28

Z komentarza św. Grzegorza Wielkiego, papieża, do księgi Hioba (Ksiąga 13, 21-23) Błogosławiony Hiob będący typem Kościoła świętego przemawia bądź to głosem jego ciała, bądź też głosem jego głowy i gdy mówi o członkach Kościoła, natychmiast wznosi się do słów, które wypowiada głowa. Dlatego czytamy: ,,To cierpialem, choć nie ma nieprawości w ręce mojej, gdyż czyste były me prośby do Boga". Bez żadnej nieprawości na swoich rękach cierpiał Ten, który nie popełnił grzechu ani nie znalazł się podstęp w Jego ustach, a jednak zniósł dla naszego zbawienia wszystkie boleści krzyża. On sam jeden przed wszystkimi innymi zanosił czyste prośby do Boga i modlił się w czasie męki krzyżowania za swoich prześladowców mówiąc: ,,Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią". Co można czystszego powiedzieć lub pomyśleć w modlitwie. Jeśli się prosi o miłosierdzie dla tych, którzy zadaja, nam ból? Dlatego to krew naszego Zbawiciela, jaką wylali szalejący prześladowcy, będą potem pić wierzący i przepowiadać, że Jezus jest Synem Bożym. O tej to krwi słusznie czytamy: ,,Ziemio, nie okrywaj krwi mojej i niech w tobie nie będzie miejsca, gdzie by się mogło skryć wołanie moje". Człowiekowi grzesznemu powiedziano: ,.Ziemią jesteś i do ziemi pójdziesz. Ziemia ta nie ukrywa krwi naszego Odkupiciela, ponieważ każdy grzesznik pijąc cenę swojego zbawienia wyznaje ją i sławi oraz głosi, jak tylko może swoim bliźnim. Ziemia nie ukrywa krwi Chrystusa, ponieważ Kościół ogłosił już tą tajemnicą sweego zbawienia we wszystkich częściach świata. Zwróćmy jeszcze uwagę na słowa: Niech w tobie nie bądzie miejsca, gdzie by się mogło skryć wołanie moje. Sama bowiem krew zbawienia, którą przyjmujemy, jest wołaniem naszego Odkupiciela. Dlatego św. Paweł mowi: ,.Przystąpiliście do pokropienia krwią, która przemawia mocniej, niż (krew) Abla". A o krwi Abla powiedziano: ..Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi. Krew Jezusa lepiej jednak przemawia niż krew Abla, ponieważ krew Abla domagała się śmierci bratobójcy. Natomiast krew Pana wyprosila życie prześladowcom. Zeby więc sakrament męki Pańskiej nie był w nas bezużyteczny, winniśmy naśladować to, co przyjmujemy i głosić innym to, co sami czcimy. Wołanie bowiem Chrystusa znajdzie w nas wtedy miejsce ukrycia, jeśli język nasz milczy o Nim. W co serce uwierzyło, żeby w głos Jego nie pozostał w nas zakryty, trzeba, ażeby każdy na swój sposób głosił bliźnim tajemnicę własnego powrotu do życia.

28