168

Kazanie św. Augustyna. Biskupa. Zwracam się do was wszystkich, dzieci nowo narodzone, niemowlęta Chrystusawe, nowe potomstwo Kościoła. Jesteście łaską Ojca i płodnością matki-Kościoła, winną latoroślą, świeżym szczepem, kwiatem naszej czci owocem trudów, radością i nagrodą naszą, wy wszyscy. Wy, którzy trwacie w Panu - przemawiam do was słowami apostoła: ,,Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie dogadzajcie ciału z jego pożądliwościami", abyście waszym życiem odziali się w Tego, w którego przyebiekliście się przez Sakrament. ,,Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przodzialiście się w Chrystusa. Nie ma już ¯yda ani Greka, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego i nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie". Na tym polega moc sakramentu. Jest on bowiem sakramentem nowego życia, życia, które w tym czasie zaczyna się w chwili odpuszczenia wszystkich dotychczasowych grzechów, a osiąga swoją pełnię w powstaniu z martwych. ,,Przyjmując bowiem chrzest zanurzający nas w śmierć, zostaliśmy razem z Chrystusem pogrzebani po to abyśmy i my wkroczyli w nowe życie, jak Chrystus powstał z martwych". Kroczycie teraz drogą wiary, dopóki pozostajecie w tym śmiertelnym ciele i jesteście pielgrzymami daleko jeszcze od Pana, lecz Jezus Chrystus, do którego zdążacie i który raczył dla nas stać się człowiekiem, jest dla nas drogą niezawodną. Pan zachował wielką słodkość dla tych, którzy się Go boją. Wyleje ją w obfitości na tych, którzy w Nim pokładają nadzieję, gdy dostąpimy tej rzeczywistości, którą obecnie posiadamy przez nadzieję. ,,Jeśli więc razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co jest w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale". Z pierwszej Apologii chrześcijan św. Justyna, męczennika (rozdz. 61) Przedsławimy teraz, w jaki sposób zostaliśmy poświęceni Bogu my, których Chrystus odrodził do życia. Ci wszyscy, którzy przekonali się i uwierzyli, że prawdziwa jest nasza nauka i to, co głosimy, przyrzekają, że według niej będą żyli. Wtedy pouczamy ich, by się modlili i poszcząc błagali Boga o przebaczenie im grzechów i my też razem z nimi modlimy się i pościmy. Następnie prowadzimy ich tam, gdzie jest woda, i tam, w ten sam sposób, w jaki zostaliśmy odrodzeni, oni również dostępują odrodzenia. Albowiem zostają obmyci w wodzie w imię Boga Ojca i Pana wszechrzeczy, i Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela, i Ducha Swiętego. Chrystus bowiem powiedział: ,,Jeżeli nie narodzicie się powtórnie, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego". A przecież jest rzeczą jasną, że ci, którzy się już narodzili, nie mogą powrócić do łona swojej matki. Ale i prorok Izajasz powiedział, w jaki sposób pozbędą się swoich grzechów ci, którzy zgrzeszyli, lecz czynili pokutę, bo tak mówi: ,,Obmyjcie się, bądźcie czyści, wyrzućcie zło z dusz waszych, uczcie się czynić dobrze. Oddajcie słuszność sierocie, stawajcie w obronie wdowy. Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie, mówi Pan. Nawet jeśliby wasze grzechy były jak szkarłat, sprawię, że staną się białe jak wełna i jeśli byłyby jak purpura, sprawię, że staną się białe jak śnieg. Ale jeślibyście mnie nie słuchali, miecz was wytępi. Albowiem usta Pana to wyrzekły". Obmycie zaś, o którym tu mowa, jest nazwane oświeceniem, bo umysły tych, którzy uczą się tych prawd, zostają oświecone. A ten, który doznaje oświecenia, jest obmyty również w imię Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego pod Poncjuszem Pitatem, oraz w imię Ducha Swiętego, który przez proroków przepowiedział wszystko, co się tyczy Jezusa.

168