204

Z księgi Wyznań św. Augustyna, biskupa (księga 10, 43, 68-70) Prawdziwym pośrednikiem, którego w swoim niepojętym miłosierdziu objawiłeś i posłałeś ludziom, aby za Jego przykładem nanczyli się pokory, jest Jezus Chrystus, ,,pośrednik między Bogien a ludźmi". On, nieśmiertelny i sprawiedliwy, pojawił się wśród śmiertelnych i grzesznych: śmiertelny jako człowiek, sprawiedliwy jako Bóg. Ponieważ zaś zapłatą sprawiedliwości jest życie i pokój, dlatego dzięki posiadanej wspólnie z Bogiem sprawiedliwości, mógł unicestwić w usprawiedliwionych grzesznikach śmierć, którą zechciał przyjąć na siebie wraz z nimi. Jakże nas umiłowałeś, Najlepszy Ojcze, iż ,,nie oszczędziłeś własnego Syna, ale wydałeś Go za nas grzeszników! Jakże umiłowałeś nas, dla których Zbawiciel ,,nie uważając swej równości z Tobą za przywłaszczenie, stał się posłuszny aż do śmierci krzyżowej. On jedynie wolny pośród umarłych, mający moc oddać swe życie i znów je odzyskać". Ze względu na nas stał się wobec Ciebie zarazem zwyciężcą i ofiarą; Dlatego zwyciężcą, że ofiarą. Przed Tobą stał się dla nas kapłanem i żertwą; Dlatego kapłanem, ponieważ żertwą. Rodząc się z Ciebie i służąc nam, uczynił nas, Twoje sługi, Twoimi dziećmi. Słusznie więc ufam mocno, iż ,,uleczysz wszystkie moje słabości". Przez pośrednictwo Tego, który siedzi po Twojej prawicy i ,,wstawia się za nami". Inaczej popadłbym w rozpacz. Liczne i wielkie są me niedomagania, liczne i wielkie, ale potężniejsze od nich jest Twoje lekarstwo. Moglibyśmy mniemać, iż Słowo Twoje dalekie jest od połączenia się z ludźmi, i zwątpić, gdyby nie stało się ono ciałem i nie zamieszkało wśród nas. Przytłoczony moimi grzechami i ciężarem mojej nędzy rozważałem już w sercu swoim i postanawiałem uciec na samotność. Ty jednak powstrzymałeś mnie i umocniłeś, mówiąc: ,,Chrystus umarł za wszystkich po to, aby ci, którzy żyją, już nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł". ,,Na Ciebie, Panie, składam mą troskę", abym żył i ,,rozważał cuda Twoje". Ty znasz nieudolność i słabość moją; pouczaj mnie i uzdrów. Twój Jednorodzony Syn, w ,, którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności", odkupił mnie własną Krwią. ,,Niech mnie nie poniżają pyszni", albowiem pamiętam o zapłacie naszego odkupienia. Jest ona moim pokarmem i napojem, głoszę ją innym i sam ubogi pragnę nasycić się wraz tymi, którzy spożywają i doznają nasycenia; ,,Będą chwalić Pana ci, którzy co szukają".

204