאַנג שטילקייַט, מיין ליב יאָשקע האט געזאגט צו מיר :
"איך בין דער קיילע פון ריין נשמות."
אין דער דערציילן מיר דעם, ער האט מיר אַ אינטעלעקטואַל ליכט וואָס האט מיר פֿאַרשטיין פילע זאכן וועגן ריינקייַט.
אבער איך קען לייגן אין ווערטער זייער קליין אָדער גאָרנישט פון וואָס איך פילן אין מיין סייכל.
אָבער, די רעכט אַנעראַבאַל דאַמע אָבעדיענסע וויל אַז איך שרייַבן עפּעס, אפילו אויב עס קען זיין מינינגלאַס.
איר, זי אַלײן, נחת, װעל איך זאָגן מײַנע שטותים װעגן טהרה.
מיר דאַכט זיך, אַז טהרה איז דער אײדלסטער בריליאַנט װאָס אַ נשמה קאָן פֿאַרמאָגן.
די נשמה וואס פארמאגט טהרה איז אינוועסטירט מיט א ווייס ליכט.
קוקנדיק אויף אים, זעט גאָט זײַן אײגענעם בילד.
ער פילט זיך אַזוי צוגעצויגן צו דער נשמה, אַז ער ווערט אין איר ליב.
זיין ליבע צו איר איז אַזוי גרויס אַז ער גיט איר זיין מערסט ריין האַרץ ווי אַ אָפּדאַך.
דערצו, נאָר וואָס איז ריין און ומבאַפלעקט קענען אַרייַן זיין האַרץ.
די נשמה, וואס פארמאגט טהרה, האלט אין זיך אן דעם ערשטן פראכט, וואס גאט האט איר געגעבן אין מאמענט פון איר באשאפונג.
גאָרנישט וועגן אים איז גראָב אָדער דיספּיקאַבאַל.
ווי אַ מלכּה וואָס בענקט נאָך די חתונה פון די הימלישע מלך,
די נשמה האלט אויף איר אדלשטאנד ביז די איידעלע בלום וואס זי איז ווערט אריבערגעזעצט אין הימלישן גארטן.
דעם ווירגינאַל בלום האט אַ אָפּשיידנדיק רייעך!
ע ס הויב ט זי ך איבע ר אל ע אנדער ע בלומען , איבע ר ד י מלאכי ם גופא .
עס שטייט אויס פֿאַר אַ אַנדערש שיינקייט,
אַזוי פיל אַז אַלעמען איז גענומען דורך די שאַצן און ליבע פֿאַר איר!
זיי לאָזן עס פאָרן פרילי אַזוי אַז עס קענען דערגרייכן די געטלעך ספּאַוס.
דער ערשטער אָרט מיט אונדזער האר איז געגעבן צו דעם איידעלע בלום. דאָס איז וואָס אונדזער האר פרייט זיך אַזוי פיל צו גיין צווישן די ליליעס וואָס פּאַרפום ערד און הימל.
ער לייקס עס אַלע די מער צו זיין סעראַונדאַד דורך די ליליעס,
אז ער אליין איז דער ערשטער, דער איידלסטער און דער ביישפיל פון אלע אנדערע. אוי! ווי שיין עס איז צו זען אַ בתולה נשמה!
זײ ן האר ץ אטעמט , ניש ט קײ ן אנדער ע אטעם , װ י ד י טהרה־תמימות . עס איז נישט אַבסקיורד דורך קיין ליבע וואָס איז נישט פון גאָט.
איר גוף אויך יגזודז ריינקייַט. אַלץ איז אין איר ריין.
עס איז ריין
— אין זיינע טריט, אין זיינע מעשים,
- אין זיין רעדע, אין זיין קוקן,
— אי ן זײנ ע באװעגונגען .
בלויז דורך קוקן אויף עס איר באַקומען זייַן גערוך.
- וואָס קעריזאַמז, וואָס גראַסעס,
- וואָס קעגנצייַטיק ליבע, וואָס נאַיוו ליבהאבערס צווישן די ריין נשמה און איר ספּאַוס יאָשקע!
נאר די וואס ווייסן עס קענען עפעס זאגן דערפון. אָבער, ניט אַלץ קענען זיין געזאָגט.
און איך פילן נישט אָטערייזד צו רעדן וועגן אים. פֿאַר דעם איך בין שטיל און פאָרן.
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען. אָבער, נאָך ווארטן אַ לאַנג צייַט,
עס איז געוויזן עטלעכע מאל, אָבער זייער געשווינד, כּמעט ווי בליץ. עס געווען צו מיר אַז איך געזען אַ ליכט אלא ווי יאָשקע.
פֿון דעם ליכט, דער ערשטער מאָל עס געקומען , איך געהערט אַ קול זאָגן צו מיר:
"איך צוציען איר אין דרייַ וועגן אַזוי אַז איר קענען ליבע מיר:
פון מיין נוץ,
פון מיין אַטראַקשאַן ע
דורך איבערצייגונג ".
ווער האט געקענט זאגן וויפיל זאכן איך האב דעמאלט פארשטאנען? פֿאַר בייַשפּיל, אַז
צו צוציען אונדזער ליבע, ברוך יאָשקע סענדז אַ שפּריץ פון בלעסינגז אַראָפּ אויף אונדז .
או ן זעענדי ק א ז דע ר דאזיקע ר וווילטעטיקע ר רעג ן פעל ט צ ו צוציע ן אונדזע ר ליעבע , װער ט ע ס אנגענעמ ע או ן פארכאפט .
וואָס זענען די מיטל פון אַטראַקשאַן ?
דאס זענען די יסורים געליטן פֿאַר אונדזער ליבע,
- צו קומען צו שטאַרבן אויף די קרייַז דורך ספּילינג אַ טייַך פון בלוט
ווו זי איז געווארן אַזוי אַטראַקטיוו און אַזוי ליב
— אז זײנ ע עקזעקוציאנר ן או ן זײנ ע גרויםע ר שונאים , האב ן זי ך אי ם פארליבט .
און צו איבערצייגן אונדז מער און צו מאַכן אונדזער ליבע שטארקער און מער סטאַביל,
ער האָט אונדז איבערגעלאָזט דאָס ליכט
— פו ן זײנ ע הײליקע ר בײשפיל ן או ן זײ ן הימלישע ר לערע
וואָס דיספּעלס די פינצטערניש פון דעם לעבן און פירט אונדז צו אייביק ישועה.
דאָס צווייטע מאָל וואָס ער איז געקומען , האָט ער צו מיר געזאָגט :
איך באַשייַמפּערלעך זיך צו נשמות דורך
קראַפט,
נייעס, ע
ליבע.
מאַכט איז דער פאטער באשעפער.
די נייַעס איז די וואָרט.
ליבע איז דער רוח ».
עס מיינט צו מיר אַז, דורך זיין מאַכט , גאָט מאַנאַפעסץ זיך צו דער נשמה דורך אַלע שאַפונג.
גאָט ס אַמניפּאַטאַנס מאַנאַפעסץ זיך דורך אַלע ביינגז. דער הימל, די שטערן און אַלע אנדערע ביינגז רעדן צו אונדז
— פו ן א אויבערשטן , פו ן א ן אומבאשאפ ט או ן פו ן זײ ן אלמאכט .
די מערסט געלערנטע פון מענטשן, מיט אַלע זיין וויסנשאַפֿט, קענען אפילו נישט מאַכן אַ געמיין מויז.
און דאָס זאָגט אונדז, אַז עס מוז זײַן אַן אומגעשאַפֿןע, אַ זייער שטאַרקע, וואָס האָט באַשאַפן, וואָס האָט געגעבן לעבן און וואָס אונטערהאַלטן אַלע ישות.
אוי! ווי דער גאנצער אַלוועלט מאַנאַפעסץ זיך צו אונדז, אין קלאָר הערות און ינדיבאַלאַבאַל אותיות,
גאָט און זיין אלמעכטיקער!
ווער סע זעט עס נישט, איז בלינד און פרייוויליג בלינד.
מיט זיין נייַעס , עס געווען מיר פּונקט אַז
וואויל יאָשקע, אראפנידערן פון הימל, געקומען פּערסנאַלי צו ערד
-צו געבן אונדז נייַעס פון וואָס איז ומזעיק צו אונדז. וויפיל אופנים האט עס זיך נישט ארויסגעוויזן!
אוי! וויפיל אנדערע זאכן האב איך פארשטאנען.
אָבער מיין פיייקייט צו באַשרייַבן זיי איז צו שוואַך.
איך גלייב, אַז אַלע, אַליין, פֿאַרשטייט דאָס איבעריקע. דערפאר וועל איך זיך נישט אפשטעלן אויף דער טעמע.
איך האב פארבראכט א גוטע צאל טעג
- אין די כּמעט גאַנץ דעפּראַוויישאַן פון מיין גרעסטע און בלויז גוט,
- אין די טרוקן פון די האַרץ,
אָן קענען וויינען פֿאַר די גרויס אָנווער איך איז געווען יקספּיריאַנסט, כאָטש איך געפֿינט גאָט דעם טרוקן דורך זאָגן אים:
— האר, באקומט דאס אלס א קרבן פון מיר, נאר דו קענסט אזוי פיל זיסן מיין הארץ.
צום סוף, נאָך אַ לאַנג צייַט פון ליידן, מיין ליב מלכּה מוטער
עס איז געקומען
טראָגט דאָס הימלישע קינד אויף איר שויס ,
אל ע ציטערנדי ק או ן אײנגעװיקל ט אי ן א טוך .
זי האָט אים אַרײַנגעטאָן אין מײַנע אָרעמס און געזאָגט:
"מיין טאָכטער, וואַרעם עס מיט דיין ליבשאַפט, ווייַל מיין זון איז געבוירן
- אין עקסטרעם אָרעמקייַט,
-אין אַ גאַנץ פאַרלאָזן פון מענטשן ע
-אין מאַקסימום שטרענגקייַט ".
אַה! ווי קיוט ער איז געווען אין זיין הימלישע שיינקייט! איך האב אים גענומען אין די הענט.
איך האב עס געקוועטשט צו ווארעם, ווייל עס איז געווען קאלט,
- מיט בלויז אַ פּשוט לייַוונט דעקן אויף.
נאָך וואָרמינג עס אַרויף ווי פיל ווי מעגלעך,
- אירע לילאַ ליפן,
מיין זיס בעיבי דערציילט מיר:
" צי איר צוזאָג מיר אַז איך וועל שטענדיק זיין אַ קאָרבן פֿאַר מיין צוליב, ווי איך בין צו דיר?"
איך האב געענטפערט: "יא, מיין קליין טייערע, איך צוזאָג דיר."
האָט ער ווייטער געזאָגט :
"איך בין נישט צופֿרידן בלויז מיט דיין וואָרט,
איך װיל אַ שבועה און אַ חתימה מיט דײַן בלוט ― אַזױ האָב איך געזאָגט: אױב פאָלגעוודיקײט װיל, װעל איך עס טאָן.
ער האט אויסגעזען זייער צופרידן און ווייטער געזאגט :
"פֿון דעם מאָמענט פון מיין געבורט, מיין האַרץ איז שטענדיק געווען געפֿינט אין קרבן.
- צו אכפערן דעם פאטער,
פֿאַר די גיור פון זינדיקע ע
פֿאַר מענטשן
וואָס האָט מיך אַרומגערינגלט און
װא ס זײנע ן געװע ן מײנ ע געטרײסט ע באלעבאטים , אי ן מײנ ע צער .
דעריבער איך ווילן דיין האַרץ צו זיין קעסיידער אין דעם שטעלונג, אין קרבן פֿאַר די דרייַ ענדס.
ווייל דאס האט די מלכה מאמע געוואלט אז דאס קינד זאל אים דערפרישן מיט איר זיסער מילך. איך געגעבן עס צו איר און זי יקספּאָוזד איר ברוסט צו ברענגען עס צו די געטלעך קינד ס מויל.
און איך, קלוג, געוואָלט מאַכן אַ וויץ, האָב איך אָנגעהויבן זויגן מיט מיין מויל. פו ן דע ם מאמענ ט אי ך הא ב אי ך געטא ן זײנע ן ז ײ פארשוװנד ן געװאר ן או ן אי ם איבערגעלאז ן אי ן פרײלע ך או ן טרויעריק .
זאל עס אַלע זיין
- צו כבוד ה' ע
— פאר דער צעמישעניש פון דעם אומגליקנעם זינדיקן וואס איך בין.
ער האָט זיך ווײַטער באַוויזן ווי אַ שאָטן אָדער אַ בליץ. אזוי, איך געפֿונען זיך אין אַ ים פון ביטערנאַס.
אין אַ קורצער מאָמענט האָט ער זיך באַוויזן צו מיר, זאָגנדיק:
"צדקה מוזן זיין ווי אַ מאַנטל וואָס קאָווערס אַלע דיין אַקשאַנז, אַזוי אַז אַלץ אין איר שיינט מיט גאנץ צדקה.
וואס מיינט דאס די צער וואס דו פילסט ווען דו ליידט נישט? עס מיטל דיין צדקה איז נישט גאנץ.
ווייַל צו לייַדן פֿאַר די ליבע פון מיר אָדער נישט צו לייַדן פֿאַר די ליבע פון מיר (אָן דיין וועט ינטערווינינג), איז די זעלבע זאַך ".
דא ן אי ז ע ר פארשװאונדן , לאזנדי ק מי ך ביטער ר װ י פריער . דאָס איז אַ צו שפּירעוודיק טעמע פֿאַר מיר צו רעדן וועגן דאָ. נאך וויינען ביטערע טרערן
וועגן מיין שטאַט אַזוי צאָרעדיק און אויך
פֿאַר זיין אַוועק,
ער איז געקומען צוריק און האָט מיר געזאָגט:
״מיט צדיקים נפשות האנד איך רעכט.
פיל מער, איך באַלוינ זיי צווייפל פֿאַר זייער גערעכטיקייט
- זיך איינגעבן זיי מיט די גרעסטע חסדים ע
- געבן זיי גראַסעס פון יושר און קדושה.
כ׳האב מיך געפונען אזוי צעטומלט און מײן, אז כ׳האב נישט געװאגט זאגן קײן אײן װארט. אלא, איך האָב ווייטער וויינען פאַר מיין צאָרעס.
יאָשקע, פעלן צו ינסטיל בטחון אין מיר, שטעלן זיין האַנט אונטער מיין קאָפּ צו האַלטן עס.
(ווייַל זי קען נישט זיין אַליין) און זי האט געזאגט צו מיר:
" זייט ניט דערשראָקן. איך בין דער שילד פון די פייטערז און די אַפעקטאַד ".
דערנאָך איז ער פאַרשווונדן.
זינט פאָלגעוודיקייַט האט געבעטן מיר דעם מאָרגן צו דאַוונען פֿאַר אַ מענטש, ווי באַלד ווי איך געזען יאָשקע איך רעקאַמענדיד דעם מענטש צו אים.
ער האָט מיר געזאָגט : "דערנידערונג מוז ניט נאָר אָנגענומען ווערן, נאָר מען דאַרף זי אויך ליב האָבן.
עס איז צו זיין טשוד ווי עסנוואַרג, אַזוי צו זאָגן. ווי אין די פאַל פון ביטער עסנוואַרג,
וואָס מער איר קייַען עס, די מער איר געשמאַק איר ביטערניש.
געזונט טשוד, כיומילייישאַן גיט העכערונג צו מאָראַפאַקיישאַן .
און די צוויי מיטלען, דערנידעריקונג און מאָראַפאַקיישאַן, זענען זייער שטאַרק פֿאַר
- איבערקומען געוויסע מניעות ע
-צו קריגן די נויטיקע חן.
ווי ביטער עסן, דערנידעריקונג און מאָרטיקיישאַן
- דערשייַנען שעדלעך צו מענטש נאַטור ע
-דאַכט צו ברענגען בייז אלא ווי גוט.
אָבער, דאָס איז נישט דער פאַל.
וואס מער אײַזן ווערט אויסגעארבעט אויפן אמוויל, אלץ מער שיינט און רייניגט זיך.
דאס איז דער פאַל פון די נשמה וואס באמת וויל צו גיין דעם דרך פון גוט.
וואָס מער זי איז דערנידעריקט און געשלאגן אויף דעם אַמוויל פון מאָרטיקאַטיאָן,
וואָס מער פֿונקען פֿון הימלישער פֿײַער פֿאַלן דערפֿון, אַלץ מער רייניקט עס ».
איך האב מיך געכאפט זייער נויט פון דער דעפּראַוויישאַן פון מיין גרעסטער און בלויז גוט. נאך א לאנגע ווארט אויף אים, האב איך ענדליך געזען ווי ער איז אריין אין הארץ.
ער האט געװײנט.
עס האט מיר פֿאַרשטיין
וויפיל ער האט געליטן און זיך דערנידערט ווען ער איז געברענט געווארן .
דא ם הא ט מי ר געבראכ ט גרוים ע לײדן , װײ ל אי ך הא ב זי ך געפיל ט אײנגעלאז ט אי ן זײ ן פארביטערונג . מיט רחמנות צו מיר האָט דאָס קליינע געבענטשטע קינד צו מיר געזאָגט:
וואָס מער די נשמה איז דערנידעריקט און ווייסט זיך, די נעענטער זי געץ צו דעם אמת .
אין דער אמתן פּרוּווט זי נאָכגיין דעם וועג פון מעלות, פון וועלכן זי פילט זיך זייער ווייט. און אויף דעם וועג,
-דערזעהט די ווייטקייט וואס ער דארף נאך פארן ווייל דער וועג איז אומענדליך.
עס איז ינפאַנאַט ווי איך בין ינפאַנאַט.
די נשמה וואָס איז אין דעם אמת
- שטענדיק פּרובירן צו פֿאַרבעסערן,
- אָבער עס קיינמאָל מאַנידזשיז צו זיין גאנץ.
דאָס ברענגט עס
אַרבעט קעסיידער,
פֿאַרבעסערן מער און מער, אָן ווייסטינג צייַט אין ליידיקנאַס.
און איך, ברכה דעם אַרבעט, ביסל דורך ביסל,
איך רעטאַטש צו מאָלן מיין בילד אין איר.
דאָ ס וואָס איך געוואלט צו זיין מילה:
איך האָב געוואָלט געבן דעם ביישפּיל פון דער גרעסטער עניוות, וואָס האָט דערשטוינט אפילו די מלאכים פון הימל".
אי ך הא ב זי ך שטענדי ק געזע ן ניש ט בלוי ז פו ל מי ט אומגליק , נא ר אי ך הא ב אוי ך באַזאָרגט .
מייַן גאנצע ינלענדיש איז געווען אין בעהאָלע איבער די אָנווער פון יאָשקע.
איך האב געטראכט צו מיר בשעת'ן זאגן
- אַז מיין גרויס זינד האט ערנד מיר אַז יאָשקע לינקס מיר און
— אז אי ך װע ל אי ם דעריבע ר ניש ט װידע ר זען .
אוי! וואָס אַ גרויזאַם טויט עס איז געווען פֿאַר מיר, מער גרויזאַם ווי קיין אנדערע! אי ך בי ן געװע ן שרעקלע ך איבערגעריםן
- ניט מער זען יאָשקע,
- צו ניט מער הערן זיין זיס קול,
— האבנדי ק פארלויר ן דע ם אי ן װעמע ן מײ ן לעב ן אי ז געװע ן אפהענגיק , פו ן װעלכ ן ע ם אי ז מי ר געקומע ן אל ץ גוטס ! ווי צו לעבן אָן עס?
אַה! נאָך פאַרפאַלן יאָשקע, עס איז געווען אַלע איבער פֿאַר מיר!
דערטרונקע ן אי ן ד י דאזיק ע געדאנקע ן הא ב אי ך זי ך געפיל ט אי ן שטארבלעכ ע יסורים , או ן מײ ן גאנצ ע אינעװײני ק אי ז געװע ן צערודערט . איך געוואלט יאָשקע אַזוי פיל!
דערנאָך, אין אַ בליץ פון ליכט, עס אנטפלעקט זיך צו מיין נשמה און דערציילט מיר:
— שלום, שלום!
אזוי ווי א זייער פארפעםטע בלום פארפירט דעם ארט וואו זי ווערט געשטעלט, אזוי פילט דער שלום פון גאט די נשמה וואס פארמאגט זי » .
דערנאך איז ער אנטלאפן װי א בליץ.
אַה! האר, ווי גוט דו ביסט צו דעם זינדיקן וואָס איך בין. מיט בטחון זאָג איך דיר: "אַה! ווי איינצייטיק דו ביסט!
אפילו אויב איך פארלירן דיך, ווילסטו נישט, אז איך זאל זיך צערודערט אדער דערשראקן.
און אויב איך בין, איר לאָזן מיר וויסן אַז איך מאַך אַוועק פון דיר.
ווייַל
—מיט שלום, פֿיל איך זיך מיט גאָט.
- אין קאָנפליקט, איך פּלאָמבירן זיך מיט דייאַבאַליקאַל טעמטיישאַנז.
אוי! מייַן זיס יאָשקע, וואָס געדולד עס נעמט מיט איר! ווייל וואס וועט פאסירן מיט מיר,
דו ווילסט אפילו נישט, אז איך זאל דערשראקן אדער אויפרעגן.
איר ווילט מיר גאנץ רויק און שלום . ”
בשעת איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט,
איך פּעלץ זיך לאָזן מיין גוף און געפֿונען מיין טייַער יאָשקע.
אָבער, טאַקע!
ווי איך געזען זיך פול פון זינד אין זיין בייַזייַן!
אין מיר האָב איך געפילט אַ זייער שטאַרק פאַרלאַנג צו מודה זיין פאר אונדזער האר.
אזו י װענדענדי ק צ ו אים , הא ב אי ך אי ם אנגעהויב ן דערצײל ן װעג ן מײנ ע זינד . # ער האט מיר צוגעהערט . װע ן אי ך בי ן פארטיק , הא ט ע ר זי ך צוגעקער ט צ ו מי ר מי ט א בליק ן פו ל מי ט צער , או ן געזאגט :
"מיין טאכטער,
- אויב עס איז ערנסט, זינד איז סם און אַ שטאַרביק אַרומנעמען פֿאַר די נשמה. נישט נאר פאר דער נשמה, נאר אויך פאר אלע מעלות וואס געפינען זיך דארט.
אויב עס איז וויניאַל, עס איז אַ האַלדזן
- ווער כערץ און
-וואס מאכט די נשמה שוואך און קראנק, ווי אויך די מעלות וואס געפינען זיך דארט.
וואָס אַ טויטלעך גיפט זינד איז!
אַליין, עס קענען ווונד די נשמה און טייטן עס! גאָרנישט אַנדערש קענען שאַטן די נשמה.
גאָרנישט אַנדערש קענען מאַכן עס מיעס און כייטפאַל אין פראָנט פון מיר. בלויז זינד ".
אי ך הא ב אי ך דא ם געזאגט , הא ב אי ך פארשטאנע ן ד י מיעס ע פו ן זינד .
איך האב געהאט אזא ווייטאג אז איך ווייס נישט וויאזוי עס אויסצודרייען. יאָשקע, געזען מיר אַלע טאָרן דורך ווייטיק,
ער האט אויפגעהויבן די רעכטע האנט, און האט גערעדט די װערטער פון אבסולוט.
און ער האָט צוגעגעבן :
"זינד ווונדז די נשמה און גיט עס טויט.
די סאַקראַמענט פון קאָנפעסיע
- גיט עס נייַ לעבן,
— הײלט זײנע װאונדן,
- ריסטאָרז קראַפט צו זייַן מעלות ע
דאָס, מער אָדער ווייניקער, לויט זייַן פּראַוויזשאַנז .
דאָס איז ווי דאָס סאַקראַמענט אַרבעט. ”
עס האָט מיר אויסגעזען, אַז מײַן נשמה האָט באַקומען אַ נײַ לעבן.
נאָך דער אַבסאָלוטיאָן פון יאָשקע, איך האט נישט פילן די זעלבע גערודער ווי פריער. זאל דער האר שטענדיק זיין דאַנקבאַר און געלויבט!
היינט אינדערפרי האב איך באקומען קהילה.
געפונען זיך מיט יאָשקע, איך אויך געפונען די מלכּה מוטער. און ווי ווונדערלעך:
איך קוק בייַ די מוטער, איך געזען איר האַרץ פארוואנדלען אין בעיבי יאָשקע;
איך האב געקוקט אויפן קינד און איך האב געזען די מאמע אין זיין הארץ. דערנאָך האָב איך זיך דערמאָנט, אַז דאָס איז דער יום־טובֿ פֿון דער עפּיזאָד.
לויטן ביישפּיל פון די הייליק מאַגי, איך וואָלט האָבן לייקט צו פאָרשלאָגן עפּעס צו די בעיבי יאָשקע. אבער איך האב נישט געהאט וואס צו געבן אים.
דערנאָך, דורך מיין צאָרעס, איך געדאַנק צו פאָרשלאָגן אים,
- ווי מיר , מיין גוף מיט אַלע די ליידן פון די צוועלף יאָר בעשאַס וואָס איך געווען בעדרידאַן, גרייט צו לייַדן און פאָרזעצן ווי ער וואָלט האָבן לייקט.
" ווי גאָלד, איך געפֿינט אים די פּיינז איך פילן ווען ער דיפּרייווז מיר פון זיין בייַזייַן,
וואָס איז די מערסט ווייטיקדיק און ווייטיקדיק זאַך פֿאַר מיר.
ווי קטורת , איך געפֿינט אים מיין אָרעם תפילות יונייטינג זיי מיט די פון די מלכּה מאַדער, אַזוי אַז זיי וואָלט זיין מער וואוילגעפעלן צו די בעיבי יאָשקע.
איך געמאכט מיין פאָרשלאָג אין גאַנץ בטחון אַז דער קינד וואָלט אָננעמען עס. אָבער, עס געווען צו מיר אַז כאָטש יאָשקע אנגענומען מיין אָרעם פאָרשלאָג מיט גרויס פאַרגעניגן, וואָס ער ליב געהאט רובֿ איז די צוטרוי מיט וואָס איך געפֿינט אים.
האָט ער מיר געזאָגט :
" טראַסט האט צוויי געווער .
מיט דער ערשטער ,
- אַרומנעמען מיין מענטשהייַט און
-עס איז געניצט ווי אַ לייטער צו שטייַגן צו מיין דיווינאַטי.
מיט די אנדערע,
- איינער אַרומנעמען מיין דיווינאַטי און
— קריג ט זי ך פו ן אי ר שטראל ן פו ן הימלישע .
אזוי די נשמה איז גאָר ינאַנדאַד מיט די געטלעך זייַענדיק.
ווען די נשמה טראַסץ, עס איז זיכער צו באַקומען וואָס זי בעט פֿאַר:
איך האַלטן מיין געווער טייד און
איך לאז די נשמה טאן וואס זי וויל.
איך האב עס געלאזט אריינדרינגען טיפער אין הארץ אריין, איך לאז עס נעמען וואס עס האט פון מיר געבעטן.
אויב איך טאָן ניט, איך וואָלט פילן אין אַ שטאַט פון גוואַלד צו דער נשמה ".
ווי ער האט געזאגט דעם, סטרימז פון מאַשקע געקומען פון די ברוסט פון די קינד (אָדער פון די ברוסט פון די מוטער).
(אבער איך ווייס נישט פונקטליך וואס איך רוף דא ליקר) וואס האט פארפלייצט מיין גאנצע נשמה. דערנאָך איז די מלכּה מאָם פֿאַרשוווּנדן. .
שפעטע ר זײנע ן אי ך או ן קינדע ר ארײ ן אי ן ד י געװעלב ן פו ן הימל . איך האב געזען זיין כיינעוודיק טרויעריק פּנים.
איך האב צו מיר געזאגט: אפשר ווילסטו די גלעטן פון דער מלכה מאמע.
איך געדריקט מיין האַרץ און בעיבי יאָשקע האט אַ יגזאַלטאַנט קוק. ווער קען זאָגן וואָס געטראפן דעמאָלט צווישן מיר און יאָשקע?
איך האב נישט די שפראך עס צו אנטפלעקן אדער די אויסדרוקן דאס צו באשרייבן.
איך האב מיר אינעווייניג געזאגט:
"ווער קען זאָגן ווי פילע ערראָרס און ערראָרס די זאכן איך שרייַבן אַנטהאַלטן?"
אין דעם מאָמענט איך פּעלץ ווי איך איז געווען לוזינג באוווסטזיין און ברוך יאָשקע געקומען.
און ער האָט מיר געזאָגט :
"מיין טאָכטער, אפילו דיין מיסטייקס וועט העלפֿן צו דערקלערן אַז עס איז קיין כויוו אָפּנאַר פון דיין טייל און
אַז איר זענט נישט אַ דאָקטער (ווייַל אויב איר געווען איר וואָלט וויסן ווו איר וואַנדערד).
זיי וועלן מאַכן עס נאָך קלאָר אַז איך רעד צו איר
אין מינדסטער פֿאַר די וואס קענען זען זאכן פשוט.
אבער איך פאַרזיכערן איר זיי וועלן נישט געפֿינען
- נישט אַ שאָטן פון בייז,
- נישט עפּעס וואָס זאגט "מעלת".
ווייל ווען דו שרייבסט, גיי איך אליין דיין האנט.
אין רובֿ, זיי וועלן קענען צו געפֿינען עפּעס וואָס,
- אין ערשטער בליק, עס מיינט פאַלש,
- אָבער אַז אויב זיי קוקן מער ענג, עס קאָראַספּאַנדז צו דעם אמת. דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
עטלעכע שעה שפּעטער,
- בשעת איך פּעלץ פּערפּלעקסט און ומבאַקוועם וועגן וואָס ער האט דערציילט מיר,
האָט ער זיך אומגעקערט און צוגעגעבן :
" מייַן לעגאַט איז פעסטקייַט און פעסטקייַט . איך בין נישט אונטערטעניק צו קיין ענדערונג.
וואָס מער אַ נשמה דערנענטערט זיך צו מיר און שטעקט זיך אויף דעם וועג פֿון מעלה, אַלץ פעסטער און סטאַבילער פֿילט זי זיך אין דעם גוטן.
דערצו
- וואָס ווייטער עס איז פון מיר,
- וואָס מער ער איז גענייגט צו וואַקלענ זיך צווישן גוט און בייז ".
בשעת איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט, מיין גוט יאָשקע געוויזן זיך צו מיר אין אַ דיפּלאָראַבאַל שטאַט.
זײנ ע הענ ט זײנע ן געװע ן שטאר ק צוגעבונדן , זײ ן פני ם אי ז געװע ן פארדעק ט מי ט שפײז , או ן ע ס זײנע ן געװע ן עטלעכ ע מענטשן , װא ם האב ן אי ם שטאר ק געקלאפט .
וועגן אים,
עס איז געווען שטיל און פרידלעך ,
-אָן מאָווינג ע
— א ן אײ ן אײנציקע ר קלאגע .
ער האט אפילו נישט באװעגט קײן אויג.
אזו י הא ט ע ר באװיזן , א ז ע ר װיל ט לײדן , ד י דאזיק ע צארן ,
— ניט בלויז פונדרויסנדיק,
- אָבער אויך אינעווייניק.
וואָס אַ רירנדיק דערזען, טויגעוודיק צו ברעכן די שווערסטע הערצער!
ווי פילע זאכן האט דאָס פּנים פלעק מיט בלאָטע און עקלדיק ספּוטום דערציילט מיר!
איך איז געווען געשלאגן מיט גרויל. איך האב געציטערט.
איך האָב געזען זיך אָנגעפילט מיט שטאָלץ אין רעספּעקט פון אים.
האָט ער מיר געזאָגט:
״מיין טאכטער, נאר די קליינע לאזן זיך באהאנדלען ווי זיי ווילן:
-ניט די וואָס זענען קליין פֿאַר מענטשלעך סיבה,
-אבער די וואס זענען קליין און פול פון געטלעך סיבה.
איך קענען זאָגן איך בין אַניוועסדיק.
אבער וואָס אין מענטש איז גערופן אַניוועס זאָל זיין גערופן זיך-וויסן. ווער קען זיך נישט קענען גיין אין דער ליגן.
דערנאָך, עטלעכע מינוט, ער איז געווען שטיל. איך האָב עס באַטראַכט.
און איך האָב געזען אַ האַנט מיט אַ ליכט וואָס געזוכט אין מיר,
-אין די מערסט אָנווינקען און פאַרבאָרגן ערטער, צו זען אויב איר קען געפֿינען זיי
- זיך-וויסן ע
- ליבע פון דערנידעריקונג, צעמישונג און שאַנד .
דאָס ליכט האָט געפֿונען אַ פּוסט אין מײַן אינערלעכן
און איך האָב געזען אַז דאָס אָרט דאַרף זיין אָנגעפילט מיט דערנידעריקונג און צעמישונג, לויט די ביישפּיל פון מיין ברוך יאָשקע.
אוי! ווי פילע זאכן דעם ליכט און הייליק שטעלונג פון יאָשקע געמאכט מיר פֿאַרשטיין. איך געזאגט צו זיך:
" א גאָט דערנידעריקט און צעמישט פֿאַר מיין ליבע.
איך, אַ זינדיקער, דיפּרייווד פון די סימנים פון אונטערשייד!
אַ סטאַביל און פעסט גאָט וואָס, אין פּנים פון אַזוי פילע אומרעכט,
ער רירט זיך אפילו נישט צו פטור װערן פון דעם מיאוסן שפײ, װאם פארדעקן זײן פנים. אַה! װע ן ע ר װאלט ן געװאל ט אפװארפ ן ד י דאזיק ע יסורים , ד י דאזיק ע צארן , הא ט ע ר דא ס גאנ ץ געקענ ט טאן !
איך פארשטיי
- עס איז נישט די קייטן וואָס האַלטן אים צוריק אין דעם סיטואַציע,
- אָבער זיין סטאַביל וויל וואָס וויל צו ראַטעווען די מענטש ראַסע אין קיין פּרייַז!
און איך, װוּ זײַנען מײַנע דערנידערונגען?
ווו איז מיין פעסטקייַט און פעסטקייַט אין ארבעטן פֿאַר די ליבע פון יאָשקע און מיין חבר!
אוי! וואָס אַנדערש ביינגז יאָשקע און איך זענען! "
בשעת מיין קליין מאַרך איז פאַרפאַלן אין די געדאנקען, מיין שיינע יאָשקע דערציילט מיר :
"מייַן מענטשהייַט איז אָוווערוועלמד דורך ומגליק און דערנידעריקונג, צו די פונט פון אָוווערפלאָוינג.
דערפֿאַר, אין פּנים פֿון מײַנע מעלות,
— דער הימל און די ערד ציטערן און
- די נשמות וואס ליבע מיר נוצן מיין מענטשהייַט ווי אַ לייטער צו דערגרייכן עטלעכע ריפלעקשאַנז פון מיין מעלות.
— זאָג מיר: אין פֿאַרגלײַך מיט מײַן עניוות, װוּ איז דײַן, נאָר איך קאָן באַרימען מיט דער אמתער עניוות.
פֿאַראייניקטע מיט מיין דיווינאַטי, מיין מענטשהייַט קען האָבן געטאן מיראַקאַלז
-בייַ יעדער שריט, מיט ווערטער און מעשים, אָבער, וואַלאַנטעראַלי,
-איך האָב זיך באַגרענעצט צו די לימאַץ פון מיין מענטשהייַט,
― איך האָב מיך געװיזן דעם אָרעמסטן,
"איך בין געקומען צו די פונט פון זיין צעמישט מיט זינדיקע.
