134

Z traktatu św. Cypriana, biskupa i męczennika, O modlitwie Pańskiej. Ci, którzy się modlą, niech czynią to w sposób odpowiedni; w skupieniu i ze czcią. Pamiętajmy, ze stoimy przed obliczem Boga. Trzeba zatem spodobać się Bogu zarówno postawą ciała, jak i sposobem przemawiania, jak bowiem właściwością ludzi niesfornych jest głośne hałasowanie, tak przeciwnie ludziom przyzwoitym wypada się modlić w skupieuiu i ze skromnością. Zresztą Chrystus Pan nakazywał nam modlić się w skrytości, w miejscach zamkniętych i odosobnionych, nawet we własnym mieszkaniu. Doskonale odpowiada to naszej wierze, albowiem mamy pamiętać, że Bóg jest wszędzie obecny, że widzi i słyszy wszystko, a ogromem swego majestatu przenika najskrytsze i najodlegiejsze miejsca. Toteż jest napisane,,Jestem Bogiem bliskim, nie zaś Bogiem dalekim. Czyż może ukryć się człowiek, abym go nie zobaczyl? Czy to nie Ja wypełniam niebo i ziemię?" I znowu: ,,Na każdym miejscu oczy Pana patrzą na dobrych i złych". Kiedy więc gromadzimy się wspólnie z braćmi i wraz z kapłanem Boga sprawujemy święte obrzędy, trzeba pamiętać o skromności i porządku. Nie wypowiadajmy naszych modlitw bezmyślnie ani też nie bądźmy gadatliwi w przedstawianiu prośby, którą należy polecić Bogu z całą skromnością i czcią. Bóg bowiem słucha serca, a nie języka. Ten, który przenika myśli nie potrzebuje ponaglania. Wskazuje na to sam Pan w słowach: ,,Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach". A na innym miejscu: ,,Wszystkie Kościoły poznają, że Ja przenikam serca i nerki". Anna, która jest obrazem Kościoła, stosowała się - jak czytamy w Pierwszej Księdze Królów - do tego zalecenia. Modlila się do Boga w ciszy, w pokorze, w głębi swego serca, a nie głośnym wołaniem. Jej modlitwa była ukryta, ale wiara jawna. Modlila się nie ustami, ale sercem, bo wiedziała dobrze, iż Bóg słyszy taką modlitwę. Otrzymała, o co prosiła, ponieważ prosiła z ufnością. Potwierdza to Pismo św. w słowach: ,,Anna mówiła w sercu swoim, poruszała wargami, ale nie wydawała głosu, i Pan ją wysłuchał". Podobnie czytamy w psalmie: ,,Przemawiajcie w sercu swoim i w domach swoich pokutujcie". To samo także zaleca nam Duch Swięty przez Jeremiasza proroka i mówi: ,,Ciebie, o Panie, należy wielbić w duchu". Bracia ukochani! Ten kto się modli, powinien pamiętać, w jaki sposób modlił się w światyni celnik obok faryzeusza. Nie podnosit zuchwale oczu, ani nie rozkładał wyniośle rąk, ale bijąc się w piersi i wyznając swoje ukryte grzechy, wzywał na pomoc miłosierdzie Boże. A chociaż faryzeusz był w pełni zadowolony z siebie, to jednak bardziej na usprawiedliwienie zosłużył celnik, który modlił się nie pokładając nadziei w swojej niewinności, bo nikt nie jest wolny od winy. Modlil się z pokorą wyznając grzechy, i wysuchał go Ten, który pokornym okazuje miłosierdzie.

134