] 'האט געקאנט דורכפירן די גאולה אין גאר א קורצער צייט, און אפילו אין איין ווארט.
אבער
- פֿאַר פילע יאָרן,
- מיט אַזוי פילע פּרייוושאַנז און ליידן,
אי ך הא ב געװאל ט מאכ ן ד י מענטש ן אומגלי ק מיינע ר אלײן .
איך געוואלט צו אָפּגעבן זיך צו פילע און פאַרשידענע אַקשאַנז
אַזוי אַז דער מענטש איז באַנייַען און געטלעך, אַפֿילו אין זיין קלענסטער אַרבעט.
ברענגען די מענטש מעשים צו מיר וואס איז געווען גאָט און מענטש
באקומען א נייע פראכט און
זיי זענען געווען אנגעצייכנט מיט די פּלאָמבע פון דיווינאַטי.
פאַרבאָרגן אין מיין מענטשהייַט,
מיין דיווינאַטי האט אראפגענומען אַזוי פיל ווי צו שטעלן זיך אויף דער מדרגה פון מענטשלעך אקטן.
בשעת מיט אַ פּשוט אַקט פון מיין וועט איך קען האָבן באשאפן אַ ינפאַנאַט נומער פון וועלטן
― דאָס װאָלט איבערגעטראָגן די אומגליק און שוואַכקײטן פֿון דער דאָזיקער מענטשהײט!
איידער גאָטס גערעכטיקייט,
איך האב אויסדערוויילט צו זען מיין מענטשהייַט באדעקט מיט אַלע די זינד פון מענטשן פֿאַר וואָס איך געהאט צו כפרה.
פון גלייבן ווייטיק און
אויסגאסען מיין גאנצע בלוט!
אזו י הא ב אי ך דורכגעפיר ט כסדרדיק ע אקט ן פו ן העלדיש ע עניוות . דער גרויסער חילוק צווישן מיין עניוות און די פון באשעפענישן
- וואָס, איידער מייַן, איז בלויז אַ שאָטן - אַפֿילו אַז פון מיין הייליקע -
זענען יענע באשעפענישן
- זענען נאָך באשעפענישן און
— איך ווייס ניט ווי איך ווייס די אמתע וואָג פון זינד.
כאָטש
— טײ ל נשמות זײנען געװען העלדיש און
- אין מיין ביישפּיל זיי געפֿינט זיך צו ליידן די ווייטיק פון אנדערע, זיי זענען נישט אַנדערש פון אנדערע: זיי זענען געמאכט פון די זעלבע ליים.
פּשוט טראכטן
- אַז זייער צאָרעס איז די גרונט פון נייַ גיינז פֿאַר זיי, און
— לויבן גאט,
עס איז אַ גרויסער כּבֿוד פֿאַר זיי.
דערצו, באשעפענישן זענען באגרענעצט צו די קרייַז אין וואָס גאָט האט זיי שטעלן.
זיי קענען נישט גיין ווייַטער פון די לימאַץ פון דעם קרייַז. אוי!
אויב עס איז געווען אין זייער מאַכט צו טאָן און ופמאַכן,
- ווי פילע אנדערע זאכן זיי וואָלט נישט טאָן. אַלעמען וואָלט גיין צו די שטערן!
פֿאַרקערט, מײַן געטלעכן מענטשהייט האָט נישט געהאַט קיין שיעורים.
אָבער, עס איז געווען באגרענעצט צו מענטש לימאַץ.
כּדי אַלע זײַנע מעשׂים זאָלן אײַנגעװױגן װערן מיט העלדישע עניוות.
דער מאַנגל פון אַניוועס פון מענטש
עס איז געווען דער אורזאך פון אלע שלעכטס וואס האבן פארפלייצט די ערד .
און איך
- דורך עקסערסייזינג דעם מייַלע,
-איך האט צו צוציען אַלע די סכוירע פון די דיווינאַטי צו מענטשן.
קיין חן פארלאזט מיין שטול אחוץ דורך עניוות. קיין בקשה קען מען פון מיר נישט באקומען, סיידן עס האט די חתימה פון עניוות.
קיין תפילה איז נישט געהערט דורך מיין אויערן און ניט באוועגט מיין האַרץ צו ראַכמאָנעס,
אויב עס איז נישט בשמים מיט עניוות.
"אויב די באַשעפעניש גייט נישט אַלע די וועג
-צו צעשטערן אין עס דעם זוכן פֿאַר אַנערז און זיך-שאַצן (וואָס איז חרובֿ דורך לאַווינג צו זיין געהאסט, כיומיליייטיד און צעמישט),
— װעט ער זיך שפירן ארום זײן הארץ װי א צאפ פון דערנער, און
— ער װעט האבן א ריק אין הארץ
וואָס וועט עס שטענדיק פאַרטראָגן און וועט האַלטן עס זייער אַנדערש פון מיין מערסט הייליק מענטשהייַט.
אויב ער האט נישט ליב כיומילייישאַנז,
העכסטנס קען ער זיך אביסל באקענען,
אָבער עס וועט נישט שייַנען אין פראָנט פון מיר,
אנגעטאן אין די שיין און פאַסאַנייטינג מאַנטל פון אַניוועס ".
ווער קען זאָגן אַלע די זאכן איך פֿאַרשטיין
-די מעלה פון עניוות ע
-די קאָראַליישאַן צווישן זיך-וויסן און אַניוועס?
איך זעה אז איך האב פארשטאנען דעם אונטערשייד צווישן די צוויי מעלות, אבער איך האב נישט די ווערטער עס אויסצודרייען. צו זאָגן עפּעס וועגן אים, איך וועט נוצן אַ בייַשפּיל .
שטעלט זיך פאר אן ארעמאן
- ווער ווייסט ווער איז אָרעם און
- ווער, פֿאַר מענטשן
וואס קענען אים נישט ע
ווער קען גלויבן זיי האָבן עפּעס,
— אנטפלעקט קלאר זײן ארעמקײט.
מיר קענען זאָגן וועגן דעם מענטש
— ווער קען זיך,
- וואָס דערציילט דעם אמת און,
-אַז אַזוי ער וועט זיין מער ליב געהאט.
ער וועט ציען אנדערע צו ראַכמאָנעס פֿאַר זיין צאָרעדיק שטאַט. אַלע פון זיי וועט העלפן אים.
דאָס איז וואָס זיך-וויסן טראגט.
אבער וואָס אויב דעם מענטש,
— געשעמט זיך מיט ארויסגעבן זײן אָרעמקײט,
— האט זיך געבארגט אין זײן רייך, װען אלע װעלן װיסן
-וואס האט אפילו נישט די קליידער וואס זי טראגט ע
— װאם שטארבט פון הונגער. יעדער וועט עס שונאים,
— קײנע ר װאל ט אי ם ניש ט געהאלפ ן או ן ע ר װאל ט געװאר ן דע ר לאכטע ר פו ן אל ע װא ס קענע ן אי ם .
דער אומגליק וואָלט גיין פון שלעכט צו ערגער און יווענטשאַוואַלי שטאַרבן.
דאָס איז וואָס שטאָלץ טראגט פאר גאָט און פֿאַר מענטשן. דער וואס קען זיך נישט
- קערט זיך אויטאמאטיש אוועק פון דעם אמת e
— נעמט זיך אונטער די װעגן פון שקרים.
עס איז אן אנדער פאָרעם פון העלדיש אַניוועס וואָס קומט אויך פון זיך-וויסן.
פארשטעלט זיך א רײכער,
געבוירן אין צווישן פון טרייסט און עשירות, ע
וואָס איז געזונט דערקענט ווי אַזאַ.
אָבער, געגעבן די טיף כיומילייישאַנז וואָס אונדזער האר יאָשקע משיח האט דערלאנגט פֿאַר אונדזער ליבע,
— פארליבט זיך מיט הייליקע עניוות,
- פאַרלאָזן זיין עשירות און טרייסט,
― טוט אױס די אײדעלע קלײדער און באַדעקט זיך מיט שמאַטעס. לעבט אומבאַקאַנט. ער זאָגט קיינעם נישט ווער ער איז.
ער לעבט מיט די אָרעמסטע, ווי ער וואָלט געווען זייער גלײַכן. פרייט זיך מיט ביטול און בלבול.
אין דעם מענטש מיר געפֿינען וואָס כאַפּאַנז מיט די הייליקע
— װאם דערנידעריקן זיך אלץ מער ע
ווער ווייסט אַז דער האר אַזוי פילז זיי מיט זיינע חן און מתנות.
אין די ביישפילן, לאָמיר זען
אַז זיך-וויסן אָן אַניוועס איז אַרויסגעוואָרפן,
אַז זיך-וויסן באגלייט מיט אַניוועס ווערט טייַער.
אה יא! אַניוועס
— צוציען חן,
-ברעכן די שטארקסטע קייטן ע
- מנצח יעדער שלאַבאַן צווישן די נשמה און גאָט.
אַניוועס איז די עווערגרין און פלאַוערינג פאַבריק
-וואָס איז נישט פּראָנע צו ווערן געגעסן דורך וואָרמס, און
- וואָס קענען ניט זיין דאַמידזשד אָדער שרייוואַלד דורך ווינט, האָגל אָדער היץ.
כאָטש עס איז דער קלענסטער פאַבריק, עס דעוועלאָפּס די גרעסטע צווייגן וואָס דורכנעמען אין הימל און פאַרייניקן זיך מיט די האַרץ פון אונדזער האר. בלויז די צווייגן וואָס קומען פון דעם קליין פאַבריק האָבן זייער פריי איינסן אין דעם טייַער האַרץ.
אַניוועס איז זאַלץ
-אַז סעזאָן אַלע די מעלות און
- באַשיצן די נשמה פון די קאָרופּציע פון זינד.
עניוות איז דאָס ביסל גראָז וואָס וואקסט לעבן די פּאַטס.
עס פארשווינדט ווען מען טרעט אויף עס אבער דאן וואקסט עס צוריק שענער ווי פריער.
אַניוועס איז אַז דינער גראַפט אַז עננאָבלע די ווילד פאַבריק. עס איז די מטבע פון חסד.
אַניוועס איז די לבנה וואָס פירער אונדז אין דער פינצטערניש פון די נאַכט פון דעם לעבן. עניוות איז דער כיטרע סוחר
- ווער ווייסט ווי צו פאַרקויפן זייער פאַרמאָג ע
― װאָס פֿאַרװיסט נישט אַפֿילו אַ סענט פֿון דעם חן, װאָס מע האָט אים געגעבן. אַניוועס איז דער שליסל צו הימל ווו קיין איינער קענען אַרייַן אָן עס.
אַניוועס איז דער שמייכל פון גאָט און פון אַלע הימל און די געשריי פון אַלע גענעם.
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע געקומען און געגאנגען אָן גערעדט צו מיר. שפעטע ר הא ב אי ך געפילט , א ז אי ך פארלאז ן מײ ן קערפער .
מיט זיין צוריק אויסגעדרייט, ער האט געזאגט צו מיר :
"אין פילע עס איז ניט מער יושר, זיי זאָגן:
"ווי לאַנג ווי די זאכן פאָרזעצן ווי דאָס, מיר וועלן נישט זיין געראָטן אין אונדזער פּראַדזשעקס.
אזו י מי ר מאכ ן זי ך מי ט מעלה , מי ר מאכ ן זי ך צדיק , מי ר מאכ ן זי ך פא ר אמת ע חברים . אזוי, עס וועט זיין גרינגער צו וויוו אונדזער נעץ און זידלען עס.
ווען מיר קומען צו זיי צו שאַטן זיי און פרעסן זיי,
- זיי, גלויביק אַז מיר זענען פריינט, וועט ספּאַנטייניאַסלי פאַלן אין אונדזער הענט.
דאָס איז די מדרגה, וואָס דער גנייוויש מענטש קען דערגרייכן. "שפעטער, געוואלט ספּעציעל רעפּערטיישאַן פון מיר,
וואויל יאָשקע סימד צו נעמען מיין לעבן דורך פּריזענטינג מיר צו געטלעך יושר.
מיט זיין וועג, איך געדאַנק ער איז געגאנגען צו מאַכן מיר לאָזן דעם לעבן.
דערפֿאַר האָב איך אים געזאָגט: "האר, איך וויל נישט אַריין אין הימל אָן דיין סימנים פון אונטערשייד. קרייציקט מיך ערשט און דערנאָך ברענג מיר".
״ער האט דורכגעשטעקט מיינע הענט און פיס מיט נעגל, און אזוי ווי ער האט דאס געטון, צו מיין חרטה,
-איך בין פאַרשווונדן און געפונען זיך אין מיין גוף. איך האב מיר אינעווייניג געזאגט:
"דאָ בין איך ווידער! אַה! ווי פילע מאָל האָבן איר טאָן דאָס צו מיר, מיין טייַער יאָשקע.
איר האָבן אַ ספּעציעל קונסט צו נעמען דעם שאָס פֿאַר מיר:
איר מאכט מיר גלויבן אַז איך וועל שטאַרבן,
― װאָס פֿירט מיך צו לאַכן פֿון דער װעלט און פֿון די יסורים
― זאָגט מיר, אַז די צעשיידונג פֿון דיר איז פֿאַרענדיקט.
דעמאָלט, ווען איך אנגעהויבן צו פרייען,
איך געפֿינען זיך נאָך פארשפארט אין דער טורמע פון דעם שוואַך גוף.
דעריבער,
— פארגעסן מיין פרייד,
איך קער זיך צוריק צו מיינע טרערן, מיינע טענות און די ליידן פון מיין צעשיידונג פון דיר.
אַה! האר, קום באלד צוריק, ווייל איך בין שטארק דערשראקן. ”
נאָכן האָבן איבערגעלעבט זייער ביטערע טעג פון דעפּראַוויישאַן, מיין אָרעם האַרץ סטראַגאַלד צווישן די מורא פון פאַרפאַלן יאָשקע אויף אייביק און
- די האָפענונג אַז אפֿשר איך וועט זען אים ווידער.
האַס! וואָס אַ בלוטיקע מלחמה מיין האַרץ האט צו האַלטן! זײ ן לײד ן אי ז געװע ן אזעלכע
— אַז אין אַ מאָמענט ער פראָזע און,
- אין דער ווייַטער מאָמענט, עס איז געווען ווי אונטער די פּרעסע און עקלדיק די בלוט.
בשעת איך געווען אין דעם שטאַט, איך פּעלץ מיין זיס יאָשקע נאָענט צו מיר. ער האט אראפגענומען דעם שלייער וואס האט צוגעדעקט מיינע אויגן און ענדליך האב איך אים געקענט זען.
האָב איך אים גלייך געזאָגט:
— אוי האר, האסט מיך שוין נישט ליב?
האט ער געענטפערט:
"יא, יאָ, איך ליבע איר! וואָס איך רעקאָמענדירן איז די קאָרעספּאָנדענץ צו מיין חן.
און צו זיין געטרייַ, איר מוזן זיין ווי דער ווידערקאָל
וואָס רעזאַנייץ אין דער אַטמאָספער ע
וואס, ווי נאר איינער הייבט אן צו הערן זיין קול, חזרט תיכף אן דעם מינדסטן פארהאלטונג, וואס ער הערט.
דאָס איז ווי איר האָבן צו טאָן עס.
ווי באַלד ווי איר אָנהייבן צו באַקומען מיין חן,
אפילו אָן ווארטן פֿאַר מיר צו ענדיקן געבן עס צו איר,
איר מוזט תיכף אנהייבן אפקלארן אייער קארעספאנדענץ. ”
איך געצויגן צו זיין כּמעט טאָוטאַלי דיפּרייווד פון מיין זיס יאָשקע.
מיין לעבן איז געפלויגן מיט ווייטאג. אי ך הא ב געפיל ט א גרוים ע לאנגזא ם , א גרוים ע לעבעדיק ע מידקײט ! אינעווייניג האב איך געטראכט: "אוי! ווי לאנג איז מיין גלות!
אוי! וואָס וואָלט מיין גליק זיין אויב איך קען אַנטייד די קייטן פון דעם גוף. אַזוי מיין נשמה וואָלט פליען פריי צו מיין גרעסטע גוטס! ».
א געדאנק איז מיר אריבער אין קאפ: "וואס איך גיי אין גיהנום!"
כד י צ ו פארמייד ן דע ר שטן , ניש ט מי ר אנפאל ן אוי ף דע ר נקודה , אי ך הא ב אי ך געאייל ט זאג ן :
"דערנאך, אפילו אין גיהנום, איך וואָלט שיקן מיין סייז צו מיין זיס יאָשקע; דאָרט אויך, איך וואָלט ווי."
בשעת איך ענטערטיינד די געדאנקען און פילע אנדערע (עס וואָלט נעמען צו לאַנג צו דערמאָנען זיי אַלע), מיין ליב יאָשקע געוויזן זיך פֿאַר אַ קורץ צייַט און, אין אַ ערנסט טאָן , דערציילט מיר:
"דיין צייט איז נאָך נישט געקומען."
אין אַן אינטעלעקטואַל ליכט, האָט עס מיר געמאַכט פאַרשטאַנען, אַז אַלץ דאַרף זיין אָרדערן אין אַ נשמה.
די נשמה האט פילע קליין צימערן,
- איינער פֿאַר יעדער מייַלע,
- יעדער מעלה האט מיט זיך אַלע די אנדערע, אין אַזאַ אַ וועג אַז
- אויב די נשמה מיינט צו פאַרמאָגן בלויז איין מייַלע,
- דאָס איז באגלייט דורך אַלע די אנדערע.
אָבער, די מעלות זענען אַלע באַזונדער און יעדער האט זייַן אָרט אין דער נשמה. זיי אַלע קומען פון די הייליק טריניטי וואָס,
בשעת זיין איינער,
פארפאסט פון דריי באשיידענע מענטשן.
איך האָב אויך פאַרשטאַנען אַז יעדער פון די נשמה קאַמער איז,
-אָדער אָנגעפילט מיט אַ מעלה,
-אָדער פֿאַר די פאַרקערט וויצע.
אויב ס'איז נישטא קיין מעלה אדער רשעות, בלייבט עס ליידיג.
עס פּעלץ ווי מיין נשמה איז געווען ווי אַ הויז וואָס כּולל
— פילע חדרים,
— אלעס לײדיק.
- עטלעכע פול פון סנייקס,
― אַ ביסל בלאָטע,
- אנדערע פינצטערניש.
אַה! האר, נאָר איר קענען שטעלן מיין אָרעם נשמה אין סדר!
ד י זעלב ע שטאנ ד הא ט אנגעהאלטן .
דעם מאָרגן יאָשקע גענומען מיר אויס פון מיין גוף.
נאָך ווארטן פֿאַר אַזוי לאַנג, עס געווען ווי דאָס מאָל איך געזען עס קלאר.
איך האב אבער אזוי שלעכט אויסגעזען, אז כ׳האב נישט געװאגט זאגן קײן װארט.
מי ר האב ן זי ך אנגעקוק ט אײנע ר דע ם צװײטן , אבע ר שװײגנדיק .
דורך די קעגנצייַטיק קוקן, איך פארשטאנען אַז יאָשקע איז געווען פול פון פארביטערונג.
אבער איך האב נישט געטארט צו אים זאגן: "גאס אין מיר דיין ביטערקייט".
אבע ר ע ר אי ז צוגעקומע ן צ ו מיר , או ן הא ט אנגעהויב ן אויסגאס ן זײ ן פארביטערונג . נאכ ן באקומע ן הא ב אי ך אי ם ניש ט געקאנ ט אנטהאלטן , או ן אי ם צוריקגעװארפ ן צ ו דע ר ערד .
דערנאָך האָט ער צו מיר געזאָגט: „װאָס טוסטו דאָרטן, װילסטו מער נישט מיטטיילן אין מײַן ביטערקײט? דו װילסט שױן מײַן פּײַן ניט באַלײדיקן?
איך האב אים געזאגט: האר, עס איז נישט אז איך וויל נישט, איך ווייס נישט וואס איז מיט מיר, איך פיל זיך אזוי פול מיט דיין פארביטערונג, אז איך האב נישט קיין פלאץ עס צו איינהאלטן. פאַרגרעסערן מיין ינלענדיש.
אַזוי איך קענען באַקומען דיין פארביטערונג ".
יאָשקע געמאכט אַ גרויס צייכן פון דעם קרייַז אויף מיר און אויסגעגאסן זיין פארביטערונג ווידער. דאָס מאָל איך ווי צו קענען צו אַנטהאַלטן עס.
דערנאָך זאגט ער : "
מייַן טאָכטער, מאָראַפאַקיישאַן איז ווי פייַער
-אַז דרייז אַרויף אַלע די שלעכט שטימונגען וואָס זענען אין דער נשמה און
- וואָס פארפלייצט אים מיט אַ שטאַט פון גייַסט פון קדושה, געבן געבורט צו די מערסט שיין מעלות ".
יאָשקע געקומען עטלעכע מאל, אָבער שטענדיק אין שטילקייַט. כ׳האב געפילט לײדיקײט אין מיר און װײטיק.
ווייַל איך קען נישט הערן איר זיססטע קול. צוריק צו טרייסטן מיר, ער דערציילט מיר :
" חסד איז די לעבן פון דער נשמה .
ווי די נשמה גיט לעבן צו דעם גוף, אַזוי די חן גיט לעבן צו דער נשמה.
עס איז ניט גענוג פֿאַר דעם גוף אַז עס האט אַ נשמה צו האַלטן זיין לעבן,
עס דאַרף אויך עסן, כּדי צו דערגרייכן זײַן פֿולקייט.
אזוי פאר דער נשמה איז נישט גענוג, אז זי האט דעם חן זי צו האלטן לעבעדיק, נאר זי דארף אויך עסן, כדי זי זאל קענען דערגרייכן איר פולן וואך.
און דאָס עסן איז די קאָרעספּאָנדענץ צו חן.
חסד און קאָרעספּאָנדענץ צו חן פאָרעם אַ קייט וואָס פירט די נשמה צו הימל.
אין די מאָס אַז די נשמה קאָראַספּאַנדז צו חן, די לינקס פון דעם קייט זענען געשאפן ".
און ער האָט צוגעגעבן :
"וואָס איז דער פּאַס צו אַרייַן די מלכות פון חסד? עס איז אַניוועס.
די נשמה וואָס קוקט שטענדיק אויף איר גאָרנישט און באמערקט אַז עס איז גאָרנישט אָבער שטויב און ווינט
ער שטעלט זיך צוטרוי אין דעם חן אז ער ווערט ווי זיין בעל.
דורך נעמען קאָנטראָל, חן פירט די נשמה אויף דעם דרך פון אַלע מעלות
און מאכט אים דערגרייכן די הייך פון שלימות.
אן חן איז די נשמה ווי דער גוף וואס האט זיך ארויסגעצויגן פון איר נשמה
-וואָס איז אָנגעפילט מיט וואָרמס און פוילן און וואָס איז שרעקלעך פֿאַר די אויג.
אזו י א ן חן , װער ט ד י נשמה , אזו י אומװערדיק , א ז זי י שרעק ט דע ם בליק , ניש ט פו ן מענטשן , נא ר פו ן געט א אלײן . "
דעם מאָרגן איך געפונען זיך אין אַ שטאַט פון גרויס פאַרצווייפלונג, דער הויפּט ווייַל איך איז געווען דיפּרייווד פון די בייַזייַן פון יאָשקע, מיין העכסט גוט.
ער האט זיך פארגעשטעלט און מיר געזאגט:
"דיסקאָוראַגעמענט איז אַ טאַקסיק שטאַט פון גייַסט וואָס ינפעקץ די מערסט שיין בלומען און זייער מערסט אָנגענעם פרוכט.
דעם טאַקסיק הומאָר פּענאַטרייץ די רוץ פון דעם בוים,
- גאָר ימפּרעגנייטינג עס,
- קאָזינג עס צו טרוקן אויס און ווערן ריפּאַלסיוו.
אויב עמעצער טוט נישט היילן עס דורך וואָטערינג עס מיט די פאַרקערט שטימונג, דער בוים וועט ייַנבראָך. אַזוי עס איז מיט די נשמה וואָס פּלאַנדזשיז אין די טאַקסיק שטימונג פון דיסקערידזשמאַנט ".
נאָך די ווערטער פון יאָשקע, איך נאָך פּעלץ דיסקערידזשד, אַלע פארמאכט אין זיך.
און איך האב מיך געזעהן אזוי שלעכט, אז איך האב זיך נישט געטארט צולויפן צו אים.
מיין מיינונג האט געזאגט צו זיך:
"עס איז אַרויסגעוואָרפן פֿאַר מיר צו האָפֿן מער אין זיין קעסיידערדיק וויזיץ, אין זיין גראַסעס, אין זיין קעריזאַמז ווי פריער. פֿאַר מיר עס איז אַלע איבער."
ישוע האָט מיר כּמעט טײַנט און צוגעגעבן :
"וואס טוסטו, וואס טוסטו?
װײסט איר דען ניט, אַז חוסר צוטרוי מאַכט די נשמה שטארבן?
טראכטענדיג אז ער גייט שטארבן, ווייסט די נשמה נישט
-ווי צו באַפרייַען פון לעבן,
- ווי צו קריגן חן,
- ווי צו נוצן עס,
-ווי צו מאַכן זיך מער שיין אָדער
- ווי צו האַנדלען צו היילן זיך פון זיין דורכפאַל.
אַה! האר, איך ווי צו זען
דעם רוח פון דיסטראַסט,
- ומריין, דין, שרעקעדיק און ציטערניש ע
— װע ר מי ט זײ ן גאנצ ע קונסט , מי ט קײ ן אנדער ע אינסטרומענט ן װ י שרעק , פיר ט ד י נשמה , צו ם גרוב .
און וואָס ערגער איז, דאָס גייסט ווייזט זיך נישט ווי אַ פייַנט. ווייל דעמאלט האט די נשמה אים געקענט אפמאכן.
אלא, ער ווייזט זיך ווי אַ פרייַנד.
ער איז געהיים אינפילטרירט, זיך פאראכטן אז ער יסוריגט זיך מיט זיין נשמה און זאגט אז ער איז גרייט דערמיט צו שטארבן.
און אויב די נשמה איז נישט אָפּגעהיט, זי וועט נישט וויסן ווי צו באַקומען באַפרייַען פון דעם אָפּנאַר.
ווי איך פארבליבן אין דער זעלביקער שטאַט, אָבער מיט אַ ביסל מער מוט, מיין טייַער יאָשקע געקומען און געזאגט צו מיר :
"מיין טאָכטער, מאל די נשמה ינקאַונטערז וויצע פּנים צו פּנים. אויב, זאַמלונג איר מוט,
— נצחון איבער דעם שונא,
— די פאַרקערטע מעלה ווערט דערין ליכטיקער און מער איינגעוואָרצלט.
אבער די נשמה מוז זיין פארזיכטיג
- ניט צו צושטעלן די שטריק מיט וואָס עס קענען זיין כוקט,
-דעם קאָרד איז די פעלן פון בטחון.
דאס וועט זיין געטאן
- יקספּאַנדינג זיין האַרץ אין צוטרוי,
- בשעת ער וואוינט אין דעם קרייַז פון אמת, וואָס איז די וויסן פון זיין גאָרנישט.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען קאמיוניאן,
איך האָב געזען מיין טייַער יאָשקע, אָבער אין אַ גאַנץ נייַע שטעלונג. ער האָט אויסגעזען ערנסט, רעזערווירט, און וועגן מיר צו שילטן. וואָס אַ דראַמאַטיק ענדערונג.
אנשטא ט זי ך באפרײ ט הא ט זי ך געפיל ט מײ ן ארעמ ע הארץ
— אונטערדריקט,
- פריימד
פון דעם ומגעוויינטלעך שטעלונג פון יאָשקע.
אבע ר אי ך הא ב אי ן ד י פריערדיק ע טע ג פו ן זײ ן אנװעזנהײ ט אפגענומע ן געװארן , הא ב אי ך געפיל ט א גרויםע ר באדערפעניש .
האָט ער מיר געזאָגט:
"ווי לייַם האט מאַכט
- פרעסן די אַבדזשעקץ וואָס זענען געטובלט אין עס, אַזוי מאָרטאַפאַקיישאַן האט די מאַכט
- פרעסן די ימפּערפעקשאַנז און חסרונות געפונען אין דער נשמה.
עס גייט ווי ווייַט ווי די ספּיריטשאַוואַליזיישאַן פון דעם גוף.
עס איז געשטעלט נאָענט צו דער נשמה און פּלאָמבע אַלע מעלות.
ביז עס האט דיוואַוערד דיין נשמה און גוף געזונט,
עס וועט נישט קענען צו פּלאָמבע בישליימעס אין איר די וואונדער פון מיין קרוסיפיקשאַן.
דעמאל ט זײנע ן מיינע ה הענט , או ן פיס , דורכגעשטערט .
(איך בין נישט זיכער ווער עס איז געווען, כאטש עס האט מיר אויסגעזען אז עס איז געווען א מלאך). דערנאָך, מיט אַ שפּיז אַז ער געצויגן פון זיין האַרץ, יאָשקע פּירסט מיין האַרץ,
וואס האט מיר שטארק ווייטאג געגעבן.
דערנאָך איז ער פאַרשווונדן, לאָזנדיק מיך מער נויט ווי פריער.
איך פארשטיי
-אַז עס איז נייטיק אַז מאָרטיקאַטיאָן זאָל זיין אַ ינסעפּעראַבאַל פרייַנד פֿאַר מיר,
― אָבער אַז אין מיר איז אַפֿילו ניט געװען דער שאָטן פֿון אַ פֿרײַנדשאַפֿט מיט איר!
"אַה! האר, בינדן מיר צו מאָרפיקאַטיאָן מיט אַ ומזעיק פריינדשאַפט. ווייַל, אַליין, מיין וועגן זענען אַלע פּויעריש."
ניט געזען זיך וואַרעם באַגריסן דורך מיר,
- מאָרטיקאַטיאָן ווערט אַלע רעספּעקט פֿאַר מיר;
— שפּירט מיך תּמיד, מוראדיק, אַז איך וועל איר אין גאַנצן אָפּקערן איין טאָג. ער וועט קיינמאָל ענדיקן זיין מייַעסטעטיש אַרבעט.
אזו י לאנג , װ י מי ר זענע ן ב ײ ד י אומגע ־ שיט ע מעסערס , װעל ן מי ר ני ט דערגרײכ ן זײנ ע פראםט ע הענט .
-אַרבעט אויף מיר ע
- פאָרשטעלן זיך פֿאַר יאָשקע ווי אַ אַרבעט ווערט פון זיין הייליק הענט.
דעם מאָרגן, נאָך באנייט אין מיר די פּיינז פון די קרוסיפיקשאַן, יאָשקע דערציילט מיר:
"פון די גוטע אָדער שלעכט לופט וואָס אַ מענטש ברידז, זיין גוף איז גערייניקט אָדער ינפעקטאַד.
מאָרטיפיקאַטיאָן מוזן זיין די לופט פון דער נשמה.
פון דער לופט וואס די נשמה אטעמט, דערקענען מיר צי זי איז געזונט אדער קראנק.
אויב אַ מענטש אָטעמען אַ לופט פון מאָרפיקאַטיאָן,
אַלץ וועט זיין ריין אין עס;
אַלע זיינע חושים וועלן שפּילן מיט דעם זעלבן קאָנקאָרדאַנטן קלאַנג.
אבער אויב ער טוט נישט אָטעמען אַ לופט פון מאָרפיקאַטיאָן,
אַלץ וועט זיין דיסקאָרדיד אין עס;
ער װעט האָבן אַ מיאוסן אָטעם.
בשעת זי טאַמעס איין לייַדנשאַפט, אנדערן וועט פאַרגרעסערן. זיין לעבן וועט זיין אַ קינדער שפּיל. ”
איך סימד צו זען מאָרטיפיקאַטיאָן ווי אַ מוזיקאַליש ינסטרומענט וואָס,
אויב די סטרינגס זענען אַלע גוט און שטאַרק, עס טראגט אַ כאַרמאָוניאַס געזונט.
- אויב דיין סטרינגס זענען נישט פון גוט קוואַליטעט,
דעמאָלט מיר האָבן צו אַדאַפּט איינער, דעמאָלט אנדערן, און אַזוי ינסעסאַנטלי,
אַזוי איר שטענדיק האָבן צו סטרויערן די קיילע אָן טאָמיד קענען צו שפּילן עס.
און אויב איר פּרובירן צו שפּילן עס, איר נאָר הערן דיסקאָרדאַנט סאָונדס.
דעם מאָרגן מיין טייַער יאָשקע געקומען און גענומען מיר אויס פון מיין גוף. איך האב געזען פילע מענטשן אין קאַמף.
אָבער איך קען נישט זאָגן צי דאָס איז געווען מלחמה אָדער רעוואָלוציע. וועגן אונדזער האר,
— מע ן הא ט נא ר אי ם געװעב ט דע ר קרוינע . בשעת איך קערפאַלי גענומען איינער פון אים,
- זיי שטעלן אנדערן איינער אפילו מער ווייטיקדיק.
אַה! מיר דאַכט זיך, אַז אונדזער עלטער װעט פֿאַרװיסט װערן צוליב זײַן שטאָלץ! דער גרעסטער אומגליק,
— פארלירט קאנטראל אויף זיין קאפ.
ווייַל, אַמאָל אַ מענטש האט פאַרלאָרן קאָנטראָל פון זייער קאָפּ און מאַרך,
-אַלע אירע מיטגלידער ווערן פאַרקריפּלט,
-אָדער ווערן פיינט פון יעדער אנדערער.
מייַן פּאַציענט יאָשקע טאָלעראַטעד אַלע די קרוינען פון דערנער.
ווי נאר איך האב זיי אוועקגענומען, האט ער זיך אויסגעדרייט צו די מענטשן און צו זיי געזאגט:
"עטלעכע אין מלחמה, אנדערע אין טורמע, אנדערע בעשאַס ערדציטערנישן.
ווייניק וועלן בלייבן.
שטאָלץ האט רולד דיין לעבן און שטאָלץ וועט געבן איר טויט."
נאָך דעם, דורך באַקומען מיר אויס פון די צווישן פון די מענטשן, ברוך יאָשקע איז געווארן אַ קינד.
אי ך הא ב אי ם געטראג ן אי ן ד י הענט , כד י ע ר זאל ן זי ך רוען .
האָט ער מיר געזאָגט :
"צווישן מיר און דיר,
- אַז אַלץ איז פֿאַר מיר; און
- אַז וואָס איר וועט געבן צו באשעפענישן איז קיין אנדערע ווי די אָוווערפלאָו פון אונדזער ליבע.
מייַן ברוך יאָשקע האט קומען.
נאכ ן באקומע ן ד י קהיל ה הא ט ע ר אי ן מי ר באנײ ט ד י װײטיק ן פו ן קרייצצייגונג . איך איז געווען אַזוי ימפּרעסט אַז איך פּעלץ די נויט פֿאַר רעליעף.
איך האב אבער נישט געװאגט פרעגן.
באלד דערנאָכדעם, יאָשקע אומגעקערט אין די פאָרעם פון אַ קינד און געקושט מיר עטלעכע מאָל.
פֿון אירע זײער רײנע ליפּן האָט אױסגעגאָסן אַ זײער זיסע מילך, װאָס איך האָב געטרונקען אין גרױסע שלעפּן. בשעת איך האָב דאָס געטאָן , האָט ער צו מיר געזאָגט :
איך בין די בלום פון די הימלישע גן עדן
דער פּאַרפום וואָס איך ויסאָטעמען ווי אַלע פון הימל איז שמעקנדיק.
איך בין די ליכט וואָס ילומיינט אַלע פון הימל ; אַלעמען איז ימפּרוווד מיט דעם ליכט. מיינע צדיקים צייגן פון מיר זייערע קליינע לאמפן.
עס איז קיין ליכט אין הימל וואָס איז נישט ציען פון דעם ליכט."
אה יא! עס איז קיין פּאַרפום פון מייַלע אָן יאָשקע.
אָן עס, עס איז קיין ליכט, אפילו נישט אין די העכסטן הימל.
מייַן ליב יאָשקע האט ריזומד זיין געוויינטלעך דעדליינז. זאל ער שטענדיק זיין ברוך! טאַקע, מען דאַרף האָבן די געדולד פון אַ הייליקער צו אַרבעטן מיט אים. די וואס האָבן נישט יקספּיריאַנסט עס קענען נישט גלויבן עס.
עס איז כּמעט אוממעגלעך נישט צו האָבן אַ ביסל דיסקוסיע מיט אים.
נאכדעם וואס ער האט זיך לאנג געדולדיק בשעת'ן ווארטן אויף איר, איז ער ענדליך געקומען און צו מיר געזאגט:
״מיין טאכטער, די טהרה מתנת איז נישט קיין נאטירליכע מתנה, נאר א געקויפטע חן, די נשמה באקומט עס דורך ווערען צוטירענדיג דורך מארטיפיקאציע און יסורים, אוי!
איך האָב פֿאַר זײ אַזאַ געשמאַק, אַז איך בין משוגע דערפֿון. וואָס זיי ווילן, איך געבן עס צו זיי.
װע ן ד ו װער ט מי ר אפגעריםן
וואָס איז די מערסט ווייטיקדיק צאָרעס פֿאַר איר, אָננעמען דעם פּריווילעגיע פֿאַר מיין ליבע.
איך וועל האָבן פֿאַר איר אַ ליבע גרעסער ווי פריער און איך וועל שענקען איר נייַ גראַסעס ".
דעם מאָרגן, ווען איך כּמעט פאַרפאַלן האָפענונג אַז יאָשקע וואָלט קומען, ער פּלוצלינג אומגעקערט. ער האָט באַנייט אין מיר די פּיינז פון קרוסיפיקשאַן און דערציילט מיר:
"די צייט איז געקומען, דער סוף איז ימערדזשינג, אָבער די צייט איז ומזיכער."
ווי איך געחידושט אויב די ווערטער זענען שייך צו מיין גאַנץ קרוסיפיקשאַן אָדער שטראָף, איך דערציילט אים:
"האר, איך מורא אַז מיין צושטאַנד איז נישט אין קאַנפאָרמיישאַן מיט דעם וועט פון גאָט."
יאָשקע פארבליבן : "דער זיכער צייכן צו וויסן אויב אַ שטאַט איז אין קאַנפאָרמאַטי מיט מיין וועט,
עס איז ווען איר פילן די שטאַרקייַט צו לעבן אין דעם שטאַט.
איך האָב צו אים געזאָגט: "ווען עס וואָלט געווען דיין וויל, וואָלט איר נישט אויפגעהערט קומען ווי פריער!"
האט ער געענטפערט :
"ווען אַ מענטש איז געווארן באַקאַנט אין אַ משפּחה,
ד י אל ע צערעמאניע ס או ן צינדונ ג װער ן שוי ן ניש ט גענוצ ט װ י פריער , װע ן ז י אי ז נא ך געװע ן א פרעמדע .
און דאס איז נישט קיין סימן אז די משפחה וויל מער נישט דעם מענטש, און אויך נישט אז דו האסט אים נישט ליב מער ווי פריער. אזוי איז עס מיט מיר.
דעריבער, רוען פאַרזיכערט; לאָזן מיר טאָן עס.
# מאך ניט דיין מוח און פארליר ניט דעם שלום פון הארץ . אין דער צייט, איר וועט פֿאַרשטיין מיין ווערק. ”
דעם מאָרגן איך געפֿונען זיך אַלע דערשראָקן.
איך האב געמיינט אז ס'איז אלעס פאנטאזיע אדער אז דער שטן וויל מיך זידלען. דערפֿאַר האָב איך פֿײַנט אַלץ װאָס איך האָב געזען און בין געװען אומגליקלעך.
איך האָב געזען אַז דער קאָנפעסאָר איז מתפלל צו יאָשקע צו באַנייַען אין מיר די פּיינז פון די קרוסיפיקשאַן.
און איך האב געפרואווט זיך אנטקעגן.
אין אנהייב האט דער ברוך ישוע אזוי אויסגעהאלטן, אבער וויבאלד דער מודה האט געשטעקט,
האָט ער מיר געזאָגט:
"מיין טאָכטער, וועט מיר טאַקע פאַרלאָזן אין פאָלגעוודיקייַט דאָס מאָל?
צי ניט איר וויסן אַז פאָלגעוודיקייַט מוזן פּלאָמבע די נשמה און מאַכן עס מאַלעאַבאַל ווי וואַקס,
כּדי דער מודה זאָל עס געבן די געשטאַלט וואָס ער וויל?"
דעריבער, דורך נישט היילונג מיין קעגנשטעל, ער געמאכט מיר טיילן די פּיינז פון די קרוסיפיקשאַן.
און עס ניט מער ריזיסץ די געבאָט פון יאָשקע און די מודה
— (װײ ל אי ך הא ב ניש ט געװאל ט צושטימע ן װײ ל פחד , א ז ס׳אי ז ניש ט געװע ן ישו ) הא ב אי ך געמוז ט איבערגעבן , צ ו לײדן .
זאל יאָשקע זיין שטענדיק ברוך און זאל אַלע באשעפענישן אכפערן אים אין אַלץ און שטענדיק!
נאָך לעבעדיק פֿאַר עטלעכע טעג אין די פּריוואַטקייט פון יאָשקע
(הײםסט ן אי ז ע ר געקומע ן עטלעכ ע מא ל װ י א שאטן , דא ן אנטלאפ ן ) אי ך הא ב געשפיר ט אזעלכ ע װײטיק , א ז אי ך הא ב זי ך אויסגעבראכ ן אי ן טרערן .
ראַכמאָנעסדיק צו מיין ווייטיק, ברוך יאָשקע געקומען, געקוקט אויף מיר אַטענטיוולי און געזאגט :
"מיין טאָכטער, האָט נישט קיין מורא, ווײַל איך וועל דיך נישט לאָזן.
ווען איר זענט דיפּרייווד פון מיין בייַזייַן, איך טאָן ניט וועלן איר צו פאַרלירן האַרץ. טאַקע פֿון הײַנט, װען דו װערט פֿון מיר אָפּגעטאָן,
איך וויל אז דו זאלסט נעמען מיין צוואה און זיך פרייען מיט אים ,
- לאַווינג מיר און לויבן זיך אין איר,
באַטראַכטן אים ווי אויב ער איז געווען מיין אייגן מענטש. דערמיט וועסטו מיך האבן אין אייערע הענט.
וואָס פארמען די גליק פון גן עדן?
- דאָך מיין דיווינאַטי.
און וואָס וועט פאָרעם פון די גליק פון מיין באליבטע אויף ערד? אוודאי פון מיין רצון.
עס וועט קיינמאָל לויפן אַוועק פון איר. איר וועט שטענדיק האָבן עס אין דיין פאַרמעגן.
אויב איר בלייבן אין מיין וועט, איר וועט דערפאַרונג אומגליקלעך פרייד און
ריינע פארגעניגן. די נשמה, ניט פאַרלאָזן מיין וועט, ווערט איידעלע, באַרייַכערן זיך
און אַלע זיינע ווערק שפּיגלט אָפּ די געטלעכע זון, ווי די ייבערפלאַך פון דער ערד שפּיגלט אָפּ די זון שטראַלן.
די נשמה וואס טוט מיין וויל איז מיין איידעלע מלכּה
ער נעמט זיין עסן און טרינקען בלויז אין מיין וועט. פֿאַר דעם סיבה, ריין בלוט פלאָוז אין זיין וועינס.
זיין אָטעם ויסשטימען אַ אַראָמאַ וואָס טאָוטאַלי דערפרישן מיר ווייַל עס קומט פון מיין אייגן אָטעם.
אז איך וויל גארנישט פון דיר,
- נאָר אַז איר פאָרעם דיין גליק אין מיין וועט, אָן געלאזן עס, אפילו פֿאַר אַ קורץ רעגע.
ווען ער האט געזאגט דעם, איך איז געווען אַלע דערשראקן און דערשראָקן דורך די ווערטער פון יאָשקע זיי געשטיצט
-וואָס וואָלט נישט קומען און
— אז כ׳האב געמוזט בארואיקן אין זײן װילן.
אָ גאָט, וואָס ווייטיק, וואָס שטאַרביק פּייַן! אָבער, דזשענטלי, יאָשקע צוגעגעבן :
"ווי קען איך דיך לאָזן ווען דו ביסט אַ קרבן פון דער נשמה, איך וועל האַלטן קומען ווען איר האַלטן צו זיין אַ קרבן פון דער נשמה.
אָבער ווי לאַנג ווי איר זענט אַ קאָרבן, איך וועט שטענדיק פילן געצויגן צו קומען צו איר."
אַזוי איך געפֿונען מיין רויק.
איך פּעלץ ווי איך איז געווען סעראַונדאַד דורך די טייַער וועט פון גאָט,
אויף אזא אופן, אז איך האב נישט געקאנט געפינען קיין אנטלויף־וועג. איך האָפֿן אַז ער וועט שטענדיק האַלטן מיר אַזוי ימפּריזאַנד אין זיין צוואה.
בשעת איך איז געווען גאָר פארלאזן צו די גוט וועט פון אונדזער האר, איך געזען זיך גאָר סעראַונדאַד דורך מיין זיס יאָשקע, ינערלעך און ויסווייניק.
איך האב זיך געזעהן דורכזיכטיג
אומעטום איך געקוקט, איך געזען מיין גרעסטע אַסעט.
אָבער, טאַקע ווונדער,
ווי איך געזען זיך סעראַונדאַד ין און אַרויס דורך יאָשקע,
איך אַלײן, מיט מײַן אײגענעם װילן, האָב אין דעם זעלבן װעג אַרומגערינגלט יאָשקע, כּדי ער האָט ניט געהאַט קײן דורכפֿאַל, דורך װאָס צו אַנטלויפֿן.
ווײַל, צוזאַמען מיט זײַן, האָט מײַן רצון אים געהאַלטן אין קייטן.
אָ ווונדערלעך סוד פון דעם רצון פון מיין האר, ינדיסקרייבאַבאַל איז די גליק וואָס קומט פון דיר!
דער ברוך יאָשקע האט צו מיר געפינט זיך אין דעם שטאַט :
"מיין טאָכטער, אין דער נשמה וואָס איז גאָר פארוואנדלען אין מיין וועט, איך געפֿינען אַ זיס מנוחה.
די נשמה ווערט פאר מיר ווי יענע ווייכע בעטן, וואס שטערן אין קיין וועג די וואס רוען דארט.
זעלבע
- אויב די מענטשן וואָס נוצן עס זענען מיד, ווייטיקדיק און טרוקן,
-די זיסקייט און פאַרגעניגן וואָס זיי געפֿינען דאָרט זענען אַזאַ אַז ווען זיי וועקן זיך זיי געפֿינען זיך שטאַרק און געזונט.
דאָס איז די נשמה פֿאַר מיר לויט מיין רצון. און ווי אַ שכר,
כ׳האב מיך געלאזט געבונדן מיט זײן װילן און
איך מאַכן מיין געטלעך זון שייַנען דאָרט ווי אין די מיטן פון זיין מיטאָגצייַט."
דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
שפעטער , נאכ ן באקומע ן דע ר קודש , אי ז ע ר צוריקגעקומע ן או ן מי ך ארויסגענומע ן פו ן מײ ן קערפער .
איך לעבן פילע מענטשן. האָט ער מיר געזאָגט :
"זאג זיי זיי טאָן גרויס שאָדן דורך שושקען צו יעדער אנדערער, זיי צוציען מיין צארן.
און דאָס איז נאָר ווייַל,
- בשעת זיי זענען אַלע אונטערטעניק צו די זעלבע צאָרעס און וויקנאַסאַז,
— זײ קלאגן זיך נאר אן.
אויב, פֿאַרקערט, מיט צדקה
זיי ריכטער איינער דעם אנדערן מיט רחמנות,
דעמאָלט איך פילן געצויגן צו ווייַזן רחמנות אויף זיי."
איך האָב די דאָזיקע זאַכן איבערגעחזרט צו די מענטשן, און דערנאָך האָבן מיר זיך צוריקגעצויגן.
דעם מאָרגן, נאָך באקומען הייליק קאַמיוניאַן, מיין זיס יאָשקע געוויזן זיך געקרייציקט צו מיר. אינערלעך האָב איך זיך געפֿילט צוגעצויגן צו קוקן אויף זיך אין אים, כּדי איך זאָל אויסזען ווי אים.
און ער געקוקט ין מיר צו באַן מיר צו קוקן ווי אים.
ווען איך האָב דאָס געטאָן, האָב איך פּעלץ אַז די פּיינז פון מיין געקרייציקט האר זענען ינפיוזד אין מיר.
פול מיט גוטהאַרציקייט האָט ער מיר געזאָגט :
"איך ווילן דיין עסנוואַרג צו לייַדן,
- אָבער לייד נישט פֿאַר זיך,
- אָבער צו לייַדן ווי די פרוכט פון מיין וועט.
דער קוש וואָס וועט בינדן אונדזער פריינדשאַפט וועט זיין דער פאַרבאַנד פון אונדזער וויל.
די ינדיסאַליאַבאַל בונד וואָס וועט בינדן אונדז אין אַ קעסיידערדיק אַרומנעמען וועט זיין אַ קעסיידערדיק שערד צאָרעס.
בשעת ער האט געזאגט דעם, וואויל יאָשקע געווארן אַנקאַנדיד. ער האט גענומען זיין קרייַז און פאַרשפּרייטן עס אויס אין מיין גוף.
אי ך בי ן געװאר ן אזו י אנגעשטאנענ , א ז אי ך הא ב געפיל ט װ י מײנ ע בײנער , צעברעכן .
אויך האט א האנט (איך ווייס נישט ווער עס איז געווען) דורכגעשטעקט מיינע הענט און פיס.
.
און יאָשקע, וואס איז געזעסן אויף דעם קרייַז ליגנעריש אין מיר,
ע ר הא ט זי ך א גרויס ע פארגעניג ן דערזע ן אי ך לייד ן או ן דערזע ן דע ם מענטש , װא ס הא ט דורכגעפיר ט מײנ ע הענ ט או ן פיס .
דערנאָך האָט ער געזאָגט:
"איצט קען איך רוען אין שלום.
איך דארף אפילו נישט זארג איבער קרייציקן דיך. ווייַל פאָלגעוודיקייַט וועט טאָן אַלע דעם דורך זיך.
איך לאָזן איר פריי אין די הענט פון די אָובידיאַנט דאַמע."
פארלאזנדי ק פו ן דע ר קרייז , הא ט ע ר זי ך געלעג ן אוי ף מײ ן הארץ . ווער קען זאָגן ווי פיל איך געליטן אין דעם שטעלע!
נאך א לאנגע צייט, אנדערש ווי אנדערע צייטן,
יאָשקע איז געווען אין קיין ייַלן צו באַפרייַען מיר און מאַכן מיר צוריקקומען צו מיין נאַטירלעך שטאַט, איך ניט מער געזען די האַנט וואָס האט געקרייציקט מיר.
איך דערציילט יאָשקע.
ער האט געזאגט , "ווער שטעלן איר אויף דעם קרייַז? איז עס מיר?
עס איז געווען פאָלגעוודיקייַט, און פאָלגעוודיקייַט מוזן באַפרייַען איר! "
עס האט אויסגעזען ווי ער האט דאס מאל א וויץ. און ער אַלײן האָט מיך באַפֿרײַט.
דעם מאָרגן, געפונען זיך אויס פון מיין גוף,
איך האט צו קוקן לינקס און רעכט צו געפֿינען ברוך יאָשקע.
צופֿעליק בין איך אַרײַן אין אַ קירך
און איך האָב עס געפֿונען אויפֿן מזבח, וווּ מען האָט געבראַכט דעם געטלעכן קרבן.
גלייך בין איך צו אים געלאפן און אים געקושט זאגנדיק:
"אין די סוף איך געפֿונען איר!
דו האסט מיר געלאזט זוכן דיך דא און דארט ביז צו מיד ווערן, און דו ביסט געווען דא!"
קוקן בייַ מיר ערנסט, און ניט אין זיין געוויינטלעך וווילטויק וועג ,
האָט ער מיר געזאָגט :
"הייַנט מאָרגן איך פילן זייער ווייטיקדיק און איך פילן אַ גרויס נויט צו ריזאָרט צו שטראָף צו נעמען מיין וואָג אַוועק."
איך האב תיכף געענטפערט:
"מיין טייערער, דאס איז גארנישט! מיר וועלן עס יעצט פארריכטן!
װעסט אױסגיסן דײַן ביטערקײט אין מיר און אַזױ װעסטו זיך באַפֿרײַט װערן, צי נײן? ― האָט ער אין מיר אױסגעגאָסן זײַן ביטערניש.
דערנאָך, דרינגלעך אויף זיך, ווי באפרייט פון אַ גרויס וואָג,
ער האָט צוגעגעבן :
די נשמה קאַנפאָרמינג צו מיין וועט ווייסט ווי צו באַהערשן מיין מאַכט אַזוי גוט אַז עס קומט צו בינדן מיר גאָר.
ע ר זא ל מי ך באװאפנט . אַה! ווי פילע מאָל טאָן איר בונד מיר!"
אזו י הא ט ע ר זי ך אומגעקער ט צ ו זײ ן געװײנלעכ ן ליבלעכ ן או ן גײםטיק ן אויסזען .
זײענדי ק א ביס ל אומרואיק ע װעג ן א געװיס ע זאך , הא ט מײ ן זי ך ארומגעלאפ ן אהער . איך איז געווען טריינג צו פאַרזיכערן זיך און געפֿינען מיין שלום.
אבער ברוך יאָשקע פּריווענטיד מיר פון ריטשינג מיין ציל.
אזוי ווי איך האב גע'טענה'ט, האט ער מיר געזאגט :
"פארוואס וואַנדערסטו אַזוי?
װײסט איר ניט, װער גײט קעגן מײַן װילן?
- טורנס אַוועק פון די ליכט ע
― ביסטו אַרעסטירט אין דער פֿינצטער?
ווי אויב צו דיסטראַקט זיך פון וואָס איך זוך פֿאַר,
ער האָט מיך אַרױסגענומען פֿון מײַן לײַב און, פֿאַרבײַטנדיק דעם טעמע, האָט ער צו מיר געזאָגט:
"די זון באלויכט די גאנצע ערד פון איין עק ביזן אנדערן,
כּדי עס זאָל ניט זײַן קײן אָרט װאָס האָט ניט הנאה פֿון זײַן ליכט.
עס איז קיין איינער וואס קענען באַקלאָגנ זיך פון זיין דיפּרייווד פון זייַן וווילטויק שטראַלן. יעדער קען דערפון נוץ ווי ער וואלט עס נאר פאר זיך אליין געהאט.
נאָר די, וואָס באַהאַלטן זיך אין פינצטערע ערטער, קענען באַקלאָגן זיך, אַז זיי האָבן נישט הנאה.
אָבער, פאָרזעצן איר צדקה דינסט,
לאָזן עטלעכע שטראַלן פאָרן פֿאַר זיי. "
די זון וואס באלויכט אלע פעלקער איז א בילד פון מיין חן. די אָרעמע און די רייכע,
די ומוויסנדיקע און די געלערנטע, קריסטן און ניט-געגלויבט קענען נוץ דערפון.
קיינער קען נישט זאָגן אַז זיי זענען דיפּרייווד פון עס
ווייַל די ליכט פון אמת פלאַדז די וועלט ווי די זון אין מיטאָגצייַט.
אבער וואָס איז נישט מיין פּראָבלעם צו זען
-אַז מענטשן פאָרן דורך דעם ליכט מיט די אויגן פֿאַרמאַכט און
— װעמע ן מי ט זײע ר שטראל ן פו ן זי ך מי ט זײע ר שטרא ם פו ן רשעות , קע ן זי ך אפטרעט ן פו ן דע ם ליכטי ק או ן
זיי וואוינען פרייוויליג אין פינצטערע געגנטן צווישן גרויזאַם שונאים.
זיי זענען יקספּאָוזד צו אַ טויזנט דיינדזשערז ווייַל זיי טאָן ניט האָבן ליכט.
זיי קענען נישט דערקענען צי זיי זענען צווישן פריינט אָדער שונאים און, דעריבער, טאָן ניט וויסן ווי צו אַרומנעמען די דיינדזשערז וואָס אַרומרינגלען זיי.
אַה! אַלעמען וואָלט זיין דערשראָקן אויב מענטש האט דעם מין פון באַליידיקונג צו די זון,
פּושינג זיין אומבאַנקבארקייט צו די פונט פון טרער אויס זיין אויגן צו באַליידיקן אים און נישט זען די שטראַלן,
צו זיין מער זיכער פון לעבן אין דער פינצטער.
אויב ער קען סיבה, די זון וואָלט שיקן מאָאַנס און טרערן אלא ווי זייַן ליכט, וואָס וואָלט יבערקערן נאַטור.
כאָטש ער וואָלט זיין דערשראָקן צו זען דעם פאַקט וועגן נאַטירלעך ליכט, דער מענטש ריטשאַז אַזאַ עקסטרעם וועגן דעם ליכט פון מיין חסד.
אָבער, שטענדיק גוטהאַרציקייַט,
חן שיקט ווייטער אירע שטראלן אויף דער מענטשלעכער פינצטערניש.
מיין חן קען קיינער נישט!
אלא, עס איז דער מענטש וואס וואַלאַנטעראַלי סאַלקס איר.
או ן כאט ש ע ס הא ט שוי ן ניש ט דא ס ליכט , גיב ט ע ר אי ם נא ך זײ ן פונק . "
ווען ער האט געזאגט דעם, יאָשקע געווען גאָר נויט.
איך האָב געטאָן מײַן בעסטער אים צו טרייסטן, בעטנדיק, ער זאָל אין מיר אויסגיסן זײַן ביטערקייט.
און ער האָט צוגעגעבן : "איך בעט פֿאַר דיין רחמנות, אפילו אויב איך בין דער גרונט פון דיין פּייַן.
ווייל פון צייט צו צייט שפיר איך די נויט צו פארלייכטערן מיין ווייטאג דורך רעדן צו מיינע באליבטע נשמות וועגן דעם אומבאדאנקקייט פון מענטשן.
איך װיל רירן די דאָזיקע פֿרײַנטלעכע נשמות
- צו מאַכן אַמענדז פֿאַר אַלע די יקסעסיז, און אויך
- צו ברענגען זיי צו רחמנות פֿאַר מענטשן זיך.
איך האב אים געזאגט:
— האר, איך װאלט געװאלט, אז דו זאלםט מיך נישט שײנען, דורך לאזן מיך אנטיילנעמען אין דיינע יסורים.
און, אָן איך קען זאָגן מער, ער פאַרשווונדן און געמאכט מיר ריפּלעניש מיין גוף.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען דעם קודש, האב איך געזען מיין טייערער יאָשקע אין דער געשטאַלט פון אַ קינד, מיט אַ שפּיז אין זיין האַנט, לאָעט צו דורכשטעכן מיין האַרץ.
זינט איך האָב געזאָגט אַ געוויסע זאַך צו מיין מודה,
יאָשקע , פעלן צו טייַנע מיר, דערציילט מיר: "איר ווילן צו ויסמיידן צאָרעס, אָבער איך ווילן אַ נייַ לעבן פון צאָרעס און פאָלגעוודיקייַט צו אָנהייבן!"
װי ער האָט דאָס געזאָגט, האָט ער מיר דורכגעקראָכן דאָס האַרץ מיט זײַן שפּיז.
דערנאָך האָט ער צוגעגעבן :
"די שטאַרקייט פון די פייַער קאָראַספּאַנדז צו די קוואַנטיטי פון האָלץ וואָס איז אַרײַן אין עס. וואָס גרעסער די פייַער,
- די מער פיייקייט צו פאַרברענען און פאַרנוצן די אַבדזשעקץ סטאָרד דאָרט,
-און וואס גרעסער די היץ און ליכט אנטוויקלט זיך.
אזוי איז פאָלגעוודיקייַט . וואס גרעסער עס איז, אלס מער איז עס ביכולת צו פארניכטן דאס וואס איז חומר אין דער נשמה.
ווי אַ ווייך וואַקס, פאָלגעוודיקייַט גיט די נשמה די פאָרעם וואָס זי וויל."
אַלץ איז געווען ווי געוויינטלעך.
דעם מאָרגן איך געזען יאָשקע מער אַפליקטאַד ווי געוויינטלעך און ער טרעטאַנד מענטשן מיט טויט.
אי ך הא ב אוי ך געזע ן א ז אי ן עטלעכ ע לענדער , שטארבן .
שפעטע ר בי ן אי ך געגאנגע ן אי ן חורבן , או ן הא ב אי ך דאר ט דערקאנ ט א פארשטארבענע ר פרײנד , אי ר הא ב אי ר געפרעג ט אנדער ע זאכ ן װעג ן מײ ן צושטאנד .
ספעציעל האב איך געוואלט וויסן
-אויב מיין שטאַט קאָראַספּאַנדיד צו דער וועט פון גאָט ע
-אויב יאָשקע געקומען אָדער דער שטן.
איך האָב אים געזאָגט, "ווייל דו ביסט פייסינג דעם אמת און ווייסט די זאכן קלאר אָן זיין פארפירט, איר קענען זאָגן מיר דעם אמת וועגן מיין געשעפט."
זי האט געענטפערט: "דו זאלסט נישט זיין דערשראָקן. דיין שטאַט איז לויט די וועט פון גאָט און יאָשקע ליב איר זייער פיל. פֿאַר דעם ער דייגניז צו באַשייַמפּערלעך זיך צו איר".
דערנאָך, ברענגען עטלעכע פון מיין ספקות צו איר, איך געבעטן איר צו זיין גוט גענוג צו ונטערזוכן די זאכן פֿאַר די ליכט פון אמת און זיין צדקה גענוג צו קומען און אויפקלערן מיר שפּעטער. אי ך הא ב צוגעגעב ן א ז אוי ב ע ר זא ל ע ר טוע ן , װ י א באלוינונג , װע ל אי ך מאכ ן א מאסע , פא ר זײנ ע צװעקן .
האָט ער געזאָגט: גאָט װיל!
ווייל מיר זענען אזוי פארטיפט אין גאט
אז מיר קענען אפילו נישט רירן די ברעמען אן דיין צושטימען.
מיר לעבן אין גאָט ווי מענטשן לעבעדיק אין אן אנדער גוף.
מיר קענען טראַכטן, רעדן, אַרבעטן, גיין, ווי ווייַט ווי איז געגעבן צו אונדז דורך דעם הילף גוף.
פֿאַר אונדז עס איז נישט ווי איר,
— ווער האט פרייע ברירה,
— ווער האט דיין רצון.
פאר אונדז האבן אונדזערע פערזענלעכע װילן אויפגעהערט צו פונקציאנירן.
אונדזער װילן איז גאָטס אײנציקער, מיר לעבן אין איר.
אין איר געפֿינען מיר אַלע אונדזער צופֿרידנקייט, אַלע אונדזער גוטס און אַלע אונדזער כבוד.
דערנאָך, אין אַן אומבאַקאַנט מקיים פֿאַר די געטלעך וועט, מיר צעשיידט.
דער מודה האט מיר געבעטן אז איך זאל דאווענען צום האר, ער זאל מיר ווייזן דעם וועג.
- צוציען נשמות צו קאַטהאָליסיסם ע
- עלימינירן דיסגלויבן.
איך האָב מתפלל געווען צו יאָשקע אויף דעם פונט פֿאַר עטלעכע טעג און ער איז געווען דייגנד צו אַדרעס דעם אַרויסגעבן.
אַזוי, דעם מאָרגן, איך געפונען זיך אויס פון מיין גוף, טראַנספּאָרטאַד צו אַ גאָרטן.
# עס האט מיר אויסגעזען , אז דאס איז דער גארטן פון דער קהילה .
דאר ט זײנע ן געװע ן א ס ך כהנים ם או ן אנדער ע בכבודי ם װא ס האב ן זי ך דיסקוטירט .
געקומען אַ ריזיקער און שטאַרקער הונט און האָט איבערגעלאָזט רובֿ פֿון זיי אַזוי דערשראָקן און אויסגעמאַטערט, אַז זיי האָבן זיך געלאָזט בייסן פון דער בהמה. שפעטע ר האב ן ז ײ זי ך אפגעקער ט פו ן דע ר זיצונג , װ י שרעקלעכע .
אָבער, דער פערציק הונט האט נישט האָבן די שטאַרקייַט צו בייַסן זיי
- ווער האט יאָשקע אין זיין האַרץ
- ווי דער צענטער פון אַלע זייער אַקשאַנז, געדאנקען און תאוות.
אה יא! יאָשקע איז געווען דער שילד פון די מענטשן.
די בהמה איז געװארן אזוי שװאך פאר זײ, אז זי האט נישט געהאט קײן כוח צו אטעמען. ווען די מענטשן גערעדט, איך געהערט יאָשקע זאָגן הינטער מיר:
"אַלע די אנדערע קאָמפּאַניעס וויסן ווער געהערט צו זייער גרופּע.
נאָר מיין קהילה ווייסט נישט ווער אירע קינדער זענען.
דער ערשטער שריט איז צו וויסן וואָס זיי געהערן צו אים. איר קענען באַקומען צו וויסן זיי
- דורך באַשטעטיקן אַ באַגעגעניש צו וואָס קאַטהאָליקס וועט זיין פארבעטן,
-אין אַ געזונט-אויסגעקליבן אָרט פֿאַר אַזאַ אַ באַגעגעניש.
און דאָרט, מיט דער הילף פון די קאַטהאָליקס, באַשליסן וואָס דאַרף זיין געטאן.
די צווייטע שריט איז צו צווינגען די פאָרשטעלן קאַטהאָליקס צו מודה, דאָס איז דער הויפּט זאַך.
-אַז רינוז מענטש און
- מאכט אים אַן אמת קאַטהאָליק.
דאָס איז ניט בלויז פֿאַר די וואס באַדינער, אָבער אויך פֿאַר דער איינער וואס איז דער העכער.
ער וועט אויך האָבן צו צווינגען זיין סאַבדזשעקץ צו מודה.
פֿאַר די וואס אָפּזאָגן, איר מוזן העפלעך פייַער זיי.
ווען יעדער גאַלעך האט געשאפן די גרופּע פון זיין קאַטהאָליקס, מיר קענען נעמען אנדערע טריט.
און צו דערקענען די צונעמען צייט צו פאָרויס,
מיר מוזן טאָן ווי פֿאַר ביימער וואָס דאַרפֿן צו זיין פּרונעד.
פּרונעד ביימער פּראָדוצירן קוואַליטעט פרוכט
אבער אויב דער בוים איז נישט פּרונעד, עס ווייזט אַ שיין ויסשטעלונג פון צווייגן און ליפי בלומען, אָבער עס טוט נישט האָבן גענוג זאַפט און שטאַרקייַט צו מאַכן אַזוי פילע בלומען אין פרוכט.
דערנאָך, ווען עס קומט אַ שווער רעגן אָדער אַ גאַסט פון ווינט, די בלומען פאַלן און דער בוים ווערט נאַקעט.
דאס איז דער פאַל מיט די זאכן פון רעליגיע .
ערשטער , איר מוזן פאָרעם אַ גוף פון קאַטהאָליקס גענוג צו שטיין אַרויף צו אנדערע גרופּעס.
אַזוי איר קענען פאַרבינדן די אנדערע גרופּעס צו פאָרעם איינער ".
נאכדעם וואס איך האב דאס געזאגט, האב איך מער נישט געהערט פון אים.
אפילו אָן אים ווידער געזען, איך געפונען זיך אין מיין גוף.
ווער קען זאָגן מיין ווייטיק פֿאַר נישט געזען יאָשקע ברוך אַלע טאָג
און אַלע טרערן, וואָס איך האָב פֿאַרגאָסן!
זינט יאָשקע געצויגן צו זיין ניטאָ,
-איך איז געווען קאַנסומד מיט ווייטיק און
-איך פּעלץ מיין היץ העכערונג צו די פונט פון ווערן דילוזשאַנאַל.
דער מודה איז געקומען צו פייַערן דעם געטלעכן קרבן און איך האָב באַקומען קאָמוניאָן. אָבער, איך האב נישט געזען מיין ליב יאָשקע ווי געוויינטלעך ווען איך באַקומען קאַמיוניאַן.
אָט איז וואָס איך האָב אָנגעהויבן רעדן נאַריש:
― זאָג מיר, גאָט, װאָס באַװײַזסטו זיך נישט?
מיר דאַכט זיך, אַז איך האָב דאָס מאָל ניט געפֿירט דײַן אַנטלױף! וואס? דו לאָזט מיך נאָר ? אַה!
אפילו די פריינט פון דעם לאַנד טאָן ניט פירן אַזוי. װע ן ז ײ דארפ ן אװעקגײ ן זאג ן ז ײ װײניקסטנס .
און דו זאָגסט אַפילו נישט! מיר קענען טאָן עס? מוחל אויב איך רעד אזוי.
עס איז די קדחת, וואָס מאכט מיר דיליריאַס און מאכט מיר פאַלן אין דעם מעשוגאַס!
איך איז געווען דיסאַפּויניד און געוויינט.
אין אַ געוויסער מאָמענט האָט יאָשקע געוויזן אַ האַנט, אַן אַנדערער, אַן אָרעם.
איך האב געזען דעם מודה וואס האט מיר געגעבן דערלויבעניש צו דורכגיין קרייצצייגונג. אזוי געצווונגען דורך פאָלגעוודיקייַט, יאָשקע געוויזן זיך.
איך האב געזאגט, "פארוואס האסטו זיך נישט באוויזן?"
און ער, אין אַ שווערן טאָן, האָט צו מיר געזאָגט :
"עס איז גאָרנישט! עס איז גאָרנישט! נאָר אַז איך ווילן צו באַשטראָפן די ערד.
זיין אין אַ גוטע שייכות מיט אפילו איין מענטש דיסאַרם מיר און איך ניט מער די שטאַרקייַט צו שטעלן שטראָף אין באַוועגונג.
ווען איר זעט, אַז איך וויל שיקן שטראָף, הייבט מען אָן צו זאָגן: "גיט עס אויף מיר, מאַכט מיר ליידן".
דעמאָלט איך פילן דיפיטיד דורך איר און קיינמאָל גיין צו שטראָף. אָבער אין דער דערווייל, דער מענטש איז בלויז מער פּראָוואָקאַטיווע."
דער מודה האט מיר געלאזט דורכגיין קרייצצייגונג. אבער יאָשקע איז געווען פּאַמעלעך צו גיינ ווייַטער,
ניט ענלעך אנדערע מאל ער מיד אַקטאַד.
האָט ער געזאָגט : װאָס װילסטו טאָן?
איך האב געזאגט: האר, וואס דו ווילסט.
װענדנדיק זיך צום מודה, האָט ער צו אים געזאָגט אין אַן ערנסטן טאָן:
— װילםט איהר מיך אויך בינדן מיט איר געבן די דאזיקע דערלויבעניש זי צו מאכען לײדן ?
ווייל ער האט געזאגט דעם, ער אנגעהויבן צו טיילן מיט מיר די פּיינז פון די קרייַז.
שפעטע ר הא ט ע ר אי ם געגאס ן זײ ן פארביטער ט אוי ף מיר .
האָט ער געזאָגט : װוּ איז דער מודה?
איך האב געענטפערט: "איך ווייס נישט, ער איז זיכער נישט מיט אונז מער."
יאָשקע האט געזאגט, "איך ווילן צו זען אים ווייַל ווייַל ער האט דערקוויקט מיר, איך אויך ווילן צו דערפרישן אים."
היינט אינדערפרי האט דער ברוך השם מיר געוויזן דעם הייליגן פאטער מיט אויסגעשטרעקטע פליגל. ע ר הא ט געזוכ ט זײנ ע קינדע ר ז ײ צוזאמלע ן אונטער ן זײנ ע פליגל .
איך האב געהערט איר קרעכצן:
„מײַנע קינדער, װיפֿל מאָל האָב איך אײַך געפּרוּװט צוקלײַבן אונטער מײַנע פֿליגלען, אָבער איר אַנטלאָפֿן פֿון מיר.
פֿאַר שאָד, הערן צו מיין קראַמפּס און סימפּאַטייז מיט מיין ווייטיק!
ער האט ביטער געװײנט.
עס איז געווען אַז עס איז געווען ניט בלויז די לייטער וואָס דיוויייטיד פון די פּאָפּע, אָבער אויך די כהנים. און עס האָט אים געפֿירט נאָך מער ווייטיק. ווי ווייטיקדיק עס איז צו זען די פּאָפּע אין דעם שטאַט!
דעמאָלט איך געזען יאָשקע ווידערקאָל די קרעכצן פון די רוח פאטער, אַזוי צו זאָגן:
״צוויש ן ד י װא ס זײנע ן געבליב ן געטרײ , לעב ן טײ ל פא ר זיך , ז ײ האב ן ניש ט דע ם ברען , זי ך אויסצושטעל ן פא ר מײ ן כבוד , או ן לטוב ת נשמות , אנדער ע װער ן אפגעהאלט ן פו ן שרעק .
אנדערע רעדן, פאָרשלאָגן און צוזאָג, אָבער קיינמאָל טאָן. "דעמאָלט ער פאַרשווונדן.
ער האָט זיך אומגעקערט באַלד נאָך און איך פּעלץ דעוואַסטייטיד דורך זיין בייַזייַן.
דערזעענדיק מיך חרובֿ, האָט ער צו מיר געזאָגט: מײַן טאָכטער,
וואָס מער איר נידעריקער זיך,
וואָס מער איך פילן געצויגן צו בייגן זיך איבער דיר און אָנפילן איר מיט מיין גראַסעס.
אַניוועס ציט מיין ליכט. "
ווען איך באקומען די רוס קאַמיוניאַן, איך געזען מיין זיס יאָשקע.
ער האט מיך פארבעטן ארויסצוגיין מיט אים, בתנאי אז וואוהין מיר גייען,
- אויב איך געזען אַז ער איז געווען געצווונגען דורך זינד צו שיקן שטראָף,
― איך װאָלט נישט אַקעגן.
אַזוי מיר געגאנגען אַרום די וועלט.
ערשטנס , הא ב אי ך געזע ן א ז אל ץ אי ז אי ן עטלעכ ע פלעצער ן פארדראסן . איך האָב געזאָגט צו יאָשקע:
"האר, וואָס וועלן די אָרעמע מענטשן טאָן אויב זיי האָבן קיין עסן זיך צו קאָרמען?
אוי! איר קענען טאָן אַלץ.
פּונקט ווי איר האָט פאַרטריקנט די לענדער, מאַכן זיי בליען.
ווי ער האט געטראגן א קרוין פון דערנער, האב איך אויסגעשטרעקט מיינע הענט און געזאגט:
"מיין טייערער, וואס האבן די דאזיקע מענטשן געטון מיט דיר, אפשר האבן זיי אויף דיר געלייגט די קרוין פון דערנער? אזוי, גיב עס מיר.
אין דעם וועג איר וועט זיין טרייסט און איר וועט געבן זיי צו עסן אַזוי אַז זיי וועלן נישט שטאַרבן.
גענומען זײַן דערנער קרוין, האָב איך זי צוגעדריקט צו מײַן קאָפּ. ווען איך האָב דאָס געטאָן, האָט יאָשקע צו מיר געזאָגט :
"עס איז גאַנץ קלאָר ווי דער טאָג אַז איך קען נישט נעמען איר מיט מיר.
ווייַל צו נעמען איר מיט מיר און נישט קענען צו טאָן עפּעס איז די זעלבע זאַך.
האָב איך געענטפערט: “הער, איך האָב גאָרנישט געטאָן!
מוחל מיר אויב איר טראַכטן איך האט עפּעס פאַלש. אָבער, פֿון שאָד, האַלטן מיר מיט איר ".
האָט ער צו מיר געזאָגט: "דיינע וועגן פון האנדלען בינדן מיך אין גאַנצן!"
און איך האב ווייטער געזאגט: "איך טו דאס נישט, דו ביסט אליין, ווייל איך בין מיט דיר, זעה אז אלעס געהערט צו דיר.
ס׳דוכט זיך מיר, אז אויב איך זארג נישט פאר דיינע זאכן, זארג איך זיך נישט.
פון דיר.
דעריבער מוזט איר מיר מוחל זיין אויב איך האנד אזוי.
ווייַל איך טאָן עס פון ליבע צו איר. איר טאָן ניט האָבן צו באַזייַטיקן מיר פון דיר פֿאַר דעם! "
דערנאָך מיר פאָרזעצן אונדזער רייַזע.
איך איז געגאנגען אויס פון מיין וועג צו זאָגן גאָרנישט צו נישט געבן אים די געלעגנהייט צו פייַער מיר.
אבע ר װע ן אי ך הא ב זי ך ניש ט געקענ ט העלפ ן הא ב אי ך אנגעהויב ן קעגנזאצן .
מיר האָבן ריטשט אַ פונט אין איטאליע
ווו מיר זענען געווען ינווענטינג אַ וועג צו פאַרשאַפן אַ גרויס ייַנבראָך. אבער איך האב נישט פארשטאנען וואס דאס איז.
איך האב אנגעהויבן זאגן, האר, לאז דאס נישט דערלויבן! וואס גייען די דאזיקע ארעמע מענשן טאן, זעענדיג אז איך האב זיך באזארגט און וויל אים אפשטעלן פון טאן, האט ער צו מיר געזאגט מיט אויטאריטעט: נעם א טריט צוריק, נעמען אַ שריט צוריק!"
גענומען אַ גאַרטל פול מיט נעגל און פּינס וואָס איז געווען געטריבן אין זיין גוף
און ווער עס האָט אים געמאַכט פיל ליידן, האָט צוגעגעבן :
"נעם אַ שריט צוריק און נעם דעם גאַרטל מיט דיר; איר וועט מיר אַ פּלאַץ באַפרייַען."
האָב איך געזאָגט: יאָ, איך װעל עס אַװעקלײגן אױף דײַן אָרט, נאָר לאָז מיך בלײַבן מיט דיר.
ער האָט צוגעגעבן : "ניין! קום צוריק!"
ע ר הא ט מי ר דא ס דערצײל ט מי ט אז א אויטאריטעט , א ז אי ך הא ב ניש ט געקענ ט זי ך קעגנ ־ שטעהן , זי ך אומגעקער ט צו ם קערפער . איך האב נישט געקענט פארשטיין וואס דאס איז די המצאה.
דעם מאָרגן, ווען איך אנגעקומען, מיין טייַער יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
"ווי די זון איז די ליכט פון דער וועלט, אַזוי
די וואָרט פון גאָט, ינקאַרנייטינג, געווארן דער ליכט פון נשמות.
ווי די מאַטעריאַל זון גיט ליכט צו אַלע בכלל און צו אַלע בפרט
(כדי אז יעדער זאל הנאה האבן ווי עס וואלט אים געווען פערזענליך),
אַזוי דער וואָרט, בשעת געבן ליכט אין אַלגעמיין, גיט עס צו אַלע אין באַזונדער
אַלעמען קענען האָבן עס ווי אויב עס איז געווען זיין אָדער איר פּערזענלעך אַסעט ".
ווער קען זאָגן אַלץ וואָס איך האב פארשטאנען וועגן דעם געטלעך ליכט און די וווילטויק ווירקונג עס ברענגט צו נשמות.
עס האָט מיר אויסגעזען, אַז איך האָב דאָס ליכט,
די נשמה מאכט אנטלויפן די פינצטערניש פון דעם גייסט ווי די מאטעריעלע זון מאכט אנטלאפן די פינצטערניש פון דער נאַכט.
אויב די נשמה איז קאַלט, דאָס געטלעך ליכט וואַרמס עס; אויב עס איז אָן מעלה, עס מאכט עס פרוכטבאַר;
אויב ער איז ינפעקטאַד מיט לוקוואָרמז, עס סטימיאַלייץ אים צו ברענען.
מיט איין וואָרט, די געטלעכע זון פארפלייצט די נשמה מיט אַלע אירע שטראַלן און קומט זי פאַרוואַנדלען אין איר אייגענעם ליכט.
זינט איך איז געווען ויסגעמאַטערט, יאָשקע האט געזאגט צו מיר :
— היינט אינדערפרי וויל איך זיך פרייען מיט דיר.
או ן ע ר הא ט אנגעהויב ן מאכ ן זײנ ע געװײנלעכ ע ליבע־קונצן .
נאָך לאַנג ווארטן פֿאַר עס, מיין זיס יאָשקע געוויזן זיך אין מיין האַרץ.
איך האב עס געזען ווי א זון שיקט ארויס אירע שטראלן.
אין דעם צענטער פון דער זון איך באמערקט די אויגוסט פיגור פון אונדזער האר.
אבער וואָס איז געווען דער רובֿ ימפּרוווד מיר
אַז איך האָב געזען עטלעכע קעלנערין אָנגעטאָן אין ווייַס מיט קרוינען אויף די קעפ.
זיי סעראַונדאַד די געטלעך זון און פאסטעכער אויף זייַן שטראַלן.
אוי! ווי שיין, באַשיידן, אַניוועסדיק און אַלע געווענדט צו פרייען אין יאָשקע!
ניט געוואוסט די טייַטש פון אַלע דעם און האָבן אַ ביסל מורא, איך געבעטן יאָשקע צו זאָגן מיר וואס די ליידיז זענען.
האָט ער מיר געזאָגט :
"די פרויען זענען דיין תאוות
― אַז איך האָב מיך, מיט מײַן חן, געביטן אין אַ סך מעלות און
― דאָס מאַכט מיר אַן איידעלע פּראָצעסיע.
זיי זענען אַלע אין מיין באַזייַטיקונג און איך שפּייַזן זיי מיט מיין קעסיידערדיק גראַסעס. "אַה! האר, איך פילן אַזוי שלעכט אַז איך בין פאַרשעמט מיט זיך!
דעם מאָרגן איך געליטן אַ פּלאַץ פון דער אַוועק פון מיין ליב יאָשקע.
אָבער, ער וואָלט באַלוינונג מיר פֿאַר מיין ווייטיק.
ענטפערן אויף דער פאַרלאַנג צו וויסן אַ זיכער זאַך וואָס איז געווען מיט מיר פֿאַר עטלעכע מאָל.
אט איז:
איך האָב אים גערופֿן מיט תּפֿילות, טרערן און לידער (ווער ווייסט, אפֿשר וואָלט ער אים געלאָזט אָנרירן מײַן קול און זיך געלאָזט געפֿינען), אָבער אַלץ אומזיסט. איך האב איבערגעחזרט מיינע טרערן. איך געפרעגט פילע ווו איך קען געפֿינען עס.
צום סוף, דער מאָמענט איך קען ניט מער פאָרזעצן און פּעלץ מיין האַרץ פּלאַצן,
איך האב עס געפונען. אבער איך האב עס געזען פון הינטן.
איך האב אין יענעם מאמענט געדענקט א װידערשטאנד, װאם איך האב צו אים געמאכט (װאם װעל איך זאגן אין דעם םפר פון מודה) און איך האב אים געבעטן מחילה. דעמאל ט הא ט זי ך מי ר אויסגעזען , א ז מי ר זײנע ן געװע ן אי ן גוט ן פארבינדונג .
ער האט מיר געפרעגט וואס איך וויל און איך האב געזאגט:
"זייט גוט גענוג צו זאָגן מיר וואָס צו טאָן
ווען איך געפין זיך אויך מיט זייער קליין ליידען
ווען מען קומט נישט און אז מען קומט, טוט מען עס ווי א שאטן. אַזוי, ניט געזען איר, איך לאָזן נישט מיין זינען.
אין דעם שטאַט, איך געפֿינען
-אַז איך טאָן טינגז אַליין און
— אז מי ר דארפ ן ניש ט װארטן , אוי ף דע ר מודה־דע ר װע ט קומע ן פארלאז ן מײ ן שטאט .
יאָשקע האט געזאגט:
- צי איר ליידן אָדער נישט,
— אויב איך קום אדער איך קום נישט,
דיין שטאַט איז שטענדיק אַז פון קאָרבן, לויט מיין און דיין וועט.
איך משפט נישט
- דיפּענדינג אויף וואָס איר טאָן,
-אבער לויט דעם רצון מיט וואס דער מענטש האנדלט.
מיין האר, איך האָב אים געזאָגט, וואָס איר זאָגן איז גוט.
אבער איך פילן אַרויסגעוואָרפן און איך געפֿינען אַז אַ פּלאַץ פון צייט איז ווייסטאַד.
איך בין באַזאָרגט וועגן וואָס איר זאָגן און, אין דער זעלביקער צייַט, איך בין אַ ביסל דערשראָקן. איך בין נישט זיכער צי ברענגען דעם מודה איז לויט דיין צוואה. —
צי איר גלויבן ", פארבליבן יאָשקע," אַז קעריינג די מודה איז אַ זינד? - ניין, אָבער איך מורא עס איז נישט דיין וועט.
דו דארפסט אנטלויפן פון דעם עצם שאטן פון זינד און צו אלעס אנדערש נישט געבן אפילו א געדאנק.
אבער אויב עס איז ניט דיין רצון, וואָס גוט איז עס אין די קומענדיק פון דער מודה? —
אוי! עס דאַכט זיך מיר, אַז מײַן טאָכטער װיל אַנטלאָפֿן פֿון דער קרבן־שטאַט, צי נײן? "ניין, מיין האר," איך צוגעגעבן, רייטלענ.
איך זאג דאס פאר די תקופות וואס דו מאכסט מיר נישט ליידן און דו קומסט נישט. מאך מיר ליידן און איך וועל בלייבן רואיג. —
דוכט זיך מיר, אז איר װילט אנטלויפן.
דורך דיסטראַקטינג זיך פון מיר און טריינג צו טוישן דעם סיטואַציע, איר זענט פאַרנומען מיט עפּעס אַנדערש.
און דעמאָלט, ווען איך קומען,
איך געפין דיך אומגעגרײט און בין גענייגט זיך אומקערן צו גײן ערגעץ אנדערש.
זאל דאס קיינמאָל פּאַסירן, האר, איך דערציילט אים דערשראָקן. איך וויל ניט וויסן עפּעס אַנדערש ווי דיין מערסט הייליק וועט. בלייַבן רויק און וואַרטן פֿאַר די קאָנפעסאָר, יאָשקע איז געשען. דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
איך פּעלץ זייער ריליווד דורך דעם שמועס מיט יאָשקע.
אָבער, דער ווייטיקדיק ווייטיק איך פילן ווען יאָשקע דיפּרייווז מיר פון זיין בייַזייַן האט נישט אויפגעהערט.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען די קודש קאמיוניאן, האב איך זיך געפונען אין א ים פון פארביטערונג.
ווייַל איך האב נישט געזען יאָשקע, מיין העכסטן גוטן.
בשעת מיין גאנצע אינעווייניג האט געוויין, האט עס זיך בעקיצער באוויזן. ער האָט מיר כּמעט אויסגעשרעקט און געזאָגט :
"איר וויסן אַז איר טאָן ניט אַרויסגעבן צו מיר,
איז עס פעלן צו סורפּ די רעכט פון מיין דיווינאַטי און אַזוי מאַכן אַ גרויס באַליידיקן צו מיר? געבן זיך צו מיר און באַרויקן אַלע דיין ינער זיך אין מיר און איר וועט געפֿינען שלום. און איר וועט געפֿינען שלום, איר וועט געפֿינען מיר."
נאכדעם איז ער פארשוואונדן געווארן ווי אין א בליץ, זיך מער נישט ווייזן.
"אָ האר, וועט איר ביטע האַלטן מיר אַלע פארלאזן און אַרומגענומען אין דיין געווער אַזוי אַז איך קען קיינמאָל אַנטלויפן? אַנדערש, איך וועל שטענדיק האָבן די ביסל לאָססעס."
וואויל יאָשקע האט נישט קומען!
גאָט, װאָס פֿאַר אַן אומבאַשרײבן פּײַן, צו װערן פֿון דיר אָפּגעזונדערט!
איך האב געפרואווט מיין בעסטער צו זיין אין שלום און פארלאזן אים, אָבער אָן הצלחה.
מײ ן ארעמ ע האר ץ הא ט זי ך ניש ט געקאנ ט אנטשטײן .
איך געפרואווט אַלץ צו רויק אַראָפּ און געדאַנק:
— מײ ן הארץ , לאמי ר װײטע ר װארטן , אפש ר װע ט ע ר קומע ן — לאמי ר באנוצ ן עפע ס א קונץ , א ז ע ר זאל ן קומען .
איך האב אים געזאגט, האר, קום, עס ווערט שפעט און דו ביסט נאך נישט געקומען! היינט אינדערפרי טו איך אלעס צו בלייבן רואיג.
אָבער איר נאָך קענען ניט זיין געפונען. האר, איך פאָרשלאָגן איר די מאַרטערדאַם פון זיין דיפּרייווד פון זיך
- ווי אַ טאַלאַנט פון ליבע פֿאַר איר און פֿאַר דיין קומען.
עס איז אמת אַז איך בין ניט ווערט פון איר צו קומען.
אבער נישט דערפאר איך זוך דיר, נאר
-פֿאַר ליבע פֿאַר איר און
-ווייַל אויב איר זענט נישט דאָרט, איך פילן אַז מיין לעבן איז פעלנדיק.
נאָך ניט געקומען, איך געזאגט צו אים:
— האר, אדער קום, אדער איך וועל דיך מיד מיט מיינע ווערטער, ווען דו ביסט מיד, וועסטו גוט קומען.
ווער האט געקענט זאגן אלע שטותים וואס איך האב אים אזוי געזאגט? עס וואָלט נעמען צו לאַנג צו דערמאָנען זיי אַלע.
שפעטע ר הא ט ע ר זי ך ארײנגעגנבעט , װ י ע ר װאל ט זי ך נא ר אויפגעװעק ט פו ן שלאף .
דערנאך האט עס זיך מער דיסטינגקטלי געוויזן און גענומען מיר אויס פון מיין גוף.
האָט ער מיר געזאָגט :
״אזוי ווי דאס פויגל דארף פלאפן מיט די פליגל כדי צו פליען, אזוי מוז ער צו מיר קומען די נשמה.
אי ן זײנ ע אימפולס ן מו ז ע ר פלאצקע ן ד י פליגלע ן פו ן זײ ן עניוות .
דעמאלט , מי ט זײנ ע קלעפ , הא ט זי ך זי ך אנטפלעקט , װ י א מאגנעט , װא ס צי ט מי ך אזוי , א ז .
ווען זי נעמט אַנטלויפן פון מיר, איך נעמען מיין פון איר. ”
אַה! האר, עס איז קלאָר ווי דער טאָג אַז איך פעלן די מאַגנעט פון אַניוועס. אויב אויף דעם וועג איך געהאט די מאַגנעט פון אַניוועס אומעטום,
איך וואָלט נישט באַקומען אַזוי מיד ווען איך וואַרטן ביז איר קומען!
נאָך אַ ביסל ביטער טעג פון דעפּראַוויישאַן און טייַנע פון ברוך יאָשקע
פאר מיין אומדאנקבארקייט און ווידערשטאנד צו זיין וויל און חסד, האט ער מיר היינט געזאגט :
"מיין טאכטער,
דער פאספארט אריינצוגיין אין די פרייד וואס די נשמה קען פארמאגן אויף דער ערד מוז אונטערגעשריבן ווערן מיט דריי חתימות:
רעזיגנאציע,
עניוות און
פאָלגעוודיקייַט .
שליימעסדיק רעזאַגניישאַן צו מיין וועט
עס ליקוואַפייז אונדזער צוויי וויל און צונויפגיסן זיי אין איין.
עס איז צוקער און האָניק.
אבער, דורך קעגנשטעל צו מיין וועט, דער צוקער ווערט ביטער און דער האָניק טורנס אין סם. עס איז ניט גענוג צו רעזיגנירן זיך.
אָבער די נשמה דאַרף אויך איבערצייגן
אַז די גרעסטע גוטס פֿאַר איר איז
דער בעסטער וועג צו אכפערן זיך איז צו שטענדיק טאָן מיין וועט.
עס אויך ריקווייערז די כסימע פון אַניוועס.
ווייַל אַניוועס טראגט די וויסן פון מיין וועט.
אבער וואָס
-נאָביליזעס די מעלות פון רעזאַגניישאַן און אַניוועס,
- שטארקן זיי, מאכט זיי פּערסאַווירינג,
- בינדט זיי צוזאַמען און קרוינען זיי,
איז פאָלגעוודיקייַט !
אה יא! פאָלגעוודיקייַט
— צעשטערט אינגאנצען דעם רצון און אלעס וואס איז מאטעריעל,
- ספּיריטואַלייז אַלץ און לאַנד אויף די באַשעפעניש ווי אַ קרוין.
אָן פאָלגעוודיקייַט, רעזאַגניישאַן און אַניוועס זענען אונטערטעניק צו ינסטאַביליטי.
דעריבער די שטרענג נויט פֿאַר די כסימע פון פאָלגעוודיקייַט
- פֿאַר פּאַספּאָרט וואַלאַדיישאַן
דערלויבט איינער צו פאָרן אין די מעלוכע פון רוחניות גליק וואָס די נשמה קענען הנאה דאָ אויף ערד.
אָן די סיגנאַטשערז פון רעזאַגניישאַן, אַניוועס און פאָלגעוודיקייַט,
- דיין פּאַס וועט זיין אַרויסגעוואָרפן און
- די נשמה וועט שטענדיק זיין ווייַט פון די מלכות פון גליק.
זי וועט זיין געצווונגען צו בלייַבן אין זאָרג, מורא און געפאַר. פאר זיין אייגענעם אומגליק,
-ער וועט האָבן זיין אייגן איך ווי גאָט און
- וועט זיין קאָורט דורך שטאָלץ און מרידה ".
דערנאָך האָט ער מיך אַרױסגענומען פֿון מײַן גוף אין אַ גאָרטן.
וואָס געווען צו זיין אַז פון די קהילה.
דאָרט האָב איך געזען פינף אָדער זעקס מענטשן, כהנים און ליימאַן,
— װאם איז פארלוירן געװארן, און
— װא ס הא ט זי ך פאראײניק ט מי ט ד י שונאים , הא ט ארויסגערופ ן א מרידה .
וואָס אַ ווייטיק צו זען ברוך יאָשקע רופט איבער די טרויעריק שטאַט פון די מענטשן!
דערנאָך,
איך האב געזען אין דער לופטן א וואלקנס וואסער פול מיט שטיקלעך אייז פאלן אויף דער ערד.
לעצטנס,
מיין גוטער יאָשקע געקומען ווען עס איז נאָך טונקל און האט גאָרנישט. היינט אינדערפרי
— נאכדעם וואס ער האט צוויי מאל אין מיר באנייט די ליידן פונעם קרייז, האט ער אויף מיר געקוקט מיט צערטלעכקייט
- בשעת איך איז געווען ליידן פון די פּיינז פון די נאָגל דורכנעמיק ע
האָט ער מיר געזאָגט :
"דער קרייַז איז אַ פֿענצטער ווו די נשמה זעט די דיווינאַטי. מען מוזן נישט בלויז ליבע און פאַרלאַנג דעם קרייַז ,
אָבער עס אויך אַפּרישיייץ די כּבֿוד און כבוד עס גיט.
בעשאַס מיין ערדישע לעבן איך געלויבט זיך אין דעם קרייַז און אין צאָרעס. איך האָב דאָס אַזוי ליב געהאַט,
מיין גאנצע לעבן,
כ׳האב נישט געװאלט זײן קײן אײן מאמענט אן דעם קרייז. איר מוזן שפּילן און ווערן ווי גאָט."
ווער קען זאָגן אַלע וואָס איך פארשטאנען אויף דעם קרייַז מיט די ווערטער פון יאָשקע? ליידער האב איך נישט די ווערטער עס אויסצודריקן.
אָ האר, ביטע שטענדיק האַלטן מיר ניילד צו דעם קרייַז אַזוי אַז איך קענען טאָן עס
- אַז מיט דעם געטלעך פֿענצטער שטענדיק אין פראָנט פון מיר,
-אַז איך בין ריין פון אַלע מיין זינד און
― מאַכט צו מיר װערן מער און מער װי דיר!
איך בין אין מיין געוויינטלעך שטאַט,
איך בין געווען אָנגעפילט מיט אַ זיכער מורא פון עפּעס פּערזענלעך.
מייַן זיס יאָשקע געקומען און דערציילט מיר :
״די כלים הקדושים דארפן פון צייט צו צייט רייניקן, איר זענט כלים קדושים, אין וועלכע איך לעב.
דעריבער, עס איז נייטיק
— אז איך רייניג דיך פון צייט צו צייט, דאס הייסט,
— אז אי ך באזוכ ן אי ך מי ט עפע ס צרה
אַזוי אַז איך לעבן אין איר מיט מער כשיוועס. אַזוי בלייבן רויק!"
דערנאָך, נאָך דעם ווי איך האָב באַקומען די הייליקע קאַמיוניאַן און באנייט אין מיר די ליידן פון די קרוסיפיקשאַן , ער צוגעגעבן :
"מיין טאָכטער, ווי טייַער איז דער קרייַז! קוק בייַ אים. דורך די סאַקראַמענט פון מיין גוף, איך געבן זיך צו דער נשמה,
-איך פאַרבינדן אים צו מיר און
-איך פארוואנדלען אים צו די פונט אַז ער יידענאַפייד מיט מיר.
מיט דער אַסימאַליישאַן פון די הייליק מינים איז צעלאָזן דעם ספּעציעל פאַרבאַנד, אָבער נישט די קרייַז. גאָט נעמט עס און יונייץ עס צו דער נשמה אויף אייביק.
און, פֿאַר צוגעלייגט זיכערהייַט, עס יסטאַבלישיז זיך ווי אַ פּלאָמבע.
אזוי, גאָט פּלאָמבע די קרייַז אין דער נשמה
אַזוי אַז עס איז קיינמאָל צעשיידונג צווישן גאָט און די געקרייציקט נשמה.
דעם מאָרגן, איך געפונען זיך אַרויס מיין גוף, איך געזען אַז מיין זיס יאָשקע איז צאָרעס אַ פּלאַץ.
און איך האָב אים געבעטן ער זאָל מיט מיר מיטטיילן זײַן יסורים.
האָט ער מיר געזאָגט :
"אַנשטאָט, איך וועל פאַרבייַטן איר און איר וועט שפּילן ווי מיין ניאַניע."
אַזוי עס געווען צו מיר אַז יאָשקע איז געזעסן אין מיין בעט און אַז איך בין געשטאנען לעבן אים.
איך האָב אָנגעהויבן אויפֿהייבן זײַן געבענטשט קאָפּ
און איינע ביי איינעם האָב איך אַוועקגענומען אַלע דערנער וואָס זענען געווען אין איר. דערנאָך איך טעסטעד אַלע די ווונדז פון זיין הייליק גוף.
אי ך הא ב זײע ר בלוט ט געטריקנט , או ן ז ײ געפאקט
אבער איך האט גאָרנישט צו זאַלבן זיי און גרינגער מאַכן זיין ליידן. דאן האב איך געזעהן אז אן אויל פליסט פון מיין ברוסט.
איך האב זי גענומען זאלבן אירע וואונדן
אבער איך איז געווען טאן עס מיט אַ ביסל פון מורא ווייַל איך האט ניט וויסן די טייַטש פון דעם ייל.
עס האָט מיר פֿאַרשטיין אַז רעזאַגניישאַן צו די געטלעך וועט איז אַן ייל וואָס,
- בשעת יאָשקע איז געזאלבט,
ריליווז ווייטיק און שאָדן.
נאָך איך ינדזשויד דעם דינסט צו מיין ליב יאָשקע, ער פאַרשווונדן און איך געפֿונען זיך אין מיין גוף.
בשעת איך איז געווען אויס פון מיין גוף און האט נישט זען מיין ליב יאָשקע, איך האט צו זוכן פֿאַר אים פֿאַר אַ לאַנג צייַט איידער איך געפונען אים.
עווענטועל האב איך אים געפונען אין מלכה מאמעס געווער אבער זי האט אפילו נישט געקוקט אויף מיר.
ווער קען זאָגן די ווייטיק איך פּעלץ ווען איך געזען אַז יאָשקע האט ניט זאָרגן וועגן מיר!
שפעטע ר הא ב אי ך באמערק ט א קלײנע ר פערל , אוי ף זײ ן ברוסט .
ע ס אי ז געװע ן אזו י בולט , א ז ע ס הא ט פארפלײצ ט זײ ן גאנצ ע הײליקסט ע מענטשהײ ט מי ט זײ ן ליכט .
איך האב זי געפרעגט וואס זי מיינט.
האָט ער מיר געזאָגט :
"די ריינקייַט אין דיין ליידן, אַפֿילו די קלענסטער אָנעס,
- וואָס איר אָננעמען בלויז פֿאַר מיין ליבע,
און דיין פאַרלאַנג צו ליידן מער אויב איך לאָזן עס, דאָס איז די סיבה פון אַזוי פיל ליכט.
מיין טאכטער
- די ריינקייַט פון כוונה איז פון אַזאַ מאַגנאַטוד אַז
װע ר ע ר הא ט זי ך מי ט דע ר אײנציקע ר סיבה , װא ם אי ז מי ר געפעלן , פארפלײצ ט אל ע זײנ ע װערק ן מי ט ליכט .
-דער וואס טוט נישט מיט גערעכטיקייט
עס פארשפרייט בלויז פינצטערניש, אפילו אין די גוטס עס טוט ".
דא ן הא ב אי ך געזע ן א ז אונדזער ע האר ט טראג ט אוי ף זײ ן ברוסט א זײע ר ליכטיקע ר שפיגל .
עס געווען
-אַז די וואס גיין אין צדקה זענען גאָר אַבזאָרבד אין דעם שפּיגל און
— אז די וואס גייען ניט אין צדקה
זיי בלייבן אַרויס און קענען נישט באַקומען די אָפּדרוק פון די בילד פון ברוך יאָשקע.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען די קודש קאמיוניאן,
עס האט מיר אויסגעזען, אז דער מודה האט געװאלט, אז איך זאל לײדן קרייצצייגונג.
אין דער זעלביקער מאָמענט איך געזען מיין גאַרדיאַן מלאך ליגנעריש אויף דעם קרייַז צו מאַכן מיר ליידן.
דעמאָלט איך געזען מיין זיס יאָשקע אין גרויס סימפּאַטי פֿאַר מיר.
האָט ער מיר געזאָגט :
"דיין ליידן איז מיין טרייסט."
און ער האט ארויסגעוויזן אן אומפארשטענדליכע פרייד פאר מיין יסורים.
דע ר מויד , װעלכע ר הא ט מי ר פו ן געהײם ן געגעב ן צ ו לײדן , הא ט אי ם געגעב ן ד י דאזיק ע טרייסטן .
יאָשקע צוגעגעבן :
"זינט די סאַקראַמענט פון די עוטשאַריסט איז די פרוכט פון דעם קרייַז, איך פילן מער לאָעט פֿאַר דעם.
- צו לאָזן זיך צו לייַדן ווען איר באקומען מיין גוף,
ווייַל ווען איך זען איר ליידן,
עס מיינט צו מיר אַז מיין לייַדנשאַפט האלט אין דיר,
— נישט מיסטיש, נאר באמת, לטובת נשמות.
און דאָס איז אַ גרויס רעליעף פֿאַר מיר.
ווייַל דעמאָלט איך שניידן די אמת פירות פון מיין קרייַז און פון די עוטשאַריסט.
דערנאָך זאָגט ער :
"אַזוי ווייַט, עס איז פֿאַר פאָלגעוודיקייַט אַז איר האָבן געליטן.
צי איר ווילן מיר צו האָבן עטלעכע שפּאַס רינוינג די קרוסיפיקשאַן פון מיין אייגן הענט אין איר? "
אויב איך נאָך פּעלץ אַ פּלאַץ פון ווייטיק,
— װײ ל ד י װײטיק ן פו ן דע ר קרײ ז זײנע ן נא ך געװע ן אי ן מי ר פריש , הא ב אי ך אי ם געזאגט :
— גיי פארויס, האר, איך בין אין דיינע הענט, טו וואס דו ווילסט מיט מיר.
דעמאָלט יאָשקע, זייער צופרידן, אנגעהויבן צו פאָרן די ניילז אין מיין הענט און פֿיס.
איך האָב געפילט אַזאַ ינטענסיטי פון ווייטיק אַז איך טאָן ניט וויסן ווי איך בלייַבן לעבעדיק. אָבער, איך איז געווען צופרידן ווייַל איך געמאכט יאָשקע צופרידן.
נאכ ן פארריכט ן ד י נעגל , צוגעקומע ן מי ר הא ט ע ר געזאגט :
"ווי שיין דו ביסט! און ווי פיל דיין שיינקייט וואקסט דורך דיין ליידן! אוי! ווי טייער דו ביסט מיר!
מייַן אויגן זענען אויף דיר ווייַל זיי געפֿינען מיין בילד אין דיר."
ער האט געזאגט נאך אסאך זאכן וואס איך מיין אז איך דארף דא נישט מעלדן. ערשטער, ווייַל איך בין שלעכט און,
רגע, ווייַל איך טאָן ניט פֿאַרשטיין ווי יאָשקע רעדט צו מיר,
— וואָס ברענגט מיר צעמישעניש און פאַרלעגנהייט.
איך האף דער האר מאכט מיר גוט און שיין.
אזו י װ י מײ ן אומבאקוועמלעכקײ ט װער ט פארקלענער ט , װע ל אי ך אל ץ קאנע ן אויפשרייבן . אָבער איצט, איך וועל האַלטן דאָ.
נאָך באקומען הייליק קאַמיוניאַן, מיין זיס יאָשקע, פול פון גוטסקייט, געוויזן זיך צו מיר.
עס האט מיר אויסגעזען, אז דער מודה האט געװאלט, אז איך זאל געקרייציקט װערן, אבער מײן נאטור האט געפילט א װידערשטאנד זיך דערמיט אונטערצוגעבן.
מייַן זיס יאָשקע , צו מוטיקן מיר, דערציילט מיר :
"מיין טאכטער,
- אויב די עוטשאַריסט איז אַ צוזאָג פון צוקונפֿט כבוד,
-דער קרייַז איז די קראַנטקייַט מיט וואָס צו קויפן דעם כבוד.
- די עוטשאַריסט איז די באַלזאַם וואָס פּריווענץ קאָרופּציע .
עס איז ווי די עראַמאַטיק הערבס וואָס, ווען קערפּס זענען געזאלבט, זענען אפגעהיט פון קאָרופּציע.
גיט ימאָרטאַליטי צו די נשמה און גוף.
דער קרייַז , אויף די אנדערע האַנט, עמבעלישיז די נשמה.
עס איז אַזוי שטאַרק אַז אויב עס איז געווען אַ כויוו צונויפצי, עס איז אַ גאַראַנטירן פֿאַר די נשמה.
באַצאָלן אַוועק קיין כויוו.
ווייל צופֿרידן פֿאַר אַלץ, מאַכן אַ גלענצנדיק טראָן פֿאַר די נשמה פֿאַר צוקונפֿט כבוד.
דער קרייַז און די עוטשאַריסט זענען, אַזוי צו זאָגן, קאַמפּלאַמענטשי .
דערנאָך האָט ער צוגעגעבן :
" דער קרייַז איז מיין פלאָווערבעד:
ניש ט װײ ל אי ך הא ב װײני ק געליט ן פו ן זײנ ע שרעקלעכ ע יסורים
אָבער ווײַל איך האָב דערמיט געעפֿנט אַן אוממעסטלעכע צאָל נשמות צו חן.
איך האב געזען דורך איר אַזוי פילע שיין בלומען אויפשטיין וואָס האָבן געשאפן אַזוי פילע געשמאַק הימלישע פרוכטן. אַזוי, ווען איך געזען אַזוי פיל גוט, איך געקוקט אויף דעם בעט פון צאָרעס ווי אַ פאַרגעניגן.
איך האב הנאה געהאט פון דעם קרייז און די יסורים.
דו אויך, מיין טאָכטער, אָננעמען צאָרעס ווי דיין דילייץ.
ניינטער! איך וויל נישט אז דו זאלסט מורא האבן פון ליידען אזוי ווי דו ביסט א פויל. פרייען זיך!
אַרבעט ווי אַ העלדיש מענטש און זיין צוגעגרייט צו לייַדן. ”
ווען ער האָט גערעדט, איך געזען אַז מיין גוט גאַרדיאַן מלאך איז גרייט צו קרייציקן מיר. פון זיך האָב איך אויסגעשטרעקט די הענט און דער מלאך האָט מיך געקרייציקט.
דער גוטער יאָשקע זיך געפרייט אין מיין צאָרעס.
איך איז געווען זייער צופרידן אַז אַ צאָרעדיק נשמה ווי מיר קען געבן פרייד צו יאָשקע, עס געווען צו מיר אַ גרויס כּבֿוד פֿאַר מיר צו לייַדן פֿאַר זיין ליבע.
דעם מאָרגן איך געפֿונען זיך אַרויס מיין גוף און געזען דעם הימל דאַטיד מיט קראָסיז:
קליין, מיטל און גרויס. די גרעסערע האבן געגעבן מער ליכט.
עס איז געווען זייער פייַן צו זען אַזוי פילע קראָסיז,
— ליכטיקער פון די זון,
- באַצירן די פירמאַמענט.
נאָך דעם, די הימלען ווי צו עפענען זיך.
מע ן הא ט געקענ ט זע ן או ן הערן , ד י סעודה , װא ס הא ט געגרײ ט דור ך דע ר ברוך , לכבו ד דע ר צלב .
די וואס האבן דאס מערסטע געליטן זענען געווען די מערסטע געפייערט אויף דעם טאג.
ד י מארטירער ם האב ן זי ך אויסגעצייכנ ט אוי ף א באזונדער ן אופן
ווי אויך די וואס האבן געליטן בסוד (די קרבנות פון דער נשמה). אין דעם ברוך בלייַבן, דער קרייַז און די וואס האָבן געליטן רובֿ זענען דער הויפּט אַנערד.
אַז איך האָב דאָס געזען, האָט זיך אָפּגעקלונגען אַ קול אין די העכסטע הימלען און געזאָגט:
"אויב די האר האט נישט שיקן אַ קרייַז צו ערד, ער וואָלט זיין ווי דער פאטער.
— װאם האט ניט קײן ליבשאפט צו זײנע קינדער און
— װאם , אנשטא ט צ ו װעלע ן ז ײ בכבודי ם או ן רײכע , װיל ט ז ײ זי ך אויםע ר או ן ארעמע ״ .
דאס איבעריגע וואס איך האב געזען פון יענע וואקאציע, האב איך נישט קיין ווערטער עס אויסצודרייען. איך פֿיל עס אין זיך, אָבער איך ווייס נישט ווי אַזוי צו אויסדריקן. אַזוי איך שווייַג.
נאָך עטלעכע טעג פון דעפּראַוויישאַן און בעהאָלע,
דעם מאָרגן איך געפֿונען זיך ספּעציעל יבערקערן.
מייַן טייַער יאָשקע געקומען און געזאגט צו מיר: "מיט דיין צרה, איר האָט אויפגערודערט מיין זיס מנוחה.
אה יא! איר פאַרהיטן מיר פון פאָרזעצן מיין מנוחה."
ווער קען זאָגן ווי דערנידעריקט איך איז געווען ווען איך געהערט אַז איך האט אויפגערודערט יאָשקע 'רוען! אַזוי, איך געווארן רויק פֿאַר אַ בשעת.
אָבער, דערנאָך,
איך האָב מיך געטראָפן מער צערודערט ווי פריער, ווײַל איך האָב נישט געוווּסט וואו דאָס אַלץ וועט זיך ענדיקן.
נאָך אַ ביסל ווערטער פון יאָשקע, איך געפֿונען זיך אַרויס מיין גוף. קוקנדי ק אוי ף דע ם געװעלב ן פו ן הימל , הא ב אי ך געזע ן דר ײ זונס :
איינער איז געווען געשטעלט אין מזרח,
די אנדערע צו מערב E
די דריטע צו דָרום.
זיי האבן געשטראלט אזא פראכט, אז די שטראלן פון איינעם האבן זיך צונויפגעמישט מיט די אנדערע.
ע ס הא ט געמאכ ט דע ם אײנדרוק , א ז ע ס אי ז נא ר אײ ן זון .
איך סימד צו זע די מיסטעריע פון די הייליק טריניטי
ווי געזונט ווי די מיסטעריע פון מענטש, באשאפן אין די בילד פון גאָט דורך די דרייַ כוחות.
איך האב אויך פארשטאנען אז די וואס זענען געווען אין דעם ליכט האבן זיך פארוואנדלט:
- זייער זכּרון פון דעם פאטער,
- זייער סייכל דורך די זון און
- זייער וועט דורך די אַרבעט פון די רוח.
וויפיל אנדערע זאכן האב איך פארשטאנען וואס איך קען נישט אויסדריקן.
דע ר זעלביקע ר צושטאנ ד הא ט זי ך פארבליב ן או ן אפש ר ערגער , כאט ש אי ך הא ב געטא ן אל ץ װא ם אי ך הא ב געקענ ט זי ך ניש ט צ ו שטער ן , װ י ע ס הא ט געפאדערט .
אבע ר אי ך הא ב װײטע ר געפיל ט װ י ד י שװער ע פו ן פארלאז ן הא ט מי ך צעטרעט ן או ן אפיל ו פארניכטעט . "אוי גאט, וואס פאר א שרעקליכע מצב! זאג מיר כאטש: וואו האב איך דיך באליידיגט?
וואָס איז די סיבה פון דעם? אַה! דזשענטלמען!
אויב דו האלטסט אזוי ווייטער, מיין איך אז איך וועל שוין נישט האבן די כח. "
צום סוף, יאָשקע געוויזן זיך.
אַרײַנגעטאָן זײַן האַנט אונטער מײַן גאָמבע אין אַ רחמנות, האָט ער צו מיר געזאָגט :
"נעבעך מיידל, ווי ויסגעמאַטערט דו ביסט!"
דערנאָך האָט ער מיט מיר געטיילט זיינע ליידן, און ער איז פאַרשווונדן מיט דער שנעלקייט פון ליכט, און מיך געלאָזט מער נויט ווי פריער.
איך האָב געפֿילט, אַז ער איז שוין לאַנג נישט געקומען. איך האָב זיך געפילט באַזאָרגט צו לעבן ווידער.
מייַן לעבן איז געווען אַ קעסיידערדיק יסורים. "אַה! האר! העלף מיר און לאָז מיך נישט אַזוי פֿאַרלאָזן, אַפֿילו אויב דאָס איז וואָס איך פאַרדינען."
דער זעלביקער שטאַט פון דעפּראַוויישאַן און פאַרלאָזן פארבליבן.
איך בין אַרויס פון מיין גוף און געזען אַ מבול באגלייט מיט האָגל. ע ס הא ט זי ך באוויז ן א ז עטלעכ ע שטעט ל זענע ן פארפלייצ ט געװאר ן או ן ס׳אי ז געװע ן א ס ך שאדנס .
דא ם הא ט אי ם געמאכ ט א גרויםע ר צעשטערונג , או ן אי ך הא ב געװאל ט קעג ן ד י דאזיק ע פּלאָגן .
אבער זינט איך איז געווען אַליין, אָן די פירמע פון יאָשקע, איך פּעלץ מיין אָרעם געווער צו שוואַך צו טאָן דאָס.
דאן האב איך צו מיין איבערראשונג געזען אנקומען א בתולה (ס'האט מיר אויסגעזען אז זי איז געקומען פון אמעריקע).
אי ר פו ן דײ ן זײ ט או ן אי ך פו ן דע ר אנדערע ר זײ ט האב ן ב ײ א גרויםע ר מאס ן געקענ ט אנטקעג ן דע ר דאזיקע .
שפעטער , װע ן מי ר האב ן זי ך אײנגעארדנט , הא ב אי ך באמערק ט א ז ד י דאזיק ע בתולה , טראג ט ד י צײכ ן פו ן דע ר לײד : ז י הא ט געטראג ן א דערנערקרוין , װ י איך .
דערנאָך האָט אַ מלאך געזאָגט:
" אָדער מאַכט פון די קאָרבן נשמות!
וואָס מיר מלאכים קענען נישט טאָן, מיר קענען טאָן דורך זייער צאָרעס .
אוי! אויב מענטשן נאָר געוואוסט די גוט וואָס קומט פון די נשמות,
- די פּריוואַט גוט ווי געזונט ווי די ציבור גוט,
זיי וואָלט זיין פאַרנומען מיט בעטן גאָט אַז די נשמות מערן זיך אויף דער ערד.
נאָך דעם, געלויבט איינער דעם אנדערן צו די האר, מיר אפגעשיידט.
אי ך בי ן נא ך געװע ן א ן מײ ן שיינע ר ישוע , אי ן בעסט ן הא ט ע ר זי ך באװיזן , װ י א שאטן .
אוי! ווי ביטער ער האט מיר געמאכט! וויפיל טרערן האב איך פארגאסן!
יענעם מאָרגן, נאָכן װאַרטן און געזוכט אים, האָב איך אים געטראָפֿן לעבן מיר, זײער אַ צער, מיט דער דערנער קרוין דורכגעדרונגען אין קאָפּ.
כ׳האב עס אװעקגענומען זײער מילד און עס ארויפגעלײגט אויפן קאפ. אוי! ווי שלעכט איך פּעלץ אין זיין בייַזייַן!
כ׳האב נישט געהאט קײן כוח צו זאגן קײן אײן װארט.
מיט רחמנות האָט ער מיר געזאָגט :
"מוט! האָט נישט מורא!
פּרוּווט צו פּלאָמבירן דיין ינלענדיש מיט מיין בייַזייַן און אַלע די מעלות. ווען איך קום צו לויפן אין דיר,
איך וועל נעמען איר צו הימל און אַלע דיין פּרייווינגז וועט זיין איבער. ”
דערנאָך, אין אַ נויטפאַל טאָן, ער צוגעגעבן :
" דאַוונען, מיין טאָכטער ,
ווייַל עס זענען דריי טעג פון צוגרייטונג,
דריי טעג באַזונדער פון יעדער אנדערער,
טעג פון סטאָרמז, האָגל, דונער און פלאַדז וואָס וועט זייער פאַרניכטן מענטשן און געוויקסן ".
דאָס געזאָגט, ער איז פאַרשווונדן, לאָזן מיר אַ ביסל ריליווד, אָבער מיט אַ קשיא:
ווער ווייסט ווען די איבערפלוס וואס דו האסט דערמאנט וועט פאסירן?
און אויב עס איז אלץ, טאָמער איך וועט האָבן צו באַשיצן זיך פון אים.
איך האָב זיך געפֿונען אַרויס פֿון מײַן גוף, האָב איך זיך געפֿילט, ווי איך בין אין דער נאַכט: איך האָב געזען דעם גאַנצן אַלוועלט, דעם שלימותדיקן סדר פֿון דער נאַטור, דעם שטערנדיקן הימל, די שטילקייט פֿון דער נאַכט.
ס׳האט מיר אויסגעזען, אז אלץ האט א באדייט.
ווען איך האָב עס באַטראַכט, האָב איך געמיינט, אַז איך האָב געזען אונדזער האר, וואָס האָט צו מיר געזאָגט:
"כל נאַטור ינווייץ אונדז צו רו.
אבער וואָס איז אמת מנוחה? עס איז די ינלענדיש מנוחה, די שטילקייַט פון אַלע וואָס איז נישט גאָט.
דו זעסט
- די שטערן שייַנען מיט מעסיק ליכט, ניט בלענדיק ווי אַז פון די זון,
- די שטילקייַט פון אַלע נאַטור, מענטש און אַנימאַלס.
יעדער זוכט אַן אָרט, אַ אָפּדאַך וווּ
— שװײג און
- מנוחה פון די מידקייַט פון לעבן,
עפּעס וואָס איז דארף פֿאַר דעם גוף און פיל מער פֿאַר די נשמה.
"מיר מוזן רוען אין אונדזער אייגן צענטער וואָס איז גאָט. אָבער, צו טאָן אַזוי,
- ינער שטילקייַט איז נייטיק, ווי געזונט ווי,
פֿאַר דעם גוף, פונדרויסנדיק שטילקייַט איז נייטיק צו קענען שלאָפן פרידלעך.
פֿון װאָס באַשטײט דען די דאָזיקע אינערלעכע שטילקײט?
- צו שטילן זיין תאוות דורך האַלטן זיי אין קאָנטראָל,
— אויפצולײג ן שטילערהײ ט אוי ף זײנ ע תאוות , נײע ם או ן געפילן , בקיצור , אוי ף אל ץ װא ם אי ז ניש ט גאט .
וואָס איז דער וועג צו דערגרייכן דעם?
דע ר אײנציקע ר או ן אומבאהאלטענע ר װעג , אי ז אונד ז אויםברעכ ן זײ ן לויט ן נאטור
- רידוסינג עס צו גאָרנישט,
- ווי איז געווען זיין סיטואַציע איידער ער איז באשאפן.
ווען עס איז געווען רידוסט צו גאָרנישט, עס מוזן זיין ריקאַווערד אין גאָט.
"מיין טאכטער,
דאָס אַלץ האָט זיך אָנגעהויבן אין גאָרנישט,
אפילו די גרויס מאַשין פון די אַלוועלט וואָס איר קוק אין און וואָס האט אַזוי פיל סדר.
אויב איידער עס איז געווען באשאפן, עס איז געווען עפּעס,
-איך קען נישט האָבן ינוואַלווד מיין שעפעריש האַנט צו מאַכן עס מיט אַזאַ מאַסטערי,
אַזוי אָרנייט און פּרעכטיק.
-איך זאָל האָבן ערשטער ופמאַכן אַלץ וואָס וואָלט האָבן עקסיסטירט פריער, דעמאָלט ווידער אַלץ ווי איך געוואלט.
# מיין גאנצע ארבעט אין דער נשמה הייבט זיך אן פון גארנישט .
ווען עס איז אַ געמיש פון עפּעס אַנדערש,
עס איז ניט פּאַסיק פֿאַר מיין מאַדזשעסטי צו קומען אַראָפּ און אַרבעטן דאָרט.
אבער
ווען די נשמה איז רידוסט צו גאָרנישט און קומט צו מיר, פּלייסינג זייַן זייַענדיק אין מייַן,
דערנאָך איך אַרבעט ווי דער גאָט איך בין און זי געפינט איר אמת מנוחה ".
ווער קען זאָגן אַלע וואָס איך האָבן פארשטאנען פון די ווערטער פון ברוך יאָשקע?
אוי! אַז מיין נשמה וואָלט זיין צופרידן
-אויב איך קען ופמאַכן מיין אָרעם זייַענדיק
- צו קענען באַקומען די געטלעך עסאַנס פון מיין גאָט!
אוי! ווי אַזוי קען איך זיין געהייליקט! אבער וואס פאר משוגעת וואוינט מיר!
ווו איז מיין מאַרך אַזוי איך האָבן נישט געטאן עס נאָך?
וואס איז דאס מענטשליכע אומגליק וואס אנשטאט זוכן דעם אמת'ן גוטס און פליען זייער הויך, איז צופרידן צו קריכן אויף דער ערד און לעבן אין שמוץ און פארדארבן?
דעמאָלט מיין באליבטע יאָשקע גענומען מיר אין אַ גאָרטן ווו עס זענען געווען פילע מענטשן פּריפּערינג צו אָנטייל נעמען אין אַ פּאַרטיי.
בלויז די וואס האָבן באקומען די מונדיר וועט קענען צו אָנטייל נעמען.
אבער ווייניק האָבן באקומען דעם מונדיר. איך האָב אַ גרויס פאַרלאַנג צו באַקומען עס. כ'האב אנגעהאלטן אזוי לאנג ווי איך האב עס געהאט.
אנגעקומע ן אויפ ן ארט , װא ו אי ך הא ב געדארפ ט באקומע ן ד י מונדיר , ערלעכ ע דאמע
— ער האט מיך ערשט אנגעטאן אין װײס און
— שטעלן מיר אַ הימלישע אַקסל בלאָק, פֿון וועלכן עס איז געהאנגען אַ מעדאַל פֿון דעם הייליקן פּנים פֿון ישוע.
די דאָזיקע מעדאַל איז אויך געווען אַ שפּיגל וואָס,
- אויב מיר געקוקט אויף עס,
— דערלויבט צו אונטערשיידן די קלענסטע זינד פון זיין נשמה, מיט דער הילף פון דעם ליכט, וואס האט ארויסגעטראגן פון דעם הייליגן פנים.
ד י דאמע ע הא ט גענומע ן א זײע ר דינע ר גאלדענע ר מאנטל , או ן מי ך אי ם אינגאנצ ן צוגעדעקט .
ס'האט מיר אויסגעזען, אז אזוי אנגעטאן קען איך זיך פארמעסטן מיט אלע בתולות אין דער קהילה. בשעת דאָס איז געווען געשעעניש, יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
— מײ ן טאכטער , װי ל ד ו װעם ט אזו י אנגעטאן , װע ן ד י פארטײע ן הויב ן זי ך אנ , װע ל אי ך די ך אהי ן נעמען .
פֿאַר איצט, לאָמיר גיין צוריק און זען וואָס מענטשהייַט טוט.
דערנאָך, נאָך אַרומגיין, ער געבראכט מיר צוריק צו מיין גוף.
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען.
אָבער, נאָך אַ לאַנגע צייט אויף אים, איז ער געקומען.
בעת ער האָט מיך געשלאָפֿן, האָט ער געזאָגט: מײַן טאָכטער, װײסט איר, װאָס פֿאַר אַ תּכלית איך שטײַג, װאָס דו זאָגסט?
נאָך אַ פּויזע האָט ער ווייטער געזאָגט:
"וואס איר זארגן, מיין ציל איז נישט
-צו דערגרייכן בריליאַנט זאכן אין איר אָדער
- צו מאַכן זאכן זיך וואָס הויכפּונקט מיין אַרבעט.
מיין ציל איז
צו אַרייַנציען איר אין מיין וועט און
צו מאַכן אונדז איינער,
צו מאַכן איר אַ גאנץ מאָדעל
קאַנפאָרמאַטי פון דער מענטש וועט צו די געטלעך וועט.
דאס איז די מערסט סאַבליים שטאַט פֿאַר אַ מענטש, די גרעסטע וואונדער.
דאָס איז דער נס פון ניסים וואָס איך האָב בדעה צו מאַכן אין דיר.
"מיין טאכטער,
כּדי אונדזער װילן זאָלן גאָר װערן אײנס, מוז דײַן נשמה ספּיריטשאַוואַליזירט װערן.
ער דאַרף מיך נאָכמאַכן.
ווי איך פּלאָמבירן מיין נשמה דורך אַבזאָרבינג עס אין מיר,
איך מאך זיך טהור רוח ה
איך מאַכן זיכער אַז קיין איינער קענען זען מיר.
דאָס קאָראַספּאַנדז צו די פאַקט
אַז עס איז קיין ענין אין מיר,
אָבער אַז אַלץ אין מיר איז זייער ריין גייסט.
אויב איך אין מיין מענטשהייַט, איך זיך אנגעטאן מיט ענין, עס איז געווען אַליין
-ווייַל אין אַלץ איך קוק ווי אַ מענטש און
- אַזוי אַז איך זאל זיין פֿאַר מענטש אַ גאנץ מאָדעל פון ספּיריטשאַוואַליזיישאַן פון ענין.
די נשמה מוז
- ספּיריטואַליזירן אַלץ אין איר און
-צו ווערן ווי אַ ריין גייסט, ווי אויב דער ענין איז ניט מער אין אים.
אזוי, אונדזער וויל קענען ווערן בישליימעס איינער. אויב פון צוויי אַבדזשעקץ, נאָר איינער זאָל זיין געשאפן,
עס איז נויטיק אַז איינער זאָל אָפּגעבן זיין פאָרעם צו חתונה דעם אנדערן.
אַנדערש, זיי וועלן קיינמאָל קענען צו פאָרעם אַ איין ענטיטי.
אוי! וואָס וואָלט דיין גליק געווען אויב,
- דיסטרויינג איר צו ווערן ומזעיק,
- איר האָבן ווערן טויגעוודיק צו באַקומען די געטלעך פאָרעם בישליימעס!
אַזוי אַבזאָרבד אין מיר, און איך אין דיר,
— בײדע פֿאָרמירן אײן זײַט,
- איר וואָלט סוף אַרויף אָונינג די געטלעך פאָנטאַן. זינט מיין צוואה כּולל אַלע די גוטס,
איר וועט סוף אַרויף פאַרמאָגן יעדער גוט, יעדער טאַלאַנט, יעדער חן,
איר זאָלט ניט זוכן די זאכן ערגעץ אָבער זיך.
וויבאלד די מעלות האבן נישט קיין גרענעצן, קען די באשעפעניש וואס איז געטובלט אין מיין רצון דערגרייכן אזוי ווייט ווי א באשעפעניש קען דערגרייכן.
ווייל מיין רצון מאכט אז מען קריגן די מערסטע העלדישע און הויכע מעלות
אַז קיין באַשעפעניש קען נישט באַקומען.
די הייך פון שליימעס אַז די נשמה צעלאָזן אין מיין וועט קענען דערגרייכן איז אַזוי גרויס אַז עס ענדס אַקטינג ווי גאָט.
און דאָס איז נאָרמאַל ווייַל דעמאָלט די נשמה
— לעבט מער ניט אין זײן אײגענעם װילן,
— אבער זי לעבט אין דעם פון גאט.
דעמאלט מוז אלע חידושים אויפהערן, ווייל דורך לעבן אין מיין רצון פארמאגט די נשמה
מאַכט, חכמה און קדושה,
ווי אויך אלע אנדערע מעלות וואס גאט אליין פארמאגט.
"וואָס איך זאָגן איר רעכט איצט איז גענוג
- אַזוי אַז איר פאַלן אין ליבע מיט מיין וועט און
— אז מײן חן קאאפערירט זיך אזוי פיל װי מעגליך צו קריגן א סך סחורות.
די נשמה וואָס קומט צו וואוינען בלויז אין מיין וועט איז די מלכּה פון אַלע קווינס.
זיין טראָן איז אַזוי הויך אַז עס ריטשאַז דעם טראָן פון דזשעהאָוואַה. אַרייַן די סיקריץ פון די אויגוסט טריניטי.
אָנטייל נעמען אין די קעגנצייַטיק ליבע פון דעם פאטער, דער זון און די רוח.
אוי! ווי פילע
די מלאכים און אַלע די הייליקע כּבֿוד אים,
מענטשן באַווונדערן עס און
די שדים מורא איר,
זען אין איר די געטלעך עסאַנס! "
אָ האר, ווען איר ברענגען מיר זיך אין דעם שטאַט,
זינט איך קען נישט טאָן עפּעס אַליין!"
ווער קען זאָגן אַלע די אינטעלעקטואַל ליכט אַז די האר דעמאָלט ינפיוזד אין מיר
— אויף דער אחדות פון דעם מענטשלעכן װילן מיטן געטלעכן װילן!
די טיפקייט פון די באגריפן איז אזוי, אז מיין שפראך האט נישט די ווערטער זיי אויסצודריקן.
איך איז געווען ווייטיקדיק קענען צו זאָגן אַז ביסל.
כאָטש מיינע ווערטער זענען ומזין אין פאַרגלייַך מיט וואָס דער האר האט מיר פֿאַרשטיין זייער קלאר מיט זיין געטלעך ליכט.
איך איז געווען זייער טרויעריק דורך די פּריווילעגיע פון מיין טייַער יאָשקע۔י יאין בעסטער، ער געוויזן זיך ווי אַ שאָטן، די צייַט פון אַ בליץ۔
איך האָב געפֿילט, אַז איך וועל עס נישט קענען זען ווי עס איז געווען.
זײענדי ק אי ן דע ר הויכע ר צײ ט פו ן מײ ן לײד , הא ט ע ר אויסגעזע ן זײע ר מיד , װ י שטאר ק באדארפ ט צ ו טרייסטן .
ער האָט מיר אַרײַנגעטאָן די הענט אַרום מײַן האַלדז, און צו מיר געזאָגט :
"מיין באליבטע, ברענג מיר בלומען און ארום מיר אלעס, ווייל איך גלוסט ליבשאפט. מיין טאכטער, דער זיסער פּאַרפום פון דיינע בלומען וועט מיר זיין א טרייסט און א סגולה פאר מיינע ליידען, ווייל איך פארלאנג, איך שוואך".
איך האב תיכף געענטפערט:
"און איר, מיין באליבטע יאָשקע, געבן מיר עטלעכע פרוכט.
פא ר מײנ ע פוילקײט ן או ן דע ר ניש ט פו ן מײנ ע לײדן
איך פֿאַרגרעסערן מײַן אײגענעם לײַכטקײט אין אַזאַ מאָס, אַז עס שװאַכן מיך און איך פֿיל מיך שטאַרבן.
אַזוי איך וועל קענען צו טאָן עס
-ניט נאָר געבן איר בלומען,
- אָבער אויך פרוכט
צו פאַרמאַכן דיין לאַנגזאַם."
יאָשקע דערציילט מיר:
"אָה! ווי גוט מיר פֿאַרשטיין יעדער אנדערע!
עס מיינט צו מיר אַז דיין וועט איז איינער מיט מייַן."
א מאמענט האב איך זיך געפילט באפרייט
ווי אויב די שטאַט איך איז געווען אין געוואלט צו האַלטן.
אבע ר באל ד נאכדעם , הא ב אי ך זי ך געפונע ן פארזונקע ן אי ן דע ר זעלביקע ר לעטארגיע .
פריער.
כ׳האב מיך געפילט אלײן און פארלאזט, צוגענומען פון מײן גרעסטע גוטס.
דעם מאָרגן איך פּעלץ מער פּייַן ווי אלץ פֿאַר די פּרייוואַטאַזיישאַן פון מיין גרעסטער גוט.
ער האט זיך פארגעשטעלט און מיר געזאגט:
"ווי אַ שטאַרק ווינט עס אַטאַקס מענטשן און דורכנעמען זיי.
- אַזוי ווי צו טרייסלען די גאנצע מענטש,
אַזוי מיין ליבע און מיין חסד באַפאַלן און דורכנעמען
- די האַרץ, די מיינונג און די מערסט אָנווינקען טיילן פון מענטש.
אָבער, דער אומדאַנקען מענטש אָפּוואַרפן מיין חן און באַליידיקן מיר, און מאכט מיר ביטער ווייטיק.
איך בין געווען זייער צעמישט וועגן עפּעס.
כ׳האב מיך געפילט צעטרעטן אין זיך, כאטש כ׳האב נישט געװאגט זאגן קײן װארט. איך האב געטראכט: פארװאם קומט ער נישט?
און אַז ער קומט, אַז איך זע אים נישט גוט? איך זעה אז איך האב פארלוירן איר קלארקייט.
ווער ווייסט אויב איך וועל זען זיין שיין פּנים ווי פריער ".
בשעת איך געדאַנק אַזוי, מיין זיס יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
„מײַן טאָכטער, װאָס האָט איר מורא?
זינט דורך דעם פאַרבאַנד פון אונדזער וויל דיין צוקונפט איז אין הימל? "
און, ווילנדיק מוטיקן און סימפּאַטייזן מיט מיין ווייטיק, האָט זי צוגעגעבן:
"איר זענט מיין נייַע אָפּעראַ.
כעס נישט זייער אויב דו זעהסט מיך נישט קלאר. איך האָב דיר געזאָגט דעם אַנדערן טאָג:
איך קום נישט אַהער ווי געוויינטלעך, ווײַל איך וויל באַשטראָפן מענטשן.
אויב איר וואָלט זען מיר קלאר, איר וואָלט פֿאַרשטיין וואָס איך טאָן. און זינט דיין האַרץ איז ארלנגעווארפן אין מייַן, עס וואָלט לייַדן ווי מייַן. כּדי אײַך צו שפּאַרן דאָס לײדן, װײַז איך זיך נישט קלאר."
האָב איך געענטפערט: „ווער האָט געקענט זאָגן די יסורים, אין וועלכע דו לאָזט איבער מײַן אָרעמע האַרץ!
אָ האר, געבן מיר די שטאַרקייַט צו פאַרטראָגן צאָרעס ".
װע ן אי ך בי ן פארבליב ן אי ן זעלביק ן צושטאנד , הא ב אי ך זי ך געפיל ט אינגאנצ ן איבערגעריםן .
איך דארף מאַקסימום הילף צו קענען צו פאַרטראָגן צו זיין דיפּרייווד פון מיין העכסטן גוטס.
וואויל יאָשקע, ראַכמאָנעסדיק פֿאַר מיר, געוויזן מיר זיין פּנים פֿאַר אַ ביסל מאָומאַנץ אין די טיפענישן פון מיין האַרץ, אָבער דאָס מאָל נישט קלאר.
האָט ער מיך דערהערט זײַן זיס קול, האָט ער צו מיר געזאָגט:
"מוט, מיין טאָכטער! לאָז מיר ענדיקן שטראָף און דאַן וועל איך קומען ווי פריער."
ווי ער האָט אַזוי גערעדט, האָב איך אים געפרעגט אין מיין מיינונג:
"וואָס שטראָף האָט איר אָנגעהויבן שיקן?
ער האָט געענטפערט: “שטענדיקע רעגן וואָס פאלט איז ערגער ווי האָגל און וועט האָבן טרויעריקע קאָנסעקווענצן פאר מענטשן.
נאכ ן זאגן , אי ז ע ר פארשוװנד ן געװאר ן או ן אי ך הא ב זי ך געפונע ן דרויס ן מײ ן קערפער , אי ן גארטן . דאר ט הא ב אי ך געזע ן ד י געטריקענ ע גערעטעניש ן אוי ף ד י ױנגעלײט .
איך האָב צו מיר געזאָגט: אָרעמאַן, נעבעך, וואָס וועלן זיי טאָן?'
בשעת איך האָב דאָס געזאָגט, האָב איך דערזען אין גאָרטן אַ קליין יינגל, וואָס האָט אַזוי שטאַרק געוויין, אַז ער האָט פאַרטוישט הימל און ערד, אָבער קיינער האָט זיך אויף אים נישט רחמנות געהאַט. כאטש אלע האבן אים געהערט וויינען, האבן זיי אים נישט אכטונג געגעבן און אים געלאזט אליין און פארלאזן.
אַ געדאַנק איז געקומען צו מיינונג: "ווער ווייסט, אפֿשר עס איז יאָשקע". אבער איך בין נישט זיכער. דערנענטערנדיק זיך צום בייבי, האָב איך געזאָגט, “וואָס איז די סיבה פֿאַר דיין וויינען, שיין בעיבי?
זינט איר אַלע האָבן זיך איבערגעלאָזן צו דיין טרערן און ליידן וואָס דריקן איר און מאַכן איר וויינען אַזוי פיל, איר ווילן צו קומען מיט מיר?
אבער װער האט אים געקאנט בארואיקן?
ער האט נישט געקאנט ענטפערן יא דורך טרערן.
ער האט געװאלט קומען. איך האב אים גענומען פאר דער האנט אים צו נעמען מיט מיר. אָבער, פּונקט דעמאָלט, איך געפֿונען זיך אין מיין גוף.
היינט אינדערפרי, ווען איך בין פארבליבן אין דעם זעלבן מצב, האב איך געזען מיין טייערער ישוע אין מיין הארץ, ער איז געשלאפן.
זײ ן שלאפ ן הא ט מײ ן נשמה , װ י ער , אזו י גוט , געמאכ ט אײנשלאפן
אַז איך האָב געפֿילט אַלע מײַנע אינערלעכע כּוחות געליימט און
אז ס'איז גארנישט אנדערש איך קען טאן.
מאל איך געפרואווט נישט שלאָפן, אָבער איך קען נישט. וואויל יאָשקע וואָוק אַרויף און געבלאזן זיין אָטעם אין מיר דרייַ מאָל. ד י אטע ם האב ן זי ך געװע ן אינגאנצ ן אײנגעלאז ט אי ן מיר .
דערנאָך עס געווען אַז יאָשקע איז געבראכט די זעלבע דריי ברידז צוריק אין זיך.
אַזוי איך פּעלץ גאָר פארוואנדלען אין אים. ווער קען זאָגן וואָס איז געשען מיט מיר ווייַטער?
אוי! די ינסעפּעראַבאַל פאַרבאַנד צווישן יאָשקע און מיר! איך האב נישט די ווערטער עס אויסצודריקן. נאך דעם האט מיר אויסגעזען אז איך קען זיך אויפוועקן.
ברייקינג די שטילקייַט, יאָשקע דערציילט מיר :
"מיין טאָכטער, איך געקוקט און געקוקט, איך געזוכט און געזוכט, טראַוואַלינג די גאנצע וועלט.
דעמאלט האב איך דיר געברענגט מיינע אויגן, אין דיר האב איך געפונען מיין צופרידנהייט און איך האב דיך אויסגעוויילט צווישן טויזנט. "
און ער האָט גערעדט צו עטלעכע פון די מענטשן וואָס ער האָט געזען , און ער האט געזאגט צו זיי :
"דער מאַנגל פון רעספּעקט פֿאַר אנדערע איז אַ מאַנגל פון אמת קריסטלעך אַניוועס און עניוות.
ווייַל אַ אַניוועסדיק און צאַרט מיינונג ווייסט ווי צו אָנערקענען אַלעמען און
- שטענדיק דורכויס טייַטשן די אַקשאַנז פון אנדערע.
דאָס געזאָגט, איז ער פאַרשווונדן אָן אַז איך האָב צו אים געקענט זאָגן קיין איין וואָרט.
ברוך זיין מיין באליבטע יאָשקע שטענדיק! זאל אַלץ זיין פֿאַר זיין כבוד!
מייַן טייַער יאָשקע נאָך נישט ווייַזן זיך געזונט.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען דעם קודש קודש, האט דער מודה מיר אנגעבאטן די קרייצצייגונג. בשעת איך איז געווען אין די ליידן, יאָשקע ברוך,
געצויגן צו זיי, ער האט זיך קלאר געוויזן.
האַס! ווער קען זאָגן די ליידן ער ענדורד און די ווייטיקדיק שטאַט
ער איז געווען אין בשעת ער איז געווען געצווונגען צו שיקן שטראָף צו ערד.
איך פּעלץ גרויס רחמנות פֿאַר אים. אויב מען האט געזען עס!
אפילו אויב זייער הערצער וואלט געווען שווער ווי א דימענט, וואלטן זיי זיך צעשלאגן ווי קרישלדיק גלאז.
איך האב אים געבעטן, ער זאל זיך בארואיגן, זיך פרייען,
און צו מאַכן מיר ליידן אַזוי אַז מענטשן זענען ספּערד.
דערנאָך האָב איך אים געזאָגט:
"האר, אויב איר ווילט נישט הערן מיין תפילות, איך וויסן אַז ס וואָס איך פאַרדינען.
אויב דו ווילסט נישט קיין רחמנות אויף מענטשן, ביסטו גערעכט, ווייל אונזערע עבירות זענען זייער גרויס. אבער איך בעט דיך א טובה: אז דו האסט רחמנות בשעת דו האסט באשטראפט אייערע בילדער.
פֿאַר די ליבע איר האָבן פֿאַר זיך, איך בעטן איר נישט צו שיקן שטראָף אין דעם צייַט.
נעמט אַװעק דאָס ברױט פֿון דײַנע קינדער און מאַכט זײ שטאַרבן! אוי ניין! עס איז נישט אין די נאַטור פון דיין האַרץ צו האַנדלען מיט דעם וועג!
איך זע, אַז די יסורים, וואָס איר פֿילט, איז אַזאַ, אַז אויב עס וואָלט געווען אין זײַן מאַכט, וואָלט דאָס דיר געגעבן טויט! "
אל ע טרויעריק ע הא ט ע ר מי ר געזאגט :
"מיין טאָכטער, עס איז יושר וואָס מאכט גוואַלד צו מיר.
אָבער, די ליבע איך האָבן פֿאַר די מענטש ראַסע מאכט מיר אַפֿילו מער היציק. אזוי, ווייל צו באַשטראָפן באשעפענישן פּלאַנדזשיז מיין האַרץ אין שטאַרביק פּייַן ".
איך האָב איר געזאָגט: "האר, אָפּלאָד דיין גערעכטיקייט אויף מיר און דיין ליבע וועט ניט מער זיין גענומען. ביטע, לאָזן מיר לייַדן און ספּער זיי, לפּחות טייל!"
אזו י װ י ע ר הא ט זי ך געפיל ט פארפליכטיג ט פו ן מײ ן דאװענען , אי ז ע ר געקומע ן צו ם מויל , או ן אויסגעגאס ן אוי ף זײ ן זײ ט ד י געדיכט ע או ן מיאוס ע ביטערקײט , װא ס ע ס הא ט געטראגן .
ווי נאר עס איז איינגעשלונגען געווארן, האט עס ביי מיר געשאפן אזא לייד, אז איך האב זיך געפילט נאענט צום טויט. וואויל יאָשקע געשטיצט מיר אין מיין צאָרעס, אַנדערש איך וואָלט האָבן געשטארבן.
אָבער, נאָר אַ קליין טייל פֿון זײַן ביטערקייט האָט ער אויסגעגאָסן.
וואָס וואָלט ווערן פון זיין טייַער האַרץ וואָס קאַנטיינד אַזוי פיל!
דעמאל ט הא ט ע ר זיפצ ט װ י ע ר װאלט ן אויפגעהויב ן מי ט א װאג , או ן געזאגט :
"מיין טאָכטער, מיין גערעכטיקייט האט באַשלאָסן צו צעשטערן אַלע די עסנוואַרג פון מענטשן, אָבער, איצט,
זעענדי ק א ז פו ן ליבשאפ ט האסט ו גענומע ן א ביס ל פו ן מײ ן פארביטערונג , אוי ף זיך ,
מסכים צו פאַרלאָזן די דריט פּאַרטיי.
אוי! דזשענטלמען! ס'איז זייער ווייניק, האָב איך אים געזאָגט. לאָזן בייַ מינדסטער האַלב פון זיי. ניין, מיין טאָכטער, זייט צופרידן.
מיין האר
אויב דו ווילסט מיך נישט פרייען פאר אלץ,
אין מינדסטער מאַכן מיר צופרידן פֿאַר קאָראַטאָ און פֿאַר די וואס געהערן צו מיר.
היינט גרייט זיך די האגל וועלכע זאל האבן פאראורזאכט ערנסטע שאדנס. בשעת איר זענט אין די ליידן פון דעם קרייַז,
- גיין צו דעם אָרט פון דיין גוף אין די פאָרעם פון אַ קרוסיפיקס און
- שטעלן די בייזע גייסטער צו פליען איבער קאָראַטאָ,
ווארים זיי וועלן נישט קענען צו טראָגן די אויגן פון אַ קרוסיפיקס און וועט גיין אנדערש.
אַזוי איך לינקס מיין גוף אין די פאָרעם פון אַ געקרייציקט פרוי און געזען האָגל און בליץ וואָס זענען וועגן צו פאַלן אויף קאָראַטאָ.
ווער קען זאָגן
- די מורא פון בייזע גייסטער ביי די אויגן פון מיין געקרייציקט פאָרעם,
― װי זײ זײַנען אַנטלאָפֿן,
— װ י אי ן זײע ר כעס , האב ן ז ײ געביס ן ד י פינגער .
זינט זיי קען נישט באַשולדיקן מיר,
זיי זענען געקומען צו באַפאַלן מיין מודה, וואס,
— הײנט אינדערפרי האט ער מיר געגעבן דערלויבעניש אונטערצוקרייצן.
מע ן הא ט ז ײ געצװאונגע ן פו ן מי ר אנטלויפ ן פא ר דע ם צײ ן פו ן דע ר גאולה .
נאָך זיי אנטלאפן, איך געגאנגען צוריק צו מיין גוף,
— בלײב ט מי ט א גרויםע ר לײד . זאל אַלץ זיין פֿאַר די כבוד פון גאָט!
מיינע יסורים האבן געשאפן א זיסע עללס קייט
בינדן מיר צו מיין זיס יאָשקע,
ער טראָגן עס כּמעט קעסיידער און
האָט אים סטימולירט צו גיסן מיר ווייטער ביטערקייט.
ווען ער איז געקומען,
— ע ר הא ט מי ך גענומע ן אי ן ד י ארע ם מי ר געב ן קראפט ן או ן
״ער האט אין מיר ארײנגעגאסן נאך פארביטערונג.
איך האב אים געזאגט:
"האר, ווי דו גיסט אַ טייל פון דיין צאָרעס אין מיר, ביטע.
-צו מאַכן מיר צופרידן און
― מיר געבן דאָס, װאָס איך האָב אײַך שױן געבעטן, דאָס הײסט
אַז יומאַנז באַקומען בייַ מינדסטער האַלב פון די עסנוואַרג
— ז ײ דארפ ן זי ך שפײז ן (זע ן טעקסט פו ן 3 טן יוני , זײט ע 67 ) .
האָט ער מיר געזאָגט:
"מיין טאָכטער, צו ביטע איר,
איך גיב דיר די שליסלען פון יושר
מיט די וויסיקייַט פון וואָס איז לעגאַמרע נייטיק צו באַשטראָפן מענטשהייַט.
מיט דעם, איר וועט טאָן וואָס איר ווילט. אזוי, ביסט ניט צופרידן? "דערהערנדיק דעם, איך טרייסט זיך און געזאגט צו מיר:
"אויב עס איז אויף מיר, איך וועל נישט באַשטראָפן קיינעם."
אבער וואָס איז נישט מיין דיסענטשאַנמאַנט ווען יאָשקע ברוך
— האט מיר געגעבן א שליסל און
— שטעלן מיר אין צענטער פון א ליכט
פֿון וואַנען איך לעב אַלע מידות פֿון גאָט, אַרײַנגערעכנט די פֿון גערעכטיקייט.
אוי! ווי אַלץ איז אָרדערד אין גאָט!
-אויב יושר באשטראפט, איז עס אין סדר.
אויב ער האט נישט באַשטראָפן, ער וואָלט נישט זיין אין האַרמאָניע מיט די אנדערע געטלעך אַטריביוץ.
אי ך הא ב זי ך געזע ן א ן אומגליקלעכ ן װארע ם אי ן צענטע ר פו ן דע ם ליכט . איך האב געזעהן, אז אויב איך וואלט געוואלט, וואלט איך געקענט אנטקעגן דעם לויף פון יושר.
אָבער דעמאָלט איך וואָלט צעשטערן דעם סדר און גיין קעגן דעם מענטש זיך. ווייַל אפילו יושר איז ריין ליבע צו מענטשן.
אַזוי, איך געפֿונען זיך טאָוטאַלי צעמישט און ימבעראַסט. צו באַפרייען זיך איך זאָג צו אונדזער האר:
״אין דעם ליכט פארשטיי איך דאס אנדערש, אויב דו לאזט מיר, וועל איך טוהן ערגער ווי דיר.
דעריבער, איך טאָן ניט אָננעמען די שליסלען פון יושר.
וואָס איך אָננעמען און ווילן איז אַז איר מאַכן מיר לייַדן און ספּער מענטשן. איך וויל גאָרנישט וויסן וועגן די איבעריקע!"
שמייכלענדיק צו וואָס איך האָב נאָר געזאָגט, האָט יאָשקע צוגעגעבן :
"איר ווילט זיך באַפרייען פון די שליסלען פון יושר.
אָבער איר טאָן מיר נאָך מער גוואַלד דורך לאָזן מיר מיט די ווערטער: מאַכן מיר לייַדן און ספּער זיי! "
איך האב געענטפערט: האר, עס איז נישט אז איך וויל נישט זיין שכל, ווייל עס איז נישט מיין ארבעט, עס איז דיין, מיין איז א קרבן.
אַזוי, טאָן דיין אַרבעט און איך וועל טאָן מייַן. איז דאָס נישט אמת, מיין ליב יאָשקע?"
מי ר װײז ט זײ ן הסכמה , אי ז ע ר פארשװאונדן .
עס מיינט צו מיר אַז מיין טייַער יאָשקע האלט צו צולייגן זיין יושר דורך גיסן עטלעכע פון זיין שטראָף אויף מיר און די מנוחה אויף מענטשן.
היינט אינדערפרי, ווען איך האב זיך געפונען מיט יאָשקע, איז מיין נשמה צעריסן געוואָרן.
— דערזעענדי ק ד י פײניקונגע ן װא ם זײ ן זיס ע האר ץ הא ט געפילט
― װען ער האָט באַשטראָפֿט די באַשעפֿענישן!
זײ ן לײדן־צושטאנ ד אי ז געװע ן אזו י גרוים , א ז ע ר הא ט ניש ט געקענ ט אפהיט ן א ן כסדר .
ע ר הא ט געטראג ן אוי ף זײ ן געטלעכ ן קאפ א גרויזאמ ע קרוין , װא ס הא ט דורכגעפיר ט זײ ן פלײש , א ז זײ ן קאפ , הא ט אויסגעזע ן נא ר א מאס ע דערנער .
אַזוי, כּדי אים אויפֿצוהייבן, האָב איך אים געזאָגט:
— זאג מיר, גאט, וואס טוט זיך מיט דיר, לאז מיר אוועקנעמען די דערנער, וואס מאכן דיר אזוי לייד!
אבער יאָשקע האט נישט ענטפֿערן עפּעס. ער האט אפילו נישט צוגעהערט צו וואס איך זאג.
און איך האָב אָנגעהויבן צונעמען די דערנער איינער דורך איינער, און דעמאָלט דער קרוין זיך וואָס איך שטעלן אויף מיין קאָפּ. ב ײ דע ם האב ן אי ך געזע ן א ז אוי ף א װײט ן ארט , אי ז פארגעקומע ן א ן ערדציטערניש , װא ס הא ט פארניכטעט ע מענטשן .
דערנאָך יאָשקע פאַרשווונדן און איך אומגעקערט צו מיין גוף, אָבער מיט גרויס צרה אין דער געדאַנק פון די שטאַט פון צאָרעס פון יאָשקע און פון די דיזאַסטערז וואָס האָבן געשלאגן נעבעך מענטשהייַט.
היינט אינדערפרי, ווען מיין גוטער יאָשקע איז געקומען, האָב איך צו אים געזאָגט: “האר, וואָס טוסטו? עס דאַכט זיך מיר, אַז דו גיסט צו שווער מיט אייער יושר”.
זינט איך געוואלט צו פאָרזעצן צו רעדן צו אַנטשולדיקן מענטשלעך צאָרעס, יאָשקע ימפּאָוזד שטילקייַט אויף מיר דורך זאגן:
"שווייג אויב איר ווילט אַז איך זאָל זיין מיט דיר!
קום, אַרומנעמען מיר און כּבֿוד אַלע מיין צאָרעס מיטגלידער מיט דיין געוויינטלעך אַקט פון אַדאָרשאַן. "
איך האָב אָנגעהויבן מיט זײַן באָס און דערנאָך, איינס ביי איינעם, בין איך אַריבער צו יעדן פון זיינע אַנדערע מיטגלידער. אוי! ווי פילע טיף און שרעקלעך ווונדז באדעקט זיין מערסט הייליק גוף!
ווי נאר איך בין פארטיק געווארן, איז ער פארשוואונדן געווארן, מיר פארלאזט
-מיט זייער קליין ליידן ע
— מי ט דע ר פחד , א ז ע ר הא ט געטראפ ן זײ ן פארביטערונ ג אוי ף מענטשן , ד י פארביטערונג , װא ם ע ר הא ט ניש ט געהא ט ד י גוטסקײט ן צ ו פארגיסן .
נאך א װײל איז געקומען דער מודה און איך האב אים דערצײלט, װאס איך האב נאר איבערגעלעבט.
האָט ער מיר געזאָגט :
"הייַנט, ווען איר טאָן דיין קלערן,
איר וועט פרעגן אים צו מאַכן איר ליידן די קרוסיפיקשאַן אַזוי אַז ער וועט האַלטן שיקט שטראָף."
בעת מיין קלערן,
יאָשקע באוויזן צו מיר און איך בעט אים צו טאָן ווי מיין מודה האט פארגעלייגט. אָן געבן מיר די מינדסטע ופמערקזאַמקייַט,
ער האט זיך װי אויסגעדרייט אויף מיר דעם רוקן און אײנגעשלאפן אז איך האב אים נישט געמאטערט.
איך האב געפילט אז איך שטארב פון ווייטאג ווייל ער האט נישט נאכגעפאלגט מיין מודה'ס בקשה.
איך האב גענומען מיין מוט, און איך האב אים גענומען פארן ארעם אים אויפצווועקן און געזאגט:
— האר, וואס טוסטו, איז דאס אלעס רעספעקט וואס דו האסט פאר דיין באליבטע מעלה פון פאָלגעוודיקייט, וואו איז די גאנצע לויב, וואס דו האסט געזאגט פאר די דאזיקע מעלה?
װוּ זײַנען די כּבֿודים װאָס דו האָסט אים געשאָנקען, ביז צו זאָגן
אז דו ביסט אויפגעטרייסלט ,
אַז איר קענען נישט אַנטקעגנשטעלנ עס ע
אַז איר פילן קאַפּטשערד דורך די נשמה וואָס פּראַקטיסיז עס.
און איצט דו זאַכט זיך ניט מער וועגן איר? ”
בשעת איך האב דאס געזאגט (און נאך אסאך זאכן וואס וואלט לאנג געדויערט אויב איך וואלט דיר געוואלט שרייבן), האט דער ברוך השם זיך אויפגעטרייסלט ווי פון א גאר שטארקע ווייטאג.
זי האט געשריגן און וויכטנדיק געזאגט צו מיר:
"איך וויל אויך נישט שיקן שטראף, אבער עס איז יושר וואס צווינגט מיר דאס צו טון.
אָבער, איר, מיט דיין ווערטער, שטעכן מיר צו די האַרץ.
דו רירט מיר עפּעס זייער יידל, עפּעס וואָס איך האָב זייער ליב, אַזוי אַז איך האָב נישט געוואָלט קיין אַנדער כּבֿוד אָדער טיטל ווי די פאָלגעוודיקייט.
אַזוי נאָר ווייַל איך בין נישט אינטערעסירט אין פאָלגעוודיקייַט טוט נישט מיינען אַז עס טוט נישט מאַכן איר טיילן די ליידן פון די קרייַז, עס איז גערעכטיקייט וואָס פאָרסעס מיר צו טאָן אַזוי ".
נאכ ן זאגן , אי ז ע ר פארשװאונדן
― לאָזט מיך פֿרײלעך,
— אבער מיט צער אין דער נשמה,
אַזױ װי מײַנע װערטער װאָלטן געװען דער גרונט פֿון דעם געשרײ פֿון גאָט! פאַרגיכערן צו פאַרגעבן מיר, מיין יאָשקע!
איך האָב אַ סך געליטן.
ווען ער איז געקומען, מיין שיינע יאָשקע האט זייער סימפּאַטיש מיט מיר און געזאגט צו מיר :
— מײ ן טאכטער , פארװא ם לײד ט אי ר אזו י פי ל — לאז ט אי ך אײ ך א ביס ל טרייסט ן . אָבער, ער געליטן מער ווי מיר!
ער האט מיר געפאקט מיט מיין נשמה און מיך ארויסגעצויגן פון גוף.
ער האָט גענומען מײַנע הענט אַרײַן אין זײַנע הענט, געשטעלט מײַנע פֿיס אױף זײַנע און מײַן קאָפּ אַקעגן זײַנע. ווי צופרידן איך איז געווען צו זיין אין דעם שטעלע! אפילו אויב די ניילז און דערנער פון יאָשקע געמאכט מיר ליידן, איך וואָלט האָבן לייקט עס צו פאַרגרעסערן. ז ײ האב ן מי ר געגעב ן פרײד .
יאָשקע אויך געווען צופרידן ווייַל ער געהאלטן מיר נאָענט צו אים.
מיר דאַכט זיך, אַז ער האָט מיך באַפֿרײַט און איך בין אים געװען אַ טרײסט. אי ן דע ר פאזיציע ם זענע ן מי ר ארויסגעקומען .
האָב איך געטראָפן דעם מודה, האָב איך תיכף מתפלל געווען פאר אים און געזאָגט צום האר, אַז ער איז אַזוי גוט, אַז ער זאָל אים פאַרזוכן די זיסקייט פון זיין קול.
צו ביטע מיר, יאָשקע זיך אויסגעדרייט צו אים און גערעדט צו אים וועגן דעם קרייַז, אַזוי צו זאָגן:
"דורך דעם קרייַז, מיין דיווינאַטי איז אַבזאָרבד אין דער נשמה.
דער קרייַז מאכט איר ריזעמבאַל מיין מענטשהייַט און קאָפּיעס מיין ווערק אין איר ".
דערנאָך האָבן מיר דורכגעקאָכט די געגנט. אוי! אַזוי פילע כאַרטברייקינג שאָוז מיר האָבן געזען.
מייַן נשמה איז געווען דורכגעקאָכט פון זייַט צו זייַט!
מיר האָבן געזען די ערנסט זינד פון מענטשן,
די וואָס טאָן ניט אפילו קאַנפאָרם צו יושר. פאַרקערט, זיי וואַרפן זיך אויף איר מיט גרימצאָרן,
— אזו י װ י ז ײ װאלט ן געװאל ט װער ן צװ ײ מא ל אזויפיל .
און מיר האָבן געזען די גרויס צאָרעס צו וואָס זיי זענען כעדינג.
דעמאל ט האב ן מי ר מי ט גרוי ם װײטיק ן זי ך צוריקגעצויגן . יאָשקע פאַרשווונדן און איך ריפּלענישט מיין גוף.
דעם מאָרגן, ברוך יאָשקע איז נישט געקומען. איך האָב זיך דערפֿון באַזאָרגט.
ווען ער איז געקומען, האָט ער צו מיר געזאָגט: מיין טאָכטער, אַקטינג אין גאָט און זיין אין שלום איז די זעלבע זאַך.
אויב איר ליידן פון קיין חולאתן,
― איז דער סימן, אַז דו האָסט זיך אַ ביסל דערװײַטערט פֿון גאָט,
-ווייַל מאָווינג ין אים און ניט האָבן גאנץ שלום איז אוממעגלעך. אין גאָט אַלץ איז שלום ».
דערנאָך האָט ער צוגעגעבן :
"צי ניט איר וויסן אַז פּרייוושאַנז זענען פֿאַר די נשמה וואָס ווינטער איז פֿאַר געוויקסן:
אין ווינטער זינקען זייערע וואָרצלען טיפער און
איך פארשטארקן זיי אַזוי אַז זיי קענען בליען מאי. "
דערנאָך האָט ער מיך אַרױסגענומען פֿון מײַן גוף און איך האָב צו אים געמאַכט עטלעכע בקשות. דערנאָך איז ער פאַרשווונדן.
איך בין צוריק אין מיין גוף,
— באוווינ ט מי ט א גרויםע ר חשק , צ ו שטענדי ק זײ ן גאנ ץ פאראײניק ט מי ט אים
― כּדי איך זאָל שטענדיק לעבן אין זײַן שלום.
זינט יאָשקע איז געווען פּערסיסטענט אין ניט קומען, איך געפרוווט צו קלערן אויף די מיסטעריע פון די פלאַגינג. בשעת איך איז געווען טאן דעם, ער איז געווען זייער ינדזשערד און בלידינג. ווי באַלד ווי איך געזען אים, ער דערציילט מיר: "מייַן טאָכטער, הימל און די באשאפן וועלט באַווייַזן די ליבע פון גאָט. מיין ווונדאַד גוף דעמאַנסטרייץ מיין ליבע פֿאַר מענטשן.
מייַן געטלעך נאַטור און מיין מענטש נאַטור זענען ינסעפּעראַבאַל און פאָרעם איין מענטש. דורך זיי איך האָבן ניט בלויז צופֿרידן געטלעך יושר, אָבער איך האָבן אויך געארבעט פֿאַר די ישועה פון מענטשן.
און כּדי אַלעמען צו פֿאַרבעטן צו ליב האָבן גאָט און דעם חבר, האָב איך זיך נישט בלויז געגעבן אַ ביישפּיל אויף דעם פּונקט, נאָר איך האָב דאָס געמאַכט אַ געטלעכן באַפעל. מייַן ווונדז און מיין בלוט לערנען אַלעמען די וועג פון ליבע און די פליכט פֿאַר אַלעמען צו זאָרג וועגן די ישועה פון אנדערע.
דערנאָך, טרויעריק, ער צוגעגעבן : "ליבע איז אַ גרויזאַם טיראַן פֿאַר מיר!
צו באַפרידיקן אים,
ניט בלויז איך לעבן מיין גאנצע שטאַרביק לעבן אין קעסיידערדיק קרבנות, ביז מיין טויט אויף דעם קרייַז,
-אָבער איך האָב זיך געגעבן ווי אַ דוירעסדיק קאָרבן אין די סאַקראַמענט פון די עוטשאַריסט.
אויך, איך האב פארבעטן עטלעכע פון מיין באליבטע קינדער, אַרייַנגערעכנט זיך,
-זיין וויקטימס אין קעסיידערדיק צאָרעס פֿאַר די ישועה פון מענטשהייַט.
אה יא! מייַן האַרץ געפינט ניט שלום און ניט מנוחה אויב עס טוט נישט אַרויסגעבן צו מענטשן!
אָבער, דער מענטש ענטפֿערט מיר מיט עקסטרעם ונדנקבארקייט! דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
היינט אינדערפרי, ווען איך בין ארויס פון גוף און נישט מיט מיין גרעסטע גוטס, בין איך געגאַנגען זוכן.
איך איז געווען וועגן צו פאָרן אויס פון יגזאָסטשאַן ווען איך פּעלץ עס הינטער מיין צוריק. ער האט מיך צוריקגעהאלטן.
איך האב עס געווארפן פאר מיר און געזאגט:
"מייַן באַליבט, טאָן ניט וויסן איך קען נישט לעבן אָן דיר?
און איר מאַכט מיר וואַרטן ביז איך וועל פאַרשווינדן! זאג מיר כאטש פארוואס? ווי האב איך דיך באליידיגט פאר'ן ווערן אונטערטעניק צו אזוי גרויזאמע פּייַניקונגען, צו אזוי ווייטיקדיק מארטיריום? ».
יבעררייַסן מיר, יאָשקע דערציילט מיר :
"מיין טאָכטער, מיין טאָכטער, טוט נישט פאַרגרעסערן די פּייַניקונג פון מיין האַרץ.
עס איז עקסטרעם, אין אַ קעסיידערדיק געראַנגל, ווייַל פילע שענדונג מיר רילענטלאַסלי.
די זינד פון מענטשן מאַכן מיר היציק דורך פּראַוואָוקינג מיין גערעכטיקייט. זיי צווינגען מיר צו באַשטראָפן זיי.
און רעכט צו דעם פאַקט אַז מיין גערעכטיקייט ווונדז מיין ליבע פֿאַר מענטשן, מיין האַרץ איז אַזוי פּיינפאַלי טאָרן אַז איך פילן אַז איך שטאַרבן.
"איר אויך טאָן גוואַלד צו מיר יעדער מאָל, ווייל געלערנט פון די שטראָף איך געבן, איר צווינגען מיר נישט צו געבן זיי.
וויסנדיג אז דו קענסט נישט טאן אנדערש אין מיין אנוועזנהייט און כדי נישט אויסצושטעלן מיין הארץ פאר גרעסערע קאמפן, האלט איך זיך אפ פון קומען.
פארזאג מיך צו שענדונג, אז איך זאל קומען: לאמיך געבן פריי צו מיין גרימצארן און אויפהערן פארשטארקן מיין לייד מיט אייערע אינטערווענצן.
ווי פֿאַר די מנוחה,
וויסן אַז די מערסט הויך עניוות ריקווייערז
- אַנטלויפן פון אַלע ריזאַנינג E
- זיין דאַמידזשד אין זייַן פּאָסל.
אויב מיר טאָן, דעריבער, אָן ריאַלייזינג עס, מיר מישן זיך מיט גאָט .
דאס פירט
- די מערסט אָנווינקען פאַרבאַנד צווישן די נשמה און גאָט,
- די מערסט שליימעסדיק ליבע פֿאַר גאָט ע
- די גרעסטע נוץ פֿאַר די נשמה,
ווייַל, דורך פאַרלאָזן זיין סיבה, איינער קריייץ די געטלעך סיבה .
דורך אָפּזאָגן אַלע בליק אויף זיך, די נשמה איז נישט אינטערעסירט אין וואָס כאַפּאַנז מיט איר.
און עס דערגרייכט אַ גאָר הימלישע און געטלעך שפּראַך.
אַניוועס גיט די נשמה אַ לבוש פון זיכערקייט.
אלנגעוויקלט אין דעם מאַלבעש, די נשמה וואוינט אין די דיפּאַסט שלום, דעקערייטאַד צו ביטע זיין באליבטע יאָשקע ».
ווער קען זאָגן ווי סאַפּרייזד איך איז געווען דורך די ווערטער פון יאָשקע איך האט ניט וויסן וואָס צו זאָגן אים.
ער איז פאַרשווונדן און איך געפונען זיך אין מיין גוף, רויק יאָ, אָבער גאָר נויט.
ערשטער פון אַלע ווייַל פון די יסורים און ראנגלענישן אין וואָס מיין טייַער יאָשקע איז געווען געטובלט.
און אויך ווייל איך האב מורא געהאט אז יעצט וועט ער זיך אפזאגן צו קומען. ווער האט דאס געקענט פארטראגן?
"אוי האר! גיב מיר די שטאַרקייַט צו פאַרטראָגן דעם אומדערטרעגלעך מאַרטירשאַפט. ווי פֿאַר די מנוחה, זאָגן וואָס איר ווילט.
איך וועל נישט פאַרלאָזן קיין מיטל, איך וועל נוצן אַלע די טריקס צו מאַכן איר קומען."
נאָך ספּענדינג אַ ביסל טעג פון דעפּראַוויישאַן,
ער האָט זיך באַוויזן ווי אַ שאָטן, מיט דער שנעלקייט פֿון ליכט.
או ן אי ך הא ב זי ך געפונע ן א געלײדיקט , װ י שלאפנדיק , ניש ט פארשטײענדי ק װא ס ע ם אי ז מי ר געשען .
איינגעטונקע ן אי ן דע ר דאזיקע ר לאזונג , אי ז מי ר געקומע ן נא ר אײ ן לײד : ע ם הא ט מי ר אויסגעזען , א ז דא ס זעלב ע אי ז פא ר מי ר געשע ן װ י אי ם אי ם .
דאָס הײסט, מע האָט מיך אָפּגעטאָן פֿון אַלע מײַנע מיטלען. דער מענטש געטובלט אין דעם שטאַט קען נישט
— און ניט באַקלאָגן זיך,
— און ניט באַשיצן זיך,
— אויך נישט צו אפעלירן צו קיין מיטל זיך צו באפרייען פון דעם אומגליק. נעבעך זי! זי שלאפט!
אויב זי וואלט וואך געווען, וואלט זי זיכער געוויסט ווי זיך צו פארטיידיגן פון איר אומגליק.
אַזאַ איז געווען מיין צאָרעדיק שטאַט!
איך איז נישט ערלויבט צו קרעכץ, זיפץ, אָפּדאַך אַ איין טרער, כאָטש איך האט פאַרפאַלן דערזען פון מיין יאָשקע,
― דער, װאָס איז מײַן גאַנצער ליבע, מײַן גאַנצער גליק, מײַן העכסטע גוטס.
אין אנדערע ווערטער
כד י אי ך הא ב זי ך ניש ט געשעדיג ט פו ן זײ ן אפװעז , הא ט ע ר מי ך געשלעפ ט או ן אי ם איבערגעלאזט .
"אָ האר, וועק מיר אַרויף
אַזוי איך קענען זען מיין צאָרעס און לפּחות וויסן וואָס איך פאַרפירן. ”
און בשעת איך איז געווען אין דעם שטאַט, איך פּעלץ ברוך יאָשקע ין מיר: ער קראַמפּט ינסעסאַנטלי.
איר קרעכצן האָבן מיר שאַטן די אויערן.
כ'האב זיך אביסל אויפגעוועקט, און איך האב צו אים געזאגט:
"מייַן איין און בלויז גוט, דורך דיין טענות איך האָבן באמערקט די זייער צאָרעס שטאַט אין וואָס איר זענט.
עס כאַפּאַנז צו איר ווייַל
-אַז איר ווילן צו ליידן אַליין און
— לאז מיך נישט מיטטיילן אייער ליידן!
אדרבא, דו האסט מיך געשאקלט ביז איך בין איינגעשלאפן אן קיין שום זאך צו פארשטיין. איך פֿאַרשטיי פֿון וואַנען דאָס אַלץ קומט: דיין יושר איז אַזוי פרייער צו באַשטראָפן.
"אבער אוי! האט רחמנות אויף מיר, ווייל אן דיר בין איך בלינד, דו וואס ביסט אזוי גוט, דארפסט עמעץ
— ווער האלט דיר,
— ווער טרייסט דיך,
-וואָס עפעס ראַדוסאַז דיין כּעס.
ווען איר זען דיין בילדער שטאַרבן אין צאָרעס,
טאָמער וועט איר באַקלאָגנ זיך מער און זאָגן מיר:
"אוי!
אויב איר וואָלט געווען מער פלייַסיק צו טרייסט מיר,
אויב איר וואָלט נעמען אויף זיך די ליידן פון מיין באשעפענישן, איך וואָלט נישט זען מיין לימז אַזוי טאָרטשערד.
איז עס ניט אמת, מיין מערסט געדולדיק יאָשקע?
פֿאַר שאָד, רעאַגירן אַ ביסל און מאַכן מיר ליידן אין דיין פּלאַץ!"
ווי איך האב דאס געזאגט,
ער האט שטענדיג געקראכט, װי ער װאלט געװאלט רחמנות און טרייסטן. אָבער איך, איך ווילן צו באַפרייַען אים דורך ייַנטיילונג זיין ליידן,
איך האָב אים דערשאָסן, ווי צו צווינגען אים.
אַזוי, נאָך מיין פאַרברענט תפילות,
ער האט אויסגעשטרעקט אין מיר זיינע נעילדע הענט און פיס און מיט מיר געטיילט עטלעכע פון זיינע יסורים.
שפעטע ר הא ט ע ר זי ך אפגעשטעל ט מי ט זײנ ע קרעכצן , הא ט ע ר מי ר געזאגט :
"מיין טאָכטער, די טרויעריק צייט וואָס מיר דערפאַרונג צווינגען מיר צו טאָן דאָס.
ווייַל מענטשן האָבן ווערן אַזוי עראַגאַנט אַז אַלעמען מיינט זיי זענען גאָט.
אויב איך טאָן ניט שיקן שטראָף אויף זיי, איך וועל שעדיקן זייער נשמות, ווייַל בלויז דער קרייַז איז דערנערונג פֿאַר אַניוועס.
אויב איך טאָן ניט, איך וועט יווענטשאַוואַלי מאַכן אים פאַרלירן די מיטל.
- ווערן אַניוועסדיק ע
— ארויסצוטרעטן פון זייער מאדנע משוגעת.
כ׳האב ליב א טאטע, װאם צעטײלט ברויט, אז אלע זײנע קינדער זאלן זיך עסן.
אבער ווייניק ווילן נישט דאָס ברויט. פֿאַרקערט, זיי אָפּוואַרפן דאָס פאַר דעם טאַטן.
אָבער, דאָס איז נישט דעם אָרעמאַן טאַטן ס שולד! איך בין אַזוי. האב רחמנות אויף מיר אין מיינע צרות."
געזאגט , ע ר אי ז פארשוװנד ן געװארן , לאזנדי ק האלב ן שלאפן , א ן װיסנדיק
-אויב איך וועקן זיך גאָר אָדער
—אויב איך דארף נאך שלאפן.
יאָשקע געצויגן צו האַלטן מיר שלאָפנדיק.
היינט אינדערפרי, א פאר מינוט, האב איך מיך געפונען אין גאנצן וואך; איך האב פארשטאנען מיין אומגליקליכע מצב
און איך האָב געפֿילט די ביטערקייט פֿון דער פּרשה פֿון מײַן העכסטן גוטן.
איך האָב געגאָסן עטלעכע טרערן ווען איך האָב אים געזאָגט:
מיין שטענדיק גוטער יאָשקע, וואָס טאָן ניט קומען?
דאס זענען נישט זאכן צו טאָן: שאַטן איינער פון דיין נשמות און דאַן לאָזן עס! דערנאָך, כּדי איר נישט צו לאָזן וויסן וואָס איר טאָן, איר מאַכן זי זינקען אין שלאָפן! אוי! קום, לאָז מיך מער נישט וואַרטן ".
בשעת איך האָב געזאָגט דאָס און אַ סך אַנדערע ענלעכע שטותים, איז ער געקומען און האָט מיך אַרויסגעשלעפּט פון מיין גוף.
װע ן אי ך הא ב אי ם געװאל ט דערצײל ן מײ ן ארעמע ן שטאנד , הא ט ע ר מי ר געשװיג ן או ן געזאגט :
״מיין טאכטער, וואס איך וויל פון דיר איז אז דו דערקענסט זיך אין מיר, נישט אין זיך.
אזוי וועסטו שוין זיך נישט געדענקן, נאר מיר. דורך איגנאָרירן זיך, איר וועט נאָר דערקענען מיר.
אין די מאָס אַז איר פאַרגעסן און צעשטערן זיך, איר וועט פאָרויס אין מיין וויסן,
דו וועסט זיך דערקענען בלויז אין מיר.
ווען איר טאָן,
דו וועסט מער ניט טראַכטן מיט דיין מאַרך, אָבער מיט מייַן. דו וועסט מער נישט קוקן מיט די אויגן,
דו וועסט מער נישט רעדן מיט דיין מויל, דיין הארץ קלאפ וועט שוין נישט זיין דיין,
דו וועסט מער נישט אַרבעטן מיט די הענט, איר וועט מער נישט גיין מיט די פֿיס.
איר וועט זען מיט מיין אויגן, איר וועט רעדן מיט מיין מויל,
דיין שלאָגן וועט זיין מייַן, איר וועט אַרבעטן מיט מיין הענט,
װעסט גײן מיט מיינע פֿיס.
און פֿאַר דעם צו פּאַסירן,
― דאָס הײסט, די נשמה דערקענט זיך נאָר אין גאָט,
עס מוז צוריק גיין צו איר אָריגינס, דאָס הייסט, צו גאָט, פון וועמען עס קומט. ער מוז זיך גאָר צופּאַסן צו זײַן באַשעפֿער;
עס מוז חרוב ווערן
אַלץ וואָס ער האלט פון זיך און וואָס איז נישט קאַנפאָרם צו זיין אָריגינס,
נאָר אַזױ, נאַקעט און אױסגעטאָן, װעט זי דאָס קענען טאָן
-צוריק צו די אָריגינס,
— זיך צו דערקענען נאר אין גאט ע
-אַרבעט לויט דעם ציל פֿאַר וואָס עס איז באשאפן.
צו גאָר קאַנפאָרם צו מיר, די נשמה מוזן ווערן ומזעיק ווי מיר.
װ י ע ר הא ט דא ס געזאגט , הא ב אי ך געזע ן דע ם שרעקלעכ ן פארמשפ ט פו ן טרוקענע ר פלאנצן , או ן װ י ע ס מו ז גײ ן נא ך װײטער . איך האָב אים קוים געקענט זאָגן:
"אוי האר! וואָס וועלן די אָרעמאַן טאָן!"
און ער, כּדי נישט צו געבן אַכטונג צו מיר, איז פאַרשווונדן מיט דער גיכקייַט פון ליכט.
ווער האט געקענט זאגן וואס די ביטערקייט פון מיין נשמה איז געווען אין זיך צו געפינען אין מיין גוף
אָן צו קענען צו זאָגן אַ איין וואָרט צו אים
- וועגן מיר אָ
— װעג ן מײ ן חבר , או
― װעגן מײַן טענדענץ צו שלאָפֿן, װאָס איך האָב זיך נאָך מיט אים געראַנגל!
דעם מאָרגן איך איז געווען גאָר נויט דורך די פּריווילעגיע פון מיין ליב יאָשקע.
ווי נאר איך האב אים דערזען , האט ער צו מיר געזאגט :
"מיין טאָכטער, ווי פילע פאַרשטעלונגען וועט זיין יקספּאָוזד אין די צייט פון שטראָף.
פֿאַר איצט, די שטראָף זענען נאָר אַ כאַרבינדזשער פון די וואָס איך געוויזן איר לעצטע יאָר. "
ווי ער האט געזאגט דעם, איך געדאַנק צו זיך:
"ווער ווייסט אויב דער האר וועט פאָרזעצן צו טאָן וואָס ער טוט: בשעת ער סאַפערז אַ פּלאַץ דורך באַשטראָפן,
- ער קומט נישט צו טיילן זיין ליידן מיט מיר און
— ע ר באהאנדל ט מי ך אוי ף א ן אומגעוויינטלעכ ן אופן .
ווער האט דאס געקענט פארטראגן? ווער וועט מיר געבן די שטאַרקייַט צו לעבן אַלע דעם?"
ריספּאַנדינג צו מיין געדאַנק, יאָשקע האט מיר רחמנות געזאָגט :
"וואָלט איר ווי איך זאָל ופהענגען דיין קאָרבן סטאַטוס און מאַכן איר נעמענ זיכ ווידער עס שפּעטער?"
אי ן ד י דאזיק ע װערטע ר הא ב אי ך געפיל ט גרוי ס צעמיש ן או ן פארביטערונג .
איך האָב געזען אַז דורך דורכפירן דעם פאָרשלאָג דער האר וואָלט דיסטאַנסע מיר פון אים.
איך האָב ניט געוואוסט וואָס צו טאָן: אָננעמען אָדער אָפּוואַרפן. איך װאלט געװאלט זיך באראטן מיט מיין מודע.
אָבער, אָן ווארטן פֿאַר מיין ענטפער, יאָשקע פאַרשווונדן.
ע ר הא ט מי ך געלאז ט מי ט א שװערד ן אי ן הארץ , א ז פו ן זי ך געפיל ט פו ן אים . מײ ן װײטיק ן אי ז געװע ן אזו י גרוים , א ז אי ך הא ב ניש ט געקענ ט אפהיט ן מי ט ביטער .
בשעת איך פארבליבן צו זיין טרויעריק, מיין טייַער יאָשקע האט שאָד אויף מיר: ער געקומען און געווען צו שטיצן מיר מיט זיין געווער. איך
ע ס הא ט מי ך ארוי ס פו ן קערפע ר או ן צוזאמע ן האב ן מי ר געזע ן א ז אומעטו ם אי ז א טיפע ר שטילקייט , גרויס ע טרויעריק ע או ן טרויער .
ד י דאזיק ע דערזע ן הא ט געמאכ ט אזו י א ן אײנדרו ק אוי ף מײ ן נשמה , א ז מײ ן האר ץ אי ז געװאר ן צארטיק .
יאָשקע דערציילט מיר: "מייַן טאָכטער, לאָזן אונדז לאָזן וואָס אַפליקץ אונדז און לאָזן אונדז רוען צוזאַמען."
נאכדעם האט ער מיך גענומען גלעטן און טרייסטן מיט זיסע קושן. אָבער, מיין צעמישונג איז געווען אַזוי גרויס אַז איך האט נישט אַרויספאָדערן צוריק.
האָט ער צו מיר געזאָגט: "בשעת איך דערפרישן דיך מיט רייניקע קושן און גלעטן, ווילסטו מיך נישט דערפרישן מיט געבן אויך קושן און גלעטן?"
ד י װערטע ר האב ן מי ר געגעב ן בטחון , או ן אי ך הא ב זי ך קעגנזא ץ געטראגן . דערנאָך איז ער פאַרשווונדן.
אי ך הא ב װײטע ר געמאכ ט או ן טרויעריק ט װ י א נארישע .
היינט אינדערפרי איז ישוע בכלל נישט געקומען. דער מודה איז געקומען און האט פארגעשלאגן קרייצונג.
ערשטער, ברוך יאָשקע דיסאַגרייד. ווען ער האָט זיך באַוויזן צו מיר, האָט ער צו מיר געזאָגט :
"וואס ווילסטו?" פארװאם װילםטו מיר װײםן מיט צווינגען מיך צו קרייציקן?
איך האב דיר שוין געזאגט אז עס איז נויטיק אז איך זאל באשטראפן די מענטשן!"
איך האב געענטפערט: האר, עס איז נישט איך, עס איז פון פאָלגעוודיקייַט אַז איך מאַכן דעם בקשה.
ער האָט ווייטער געזאָגט : "ווייַל עס איז אויס פון פאָלגעוודיקייַט, איך ווילן איר צו טיילן מיין קרוסיפיקשאַן. אין דעם צייַט איך וועל רוען פֿאַר אַ בשעת."
און ער געמאכט מיר אַ ייַנטיילן אין די ליידן פון די קרייַז.
בשעת איך האָב געליטן, איז ער צו מיר צוגעגאַנגען און האָט זיך ווי אויסגערוט.
דעמאָלט איך געזען אַ טרעטאַנינג וואָלקן וועמענס בלויז דערזען ינספּייערד מורא. אַלע האָבן געזאָגט: דאָס מאָל װעלן מיר שטאַרבן!
בשעת אַלעמען איז געווען דערשראָקן, אַ שטראַלנדיק קרייַז רויז צווישן מיר און יאָשקע.
ע ס הא ט געמאכ ט דע ר שטורעם
(עס האט אויסגעזען ווי עס איז געווען א האריקעין באגלייט מיט דונערן וואס האט אוועקגעשוועבט די געביידעס).
דער קרייַז וואָס געמאכט דעם שטורעם אַנטלויפן געווען צו מיר די ביסל צאָרעס אַז יאָשקע שערד מיט מיר. זאָל גאָט ברוך זיין און אַלע זיין פֿאַר זיין כּבֿוד און כבוד.
דעם מאָרגן, נאָך ריסיווינג הייליק קאַמיוניאַן, איך געזען מיין טייַער יאָשקע און איך געזאגט צו אים:
— מײן טײערער האר, פארװאם װילט איר זיך נישט בארואיגן?
איבעררײַסן מיינע ווערטער, האָט ער געזאָגט :
"אָבער די שטראָף וואָס איך שיקן זענען גאָרנישט קאַמפּערד מיט די וואָס זענען צוגעגרייט."
ווען ער האָט דאָס געזאָגט, האָב איך געזען פאַר מיר פילע מענטשן וואָס זענען אָנשטעקט מיט אַ פּלוצעמדיק און קאַנטיידזשאַס קרענק פון וואָס זיי שטאַרבן (די שפּאַניש פלו).
גענומען דורך טעראָר, איך זאָגן צו יאָשקע:
— האר, װאלט איהר אויך געפעלט פאר אונז, װאס טוסטו, אויב דו װילסט דאס טאן, נעם מיך ארויס פון דער ערד.
ווייַל מיין נשמה קען נישט בלייַבן און זען אַזאַ ווייטיקדיק זאכן. ווער וועט געבן מיר די שטאַרקייַט צו זיין אין דעם שטאַט?
בשעת איך איז געווען געבן פריי לייס צו מיין צרה, מיט רחמנות אויף מיר, יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
מײ ן טאכטער , זא ל ניש ט שרעק ן דײ ן שלאפקײט . דאָס מיינט אַז כאָטש איך בין מיט מענטשן,
עס איז ווי איך שלאָף,
אזוי ווי דו וואלט זיי נישט געזען און זיי נישט געהערט. און איך שטעלן איר אין די זעלבע שטאַט ווי מיר.
פֿאַר די מנוחה, אויב איר טאָן ניט ווי עס, איך האָבן שוין געזאָגט איר: טאָן איר ווילן צו ופהענגען דיין קאָרבן סטאַטוס?
איך האב געענטפערט: האר, די פאָלגעוודיקייַט וויל נישט אַז איך זאָל אָננעמען די סאַספּענשאַן.
ער האָט ווייטער געזאָגט : נו, וואָס ווילסטו פון מיר? שװײַג און פאָלגן! ".
ווער קען זאָגן ווי נויט איך בין געווען און ווי געליימט מיין ינער כוחות געווען צו מיר?
כ׳האב געלעבט װי איך לעב נישט.
— האר, האב רחמנות אויף מיר!
די זעלבע שטאַט האט פארבליבן. עס איז אויך געווארן ערגער.
אויב אין מאל יאָשקע געוויזן זיך ווי אַ שאָטן, מיט די גיכקייַט פון בליץ, ער איז כּמעט שטענדיק שטיל.
היינט אינדערפרי בין איך געווען אין דער הייך פון מיין טרויער צוליב מיין שטענדיקן שלאף.
ער האט זיך פארגעשטעלט און מיר געזאגט :
" די נשמה וואָס איז באמת מייַן מוזן לעבן ניט בלויז פֿאַר גאָט, אָבער אין גאָט .
איר מוזן פּרובירן צו לעבן אין מיר ווייַל,
אין מיר וועסטו געפינען דעם מקור פון אלע מעלות.
דורך בעכעסקעם זיך צווישן די מעלות, איר וועט זיין דערנערט דורך זייער רייעך, אַזוי גוט
-אַז איר וועט זיין אָנגעפילט ווי נאָך אַ גוט מאָלצייַט ע
-אַז איר וועט טאָן גאָרנישט אָבער אַרויסלאָזן אַ הימלישע ליכט און רייעך.
אויפשטעלן אין מיר א וואוינארט איז די אמתע מעלה
ווער האט די מאַכט צו געבן די נשמה די פאָרעם פון די געטלעך זייַענדיק.
נאָך די ווערטער, ער פאַרשווונדן.
פארלאזן מיין גוף, מיין נשמה פּערסוד אים. אבער ער איז שוין אנטלאפן און איך האב אים נישט געפונען.
פּלוצעם, איך בין געווען אָנגעפילט מיט ביטערניש ווען איך געזען
- שרעקלעך האָגל קאָזינג גרויס צעשטערונג,
- בליץ וואָס פּראָדוצירן פירעס און אנדערע זאכן וואָס זענען געווען צוגעגרייט.
דערנאָך, מער נויט ווי אלץ, איך ריפּלענישט מיין גוף.
ווען איך פארבליבן אין דער זעלביקער צעמישונג, ברוך יאָשקע געוויזן זיך בעקיצער.
עס האט מיר געכאפט אז איך האב נישט געשריבן אלץ וואס ער האט מיר געזאגט א טאג פריער וועגן דעם חילוק צווישן לעבן פאר גאט און לעבן אין גאט . ער האָט זיך אומגעקערט צו דער זעלבער טעמע, און געזאָגט:
* לעבעדיק פֿאַר גאָט , די נשמה קענען
- זיין אונטערטעניק צו דיסטערבאַנסיז און פארביטערונג,
- זיין אַנסטייבאַל,
- געפיל די ערלעכקייט פון זיין תאוות און די ינטערפיראַנס פון ערדישע זאכן.
פֿאַר די נשמה וואָס לעבט אין גאָט , עס איז גאָר אַנדערש. זינט עס לעבט אין אן אנדער מענטש,
ער לאָזט זײַנע געדאַנקען חתונה האָבן מיט די פֿון דעם אַנדערן.
-עס גייט גוט מיט זיין סטיל, זיין טייסץ און, אפילו מער,
- לאָזן דיין וועט צו נעמען אַז פון די אנדערע.
פֿאַר אַ נשמה צו לעבן אין דיווינאַטי, עס מוזן
― לאָז אַלצדינג, װאָס געהערט צו אים, מיט פֿולע רעכטן,
- צונעמען זיך פון אַלץ ע
- פאַרלאָזן דיין תאוות.
אין אַ וואָרט, צו פאַרלאָזן אַלץ צו געפֿינען אַלץ אין גאָט.
ווען די נשמה איז זייער לייכט געוואקסן,
ער קאָן אַרײַן דורך דער שמאָלער טיר פֿון מײַן האַרצן
לעבן אין מיר פון מיין אייגן לעבן.
אפילו אויב מיין הארץ איז זייער גרויס, אז עס האט נישט קיין שיעור, איז איר אריינגאנג טיר זייער שמאָל. נאָר די, װאָס װערן אַלצדינג אָפּגעטאָן, קאָן אַרײן אין דעם.
דאָס איז נאָר ווייַל איך בין דער רובֿ הייליקער.
איך וועל נישט לאָזן ווער עס יז וואָס איז פרעמד צו מיין קדושה צו לעבן אין מיר.
פֿאַר דעם, מיין טאָכטער, איך זאָגן איר: פּרובירן צו לעבן אין מיר און איר וועט האָבן די דערוואַרט גן עדן ".
ווער קען זאגן וויפיל איך האב פארשטאנען דעם באדייט פון דעם "חי בה'"? דערנאָך איז עס פאַרשווונדן און איך האָב זיך געטראָפן אין דעם זעלבן מצב ווי פריער.
היינט אינדערפרי, נאכן באקומען דעם קודש קודש, בין איך פארבליבן אין דעם זעלבן צושטאנד פון צעמישעניש. איך האָב זיך גאָר צוריקגעצויגן אין זיך ווען איך האָב געזען מיין שיינע יאָשקע קומען צו מיר אין אַ ייַלן.
ער האָט מיר געזאָגט: "מיין טאָכטער, לאָז מיך אַ ביסל פאַרקלענערן מיין כעס, אַנדערש ...".
דערשראקן האב איך צו אים געזאגט: "וואס ווילסטו אז איך זאל טון צו פארמינערן דיין כעס?" האָט ער געענטפערט: “אויפרופנדיק מיין ליידן אויף דיר”.
אזו י הא ב אי ך געמאכ ט דע ם אײנדרוק , א ז ע ר הא ט גערופ ן דע ם מודה ה מיט ן היל ף פו ן א שטראל
ליכט.
ע ר הא ט גלײ ך אויסגעדרוקט זײ ן װיל ן א ז אי ך װע ל דורכגײ ן א קרייצצייגונג .
דער ברוך השם האט מסכים געווען און איך בין געווען אין אזא גרויסע יסורים אז איך האב געפילט אז מיין נשמה גייט פארלאזן מיין גוף.
ווען איך פּעלץ ווי איך געגאנגען צו שטאַרבן און זיך געפרייט אַז יאָשקע איז וועגן צו באַקומען מיין נשמה, דער מודה האט געזאגט: "גענוג!"
דעמאָלט יאָשקע האט געזאגט צו מיר: "פאָלגעוודיקייַט רופט איר!"
איך האב געזאגט, "הער, איך וויל טאַקע פאָרזעצן."
יאָשקע האט געזאגט, "וואָס טאָן איר ווילן פון מיר? פאָלגעוודיקייַט האלט רופן איר!"
ע ס הא ט זי ך אויסגעזען , א ז דע ר נײע ר אינטערװענ ג פו ן מײ ן מודה ה הא ט מי ך שוי ן ניש ט געמאכ ט צ ו לײדן . די פאָלגעוודיקייַט איז געווען גרויזאַם צו מיר, ווייַל פּונקט ווי איך געדאַנק איך בין אנגעקומען אין פּאָרט, איך איז געווען פארווארפן צו פאָרזעצן סיילינג.
אין פאַקט, כאָטש איך געליטן, איך האט נישט פילן אַז איך געגאנגען צו שטאַרבן.
מײַן גוטער גאָט האָט מיר געזאָגט :
״מיין טאכטער, היינט האט מיין כעס דערגרייכט אירע גרענעצן, אזויפיל אז איך וואלט נישט נאר פארניכטעט די פלאנצן, נאר אויך די מענטשליכע ראסע אליין.
אויב איך וואָלט נישט פאַרמינערן מיין כעס, דאָ ס וואָס וואָלט האָבן געטראפן.
און אויב דער מודה אליין וואלט זיך נישט אריינגעמישט צו דערמאנען מיינע יסורים,
איך וואלט עס אפילו נישט געכאפט.
עס איז אמת אַז שטראָף איז נויטיק, אָבער עס איז אויך נויטיק, ווען מיין כעס וואקסט צו פיל, אַז עמעצער זאָל עס ברענען.
אַנדערש, איך וואָלט שיקן אַ פּלאַץ פון שטראָף!"
דעמאָלט איך געדאַנק איך געזען יאָשקע זייער מיד קאַמפּליינינג, געזאגט:
— מיינע קינדער, מיינע אָרעמע קינדער, ווי פאַרארעמט איך זע אייך!
דערנאָך האָט ער מיר, צו מיין חידוש, פאַרשטאַנען, אַז נאָכדעם ווי ער האָט זיך אַ ביסל באַרואיקט, דאַרף ער פאָרזעצן מיט די שטראָף.
מייַן צאָרעס האט בלויז געדינט צו האַלטן אים פון געטינג צו בייז מיט מענטשן.
אָ האר, רויק אַראָפּ און האָבן רחמנות אויף די וואָס איר רופן "דיין קינדער".
איך ויסקומען צו האָבן פארבראכט עטלעכע טעג אין דער געזעלשאַפט פון ברוך יאָשקע.
- אָן מיין אַבזאָרבד דורך די לעטהאַרגי פון שלאָפן,
— בשע ת מי ר האב ן זי ך געטרייסט .
אָבער, איך איז געווען דערשראָקן עס וואָלט גליטשן מיר צוריק אין שלאָפן!
היינט אינדערפרי, נאכדעם וואס ער האט מיך דערקוויקט מיט דער מילך וואס איז געפאלן פון זיין מויל און איז מיר אריינגעגאסן, האב איך אים געטרייסט מיט אראפנעמען די דערנער קרוין פאר
פאַרריכטן עס אויף מיין קאָפּ.
זייער נויט, האָט ער מיר געזאָגט : "מיין טאָכטער, דער גזירה פון שטראָף איז אונטערגעשריבן.
דער בלויז זאַך וואָס איז צו טאָן איז שטעלן די צייט פֿאַר עס צו לויפן."
דעם מאָרגן מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען.
אָבער, נאָך אַ לאַנג וואַרטן, ער געקומען און געזאגט צו מיר:
— מײ ן טאכטער , דע ר בעסטע ר אי ז מי ר צוטרויען , װײ ל אי ך בי ן בשלום , אפיל ו װע ן אי ך הא ב באװיז ן שיק ן שטראף , מוז ט אי ר בלײב ן בשלום , א ן דע ר מינדסטע ר שטערונג .
אַה! האר, שטענדיק קומען צוריק צו זיי, די שטראָף.
זיין באַרויקן אַמאָל און פֿאַר אַלע און טאָן ניט רעדן מער פון שטראָף, ווייַל איך קען נישט אונטערגעבן צו דיין וועט אין דעם זינען! "-
איך קען ניט זיין באַרויקן! " יאָשקע ריזומד.
װאָס װאָלט איר געזאָגט, װען איר װעט זען אַ נאַקעטן מענטש, װאָס אָנשטאָט צו פֿאַרדעקן זײַן נאַקעטקײט, האָט זיך באַדאַרפֿט באַצירן מיט בריליאַנטן, זיך ניט צודעקן? —
עס וואָלט זיין כאָראַפייינג צו זען עס אַזוי און, פון קורס, איך וואָלט געפֿינען עס רעפּריכענסאַבאַל. ― גוט! אַזעלכע זענען די נשמות. אָפּגעטאָן פֿון אַלץ, האָבן זײ שױן נישט די מעלות זיך צו פֿאַרדעקן.
דאָס איז וואָס עס איז נייטיק
- צו שלאָגן זיי,
— שרייט זיי,
- אונטערטעניק זיי צו דעפּראַוויישאַן -
צו ברענגען זיי אין זיך און נעמען זיי צו זאָרגן פֿאַר זייער נאַקעטקייט.
צודעקן די נשמה מיט די בגדי מידות וחסד איז
- ימענסלי מער נייטיק
― װאָס באַדעקן זײַן לײַב מיט קלײדער.
אויב איך וואָלט נישט דערפאַרונג די נשמות, עס וואָלט מיינען
-אַז איך וואָלט געבן מער ופמערקזאַמקייַט צו די וועטיללע וואָס זענען די זאכן וואָס זארגן דעם גוף און
-אַז איך וואָלט נישט באַצאָלן ופמערקזאַמקייַט צו די מערסט יקערדיק זאכן, די וואָס זארגן די נשמה.
דערנאָך האָט ער, ווי צו האַלטן אַ קליין שטריק אין די הענט, מיט וואָס ער האָט צוגעבונדן מיין האַלדז.
ער האט אויך צוגעבונדן זײן צוואה צו דעם שטריק.
דאָס זעלבע האָט ער געטאָן פאַר מיין האַרץ און מיינע הענט.
אזו י אי ז געװע ן א ז ע ר הא ט מי ך אל ץ צוגעבונד ן צ ו זײ ן צוואה . דערנאָך איז ער פאַרשווונדן.
נאָך ריסיווינג הייליק קאַמיוניאַן, איך האט ניט זען יאָשקע ברוך ווי געוויינטלעך.
נאָך אַ לאַנג ווארטן פֿאַר עס, איך פּעלץ אַז איך לאָזן מיין גוף. אַזוי איך געפונען עס. ער האָט מיר גלייך געזאָגט:
— מײ ן טאכטער , אי ך הא ב געװארט , א ז אי ר װע ט זי ך א ביס ל רוה ן אי ן דיר , װײ ל אי ך קע ן שוי ן נישט ! אוי !
איך האָב אים גלײך גענומען אין די הענט אים צו באַפרידיקן.
איך האב געזען אז ער האט א טיפע וואונד אויף דער אקסעלע וואס האט ארויסגערופן רחמנות און אפילו עקל.
ער האָט זיך גערוט עטלעכע מינוט. דא ן הא ב אי ך געזע ן א ז זײ ן װאונד ן אי ז געװע ן געהיילט .
דערנאָך, צו דער חידוש און איבערראַשונג, דערזעענדיק אים באַפרייט, האָב איך גענומען מוט מיט ביידע הענט און צו אים געזאָגט:
— ברוך־השם, מײַן אָרעמע האַרץ איז געפּײַניקט פֿון דער מורא, אַז דו וועסט מיך מער ניט ליב האָבן.
איך האָב זייער מורא אַז דיין צארן וועט פאַלן אויף מיר.
דו קומסט נישט אזוי ווי אמאל און דו טיילסט מער נישט מיט מיר דיין פארביטערונג. דו גיבסט מיר מער ניט וואָס איז גוט פאַר מיר: ליידן.
מי ר צונעמע ן מי ך לײדן , קומ ט אי ר אוי ך מי ך צונעמע ן פו ן זיך . אוי! געבן שלום צו מיין אָרעם האַרץ.
פאַרזיכערן מיר, זאָגן מיר אַז איר האָט מיך ליב, צוזאָג מיר אַז איר וועט האַלטן מיר ליב? —
יאָ, יאָ, איך האָב דיך טאַקע ליב! —
ווי קען איך זיין זיכער? אויב איר טאַקע ליבע עמעצער, איר האָבן צו געבן אים אַלץ זיי ווילן!
זאָג איך אײַך: „שטראָפֿט נישט מענטשן! און איר באַשטראָפֿט זיי.
אָדער "גיסן אין מיר דיין ביטער" און איר טאָן ניט.
איך מיין אַז דאָס מאָל איר גיין צו ווייַט. ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז דו האסט מיך ליב?
מיין טאכטער, דו זעהסט די שטראף וואס איך שיק אבער דו זעהסט נישט די וואס איך געדענק.
וויפיל אנדערע שטראפן וואלט איך געשיקט און וויפיל בלוט וואלט איך פארגאסן אויב נישט געווען די ווייניק מענטשן וואס האבן מיך ליב און וואס איך האב ליב מיט א באזונדערע ליבשאפט! "
נאָך דעם, עס געווען צו מיר אַז יאָשקע איז געגאנגען צו דעם אָרט ווו די צעשטערונג פון מענטש פלייש איז געווען גענומען אָרט. אבע ר אי ך , װעלכע ר הא ט אי ם געװאל ט נאכפאלג ן , הא ב ניש ט געהא ט קײ ן ערלויבעניש , או ן צו ם גרוים ן באדויער ן הא ב אי ך זי ך געפונע ן אי ן מײ ן קערפער .
איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט.
ווען איך געזען מיין טייַער יאָשקע, איך געזען פילע מענטשן צוזאַמען וואָס באגאנגען פילע זינד.
איך בין געווארן זייער נויט דערפון.
די זינד גענומען מיין ריכטונג צו קומען און שאַטן מיין באליבטע האר וואס איז געווען אין מיין האַרץ.
ווען יאָשקע פארווארפן די זינד,
- אומגעקערט צו די מענטשן פון זיי זענען געקומען און
- זיי האָבן באשאפן פילע חורבות, גענוג צו שרעקן די שווערסטע הערצער.
טאָוטאַלי טרויעריק, יאָשקע דערציילט מיר : "מייַן טאָכטער, קוק ווו די בלינדקייט פון מענטש פירט אים. בשעת ער פרוווט צו שאַטן מיר, ער כערץ זיך."
היינט אינדערפרי, נאכ'ן ווארטן א גאנצע נאכט און רוב אינדערפרי אויף מיין שיינע ישוע, איז ער נישט געווען גענוג גוט צו קומען.
מיד פון ווארטן אויף אים און אין אַ מאָמענט פון אומגעדולד, איך אנגעהויבן צו פאַרלאָזן מיין געוויינטלעך שטאַט און טראַכטן אַז דאָס איז נישט דער רצון פון גאָט.
בשעת איך איז געווען טריינג צו באַקומען אויס פון מיין גוף, מיין ווייך יאָשקע, נאָר געמאכט זיך געזען, אריין מיין האַרץ און געקוקט בייַ מיר אין שטילקייַט.
אין דעם אומגעדולד, וואָס האָט מיך באַוווינען, האָב איך צו אים געזאָגט: "מיין גוטער יאָשקע, וואָס ביסטו אַזוי גרויזאַם?
קענען מיר זיין מער גרויזאַם ווי געלאזן אַ נשמה אויף די רחמנות פון די גרויזאַם טיראַן פון ליבע וואס האלט עס אין קעסיידערדיק יסורים?
אוי! איר האָט זיך געביטן: פֿון דעם ליבהאָבער, וואָס דו ביסט געווען, ביסטו געוואָרן אַ טייראַנט!"
ווי איך געזאגט דעם, איך געזען פילע מיוטאַלייטיד מענטשן אין פראָנט פון מיר. איך געזאגט: "אָה! האר! וואָס מיוטאַלייטיד מענטש פלייש! אַזוי פיל ביטערניש און אַזוי פיל ליידן!
אוי! עס וואָלט זיין ניט ווייניקער צאָרעס אויב איך צופֿרידן די מענטשן אין מיין אייגן גוף! עס איז ניט ווייניקער בייז צו מאַכן איין מענטש ליידן אַנשטאָט פון פילע אָרעם מענטשן!"
בשעת איך האט געזאגט דעם, יאָשקע געהאלטן קוקן בייַ מיר ענג. איך ווייס נישט צי ער איז געווען צופרידן אדער אומגליקלעך.
האָט ער מיר געזאָגט: "
נאָך, דאָס איז נאָר דער אָנהייב פון די שפּיל, עס איז גאָרנישט קאַמפּערד מיט וואָס קומט! "
דערנאָך ער פאַרשווונדן, געלאזן מיר אין אַ ים פון ביטערנאַס.
נאָך ספּענדינג אַ טאָג אַבזאָרבד אין שלאָף צו די פונט פון נישט פֿאַרשטיין זיך ענימאָר און נאָך באקומען הייליק קאַמיוניאַן, איך פּעלץ אַז איך קומען אויס פון מיין גוף.
ניש ט געפונע ן מײ ן אײנציק ע גוטס , הא ב אי ך אנגעהויב ן װאנדער ן װ י אי ן דעליריום .
ווי איך האָב געטאָן, האָב איך פּעלץ אַ מענטש אין מיינע געווער.
עס איז געווען אַזוי גאָר באדעקט אַז איך קען נישט זען ווער עס איז געווען. ניט געקענט זיך אַנטקעגנשטעלן, איך צעריסן די פאַרדעקן און געזען מיין אַלע אַזוי פאַרברענט און אַזוי געוואלט.
דערזעענדי ק אי ם הא ב אי ך אנגעהויב ן פארשפרײ ט פארשײדענ ע קלאג ן או ן שטותים .
אָבער, צו פאַרמינערן מיין ומגעדולד און מיין דעליריום, יאָשקע סקרוד די צאָרעדיק באַשעפעניש וואָס איך בין. דעם געטלעך קוש האט מיר געבראכט צוריק צו שלום.
עס האָט רידוסט מיין ומגעדולד צו די פונט אַז איך האט נישט וויסן וואָס צו זאָגן.
פארגעסן אַלע מיין צאָרעס, דעמאָלט איך דערמאנט די אָרעם באשעפענישן און איך געזאגט צו יאָשקע:
"זייט באַרויקן, אָ זיס האר!
ראַטעווען די מענטשן פון אַזאַ גרויזאַם צעשטערונג!
לאָמיר גיין צוזאַמען אין יענע געגנטן ווו די זאכן פּאַסירן אַזוי אַז
מיר קענען מוטיקן און טרייסט אַלע די קריסטן אין אַזאַ אַ טרויעריק שטאַט.
מייַן טאָכטער, יאָשקע געענטפערט: "איך טאָן נישט וועלן צו פירן איר ווייַל דיין האַרץ וואָלט נישט טראָגן די אויגן פון אַזאַ בלוטבאָד. -
אַה! דזשענטלמען! ווי קענען איר לאָזן עס?"
עס איז ימפּעראַטיוו צו ריין די געביטן
ווייַל אין די פעלדער ווו איך זוימען,
עס זענען געוואקסן פילע ווידז און דערנער וואָס זענען געווארן ביימער.
און די טאָרני ביימער צוציען בלויז פּויזאַנד און פּעסטיפעראַס וואסערן צו די ערטער. אויב עטלעכע אויערן פארבליבן בעשאָלעם,
זיי נאָר באַקומען ביטעס און סטענטש,
אַזוי אַז קיין אנדערע קאָבס קענען בליען.
די קאָבס קענען נישט בליען ווייַל
-ערשטנס, די ערד איז באדעקט מיט אַלע מינים פון שלעכט געוויקסן און,
- צווייטנס, זיי באַקומען קעסיידערדיק ביטעס וואָס לאָזן זיי קיין שלום.
פֿון וואַנען
- די נויט פֿאַר צעשטערונג צו אַנטדעקן אַלע שלעכט געוויקסן E
-אויך די נויט פֿאַר בלוט אָפּגיסן צו רייניקן די פעלדער פון זייער פּויזאַנד וואסערן.
דערפאר האב איך דיך נישט געוואלט נעמען. רייניקונג איז נייטיק,
ניט נאָר אין די ערטער וווּ איך האָב שוין געשיקט שטראָף,
אָבער אויך אין אַלע אנדערע ערטער ".
ווער קען באַשרייַבן די דיסמיי פון מיין האַרץ ווען איך געהערט די ווערטער פון יאָשקע!
אָבער, איך ינסיסטאַד צו גיין צו זען די פעלדער. אבער, ניט פּייינג ופמערקזאַמקייַט צו מיר, יאָשקע פאַרשווונדן.
טריינג צו געפֿינען אים, איך באגעגנט מיין גאַרדיאַן מלאך און עטלעכע נשמות אין פּערגאַטאָרי וואָס געמאכט מיר גיין צוריק,
וואָס האָט מיר געצווונגען צו ריפּלעניש מיין גוף.
דעם מאָרגן מיין טייַער יאָשקע געקומען און געוויזן מיר אַ מאַשין אין וואָס עס געווען אַז פילע מענטשלעך לימז זענען קראַשט.
מי ר זײנע ן דאר ט געװע ן װ י צװ ײ עדות , פו ן ד י שרעקלעכ ע שטראפן . ווער קען זאָגן די דיסמיי פון מיין האַרץ בייַ דעם דערזען?
דער ברוך יאָשקע האט געזען מיר אַזוי דערשראָקן, געזאגט צו מיר:
"מיין טאָכטער, לאָזן אונדז מאַך אַוועק פון וואָס אַפליקץ אונדז אַזוי פיל און טרייסט זיך דורך פּלייינג אַ ביסל צוזאַמען."
ווער קען זאָגן וואָס געטראפן דעמאָלט צווישן מיר און יאָשקע:
- מעהודערדיק וואונדער פון ליבע, טריקס, זיס קיסאַז,
― די גלעטן, װאָס מיר האָבן זיך געגעבן.
מייַן באליבטע יאָשקע האט סערפּאַסט מיר אין דעם שפּיל
װאָרום פֿון מײַן זײַט בין איך דורכגעפֿאַלן, ניט געקענט אײַנהאַלטן אַלץ װאָס ער האָט מיר געגעבן.
איך האָב אים געזאָגט: "מײַן געליבטע, גענוג, גענוג! איך קאָן עס מער נישט נעמען! איך פֿאַלן!
מיין אָרעמע האַרץ איז נישט גענוג גרויס צו באַקומען אַזוי פיל! גענוג דערװײל!... — װאלט ער מיך געװאלט פארשמײדן פאר די װערטער פון יענעם טאג, האט ער ליב געזאגט:
— לאז מיך הערן דיינע קלאגעס, זאג מיר: בין איך אכזר, איז מיין ליבשאפט צו דיר פארוואנדלט געווארן אין אכזריות?
איך רייט, איך האָב אים געזאָגט:
"ניין, מיין האר, איר זענט נישט גרויזאַם ווען איר קומען, אָבער ווען איר טאָן ניט קומען, איר זענט גרויזאַם!"
שמייכלענדיק האט ער געענטפערט :
„זאָגסטו ווײַטער, אַז איך בין גרויזאַם, ווען איך קום נישט?
נײן, נײן, קײן אכזריות קאן אין מיר נישט זײן. אַלץ איז ליבע אין מיר. וויסן אַז אויב מיין נאַטור איז גרויזאַם, ווי איר זאָגן,
עס איז אין פאַקט דער אויסדרוק פון אַ גרעסערע ליבע ».
אי ך הא ב זי ך געפונע ן זײע ר באזארגט , װעג ן מײ ן אומגליקלעכ ן צושטאנד , טראכטנדי ק א ז ע ס שטיפ ט ניש ט צו ם רצון .
איך האב באטראכט אלס סימנים דערפון
- די ניט גענוגיק צאָרעס אַז יאָשקע האט מיר ע
-מיין קעסיידערדיק דעפּראַוויישאַן פון אים.
ווען איך מיד מיין קליין מאַרך פון דעם שטאַט פון ענינים און סטראַגאַלד צו באַקומען אויס פון אים, מיין שטענדיק ליב יאָשקע געוויזן זיך מיט די גיכקייַט פון ליכט און דערציילט מיר :
— מײ ן טאכטער , װא ס װילסט ו אי ך זא ל טאן ?
איך נאָר געוואוסט ווי צו רעספּאָנד צו אַזאַ אַ אומגעריכט פאָרשלאָג. איך האָב איבערגעלעבט אַ גרויס צעמישונג אין דעם פאַקט.
- אַז ברוך יאָשקע געוואלט צו טאָן וואָס איך געוואלט
- בשעת עס איז געווען אלא איך וואס האט צו טאָן וואָס ער געוואלט. איך בין געבליבן שטיל.
זינט איך האָב גאָרנישט געזאָגט, איז ער אַוועק ווי אַ בליץ.
פליסנדיק נאָך דעם ליכט, איך געפונען זיך אויס פון מיין גוף. אבער איך האב עס ניט געפונען און איך געגאנגען צו ערד, צו די הימלען, צו די שטערן.
אין אַ געוויסער מאָמענט האָב איך אים אָנגערופן מיט מיינע ווערטער, איצט מיט אַ ליד, טראכטנדיק אין מיר, אַז דער ברוך־השם וועט זיך באַוועגט ווערן צו הערן מיין קול אָדער מיין ליד און אַז, פאַרשטייט זיך, וועט ער זיך באַווייזן.
ווי איך געגאנגען ,
איך האב געזען די שרעקליכע חורבן פאראורזאכט דורך דער מלחמה אין כינע.
ע ס זײנע ן געװע ן צעבראכענ ע קירכעס , או ן בילדע ר פו ן אונדזע ר האר , זײנע ן געװארפ ן געװארפ ן אוי ף דע ר ערד .
וואָס האָט מיר די מערסט דערשראָקן איז אַז
-אויב די באַרבאַריאַן טאָן דאָס איצט,
— די רעליגיעזע חונפים וועלן דאס שפעטער טאן.
דורך מאכן זיך באקאנט ווי זיי זענען און דזשוינינג די עפענען פיינט פון די קהילה, זיי מאַכן אַ באַפאַלן וואָס מיינט גלייבן צו די מענטשלעך גייסט.
אוי! וואָס פּייַניקונג! זיי ויסקומען צו האָבן שווערן צו ענדיקן די קהילה . אבער דער האר וועט צעשטערן זיי!
דעמאָלט איך געפֿונען זיך אין אַ גאָרטן וואָס געקוקט ווי די קהילה צו מיר.
אי ן דע ם גארט ן הא ט זי ך געפונע ן א מאס ע מענטש ן אי ן פארשטעלונג
פון דראַגאָנס,
ווייפּערז און
אנדערע ווילדע חיות. ז ײ האב ן געבראכ ט דע ם גארטן .
אַז זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען, האָבן זײ געפֿירט דעם פֿאָלק.
ווי איך געזען דעם, איך געפונען זיך אין די געווער פון מיין באליבטע יאָשקע און איך געזאגט: "איך האָבן לעסאָף געפֿונען איר! ביסט איר מיין ליב יאָשקע?"
האָט ער געזאָגט: יאָ, יאָ, איך בין דיין יאָשקע.
איך האָב אים געפּרוּווט בעטן ער זאָל שוינען אַלע די דאָזיקע מענטשן, אָבער ער האָט מיר ניט אכטונג געגעבן, האָט מיר אַלץ געזאָגט אין פּײַן:
"מיין טאָכטער, איך בין זייער מיד.
זאל אונדז אַרייַן די געטלעך וועט אויב איר ווילן מיר צו בלייַבן מיט איר.
האב איך מורא געהאט אז ער זאל אװעקגײן, בין איך געבליבן שטיל, אים געלאזט שלאפן. באל ד נאכדע ם הא ט ע ר זי ך אומגעקער ט צ ו מיר , לאזנדי ק מי ך דערמוטיק ט אבע ר זײע ר נויט .
איך האב פארבראכט א טאג און א נאכט אן רו.
דא ן הא ב אי ך געפיל ט א ז אי ך פארלאז ן מײ ן קערפער , אבע ר אי ך הא ב ניש ט געקענ ט געפינע ן מײ ן שיינע ר ישוע , אי ך הא ב בלוי ז געזע ן זאכ ן װא ס האב ן מי ך דערשראקן .
אי ך הא ב געזע ן א ז אי ן איטאליע ן ברענע ן אײ ן פײע ר או ן א צװײטע ר אי ן כינע , או ן א ז ביסלעכװײ ז פלעג ן ד י דאזיק ע פײער ן זי ך דערנענטער ן זי ך צונויפגיסן .
אין דעם פייַער איך געזען דעם מלך פון איטאליע שטאַרבן פּלוצלינג דיסאַפּויניד. דא ם הא ט געהא ט ד י װירקונ ג פו ן מאכ ן ד י פײע ר װאקסן .
צום סוף האָב איך געזען אַ גרויסע רעוואָלוציע, אַ טומל פֿון פֿעלקער, אַ מאָרד פֿון פֿעלקער.
נאָך געזען די זאכן, איך איינגעזען אַז איך בין צוריק אין מיין גוף. מייַן נשמה איז געווען טאָרטשערד ווייַל עס סימד צו שטאַרבן און, אפילו מער אַזוי, ווייַל איך האט נישט זען מיין שיינע יאָשקע.
נאך א לאנגע ווארט האט ער זיך באוויזן מיט א שווערד אין דער האנט, גרייט אים צו שעכטן אויפן פאלק. איך האָב זיך דערשראָקן.
האָב איך זיך אַ ביסל דרייסט, האָב איך אויפגעהויבן די שווערד און געזאָגט:
„האר, וואָס טוסטו?
צי ניט איר זען ווי פיל צעשטערונג וועט פּאַסירן אויב איר נעמען אַראָפּ אַז שווערד? וואָס מיר מערסט ווייטיקדיק איז אַז איר שנייַדן איטאליע אין האַלב!
אַה! דזשענטלמען! זייט באַרויקן! האָבן רחמנות אויף דיין בילדער!
אויב דו זאגסט אז דו האסט מיך ליב, שפירט מיר דעם ביטערן ווייטאג!"
ווי איך האב דאס געזאגט, מיט אלע כוחות וואס איך האב געקענט צוזאמשטעלן, האב איך געהאלטן מיין שווערד. יאָשקע, סייפטינג און אַלע אַפעקטאַד, דערציילט מיר:
"מיין טאָכטער, וואַרפן עס אויף מענטשן ווייַל איך קען נישט פירן עס מער." אבער איך האב זי שטארק אנגעהאלטען און צו איהר געזאגט :
"איך קען זי נישט לאָזן גיין! איך האב נישט די מוט צו טאָן עס!"
יאָשקע האט געזאגט : "איך האב נישט דערציילט איר פילע מאל אַז איך בין געצווונגען נישט צו ווייַזן איר עפּעס, זינט דעמאָלט איך בין נישט פריי צו טאָן וואָס איך ווילן!"
אזו י הא ט ע ר אראפגעלאז ט דע ם ארעם , װא ם הא ט געהאלט ן דע ם שװערד , או ן הא ט אנגעהויב ן בארואיק ן זײ ן צארן . נאָך עטלעכע מאָל, עס פאַרשווונדן און איך איז געווען לינקס מיט מיין מורא. דערנא ך הא ט ע ר מי ר גארנישט , א ז ע ר הא ט צוגענומע ן מײ ן שװערד , או ן הא ט זי י אפגעשניט ן אוי ף ד י מענטשן !
אוי! גאָט! וואָס אַ ברייקינג פון הערצער צו נאָר געדענקען!
מייַן שיינע יאָשקע איז געווען קומען בלויז זעלטן און בלויז פֿאַר אַ קורץ צייט.
דעם מאָרגן איך פּעלץ טאָוטאַלי דעוואַסטייטיד און קוים אַרויספאָדערן צו גיין אין זוכן פון מיין גרעסטע גוט.
אבער ער, שטענדיק גוט, געקומען און, געוואלט צו געבן מיר צוטרוי, האט געזאגט צו מיר:
מיין טאכטער
פאר מיין מלכות און ריינקייַט, דער איינער וואָס קענען פּנים מיר איז נישט עקסיסטירט. אַלעמען איז דאַווקע דערשראָקן און געשלאגן פון די פּראַכט פון מיין קדושה.
מענטש וואָלט כּמעט ווי צו אַנטלויפן פון מיר
― װײַל זײן צאָרן איז אַזױ גרױס
— װײ ל ע ר הא ט ניש ט דע ם מוט , צ ו זײ ן פאר ן גאט .
אָבער
רופן מיין רחמנות,
איך האָב אָנגענומען אַ מענטשהייַט וואָס האט טייל ווייד די ליכט פון מיין דיווינאַטי.
דאָס איז געווען אַ וועג צו באַגייַסטערן בטחון און מוט אין מענטש צו קומען צו מיר.
ער האט די געלעגנהייט
— רייניקן,
— הײליק זיך ע
- דיוויניזע דורך מיין דיאַפייד מענטשהייַט.
דעריבער , איר מוזן שטענדיק שטיין פֿאַר מיין מענטשהייַט, באַטראַכטן עס ווי
- אַ שפּיגל אין וואָס איר וואַש אַוועק אַלע דיין זינד,
-אַ שפּיגל אין וואָס איר קריגן שיינקייט .
ביסלעכווייַז, איר וועט באַצירן זיך מיט מיין געשטאַלט.
דאָס איז די פאַרמאָג פון די גשמיות שפּיגל
צו אנטפלעקן דעם בילד פון דעם וואס שטייט פאר אים.
דער געטלעך שפּיגל טוט פיל מער: מיין מענטשהייַט איז פֿאַר מענטש ווי אַ שפּיגל וואָס אַלאַוז אים צו זען מיין דיווינאַטי.
אַלע גוטע זאכן קומען צו מענטש דורך מיין מענטשהייַט ".
ווי ער האָט דאָס געזאָגט, האָט ער מיר אַריינגעבראַכט אַזאַ בטחון, אַז איך האָב געטראַכט צו רעדן מיט אים וועגן שטראָף.
ווער ווייסט, ער זאל מיך אויסהערן.
איך האָב אים געגאַנגען באַרויקן וועגן אַלץ. בשעת איך האָב זיך געגרײט, איז ער פאַרשוווּנדן.
מייַן נשמה, פליסנדיק נאָך אים, געפונען זיך אויס פון מיין גוף.
אבער איך האב עס נישט געקענט געפינען און, צו מיין באדויער, האב איך עס געזען
פילע מענטשן אין טורמע
ווי אויך אנדערע וואס גרייטן זיך צו אטאקירן דאס לעבן פונעם קעניג און אנדערע פירער.
אי ך הא ב געזע ן א ז ד י דאזיק ע מענטש ן זענע ן פארנומע ן מי ט כעס , װײ ל ז ײ האב ן ניש ט געהא ט ד י מיטלען .
צו גיין צווישן די מענטשן
דאָרטן דורכצופירן אַ שחיטה.
אָבער, זייער צייט וועט קומען.
דעמאל ט הא ב אי ך זי ך געפונע ן אי ן מײ ן קערפער , זײע ר אונטערדריקטע ר או ן געמאטערט .
בשעת איך איז געווען אין מיין געוויינטלעך שטאַט, איך איז געווען קוקן פֿאַר מיין באליבטע יאָשקע, נאָך אַ לאַנג וואַרטן, ער געקומען און געזאגט צו מיר :
"מיין טאָכטער, וואָס איר זוכט פֿאַר מיר אַרויס פון דיר ווען איר קען לייכט געפֿינען מיר אין דיר.
ווען דו ווילסט מיך געפינען,
― קום אַרײַן אין זיך,
- דערגרייכן דיין גאָרנישט ע
― דאָרטן, אױסגעלײדיקט פֿון אײַך, װעט איר זען
די יסודות וואָס די געטלעך זייַענדיק האט געגרינדעט אין איר ע
די סטרוקטור וואָס איז געבויט דאָרט:
קוק און קוק!"
איך האב געקוקט
און איך האָב געזען האַרט יסודות און אַ הויך-ווענט בנין וואָס ריטשט הימל.
וואָס סאַפּרייזד מיר די מערסט סאַפּרייזד איז געווען
— אז דער האר האט געטאן די דאזיקע שיינע ארבעט אויף מיין גארנישט, און
— אז די װענט האבן נישט געהאט קײן עפן.
נאָר אין געװעלב האָט מען געמאַכט אַן עפֿענונג: עס האָט פֿאַרזען הימל. דורך דעם עפענונג קען מען זען אונדזער האר.
איך איז געווען גאָר בלענדיק דורך וואָס איך געזען און ברוך יאָשקע האט געזאגט צו מיר:
" יסודות געגרינדעט אויף גאָרנישט מיינען
-אַז די האַנט פון גאָט אַרבעט ווו עס איז גאָרנישט ע
— װעלכע ר באזיר ט זי ך קײנמא ל זײ ן ארבע ט אוי ף מאטעריעל ע זאכן .
ווענט אָן אָופּאַנינגז מיינען
— אז די נשמה דארף נישט אכטונג געבן אויף די זאכן פון דער וועלט
-אַזוי אַז קיין געפאַר קענען דערגרייכן עס, אפילו נישט אַ ביסל שטויב.
דער פאַקט אַז די בלויז עפן פנימער צו הימל
עס קאָראַספּאַנדז צו דעם פאַקט אַז די בנין רייזאַז פון גאָרנישט צו הימל.
די פעסטקייַט פון די זייַל מיטל דעם
די נשמה מוז זײן אזוי פעסט אין דעם גוטן
אַז קיין שלעכטער ווינט קען עס ניט טרייסלען.
און דער פאַקט אַז איך בין געשטעלט אין דער שפּיץ מיטל אַז די אַרבעט מוזן זיין גאָר געטלעך."
ווער קען זאָגן וואָס איך פארשטאנען ווי אַ רעזולטאַט פון יאָשקע 'ווערטער? אָבער מיין מיינונג ווערט פאַרפאַלן און קען נישט אויסדריקן זיך אויף אים.
זאל דער האר שטענדיק זיין געבענטשט! זאל אַלץ זינגען פון זיין ליבע און כבוד.
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען. איך האב געמוזט ווארטן אויף אים לאנג.
ווי נאר ער האט זיך באוויזן, האט ער צו מיר געזאגט :
פּונקט ווי דער קלאַנג פון אַ מוזיקאַליש ינסטרומענט איז וואוילגעפעלן צו די אויער פון די צוהערער,
אייערע וואונטשן און אייערע טרערן זענען אין מיין אויער זייער א אנגענעמע מוזיק.
צו מאַכן זיי אפילו זיסער און מער אָנגענעם, איך ווילן צו ווייַזן איר אן אנדער וועג:
— פארלאנג מיך נישט מיט דיין חשק, נאר מיט מיין חשק. אַלע איר ווילן און ווילן,
- איך וויל עס און איך ווילן עס ווייַל איך ווילן עס, דאָס איז
-נעמען עס אין מיין ינלענדיש און מאַכן עס דייַן.
אזוי, דיין מוזיק וועט זיין מער וואוילגעפעלן צו מיין אויער, ווייַל עס וועט זיין מוזיק פון זיך.
ער האָט צוגעגעבן:
"אלץ וואס קומט ארויס פון מיר גייט אריין אין מיר.
ווען מענטשן באַקלאָגנ זיך אַז זיי קענען נישט באַקומען וואָס זיי בעטן פון מיר,
עס איז אַז זיי פרעגן פֿאַר זאכן וואָס קומען ניט אויס פון מיר
-די זאכן זענען נישט זייער גרינג צו פירן אין מיר
— צו קומען ארויס פון מיר און זיך אומקערן צו זיי.
אַלע וואָס איז הייליק, ריין און הימלישע קומט אויס פון מיר און קומט אין מיר.
פארוואס זאל מען זיך איבערראשן אויב איך הער זיי נישט
ווען זיי פרעגן מיר פֿאַר זאכן וואָס זענען נישט מייַן?
האלט אין זינען אז אלץ וואס קומט ארויס פון גאט גייט אריין אין גאט . "
ווער קען זאָגן אַלע וואָס איך האב פארשטאנען ווי אַ רעזולטאַט פון יאָשקע 'ווערטער? אבער איך האב נישט די ווערטער עס אויסצודריקן.
אַה! דזשענטלמען! געבן מיר די חן צו פרעגן פֿאַר אַלץ וואָס איז הייליק און וואָס איז לויט דיין פאַרלאַנג און וועט.
דעם וועג איר קענען יבערגעבן מיט מיר מער ינטענסלי.
דעם מאָרגן, נאָך באקומען הייליק קאַמיוניאַן, מיין באליבטע יאָשקע דערלאנגט זיך.
אין דער שטעלונג פון איינער וואס איז געגאנגען צו לערנען.
האָט ער מיר געזאָגט:
— מײ ן טאכטער , שטעל ט א ן א ױנגערמאן , װי ל חתונ ה מי ט א מײדל , ז י אי ז אי ן אי ם פארליבט , או ן װיל ט אי ם פרײלע ך מאכען ,
-וויל שטענדיק זיין מיט אים אָן טאָמיד לאָזן אים,
— אן זארג װעגן אלץ אנדערש, װאם ער האט אויםגעקליבן, ארײנגערעכנט די געװײנלעכע הויז־ארבעט פאר א װײב.
וואָס וואָלט דער יונגערמאַן געזאָגט?
דאס מיידלס ליבע וואלט אים געפעלט, אבער ער וואלט זיכער נישט געווען צופרידן מיט איר אויפפירונג. ווייַל דער וועג פון לאַווינג וואָלט זיין סטערילע און וואָלט געבן אים מער שאָדן ווי פרוכט.
ביסלעכווייַז, די מאָדנע ליבע וואָלט געבן באָרדאַם אלא ווי פאַרגעניגן ווייַל אַלע די צופֿרידנקייט וואָלט זיין בלויז פֿאַר די מיידל.
און װיבאַלד אַ עקרה אַהֲבָה האָט נישט קײן האָלץ צו פֿײַערן איר פֿלאַם, װאָלט זי באַלד פֿאַרמאַכט אין אַש.
בלויז ליבע וואָס טראגט פרוכט איז שווער.
״אזוי פירען זיך נשמות, וואס זיינען זארגן נאר מיט
פון זיך,
זייער אייגענע צופֿרידנקייט,
פון זיין אייגענער ברען און
פון אַלץ ער לייקס.
זיי זאָגן זייער ליבע איז פֿאַר מיר בשעת עס איז פֿאַר זייער צופֿרידנקייט.
מיר קענען זען פון זייער אַקשאַנז אַז זיי טאָן ניט זאָרגן
- מיין אינטערעסן ע
- טשוזיז ווו זיי געהערן.
זיי אפילו גיין אַזוי ווייַט ווי צו באַליידיקן מיר.
אַה! מייַן טאָכטער, ליבע וואָס טראגט פרוכט איז וואָס דיסטינגגווישיז אמת ליבהאבערס פון פאַלש אָנעס.
אַלץ אַנדערש איז סמאָוקט. "
אוי! ווי פילע זאכן מיט די אויסזען פון גוט תבואה וועט דעמאָלט ווערן געמשפט ווי שטרוי און שלעכט זוימען, ווערט בלויז צו זיין וואַרפן אין די פייַער. "
דעם מאָרגן, מיין טייַער יאָשקע איז נישט געקומען.
נאך א לאנגע ווארט דערויף און בשעת מיין ארעמע הארץ האט עס שוין נישט געקענט אנהאלטן, האט עס זיך באוויזן אין מיין אינעווייניג און מיר געזאגט:
"מיין טאָכטער, טאָן ניט פּייַן ווייַל איר טאָן ניט זען מיר: איך בין אין דיר און דורך דיר קוק איך אויף דער וועלט."
ע ר הא ט זי ך שוי ן פו ן צײ ט צ ו צײ ט שוי ן צ ו מי ר געװײנט , א ן אנדערש .
נאָך אַ ומרויק נאַכט,
איך פּעלץ אַלע פול פון טעמטיישאַנז און זינד. אוי! גאָט! וואָס אַ טאָרטשערינג ווייטיק צו באַליידיקן איר.
איך איז געווען טאן אַלץ איך קען
צו זיין אין גאָט,
רעזיגנירט זיך צו זיין הייליקער רצון,
צו פאָרשלאָגן אים דעם ווייטיקדיק שטאַט פון ליבע צו אים.
כ׳האב נישט אכטונג געגעבן אויפן שונא
- ווייזן די מאַקסימאַל גלייַכגילט צו אים,
— זא ל אי ם ניש ט דערוועקן , א ז מי ר זאל ן מע ר אויספרובירן . אבער אָן פיל הצלחה.
אי ך הא ב אפיל ו ניש ט געװאג ט צ ו פארלאנגע ן מײ ן באליבטע ר ישוע , אי ך הא ב זי ך געהאלט ן צו ם מי ט או ן אומגליק .
אבער ער, שטענדיק גוט פֿאַר די זינדיקע אַז איך בין, און אָן אַסקינג מיר,
ער איז געקומען װי ער װאלט רחמנות געהאט אויף מיר. האָט ער מיר געזאָגט:
— מײ ן טאכטער , נעמ ט מוט , האב ן ניש ט מורא .
צי האָט איר וויסן אַז עטלעכע פּאַטעטיש, קאַלט דזשעץ זענען מער שטאַרק אין רייניקונג קלענערער סטאַינס ווי די פייַער זיך? עס איז אַלע רעכט פֿאַר די וואס טאַקע ליב מיר. ”
דאָס איז, ער איז פאַרשווונדן.
ער האט מיך איבערגעלאזט דערמוטיקט אבער שוואך ווי איך וואלט געליטן פון א היץ.
איך האב איבערגעלעבט עטלעכע טעג פון ביטערקייט און דעפּראַוויישאַן. אין רובֿ, איך געזען איר אַ פּאָר פון מאל ווי אַ שאָטן!
היינט אינדערפרי בין איך נישט נאר געווען אין דער הויך פון מיין פארביטערונג, נאר איך האב אויפגעגעבן די האפענונג אים נאכאמאל צו זען.
נאכ ן באקומע ן ד י קודש , הא ט מי ר אויסגעזען , א ז דע ר מודה ה הא ט געװאל ט אי ן מיר , א ז ד י קרייצצייגונ ג זאל .
אַזוי, צו מאַכן מיר פאָלגן,
וואויל יאָשקע ארויס צו מיר און שערד זיין ליידן מיט מיר.
אי ך הא ב אי ן דע ם מאמענ ט דערזע ן ד י מלכה־מאמע , װא ס הא ט מי ך מי ך גענומע ן או ן אי ם געשטעל ט אי ם צו ם בארואיקן . נאָך קוקן בייַ זיין מוטער, יאָשקע אנגענומען דעם פאָרשלאָג און געווען אַ ביסל באַרויקן.
דעמאלט האט צו מיר די מלכה מאמע געזאגט: — װילםטו קומען אין חורבן און באלײדיקן דעם קעניג פון די שוידערלעכע יסורים, װאם ער איז אין?
( מסתּמא אומבערטאָ דע סאַוואָלאַ, דערמאָרדעט אין מאָנזאַ דעם 29טן יולי 1900).
איך האב געענטפערט: "מיין מאמע, ווי דו ווילסט".
אין אַ מאָמענט האָט ער מיך גענומען און מיך געטראָגן צו אַן אָרט פֿון שרעקלעכע יסורים, וווּ מענטשן האָבן די גאַנצע צײַט געליטן און געשטאָרבן.
ע ס אי ז געװע ן דע ר אומגליקלעכע ר מאן , װא ס אי ז געגאנגע ן פו ן אײ ן יסורים .
ער איז געווען צו האָבן צו לייַדן ווי פילע דעטס ווי עס זענען נשמות פאַרפאַלן דורך זיין שולד.
נאכדע ם אי ך הא ב דורכגעמאכ ט א ס ך פו ן ד י דאזיק ע יסורים , אי ז ע ר א ביס ל באפרײ ט געװארן .
דעמאל ט הא ט מי ך ד י ברו ך אויפגעהויב ן פו ן דע ם פלא ץ פו ן לײד ן או ן אי ך הא ב זי ך געפונע ן אי ן מײ ן קערפער .
ווייל אין מיין געוויינטלעך שטאַט און נישט געזען מיין טייַער יאָשקע, איך איז געווען זייער נויט און אַ ביסל באַזאָרגט.
נאך א לאנגע ווארט אויף אים איז ער אנגעקומען.
דערזעענדי ק א ז דא ס בלו ט גײ ט פו ן זײנ ע הענט , הא ב אי ך אי ם געבעט ן צ ו גיסן
די בלוט פון זיין לינקס האַנט אין טויווע פון זינדיקע וואס זענען צו שטאַרבן און וואס זענען אין געפאַר פון פאַרפאַלן, און
די בלוט פון זיין רעכט אין טויווע פון די נשמות אין פּערגאַטאָרי.
צוגעהערט צו מיר ליב, ער איז געווען גערירט.
ער האָט אָפּגעגאָסן זײַן בלוט אויף איין געגנט און דערנאָך אויף אַן אַנדערן.
נאָך וואָס ער האָט מיר געזאָגט :
״מײן טאכטער, אינעװײניק אין נשמות טאר נישט זײן קײן צרות, אז ם׳קומט ארײן אין א נשמה, קומט עס פון זיך אלײן.
די נשמה טראגט פילע זאכן אין זיך
-וואָס זענען נישט פון גאָט און
― װאָס זײַנען אים שעדלעך.
עס ענדס אַרויף וויקאַנינג איר און וויקאַנינג די חן אין איר ".
ווער קען זאָגן ווי קלאר איך פארשטאנען די טייַטש פון די ווערטער פון יאָשקע.
אַה! דזשענטלמען! געבן מיר די חן צו געניסן דיין הייליק לערנונגען. אַנדערש, דיין לערנונגען וועט זיין פֿאַר מיין משפט.
ווי ער איז נאָך נישט געקומען, האָב איך אים געזאָגט:
— מײן גוטער ישוע, מאך מיך נישט װארטן אזוי לאנג, הײנט אינדערפרי װיל איך דיך נישט זוכן ביז איך װער מיד, קום איצט, שנעל, שנעל, אן מאכן א רעש.
זעענדי ק א ז ע ר קומ ט נא ך ניש ט , הא ב אי ך װײטער :
— דו װילסט, דוכט זיך,, אַז איך זאָל מיד װערן פֿון װאַרטן אױף דיר, ביז כּעס װערן, אַניט, קום נישט!
בשעת איך האָב געזאָגט דאָס און אַנדערע שטותים, איז ער געקומען און האָט צו מיר געזאָגט:
— קענסטו מיר זאגן וואס האלט די קארעספאנדענץ צווישן די נשמה און גאט?
מי ט א ליכטי ק פו ן אי ם הא ב אי ך אי ם געענטפערט : ״תפלה״ .
באשטימט וואס איך האב געזאגט , האט ער ווייטער געזאגט :
" אָבער וואָס טוט גאָט ברענגען צו אַ באַקאַנט שמועס מיט דער נשמה?".
ווייל איך האב נאר געוואוסט וויאזוי צו ענטפערן, איז אין מיר אריין א ליכט און איך האב געזאגט:
"מייל תפילה דינט צו האַלטן קאָרעספּאָנדענץ מיט גאָט און, פון קורס, ינער קלערן דינט ווי דערנערונג צו האַלטן די שמועס צווישן גאָט און דער נשמה."
צופֿרידן מיט מײַן ענטפֿער, האָט ער זיך ווידער אָנגעהויבן:
— װילםטו מיר זאגן, װאס קאן ברעכן דעם כעס פון ליבע, װאם קאן אויפשטײן צװישן גאט און דער נשמה?
ווייל איך האב גארנישט געענטפערט, האט ער ווייטער געזאגט :
"מיין טאָכטער, פאָלגן נאָר דעם מאַכט
ווײַל זי אַליין באַשליסט אַלץ וועגן דער נשמה און וועגן מיר.
ווען עס קומט אן א קריגעריי אדער אפילו ווען מען כעס גענוג זיך צו וויי, דעמאלט מישפט זיך די פאָלגעוודיקייט זיך אריין, באזעצט די זאכן און קערט צוריק שלום צווישן גאט און דער נשמה."
איך האב געזאגט: "אוי! האר! אפט דאכט זיך מיר אז אפילו די פאָלגעוודיקייט וויל זיך נישט פאראינטערעסירן אין די זאכן און די ארעמע פרוי ווערט געצווינגען צו בלייבן אין א מחלוקת".
יאָשקע פארבליבן : "זי האט געטאן דאָס פֿאַר אַ בשעת ווייַל זי וויל צו האָבן שפּאַס מיט די קוואָראַלז פון ליבע, אָבער דעמאָלט זי נעמט אויף איר פליכט און פּאַסאַפייז אַלץ.
אזוי פאָלגעוודיקייַט יסטאַבלישיז שלום צווישן די נשמה און גאָט.
נאָך קאַמיוניאַן, מיין טייַער יאָשקע גענומען מיר אויס פון מיין גוף, ווייזן זיך גאָר אַפליקטאַד און טרויעריק. כ׳האב אים געבעטן, ער זאל ארויסגיסן אויף מיר זײן פארביטערונג.
ער האט מיר נישט צוגעהערט, אבער נאכדעם וואס איך האב אסאך געשטעקט, האט ער עס אויסגעגאסן מיט פרייד. דערנאָך, נאָכדעם ווי ער האָט געגאָסן, האָב איך צו אים געזאָגט:
— האר, דו פילסט זיך איצט ניט בעסער?
יא, אבער דאס וואס איך האב אין דיר אריינגעגאסן איז נישט וואס גיט מיר אזויפיל יסורים.
ס׳איז א לײדיקע, אינפעקטירטע שפײז, װאס לאזט מיר נישט רוען״ — גײסט ארײן, אז דו קענסט זיך טרייסטן.
― איך קאָן דאָס נישט פֿאַרהאַלטן און פֿאַרטראָגן, װי אַזױ האָט איר געקאָנט?
"איך וויסן אַז מיין שוואַכקייַט איז עקסטרעם אָבער איר וועט געבן מיר שטאַרקייַט און, אַזוי, איך וועל קענען האַלטן עס אין מיר."
פארשטאנען
-אַז די ינפעקטאַד עסנוואַרג איז שייך צו אקטן פון טומאה E
- אַז אָנ אַ טאַם עסנוואַרג, לינגקט צו גוט מעשים געטאן מיט זאָרג, אָן זאָרג,
און אַז זיי זענען גאַנץ אַ נודנע און אַ מאַסע פֿאַר אונדזער האר. ער איז כּמעט דיסדיינד צו אָננעמען זיי,
ער קען זיי ניט פאַרטראָגן, וויל ער זיי אָנשטאָט אַרויסשפייען פון מויל.
ווער ווייסט וויפיל פון מיינע טוען עס!
געצווונגען דורך מיר, ער האט מיר געדינט עטלעכע פון דעם עסנוואַרג.
ווי איז ער געווען גערעכט:
פארביטערונג איז מער נישקאָשע ווי אָנ אַ טאַם און ינפעקטאַד עסנוואַרג.
ווען נישט מיין ליבשאפט צו אים וואלט איך עס קיינמאל נישט אנגענומען.
נאך דעם
וואויל יאָשקע שטעלן זיין אָרעם הינטער מיין האַלדז און, לינינג זיין קאָפּ אויף מיין אַקסל, גענומען אַ שטעלע ווי צו רו.
װע ן ז י אי ז געשלאפן , הא ב אי ך זי ך געפונע ן אי ן א פלא ץ װא ו ע ס זײנע ן געװע ן פי ל זי ך צעשניט ן װעג ן או ן װײטע ר אראפ , אי ז געװע ן דע ר תהום .
דערשראָקן צו פאַלן אין עס, איך וועקן אים אַרויף צו בעטן פֿאַר זיין הילף.
האָט ער מיר געזאָגט :
"זייט נישט קיין פחד, דאס איז דער וועג וואס יעדער מוז גיין, עס פאדערט א גאנצע אויפמערקזאמקייט.
זינט די מערהייַט גיין קערלאַסלי, דאָס איז וואָס
אַזוי פילע מענטשן פאַלן אין דער תהום ע
אַז ווייניק זענען די וואס קומען צו די פּאָרט פון ישועה. "דעמאָלט ער פאַרשווונדן און איך געפֿונען זיך אין מיין גוף. FIAT
http://casimir.kuczaj.free.fr/Orange/jidysz.html